Met de regen op het veluxraam word ik wakker. De regen doet deugd,maar het is toch geen prettig vooruitzicht. We ontbijten samen en blijven lang natafelen.
Rond negen uur geraak ik weg. Het regent niet,maar ik heb toch de jassen van mijn tassen aangetrokken.
Op aanraden van mijn gastheer fons rij ik via Apeldoorn naar Deventer. Hij raadde me verder de weg naar Zwolle aan maar ergens rij ik verkeerd,ik voel letterlijk en figuurlijk nattigheid zodat ik mijn regenjas aantrek en me door een attente passant op de goeie richting laat zetten: mijn gps is niet goed in de weg zoeken op verre doelen.
Zo gaat mijn weg via raalte,lemelerveld,ommen,hardenberg naar Coevorden en tenslotte Emmen.
Nu zit ik van een koffie en internet te genieten in hardenberg, afhankelijk van succes bij boeking heb ik nog een 35 km voor de boeg.. Eerst maar eens werk maken van die boeking!
Het eerste adres wat ik bel is raak, zo eenvoudig gaat dat met vrienden op de fiets. Er zijn wel tien adressen in en om Emmen, dit adres ligt gelukkig zuidelijk zodat ik met 120 km op de teller arriveer,en mooi op tijd ook,om zes uur ben ik er al dank zij de gunstige wind. Voor de deur staat een groot bord met publiciteit voor een duitse huisschilder, ik denk eerst op het verkeerde adres te zijn maar de vrouw des huizes komt me buiten tegemoet.
Zij hebben familiebezoek, zitten nog aan tafel,maar het is niet erg , de zoon met zijn gevolg gaat dadelijk vertrekken.mevrouw stelt voor om voor me te koken-prakjes zeg maar-. Omdat het zondag is, dus weinig open, omdat deze residentiële wijk op het eerste zicht geen horeca bevat en omdat ik moe ben,vooral mijn dijspieren zijn stram zodat ik geen zin heb om nog ver te fietsenl, om al die redenen neem ik de uitnodiging aan.
Terwijl zij hun bezoek uitwuiven neem ik een douche en verse kleren uit mijn voorraad, ik wil proper aan het diner verschijnen.tweede vragen. Na het eten ga ik toch eens loeren in het centerparcscomplex.
Heel dé buurt is één groot centerparcs gedoe, met nette huizen tussen mooie waterpartijen,echt residentieel. Mijn gasthuis heeft de grootste living die ik ooit al zag in Nederland,boven heb ik een complete verdieping voor mij alleen. Luxe,maar droog.
Ik ben moe, maar vind het nog wat vroeg om te slapen,moet ook nog eens mijn routeboek bekijken, ik heb nog geen blad van mijn weg bekeken.
Morgen trek ik de Duitse grens over!
Rare droom gehad: ik logeerde in het vakantiehuisje zoals ik nu verblijf maar het was de omgebouwde garage van mijn huisdokter. Waarom ik in moerkerke logeerde is mij een raadsel. In ieder geval was het een lekkere nacht,het is heel rustig en doodstil in Son,al beweert mijn gastvrouw 's morgens dat ze in een drukke straat woont. Het ontbijt wordt verzorgd opgediend in mijn residentie, ik misloop een babbel op die manier,het is ook nooit goed he..
Prachtig weer.ik peddel via rustige wegen met goeie fietspaden via geert naar veghel en Uden. Dan verder naar Nijmegen,waar ik omwille van de wifi een cola drink,one must make compromises in life.. Straks van hieruit richting arnhem. De fietspaden liggen naast de verbindingswegen,lekker breed en afgeschermd door een brede berm,geen zoevende auto's vlakbij. Daarbij,het is zaterdag,geen vrachtverkeer. De passage van grootsteden ligt evenredig moeilijk met de grootte ervan. Na Eindhoven is het nu nijmegen waar het moeilijk toeren is. Wel goede fietsbanen,maar niet altijd logisch aangeduid. Stresserend! En nergens een piknikbank, om half drie stop ik in Overbetuwe,goed halfweg naar Arnhem. Eet mijn proviand van gisteren op een bank. Ik krijg aanspraak van oudere mensen die nieuwsgierig vragen naar de klassieke dingen. In het dorp spelen straat- muziekanten,een soort concours. Het kan me maar matig bekoren.
