Vroeg naar bed geweest en toch geslapen tot half acht,al heb ik in de morgen een slaapliederen moeten opzetten om terug in te dommelen. Goed idee van mij om dat op te laden op mijn iPad.
De elektrische verwarming op de flat krijg  ik niet geprogrammeerd, dus direkt weer in de kleren zonder douche. Ik ga op zoek naar een bakker en een wasserij, want ik zit door mijn kleren en heb het idee dat ik mijn eigen zweet begin te ruiken. Het is amper 2 graden hier in de morgen,maar droog en windstil.. De jongeren die nu nog volop aan het afzakken zijn hebben er geen last van,ook niet in minirok. Vannacht was hier plots een à capellakoor aan het optreden op het pleintje voor mijn deur, in de morgen zie ik een jongen een liefdeslied declameren,flamencoachtig, begeleid door het ritmisch handgeklap van 2 kameraden. Dat bestaat hier nog, het is niet de eerste keer dat ik het meemaak.
Het blijft fris, ik ga op stal wat uitrusten.De uitbater heeft beloofd langs te komen om de chauffage in gang te steken, ik hoop dat hij niet te lang wegblijft,anders : een dok op zijn oog!
Met de summiere uitleg die ik van hem heb gehad is het wel gelukt. zo blijkt als hij een uur later-na een spelletje voetbal met zijn driejarig dochtertje,dat kan ik wel appreciëren- de zaak komt waarnemen.
Ik ga douchen, zoek mijn laatste verse kleren en merk dat ik ze achtergelaten heb op mijn vorig adres, mooi samen ingepakt. Ik ga nog wat flaneren zonder stadsplan en verdwaal. Kerstshopping is hier ook een succes,zij het met minder gingle bells. Tegen de avond gaan de kerkklokken luiden. Met verbazing zie ik twee kerken vol met volk tussen oud en middelbaar,dat had ik niet verwacht. Met een paar keer de weg of toch de richting te vragen kom ik toch weer op bekend terrein.
Het blijft mooi winterweer, tegen zessen is het 11°
Terug naar mijn tent, even verpozen.en dan op tapastap. Geen zin meer in meer na een uur of wat,ik ga nog een afzakkertje pakken waar het lekkerst was en dan naar bed, morgen wil ik vroeg vertrekken naar Antequera, de trein gaat om 08.15 of anders drie uur later..
Even heb ik getwijfeld of ik me al dan niet op eigen kracht zou verplaatsen maar ik ben toch maar op de trein gestapt,na de fiets mijn preferé.
Het is een oude diesel-boemeltrein, opeen enkel spoor zodat we soms moeten wachten op de trein uit de andere richting. Tot halfweg,almendricos,rijden we door een vlakte, dan komt een heuvelachtig terrein,vandaar mijn keuze.
Het weer is prachtig, ik heb vanmorgen mijn pull ingepakt,al heb ik door mijn vestimentaire overmoed een begin van een verkoudheid.
Tegen de middag komen we in eindstation aguilas. Toch nog een redelijk grote stad. In het toeristenbureau krijg ik het adres van een goedkoop(?) pension, de geafficheerde prijs is 30 maar als ik daar kom kan het ook voor 15.. Het is me toch te minnetjes, ik dwaal wat door de stad en vind een hotel waar ik voor 45 2 nachten terecht kan, en dan heb ik het eigenlijk niet hard gespeeld.
Mijn enige lange broek is weer helemaal gescheurd, dus ga ik shoppen,tezelfdertijd sporten want de Decathlon ligt buiten het centrum. Ik rij dan nog verder door naar het volgend dorp, op 10 km,de weg is niet vlak maar het is lekker warm, ik zag een thermometer van een apotheek die 30° aanwees. Geen volk te bekennen, ik mis de venters langs de stranden een beetje. Ook de bouw lijkt hier in verlof. Overal zie ik ruwbouwskeletten waar niet verder aan wordt gewerkt.
De meeste zaken zijn erg toeristisch, Ik vind eindelijk een stek in de vissershaven, in de kantine van de visafslag. Die begint om half zes,ik heb net de tijd om me in het hotel te gaan verkleden voor de avond,die toch weer fris wordt.
De vis wordt geveild in kleine bakjes, zo tussen 1 en 5kg per bak.een twintigtal bieders waarvan 5-6 grote kopers, die een honderd kg verzetten. Inschat de totale omzet op niet veel meer dan een ton, super vers,natuurlijk,allemaal dezelfde dag gevangen, dat vind je bij ons bijna niet weet ik van mijn dochter die expertise heeft in die materie.
