Na de middag de moed bijeengeraapt en op de fiets gesprongen, tien kilometer door de velden ,open af naar een volgend dorpje,Maurelhan. Wat druiven gesnoept op een wijngaard waar de plukmachine al slordig was gepasseerd, hier en daar hingen nog wat trosjes, wél geabimeerd. Maurelhan verhoudt zich tot Capestang als Moerkerke tegen Damme. De smakelijke sandwich en het pintje kosten hier dan ook nogal wat minder, en in een authentiekere sfeer. Het dorpje oogt slaperig, ook hier uitstervende middenstand. De wijncooperatieve is mooi bewaard maar staat zo te zien al jaren leeg,net als wat burgershuizen. De bewolking trekt gelukkig weg,ik geniet van de najaarszon. Terug in Capestang ga ik eerst wat vijgen trekken voor verder onderweg,voor zo lang als ik ze goed kan houden, ze lijken aan de overrijpe kant maar smaken toch echt lekker. Nu ga ik de winkel van de cooperatieve hier bezoeken, de productie is hier ook al een paar jaar weggefusionneerd, alleen de Marc wordt hier nog gestookt. Tegen dan is het etenstijd hoop ik..
Zoals vooraf gepland vertrek ik vandaag, verder of op terugweg, het is maar zoals je het bekijkt. Ik probeer zorgvuldig te pakken,heb een hekel aan achtergelaten spulletjes,hoe vervangbaar ook. Haal zelf mijn laatste wasgoed van de droogmolen, hoe graag Claudine hem nog een "duwke" had gegeven met haar strijkbout.. Mijn oude kar start vlot na een week stilstaan , en ik heb mijn weg min of meer uitgestippeld. Voor de liefhebbers: Valencia,Castellón de la Plana,Tortosa,stopje in Ginestar, dan Lerida of Lleida, met eindstop in Ponto, een honderd kilometer voor Andorra dat ik perse wil bezoeken. De wegen zijn zeer goed. Alleen op de N332 wat oponthoud omdat de weg nog door de stadjes loopt wat vertragend werkt met al die lichten en ronde punten. Niet klagen, uiteindelijk is het ookmijn bedoeling om traag te reizen. Voorbij Castellón zijn de wegen zo vernieuwd dat ze rond de steden lopen: puur van de dorst moet ik Ginestar aandoen omdat op de nieuwe wegen geen restauratie is voorzien. Ik rij door tot voorbij Lerida, het is ondertussen na zeven. Het eerste Hostal waar ik langskom is me te duur, ik daag het geluk uit en vind een eind verder toch een gelijkaardige zaak waar ik een bed vind voor de helft van de prijs. Het eten maakt me duidelijk waarom er zo weinig gasten zijn, gelukkig had ik vanmiddag een treffelijke maaltijd.. Zoals overal staan hier wat televisies aan, het is voetbal,of wat dacht je? Het internet is hier geen probleem, als het al nodig is krijg je de contrasena op een vingerknip,ze vullen hem zelfs graag voor je in zodat ik mijn eigen show kan spelen.
