Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Nog eens een wandeling maken over de taalgrens, deze keer reed ik naar Péruwelz. De plaatselijke club organiseerde voor de 32°keer hun jaarlijkse Marche du Val de Verne. Péruwelz ligt in de provincie Henegouwen en deze stad telt 17000 inwoners, en ligt tegen de Franse grens en wordt doorsneden door het kanaal Nimy Blaton.
Deze stad heeft in de loop van de geschiedenis rond de 20 verschillende namen gehad, waaronder Perwes, Pérues en Pierwes. In deze verschillende benamingen van Péruwelz is een constante factor terug te zien nl: dat ze steeds samengesteld zijn uit twee herkenbare lettergrepen. De eerste, afgeleid van pier of per, zou verwijzen naar het gesteente dat in de Péruwelze ondergrond veelvuldig voorkomt: een kalksteenlaag die bij winning zwartkleurige stenen oplevert. De tweede lettergreep zou afgeleid zijn van het woord welz, met als betekenis waterrijke vlakte, poel , voorde of drinkplaats. Water is inderdaad een ander belangrijk bestanddeel van de ondergrond van de stad. daarnaast is er een kleine rivier, de zwarte Verne, die het grondgebied van Péruwelz doorkruist en drasland en moerassen voedt.(bron:Wikipedia)
We verlieten de startzaal en wandelden via enkele kleine weggetjes naar de vele natuurstukken die we zouden krijgen onderweg. Onze eerste stop ging richting Basècles.Geniet even mee van de prachtige beelden.
Het te volgen parcours Hier Willy, die al klaar staat om te vertrekken.
Het was nog wat frisjes, maar de zon was al op de afspraak.
de beloofde paadjes volgen elkaar op.
het was heerlijk wandelen in de natuur.
We kregen ook enkele mooie verzichten.
Hier zijn we dan aangekomen in de plaatselijke feestzaal van Basècles. Na hier iets te hebben gedronken verlieten we Basècle en stapten via Quevaucamps naar Blaton.
Quevaucamps is een dorp en deelgemeente van Beloeil. Quevaucamps was een zelfstandige gemeente, tot die bij de gemeentelijke herindeling van 1977 toegevoegd werd aan de gemeente Beloeil.(Wikipedia). We passeerden de kerk van Quevaucamps en via een kleine paadje gingen we op zoek naar de bossen. De intrede naar de bossen.
Hier zien we de kerk van Grandglise Leuke paadjes namen het terug over van het verharde. Hier aangekomen aan onze 2° rust. Na deze rust ging de wandeling verder naar Bon Secours via Grandglise en de bossen van Bon Secours.
Hier volgden we een heel eindje het kanaal Blaton - Ath. Het kanaal Blaton Ath verbindt Blaton en Ath gelegen aan de gekanaliseerde Dender. Bij de bouw in het midden van de 19° eeuw was het in Blaton verbonden met het kanaal Pommeroeul - Antoing dat sindsdien vervangen werd door het kanaal Nimy - Blaton - Péronnes.
Het totale hoogteverschil tussen Blaton en Ath bedraagt 56.39m. Het wordt overwonnen door 21 sluizen, 10 opwaarts op het traject Blaton - Stambruges, waar het hoogste punt bereikt wordt en 11 neerwaarts op het traject Beloeil - Ath.(bron: Wikipedia)
Hier enkele smalle steegjes. Deze afbeelding staat aan de rotonde. Afwisselend verhard met onverhard.
Hier zijn we aangeland in de bossen van Bon Secours. Geniet even mee van dit prachtig natuurdomein.
Hier zijn we dan aangekomen in Bon Secours. De basiliek van Bon Secours is tevens een bedevaartskerk, gebouwd op de top van een heuvel. Het is een centraal bouw, opgetrokken in grijze kalksteen uit de buurt. Ze werd tussen 1885-1895 gebouwd volgens de plannen van François Baeckelmans.(Wikepedia) Hier het cafe van de beroemde Reus Atlas, Alias Fernand Bachelard. Deze werd geboren op 11 juli 1922 en stierf in het jaar 1976. Deze reus werd 2.40 groot en had schoenmaat 62. Dit was de absolute trekpleister van dit dorp. Na deze tussenstop stapten we terug naar het einde , via mooie veldwegels.
Hier zijn we dan terug aangekomen aan onze startzaal. Het was een fantastische wandeling, gekruid met heel wat natuurdomeinen. Ook was het gezellig wandelen dank zij het prachtig weer. Deze wandeling is zeker een aanrader.
Gisteren een wandeling te Lebbeke, vandaag deed ik een wandeling in Henegouwen.Ik reed naar Ollignies(deelgemeente van Lessen) om daar de wandeling mee te doen van de wandelclub Les Vaillants Acrenois. Een typische Waalse wandeling met heel veel variatie op het parcours. Het eerste gedeelte ging men richting Bois de Lessines waar we ook een rustpost hadden. De grootste afstand verliet deze gemeente ging dan via mooie paden richting Bevere en Deux Acre. Daar hadden we ook een rustpost, in een klein magazijntje. Vandaar ging men dan terug naar Bois de Lessines via een mooi stuk bos(Akrenbos) en vele veldwegels. Terug aangekomen in Bois de Lessines restte ons nog het laatste gedeelte, terug naar de startzaal. Andermaal kregen we een mooi stuk bos en vele wegels. Een aangename en rustige wandeling. Geniet even mee van enkele foto's.
