De zon staat al hoog als we opstaan. Buiten vriest het en dat zien we aan de mooie sterren op de ramen. Het is geleden van in mijn kindertijd dat ik nog zag. Al die leuke dingen verdwijnen. Extra isolatie, dubbel glas, centrale verwarming... en daar gaan de sterren op de raam... Er moet vandaag nog heel wat gebeuren want we moeten het huis en de tuin voorbereiden op een onbewoonde periode van ruim zes weken. Koelkast leeg, diepvries leeg,bureau leeg, zwembad leeg, wasmand leeg.....pffff. Het zal me allemaal niet meer lukken. Ik begin alvast met mijn bureau. Adressen printen, betalingen doen en mails beantwoorden. Die klus is gauw geklaard. Nu naar de keuken. Ik maak nog gauw soep van alle resterende groenten. Sommigen van hen liggen al lang op een gewisse dood te wachten, anderen heb ik gisteren pas gekocht. De soep zonder naam krijgt uiteindelijk, na het mixen een groene kleur en smaakt geweldig. Ik maak al een piknik klaar, zodat ik een overzicht krijg over de restjes. Kleren worden ingepakt maar toiletgerief moet nog even wachten. Lance heeft ons uitgenodigd om vanavond bij hem spaghetti te komen eten, zodat de keuken proper blijft. Dat is alvast een heel leuk voorstel. Onze twee honden hadden vandaag alweer voor de nodige commotie gezorgd. In de namiddag kreeg Lance een telefoontje van één of andere Fransman met de mededeling dat die Frankie op straat had gevonden. Hij zou wachten op de weg tussen Goudargues en Barjac...??? Dat is een weg van 20 km!! Bij nader informeren, bevond hij zich aan het kruispunt met de weg naar Issirac....voor de deur dus! Wanneer Lance er naar toe gaat, is er niemand te zien. Hij rijdt een eind verder.... niks. Hij maakt rechtsomkeer....niemand! Als hij dan richting Barjac wil rijden, vindt hij Frankie vastgebonden aan een boom. Dumbo , die zijn beste vriend niet in de steek laat, doolt wat rond op de weg. Frankie krijgt er ocharme goed van langs en onzen deugniet ontspringt den dans. Hij komt vrolijk de oprit opgewandeld maar weet natuurlijk niet dat de tam tam zijn werk al gedaan heeft.....Huisarrest lijkt ons billijk! We stoppen hem in een warm bad ( Hij moet fris ruiken als we naar tantanneke rijden!!) en hij wordt grondig gewassen. Hij laat het rustig gebeuren. Hij wordt gevraagd lekker op zijn kussen te gaan slapen , terwijl wij lekker bij de buren gaan eten.... Zou het lukken? We geven hem het voordeel van de twijfel maar als de kat van huis is , dansen de muizen!! Hij ligt lekker in de grote zetel te slapen maar verder is hij heel braaf geweest.... Wij houden van hem!
We zijn al vroeg wakker. Onze vrienden komen met zen allen tegen 10 uur en ik moet eerst het huis aan kant hebben en Danny moet nog heel wat bureauwerk verrichten. Hij heeft een vrije dag genomen om te helpen bij de dakwerken. Ik hang de was op en maak een grote ketel verse groentesoep, zodat iedereen straks "op temperatuur" blijft. Precies op tijd, zijn ze daar, Eric en Pauline met Peter en Anna. Peter, die in een vorig leven een succesvol aannemer in Londen was, kent de knepen van het vak en gaat een kijkje nemen op het dak van de gastenkamer. "Zoveel kapotte pannen??? Wat is hier gebeurd???" We kijken elkaar vragend aan en Danny zegt heel verwonderd: "Zou het paard van de Sint dan toch.....????" Anna loopt meteen naar binnen en ja hoor, wat had je gedacht? Spekuloos (dat hebben ze in Engeland nog nooit gegeten), chocolade, marsepein, mandarijntjes en kadootjes......het ligt overal verspreid en er is zelfs een briefje van de Sint voor hen bij. Ze genieten als kleine kinderen en rapen alles in een mandje....
