nicht ingrid, die popelt om ook op trektocht te gaan,en via mij wat ervaring wil opdoen, nodigt me uit voor een tochtje, samen met haar vriendinnen gerda en jenny,want neef guido houdt van chaperonnes. 

ingrid is een goede organisator: zij delegeert  de keuze van waar naartoe en de routeuitstippeling naar mij,met de richtlijn van ééndaags en ongeveer 80km.

ik kies voor het pajottenland,wegens mij nog onbekend, en plan een route via de fietspuntenkaart, een handig instrument dat ik tot heden ongebruikt liet links liggen. 

pas 's morgens bij het nazoeken naar een geschikte parkeerplaats  dicht bij het vertekpunt  besef ik dat we beter met de trein naar denderleeuw waren gegaan in plaats van met 2 auto's..

al bij al -met drie dames had ik eigenlijk anders verwacht- vertrekken we op tijd. 

het ongewone tropische weer brengt veel volk op de been: files op de autostrade, gelukkig vooral in de tegenrichting op weg naar de kust. het is vandaag iets frisser,misschien net goed.

het eerste deel van het traject loopt langs de dender. een makkie,met hier en daar toch wel een te smalle weg voor het drukke fietsverkeer in 2 richtingen. 

na een vijftiental km verlaten we het vlakke parcours en gaan de hellingen op: voor de dames een nieuwe ervaring.

weinig piknikgelegenheid,dus eten we op een stille plek zonder rustbanken. ik had gerekend op proviand onderweg, maar nergens iets tegengekomen. jenny heeft voor de gelegenheid een zak met veel boterkoeken en taartjes gehaald maar die staan mooi in haar auto thuis zodat we de boterkoeken van ingrid delen..

iets verderop vinden we dan toch een gezellig terrasje, en ik kort daar vlug de route een 20tal km in, de dames zijn vol goede moed maar beschikken niet over genoeg versnellingen op hun fiets om veel klimwerk te kunnen verwerken.

het weer blijft mooi, ondanks de dreiging van een paar spatjes. de klimmetjes volgen mekaar op en worden steeds venijniger, of is het vermoeidheid? we pauzeren in ieder geval heel regelmatig, het wordt eigenlijk te zwaar volgens het beschikbaar materiaal.

wijselijk,na een laatste felle en lange klim en bij een heerlijke boon-geuze,delicatesse die ik helemaal niet kende, korten we de route andermaal in en gaan in rechte -en voornamelijk dalende- lijn terug naar denderleeuw. alles samen toch goed 65 km in de kuiten..

de dames sluiten graag af met een etentje,onder de mom van besparen van fileleed. we vinden op goed geluk een goed restaurantje langs de n9 voorbij aalst . 

een mooie dag, voor herhaling vatbaar op een minder zwaar parcours. ik verwonder mezelf door een hele dag in gezelschap te fietsen,het was leuk,maar met drie mannen zie ik het me niet doen.?

ik wou voor de verandering eens naar de voerstreek, ook zo'n onbekende . omdat het paasweekend zo lang is en het weer zo aanhoudend mooi besluit ik op paasmaandag op verkenning te trekken,op mijn eentje. 

om 8,00 hr 's morgens ben ik in het station te brugge, de rit kost € 7,5 met een railpass, en€5 voor een enkel ticket voor de fiets. de trein gaat direct naar welkenraedt, de rit duurt zo'n kleine drie uur, het is niet druk dus zalig met alle niet gelezen weekendkranten mee. in brussel stapt een drukke bende oudere wandelaars op, ik verschuif van compartiment om hun frans gekwetter te ontvluchten.

tegen elven zit ik op mijn fiets in  duitstalig belgië, ik ontdek een nieuwe functie op   gps om  aansluiting te vinden met de uitgestippelde fietsnetwerkroute, poepsimpel eigenlijk als het ei van colombus.

algauw verlaat ik de gewone wegen, en rij een tiental km op wat erg op een oude spoorwegbedding lijkt,richting montzen. weinig hellend, en dan nog meest bergaf, leuk; heel mooie landschappen ook hier in het duits gewest. in en dorpje gaat de mis uit: iedereen blijft keuvelen in zijn paasbeste pak. daarna volgen een paar lange stevige klimmen, die ik toch allemaal neem zonder mijn kleinste versnellingen aan te spreken. zonder overgang kom ik in nederland terecht,anders dan bij ons waar je de grens kunt aflijnen met een andere bouwstijl.

na goed 20 km kom ik in teuven, een eerste dorp van voeren. het landschap is veel zachter,minder hellend. ik passeer meer wandelaars dan fietsers,het is ook een ideale dag om groepsactiviteiten te plannen.

de weg slingert verder door remersdael,sint pietersvoeren, gravenvoeren,allemaal om ter meest landelijk. het is een aangename wandeling in stralende zon én met rugwind.

voor ik het weet sta ik weer in nederland, eijsden. ik laat me verleiden door een koffie mét vlaai,maar noch de taart noch de bediening vallen in mijn smaak.ik krijg mijn koffie pas na aandringen,maar hou toch mijn goed humeur.

een eind verder sta ik verrast voor de maas,zonder brug. er is wel een veer,de oversteek loopt pal op de landsgrens. iedereen moet minstens een toer wachten om op te stappen, ik ben de eerste voor de volgende vaart,maar ook dat deert me niet. er is een grote verscheidenheid aan nationaliteiten en talen: nederlands, frans, duits,zelfs pools.

aan de overkant kom ik verrassend weer in franstalig gebied. ik kom langs eben-emael,waar ik een indrukwekkend fort verwachtte,maar niet te zien kreeg. opvallend: de bewegwijzering van de fietsroute is er wel,maar er zijn heel weinig knooppunten,en dus met grote tussenafstanden.

de weg naar tongeren van waar ik mijn terugreis heb gepland is verrassend een heel lange fietsbaan midden door de velden en bossen, best aangenaam ondanks de drukte. 

tegenvaller in het station: de geplande directe trein naar brugge rijdt niet in het weekend en feestdagen, zodat ik moet kiezen tussen een stoptrein naar hasselt of naar luik, en daar overstappen. de trein van hasselt naar blankenberge is heel druk, met heel veel fietsers, het is drummen in de fietswagon, ik trek me terug in een andere,ook druk maar iets confortabeler. ik heb nog lectuur bij,maar ben te moe en sluimer wat,of babbel tussendoor met één van de vele studenten die naar leuven treinen. pas na brussel wordt het rustiger. 

in gent zoek ik de fietswagon weer op, babbel wat met mensen die ook in het limburgse gefietst hebben, zij reizen met een trekkersgroep "schampavie" die groepstochten organiseert. ik heb het nagetrokken op google, maar bedenk dat ik me toch beter voel op mijn alleen.

het is al 20.00 hr voor ik in brugge kom. gelukkig kom ik onderweg claudine tegen, we eten samen prakjes.

het was een mooie maar toch vermoeiende dag,alles samen 90 km gefietst maar ook de treinreis is toch vermoeiend. om hetzelfde te doen zou ik liever twee dagen uittrekken..