Kerk van Ollignies Direct de natuur in De begin fase van deze wandeling gebeurde in de motregen. Enkele paden lagen er drassig bij.
Ook de veld wegels waren drassig Hier aangekomen in Bois de Lessines De rustpost in Bois de Lessines
Via landelijke wegels was ik op weg naar Deux Acre
De kerk van deze gemeente.
Het was heel rustig, weinig mensen tegengekomen. Hier op weg naar het Akrenbos. Deze kregen we veelvuldig onder de voeten geschoven.
Zicht op Deux Acre Hier gaan we terug door het bos.
Nog enkele kleine paadjes en ik ben terug van weggeweest.
Eenmaal uit dit kleine park en ik ben aan de startzaal. Best een aangename en rustige wandeling.
Vandaag reed ik naar Lebbeke, waar de wandelclub de Denderklokjes hun Heizijdetocht organiseerde. Na de inschrijving begon ik aan de tocht. De grootste 2 afstanden stapten mee met de 6km via de woonkern Heidepark langs een bosje naar de wachtbekkens. Via slingerende paadjes en enkele idyllische brugjes zien krijgen we hier een mooi stukje natuur en waar ook het Educatief Wilgen Arboretum gelegen is. We zien ook enkele gerenoveerde kastelen. Een mooie smalle wegel brengt ons terug naar de startzaal na een 6tal km.
Na wat gedronken te hebben, begon ik aan het 2° gedeelte van deze tocht. We kregen meteen wat groen onder de voeten geschoven, via pas geopende nieuwe trage wegen, met onder andere het geboortebos en oude Heirwegen en wandelden richting Opstal, waar de rustpost zich bevindt.
Na iets te hebben gedronken in Opstal moest ik hier een lus maken richting Buggenhout. We gingen door het centrum van Opstal en konden het volledig vernieuwde klooster bewonderen, dat nu dienst doet als opvangcentrum. Via rustige wegels wandelen we voorbij de gekende manege Het Hoefijzer en langs de pas gerenoveerde Patattenmolen terug naar de rustpost.
Na de tweede stop in Opstal begon ik aan het laatste stuk van deze tocht. Via de dorpskern van Opstal stapte ik verder langs de Wiesbeekhoeve. Dit imposante voormalig hoevecomplex en paardenstoeterij werd opgericht in 1914-1915 op de plaats van de oude Wiesbeekhoeve. Deze hoeve is onlangs nog bewoond door de Vlaamse schrijver Paul Koeck.
Via een pas opengestelde wegel bereikte ik het wachtbekken Hiestergem dat gelegen is op de grens van Buggenhout, Lebbeke en Opwijk. Het wachtbekken doet dienst als buffer van de Brabantsebeek en de Vondelbeek. Dit natuurgebied is ruim 17ha groot. Er is een ecologisch graslandbeheer met schapen. Rond dit waterbekken ligt er een mooi wandelpad, met smalle slingerende wegen en vlonderpaden. De tocht ging verder via enkele prachtige vijvers en bosdoorsteken, langs het station van Heizijde waar de wandelaars die met de trein kwamen direct konden meewandelen naar de zaal. Via de Patmoeswegel bereikte ik de aankomst.
We vertrokken vanuit de Zwalmparel, men kon kiezen uit een 6tal verschillende omlopen. Na ons te hebben ingeschreven vertrok Willy en ik voor de 30km. We wandelden onmiddellijk onder de spoorweg en de City2-wijk. De grotere afstanden gingen door het gehucht de Steenbeek met zicht op de goed bewaarde Vinkemolen. Eens we op de Boekelbaan waren kwam er een splitsing, de 15km verliet ons en de overige afstanden stapten naar de wat verder gelegen rustpost.
Nog wat grijze lucht. Zicht op een mooie hoeve
Afwisselend parcours
Onze 1°rustpost. Na iets te hebben gedronken gingen we op zoek naar de 15km stappers die richting Horebeke wandelden. Via prachtige wegels belanden we aan de onderkant van de Arme Klei waar wordt gesplitst. Hier wandelen de grootste afstanden een prachtige bijkomende lus langs de Perlinkmolen en de beruchte Haaghoek.
Molen van Gansbeke Aangekomen in Horebeke maakten de 30 en 36km een prachtige lus. We volgen een tijdje het wandelknooppunt18 langs de weinig gekende "Molen van Gansbeke". We dwarsen de hoofdweg richting Schorisse, langs de bovenkant van de Schamperei, waar we de lastige Varent beklimmen en via enkele mooie binnenwegen komen we terug aan in Horebeke.
Tenslotte wordt voor het laatste stuk het parcours gevolgd van de overige afstanden. We stappen door het gehucht Korsele en belanden in de Geuzenhoek. We gaan over de Caildenberg en stappen via de bovenkant van de beruchte Molenberg naar de eindmeet.
hier nog een stukje natuurdomein dwarsen
Hier zijn we dan terug aan de Zwalmparel. De wandelclub uit Zingem mocht 2373 wandelaars begroeten.