Nu is het tijd voor het echte werk. Er moeten nog pannen bijgehaald worden en de onderlaag moet wat verstevigd worden. We zullen het dak van de studio later nog eens helemaal moeten nakijken want het getuigt niet écht van vakmanschap. Maar dat is een zorg voor later. Terwijl het mannelijk gezelschap boven op de daken zit, gaan de vrouwen met de honden (de drie dikke vrienden, Dumbo, Candy en Frankie) een wandeling maken op de heuvels. Als we terugkomen is het werk gedaan en gaan we met z'n allen in onze kleine keuken zitten voor soep en Italiaanse broodjes met pesto, prosciutto, tomaten en mozarella. Ze lusten het allemaal! We spreken drie talen door elkaar en het woord "pomponneke" rolt regelmatig over de lippen. Maar het is onze voorlaatste dag hier en we moeten dus dringend nog naar Chazalis, de beste "cave" uit de wijde omgeving. De route, die naar Beaulieu lijdt is vandaag adembenemend schoon. De lage herfstzon en de besneeuwde toppen in de verte, maken het plaatje veel mooier nog dan het in de zomer was. In Beaulieu bevindt zich het beste wijnhuis uit de streek en we willen nog wat Cuvée passion voor den Bompa en wat goeie witte voor het kerstdiner. Allen daarheen dus. Er wordt geproefd en geproefd en nog maar eens vergeleken....de jongeman van dienst doet gouden zaken. Nu maar hopen dat we veilig thuis geraken en dat ze overmorgen aan de grensovergang niet vragen:"Rien à déclarer?" ....
Bij de open haard gaan er nog twee manden wasgoed over mijn strijkplank en dan is het tijd voor X-factor. Joepie !!! Dirk krijgt een wildcard! Sorry Inge pinge voor Karim maar hij was een toffe verliezer! Binnen een paar jaar komt die wel terug!
Eerst en vooral mijn excuses aan de trouwe lezers voor een dagje zonder nieuws. Maar "geen nieuws-goed nieuws" is het enige wat ik tot mijn verdediging kan inroepen. Voor onze terugkeer moet er nog zoveel gedaan worden en er blijft nauwelijks tijd over om aan de computer te zitten. Op dinsdag hebben we het gezelschap van een stralende zon, die er voor zorgt dat het aangenaam werken is buiten (zie foto's). Ik ruim (voor de zoveelste keer!) bladeren en duid met een mooie tape de bomen aan, die uitgedaan zullen worden. Ik check en dubbel-check of er echt geen leven meer in zit en of ze, dood als ze zijn, toch geen andere taken kregen toebedeeld, zoals inkijk belemmeren of hinderlijke straatgeluiden tegen houden? Dat wordt een ferm hoopje brandhout! Het is hier zo heerlijk buiten dat ik me even in het gras leg, naast Dumbo, gewoon om te genieten......straks zijn we weer weg..... Danny onderzoekt het waterniveau ven het zwembad, dat niet hoger mag staan dan de filters. Anders kunnen de leidingen bevriezen. Er moet héél wat water uit want door de regen van begin november staat het water weer tot aan de rand... alle kranen open dus! Op dinsdagnamiddag moeten we terug naar Alès want we moeten daar onze insert (inbouwkachel) bestellen. Monsieur Sanchez (aan de telefoon had ik zijn naam als "sans jef" begrepen ?!? ) heeft voor ons uitgebreid berekend met elk type we de hele leefruimte kunnen verwarmen. Het wordt een Invicta super vision turbo 700...... Als home disigner heb ik niks in de pap te brokken........ik informeer nog voorzichtig of er geen design modellen bestaan, die OOK voldoende warmte geven????? maar de beslissing is genomen. De levertermijn is drie weken en Meneer Sanchez kan dus de werken nog uitvoeren voor we terugkomen in januari. Ik krijg het al warm bij de gedachte alleen. We hebben van Peter ook opdracht gekregen om neutrale silicone mee te brengen om de losliggende pannen vast te leggen. Er zijn nogal wat pannen stuk geraakt en daardoor zijn er lekken ontstaan. Ik wil ze dicht voor we vertrekken. Als we bij Mr Bricolage in de rekken op zoek gaan naar de voorgeschreven tubes, komt een supervriendelijke verkoper ons ter hulp gesneld. "Et çà sert à quoi tout juste??" "C'est pour fixer les tuiles, monsieur!" Hij komt niet bij van het lachen, neemt me bij de hand en troont me naar de andere kant van de winkel......ici c'est pour les travaux extérieures! Ah bon! En weet je wat? De tubes komen van SOUDAL! Ik bedenk me dat die dezelfde reis hebben gemaakt als wij. Misschien neem ik er wel ééntje mee terug naar Turnhout!
