Op deze blog worden mijn wandelavonturen beschreven
Over mijzelf
Ik ben Vandevoorde Dorine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam doortje.
Ik ben een vrouw en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is weefselcontroleuse.
Ik ben geboren op 20/10/1963 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: sport in het algemeen.
Vandaag ging ik wandelen naar Ghyvelde, een klein dorpje net over de grens in frans-Vlaanderen. De plaatselijke wandelclub "Les Randonneurs des Polders" organiseerde vanuit de mooie zaal "Salle des Fetes Roland Haesebaert" hun 12° editie. van deze Rando-Watergang. Deze club die maar één tocht per jaar organiseert, hebben met deze wandeling de wandelaars iets heel mooi aangeboden.
Ghyvelde telt circa 3000 inwoners, en ondertussen uitgegroeid tot een Franse badplaats met een familiaal karakter.
Het te volgen traject
De mooie en ruime startzaal. Ik begin aan deze wandeling van bijna 29km. Nadat de stappers het dorp hebben verlaten, wandelen ze richting "Les Dunes Fossiles"
Hier passeren we Lac des Moeres, om dan via een smal pad tussen de duien en de autosnelweg te wandelen.
Hier bereiken we het begin van dit prachtig natuurreservaat.
Hier nog tussen de autosnelweg en duinen.
Alles staat al mooi in bloei.
We krijgen mooie verzichten.
We bereiken een omheining waar we doorkruipen en wandelen verder langs een gracht. Via de zandpaden stappen we verder in dit mooie natuurreservaat en hier moeten we opletten voor de ontelbare konijnenpijpen.
Het is echt genieten van al dit moois.
Hier het brugje over en gaan zo naar het uiteinde van dit gebied.
Hier bereiken we de Frans-Belgische grens.
Om de zeldzame duinenvegetaties te herstellen werd hier samen met de Fransen een grensoverschrijdende begrazing met schapen opgestart.
We blijven wandelen langs de Franse kant. Hier een gedenkplaat
De ene kant natuurreservaat de andere kant plaatselijke aspergekwekers.
Hier zijn ze druk in de weer met de aspergen.
Hier in het bos was er een splitsing en die bracht ons terug naar de startzaal.
Het voetbalveld van Ghyvelde
Het laatste stukje groen vooraleer we terug aan de zaal kwamen.
Hier de neogotische kerk St-vincent, deze werd gebouwd in 1872. Ze raakte zwaar beschadigd in WOII, maar werd in de jaren 50 terug opgebouwd.
Hier terug van onze 1°lus, even tijd om iets te drinken. Na deze begon ik aan het 2° gedeelte van deze wandeling. Nu ging het richting Bray-Dunes. We stappen terug door een groene strook met hier ook aspergekwekers.
Hier zien we de teelten opnieuw. Over deze brug ging het naar links en we volgden een stukje Canal de Furnes(Veurns kanaal).
Na het dwarsen van een oude spoorweglijn en een lastig stukje natuur gaan we naar onze 2° rustplaats. Hier beginnen we aan een lastig stukje door het zand.
Op en neer en nog eens op en neer.
We krijgen hele mooie zichten Na de rust in Bray-Dunes , wandelen we een eindje langs de dijk.
Nu zijn we terug in de Dune Marchand, wederom een lastig stukje. Dit gebied behoort tot Les dunes de Flandres Het is hier echt klimmen en terug dalen en zo gaat dit door tot we in Zuydcoote zijn, waar onze 3° rustpost ( Espace Robert merle)gelegen is.
Hier onze 3° rust. De langste afstand deed hier een mooie lus. Toen we vertrokken kwamen er enkele bekende dames aangewandeld. Het was een pittige lus die we stapten via l'Hopital Maritime de Ghyvelde.
Hier een zicht op Hopital de Maritime, een sanatorium die omstreeks 1910 werd gebouwd voor de verzorging van tbc, doch tegenwoordig gebruikt wordt voor de educatie van mindervalide. We betreden hierna het massief van de Dewulf duinen.
We volgen de botanische weg die ons zigzag doorheen duinbosjes en doornstruiken bracht.
Hier terug richting Hopital Maritime Het sanatorium ligt er jammer genoeg erg verkommerd bij. Dit fungeerde tijdens de oorlog als landingsbaan voor de vliegtuigen.
We verlaten Zuydcoote en gaan terug naar Ghyvelde via de polders.
Hier nog eventjes een glimp van Le Lac des Hérons, een prachtig waterlandschap samengesteld uit ondiepe plassen, rietvelden en ligweiden. Le Lac des Hérons, het reigersmeer, is tevens een uniek vakantiedomein waar je helemaal tot rust kan komen. We zijn terug op het grondgebied van Ghyvelde
De laatste km vooraleer we de zaal bereiken. Er was veel volk in de zaal . We genoten van een drankje en babbelden nog wat na over deze hele mooie tocht.