Deze keer een wandeling in eigen streek, burenclub de 12uren van Lauwe organiseerden hun 23° Open Grenstocht. De start was deze maal in de nieuwe zaal Barthel in Rekkem. men kon kiezen uit een 4tal afstanden. Ik koos voor de langste afstand van 21km.
Alle afstanden gingen richting Kloosterhoek, na de splitsing met de kleinste afstand, stappen we richting Steenlandwegel en de dorpskern van Rekkem naar Wijk ten Dale. Deze wijk biedt de wandelaar heel wat mooie plekjes en kleine paadjes. Via de Lauwsebeek volgen we de Heelewegel en zo komen we aan de Pont Neufstraat. Via de Roterijstraat komen we aan het Diefhondbos.
Het parcours van de 21km
Lauwse beek
Zicht op Menen Hier wandelen we door het Diefhondbos.
Zicht op de Leie Nu komen we terecht in de Leievallei en gaan richting grensstad menen waar de centrale rustpost gelegen is. Na de rust maakt de grootste afstand hier een mooie lus via het Jaagpad langs de Leie naar het Leieeiland, gedeeltelijk op Franse en Belgische bodem. Hier een zicht op het Leieeiland Het is een mooi stukje natuur, doorspekt met vele wandelpaadjes en beschikt over een jachthaven.
Heel rustig om er door te wandelen.
Via de oude sluizen, een historisch erfgoed ,wandelen we zo terug naar onze rustpost.
Na de rust stappen we nu verder terug richting startzaal. Een dorsteek brengt ons nu op Frans grondgebied. Via de Porte Rouge en wat Franse stapwegels en doorsteekjes komen we terecht op een vergeten smokkelpad die ons langs Ons Erfdeel naar de Kattewegel brengt. En zo verder stappen we naar het einde.
Een gedenkplaat aan Ons Erfdeel.
Terug aangekomen aan de startzaal. Een rustige en mooie wandeling.
Licht golvend en landelijk parcours aan de voet van de Vlaamse Ardennen. Rustige gemeente met vele kerk-en veldwegels, de streek waar ooit Stijn Streuvels leefde, werkte en schreef.
Vandaag ging ik reed ik met een clubgenoot richting Zeeland waar wij gingen deelnemen aan hun Jacob Cats tocht. Deze wandeling ging door in Groede, een 6tal km van Breskens. Het beloofde een mooie dag te zijn en we waren er vroeg bij.
Groede is een knus, pittoresk en artistiek dorp. De huizen, in de straatjes rond de voormalige Lutherse kerk, hebben schilderachtige geveltjes en zijn gebouwd in Vlaamse stijl. In de Slijkstraat maak je zelfs kennis met het ambachtelijk leven van het oude Groede. Groede ligt vlak aan zee en dat merk je , de gezonde zeelucht is nooit ver weg!. De inschrijving had plaats in Groede Podium, een soort bunkerdorp.
Het parcours
Zonsopgang Domein naam.
De eerste km slingerde door de kreken op weg naar de dijk.
hele mooie zichten
Hier moesten we de trappen op Zicht op het water. Jammer dat we niet op het strand wandelden.
Een van de vele strandpaviljoenen.
Hier waren we aangekomen in de gemeente Nieuwvliet-Bad. Nieuwvliet is een dorp dat behoort bij Sluis, en heeft een 459 inwoners. Het dorp bestaat uit 2 delen, Nieuwvliet-Dorp en Nieuwvliet-Bad. Nieuwvliet-Dorp ligt een 2 tal km van de kust vandaan. Rond 1600 ontstond hier de eerste bebouwing. Naast de Ned. Hervormde kerk is van de oorspronkelijke bebouwing niet veel meer over. De meeste inwoners wonen in dit deel. Er is wat middenstand en een kleine dorpsschool. Nieuwvliet- Bad ligt direct aan de kust. Hier zijn veel campings en recreatieparken te vinden. Het brede zandstrand is de belangrijkste reden van de sterke toeristische activiteiten in dit deel van het dorp.
Hier zijn we aangekomen op onze rustpost de roadrunner. Nadien ging het terug naar Groede via mooie landelijke en stille wegen.
Mooie wegwijzer
Fier wapperde de vlag van Zeeland.
Terug Groede in het vizier.
Hier zijn we aangekomen in het Slijkstraatje. In de pittoreske Slijkstraat van het Vlaemsche Erfgoed maak je kennis met het ambachtelijk leven van het oude Groede uit de 13°eeuw. Het straatdecor bestaat uit museumwinkels en historische werkplaatsen. Leuk om er even door te wandelen.
Terug aangekomen in Groede aan het Groede Podium.
