Op de valreep nog een blogje. Hoewel we vandaag alleen maar wilden pakken en de koelkast leegmaken, werden we deze namiddag overweldigd door een heuse verrassingsfuif. Dat vraagt natuurlijk een woordje uitleg hé. Om 16 uur zouden Peter en Anna nog even een afscheidsknuffel komen geven. Ik ben nog in de tuin bezig om het tuingereedschap te verzamelen, dat de kids hebben laten liggen (had ik hen niet op het hart gedrukt om alles wat ze buiten haalden, weer binnen moest? grrrrr zelfs de tennisraketten liggen nog op het veld!!) als hun auto onze parking oprijdt onder luid getoeter. Groot is mijn verbazing als ik zie dat niet alleen Dumbo in zijn hoogste versnelling de auto volgt maar in zijn kielzog een hele reeks honden meelopen. Er zit een zwart met witte vlekken bij en ik vrees dat er nog 101 (;-) ) volgen... Wel kijk eens aan, Dumbo heeft zelf een afscheidsfeestje geörganiseerd. De hele hondenbende neemt niet alleen het terras maar de hele tuin in beslag en spelen dat het een lieve lust is. We halen liters water aan om hen van drinken te voorzien. Er is een stafford, een pointer, een labrador, Dumbo en Candy (neen Candy is geen kalf mocht de foto u in verwarring brengen!!) Ik moet toegeven, onze Dumbo heeft stijl, hij weet zijn vrienden te kiezen. Die beesten hebben manieren. God mag weten waar ze vandaan komen, ik heb ze nooit eerder gezien. Na een tijdje vinden we dat het feestje maar eens moet afgelopen zijn en we sturen de jongeheren (ze zijn allemaal van het mannelijk geslacht!) naar huis. Ze kijken ons aan met een blik van :" Allez zeg, ons mama heeft gezegd thuis om 18 uur...het is nog maar 17 uur! " Lance brengt gelukkig redding, wanneer hij toevallig langskomt. Hij schrikt zich rot en weet niet wat hij ziet. Hij komt Frankie alvast ophalen. Dat is alvast min één. Peter stopt, met enige moeite, Candy in de koffer (de pointer wil er persé bij!) en wij doen hetzelfde met Dumbo. We besluiten nog even naar de rivier te gaan om de honden te laten zwemmen in de hoop dat de laatste twee dan ook het hazenpad zullen kiezen. maar wat doen die? Die leggen zich, met enige verontwaardiging, op Dumbo's kussen op het terras. Als wij vertrekken, lijken ze nog te zeggen; " Leuk feestje hier....voor mij ne grote met mayonnaise en ik lust nog wel ne cola!!" Geloof het of niet maar als we een uurtje later terug komen, liggen die twee er nog. Wat meer is, ze verwelkomen ons van harte! Wat nu? We moeten de oprit nog spuiten en dat spul is giftig. Die beesten moeten naar huis maar we weten niet waar dat is. Een metalen plaatje met telefoonnummer is echt een must, dat realiseren we ons nu. Danny verjaagt ze dan maar met wat geroep en gekssssssch. Het is duidelijk niet met volle goesting maar met hun staart tussen hun benen verlaten ze de parking. Dumbo moet binnen blijven!! Zaakje geklaard, ware het niet dat , terwijl ik dit verhaal schrijf, die twee weer voor mijn voordeur zitten...... friends for life ????
