Als Vlaming voelden we ons vandaag wel echt thuis op het filmfestival. We zijn nog naar Barjac gereden voor de allerlaatste film van dit weekend. Onder de titel:" Moscow-Belgium" werd de Vlaamse prent: "aanrijding in Moskou" voorgesteld. Zalig om ondergedompeld te worden in "plat Gents" op een bioscoopstoel in Zuid Frankrijk! De herinneringen aan mijn studentenjaren worden weer heel levendig. De ondertiteling was goed maar beperkt.....sommige uitdrukkingen waren gewoon niet te vertalen hé? Toch hebben ook onze Franse filmliefhebbers de prent kunnen smaken. In de film maakt Barbara Sarafian, die de hoofdrol speelt, de fameuze Gentse stoverij klaar. Die hebben ze gisteren in het kasteel ook geserveerd. En met succes!! We hebben 12 euro betaald voor een diner in de ridderzaal van onze Chateau. En wat kregen we daarvoor? Eerst een lekker glaasje Kirr met hapjes. Als voorgerecht was er een salade van brussels witlof, met noten en trappisten kaas. Wij dachten dat dit een Amerikaanse Waldorfsalade was maar dat hebben we wijselijk gezwegen....dit was Belgisch én lekker !! Daarna kwam het stofvlees dat door een kenner was klaargemaakt. Het recept lag op de tafels en hebben we dus bewaard. De bijhorende schotel met aardappelen, wortelen en spruiten, allemaal gekookt en dan gewoon door elkaar gehusseld...... zag er gewoon niet uit! Het werd voorgesteld als "Stoemp" maar de vergelijking ging echt niet op. Smaken deed de rare massa wel, dat moet ik toegeven. Er was water en rode wijn à volonté maar voor de échte Belgen werd er Chimay geserveerd," une blonde ou une brune ????" De flesjes gingen vlot van de hand en België werd geloofd om zijn bier. We worden populairder met de minuut!! En het dessert moest nog komen ! Het dessertbord bestond uit een heerlijk mandarijntje, twee stukken speculoos en twee stukken fondant-chocolade met pralinévulling, van het merk "Galler". Dat dat eigenlijk niet van bij ons kwam, vergeven we hen maar want ze hebben de Belgen dan toch al geassociëerd met chocola. Er werd duchtig uitgewisseld en geruild; chocola voor speculoos, een mandarijntje voor chocola...... Toen we de tip gaven om de speculoosjes bij te houden voor bij de koffie, stopte het uitwisselingsverhaal meteen. Ja dat was lekker!! maar vandaag is het zondag en een beetje regenachtig. Als een goede huisvader heeft Danny vandaag heerlijk brood gebakken. Een nieuw recept met zuurdesem, "pain de campagne" ! De geur van versgebakken brood, vult het hele huis. Dat zal na de film lekker smaken! Du vin, du pain et du boursin ....(maar die laatste zat al in mijn soep en werd dus graag vervangen door onze compté de jura).... T'is zondag en dus TV avond.
Overal in Barjac hangen affiches voor het filmfestival. !! Au cinema "Regain" le 30, 31 et 32 janvier 2009 Rencontres hivernales Vers le Plat Pays !! Niet alleen staan er goeie films geprogrammeerd, we kunnen hier morgen zelfs een dag beleven, die niemand anders heeft!!! 32 janvier !!! Probeer dat maar eens in België. Gelukkig kunnen de organisatoren er hier ook eens goed mee lachen. Na onze dagelijkse strijd in de tuin, haasten we ons dus naar Barjac. De tickets moeten gewoon een kwartier voor de film ter plaatse worden gekocht. Oeps, er staat een hele rij wachtenden voor ons. Hier wonen dus toch mensen??? En geloof het of niet, de dame en heer voor ons bemachtigen de laatste kaartjes. Gedaan! Vol is vol! Er zijn maar 90 plaatsen beschikbaar en de verzekering dekt maar 90 toeschouwers. Hier staan we dan. Danny is alweer buiten maar ik wil een blog schrijven over de film en mijn repas Bio Belge en kijk nog even wat er gaat gebeuren. Als de organisatoren aan de wachtende menigte vragen of er mensen bij zijn, die zich voor de maaltijd hebben ingeschreven, gaat mijn vinger als eerste de lucht in... Bon, ik mag nog even wachten en roep Danny alvast terug binnen. Nog wat gediscussiëer en ja, er kunnen nog tien mensen bij, weliswaar op een bijgezette stoel aan de zijkant maar dat maakt het alleen maar spannender. We zitten..... De film, die we te zien krijgen heet "Louise-Michel" en heeft heel wat prijzen weggekaapt op de verschillende festivals. Voor wie van zwarte humor houdt, een aanrader!!. Om 19 uur, wordt in de ridderzaal van het kasteel ons diner geserveerd. De organisatie loopt een beetje gebrekkig maar daarom zeker niet minder hartelijk. We kennen maar een paar mensen