in afspraak met mijn gastvrouw sta ik vroeger op dan ik eigenlijk zin had. om acht uur zit ik aan het ontbijt, ik ben de enige gast en het stoort me wat dat ze niet komt aanzitten maar allen in de keuken blijft. ik moet al mijn geld samen schrapen om haar nét te kunnen betalen. toch een adres om bij te houden.
ik twijfel nog als ik buiten kom als ik per trein dan wel per fiets naar huis ga,ik voel me moe,ben wat teleurgesteld in mijn conditie. de zon van de eerste lentedag trekt me toch over de streep en tegen dat ik door de kennedytunnel op linkeroever kom ben ik al lang blij dat ik voor de fietstocht gekozen heb. bij een garage bedel ik om een drupje olie , het lichte knarsen van mijn ketting doet pijn aan mijn oren.
het is weer zonnig en fris. toch kom ik nogal wat (oudere) fietsers tegen op de rustige wegen.
bij gebrek aan goeie kaarten vind ik met moeite de goeie weg, ik hou niet van dat gesukkel, maar de krantenwinkel waar ik stop kan me niet helpen. ook geld tanken lukt me pas bij poging drie.
gelukkig vind ik toch de omgebouwde spoorwegbedding die loopt tot in moerbeke, al is het wel fris in de schaduw van de bossen.
na de middag passeer ik weer door zelzate,-incontournabel op de route tenzij je sas van gent verkiest-,waar de marktkramers aan het opkramen zijn. ik doe mijn bevoorrading weer in mijn lidl.
ik kom gelukkig weer op het mooie fietspad dwars door de polder naar kaprijke, voel me thuiskomen in dit polderlandschap. ook het enig mooi complex van de kleemskapel bekoort me net als de andere keren.
ik ruik mijn stal, en overwin zo de twijfel om een tussenstop te maken in sint laureins, waar ik oud-collega arnold d.b. met een bezoek wou verrassen.
in maldegem, waar de twee vaarten samenkomen, stop ik toch , het is het warmste van de dag,dus haal ik toch maar mijn short boven. ik babbel daar wat met een hollander, ook bypasspatiënt die met zijn electrofiets op toer is. het valt me op hoeveel van die dingen er al lopen. ik hoop daar nog een tijdje van gespaard te blijven.
als gewoonlijk ben ik vroeg wakker. ik talm om op te staan,heb niet afgesproken voor het ontbijt. gelukkig is mijn gastheer ook geen langslaper, zodat we rond halfacht samen aan tafel zitten. de man is heel sociaal ingesteld, heeft tal van vrijwilligerstaken in het dorp en vertelt graag over zijn levensloop en gezin,een ingewikkelde story.
tegen negen uur ben ik op het beursterrein, dat langzaam tot leven komt. ik kan me meteen goed oriënteren en maak mijn keuzes,bepaalde items vind ik de moeite waard. ik blijf lang hangen bij een enthousiaste ligfietser en probeer ook even een trike, lijkt me een leuk hebbeding maar ik vermoed wegens zijn breedte niet geschikt voor gewoon verkeer.
op de boekenstand vind ik alleen duitse literatuur over de donaufietsweg, dat kan ik later nog bestellen. voor het druk wordt krijg ik een privé-uitleg van een gpsfanaat, hij goochelt met verschillende programma's en toont me wat ik toch zelf zal moeten uitzoeken,bevestigt mijn vermoeden waar ik verkeerd mee ben.
het wordt druk op het terrein, tegen twaalven hou ik het voor bekeken, ga nog wat proviand kopen in de lokale ad delhaize,dan inpakken en wegwezen. ik volg vooreerst niet de fietsknooppunten: gisteren kreeg ik zo stukken mul zand onder de wielen, echt kempisch, dat wel, maar niet bevorderlijk om op te schieten.
het weer zit mee, er is zon maar toch geen warmte, ik moet mijn kleren aanhouden al had ik gehoopt mijn korte broek te kunnen gebruiken.
onderweg probeer ik neef marc op te bellen want ik kom in de buurt van schoten waar hij woont en we hadden een halve afspraak, maar ik krijg geen gehoor. tant pis, dan maar verder langs het albertkanaal.
de weg is langer dan ik inschat. tenslotte kom ik toch aan het kempisch dok, bij het eilandje de stad binnen. ik vertoef even op mijn favoriete plek, een portugees restaurant in de buurt, waar ik me toch laat verleiden om te eten. ik krijg een soort portugese hutsepot waar ik vis had verwacht, een verkeerde inschatting van mijn portugees, maar niettemin lekker.