In 1942 bouwden de Duitsers op deze plek een artillerieopstelling. Groede ligt vlak aan de kust en behoorde tot Hitler's Atlantikwall, die liep vanaf Noorwegen tot aan de Frans-Spaanse grens. langs die gehele kust werden stellingen en bunkers gebouwd. Waar nu Groede podiuml is, werd een Bunkerdorp aangelegd met straatjes en grasperken. Hier woonden de mensen die werkten aan de Atlantikwall. Het bestond uit elf bunkers, waarvan er negen dienst deden als schuilbunker. De bunkers werden aan de buitenzijde door een dak en opgeschilderde ramen gecamoufleerd als huis. In oktober 1944 kwamen de Canadezen het dorp binnen. Ze meenden, dat ze een gehuchtje binnengedrongen waren. Tot hun verbazing betrof het echter gecamoufleerde bunkers. Men kan deze bunker bezoeken. Drie jaar na de oorlog werd op deze plaats een prachtig hertenkamp aangelegd. Koningin Wilhelmina schonk de eerste herten. Na, nu al die tijd, is het voormalig Duitse Artillerie Stützpunkt omgebouwd tot Groede Podium. Jaren lagen de bunkers begraven onder een dikke laag aarde of verscholen in het struikgewas. Groede Podium heeft de vroegere sfeer behouden, aangevuld met veel nieuwigheden zoals het transparante restaurant met veel informatie over streek en verleden. de bunkers verwijzen nog steeds als stille getuigen naar het verleden en hebben nu een geheel nieuwe functie gekregen. Het park zelf is ingedeeld in kamers met ieder een eigen thema en aangekleed met natuurlijk vormgegeven speel- en landschapmeubilair. Vooral de nieuwe speeltoestellen, de toegepaste materialen en de kleuren maken dat alles in evenwicht is. het is een bijzonder plan, waarin recreatie, cultuur en natuur op een speciale manier verweven worden. Onze startzaal en tevens ook een rustpost. Na iets te hebben gedronken begonnen we aan het tweede deel van deze mooie wandeling.
We passeerden wederom enkele mooie kreken.
We stapten verder rondom Groede via rustige wegen afgewisseld met mooie zichten
Hier zijn we dan aangekomen aan onze volgende rustpost, het Platte putje, dit ligt op de grens met het gehuchtje Boerenhol. Hier maakten wij een lus richting maritiem Breskens. Platte putje is een minicamping.
Na de 2°maal op deze rustpost was het nog een 2tal tot aan de startzaal, ook terug via mooie weggetjes met mooie zichten.
We kwamen hier nog enkele bekenden tegen, de Viking en Julica. Het was een hele mooie wandeling, zeker een aanrader.
Vandaag ging ik wandelen met Willy en Christiane naar Deinze waar ze hun traditionele Canteclaermarsen houden. Na ons te hebben ingeschreven begonnen we aan de tocht.Wij kozen voor de grootste afstand(32km).
We vertrokken vanuit de zaal van het VTI, Kort na het vertrek kwam de 1°splitsing zich al aanmelden, de kleinste afstand gaan richting Ten Bossche en volgen verder de Leie richting.
De andere afstanden(12-16-20-24-32) volgen de richting Vaart en wandelen langs het Schipdonkkanaal, waar wat verder de 12km ons verlaten. Wij volgen nog wat het Schipdonkkanaal en trekken verder langs kleine veldwegels richting Bachte Maria Leerne waar we onze eerste rustpost hebben.
Startzaal VTI Schipdonkkanaal Via enkele veldwegels stapten we richting Bachte Maria Leerne De zon was reeds vroeg van de partij.
Mooie naam
Aangekomen in het plaatselijk schooltje van deze gemeente.Hier moeten we een lus maken van bijna 8km. Christiane nam hier afscheid van ons. De 24 en 32km maakten hier een lus door het schilderachtige Deurle met zijn vele onverharde dreven.
Heel aangenaam en rustig om te wandelen.
Mag even op de foto Ook Willy genoot van de wandeling. Hier zijn we bijna terug aan onze stop.
Na onze 2°stop gingen we nu verder naar Astene. We wandelen door een 900m lange Ooidonkdreef, geklasseerd in 1567 en beplant met Linde bomen in 1750, we wandelen door de blauwe poort, de enige overgebleven van de 7 poorten die oorspronkelijk het domein omsloten.
Zo komen we langs het kasteel van Ooidonk, gebouwd in Vlaams Spaanse Renaissance stijl, een echte parel en thans bewoont door Graaf Henri t'Kint de Roodenbeke en verder langs dreven naar vroegere kasteelbewoners genoemd bereiken we het Baziel De Craene pad. Zicht op het kasteel.
Even voorbij de Leiebocht stappen we verder over een steil bruggetje richting Astene Sas met aan de voorzijde de in 1860 gebouwde Sluismeesters huizen. Door een paar villawijken bereiken we uiteindelijk onze rustpost in Astene. Sas bruggetje Na onze rust, moeten we hier ook een lus maken van 7,.2km. Hier gaan we richting Stadsbos en de groene omgeving in een erg landelijk gebied.
Goed te Parijs, stadsbos Deinze. Het goed te Parijs, het stadsbos van Deinze, heeft veel gebieden. Wandelen, fietsen, spelen in de speelweide of op de speelelementen langs het wandelparcours. Maar ook een bezoekje waard aan de boomgaard en de grazers. Sinds 2011 wordt het stadsbos van 55ha verder uitgebouwd. Het gebied kreeg meteen twee namen: stadsbos Deinze en Goed te Parijs,naar één van de oude hoeves op het terrein. Het landschap is gevarieerd met hooiland, ruigte, akkers, weiland en bos. Mooie zichten. Sedert 2010 is het nieuwe stadsbos van Deinze in volle uitbouw. Je kan er nu reeds wandelen en fietsen langs 6km autovrije wandelpaden. Het stadsbos Deinze is gegroeid rond Astenedreef, een prachtige oude lindedreef die de Gampelaerehoeve verbindt met het vakantiecentrum de Ceder.