maar die zijn allemaal al hier met andere vrienden en we schuiven dus gewoon aan. Op het eerste gezicht, zijn er weinig Belgen. Ik keek eens op de lijst en daar stond een Van den Brouck (met 4 personen- wij niet dus) en een Jansen (met twee-wij wel dus) en een Verlinden....alle andere namen klonken in elk geval heel Frans of tenminste vreemd.... Naast ons zitten twee koppels, waarmee we meteen kennis maken. Maurice en Ute, lijken zo Frans als wat maar hij is een Francophone, geboren in Beveren -Waas en zij is Duitse. Het andere koppel woont bij ons in de buurt en Robert is een fransman uit Nimes en zij heet Elain en is Britse....adressen worden uitgewisseld en afspraken gemaakt... leuk toch! Aan de andere kant worden we geflankeerd dor de erg enthousiaste eerste schepen van Barjac, een Griek, geboren in de Camargue maar verliefd op Barjac. Hij heeft zich op zijn 50 ste voor het eerst enthousiast in de politiek heeft geëngageerd. Hij vertelt zo begeesterd over dit charmante stadje en over de activiteiten dat we ons al geroepen voelen om mee te helpen. Hij leidt ons na het eten nog even rond in het volledig gerestaureerde kasteel. Mooi!
Brrrrrrr. Het heeft hier vannacht ook flink gevroren. De hele vallei is wit gerijmd en er staan "bloemekes" op de slaapkamerraam. Gelukkig is de zon ook al wakker en heeft ze voldoende kracht om alles snel weer op te warmen. Op vrijdag is het marktdag in Barjac en ik heb dus een doel. De sfeer is er gezellig maar er is weinig volk. Ik bezoek mijn vaste kramen en koop groenten, fruit en natuurlijk kaas. Een groot stuk Compté de Jura (al is het maar omdat Bomma en Hansje die zo lekker vinden) en een lekker stukje Tomme de Chèvre. Dat wordt smullen straks. Ik ben jullie nog steeds een antwoord verschuldigd op de prijsvraag van gisteren. De lekkere appels voor mijn compote dragen de naam "Reinettes Chanteclerc".....als dat niet mooi is..... Ik wacht nog even met een nieuwe voorraad want er is nog voldoende over van gisteren. Voor vanavond neem ik klaargemaakte "Guardianne" mee. Dat is een typisch gerecht uit de streek. Het is stierenstoofvlees met wortelen. Heel smakelijk!! Morgenavond wordt het weer stoverij!! We nemen dan deel aan de "repas Bio Belge" in Barjac. Benieuwd of ze daar deze Belgische specialiteit kunnen klaarmaken?? Als voorgerecht is er een salade van witloof en als nagerecht spekulaas. Die maaltijd wordt geserveerd in het kader van het filmfestival van Barjac dat dit weekend plaats vindt en helemaal in het teken van België staat. Ik vertel er morgen alles over.Nu moet ik snel terug naar huis want daar hebben ze honger,vrees ik! Als ik rond half één thuis kom, zit Frankie alleen op het terras en treurt. Waar is Dumbo?? Onze rakkers gaan altijd samen op pad. Samen uit, samen thuis. Nu niet dus..... Ik roep Dumbo's naam en hij echoot door de vallei. Dit moet hij gehoord hebben. Ik verwittig Danny op zijn bureau en ook hij roept verscheidene keren. Geen Dumbo. We lunchen snel, zodat ik hem kan gaan zoeken want dit is echt niet normaal. Frankie laat hem nooit alleen. Gisteren hebben ze nog bijna zo'n zware truck met opligger, vol boomstammen in de problemen gebracht..... We horen een enorme claxon en zien de twee heren rustig de straat overwandelen vlak voor dat mechanisch geweld.....Ik bedenk me dat als er iets gebeurd is, de dierenarts me wel zou bellen want Dumbo is gechipt. Dat alles net op het moment dat ik klaarsta om met Frankie naar de dierenarts te gaan. Ik moet er om 15 uur zijn. Damn!!! Ik bel met de angstboodschap naar onzen Bart (ik durf Sofie zelfs niet te bellen ) en net op het moment dat ik hem beloof hem op de hoogte te houden, komt meneer Dumbo thuis. Hij begrijpt de liefkozingen niet..... en lijkt te denken: "Wat mankeren die nu weer???" Pubers! Ze maken het je niet altijd makkelijk..... Gelukkig kan ik nu met een gerust geweten naar de Dierenarts vertrekken. Frankie heeft rare plekken op zijn neus en drinkt al een tijdje heel veel. Volgende week komen zijn baasjes thuis en ik wil zeker zijn dat hij dan in superform is. Er wordt bloed getrokken en ik moet wachten op de uitslag. Driemaal negatief: geen diabetes, geen nierproblemen, geen infectie. Wél een ernstig huidprobleem waarvoor hij pillen meekrijgt. Ik moet de vlekken ook dagelijks inwrijven met iso-betadine. Dat lukt me wel. Ik ben tenslotte een beetje ervaringsdeskundige hé?
