Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Start vanuit het OC club 77. Vandaag ging de wandeling in het driehoeksgebied met Egem en Tielt, met veel begaanbare onverharde veldwegels, opklimmend naar de heuvelrug van Tielt dit was te zien aan de parcours. De kleinste afstand deed 2 lussen rond het dorpje Schuiferskapelle, de andere afstanden wandelen richting Egem via enkele kleine veldwegels. Na enige tijd verlaat de 12km het parcours en stapt langs zanderige veldwegels naar de heuvelrug van Tielt om er te gaan rusten in een schooltje na 7km. De 2 grootste km's vervolgen hun weg naar Egem via landelijke wegen en mooie graspaden waar ze ook rusten in een plaatselijk schooltje. De 24km maakt hier een lus in een bijna onbekend wandelgebied en keren terug naar het plaatselijk schooltje. Samen met de 18km keren ze terug naar Tielt langs mooie rustige wegen waar ze samenkomen met de 12km en zo naar de rustpost stappen. Daarna wandelen ze gezamenlijk terug naar het eindpunt.
smalle wandelpaden
rustig om te wandelen
af en toe gekruid met onverharde veldwegels
onze rustpost te Tielt in het plaatselijk schooltje
regen op komst hier kregen we wat lichte regen te verwerken het einde is in zicht
hier op weg naar de laatste km van deze heel rustig wandeling in de streek van Tielt.
Vandaag ging ik gaan wandelen naar Wevelgem waar de 7mijlstappers uit Moorsele er een tocht organiseerden. Ik koos voor de grootste afstand. De tocht ging eerst door een stukje Wevelgem om daarna richting Menen te nemen. We doorkruisten de Barakken en flirten we wat met de grens Frankrijk-België. We kregen ook een mooi stukje natuur op de grens.
De volgende ochtend nog wat genieten van het ontbijtbuffet, onze koffers nemen en naar de wijnboer onze bestelling wijn ophalen en afscheid nemen van Michael en Marlies. Onze chauffeur bracht ons wel en veilig terug thuis. Het was een mooie trip naar de Moezel en hopelijk komt er nog een gevolg aan. Dank aan Frans, Marie - Paule en Jacques voor deze schitterende reis.
Een laatste blik op de ontbijtzaal
Afscheid nemen van de wijnboer en zijn vrouw
Ook de inrichters namen afscheid van de wijnboer
Hier nog even onze buschauffeur Liesbeth
Ook op de bus moesten de okrasisters hun woordje zeggen.
Onze 4°dag bestond uit tal van verrassingen. Na het ontbijt reden we weg naar de plaats waar er een schans staat ergens tussen de wijnvelden. Hier kon men terug kiezen voor de wandeling (een afdaling) of een terugrit naar Dhron.
Een mooi zicht op de Moezelvallei, bekend onder de wandelaars van Vichte-Dhron.
Foto's nemen vanop de schans.
Prachtig panorama
Enkele kozen voor de terugrit naar Dhron.
Deze afdaling hadden we ook tijdens de internationale meerdaagse voettocht. Onderweg kregen we mooie vergezichten te zien.
Hier ook eens een foto nemen van de wandelaars.
Dit was een gekend zicht op de Moezelvallei tijdens de meerdaagse. Vanaf hier was het nog zo'n 4tal km tot aan de meet.
Ergens onderweg werden we tegengehouden door de wijnboer met zijn tractor. Hier kregen we een natje aangeboden.
Hier de mensen die de rit met de tractor kozen.
Dit was een goede gelegenheid om even uit te blazen.
De tijd was om en we wandelden verder, ook de tractor reed weg, en die gingen we een aantal keren tegenkomen met...???
We stapten nu richting Piesport dwars door de wijnvelden.
Mooie gevelversiering
een kleine kapel
Op weg naar onze volgende verrassing
Hier was er een stop voorzien bij het ouderlijk huis van de wijnboer.
We kregen terug een natje aangeboden en wat later enkele belegde broodjes.
Mooie bloembak van een afgedankte sloep.
Na deze rust gingen we verder naar de volgende verrassing. Hier de kerk van Piesport, met een hele mooie binnenkant.
Na het bezoekje aan dit kerkje staken we de Moezel over en stapten nu verder naar Dhron. Onderweg kregen we regelmatig de tractor te zien
Hier kregen we wat uitleg over de wijnranken door de wijnboer zelf.
En hier werden we getrakteerd door het saunahuis "De Pallieter".
