Op deze zondag stijgen de temperaturen een eind boven de dertig graden en het buitenwerk valt zwaar. Een uur bosmaaien en het zweet druipt bij Danny van het aangezicht. Gelukkig is er een heerlijk zwembad om even af te koelen en daarna de strijd tegen het onkruid onvermoeid verder te zetten. Op het terras staat Dumbo's etensbakje, gevuld met korrels, onaangeroerd. Mister Dumbo himself ligt lui op de stenen want zijn kussen is hem veel te warm. Wanneer zijn trouwe vriend en bondgenoot, Frankie, met rustige pas komt aangewandeld, veert Dumbo recht en valt Frankie aan. We weten niet wat er gebeurt. Nooit eerder hadden die twee ruzie. Nooit eerder bleven er brokjes staan want als Dumbo gegeten had, mocht Frankie zijn bakje altijd verder leegmaken. Het lijkt nu wel alsof hij zijn voedselvoorraad wil beschermen met zwaar geschut. Niemand komt eraan!! Ook mijn( beste????? )vriend niet!!! Dumbo wordt flink gestraft en we leggen hem uit dat dit gedrag niet toelaatbaar is. Hij blijft een beetje koppig op zijn hoede en gaat naast Frankie liggen maar zeker niet zo "intiem" als ze anders zijn. De rest van de dag is hij braaf en luistert goed maar wanneer we 's avonds zitten te eten onder boom horen we eenzelfde aanval van onze puber, die deze keer geen genade krijgt. Good old Frankie weet niet wat er gaande is en kijkt met zijn verliefde onschuldige oogjes naar ons. Dit moeten we keren want agressie kunnen we hier wel missen..... Ik hou u op de hoogte.
Vandaag is het een belangrijke dag voor ons. We hebben een afspraak bij Julien (onze makelaar) in Vallon. Vallon ligt in de Ardèche en het is een stukje rijden. We gaan tekenen voor de aankoop van een vakantiehuis. Vanaf volgend jaar zullen we een hele gezellige vakantiewoning in het historische hart van Barjac kunne verhuren. Het is een "maison de caractère" zoals ze dat hier zo mooi kunnen omschrijven met een gezellige tuin en parkeerruimte. Een ruime living met open haard en een open keuken zijn troeven om een groot gezin, een groep vrienden of familie te herbergen. De buurt biedt alles wat levensgenieters willen. Van peis en vree tot de meest uitdagende sporten.......alles wordt mogelijk. Wie zich geroepen voelt om in de kerstvakantie mee te komen werken mag zijn kandidatuur alvast stellen. Wie nog een mooi meubelstuk of leuk servies op zolder heeft mag het me ook laten weten. " Le Mas Amiel" zal actief zijn vanaf pasen 2010. In de naam vind u zowel het woord AMIE (waar zijn vrienden voor?) en het woord MIEL (zoet honing van de bijtjes uit het andere huis (Nid d' Abeilles). Ik probeer jullie zo snel mogelijk wat foto's te sturen.
We beginnen hier al aardig wat mensen te kennen en dat is aangenaam. Ik heb een afspraak gemaakt bij de kapper want mijn kapsel heeft alle flair verloren en moet dringend wat worden opgefrist. Boekjes met kapsels kennen ze hier niet maar de kapster luistert naar mijn wensen en corrigeert waar nodig. We zullen de lengtes een beetje gelijk maken en de bovenste haren wat uitdunnen voor meer volume..... Ze doet exact wat ze beloofd heeft en mijn natte kopje staat me wel aan . Ik vraag toch maar een brushing, nu ik hier zit, maar dat had ik beter niet gedaan. Maar niet getreurd er zijn geen rampen gebeurd. Terwijl ik zo in de kappersstoel zit, ben ik getuige van een klein drama. De eigenares van de zaak is erg verontwaardigd en heeft al een heel peleton sympatisanten achter zich. Wat is er gebeurd??? Wel op vrijdag is het marktdag in Barjac en op een zonnige dag zijn er extra veel kramen, die op hun beurt weer hele bussen toeristen lokken. Het kapsalon ligt op de hoek van het marktplein en dat geeft al jaren problemen. Van de burgemeester kreeg het salon een brief, die bevestigt dat er geen kraam voor de etalage mag staan, zodat de entree vrij blijft. "On est commerçant aussi, non??" Van morgen was er echter een man, die zijn vrachtwagen prompt voor haar deur had geparkeerd, waarop een vriendelijk verzoek om de wagen te verplaatsen volgde. Hierop zijn bij de man alle stoppen doorgeslapen met vreselijke een woede-uitbarsting tot gevolg. Een woordenboek vol scheldwoorden en furieuze vernederingen aan het adres van de zaakvoerster......ik durf het zelfs niet te herhalen! Die laatste was er een uur later nog steeds niet van bekomen. Et tu sais quoi???? C' est tout juste parce que je suis une femme!!!! On ne ferait jamais ça à un homme!!! En France les femmes ne comptent pas on traite comme des chiens!!! Oeps Ik heb met haar te doen en schaar me bij de volgelingen! Vive les femmes à Barjac!!