Ik werk nog even verder aan het tuinpad en stuur jullie vandaag de voor en na foto's mee. Veel plezier! Als er groene vingers op hete kolen zitten....kom maar af hé?
Terwijl de Méteo een tweede zwaar winteroffensief aankondigt, genieten wij hier in dit gepriviligiëerde hoekje van Frankrijk van een stralend lentezonnetje . Vandaag is héél Frankrijk "en grève" maar hier gaat alles gewoon door. De vakbonden zijn boos omdat de koopkracht daalt en Sarkozy miljarden in de banken pompt in plaats van hen opslag te geven.Het is overal hetzelfde liedje..... We zouden er eigenlijk niks van gemerkt hebben als we niet af en toe een blik wierpen op het VRT journaal. Staking en betoging in 200 Franse steden? Maar niet in Montclus! Hier is het lente! Onvermoeibaar ga ik door met het "blootleggen" van het verdwenen wandelpad. Ik ben vandaag aan de andere kant begonnen. Het is een Titanenwerk. Centimeter per centimeter wordt alles uitgerukt en afgeschud. Welke zijn de goede planten? Wat is onkruid? Ik probeer "goed" van "kwaad" te scheiden maar vergis me menigmaal. Ik sta er zelfs wat bij te filosoferen.... Als ge het kwaad niet op tijd uitroeit, domineert het alles....Maar ik kan toch moeilijk "in staking" gaan vandaag hé?? Hoewel ik gewapend ben met rijf en hark, met snoeischaar en bijl, gaan de dorens van de wilde braamstruiken mij met één prik telkens weer opnieuw lam. Ik lever een ongelijke strijd maar wil doorgaan....! Bomma en bompa zullen hier in de zomer genieten van hun dagelijks wandelingetje en ik heb alle tijd. Soms wou ik dat ons Julie hier was. Die meid zou nogal kunnen helpen, ze heeft een goeie kijk op die dingen. Als de avond valt, heb ik welgeteld vier vierkante meter pad gecreëerd.....nog een paar honderd te gaan.... Ik bedenk me dat ik voortaan mijn woorden wat kracht zou kunnen bijzetten met een "voor" en "na" foto. Misschien zouden jullie me niet eens geloven.....??? In de keuken ga ik nog iets nieuws uitproberen. Gisteren heb ik in de "Shopi" (onze lokale supermarkt) twee kilo appelen gekocht. Niks bijzonder, ware het niet dat ik deze appelsoort helemaal niet kende. Er stonden 4 reuzegrote bakken, gevuld met appelen; Golden, Cox, Elstar en een onbekende soort. Die laatste (deed me aan kweeperen denken) leek me uitermate geschikt om appelmoes te maken. Twee kilo voor één euro: daar kan ik niet aan voorbijgaan en ik waag het erop. De appels worden in stukjes gesneden en op een bodempje water aan de kook gebracht. Ik voeg wat bruine basterdsuiker toe en laat nog even op een zacht vuurtje staan. Het hele huis geurt heerlijk en zelfs de honden komen kijken wat er gaande is! Jongens dit is lekker. Ik wou dat den bompa hier was! Hij is bij ons de "compot-expert". Morgen is het markt in barjac en dan ga ik op zoek naar meer van deze appels én naar hun naam. Dan kan ik alvast wat bewaren voor de zomer! Het is donderdag en dus TV dag! Van vlees en bloed zal ons deze avond weer aan het scherm kluisteren. Ik ben fan van "ons moe" ! Weet je trouwens dat deze superactrice de zus is van Jan Decleir? .....