Op weg naar Dhron zagen we hier geen druiven maar wel bananen.
een wijnpers
En onze laatste verrassing van deze dag was een proeverij bij de wijnboer zelf. Hier kregen de mensen een 8tal verschillende wijntjes aangeboden en ook heerlijke versnaperingen.
De wijnboer en zijn vrouw Marlies tesamen met de Okrasisters
Ook Willy was in zijn nopjes en poseerde graag voor de lens.
Hier binnen kregen we een degelijke uitleg wat voor wijnen het waren.
En proeven maar
De sfeer zat er helemaal in en ook onze dichter Eddy ging een stukje opvoeren. Na al dat proeven was de tijd aangebroken om terug naar ons hotel te gaan, maar vooraleer we terug gingen moesten de mensen nog een proef afleggen, wie slaagde mocht met de bus mee en wie faalde ging te voet.
Hier enkele beelden van deze proef.
ook onze charmante buschauffeur werd niet gespaard. Gelukkig kneep de jury een oogje dicht zodat iedereen meekon met de bus. Terug in het hotel, ons wat verfrissen en dan ons opmaken voor het laatste avondmaal. De sfeer zat er bij sommige goed in en na het eten was het opeens heel wat stiller. Ook ik bleef niet lang meer op, want morgen was de pret voorbij. We keerden terug naar huis.
Onze 3°dag begon na het ontbijt buffet met een geleid bezoek aan Trier. Tijdens de rit naar Trier kregen we van de gids wat uitleg. Trier is samen met Worms één van de twee oudste steden van Duitsland en ook het oudste bisdom beneden de Alpen.
Onze chauffeur was paraat
Even een halte onderweg, hier kregen we een heel mooi zicht over Trier.
Hier een zicht over de amfitheater. Dit bouwwerk uit de 2°eeuw werd in een later stadiul in de stadsmuur opgenomen. 18000 tot 20000 bezoekers waren hier enthousiaste getuigen van bloeddoordrenkte voorstellingen en executies. Vergeet bij uw bezoek niet in de kelder onder de arena en op de bovenste rang van de kuip te gaan. Vanaf de resten van de ingangspoort lijkt de arena meer op een cirkel dan op een ovaal. Door de uitstekende akoestiek is het amfitheater zeer in trek voor openlucht manifestaties.
Hier een zicht vanf de binnentuin.
Hier een mooi zicht op de basilika(Keizerlijke Troonzaal).
Hier kregen we een woordje uitleg over het gebouw. Met een grondvlak van 67x27m en 33m hoog de grootste overdekte ruimte uit de antieken, de westelijke muur en de apsis bestaan grotendeels uit het originele metselwerk. De muren gebouwd circa 310, het dak rond 350. Een intelligent spel met het perspectief draagt tot de imponerende ruiltewerking bij. Tijdens de keurvorsten een vleugel van het Keurvorstelijk paleis, thans Lutherse kerk.
Hier een binnenzicht
Trier telt iets meer dan 105000 inw, waaronder veel Luxemburgse studenten. De heilige Eucharius is de patroonheilige van deze stad. De Romeinse monumenten, de dom en de OLV kerk zijn sinds 1986 geklasseerd als Unesco werelderfgoed.
Zicht op de OLV kerk. De Oudste gotische kerk van Duitsland door de bouwmeesters uit Lotharingen gebouwd. De kruisvormige plaategrond met 8 aansluitende kapellen suggereert een ronde kerk.
Doortje bij een Romeins wijnschip.
Hier de dom en de OLV kerk. Links is de dom, De huidige St Petrusdom van Trier beslaat een kwart van het oppervlak van de Romeinse kerk. Uit de Romeinse tijd dateren de kern van 40mx40m met zijn muren tot een hoogte van 25m en de vier wandkapitelen, de "Domstein" een overblijfsel van één van de vier monolieten uit graniet en 2 Romeinse zuilen in de Pauluskapel. In het hof tussen Dom en OLV kerk is een monoliet op ware grootte uit de resten gereconstrueerd. In het plaveisel van het domplein zijn de fundamenten van de Romeinse kerk en de doopkapel aangegeven.
Hier zijn we op de Grote Markt(Haupmarkt). De middeleeuwse markt verhuisde in 958 van de Moezeloever naar deze plaats. De aandacht wordt getrokken door het Marktkruis (958) op een hergebruikte Romeinse zuil.
Nog eens een zicht op de Grote Markt.
