Hier in de tent konden de wandelaars eten en drinken.





In dit gebouw moest men inschrijven en op het einde ons wandelboekje afstempelen.

Het parcours van de 18km.

De te volgen pijlen.

Men vertrok richting de Oosthoekduinen.

De Oosthoekduinen staan voor 80ha boeiende natuur binnen het grotere natuurreservaat Duinen en Bossen van de Panne (650ha). Het oostelijk deel van het Calmeynbos en de Duinzoom Oosthoek maken ook deel uit van het gebied. Je vindt er waardevolle mosduinen en duingraslanden. In het overgangsgebied tussen duin en polder tooien talrijke bloemen de graslanden. De Oosthoekduinen maken de brug tussen de duinen van de Westhoek en de Houtsaegerduinen. Ze worden gevormd door eeuwenoude duinruggen of paraboolduinen met tussenliggende pannen.

Mooi beeldje

Zitten we nu aan de kust of de Vlaamse Ardennen?



Het was lastig stappen in het zand.

Mooie zichten





Heel rustig in dit stuk natuur.

Terug een mooi zicht

Geniet even mee






De Houtsaegerduinen en het aangrenzende Kerkepannebos vormen een waardevol stukje groen aan de Belgische kust. Het droge halfnatuurlijke duinlandschap van de Houtsaegerduinen behoort tot de best ontwikkelde van de hele kust en het Kerkepannebos is één van de oudste bosjes aan de kust.



Hier zijn we dan aangekomen aan onze rustpost" De kerkepanne" in Koksijdde.

Mooie zaal, na hier iets te hebben gedronken, trokken we verder.

We hadden al prijs aan de deur, we kwamen de ondervoorzitter van Euraudax Belgie tegen. Eerst een klapke doen en na enige tijd konden we verder gaan met onze tocht.

Nu gingen we richting Noordduinen.

De Noordduinen zijn een langwerpige strook natuurgebied, zo'n 135ha groot, omgeven door woongebieden, toeristische infrastructuur en een militaire basis. De naam verwijst naar de ligging ten opzichte van de dorpskern van Koksijde, grosso modo in de noordelijke richting.



Tegen de wind in gaan we verder

De drukke hoofdbaan loopt dwars door de Noordduinen en bakent zodoende 2 gebieden af. Ten Westen ligt het kleinste gedeelte, licht golvend en plaatselijk sterk begroeid met een dichte struweelvegetatie. In de Noordduinen wisselen duingraslanden, duinvalleien, duinstruwelen, bosjes en oude vissershuisjes elkaar af. De Noordduinen(73ha) zijn een biologisch waardevol duingebied met een grote diversiteit aan vegetatietypes. Je vindt er zeldzame plantensoorten zoals rond wintergroen, kleine ruit, ruige scheefkelk en walstrobremraap.

Heerlijk tussen de duinen



Zicht op de molen.





Nu wandelden we verder naar de Doorpanne en de Hoge Blekker.


De Doorpanne en de Hoge Blekker vormen samen met de Schipgatduinen een aaneengesloten duinenmassief van 235ha. Naar de maatstaven van onze tijd en gelet op de toenemende toeristische druk, een uitzonderlijk groot gebied. In een niet al te ver verleden sloten daar nog eens de Witte brug en de Noordduinen op aan.







Het bekenste koppel onder de wandelaars, Willy en Christiane

Ook wij mochten niet ontbreken op de foto.







Er was heel weinig volk op deze afstand.





Nu nog de drukke weg oversteken en we zitten in de Hoge Blekker.



De Hoge Blekker is de blikvanger van onze kust. Met zijn 33m is hij de hoogste duin van de hele kuststreek. Daaraan heeft hij ook zijn naam te danken. Het was een vaste baken voor de zeelui die van ver al zijn witte kruin zagen blinken. (blekken in het plaatselijke dialect).

De Hoge Blekker is een stevige stuifduin die in de loop der tijden al heel wat afstand heeft afgelegd. Sinds de 16°eeuw verplaatste hij zich gestadig in oostelijke richting en legde zo ruim 1 kilometer af. Rond 1700 bevond hij zich pal op de site van de abdij Ter Duinen. Op het einde van de 19°eeuw begint men zijn wandeldrift aan banden te leggen door beplanting met helm en kruipwilg.

het laatste gedeelte van de tocht ging richting de dijk en daarna langs het strand om dan terug in De panne het laatste stukje natuur te bewandelen.

Koksijde

De aankomende zee.

Hier was het ietsje frisser op de dijk. Er waren heel weinig toeristen te zien.

het schuim van de golven.

Geniet nog even mee









Na het verlaten van de kust stapten we  door de woonkern om onze tocht verder te zetten.





Hier ons laatste stukje groen voor vandaag.

Terug aangekomen aan het bezoekerscentrum de nachtegaal. We hebben genoten van deze mooie tocht. Deze tocht is zeker een aanrader.

Het parcours.

Kerk van Boekhoute

via het dorp en enkele rustige wegen gingen we richting Grote Geul.





Enkele mooie verzichten.