Er is een fietsenzaak,waar ze mijn versnellingsapparaat dat niet bijgesteld is gisteren perfect regelen. Gratis,wellicht omdat ik vertel dat ik op doorreis ben naar Denemarken .ondertussen probeer ik een adres op te snorren om vanavond te rusten. Geen probleem, al heb ik nog een flink tochtje voor de boeg naarUgchelen.. Ik wil zo dicht mogelijk bij de Veluwe stoppen,morgen wil ik per se het kroller-mullermuseum nog eens bezoeken,ooit was ik er met sonny en ik zwoor toen dat ik er terug zou komen, vandaar..
niet goed gepland dus, ik had dan moeten stoppen in hoenderlo, en nu logeer ik 10 km verder. het past eigenlijk ook iet in mijn tijdsschema, wil ik een beetje confortabel in zweden geraken. dat wordt dan eens een aparte uitstap van een paar dagen,want vanaf arnhem voel ik me in het mooiste stuk nederland dat er is! getuige de verschillende koninklijke kastelen en de militaire domeinen. ik vraag me nu af: pakken de militairen altijd de mooiste gebieden of blijven de gebieden mooi omdat ze beheerd worden door militairen?
ik ben moe als ik aankom in ugchelen. maar met de zondag vor de deur moet ik dringend eerst fourageren. ik koop ineens proviand ook voor vanavond,heb geen zin om ergens te dineren en de mensen waar ik verblijf hebben een mooie tuin waar ik hoop te mogen piknikken. en het mag. zo, bij een glas wijn vertelt mevrouw dat haar man ook compostelaganger is,hij wordt er bijgeroepen en we zijn vertrokken voor de hele avond.
draadloos internet is er niet,ik mag gebruik maken van hun pc. nu ga ik slapen. meneer heeft een stuk route voor mij uitgewerkt, zo fiets ik zonder veel zorgen , ik hoop morgen in emmen te geraken uiteindelijk op de "jutlandroute". slaapwel!
Mijn huis voor één nacht ligt op een steenworp van de grote spoorlijn door Antwerpen,vlak bijj het station van Berchem. Het is hectisch bij het spoor,afdeling goederenvervoer,de hele nacht hoor ik zwaar treinverkeer. Maar het deert me niet, het heeft hetzelfde slaapverwekkend effect op me als een vijver met kwakende kikkers.
Voor zeven uur kom ik mijn bed niet uit, bekijk de te volgen route. Mijn iPad heeft ook zo zijn nadelen, ik kan de fietsnetkaart niet opvragen,da's een handicap. Mijn papieren kaarten van de provincie liggen netjes in een map thuis, en ik ben niet van plan ze opnieuw te kopen. Misschien heeft het gastgezin ze wel ter beschikking..
Niet dus. Ik vertrek richting Turnhout langs de gewone wegen.eenmaal voorbij Wijnegem kom ik geleidelijk uit de drukte. Deckers Aden zijn erg wisselend van kwaliteit, van erg naar redelijk slecht. Stom dat ik mijn wegenkaarten niet heb meegenomen ,maarikben niet van plan zedubbel te kopen,mijn eerste kaart zal evt. Een Nederlandse zijn.
Een reden om op de hoofdweg te blijven is een bezoek aan een ouwe kameraad, "den Eric " Dex, waar ik de laatste jaren met mijn camion gereden heb. Spijtig voor mij,gelukkig voor hem en schattige dame diane zíjn ze een weekje naar Spanje. Karel ,die afwisselend bureau-en baanwerk doet neemt de honneurs waar, samen met de drie vrouwen waarvan ik er twee nog ken. Ik verpoos in Turnhout en trek dan verder naar son&breugel,iets boven Eindhoven ,je zou er voor de naam alleen al naar toe fietsen. Het loopt eiker nu,beetje rugwind en aangename temperatuur.
De rit gaat via ravels de grens over naar Reusel,dan bladel,hapert,Veldhoven,Eindhoven en uiteindelijk Son.
Mijn versnellingsapparaat werkt wél goed, het is mijn trapas die mankeert. Mijn linkse pedaal komt los, ik kan hem weer vastzetten maar ik betrouw het zaakje voor geen haar. Zo kan ik niet verder naar denemarken,en het weekend staat voor de deur..
De fietspaden worden geleidelijk beter eens de grens over,niet ineens ,alsof er een Belgische invloed werkt tot over de grens. In Reusel is het marktdag, het is al een stuk in de middag en ik koop een pond kersen,doet me denken aan dezelfde periode 2 jaar terug,of nee, het was iets later toen ik naar compostela en overal kersen trok.
Het blijft mooi weer,en toch af en toe een spatje,de zwoelheid van een dreigend onweer hangt in de lucht. Vals alarm!
Rond Eindhoven fietst het erg lastig. Veel werken ook op mijn trajekt,op een moment moet ik een afsluiting doorbreken,of anders kilometers terug rijden. Met de discipline aan de lichten en zo heb ik moeite, soms is het lang wachten op groen licht voor het fietstrajekt. De Hollanders wachten geduldiger dan ik, zal me toch een beetje moeten aanpassen.