Hier eindigde dan ons geleid bezoek aan de Porta Nigra.
Unesco werelderfgoed, één van de grootste (29,30m hoog, 36m breed) bewaard gebleven Romeinse stadspoorten ter wereld. Blokken zandsteen tot een gewicht van 6T zijn niet met cement, maar met ijzeren haken in lood gevat, gezekerd. De naam "Zwarte Poort" werd, nadat de stadspoort tot de dubbelkerk St Simeon was omgebouwd, in 1060 voor het eerst schriftelijk vermeld. Genoemd naar een Griekse monnik Simeon, die van 1028 - 1035 in de oosttoren van de Porta Nigra als kluizenaar leefde. Hier namen we afscheid van onze gids en kregen we 2uur de vrijheid om nog even rond te toeren in deze stad.
Zweven boven de grond, het is wel een levende persoon die hier zijn stunt aan de mensen toont.
Na onze doorpassage in de stad Trier, was het tijd om terug te keren naar Neumagen. Er stond terug een boottocht op het programma.
Terug in Neumagen, mochten we op deze boot plaats nemen. We deden een rondvaart met de Stella Noviomagi. Dit is een houten wijnschip met een lengte van bijna 18m en een breedte van 4,2m. Het bied ruimte aan 40 mensen en weegt ongeveer 14T. Twee sterke dieselmotoren zorgen voor de aandrijving. Vroeger kon men het schip met bekwame mensen roeien.
Ook de wijnboer was van de partij, want hij trakteerde ons op een wijnproeverij tijdens de rondvaart. Wederom een verrassing.
De stemming zat er bij sommige al in.
Samen met Doortje op de foto
Ook Willy en Christiane mochten deden hetzelfde.
Hier zien we heel goed de wijnvelden langs de oever van de Moezel.
Voor het eerst lieten de Okrasisters van zich horen. De helft van dit duo begon al in verschillende talen te spreken, dat beloofde voor deze avond.
De wijnboer en zijn vrouw op de foto met het comité Vichte Dhron.
Frans kan het niet laten zijn vrouwke te pesten.
De wijnboer Michael en vrouw Marlies.
Na deze heerlijke rondvaart en wat erbij hoorde keerden we terug aan wal, nog vlug een groepsfoto en dan was het terug tijd voor ons opmaak en het avondmaal. Tot morgen
Na ons ontbijtbuffet, reden we weg met de bus richting Bernkastel-Kues. Daar waren we een uurtje vrij om het kleine stadje te bezoeken.
Eerst even een groepsfoto nemen alvorens men vertrok met de bus.
Ruïne van Burg Landshut, een voormalige zomerresidentie van de Trierse aartsbisschoppen.
Willy kon niet wandelen, hij moet geopereerd worden aan zijn knie.
Bernkastel is een plaats in de Duitse deelstaat Rijnland-Palts, en maakt deel uit van de Landkreis Bernkastel-Wittlich. Het stadje ligt aan de Moezel en telt 6516inw. Het stadje is een toeristische trekpleister in de Moezelvallei en bestaat uit 2 delen: Bernkastel op de rechteroever en Kues op de linker oever. Beide delen zijn verbonden met een brug over de rivier. Het historisch centrum van bernkastel telt vele vakhuizen. Het renaissancestadhuis dateert uit 1608.
Brug die beide delen verbindt
Hier nog eens een zicht op de ruïne.
Typische kleine straatjes
Hier Doortje en Christiane
Onze leiders Marie-Paule en Frans. Na deze kon men kiezen voor de wandeling naar Traben -Trarbach of met de bus voor die niet wandelaars.
Ook ditmaal was het terug een hele mooie en rustige wandeling door de wijnvelden naar Traben-Trarbach.
Het begon al met een stevige klim.
Mooi zicht op Bernkastel
Prachtig om hier te wandelen, veel afwisseling tijdens de wandeling.
Hier een teken van de compostela route.
eventjes wat rusten
We zijn begonnen aan de afdaling naar Traben
dit hier is heel serieus
Aangekomen in Traben. Het is een stadje op de Midden Moezel. Hier waren we 2u vrij, tijd om iets te eten en wat te drinken en te shoppen.
En genieten van een lekkere ijs coupe(het is zeker niet de laatste)
Mooie stadspoorten
Na onze verkenning was het tijd om ons naar de boot te begeven. Er stond nog een rondvaart op het programma naar Zeltingen.
Hier kan je de waterstand aflezen van de laatste overstromingen die dit stadje teisterden.
