Vroeg in de morgen is iedereen hier al in de weer. Om half negen (klok!) willen ze vertrekken. "Ze" dat zijn mijn zus en schoonbroer maar ook Danny en Julie, die weer terug naar Belgie moeten en met de auto meekunnen. Er wordt deskundig gepast en gemeten want er moet niet alleen bagage mee maar ook souvenirs en vooral heel wat kistjes wijn. Wat er niet bij kan, zal later meegegeven worden met de andere familieleden. Dat Kurt met ruimtes weet om te gaan, zal al spoedig blijken. Het lukt. De heren vooraan en de "meisjes"op de achterbank met zakken aan de voeten en tussen hen in. Om half negen (ja ja er is een wekker afgelopen) start de auto en wuif ik hen uit. Ik kan aan de grote schoonmaak beginnen. Mijn broer Luc en Inge zijn al onderweg om hier ook nog een paar dagen te verblijven en te genieten. Ze arriveren rond 13 uur en we hebben een hele fijne rustige zondag . Bart, die samen met zijn vriend Jan op weg is naar Montclus, zet zijn motorit verder en rijdt van Fontainebleu naar Lapalisse. Ik moet even opzoeken waar dat ligt maar ze zijn dus al aardig opgeschoten en hebben ter hoogte van Lyon hun tentje opgesteld bij "Nederlanders met een zwembad???" Dat zit goed. Het is meteen ook de laatste tour-dag en de rust kan nu weer terugkeren. Er lopen nog berichtjes binnen van "file" voor Lyon, waar een ernstig ongeval gebeurd was en ook aan de fameuze péage van Lyon is het aanschuiven. De grote uittocht is begonnen en de wit-rode nummerplaten rijden massaal terug naar het noorden. Wij houden het verder rustig want bij 36 graden in de schaduw is het moeilijk werken.......
We hebben een drukke dag voor de boeg. We willen in de voormiddag naar Pont St Esprit om wat extra groenten in te slaan. Het is tijd voor het opleggen van aubergines en courgetten. Ze kosten daar nu maar één euro per kilo. Ook de olijven moeten we daar kopen, recht uit Marokko weliswaar maar erg lekker. Ze kosten hier ongeveer per kilo evenveel als voor een half pond in België! We willen ons marktbezoek combineren met enkele boodschappen in de buurt. Er moet nog een bank voor het wandelpad opgehaald worden bij Mr Bricolage.....gesloten verdorie. Nog gordijntjes voor Sofie ophalen.........voorraad uitgeput verdorie! We zullen dus later deze week nog en keertje terug moeten. Pffffff. Wanneer we thuis lekker geluncht hebben horen we een zware toeter en gezang. Tot mijn grote verbazing rijdt er een witte vrachtwagen het erf op. Hij is geladen met een hele troep vrolijk zingende Montclusiens. Ze komen ons suikerbrood brengen en uitnodigen voor de feesten van volgend weekend. Enkelen onder hen kennen we al en we nodigen hen uit om een glas te drinken. Ze gaan gretig in op onze invitatie en de sfeer is geweldig. We voelen ons één van hen. We maken kennis en beloven er bij te zijn. Receptie, petanque-concours en zelf de Loto op vrijdagavond. Ik pruttel tegen want ik heb zelden geluk in het spel maar dat wordt ruim gecompenseerd met veel geluk in de liefde. Hoewel sommige leden van het gezelschap liever onder de boom bleven zitten, moesten ze verder op "ronseltocht". Ik vind het allemaal veel leuker zo dan met een uitnodiging in de bus. In de namiddag krijgen we nog vriendenbezoek uit Belgie en s' avonds gaan we gezellig uit eten want morgen is het weer wissel van de wacht.
