Het lange weekend van 15 augustus is voor ieder van ons hier een actief weekend geweest. Hoewel de zon al vroeg in de ochtend vollen bak begint te stoken, is iedereen (?) klaar voor wat actie. De mannelijke kant van de familie zit om 7 uur al op de fiets om een route naar issirac uit te stippelen. De hellingen vormen een goede training voor de Mont Ventoux (die hier niet zover af ligt) . Moeder en dochter staan al op het tennisveld. Ik maak het ontbijt dus later klaar en probeer de keuken een extra beurt te geven. Ook sport hoor! Om elf uur hebben we een rondleiding in de grotten gereserveerd met onze Belgische gids, William. Hij wil nog steeds niet aan zijn Turnhouts verleden herinnerd worden. Hoe zou dat komen? Hij vertrouwt ons wel toe dat de grotten volgend jaar hun 75 jarig bestaan vieren en dat er gewerkt wordt aan een verbroedering tussen de grotten van Han en die van Orgnac. Prins Laurent werd al uitgenodigd en is op die uitnodiging ingegaan. We krijgen dus hoog bezoek in het voorjaar. Dat mogen we niet missen. In de namiddag, staat er buiten zwemmen en duiken, ook nog een fietstocht (voor de mannen) en wandeltocht (voor de vrouwen) op het programma. Doel is Montclus, waar een gezellige drukte heerst. Ria en ik bezoeken nog een tentoonstelling in het gemeentehuis. We kunnen niet zeggen of we nu meer genieten van het gebouw of van de tentoongestelde werken..... Als we terugkeren, hangen er dreigende onweerswolken boven ons huis. Haast je rep je of alles is nat. Niet dat we dat erg zouden vinden maar toch. Vijf dikke druppels, een bliksemschicht en het waait alweer voorbij. Tegen de avond wordt er druk gedoucht, gefönd, geschminkt en gekleed want we gaan uit eten. In de Vieux clocher genieten we van een hele gezellige avond , zonder vriendenmachienen. (alweer een quiz-vraagje?) Morgen moeten we vroeg op want de gasten gaan rots-klimmen. Ik vertel ja dan alles over hun spannende avonturen....
Op deze 15 de augustus geen verslagje wegens tijdgebrek maar des te meer lieve wensen aan alle moederkes en toekomstige moederkes in België en in Frankrijk!
Alweer een warme dag voor de boeg. Het is vannacht voor het eerst niet afgekoeld en dat voelen we. De minimumtemperatuur vannacht was 25 graden. Geen aangename kennismaking voor de gasten. We houden het dus vandaag rustig. Zelf sta ik de hele dag in de keuken. Als ik aan de afwas van het ontbijt bezig ben (de gasten hebben lang geslapen en het is al bijna middag), klopt er bezoek aan. Lucrèce had mijn noodoproep voor dreft gehoord en brengt me een busje. De schat!! Zoals het in brocantetijden betaamt, doen we ruilhandel. De antieke lamp, die we gisteren van het terras gehaald hebben, zoekt nog een nieuwe eigenaar en een bus dreft is me die ruil écht meer dan waard. everybody happy! Ik moet nog een foto doorsturen van het leuke reclamebord hé? Komt eraan! Ik heb nog een lekker receptje gevonden van een lamsstoofpotje en wil het klaarmaken voor vanavond. Ik begin alvast aan het ontbenen en versnijden van de lamsschouders. Het lukt me aardig. Noteer dit receptje want het wordt lekker gevonden. De stukjes worden gekruid met peper en zout en geheime franse lamskruiden, wat bloem erover (om de saus te binden) en even rondom aanbakken in een pan. Dan leg je de stukken vlees even apart. Twee uien in stukken snijden , een zestal wortelen en wat selderij. De groenten in een grote pot met wat boter en wat olijfolie even aanstoven. Als de uien glazig zijn, doe je het vlees erbij. Daaroverheen gaat een kwart fles rosé en evenveel goeie bouillon (mag een blokje zijn hoor!) . Dan doe je het deksel op de pot en laat het geheel lekker garen op een laag vuurtje. Na een koppel uren met een houten lepel even omroeren, wat verse peterselie erover en serveren met aardappeltjes met rozemarijn uit de oven. Een goed glas wijn erbij en wees er maar zeker van dat er gesmuld wordt. Na de maaltijd tafelen we nog lang na en proberen een cryptogram op te lossen. Er worden schitterende woorden gevonden maar we missen er nog een paar. Op deze vrije dag kunnen jullie misschien wat meepuzzelen? "Muzikaal achtpotig ruimtewezen. 6 letters" en een "Dodelijk gitaaronderdeel uit Groot Brittanie. 8 letters" Laat maar komen, die antwoorden.....