Zoals beloofd, zijn zowel de zon als Peter van de partij. Danny leidt Peter even rond en wijst hem de omgevallen of dode exemplaren aan. Gewapend met een indrukwekkende kettingzaag, worden alle bomen tot mooie, brandklare stronken, een berg kreupelhout en een hoopje zagemeel herleid. Manpower !!! De vrouwen kunnen beter op afstand blijven.....de boodschap is aangekomen. Ik trek me dus nog even terug in de keuken om de heren 's middags een smakelijke lunch te serveren. Het menu is snel samengesteld. Het wordt "luie wijven" eten. Ik maak een slasoep. Voor diegenen, die niet weten wat dit is geef ik even het sublieme, simpele recept mee. Als je in de koelkast nog een krop sla hebt liggen (die je eigenlijk vergeten was), kieper hem dan zeker niet in de vuilbak. Je snijdt het kroontje eruit en de bladeren spoel je even om onder een straal koud water. Hou u vooral niet bezig met het controleren van de versheid van de blaadjes of eventuele vlekjes.... Fruit een ui in een beetje boter, tot die glazig is, voeg dan de slabladeren toe en laat even stoven. Giet hier een liter of twee kokend water op en 4 doodgewone kippenbouillonblokjes. Laat het geheel even doorkoken en zet er dan de mixer in tot je een fijne groene soep krijgt. En nu komt het! Neem een hele" Boursin à l'ail et au fines herbes" (ook in België verkrijgbaar!) en doe de smeuïge kaas in de soep. Roer tot de kaas volledig is opgelost en doe er eventueel nog wat zwarte gemalen peper en een snuifje zout bij naar smaak. Serveer met een stevige bruine boterham en geniet! Genieten doen ze hier ook. Na het zware mannenwerk is het nu mijn beurt. Ik moet alle stronken naar het afdak kruien en daar netjes te drogen leggen. We zullen dit nieuwe hout pas volgend jaar kunnen gebruiken. Het sprokkelhout breek ik allemaal in kleine stukjes. Het is prima aanmaakhout.Het is leuk te horen dat we niet de enigen zijn met lentekriebels. Overal in de vallei weerklinkt het geluid van kettingzagen en zoemende motoren. Ook op het stuk land achter ons wordt opgeruimd en de buurman stopt even om en praatje te maken. We zeggen elkaar bonjour en praten over Dumbo en het weer. " Ahh oui, toete la semeng il ya du bon tang!"( provencaals voor: toute la semaine ily aura du bon temps) Wat zij de mensen hier toch sympathiek...... Ik heb de opdracht gekregen om hulp in te roepen als te zware stronken bij zijn maar" ik" zou "ik" niet zijn als ik het "zonder hulp" niet eerst probeerde .....bingo! Een verschot! Of een ischias voor de kenners. Als kinesiste weet ik dat ik eigenlijk nu op de grond moet gaan liggen en me in een bolleke rollen maar ik duw eerst nog een zware kruiwagen de helling op en zet alles onder het afdak. Nu heb ik echt prijs! Mijn linker been wil niet meer mee. Verdorie! Maar geen nood, ik leg me alsnog in een bolleke en neem me voor om vanaf morgen weer eens wat doelgerichte oefeningen te gaan doen.....Met de juiste slaaphouding is die zenuw morgen weer helemaal ontzwollen! Dixit den expert???? Ik hou u op de hoogte!