Eens door eindhoven 'ga ik voor de lol winkelen in een AH. Het aanbod valt mee, een beetje anders dan wat we in België gewoon zijn,ook de Lidl heeft een afwijkend aanbod.
Nog een tiental km naar Son. Ik word toch moe. Net voor ik aankom vind ik een fietsenmaker met bordje"atelier achterom" een Poolse vrouw is voor me,met veel zwaai en arrogantie.
De fietsenmaker ziet meteen wat fout is,een speciale moer is blijkbaar nooit geïnstalleerd geweest: " u hebt een halve koga gekocht!" hij repareer het euvel met zeer gespecialiseerd materiaal, ik moet binnen een paar dagen de boutjes laten natrekken met een momentsleutel. Ik voel me eindelijk goed geholpen en gerust.
De dame ,van het logement verwacht me, ik logeer alleen in een omgebouwde garage, alles bij de hand. Zij hebben wifiplekken,maar kennen hun passies niet, idem dito in de bib.
Wél geholpen in een pizzeria,waar ik ineens een schotel bestel: ravioli van groene asperges. Ik beschouw het als voorgerecht, straks eet ik nog een stukje kaas in mijn verblijf.
Morgen verder richting Veluwe,ik moet mijn route nog eens bekijken
Een lange droomloze nacht. En ontwaken bij het gekweel van de eerste zangvogels.
Het inpakken wacht,vervelende karwei van elimineren en toevoegen.hoe meer plaats je beschikbaar hbt,hoe meer je geneigd bent om in te laden. Op het laatst nog een paar spulletjes als een pen en een lader van mijn fototoestel . In totaal zes verschillende laders,leve de vereenvoudiging! Ook nog wat geld zoeken in hoeken en verborgen kantjes,heb geluk nog een kleinigheid uit slaap te kunnen activeren. Wiki vertelt me dat zowel Denemarken als Zweden elk hun eigen kronen hebben,ik hou meer van de simpeleuro..
Claudine komt ontbijten, ze heeft het altijd moeilijk met mijn reislust. Mijn huis weet ik in goede handen, bram komt ook logeren. Met de klok van negen ben ik weg,nog even bij moeder langs lopen,een laatste tas koffie.
De route naar Antwerpen loopt min of meer parallel met de expressweg,Maldegem,Kaprijke ,bassevelde,Assenede,naar Zelzate. Ik zoek wat alternatieve weggetjes kwestie van de afwisseling. Alle wegen leiden naar Antwerpen vandaag.
Gisteren kreegik een waarschuwing van mijn versnellingsapparaat,na tien km heb ik prijs: mijn groter molen is buiten dienst, niet erg, er wonen fietsenmakers langs de route, in Zelzate weet ik er een,maar ik rij een andere weg en mis hem.
Verder via Wachtebeke,Moerbeke,Stekene,St. Gillis en Vrasene. Mooie route langs een oude spoorweg enden mooie watergang. Maar geen fietsherstellers. Er staat de hele weg een tegenwind zodat ik toch niet op mijn grootste versnelling rij. Hét druppelt ook de hele tijd,maar het maakt niet nat.
Moerbeke is mijn middagpauze, met 3 voor twee warme consumpties archaïsch naar damde normen,maar hier zeer algemeen. 1.30 voor een pijtje is standaard.
Mijn zoektocht voor logies heeft in tegenstelling met vanmorgen wel succes, ik ga slapen in Berchem via vrienden op de fiets
Vanaf Beveren wordt het weer druk bebouwd, grote weg ook. Ik stop in een café waar een openbare verkoop gehouden wordt, de madam verwijst me naar een fietsenzaak die gesloten blijkt. In Melsele bots ik op een hersteller die wél open is, ik wacht rustig op mijn beurt en hoor de plaatselijke nieuwtjes. De man herstelt mijn machien, een eind verder vrees ik toch dat er serieuzer onderhoud nodig zal zijn,eigenlijk niet verwonderlijk na ál de kilomemeters die ik met die fiets al heb gemaakt,alleen vervelend dat ik het thuis niet kan laten doen.
Ik rij op mijn gevoel,mijn gps is betrouwbaarder.uiteindelijk kom ik toch door de kennedytunnel,handig maar niet half zo mooi als de imalsotunnel,dat is een echt monument. Een telefoon met Stephanie blijft voorlopig onbeantwoord, ik zak af naar mijn oude schoolbuurt in de omgeving van het nieuw gerechtsgebouw,heb daar een halfvaste stek. Daar krijg ik 'S. aan de lijn en rij ernaar toe. Altijd gezellig bij thierry & Stephanie! Oscar is gegroeid als een bloemkool,de borst is welwillend voor het manneke.