Vandaag wordt zeker de mooiste dag van de week! De zon verdween gisteren aan een roodgeleurde horizon en dat is altijd een voorbode voor een warme dag. De verwachtingen worden ingevuld. Na een lekker ontbijt op het terras in de zon, moet er ook nog gewerkt worden. In de keuken staat inmiddels de nieuwe koelkast te draaien en ik wil eerst alles overladen. Ik voel me net als 50 jaar geleden, toen de Sint geweest was. Nieuw speelgoed, met de geur van de fabriek en nieuwe geluiden, blinkend als een spiegel en maagdelijk wit (van binnen tenminste want de buitenkant is modern inox). Alles krijgt een plaatske; de youghurtjes bovenaan, daaronder kaas en boter en nog lager vlees en groenten. Ik heb nog plaats over..... Ik weet dat ik die indeling niet lang zal kunnen volhouden en dat ik over enkele dagen weer moet zoeken maar vandaag voelt het bijzonder goed!. Gelukkig heb ik Carine om me te helpen. We zetten de oude frigo buiten en hij krijgt van haar een ferme opknapbeurt. Die kan straks de kelder in. Erger is het gesteld met de kast waarin die oude frigo stond. De bodem blijkt zo rot als moes! Van de vezelplaten blijven enkel nog een stapel vezeltjes over. Ik kan ze met stoffer en blik bijeen vegen. Daar gaan onze plannen om er een mooie ladenkast van te maken.......Ik zal alweer moeten bricoleren ....later. Vandaag is het de laatste dag voor Carine en we willen toch nog even uitrusten en wat extra kleur pakken voor de terugreis naar "regenland" Carine heeft Dumbo nieuwe kunstjes geleerd. Voor een lekker stukje worst doet hij onwaarschijnlijke dingen. Als Carine zegt: "High five!" dan slaat hij met zen poot tegen haar hand. En die twee maar oefenen; "high five" en daar gaat hij (de poot). Het is echt lachen! Wanneer we lekker op een ligstoel even uitrusten (van gedane arbeid hé), wil Dumbo zijn nieuwe les nog eens oefenen en slaat per ongeluk met zijn poot tegen haar oog. Bang! Een ferme kras en een rood oog. Het doet niet al teveel pijn en we besluiten om af te wachten en zonnen verder.........zij het in de schaduw. Het resultaat is merkbaar. De rode kleur van het oog valt nog nauwelijks op want rood is de kleur van haar wangen, haar schouders, haar rug, haar benen en haar knieën..........Aiaiaiaiai........dat wordt "smeren"....