We zijn de naweeën van onze voedselvergiftiging nog aan het verwerken maar bij mij gaat het blijkbaar iets sneller dan bij Danny. Die voelt zich nog niet helemaal in zijn sas en ik zal hem dus vandaag eens wat extra verwennen. Ondertussen doe ik mijn bureauwerk (er zijn nog heel wat dingen te regelen in België en ik moet nog een pak brieven en kaarten schrijven. Bovendien moeten er nog een paar manden strijk verwerkt worden. Zonder droogkast is het niet altijd een makkie. De overloop boven hangt dan vol wasgoed (dat is de warmste plek in huis) en das niet altijd even "decoratief". Maar soit....het zit weer netjes gestreken en geplooid in de kast.... Buiten schijnt de zon en dat geeft me altijd een overdosis aan energie. Het is de hoogste tijd om eens een fikse wandeling te doen. Het zal de eerste zijn, sinds onze aankomst. Met de twee honden, stap ik de berg op. Het uitzicht boven op de helling is adembenemend. De lucht is helder en de zon laat haar stralen als een intense spot op de omliggende dorpen vallen. Ik kan haast de raampjes tellen van de kerktorens van Monteil en Issirac. De Mont Lozère, met een dik pak sneeuw erop, is ook goed zichtbaar vandaag. Dat is de dichtsbijzijnde berg met eeuwige sneeuw. We willen er al lang eens naartoe maar weten niet of de wegen daar goed bereidbaar zijn. Ik herinner me nog een opmerking van onzen Bart, enkele jaren geleden. We maakten al langer plannen om in Frankrijk of Italië te gaan wonen en toen we aan de kinderen vroegen wat ze daar van vonden zei Bart:" Ik ben alleen akkoord als het een huis is dat maximum een uur van de bergen ligt en maximum een uur van de zee...." (herinner u het stomme reclamespotje?!?). Hebben we dat toch niet gevonden zeker! Met wat goeie wil kan je hier op één dag én skieën én zwemmen ..........We genieten alledrie van de wandeling (de dogs en ik) en bij thuiskomst is Danny ook veel beter. Ik besluit om in de keuken aan de slag te gaan want er komen een paar drukke dagen aan en dan wil ik wat voorraad hebben. Er wordt een grote pot heerlijke spaghettisaus gemaakt, die in porties kan ingevroren worden. Morgen komt Peter met zijn kettingzaag en gaan we bomen uitdoen en hout hakken. Spectakel verzekerd.....
De dag begon al onheilspellend met een dik grijs tapijt over de vallei en een vroege conference call voor Danny. De honden wilden niet buiten want wie speelt er nu graag in de regen? Dan maar even een humeurswitch doorvoeren.... Ook binnenshuis is er van alles te doen en met frisse moed stort ik me op de keukenkasten. Wat mis ik in mijn voorraad? Wat is er vervallen? Wat hoort bij elkaar? Ik amuseer me! ....Bij het middagjournaal (nu heeft die Kim nog een andere moord op zijn geweten!) eten we snel een slaatje met geitenkaas en wat donker brood, voor ik vertrek naar Bagnols. Er zijn nog wat boodschappen te doen en daar is het nu het ideale moment voor. Ik moet voor 16.30 uur terug zijn want dan beginnen (ook hier!) de files. Scholen en werkende mensen brengen rond dat tijdsstip iedereen op straat. Op de terugweg voel ik me misselijk. Omdat me dat zelden overkomt, denk ik eerst dat het van de honger is en trek al gauw een stukje van het verse brood dat ik gekocht heb. Bij thuiskomst blijkt ook Danny erg misselijk. Ons beider maag-darmsysteem was compleet over zijn toeren. De inhoud wil er langs alle kanten uit en liefst zo snel mogelijk..........Een immodiummeke, een beetje cola,........niks helpt! We liggen samen op de bank te zieltogen. Help!
We proberen te achterhalen wat ons deze loer draait? Het kan volgens mij enkel de nieuwe olijfolie zijn, die ik in de vinaigrette heb verwerkt. Ik had al een "niet -lekker" gevoel...... We zullen er het raden naar blijven hebben. Ik sluit af en hoop morgen weer fris te zijn voor nieuwe en leukere avonturen.
) en net op het moment dat ik hem beloof hem op de hoogte te houden, komt meneer Dumbo thuis. Hij begrijpt de liefkozingen niet..... en lijkt te denken: "Wat mankeren die nu weer???" Pubers! Ze maken het je niet altijd makkelijk..... Gelukkig kan ik nu met een gerust geweten naar de Dierenarts vertrekken. Frankie heeft rare plekken op zijn neus en drinkt al een tijdje heel veel. Volgende week komen zijn baasjes thuis en ik wil zeker zijn dat hij dan in superform is. Er wordt bloed getrokken en ik moet wachten op de uitslag. Driemaal negatief: geen diabetes, geen nierproblemen, geen infectie. Wél een ernstig huidprobleem waarvoor hij pillen meekrijgt. Ik moet de vlekken ook dagelijks inwrijven met iso-betadine. Dat lukt me wel. Ik ben tenslotte een beetje ervaringsdeskundige hé?
Ik werk nog even verder aan het tuinpad en stuur jullie vandaag de voor en na foto's mee. Veel plezier! Als er groene vingers op hete kolen zitten....kom maar af hé?