Terug aangekomen in Astene. Na iets te hebben gedronken restte ons nog te wandelen naar de eindmeet.
Terug naar het stadsbos wandelen om dan via het spoorweg pad verderte stappen richting Petegem. Hier nog even een blik op het stadsbos
Hier gaan we nog voorbij de Onze Lieve Vrouwkerk van Deinze.
Terug aangekomen in het VTI,nu nog even wat drinken vooraleer we terug naar huis rijden. Het was een mooi en gevarieerd parcours.
Ze voorspelden een zomerse dag, dus vandaag was ik er vroeg bij. De wandeling van vandaag ging naar Baasrode, waar de plaatselijke wandelclub reeds voor de 39° maal hun Scheldemarstocht hield. Na de inschrijving begaf ik me onmiddellijk op het parcours, eerst een paar straten dwarsen en dan ging ik richting jaagpad. Dit jaagpad moesten we volgen tot in Vlassenbroek. Dit was één en al natuur. De ene kant was de Schelde, de andere kant een meander.Heerlijk met het opkomen van de zon en de stilte, het was zalig.
parcours
Af en toe wat nevelsluiers.
De Vlassenbroekse Polder of Baasrode Broek (ca 300ha) is gelegen in één van de meanders van de Schelde. In dit ingedijkt gebied bevindt zich het rustige kunstenaarsdorpje Vlassenbroek. Vanop de Scheldedijken heb je een mooi uitzicht op beide delen van het natuurgebied.
Mooie zichten
Hier kwamen we aan in Vlassenbroek. St gertrudiskerk van Vlassenbroek. Het kerkje in Romaans-Gotische stijl werd gebouwd op de vestingen van een Romeinse uitkijkpost en het is beschermd als monument. Kunstgalerijen en terrasjes zijn voor vele wandelaars en fietsers geliefd. We trokken dan verder richting Dendermonde via de ringdijk en rustige wegen.
Zicht op Dendermonde. Ook hier kregen we veel natuur.
Aangekomen aan de visput in Dendermonde., daarna gingen we verder richting St Gilles bij Dendermonde. Ook via rustige wegen en enkele stukken natuur.
Het was een hele mooie en rustige tocht. Zeker een aanrader.
Vandaag ging ik met Willy en Christiane naar St Denijs Westrem waar er een wandeling was van de wandelclub uit Gent de Florastappers.
We vertrokken vanuit het Sint Paulusinstituut te Sint Denijs Westrem. Van bij de start was er reeds een splitsing, waarbij de 13 en 21km richting gemeenteplein stapten.
Zicht op het gemeenteplein,een vierkantig plein werd tussen 1895 en 1899 in het centrum van Sint Denijs Westrem aangelegd. Hier een oude type van citroen. We verlieten het plein via de Adelaarsstraat en enkele autoluwe wegen alvorens we de drukke Kortrijksesteenweg moeten dwarsen. Hier gaan we het portaal Grand Noble binnen. We wandelen een viertal km door dit gebied.De boskern "Grand Noble" is één van de 5 elementen die het parkbosproject zullen omvatten.
Het Parkbosproject beoogt de uitbouw van een multifunctionele groenpool van ongeveer 1200ha op de grens van Sint martens-latem, De Pinte en Gent. In deze groenpool is ruimte voorzien voor 340ha oud en nieuw bos,200ha park en natuurgebied en 500ha duurzaam landbouwgebied. Oost Vlaanderen en in het bijzonder de Gentse regio, is bosarm en er heerst ook een tekort aan toegankelijk groen.
Willy en Christiane waren in hun sas. Heel mooi en rustig om erin te wandelen. Na genoten te hebben van dit prachtig stukje natuur gingen we terug richting startzaal.
Het parcours van de 21km. Na iets te hebben gedronken begonnen we aan het 2°gedeelte van deze tocht. Nu gingen we richting Afsnee. De kerk van St Denijs Westrem Via rustige en aangename wandelwegen wandelden we naar Afsnee.
Hier komen we aan in Afsnee. Het vroegere schooltje doet nu dienst als cultureel centrum. Wij moeten hier een lus maken van 8,5km alvorens we terug keren naar de rustpost.
Hier scheiden de wegen van de overige afstanden met de 21km stappers. We dwarssen eerst enkele maisvelden,alvorens we de brug van de E40 bereiken. Via een passerelle onder de brug bereiken we een heel mooi natuurdomein de Keuzemeersen. De Keuzemeersen is een prachtig natuurgebied op het grondgebied Baarle-Drongen. Het omvat in de winter natte weilanden die nu nog maar zelden overstromen. Hier wandelen we langs de Leieboorden. Een mooi en rustig pad langs de Leie. Christiane had wat problemen met zand in haar schoenen. Geniet nu even mee van enkele sfeerbeelden.
Zicht op Baarle-Drongen.
Nog een laatste hindernis bedwingen
En zo komen we terug aan het cultureel centrum. Na terug iets te hebben gedronken vertrokken we voor het laatste gedeelte van deze mooie wandeling.
Hier kregen we nog een laatste stukje natuur alvorens men terug aan de startzaal aankwam.