Hier nog even een straat oversteken

en zijn nu op weg naar de Grote geul.



zicht op de kreek





We wandelen nu door de Grote geul. In de vroege middeleeuwen bestond dit gebied grotendeels uit slikken en schorren. De zee en de Schelde overspoelden regelmatig het land. Vanaf de 15°eeuw probeerde men dit te verhinderen door dijken te bouwen. Het vrijgekomen land was vruchtbare poldergrond. Bij storm brak de zee soms weer door de dijken en overstroomden de polders.

De Grote Geul maakt deel uit van het krekengebied. De kreken zijn overblijfselen van de geulen die ontstonden toen de zee de dijken doorbrak in de 15°eeuw. bij elke getij schuurde het water de geulen dieper uit. Op het einde van de 16°eeuw werden de dijken hersteld. De meeste geulen vielen toen geleidelijk droog. Alleen de grootste geulen bleven als open plassen in het landschap achter. Vandaag zijn deze kreken kleine paradijzen, met een enorme rijkdom aan planten, bloemen en dieren.

Eenmaal het stuk natuur te hebben verlaten stapten we verder richting Assenede waar we een rustpost hadden.








terug in de bewoonde wereld stapten we verder





Hier zijn we dan aangekomen in Assenede voor de rustpost. We dronken door een tas soep. Na deze bleef ik nog een tijdje ter plaatse terwijl mijn vrienden de tocht verder stapten. Ik deed het rustig aan, de anderen deden een grotere afstand. Ik ging terug richting startzaal.

Hier volgde ik enkele fietspaden, dit was een stukje anders dan het eerste gedeelte.



Nog wat vergezichten en daar bleef het bij.

Hier was de kerk van Boekhoute terug in zicht en zo eindigde voor mij deze tocht. Eenmaal in de startzaal, was het nog even wachten alvorens de anderen aankwamen.

De startzaal

Zicht op de binnenhof.





De Gemeenschapsinstelling voor Bijzondere Jeugdbijstand De Zande is een Vlaamse gemeenschapsinstelling voor Bijzondere jeugdbijstand. De instelling heeft een halfopen en gesloten afdeling voor jongens in Ruiselede en een gesloten afdeling voor meisjes in Beernem. Te Ruiselede, op de grens met de gemeenten Wingene en Beernem werd in 1849 op het grondgebied van het vroegere Sint pietersveld( van de Sint Pietersabdij van Gent.) een Ecole de Réforme (hervormingsschool) opgericht voor landlopers, wezen en verwaarloosde jongeren. Deze instelling bleef, na enkele naamsveranderingen, tot op heden bestaan en is nu een Gemeenschapsinstelling voor Bijzondere jeugdbijstand onder de naam " De Zande" met ernaast de gebouwen van het 'Penitentiair landbouwcentrum', een strafinstelling voor volwassenen.

We wandelden over de parking richting het Sint Pietersveld.



Via brede dreven stapten we het Sint Pietersveld in, dit is een deel van het oude Bulskampveld. Dit veld, gelegen op het grondgebied van de gemeenten Ruiselede en Wingene op de grens met beernem en Maria Aalter, was vroeger heidegebied en behoorde eeuwenlang aan de Sint Pietersabdij van Gent.

We passeerden ook aan het beruchte kasteel , waar enkele jaren geleden de kasteelheer vermoord werd.



Hier een zicht op het kasteel.



De Gulke Putten.

De Gulke Putten is het natuurgebied gelegen op de gronden van het radiozendstation Belradio. Het natuurgebied situeert zich in de nabijheid van de site Sint pietersveld en wordt beheerd door Natuurpunt vzw. het gebied is rijk aan natte en droge heide, heischrale graslanden, hakhout met bloemrijke padden en open plekken met orchideeënrijk hooiland.




in 1969 werd gestart met een gebied van 1.25ha dat in 1973 reeds uitgebreid was tot 13ha. Na de eigendomsoverdracht van het radiozendstation naar de krijgsmacht werd een beheersovereenkomst gesloten. Zo breidde het natuurgebied tussen 2000 en 2008 verder uit van 16ha tot meer dan 100ha. Het beheer bestaat uit plaggen, maaien, kappen, begrazen en laten gedijen. Dit leidt tot het herstel en het in stand houden van zeldzame relictsoorten en voedselarme habitas.



De wandelaars konden genieten van al deze pracht.



geniet mee van het mooi stukje natuur.



Hier waren we aangekomen aan de centrale rustpost. Na iets te hebben gedronken, begonnen we aan de lus.

De scheepsput is een vijver in het Sint Pietersveld waar een eeuw geleden nog matrozen opgeleid werden. de site in het bosgebied Bulskampveld is nu weer open voor het publiek.

De scheepsput heeft een rijke geschiedenis in Wingene. De put werd halfweg de 19°eeuw gegraven voor de hervormingsschool in de buurt. Die school is nu de Gemeenschapsinstelling De Zande in Ruiselede. De school leidde matrozen op en in de scheepsput lag een schip dat dienst deed als oefenplaats. Het schip werd in 1913 samen met de opleiding ontmanteld. De vijver deed jarenlang dienst als badplaats voor jongeren tot hij volledig afgesloten werd.

