Hier het pad tussen de voetbalterreinen.



Het was lekker warm om te stappen.

We kregen heel veel afwisseling 

De 10-24 en 30km zetten hun weg verder richting Tienpondsmolen naar Bruisbeke en gaan een korte doortocht maken in het Houtembos.



We kregen mooie panorama's te zien



Hier door het Houtembos.









Langs de Steenberg bereiken de wandelaars een eenzame boom met bijhorend kruis(geen foto genomen) waar er een splitsing is, wij maken nog een ommetje alvorens we de Paardenmarkt bereiken waar er een rustpost  voorzien is.





Zicht op Hillegem



Hier de fotograaf (Mario)van de wandelgazette.



Onze rustpost  de Feestzaal op de Paardenmarkt.

Na deze rust gaan de afstanden over de markt en nemen de Diepestraat  en nemen wat verder een verhard pad en wandelen  naar de rustpost in Oombergen.



We krijgen terug heel veel variatie op het parcours. De parcours Etienne heeft terug zijn best gedaan.





Heel rustig om te wandelen, echt genieten.

Boeren zijn druk bezig met dit mooie weer. Zij hebben geen tijd om te wandelen.







Kijk eens aan hier komt Theo aangewandeld.

Nog enkele doorsteekjes trotseren



Nog een fotograaf voor de wandelgazette(Frans)

en hier de padstappers Martine en Fozzie.

Hier zijn we aangekomen te Oombergen. Eerst iets drinken vooraleer we aan de lus beginnen. Hier zijn we al halverwege(16km)

In Oombergen maken wij een mooie lus van 7,4km naar het bos van de Uilenhoek en keren langs de Espenhoek en de kerk van Oombergen terug naar de rustpost.



Ook deze keer was het top om te wandelen.





mooie zichten





Mario komt eraan en wij vertrekken nu richting einde.

We keren terug langs Kottem en Kottembos naar de startzaal die we bereiken na 7km.





We laten Oombergen achter ons



In de open velden  was het heel warm 

Hier zicht op Hillegem



We bereiken Kottembos





Men mag niet dik zijn wil men hier in het bos wandelen.

Deze passage deed deugd, eventjes afkoelen.

Dit geschenk kwam uit de hemel gevallen. Dit deed zo'n deugd, een lekker ijsje, na dit nog een 100tal meters en deze mooie tocht is voorbij. Nog wat drinken en een babbeltje en keren tevreden naar huis terug.

Het parcours was heel varierend



We kregen heel veel mooie zichten







Hier kwamen we aan bij de Galgebossen.

Deze bossen(107ha) liggen op de grens tussen Elverdinge, Poperinge en Vlamertinge. Het bos kreeg zijn naam omdat de graaf onderdanen liet ophangen aan de rand van dit bos.

Het is een soortenrijk loofbos met veel poelen  en rijk aan amfibieën. Kenners zullen hun hart kunnen ophalen bij de enorme diversiteit in de Galgebossen. Zo zijn er maar liefst 150 soorten planten en 24 soorten dagvlinders in dit bos, zoals de zeldzame kleine ijsvogelvlinder. Wie van planten houdt, mag rekenen op minstens 150 soorten in de Galgebossen.







De wandelaars genieten van de natuurpracht en de rustgevende stilte.



Geniet even mee.





Hier aan de uitgang van deze bossen was er een wagenrust voorzien. Eventjes onze dorst lessen vooraleer we verder stappen.

Hier enkele stappers van Krombeke.

Damien , hij heeft alles onder controle.

Na onze natje stapten we verder terug via rustige paden en wegen naar onze volgende halte in Vleteren.

De 2 anciens van de euraudax.



Naamsteen en cross of sacrifice.

Canada farm Cemetery.

Dit is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de 1°WO, gelegen in Elveringe. Deze begraafplaats is ontworpen door sir Reginald Blomfield met medewerking van Artur Hutton en heeft een opp. van ca 3400m². Er worden 898 Britten en 9 Canadezen herdacht. Het wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission.



Hier op weg naar Vleteren.

Nog een10tal minuten te gaan en deze prachtige tocht zit er op.

Afstandstabel

Het parcours

De startzaal.

Zicht op de kerk van Huizingen. Eenmaal uit de startzaal begaven we ons naar het domein, ditis naast de startzaal gelegen. Eventjes controle aan de ingang en we waren vertrokken .

We passeerden eventjes de kleine dieren en daarna begonnen we aan een lichte klim via de buiten paden van dit mooie domein.

Doortje nog even poseren

We kregen al een mooi zicht voor ons.