Iedereen had plaats genomen op het schip en we konden vertrekken.
Het weer was een beetje omgeslagen en we kregen wat regen, gelukkig kon men schuilen in het cafetaria van het schip.
Het regende nog toen we aanmeerden in Zeltingen en we moesten de paraplu's of de regenjassen te voorschijn halen.
Hier brachten we een bezoek aan het Brauhaus Kloster Machern. Ook hier kregen we een drankje aangeboden door onze begeleiders. Na enige tijd was het gedaan met regenen en de hemel klaarde terug open.
We bezochten even de tuin en brachten een bezoekje aan de kapel en de wijnkelder.
Mooi interieur van de kapel
Het binnenplein van dit kooster. Dit is een voormalig klooster van de cisterciënzers. Vandaag is het klooster een toeristische bestemming in de Midden Moezel, met een brouwerij, een wijnkelder en een museum.
Mooi zicht op de terras
Mooie tuin
Vooraanzicht van het Kloster Machern
Hoe schoon kan liefde toch zijn. Daarna was de tijd aangebroken om terug te keren naar Neumagen. Onze charmante chauffeur reed ons terug naar het Hotel"Zum Anker". We hadden nog wat tijd om zowel van binnen als van buiten te verfrissen. Na ons avondmaal, terug een terrasje en wat later lagen we zalig te dromen. Tot morgen.
De medewerkers van de bekende meerdaagse tocht Vichte-Dhron gingen naar de Moezel onder leiding van Frans, Marie-Paule en jacques, de stichters van deze mooie wandeltocht. Het programma zat boordevol verrassingen en kleine wandelingen. We vertrokken op maandag 5 augustus aan de kerk van Tiegem, met een 27tal mensen. Stipt om 7u30 vertrokken we onder de goede zorgen van onze charmante buschauffeur Liesbeth. Onze eerste halte voor vandaag was in Soye. Rond halftien bereikten we de kerk van deze gemeente. Hier kregen we al een 1° verrassing. Moeder Dina trakteerde ons op een loepke(eigen brouwsel) en een versnapering.
Hier de kerk van Soye
iedereen was vlug van de bus
Frans met het alom gekende loepke
Hier doortje met moeder Dina
Ze bleven nog een tijdje staan om te genieten van hun loepke. Daarna kon men kiezen voor de wandeling of meegaan met de bus naar Floreffe. We wandelden via rustige wegels en mooie natuurpaden richting de abdij van Floreffe.
Na 1u30 te hebben gestapt bereikten we de abdij van Floreffe. Hier moesten we een ommetje maken daar er een festival was en de toegangsweg was afgesloten.
Hier liepen we langs de festivalweide
en nu naar de abdij.
Hier kregen we een drankje aangeboden door het comité Vichte Dhron. De in 1121 door Norbertus opgerichte abdij van Floreffe overheerst de vallei van de Samber. Haar muren omgorden een schitterend voorplein en werden opgetrokken tussen de 12° en de 18° eeuw. In de 100m lange abdijkerk ontdekt u schitterende koorstoelen uit de barokperiode. In de middeleeuwse bijgebouwen van de abdij werd een interessant museum ondergebracht. In de molenbrouwerij uit 1250, de oudste nijverheidsconstructie in de provincie Namen, kan u verschillende in de abdij vervaardigde producten proberen. In een ambachtelijke boetiek ontdekt u de verschillende facetten van diverse regionale ambachten..
Gezellig een babbeltje slaan met een heerlijke Floreffe
Hier bleven we ook voor het middagmaal.
Na ons bezoek aan de abdij en het middagmaal te hebben genomen was het terug tijd om onze reis verder te zetten richting Neumagen.
Hier een zicht op de festivalweide naast de abdij.
Niet iedereen bleef wakker op de bus, sommige waren al een uiltje aan het vangen.
Na een dikke 3u kwamen we aan op onze bestemming. We logeerden in Hotel "Zum Anker". Na onze kamers te zijn toegewezen konden we ons wat verfrissen en hadden nog wat tijd om op verkenning te gaan. Rond de klok van 19u30 kregen we ons avondmaal. Nadien nog eventjes een terrasje en dan naar bed, want voor morgen staat er een wandeling en een boottocht op het programma.
Wij kregen een mooie kamer met balkon aan de voorzijde.
Hotel "Zum Anker"
Hier even poseren voor de Stella Noviomagi, de trots van Neumagen.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