Het was een hele mooie tocht met heel veel variatie.
Na gisteren te hebben gewandeld in St Gilles Waas, reed ik vandaag naar Kruibeke, waar de club de Lachende Klomp hun tocht de Barbierbeektocht organiseerde. De weersomstandigheden waren optimaal. Er was reeds volle zon en er stond een aangename bries. De wandelaars konden volop genieten van het prachtig natuurschoon van de Barbierbeek, kreken en zichten op de Schelde. Ook deze wandeling verdiende een pluim. We deden de gemeente bazel aan waar we 2 mooie lussen aangeboden kregen. Geniet even mee van de mooie zichten.
de startzaal
Hier een oude bekende, Marc We kregen mooie stukken natuur Hier wandelden we door de kreken.
Op weg naar Bazel Zicht op Bazel
De bekenste koppel wandelaars van West Vlaanderen( Christiane en Willy) Hele mooie zichten.
Mag ook eens poseren met Willy. Hier aangekomen in Bazel, waar de grootste afstand 2 mooie lussen mochten bewandelen.
Het kasteel van Bazel Meer dan 400 van deze trappen hebben we beklommen en afgedaald.
Prachtige vernieuwde wandelpaden.
Terug aan de rustpost.
Oude beroepen in Rupelmonde Zicht op het IVV kantoor.
Zicht op het kasteel van Bazel
De kerk van Bazel
Hier zijn we op weg naar de startzaal. Het was wederom een mooie en aangename wandeltocht. Ook een aanrader.
Deze keer reed ik naar St Gilles Waas, waar de wandelclub de Gasthofstappers hun komiezentocht organiseerden. De wandeling liet de deelnemers kennis maken met de grensstreek en de smokkelpaadjes van weleer. Het was een unieke tocht, we kregen heel veel natuur met veel bos en prachtige vergezichten. We overschreden regelmatig de Nederlandse grens.
St Gilles Waas bestaat naast St Gilles zelf nog uit de deelgemeenten De Klinge, Meerdonk en Sint pauwels. De Klinge ligt in het uiterste Noorden tegen de grens met Nederland en sluit aan op het Nederlandse dorp Clinge. Ook de wijk 't Hol van de vroegere gemeente kemzeke hoort tot de fusiegemeente. In St Gilles Waas liggen nog enkele afzonderlijke gehuchten, zoals 't Kalf en Hoogeinde.
de startzaal
hier wandelden we op de hogere gelegen dijken. Onze eerste halte was in het Spaans Kwartier. Dit is een gehucht in de gemeente St Gilles Waas en ligt nabij Fort Bedmar en de Belgische-Nederlandse grens.
Fort Bedmar is een fort dat deel uitmaakt van de Bedmarlinie, onderdeel van de Staats Spaanse Linies. het is gelegen op enkele km ten noordoosten van de Klinge, nabij buurtschap Spaans kwartier.
Hier stapten we door de Clingepolder. De Clingepolder werd ingedijkt in 1616 als Nieuw bedijkten polder van Rietvelt, alias de Clinge. Dit geschiedde nadat de polder , toen de Clinge genaams, in 1596 was geïnundeerd. De polder werd in het westen begrensd door de Gentsevaart. In 1672 werd de polder, ter verdediging tegen de Fransen, opnieuw voor korte tijd onder water gezet, en in 1674 geschiedde zulks opnieuw, ditmaal vanwege ee dijkdoorbraak. Bij de droogmaking in 1683 werd de polder nog in westwaartse richting uitgebreid met 135ha. Een heel mooi stuk natuur om er in te wandelen.
Hele mooie zichten. Geniet mee van de sfeerbeelden.
grenspaal
Hier zijn we op weg naar het Stropersbos.
Dit stukje natuur was verboden voor mensen die wa,ndelden met hun hond, er was een alternatieve route uitgestippeld.
Het was een hele mooie en rustige wandeling in en rond St Gilles Waas. Jammer van de geringe opkomst.
Vandaag was Diksmuide aan de beurt. De start en de aankomst was op de Grote markt. Het weer was een heel stuk beter dan de dag voordien. na de protocol volgde de start van deze wandeling.
Dit jaar kan ik maar 2 dagen van deze wandeldagen meemaken. Vandaag is het de 1° dag van deze wandel meerdaagse. We starten aan de parking van de Sint Niklaaskerk te Oostduinkerke en de aankomst is aan het Vissersmuseum te Oostduinkerke. De omloop is Oostduinkerke - Nieuwpoort - Oostduinkerke - De Panne - Oostduinkerke. geniet even mee met enkele sfeerbeelden.
De wandelclub uit Moorsele organiseerde dit jaar hun Halfoogsttocht vanuit zaal Leiedal te Wevelgem. Dit jaar naar aanleiding van hun 15 jarig bestaan was er een 42km. Ik ging voor deze afstand en wachtte vriend Urbain op. Na ons te hebben ingeschreven begonnen we aan de wandeling.Het eerste stuk ging richting St Therisiakerk via de katerhoek en de Vogelwijk. na 3,4km kwamen we daar aan. Na deze rust wandelden we verder richting Menen via Goed Indooie en zo naar de Leieboorden. Over de brug stapten we langs de andere kant van de Leie en trokken we naar het Diefhondbos. Dit bosje is ontstaan op een oude vuilnisbelt, resoluut gesloten in 1963, en in 1985 er de 1° boom werd aangeplant.