10 juni is al 80 jaar een hele belangrijke dag want dan is mijn mama jarig. Vandaag is het dus groot feest. Niemand gelooft me als ik zeg dat ze al 80 is! Ze lijkt er amper 65 en is nog zo hups als wat. Het is niet alleen leuk voor haar maar ook voor mijn zus en mij want men beweert dat je naar een moeder moet kijken om te weten hoe de dochters oud worden. Daar hoef ik me dus al geen zorgen over te maken. Oef! Spijtig dat het in België zo'n slecht weer is want hier hadden we een fijn feestje kunnen bouwen onder een blauwe hemel bij een temperatuur van 30 graden. Ik heb vandaag het bureau verder afgewerkt en deze morgen hebben we de carport opgeruimd. Na de werken van de afgelopen maand was deze plek stilaan omgevormd tot privéstort. Geen fraai gezicht ! We moesten nu wel even heel dringend de handen uit de mouwen steken. De zetels van de auto werden platgelegd en het hele zootje deskundig in de koffer geladen. Tot de nok toe was die gevuld. Dumbo wilde zijn ritje veilig stellen en kroop tussen de zetels, klaar voor wat avontuur maar hij mocht niet mee. Het was te warm in de auto en te gevaarlijk in de dechetterie. We hebben nu eindelijk onze eigen kaart voor het containerpark in St Gély. Geen problemen dus bij het lossen en nog aardig wat Franse hulp ook! Heel anders dan we in Belgie gewend zijn. Toen ik dinsdagochtend naar "de mairie" ging om de kaart op te halen ( het gemeentehuis is hier maar alleen open op dinsdag voormiddag en vrijdagnamiddag) was er een drukte van jewelste in Montclus. Het hele dorpsplein en alle straatjes stonden vol auto's . Dat was een heel ongewoon gezicht. Normaal zijn de pleinen en straten leeg en verlaten en kom je hooguit een straathond of een verdwaalde kat tegen. Ik informeerde toch maar even bij Marie-Jo (neen niet de lingerie maar de secretaresse van het gemeentehuis) en er bleek een rouwdienst aan de gang. Een belangrijke en geliefde inwoner van Montclus bleek overleden. Ik vraag me af wie het was en ga morgen eens kijken of er een brief hangt op het dorpsplein.......
Terwijl we hier alles klaarstomen voor de grote zomerinvasie, leven we toch heel intens mee met alle kids, die nu in België zitten te blokken. De kaarsjes worden voor elke test aangestoken en dat werkt. Vandaag staan Lynn en Bart voor de vuurproef, morgen Julie en Charlotte. We wensen hen allen veel succes! Hier staat vandaag een rit naar Nimes op het programma want Danny vertrekt terug naar België. Het rijden gaat vlot maar we hebben geen minuut over (om niet te zeggen: we zijn te laat!) Ryan air is soepel en we hebben alle documenten afgeprint, zodat Danny maar gewoon door de gate binnen kan stappen. Vlucht om 12.30 en dus inchecken voor 12 uur. Zo simpel is dat. We nemen afscheid en samen met Carine 2 rijd ik over Uzes naar huis. We lunchen er lekker op de Place aux herbes en kuieren nog even door de stad. Op het middaguur is dat bijzonder veilig want de winkels zijn gesloten....... Daarna nog even naar Bagnols want ik heb gewetensproblemen. Omdat we problemen hadden met onze oude koelkast (ze draait de godganse dag-de electriciteitsmeter ook!-) zijn we gisteren op zoek gegaan naar een nieuwe. Het inbouwexemplaar, dat we nu hebben, kan de zorg voor etenswaren niet meer aan. De spullen achterin zijn bevrozen en kleven aan de wand (grrrrrr) en de spullen in de deur zijn nog niet eens fris. Bovendien blaast ze al haar warmte de wasplaats in en daar is het dus ook al niet meer aangenaam. Een nieuwe dus! Groter, sterker en een A-klasse! Na wat vergelijkend werk vonden we zaterdag wat we zoeken in de Weldom. Het toeval wil dat ik een "Weldom" bon heb gekregen voor 10 procent korting op een aankoop naar keuze, als welkomstgeschenk. (Ik had een weldom kaart aangevraagd!) Aan de verkoopster informeert Danny of die bon ook geldt voor koelkasten en ....Ah oui, bien sûr !!! Wat hij niet wist is dat de bon nog thuis lag....... Oeps. Op het factuur staat dus de hele koelkastprijs..... Vandaag ga ik dus, gewapend met mijn bon, terug om één en ander recht te zetten en het is gelukt. De volle 10 procent eraf en gratis thuisgeleverd. Joepie!!! Er wordt dus heel wat gerommeld in de keuken want we moeten reorganiseren (één van mijn favoriete bezigheden!) Morgen komt ze eraan. Ik zal een fotooke maken.