De mannen hebben stilaan hun buik vol van de markten en willen liever thuis wat "onder den boom" zitten. De vrouwen gaan dan maar alleen naar de wekelijkse markt in Barjac. Eerst even langs de dierenkliniek want we willen een afspraak maken voor Dumbo. Hij heeft zijn vaccinaties en ontwormingen nodig maar we willen hem ook laten castreren. Een pijnlijke gedachte maar een noodzaak voor zijn gedrag. Dumbo is zo'n lieverd maar soms spelen zijn hormonen hem parten. Hij zal door de ingreep zeker rustiger worden en minder uitvaren naar mannelijke soortgenoten, in het bijzijn van andere honden. Maandagmorgen breng ik hem binnen en 's avonds zal hij dan een toontje "hoger" zingen. Ocharme. In Barjac wordt het hoe langer hoe drukker. Het toerisme viert hoogtij! de lol is eraf. We wurmen ons door de Hollands-Belgische massa en iedereen vindt wat hij hebben moet. Geladen met kruiden, zeepjes, sausissons, hespen en meloenen, keren we terug naar huis, waar er geen man te bespeuren is "onder de boom". Geen briefje, geen nota.....de stiekemerds! Ze zijn nog wijn gaan bijkopen (en vooral gaan bijproeven). En reken maar dat ze gevonden hebben wat ze zochten. Ze weten al hoe het werkt. Wat zit er in de flessen en wat gaat er in de vaatjes????? Haha zij weten het! Den uitleg klopt ?!?! De siesta is vandaag weer een absolute must maar in de late middag gaan we nog aan de slag in de tuin. Ons prachtige "vue ouverte" is een beetje overgroeid geraakt en met de grote kniptang volgt Danny de bevelen van Kurt op. Nog ééntje daar, nog ééntje ginder...... Ze hebben er lol in en gaan maar door. Ik roep ze na een tijdje een halt toe want anders zitten we straks op straat maar ik geef toe dat het een hele verbetering is. Het licht valt mooi op de tafel en het spel van bladeren en zon, brengt rust. Volgende week gaan we foto's maken voor de website en vanaf september kunnen jullie die raadplegen. Vanaf pasen volgend jaar willen we volledig operatief zijn. Hou je boekingen maar klaar hé want het is hier zalig leven.....
Deze donderdag staat helemaal in het teken van "bezoekjes afleggen". An en Kurt zullen een zus en schoonbroer van Kurt treffen in Uzés en wij gaan op bezoek bij mijn broer en schoonzus, die logeren in Apaillargues. Ze waren hier twee jaar geleden ook al en zijn er duidelijk thuis. Het is een supermooie Chambre d'Hôtes met een ontzettend lieve gastheer en gastvrouw. Ze ontvangen ons, alsof we kind aan huis zijn. Ik kan er al mijn vragen over Gites en Chambre d'Hôtes kwijt en krijg de juiste antwoorden. Het koppel is van Parijs en hebben hier hun gastenverblijf een vijftal jaar geleden opgestart, mèt succes. We beseffen dat een mooie lokatie belangrijk is maar "den acceuil" nog waardevoller. Het is bijna middag als we afscheid nemen en Luc ons voorstelt om een museum in de buurt te bezoeken. Het is een geschiedkundig museum met een afdeling speelgoed (wereldberoemd om zijn "berencollectie") en een afdeling heemkunde. We herkennen nog heel wat speelgoed uit onze jeugd en leren weer wat nieuwe dingen kennen. We missen een paar mensen van het thuisfront. De collectie camera's en moto's uit de vorige eeuw zouden Bart en Bompa zeker boeien. Er staat een Belgisch exemplaar bij de motoren, waarop onzen Bompa de Bomma ging versieren....dixit Luc. We gaan er zeker in september nog eens naartoe. Na een heerlijke lunch op de marché aux herbes wordt er wat rondgesnuisterd en praten we over de kleinkinderen, die eraan komen. Luc wordt opa en ik wordt oma. De afspraak is: "Wij zijn er om ze te verwennen!" En dat zullen we zeker doen. Wist ik nu maar of het een jongen of een meisje was, dan kon ik ook zo'n leuk kado kopen, als mijn broer.......
Dat de Provence al heel wat artiesten geïnspireerd heeft, is bij ieder van ons bekend. Vandaag treedt Julie in de sporen van Picasso, Van Gogh en zovele anderen. Nonkel Kurt, een meestertekenaar, brengt haar de beginselen van het perspectief bij. De hele ochtend worden punten en lijnen verbonden, kubussen geprojecteerd en luciferdoosjes op elkaar gestapeld. Ze heeft het beet! Een AHA erlebnis van niveau. Prachtig! Ze heeft talent en blijft onverstoorbaar verder oefenen. Vandaag wil ze ook nog een ander record verbeteren. Haar tweehonderd baantjes moeten er vandaag 202 worden! Met zen allen werken we mee aan deze sportieve topprestatie. We zwemmen telkens 20 baantjes mee. De mede-zwemmer van dienst warmt zich deskundig op. Er worden spieren gerekt, met de armen gezwaaid en kreten uitgestoten, we menen het. Wie niet meezwemt, staat als chearleader aan de kant. Alles voor de show. De foto's zijn gesensureerd.......We lachen ons "kriek" en Julie krijgt een staande ovatie als ze in de sprint haar mededingers verslaat. Een feestmaal sluit de avond af en we zijn allemaal gezond moe.
