 |
|
|
| 14-12-2011 |
 Fwd: Miercoles 14/12 |
>Laat word ik gewekt door het televisietoestel van een hardhorige onderbuur,het is tegen achten.
Vannacht even wakker geweest, en ondertussen mijn krant gedownload. Het spectaculair nieuws van het zinloos geweld in luik... Het raakt me in mindere mate omdat het toch een beetje ver weg is, én het staat al gedrukt, dus is het voorbij. Het blijft erg natuurlijk.
Even twijfelde ik of ik al dan niet eerst ging douchen dan wel ontbijten, want ik heb een Skype-afspraak om negen uur. Tenslotte was ik al helemaal klaar tegen die tijd, zelfs een luchtje geschept om het weer even te peilen. Het is als een zachte lentedag bij ons, een beetje fris nog maar veelbelovend
Ik prijs me gelukkig hier nog een dag te kunnen blijven. Niets moet,maar tegen tienen zit ik weer op mijn koga en trek het platteland in. En het is plat,bijna vlakker dan bij ons. Na een tijdje kom ik in een uitgestrekte landbouwvlakte via een eindeloze dienstweg. Geen boom of huis te bekennen, kilometers lang, niets dan aanplantingen, vooral olijfbomen. Op een bepaald moment zijn ze aan het oogsten: die machines zijn vandezelfde makelij en lijken erg goed op wat ik zag in Frankrijk in de druivenpluk. Alleen rijden ze in de olijven veel trager. Waar de machine over de bomen gaat die in hagen zijn geplant,net als een wijngaard maar dan veel hoger, zie ik de stammen uit de grond komen, zo erg gaat dat te keer. Nog verder kom ik langs verschillende zonnefarms, kilometers lange rijen zonnepanelen.
Ik rij door tot in totana, een twintig km van Alhama waar ik logeer. Het is markt,aan weerszijden van de smalle straatjes langs de rio die het dorp doorsnijdt, en nu in droge toestand wordt gebruikt als parking. Het is middag , ik eet een uitgebreide tapa met een paar roemers wijn, kost alles samen â¬4. De zon is wat weg, het was lekker in de voormiddag, misschien moet ik mijn trui aantrekken om terug te rijden.
Het blijft toch warm genoeg.. Inkeer terug naar mijn dorp langs dé grote weg. Verken nog eens de andere kant,en beland toch weer bij de immense varkensslachterij die het dorp beheerst,maar die hermetisch is afgesloten voorpottenkijkers als ik,beveiligd als een gevangenis, de hele fabriek is meer dan een kilometer lang aaneengesloten bebouwing met een zes verdiepingen hoog centraal gebouw dat ik niet anders kan verklaren dan als één grote droogkamer. Het blijft gissen. Orkaan de overkant van de grote weg zijn de meeste gebouwen gerelateerd, ik bemerk zelfs een grote bedrijfskindercreche.
Ik heb een boek bij en zet me op een zonnig terras te lezen. Mijn kennis van Spaans is goed genoeg om te krijgen wat ik wens maar onvoldoende om te converseren, jammer. Het spellen van een Spaanse krant is al moeilijk,meer raden dan weten, gelukkig(!) op het niveau van het laatste nieuws, de prentjes maken veel goed.
Nu zit ik even op mijn opgeruimde kamer, Willem vermandere op de achtergrond, wachtend op aperitieftijd en avondmaal, maar dat gaat hier niet voor een uur of negen
Tegen díe tijd ben ik verzadigd met tapa's, geen zin meer om uitgebreid te eten.morgen trek een beetje verder naar een mij onbekende badplaats.
We zien wel !
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