Terwijl de Vlaamse televisiezenders een overdosis Sinterklaas binnensturen, is de heilige man hier totaal niet gekend. Als je van Spanje naar België komt, met een heel gevolg aan zwarte pieten, kan je toch nauwelijks onopgemerkt door Frankrijk, lijkt me..... Ook onze Britse vrienden vinden het maar wat geweldig dat "Santa" bij ons twee keer komt.....Met hand en tand leg ik uit dat Santa (de kerstman) een muts met een "pomponneke" op heeft en Sint Niklaas er uit ziet als de paus, met een mijter en een staf en een heel leger zwarte pieten. Ze schateren! het pomponneke doet het. We leren elke dag een nederlands woord aan Anna. Haar vocabulaire bestaat nu uit: "sleutelbeen, zwoel, kuitenbijter, tikkeneike, pomponneke" ....als ze zit te oefenen, denk je dat ze klaar is voor de eerste de beste psychiatrische instelling!!!
Ze vraagt nog eens naar Sinterklaas en besluit een schoen mèt brief bij onze schoorsteen te zetten......je weet maar nooit?
Wat een titel hé? De hele ochtend zijn we in de ban geweest van een aangrijpende reportage op de radio. De laatste dagen was er nog zelden iets anders te volgen dan de verbeten strijd tussen Ségolène Royal en Martine Aubry . De Fransen vragen ons hier steevast hoe het toch mogelijk is dat onze Belgische politici er zo'n zootje van maken? Deze dagen is het Franse politieke toneel al even waanzinnig. Twee vrouwen, die een verbeten strijd hebben gevoerd om voorzitter te worden van de Partie Socialiste en mekaar bijna letterlijk te lijf gingen bij het bekendmaken van de uitslag. Op een totaal van 480000 stemmen (ik kan er een paar naast zijn) heeft Aubry er uiteindelijk 42 meer gehaald dan Royal. Dat gaat nog een staartje krijgen...... Maar nu terug naar de ochtendradio. Op 5 november is er in de Franse zalen een film gelanceerd, die volledig draait rond Barjac. Ons stadje in de kijker! De film, de Franse tegenhanger van an inconvenient truth, brengt hier heel wat teweeg. Hoofdrolspeler is de burgemeester! Na alarmerende berichten rond het steeds stijgend aantal kinderkankers in Frankrijk, heeft, Edouard Chaulet, onze burgemeester aan de alarmbel getrokken. De kinderen van Barjac krijgen 's middags op school alleen biologisch geteelde groenten en fruit en eten bio brood. Ze krijgen een mooi terrein, waar ze tijdens de schooluren leren om allerlei gewassen te kweken, zonder het gebruik van pesticiden en andere levensbedreigende spullen. De film van Jean-Paul Jaud bevat mooi beeldmateriaal over de streek hier maar ook interviews en fragmenten van lezingen. Zeker de moeite om te kijken! Je vindt heel wat beeldmateriaal op You-tube onder de titel:"Nos enfants nous accuserons!"
Deze namiddag hebben we hier de schoorsteenveger op bezoek gehad om samen met hem uit te puzzelen hoe we het huis in de winter beter kunnen verwarmen. Hij bekijkt de constructie en de ruimtes en we zullen een "insert" moeten steken met turbo. Die blaast alle warme lucht netjes weer naar binnen in plaats van de warmte allemaal door de schouw naar buiten te drijven. Flinke investering maar zeer rendabel, zo wil hij ons laten geloven. Morgen zullen we nog eens op stap gaan om een inbouwkachel te zoeken......intussen krijgen we hier beelden door van een ondergesneeuwd België........