Het vroegere Radiozendstation belradio.

Hier stond vroeger een kleuterschooltje.

Van de ene dreef naar

de andere.



En het bleef maar duren. Heel aangenaam wandelen.

Hier kwamen we dan terug aan de startzaal waar het vanmorgen allemaal begon. Een hele mooie en aangename wandeling.

De startzaal Maeke Blijde



De grote markt voor ons



Mooi vergezicht

Hier aangekomen aan onze rustpost



Hoppeveld

Ingang van de rustpost.

ieder tafel was versierd met een zelf gemaakte bloem

Na iets te hebben gedronken maakten de wandelaars hier een mooie lus door het natuurgebied 't reepje.

het was aangenaam wandelen in de lentezon



Hier een van de fotografen van Wandelt Sport Vlaanderen Mario



Geniet even mee van de pracht van dit natuurstukje.








enkele pony's



terug naar de rustpost.

Na deze rust gingen we terug op pad  richting startzaal via de Groene Ruimtewandeling





We zijn aangekomen bij het Burggraaf Frimout stadspark.



Het Burggraaf Frimoutpark is het eerste en enige park in het Poperingse centrum. De groene long is 3ha en 17ca groot en is ingedeeld in drie zones; een demonstratie zone met tuintjes, een ecologische zone en een recreatief culturele zone waar regelmatig evenementen plaatsvinden. Zijn broer Cyr ontwierp het beeld STS45 dat verwijst naar de ruimtevlucht van Dirk in 1992.





Geniet in het park van het groen en de natuur.







Hier gingen we uit het mooie stadspark richting startzaal voor onze laatste controle.



Aangekomen bij wat vrienden, iets drinken en dan nog de laatste lus van een 5tal km.

We volgden een tijdje het Molenwegelpad.



dan nog wat mooie uithoekjes van het centrum alvorens we terug aan de startzaal waren.





Deze caritatieve stichting uit 1769 omvatte aanvankelijk 12 huisjes voor arme weduwen en ongehuwde vrouwen.Ze kwamen aan de kost met kantklosen. Hier in het St Annastraatje stond vroeger een hopveld dat anno 1769 gerooid werd. Op deze plaats liet kannunik Proventier een 12tal huisjes bouwen. Later werd het pand uitgebreid maar door de modernisering telt het pand momenteel 18 huisjes en is eigendom van het OCMW.

Nog enkele smalle steegjes en een rustige wandelpad en we kwamen terug aan de startzaal.

Onze vrienden waren al te wachten. Een rustige en mooie wandeltocht. Het was schitterend wandelweer

het parcours

de startzaal

Na enkele autoluwe wegen kregen we direct enkele mooie veldwegels

Hier waren we vertrokken voor een hele tijd veldwegels



Ook enkele mooie vergezichten





Heel veel variatie tijdens de wandeling



Notre Dame de la Fontaine

maretakken



Er kwam geen einde aan de paadjes.










Hier zijn we aangekomen aan het bos, waar we zeker een uur in wandelden alvorens een rustpost te hebben.



De boshyacinten staan in bloei.







Heel rustig om te wandelen.

Eindelijk een rustpost na bijna 9km.



Heerlijk om eens te rusten.

Na een tijdje kwamen we terug in Eugies waar we nog een plaatselijke lus deden.




terug enkele mooie weggetjes







en terug het bos in.

na een hele mooie wandeling kwamen we terug aan de startzaal waar we nog wat dronken. Zeker een aanrader.

Het parcours

De afstandstabel.

Alle afstanden starten gezamelijk en volgen eerst de Handboogwegel om vervolgens naar de wijk Opstal te stappen en zo verder via de Schonekeer en de Biezeveldwegel naar de Vogelwijk waar we afscheid namen van de 2 kleinste afstanden. Die gingen terug naar de startzaal via rustige paden en een deeltje langs de Leie.





Hier stapten we door de Vogelwegel.



Hier gingen we richting Biezeveld met de overige afstanden

Een rustig asfaltwegeltje brengt de wandelaar via een spoorwegbrug naar de Preshoek.





Na het dwarsen van een gevaarlijke baan kwamen we aan een van de ingangen van het Presbos.

Via enkele mooie stukjes natuur gingen we richting Marke waar de centrale rustpost was.

We kregen ook enkele mooie verzichten.












Aangekomen aan onze rustpost. Na wat te hebben gedronken vervolgden we verder onze tocht.

Hier onze buur en zijn schoonbroer.

Hier gingen we via het Debopad richting Klarenhoek.



Mooie zichten.

Terug een stukje Preshoekbos

Geniet even mee van het mooi stukje natuurdomein.
















We zijn nu bezig aan het laatste stukje bos alvorens we terug aan de startzaal zijn.



Af en toe uitkijken waar men stapt.

Nu nog enkele honderden meters en we zijn terug waar het vanmorgen allemaal begon. Een mooie en rustige lentetocht. Er waren 1192 tevreden deelnemers. Proficiat aan de parcourbouwer Jhonny.