Het is wel geen vrijdag maar dan toch de dertiende en dat brengt ons alvast geluk. Vandaag kennen we (?) elkaar drie jaar en het lijkt wel of we al een leven samen zijn. Er is dan ook veel gebeurd in die afgelopen jaren. Om het te vieren geeft de burgemeester vanavond een receptie! (Grapje!!) Neen hij geeft een receptie om de wijnhandelaars én de brocanteverkopers én de inwoners van Barjac samen te brengen. Wij hebben eerst nog heel wat ander werk te doen want vandaag arriveren er extra gasten, een gezin van vier. Danny werkt nog in de tuin want de wisselstukken van de débroussaieur zijn gevonden en hij kan weer als G I Joe door het gras lopen. Hij fleurt er helemaal van op maar als het middaguur nadert, moet hij stoppen. Dit is niet meer te doen. Het is nu 38 graden in de schaduw en de gevoelstemperatuur ligt nog hoger. Dat kunnen we allemaal in de I-phone lezen. Lynn en thomas willen nog naar een markt en omdat ik vrees dat de wekelijkse markt in Barjac niet zal doorgaan, zoeken we een alternatief. We vinden het in Aiguèze, een middeleeuws dorpje aan de oevers van de Ardèche. Ik breng hen en Danny haalt hen een paar uur later weer op. Zelf moet ik ook nog even naar Barjac voor inkopen en om spullen op te halen, die ik gisteren heb gereserveerd en alles in huis te hebben voor de gasten. Als die aankomen, na een ritje van negen uur, wordt er eerst wat geaclimatiseerd bij het zwembad. Leuke boel! Er worden duik- en zwemlessen gegeven met groot (en minder groot) succes. Een balletje opvangen in combinatie met een plons in het water, is ook dankbaar voor de jeugd. Als iedereen opgefrist is, gaan we met zen allen naar de receptie. Er wordt hier kwistig met wijn omgegaan en in tijden van grote dorst heeft dat zo zijn gevolgen. Er zijn hier heel wat individuen, die de contole over hun evenwicht en hun strijd tegen de zwaartekracht duidelijk verloren hebben. Monsieur le maire en zijn schepenen komen nog eens een babbelke doen en ons welkom heten. Ze vinden het duidelijk spijtig dat we zelf niet in Barjac komen wonen en het huis als gite willen verhuren. Ze zagen het liever anders maar we beloven dat we er voor zullen zorgen dat ons publiek hen niet zal teleurstellen.......
Na het maken en inpakken van een piknik, vertrekken we naar St Paul le jeune, waar een fikse wandeling geprogrammeerd is door de gorges van de Ardèche. Het gezelschap ziet er iets anders uit dan verwacht want Nick is al naar huis en Anna kan niet mee omdat er gasten arriveren op het middaguur. Maar Caroll en haar man gaan mee en zo zijn we dus toch nog met zeven plus twee honden. Het is prachtig weer en na de lange droogte staan de rivierbeddingen er op sommige plaatsen leeg bij. De natuur is hier veel ruwer en gevarieerder dan bij ons. De Cevennen zijn eigenlijk een vrij onherbergzaam gebied, daar waar de Gard juist fris en groen en heel gastvrij is. Op sommige plaatsen wanen we ons in het verre oosten, dan weer kunnen we aan de lianen slingeren om even later in de "Grand canion" te zitten. Nog wat verbeeldingskracht en we kunnen de Apachen op de bergtoppen zien verschijnen om met veel geweld naar ons toe te galopperen onder "woewoewoewoe"geroep! Dit is echt een unieke plek op de wereld. Gedurende de hele wandeling komen we geen levende ziel tegen en wanen we ons "alleen" op de wereld. Heerlijk na de drukte op de marktpleinen. In Barjac, wordt ik afgezet op de bracantebeurs. Er loopt een massa volk rond. De officiële openingsreceptie, waarvoor we uitgenodigd zijn, is donderdagavond maar de marktkramers zijn al volop aan het verkopen. Als ik iets op de kop wil tikken, is het nu!! En wees er maar zeker van dat ik dat doe. Mijn oog valt op een "Frans" reclamebord van onze Hoegaarden. Geweldig! De verkoper merkt meteen dat wij het beter begrijpen dan hij en vraagt wat het me waard is. Ik doe een bod en hij geeft het mee, de lieverd. Het bord heeft aantrek, want we worden meteen aangesproken door een andere marktkramer. Het blijkt een Belg te zijn, die in de zomer in Barjac woont en de rest van het jaar aan de Belgische kust. We maken een praatje en blijken heel wat gemeenschappelijke kennissen te hebben. Hij is nu gepensioneerd maar was vroeger muzikant en bespeelde (en maakte) blaasinstrumenten, waarmee hij Francoise Hardy en Marc Aryan begeleidde. Later speelde hij in het Antwerpse Dockx-Hotel. Zijn vrouw heeft een galerij in Knokke (oeps dat begint hier al goed te klinken)......en ja hij nodigt ons uit. Het adres begint met Chateau de....... en zijn achternaam bestaat uit vier delen........