ik bel mijn gastvrouw op waar ik eergisteren logeerde maar krijg geen gehoor. omdat ik toch mijn fototoestel moet ophalen rij ik naar het centrum. tenslotte belt ze me zelf terug, ik was al op weg naar het station om naar brugge te treinen maar keer op mijn stappen terug, ik laat open of ik morgen per fiets of per trein naar huis ga.
bij een babbel met een lokale schone raak ik geboeid door het gebouw van het zuiderpershuis. ik kuier er even heen en val midden in een mooi optreden van een belgo-gallicische (meiden)groep, heel mooie mix van dans/theater/gezang.
dan bedtijd, ik beloofde mijn gastvrouw niet te laat binnen te komen, voor haar is het morgen werkdag.
vroeg sta ik op, van antwerpen-centrum naar retie fiets ik vandaag,hoop tegen de middag aan te komen.
het is droog maar koud met redelijk wat tegenwind. omdat retie nog behoorlijk ver is, zo'n 70 km, rij ik recht toe langs grote wegen naar het albertkanaal. de fietspaden zijn slecht, voortdurend borduren op en af, veel stoplichten..
langs het kanaal is het een verademing op dat gebied. toch voel ik vandaag geen goede vorm, ik draai vierkant en moet regelmatig rusten. tot twee keer toe moet ik mijn aankomst bijstellen,de vriend op de fiets die me wil ontvangen woont alleen en is niet altijd thuis. ik arriveer in retie pas tegen twee uur, anderhalf uur later dan gepland.
het logies is vreselijk slordig, ik heb mijn meester op dat gebied hier gevonden. maar alles is er, ik krijg de kamer van de dochter die op weekend is naar haar moeder. maar de man is superlief en slooft zich op zijn manier uit.
ik loop nog even naar de beurs waar het gezellig rommelig is, ik ben moe, krijg niet direct een overzicht en besluit het te laten voor morgen. met vrienden gaan we nog gezellig wat drinken, zij vertrekken huiswaarts, ik blijf alleen achter in retie, gezellig nog wat eten en een pintje drinken, het is kermis of jaarmarkt in retie..
ik ga op de fiets naar retie, waar een fietsvakantiebeurs is. zo kan ik een paar dingen uittesten als mijn gps-kennis, vrienden-op-de-fietsadressen,mijn conditie en ook mijn aangepaste zithouding.het is nog koud die vrijdagmorgen, ik vertrek pas als de zon wat hoog staat. al gauw merk ik dat de route die ik mooi had getekend op routeyou niet goed op mijn gps staat. gelukkig reed ik de weg al enkele keren, echt sukkelen is het niet.
in sint laureins maak ik een ommetje tot bij an martens en steven rammelaere. de koffie verdrijft de kilte die me omhelst, ik ben eigenlijk al enkele dagen verkouden.
alle wegen leiden naar zelzate, al vind ik niet de weg die ik voor ogen had. ik moet wachten voor de gesloten brug en geniet van de herinneringen die de passerende vrachtboten oproepen. in de lokale lidl koop ik fruit en mueslirepen als middagmaal, ik eet ze wegens de kou in het portaal van de winkel.
dan verder langs de hollandse kant. lange dijken. ik kom ook langs enkele gerestaureerde spaanse forten. oorlog is duidelijk van alle tijden.
de dorpjes als clinge doen vlaamser aan dan onze eigen , kneutiger gebleven. het is ondertussen aan het miezeren, maar het deert me niet echt.
van kieldrecht af rij ik door het nieuw havengebied. foute keuze, het is erg druk en lawaaierig en de fietspaden zijn niet je dat. ik heradem als ik in de oude voetgangerstunnel kom, een schitterend monument vind ik.
daar merk ik dat ik mijn adresboekje ben vergeten. gelukkig is het nummer van mijn logies opgeslagen op mijn gsm. ik toer even langs mijn oude buurt op het zuid, tot mijn gastvrouw thuis is;
mijn verblijf is erg net en verzorgd. droge kleren en een hazeslaapje doen wonderen. ik spreek af met stephanie en thierry voor een drink in l'entrepot du congo, het loopt uit in gezellig samen chinezen. 's anderdaags pas merk ik dat ik mijn camera daar heb laten liggen, het wordt een weekend zonder beelden..
