Even heb ik getwijfeld of ik me al dan niet op eigen kracht zou verplaatsen  maar ik ben toch maar op de trein gestapt,na de fiets mijn preferé.

Het is een oude diesel-boemeltrein, opeen enkel spoor zodat we soms moeten wachten op de trein uit de andere richting.  Tot halfweg,almendricos,rijden we door een vlakte, dan komt een heuvelachtig terrein,vandaar mijn keuze.

Het weer is prachtig, ik heb vanmorgen mijn pull ingepakt,al heb ik door mijn vestimentaire overmoed een begin van een verkoudheid.

Tegen de middag komen we in eindstation aguilas. Toch nog een redelijk grote stad. In het toeristenbureau krijg ik het adres van een goedkoop(?) pension, de geafficheerde prijs is €30 maar als ik daar kom kan het ook voor €15.. Het is me toch te minnetjes, ik dwaal wat door de stad en vind een hotel waar ik voor €45 2 nachten terecht kan, en dan heb ik het eigenlijk niet hard gespeeld.

Mijn enige lange broek is weer helemaal gescheurd, dus ga ik shoppen,tezelfdertijd sporten want de Decathlon ligt buiten het centrum. Ik rij dan nog verder door naar het volgend dorp, op 10 km,de weg is niet vlak maar het is lekker warm, ik zag een thermometer van een apotheek die 30° aanwees. Geen volk te bekennen, ik mis de venters langs de stranden een beetje. Ook de bouw lijkt hier in verlof. Overal zie ik ruwbouwskeletten waar niet verder aan wordt gewerkt.

De meeste zaken zijn erg toeristisch, Ik vind eindelijk een stek in de vissershaven, in de kantine van de visafslag. Die begint om half zes,ik heb net de tijd om me in het hotel te gaan verkleden voor de avond,die toch weer fris wordt. 

De vis wordt geveild in kleine bakjes, zo tussen 1 en 5kg per bak.een twintigtal bieders waarvan 5-6 grote kopers, die een honderd kg verzetten. Inschat de totale omzet  op niet veel meer dan een ton, super vers,natuurlijk,allemaal dezelfde dag gevangen, dat vind je bij ons bijna niet weet ik van mijn dochter die expertise heeft in die materie.

Veiling afgelopen, nu nog iets leuks vinden om te eten, ik moet er toch eens uit geraken of het nu  comida of  cienna is,enfin, mijn Spaans is gruwelijk,ik moet er toch eens iets beginnen aan doen. Vragen helpt: Medio dia es comer, la noche es cenār .Tenminste, dat vertelt de madam ,heel vriendelijk, die hier  mijn preferé café openhoudt.Zo, weet ik nu ook ondertussen.

Cenar is om half negen,ondertussen heb ik een nog een leuke Skype met mijn vriend josé die een teruggetrokken leven leidt in de buurt van bergerac. Ook een compostelaganger. We babbelen over kleren en over wijven, als mannen ondereen.

In de bar van het hotel is een internetcafé,ondertussen ook al passé,tenzij misschien in het toeristisch seizoen. Enkel een paar mannen van mijn leeftijd en ouder  houden zich hier bezig met ernstige berichten.

Nog even en het is cenartijd, ik kijk er naar uit wegens gemiste comer. Het is toch aanpassen aan die andere etenstijden.

Morgen ga ik nog even fietsen in de richting van Almeria, niet zo ver natuurlijk want da's toch een 200 km, en eigenlijk wil ik eerst eens naar Granada,al vrees ik dat ik daarvoor terug moet naar murcia.. Bekijk ik morgen wel.