Het lijkt erop dat we een rustige en zonnige dag tegemoet gaan. Terwijl de kinderen naar de markt van Montclus wandelen, nemen wij de auto om nog eens naar Bagnols te rijden. Als het geen middaguur is en bovendien geen maandagochtend, dan is het potverdorie jaarlijks verlof van 11 tot 18 augustus. Merde, merde, merde!!! Geen wisselstuk dus voor den débroussailleur en wat erger is, geen werk in de tuin. Omdat Danny verlof heeft gunnen we ons een uurtje bij het zwembad, waar het eigenlijk veel te warm is. De wind waait te fel om en parasol op te zetten. Die dingen sneuvelen hier regelmatig want ze zijn niet bestand tegen de felle mistral. Zwemmen en dan in de wind afkoelen is een alternatief. Net wanneer Thomas ons een baantje vlinderslag demonstreert, hoor ik belgerinkel. Tiens, dat lijkt wel mijn tafelbelletje? Ah, neen, het is wel degelijk een fietsbel ! Lucrèce en Johan hebben hun beste beentje voorgezet en zijn met de fiets naar Montclus gekomen. Een hele knappe sportieve prestatie, in deze hitte maar de nieuwe fiets moest zo nodig gerodeerd worden. Wij denken ook al lang aan fietsen maar ik vind dat we, voor een aankoop overwogen wordt, moeten bewijzen dat we er klaar voor zijn. Er staan hier al meer dan genoeg spullen en we vinden zelden tijd om wat aan intensieve sport te doen. Dat het meer dan nodig is, beseffen we maar al te goed. Ik mis mijn sportieve uurtjes hier wel. Ik denk dat ik in het najaar weer wat les ga geven , hier in Barjac..... Als onze sportieve vrienden weer vertrokken zijn naar St André, hoor ik alweer iemand bij de voordeur. Er staat een zonderlinge oude man, met zijn grijze haar in een staart bijeengebonden. Ik begroet hem vriendelijk en hij stelt zich voor als de vroegere bewoner en bouwer van het huis. Hij ziet er inderdaad uit als een architect. Hij komt gewoon een kijkje nemen en is benieuwd naar de nieuwe bewoners van zij huzarenstukje. Hij gaat voldaan weer naar huis om zijn vrouw te vertellen dat het huis in goede handen is. We komen ook te weten waar nu die verdomde septische put zit. Eindelijk weer een vraagstuk opgelost. We eindigen de avond in een overvolle cinema in Barjac, waar ze "Nos enfants nous accuseront" spelen. Een heel belangrijk document in de strijd tegen kanker. Ik breng hierover morgen verslag uit. Morgen gaan we trouwens een lange wandeling maken in de gorges de l' Ardèche, samen met Peter en Anna, Nick en Laura en Lynn en Thomas. Ook de honden mogen mee!!
We vertrekken al vroeg richting Nimes. Vanmiddag komen Lynn (Danny's dochter) en haar vriend Thomas aan met het vliegtuig. We willen de trip combineren met enkele boodschappen onderweg. We hebben dringend een onderdeel nodig voor de bosmaaier. ( Bibi heeft het kastje, waar de draad om te maaien opzit, afgevoerd naar het containerpark. De draad was op en weet ik veel dat je dan alleen de draad kunt vervangen???? Enfin, het is gebeurd en ik wil er alles aan doen om mijn fout recht te zetten. We weten dat er op de weg tussen Bagnols en Nimes een speciaalzaak zit, waar ze Husquvarna (uit Zweden......) verdelen. Al van ver zien we het bord "Cévennes motoculture". Knap gevonden! Spijtig genoeg "fermé le lundi!" Hoe kan het ook anders? Als het al geen middaguur is, dan is het maandag. We zullen nog eens een poging doen bij een andere taxirit naar de luchthaven..... Voor de lezers van Knack heb ik ook nog goed nieuws. De Knackcrack is een leuk puzzelboek voor de vakantie. Ik had Lynn gevraagd hem mee te brengen en ben meteen in de prijspuzzel gevlogen. Amper een uurtje later hadden we de oplossing (met de gemeenschappelijke hersens van ons gevieren, een fluitje van een cent!) . De schiftingsvraag blijft natuurlijk een gok maar we dromen al van de hoofdprijs..... Vanavond is er avondmarkt in Barjac en daar willen we even naartoe. Oeps geen markt vandaag. Wel een uniek tafereel op het marktplein. Vanuit alle hoeken stromen camionettes en aanhangwagens toe om zich een plekje toe te eigenen op het marktplein. Het betreft handelaars voor de 75 ste grote antiek en brocantebeurs van Barjac. Ik krijg meteen een déja vu gevoel. Toen we nog op de Turnhoutse grote markt woonden, zagen we met de jaarlijkse kermis exact hetzelfde gebeuren. De foorkramers stonden in lange rijen te wachten tot de burgemeester een signaal (zware claxon) gaf en dan nestelden ze zich als mieren op een hoop. Hier idem dito. Het hele dorp is in de ban van de beurs en over een paar dagen staan de bezoekers geparkeerd langs alle wegen en op alle velden en pleinen. Pure horror! Wanneer we, op terugweg naar de auto, langs het kasteel komen, zien we de wekelijkse bridgeclub aan het werk. We schrijven bomma en bompa en Hans en Toine al in voor september. Het ziet er een heel leuk groepje uit en ze vragen of wij ook niet komen meedoen op woensdag? Ze willen het ons graag leren maar wij hebben kampioenen aan huis en zullen het daar wel aan vragen......toch bedankt et au revoir!
