Viernes16/12

Het is drie uur in de namiddag,ik zit te zonnen op een terras langs de boulevard aan het strand. Het is weer dertig graden, maar een sterke wind waait van over het water,wordt gebroken tegen de gebouwen.voor eén keer geniet Ik van het nietsdoen, niet fietsen,niet wandelen. Gewoon een café americano en een zumo de narranja en een boek. Bijna geen volk,Éen neger is langs geweest met weet ik wat. Twee meisjes zitten mekaar voluit te vertellen en te strelen,mooi is dat.
Voor de rest heb ik het hier wel gehad. Goed dat het hier rustig is, en als ik gisteren niet ineens twee nachten had vooruit betaald was ik nu misschien al weg, want de zaterdag is er minder openbaar vervoer dan in de week, het wordt misschien moeilijk om In Granada te geraken,er is geen trein,alleen een bus. Geen nood, ik resideer desnoods een dagje of zo in Lorca ,of fiets van daaruit een stuk naar Granada toe, hangt een beetje af van het weer en zo.
Het begint me te vervelen dat ik hier met niemand kan converseren. Vandaag zag ik hier een paar Belgische campers...me voorbij rijden,ik zou wat geven om eens gewoon te kunnen kletsen, in Frankrijk stelt dat probleem zich natuurlijk niet,ook niet in Marokko of Tunesie of Egypte,hier wel. Maar ik voel me te oud om nog een nieuwe taal te beginnen, in de zin van het loont niet meer.
In de vooravond nog een fikse wandeling gemaakt door de stad,die twee heuvels bevat met op de top oude windmolens. Eén ervan heb ik beklommen,met prachtig vergezicht.spijtig dat het aan het schemeren was waardoor alleen de wolken  die de ondergaande zon weerkaatsen mooi op foto staan.
Cenar neem ik niet echt, een paar tapa's volstaan. Ik lees mijn boek uit,een eigenaardig ooggetuigenverslag van de raid op Dresden.  Ik  ga vroeg slapen,morgen is het weer reisdag..



miel cocquyt