Het parcours van de 42km.
Goed Indooie, is een klein gedenkteken, die de mensen herinnert aan 3 Canadese piloten van het 432° Squadron die hier met hun Halifax III neerstorten in mei 1944.
Hier worden we gescheiden met de andere afstanden. Ondertussen was het aan het regenen. Hier betreden we het Diefhondbos. Eenmaal uit het bos volgden we nog een tijdje de Leieboorden tot in lauwe en gingen dan richting Goed ter Heule waar we de centrale rustpost hadden. Daar maakten wij 2 lussen, de eerste was door het preshoekbos en de tweede lus deed men marke aan. Het waren beide mooie lussen. W
We kregen veel natuur.
Hier op weg naar het domein bij de Klarenhoek.
Nog een clubgenoot Er viel nu en dan nog wat klein gemiezer uit de lucht. Stoelfie of niet? we bewandelen nu het prikkelpad.
Hier kwamen we aan in de industrie zone van Wevelgem waar onze laatste rustpost was. Na deze te hebben verlaten kregen we nog een heel mooi stuk natuur vooraleer we de aankomst bereikten.
Op het einde van dit jaagpad kregen we nog een ijsje aangeboden door de wandelclub.
Nog even deze weg tot het einde volgen en we komen terug aan onze startzaal. Het was een hele mooie tocht
Vandaag gingen we wandelen in Nukerke. Nukerke is een dorp in Oost Vlaanderen en een deelgemeente van Maarkedal. De start ging vanuit de gemeenteschool.
Het was een lussentocht, we konden kiezen uit 4 verschillende lussen (6,2km- 7,2km-7,4km-6,8km). Wij gingen ze alle 4 wandelen. de eerste lus was volledig verhard, de overige lussen zijn gedeeltelijk verhard en hoofdzakelijk langs veld- en boswegen. Op elke afstand prachtige panorama's op de Scheldevallei en omgeving. Het was een rustige en mooie wandeling.
We bleven ook vandaag in de provincie Oost Vlaanderen om te wandelen.Oudenaarde, de parel van de Vlaamse Ardennen, op de grens tussen het glooiend landschap en het Vlaamse vlakke land. De Schelde speelt scheidsrechter tussen beide landschappen. prachtige vergezichten met bulten en heuvels gekend van de Ronde van Vlaanderen. prachtig ongeschonden natuurschoon doen menig wandelliefhebber watertanden.
We vertrokken vanuit de polyvalente zaal de Qubus. het eerste gedeelte ging richting Leupegem.
Aankomst aan de rustpost in Leupegem. Na iets t'e hebben gedronken gingen we verder naar de volgende rustpost. We stapten richting Volkegem via mooie veld en andere wegeltjes.
Hier stonden mooie beelden in de tuin. mooie vergezichten. Aangekomen in het OC van Volkegem. Na deze gingen de langere afstanden richting Mater, terug via mooie veldwegels.
Kerk van Volkegem. Nu zijn we aangekomen aan het Volkegembos. Het Volkegembos is een natuurreservaat in de Vlaamse Ardennen. Dit 30ha grote natuurreservaat ligt op het grrondgebied van de stad Oudenaarde(deelgemeente Volkegem) en wordt beheerd door natuurpunt en de stad Oudenaarde.
Het Volkegembos is erkend als Europees Natura 2000-gebied en maakt deel uit van het Vlaams Ecologisch Netwerk. In het gebied bevindt zich een aloud bronbosje aan de oorsprong van de Riedekensbeek. In 1995 werd in de onmiddellijke omgeving reeds 2 ha aangeplant aanpalend aan dit bronbosje. In 2001 werd 9ha aangekocht door de stad oudenaarde en 11 ha door Natuurpunt. Eind 2001 werd door de stad 3 ha aangeplant, de rest(11 ha) verbost spontaan op de voormalige akkers. In 2003 werd door de plaatselijke werkgroep Bos t'Ename 3 ha aangeplant met streekeigen plantgoed en in 2004 werd nog eens 2 ha aangeplant op de rechterflank van de beek. Jonge ouders planten bovendien bomen bij in het aangrenzende geboortebos"Steenbergbos". Het Volkegembos is bestemd als stadsbos en ligt in een ontginningszone met nabestemming bos. De bedoeling is om het Volkegembos op termijn te laten uitgroeien tot een bosgebied van 30ha dat via de Riedekensbeek aansluit op het Bos t'Ename.
Heel rustig hier.
De kerk van Mater. De plaatselijke school als rustpost. De grootste afstand moeten hier een lus maken. Na onze dorst te hebben gelest begonnen we aan de lus.
We kregen ook mooie zichten en enkele wegels. De Tissenhovenmolen. Deze molen bevindt zich op 105m boven de zeespiegel, hij kwam zeker voor in het penningkohier van 1571 van de baron van Schorisse. Hij werd in 1768 herbouwd en later van een lager gelegen kouter naar deze plaats verheven.