Proficiat aan de parcourmeester die al 73 jaar oud is.
Vandaag ging ik wandelen in Heusden, een tocht van de wandelclub uit Merelbeke. De start was vanuit de basisschool "De Klaver". De tocht ging richting Laarne, waar de 1° rust in de paardemelkerij was. Vandaar ging het verder rondom Laarne waar we een 2°rust hadden in de plaatselijke basisschool. Daar maakten wij een lus richting Wetteren en keerden terug naar het schooltje. Daarna via rustige wegen en paden terug naar de startzaal. Een wandeling met heel veel variatie.
De start van deze tocht Op verkenning door Heusden
De kerk van Heusden
Via rustige wandelwegen op weg naar de paardemelkerij.
Mooi interieur van het kappeltje.
Veel variatie doorheen het parcours
Heel rustig om te wandelen.
Aangekomen op de paardemelkerij
Hier op weg naar de volgende rust Ook hier kregen we een gevarieerd parcours.
Hier aangekomen op onze 2° bestemming, het basisschooltje van Laarne. Hier maakten we een lus.
Spijtig maar het zit er al weer op of eigenlijk niet want we rijden na het ontbijt niet rechtstreeks naar huis, want onderweg bezoeken we nog het heel mooie en interessante vliegtuigmuseum van Hermeskeil. Men kan er de vele vliegtuigen, helikopters en dergelijke van dichtbij bekijken. Er is tevens de mogelijkheid om een maaltijd te nemen in de concorde.
De ontbijtzaal
Afscheid nemen van ons hotel
koffers inladen Nog een groepsfoto en dan wegwezen richting Hermeskeil. Hier zijn we dan aangekomen in Hermeskeil, De Concorde hier vooraan doet nu dienst als restaurant. Geniet even mee met deze oudere vliegtuigen.
Wie gaat er mee? Doortje ziet het zitten om dit tot een goed einde te brengen.
Na dit boeiend bezoek is het onherroepelijk tijd om de terugweg aan te vatten. Jammer mooie liedjes duren niet lang. Het was een heel mooi weekend en een dikke proficiat aan de parcoursmeester van de wandelclub van Lauwe.
Na een stevig ontbijt en het wensen van vrolijk Pasen vertrekken we voor een wandeling van naar keuze 10 of 20km. Het eerste gedeelte van de wandeling brengt ons tot aan het bedevaartsoord Maria Martental waar we kunnen aanschuiven voor een broodmaaltijd.
Hier zijn we dan aangekomen in het bedevaartsoord Maria Martental.
Zicht op het oord
Na onze maaltijd kon men kiezen om de rest van de wandeling mee te stappen of met de bus mee naar het Moezelstadje Cohem voor een bezoek of eventueel wat shopping.
Wij deden de rest van de wandeling. Hier nog een zicht op het bedevaartsoord. We kregen mooie vergezichten. Doortje tussen het koolzaadveld
Geniet verder mee van deze mooie wandeling
Na de wandeling, ons wat opfrissen en dan genieten van onze maaltijd. Daarna was er nog een gezellig samenzijn met een spel. De vak jury Ambiance verzekerd tot in de late uurtjes
Nu nog wat beraadslagen alvorens de winnaar bekend is. Nadien was het tijd om te slapen en morgen gaan we alweer richting huis.
We vertrokken om 6u30 aan de sporthal te Lauwe. Na een koffiestop langs de autosnelweg rijden we verder naar Gerolstein, stad gekend voor zijn spuitwaterbronnen. Hier zijn er verschillende mogelijkheden voor het gebruik van het middagmaal.
Hier zijn we aangekomen in Gerolstein waar we een middagmaal konden nemen. Het kerkje van Gerolstein in het restaurant
Terug naar de bus. Daarna brengt de bus ons naar het hotel Vergissmichnicht in Ellenz-Poltersdorf. Hier zijn we dan aangekomen in ons hotel, waar we verder instructies kregen betreft het verloop van deze dag.
Onze gids Johnny. Hier wat zichten vanuit onze kamer
Na de inname van de kamers en wat opfriswerk is er naar keuze de mogelijkheid om de omgeving te verkennen bij een rustige wijnwandeling van een 7tal km of is er de mogelijkheid tot bezoek aan het prachtige dorpje Bilstein, wel eens de Parel van de Moezel genoemd. Daarna avondmaal. Wandeling start vanaf ons hotel wandelen door de hoofdstraat
onze gidsen
en volgen dit pad
hier stappen we een eindje langs de Moezel
Hier zicht op de tuin van ons hotel
Hier zien we het kasteel (ruine) van Bilstein
Hier kon men kiezen, verder meewandelen of de oversteek maken naar Bilstein. Ik verkoos om verder te stappen.
Geniet verder van de mooie zichten
Na deze mooie wandeling is er nog wat tijd om een apero te drinken.