Op onze nationale feestdag, een dagje met mijn broer en zus, schoonbroer en schoonzus, hier in Montclus. We schrijven geschiedenis. Het is uniek en heel bijzonder maar vooral tof. We lachen met de grappen en grollen van onze Luc en de bijhorende replieken van Kurt en Danny. De meisjes van 50 vertellen honderduit en Julie sluit sportieve weddingschappen af met de nieuwe nonkels. Ze daagt nonkel Luc uit om naar de markt te lopen. Hoewel die vorige week nog met een hernia in bed lag, wint hij de race. Wij (de rest van het peleton) WANDELEN naar Montclus waar weer een gezellige marktdrukte heerst en zetten ons op het terras van "Le Murier" voor een uitgebreid aperitief. De afstand terug lijkt voor sommigen verder dan de heenweg. Hoe zou dat komen? Bij een koppel gebraden kiekens, sla, tomaten en een paar flessen rosé, gevolgd door een reuzenkom rijpe kersen, worden de magen gevuld en goed gelachen. Bij de platte rust aan het zwembad, gaat Julie voor de 200 baantjes...... ze blijft maar zwemmen..... ik doe mee van 80 tot 100 en anderen begeleiden haar elders tijdens haar tocht. Ze haalt het met glans! Tijdens een verkennende avondwandeling wordt het arme kind twee keer gestoken door een ongelooflijk franke wesp. De aspivenin ligt thuis en we vragen dus maar een ijsblokje bij het eerste huis dat we tegenkomen maar de prik in haar duim begint haar toch parten te spelen. Thuis wordt alles goed verzorgd en de pijn verzacht. We zoeken samen een restaurantje op in Barjac en bij een ondergaande, provencaalse zon , genieten we van het samen zijn. We besluiten om deze week nog wat activiteiten te plannen en daar kijken we alvast naar uit. Spijtig dat bomma en bompa er nu niet bij zijn nu. Maar ze komen binnenkort......
Omdat Tantanneke en nonkel Kurt pas in de late namiddag zullen arriveren, besluiten Sofie en Erwin om nog een dagje langer te blijven. In de voormiddag gaan de mannen naar Chazalis, ons favoriete wijnhuis in Beaulieu. Weet je wat leuk is? Als Erwin googelt op Chazalis, komt hij meteen op mijn blog terecht! Ze willen er een voorraad inslaan. Ze hebben zich duidelijk geamuseerd en vééééél geproefd! Gelukkig zijn ze veilig thuis geraakt. De vrouwen gaan naar de Mac-Dan en naar Mr bricolage. Sofie vindt de vliegen-gordijntjes, die we hier hebben hangen, wel leuk en wil ze voor zo'n Mac-Dan prijsje wel meenemen. Ik vind eindelijk de ideale bank voor bomma en bompa. Een laatste stuk in de solden. Ik moet ze reserveren want ze kan niet in de auto. We zullen ze later ophalen. Nog even naar de Carrefour voor Barbeque inkopen en klaar is kees. We brengen deze keer vooral vis mee . We maken eerst gegrilde sardientjes en daarna zalm "en papillotte" met wat Ricard en groentekes. Goeie keuze voor een gezellige maatltijd met bijna de hele familie. Op hetzelfde moment krijg ik een telefoontje van mijn "grote" broer, die hier enkele kilometers vandaan blijkt te zitten. Super! Morgen komen ze ook naar hier. Er worden heel wat flessen ontkurkt en de sfeer zit er goed in. Als het donker is, gaan ze nog zwemmen in het verlichte zwembad en dan is het tijd om alle zware hoofden ten ruste te leggen. Ik zal al maar wat "pillekes tegen de koppijn"klaarleggen voor morgen......