Op 28 maart 1956 werd de molen beschermd als monument en werd in 1975-1976 bedrijfsklaar gerestaureerd. Het is een houten standerd- of staakmolen, omwille van de verticale spil waaromheen het hele molenhuis draait. Omdat hij 3 zolders bevat, wat weinig voorkomt, is hij zeer zeldzaam! Omwille van zijn uitzonderlijke ligging en panorama, de torens van Gent en Deinze zijn met het blote oog zichtbaar, gebruikten de Duitsers hem in de 2°WO als uitkijkpost. begin 2006 werd de Tissenhovenmolen opnieuw gerestaureerd. Hierbij kreeg de molen onder andere nieuwe wieken en nieuwe leien op de kap en windweg. De werken hadden een kostprijs van 120.000 Bij het verlaten van de rustpost voor de 2° maal kwamen we Liliane tegen. Vlug op de foto. Nu gingen we terug naar Volkegem via het Bos 't Ename.
Aan de groene rand van de Vlaamse Ardennen, op de steile flank van de Scheldevallei, ligt Bos't Ename. Dit fraai bos is uitzonderlijk rijk aan planten en is dan ook een echte aanrader om te gaan wandelen. Vroeger zorgden grote grazers hier voor een gevarieerd landschap. Daarom worden nu ook grazers ingezet om deze oorspronkelijke situatie te herstellen. Naast een flinke, leerrijke wandeling doorheen een gevarieerd landschaap,bieden wandelingen in Bos 't Ename ook prachtige panorama's op de Scheldevallei.
Mooie zichten in het bos
E2nmaal uit het bos kregen we terug enkele mooie veldwegels.
Na de rust in Volkegem stapten we terug via land- en veldwegels richting start.
Hier zijn we dan terug aan onze zaal waar deze mooie tocht vanmorgen begon.
Vandaag gingen Willy, Christiane, Doortje en ikzelf gaan wandelen in Bellingen. Na eerst een kop koffie te hebben gedronken, gingen Willy en ik op pad. De Taalgrenswandeling is de natuurwandeling bij uitstek. Het accent ligt op het parcours! Elk jaar tracht deze wandelclub de wandelaar nieuwigheden in het Pajottenland aan te bieden. De basisideologie van de wandeling is om zo veel mogelijk grote wegen te ontwijken en daar slagen ze bij.
Het was vandaag een zomerse dag en het was heel plezant op deze mooie wandeling. Achter elke bocht werden we verrast, en krijgt vrijgemaakte paden onder de voeten geschoven. Doorkruist éénmalig geopende weilanden, trekt dwars door bos en veld en verschillende privédomeinen en natuurreservaten. Zacht golvende landschappen, heuvellende velden, slingerpaden, bescheiden dorpjes weggedoken in valleien of hoogten, kortom een mix voor een prachtwandeling. Geniet even mee van de mooie wandeling.
Voor de start in de feesttent. Ons parcours
Dit is een heel mooi stuk natuur.
Onze eerste halte bij de fruitboer.
Ook een mooi stukje natuur om er door te wandelen.
Willy was in zijn nopjes. Ook heel veel vlashaarden.
Klaprozen
Ook af en toe wat bos. Heel veel privédomeinen
Mooie hoeve
Kerk van Pepingen Een caferust te Pepingen Hier door de boomgaarden.
Zicht op de kerk van Bellingen
Onze laatste rust op de wandeling in het OC Ter Loo
We kregen heel veel van deze paadjes tijdens deze wandeling. Nog een laatste klimmetje
Terug aan de start. Deze wandeling is zeker een aanrader.
Vandaag ging ik wandelen in Kluisbergen. De startplaats was gewijzigd, men vertrok vanop de Kwaremont, een ideale plaats met heel veel mogelijkheden. We deden de grootste afstand. Eerst gingen we mee met de 6km en kwamen terug op de Kwaremont en daarna vervolgden we het ander deel van deze tocht. Het was een hele mooie wandeling, met mooie vergezichten en vele veldwegels. We gingen door Orroir, Russignies en Amougies, waar we een centrale rustpost hadden. het grootste gedeelte van deze mooie tocht verbleven we op Waals grondgebied.
Het parcours van de 24km Welke kant eerst Hier zie de 2 mannen die naar Compostela gaan eind augustus. We zijn vertrokken voor het eerste gedeelte De zon was er al vroeg bij, aangenaam weer. Het onafscheidelijk wandel duo: Christiane en Willy Mooie straatnaam, waar woon jij? Toffe uitdrukking
Deze keer was het de afdaling. En zwoegen maar. Terug naar de startzaal Na het oversteken van deze gevaarlijke baan hadden we direct een mooie afdaling.
Een dikkertje bij enkele kippen Rustige wandelwegen Mooie zichten op het Waals landschap Christiane nam een foto van Willy en mezelf.
Aangekomen in Amougies , aan de centrale rustpost. Hier maakten Willy en ik een mooie lus.
We gingen richting Orroir
Mooie vergezichten Een dreigende wolk kwam over, gelukkig bleef het daar bij. Zicht op Orroir
Terug aangekomen in Amougies
Kerk van deze gemeente. Nadien vertrokken we terug richting Kwaremont via het Kluisbos.
Hier zijn we aan de rand van het Kluisbos We volgden een heel mooi pad.
Hier en daar kregen we een mooi uitzicht.
Nog dit pad volgen tot het einde, de gevaarlijke dwarsen en we waren terug aan de startplaats.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