En nu maar genieten van ons avondmaal
Na ons avondmaal nog wat gezellig babbelen en dan was het tijd om te slapen. Morgen staat er een mooie maar lastige wandeling op het programma.
Vandaag ging de wandeling vanuit Moorsele. De start was vanuit het OC de Stekke. Het 1° gedeelte ging richting het groene lint, waar men een lus deed en terug keerde naar de startzaal, het andere gedeelte ging dan richting Artoishoek waar we een rust hadden. Daar moesten de 2 grootste afstanden een lus maken en keerden dan terug om dan als laatste stuk richting Ledegem te stappen voor de laatste controle en zo terug naar Moorsele.
Ik reed vandaag naar Zelzate om daar deel te nemen aan de kwarteltocht. De start was vanuit het Sint Laureins instituut en we wandelden meteen richting Wachtebeke via rustige wegen naar de rustpost. Daar aangekomen hadden we 6,6km op de teller staan.We hadden onderweg al heel wat groen gezien maar nog geen meter gewandeld in de bossen.
De startzaal Kunst op de koer Na een 5tal minuten waren we eg uit het dorp en begaven we ons langs de rustige wegen richting Wachtebeke.
Tot aan de 1°rustpost stapten we hoofdzakelijk op deze wegen, jammer want er lagen wel enkele mooie veldwegels, maar deden geen dienst tijdens deze tocht.
De Langelede nog eventjes volgen tot aan onze rustpost. Daar moest ik een lus maken van 7,6km. Deze lus was een gevecht met de Nederlands- Belgische grens, de ene keer wandelden we op eigen bodem, enkele straten verder waren we terug in het buitenland. Op deze lus kregen we enkele zandwegels
Hier in de streek waren er wel wat paarden te zien.
We volgden ook een eindje het grenspad Hier een grenspaal tussen Nederland en België
Hier een zicht op de St Elooiskreek
Nog een grenspaal
Nog eventjes wandelen langs de Langelede en ik kwam voor de 2°maal aan in het schooltje. Na iets te hebben gedronken wandelden we nu terug naar onze startzaal, via het Kloosterbos en het park(?) enkruisten we het centrum van Zelzate.
Hier nog een eind de Langelede volgen, alvorens we aankwamen aan het Kloosterbos
Hier op weg naar het bos, dat het mooiste stukje was van de hele wandeling.
Erg mooi om er in te stappen.
Na deze passage , kwamen we dan terecht in een hele saaie en vuile stadswijk.(Geen foto's genomen) Er leek zelfs geen einde aan te komen, tot we na een km of 3 bij het gestoorden instituut aan kwamen. Daarna stapten we naar het einde via het park en daarna via het centrum en terug enkele saaie hoofdstraten naar het einde .
een kort maar mooi stukje door het stadspark
Ook de afstanden klopten niet helemaal. Deze tocht viel toch een beetje tegen, omdat ze wel mooie stukken natuur bezitten maar de verkeerde kant op gingen.
Vandaag een wandeling maken bij de club van land van Rhode. We reden richting Burst voor deze wandeling. Aangekomen in de Zaal de Baskuul, zochten we een plaats op, we deden onze plicht en dronken eerst nog een koffie alvorens we begonnen aan deze tocht. Het was licht bewolkt en alle afstanden vertrokken langs het stationsplein. We stapten richting Ressegem waar de 1° splitsing was, de kleinste afstand keerde terug richting Burst. De andere afstanden maakten even kennis met dit dorpje om dan samen verder te wandelen via Ketegem naar Aaigem waar de centrale post was.
Willy kom eraan
Hier verliet de kleinste afstand ons en keerde terug naar Burst.
Het parcours was heel afwisselend
We kregen regelmatig mooie verzichten Verharde en onverharde wegen volgden elkaar op.
Hier op weg naar onze centrale rustpost in Aaigem
Na de rust maakten wij een mooie lus richting Oom, om via het Hof te Holbeek en eveneens langs Berg terug te keren naar Aaigem.
Ja Doortje ik kan je nog volgen.
Heel rustig om te wandelen.
Eventjes een selfie maken.
Na de 2° controle gaan we allen terug richting Burst via Den Dries en het Landries om wat later in Opaaigem samen te komen met de kleinste afstand en zo gezamenlijk de laatste kms te wandelen tot de startzaal.
Hier kreeg ik een ijsje van Doortje, dit kon ik niet overslaan.
Hier de laatste onverharde strook alvorens we aan onze startzaal aankwamen. Mooie wandeling.
Ik ben Vanden Broucke Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam jipie.
Ik ben een man en woon in Lauwe (België) en mijn beroep is gestopt met werken,.
Ik ben geboren op 21/12/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen, tuinieren, fotografie.
ben aangesloten bij wandelclub de 12uren van Lauwe.