Het is toch nog een eindje rijden naar berchem waar ik ga logeren ,en ik ben moe in de benen.
Vriendelijk volk, een koppel net wat ouder dan. Zelf ben, kraaknet huis, ik peil wat hen drijft om logies te verschaffen aan fietsers-voor-weinig-geld maar kom het alsnog niet te weten.
Na enige technische strubbelingen raak ik toch op het internet van de heer des huizes. Je leert toch moeilijker als ouderling.
Daarna ga ik eten in mijn vertrouwd adres cabo verde,Portugees restaurant. Ik hou van de simpele degelijke keuken zonder franjes,toch met een originele touch. De wijn maakt me loom,ik verdwaal op mijn terugweg.
De rest,plannen voor morgen doe ik na het slapen. De hospita is niet erg matinaal,eerste ontbijt is om acht uur, dan kan ik al lang bezig zijn met routeplanning en toilet & zo. Tijdsdruk is niet mijn vriend op deze uitstap..
Toodeloo!
Gisteravond was ik bezig met mijn nieuwe speeltje, een beetje verkennen en zo.
Het leek me toch een goed idee om mijn iPad te beveiligen met een wachtwoord. Toen ik het later weer wou openen werd mijn wachtwoord geweigerd, en hoe meer ik probeerde hoe langer het werd afgesloten!. Slapeloze nacht natuuurlijk,om de zoveel uren weer proberen..
Tenslotte vanmorgen naar de winkel van gca,een beetje met hangende pootjes. Machien gereset, et voilà,weer klaar voor gebruik.Ik merk toch dat ik niet meer stressbestendig ben.
Straks nog naar de infomiddag over zelfstandig ondernemen,dan wordt het toch Zoetjesaan tijd om te pakken
Terug van infomiddag. Interessant hoewel niets nieuws onder de zon. Ik ben te moe van drie volle uur les volgen om nog veel in te pakken.,kook mijn potje en maai het gras.
'S morgens ben ik toch te vroeg op om meteen te vertrekken, tijd zat dus om dan mijn zakken te vullen. Ik beperk me om nu en dan iets bij op de tafel klaar te leggen. En seffens vroeg naar bed,hoewel ik met een half oor een (her)uitzending volg op Klara over de koningin Elisabethwedstrijd. Vandaag tussen de bedrijven door toch zo n 40 km gefietst. Ik ben content met mijn nieuw zadel, het zit beduidend beter dan mijn vorig. Doet me er aan denken dat ik toch mijn fietsbroek meeneem. Èn ook een zwembroek. Hoewel, ik heb alleen kans en zin om te zwemmen als ik er géén bij heb,en omgekeerd..
Ik steek nog een laatste keer mijn kachel aan, het wordt kil de laatste dagen 's avonds. Kan ik lekker weer in slaap vallen bij het vuur. Ik reken op zomerweer van nu af aan,of zou ik toch een lange fiets roek meenemen? De gewone twijfels bij het inpakken, seffens vertrek ik weer geladen als een echte ezel.
Mijn vertrek komt razendsnel nader: ik heb mezelf vastgeprikt op 19 mei. Vier weken later verhuist mijn maatje josé naar Frankrijk en ik heb beloofd te helpen. En vier weken vind ik een minimum om zo'n tocht te ondernemen,al weet ik bij god niet hoe verik me ga begeven.
Slechts de helft van mijn weg is vastgelegd op mijn gps: ik volg de jutlandroute van oude bekende Clemens sweerman van Emmen in noord Holland tot een stuk in denemarken. Als ik dan al verder trek naar Zweden moet ik het daar uitzoeken,en eigenlijk is dat het eindpunt van mijn reis want ik wil bruno daar bezoeken die daar tijdelijk zijn matten heeft uitgerold.
Nog nix ingepakt,al ben ik ondertussen al wat ervaren zodat het niet moeilijk mag zijn. Benieuwd wat ik deze keer vergeet..morgen ook nog eerst naar de kapper,dat spaart me minstens al een kam en een boel shampoo uit. In de namiddag bezoek ik nog een beurs om mijn toekomstige loopbaan te richten.
Ik ben moe, als van slenteren. Tijd dat er weer wat hartigs op het dagelijks menu komt. Gelukkig heb ik nu mijn iPad,daar voel ik me sterk mee,al heb ik nog geen ervaring met hots lts of wifiplekken,moet ik morgen in brugge toch nog even uittesten. Het wordt nog druk!