Veiling afgelopen, nu nog iets leuks vinden om te eten, ik moet er toch eens uit geraken of het nu comida of cienna is,enfin, mijn Spaans is gruwelijk,ik moet er toch eens iets beginnen aan doen. Vragen helpt: Medio dia es comer, la noche es cenār .Tenminste, dat vertelt de madam ,heel vriendelijk, die hier mijn preferé café openhoudt.Zo, weet ik nu ook ondertussen.
Cenar is om half negen,ondertussen heb ik een nog een leuke Skype met mijn vriend josé die een teruggetrokken leven leidt in de buurt van bergerac. Ook een compostelaganger. We babbelen over kleren en over wijven, als mannen ondereen.
In de bar van het hotel is een internetcafé,ondertussen ook al passé,tenzij misschien in het toeristisch seizoen. Enkel een paar mannen van mijn leeftijd en ouder houden zich hier bezig met ernstige berichten.
Nog even en het is cenartijd, ik kijk er naar uit wegens gemiste comer. Het is toch aanpassen aan die andere etenstijden.
Morgen ga ik nog even fietsen in de richting van Almeria, niet zo ver natuurlijk want da's toch een 200 km, en eigenlijk wil ik eerst eens naar Granada,al vrees ik dat ik daarvoor terug moet naar murcia.. Bekijk ik morgen wel.
Lekker etentje in een goed restaurant aan de vissershaven. Niet overdreven veel,lekkere calamares met een goeie sla.Een halve rioja van een goed jaar, meer moet dat niet zijn,anders wordt mijn doktermisschien boos als hij dat leest. Nu terug in het hotel, de baas valt meer en meer in mijn smaak.. Buenas noches!
Ik sliep goed. Even wakker rond half zes, dan gesoesd tot na achten,lekker.
Na mijn douche ging ik terug naar mijn kroeg van gisteravond om te ontbijten. Goedkoper dan in het hotel en gratis wifi,want in het hotel is mijn tijd op,en het ontbijt is stinkend duur. Ik laad mijn krant en ga dan terug naar mijn kamer, een afspraak om te Skypen, ik kreeg ondertussen nieuwe zendtijd.
Weer tegen tienen vertrek ik naar murcia. Mooi weertje, de zon in de rug , algauw kan ik in t-shirt rijden. Ik volg meer de wegwijzers dan mijn gps want die heeft soms rare kuren, de weg op zeven . Buiten dé stad bots ik op een beesten'''boerderij, ik loop binnen en mag vrij de boel bekijken. Wat mestvee, jonge stieren,maar vooral veel kippen op minilegbatterijtjes die met de hand worden bediend, ik schat in vijf stalletjes alles samen een .1000-tal kippen. Ook een paar melkkoeien, maar die lijken eerder te wachten op het abbatoir dan op gemolken te worden. Leuk om eens te zien.'
Tot nu toe volg ik mijn gps,maar algauw neem ik een andere piste, de omweglijkt me te groot. Veel braakgrond zie ik, afgewisseldmet enkele citrusplantages en wat tuinbouw.ik rij de oude weg naar murcia, maar die loopt dood en is vervangen door de snelweg.daarnaast loopt een dienstweg, zonder verkeer en aan de luwzijde van de snelweg. Tegen het advies van mijn gps volg ik die, en dat gaat goed tot op 25 km van murcia. Waar de bergrug begint-het klimt al de hele tijd gezapig- eindigt de dienstweg. Ik rij een dorp in om wat inlichtingen,maar ik kan niet anders dan een omweg maken van een dertig km om met de fiets in murcia te geraken. Klimmen! Ik probeer de moed er in te houden maar ben blij als ik eindelijk een stopplaats vind, na minstens een uur niets te hebben gezien. Ik recupereer op onder andere water,een hele fles. Nog 20 km als ik weer op dé fiets stap, maar tot mijn verrassing bijna alleen naar beneden. Ik zoef aan 50 per uur, gelukkig bijna geen verkeer.
Bij het binnenkomen van murcia bots ik nog op een melkveebedrijf, helemaal ingebed aan de rand van de stad in een soort industriegebiedje.goeie holsteinkoeien, zie ik zo.geen volk te bekennen, ik loop zo maar over het erf.
Met veel navragen en veel moeite vind ik mijn hotel, mijn gps was niet behulpzaam want kende maar één straat van die naam, duidelijk de verkeerde.
Het was een zware dag, al dat rijden en dat klimmen, ik heb 75 km in de benen. Loop nog even rond in 't stad, verdwaal een beetje en vind mijn draai niet, dit is een grootstad die niet aan mij is besteed, of ik zou morgen iets anders moeten ontdekken.