Het Kasteel van Huizingen. Is gelegen in het Provinciale domein, te midden van een prachtige vijver en de prachtige natuur. In het kasteel van Huizingen bevinden zich een brasserie en gastronomisch restaurant op het gelijkvloers. op het 1° verdiep bevinden zich onze feestzalen en seminariezalen. Het kasteel dateert uit de vroege 16°eeuw, en was aanvankelijk een oudere herenwoning. Na grondige aanpassingen en verbouwingen door de heer Albert Vaucamps, van 1877 tot 1880, werd het een sierlijk ecletisch waterkasteel opgebouwd uit de renaissance en barokelementen. De architect is echter onbekend gebleven.





Nu naar de buitenste paden in dit domein. We profiteerden maximaal van de zon.

Rhododenderon in bloei.



Geniet mee van de mooie zichten.





Ook hier aan deze uitgang was er een controlepost, zodat er niemand zonder kaart dit domein in kon.



















Het stadshuis van Dworp

In deze gemeente was de centrale rustpost voor alle afstanden. Hier moest ik eerst een lus maken van ongeveer 5,5km vooraleer ik terug ben voor de 2°maal.

Kerk van Dworp

Een klein eindje deze weg volgen, die dan over gaat in een mooi pad.

Dit pad volgen en we kwamen in het Steenputbos aan.









Eenmaal uit dit bos gingen we richting Alsemberg.

Hier kwamen we voorbij de papiermolen.

De papiermolen Herisem en de voormalige kartonfabriek Winderickx te Alsemberg is een negentiende eeuws industrieel complex dat gegroeid is uit een oude papiermolen, die opgericht werd in 1536. Het geheel is één van de best bewaarde voorbeelden van de ooit bloeiende papier- en kartonnijverheid in de regio van Vlaams Brabant. Vandaag de dag staat het op de lijst van beschermende monumenten als industrieel erfgoed en werd door de Europese commissie erkend als modelproject voor de instandhouding van architectonisch erfgoed.



Verder op deze lus was het parcours heel variërend 









Onverharde en verharde paden volgden elkaar op.







Hier kwamen we terug bij de andere wandelaars die deze rustpost opzochten.


Na de rust maakten we nu een lus van 9km alvorens we voor de 3° en laatste keer terug kwamen.


Nu gingen we richting Hallerbos op zoek naar de boshyacinten.





Helaas deze boshyacinten waren al uitgebloeid.

Het Hallerbos is een bos met een oppervlakte van 552ha ten zuidoosten van Halle. Het bos is grotendeels eigendom van het Vlaams Gewest en een klein deel van het Waals Gewest en privé-eigendommen.





Het Hallerbos is het belangrijkste en meest uitgestrekte bosgebied tussen de Zenne en Zoniën. Het bos is een publiekslieveling dankzij het prachtige paarse tapijt van wilde hyacinten, die bloeien rond midden april. Ook de gigantische mammoetbomen maken een bezoek aan dit bos meer dan de moeite waard.





Mammoetbomen.

Het is heerlijk wandelen in het bos.









Op naar het einde kregen we nog verscheidene wegels en paden en mooie zichten.











En op het allerlaatste deden we nog eens het domein aan waar we  een controle kregen in verband met onze wandelkaart.

Hier verlieten we het domein en kwamen na een 5tal minuten terug aan onze startzaal. Het is zeker een aanrader.

De wandelaar kon uit 5 verschillende afstanden kiezen.

De grootste afstand ging ik wandelen.

De 15 - 21 -en de 30km stappen door de gehuchten Boeregem en Huisgaver en de Lozerbeek.

Willy was ook van de partij.

De 21 en 30km maken een prachtige lus waarna iedereen terug samenkomt in het gehucht Goed Leven. Daarna gaan we richting voetbalterrein van VK Lindenhoek waar onze 1° rustpost is.

We krijgen mooie verzichten 

Ook heel veel kleine veldwegels













Hier in de streek van Kruishoutem is het heerlijk om te wandelen.











Aangekomen op de rustpost. Na deze rust  gaat het  richting Lozerbos.

De grootste afstanden wandelen langs de in aanbouw zijnde vakantiewoningen van de Lozer Lodge, richting Nazareth via natuurrijke paadjes en wegels naar de wijk Marolle, waar we een 2° rustpost hebben.







Ook hier krijgen we mooie verzichten te zien.





verharde en onverharde paden zijn hier in overvloed.



























Nog een 100tal meter van onze rust. De 30km maakte hier een lus van 7,6km langs de gehuchten het Kruiske, de Kallemoeie en Kongo(allemaal rare namen)





Opvallend is het onlangs in gebruik genomen Provinciaal Proefcentrum voor de Groenteteelt oost-Vlaanderen. het heeft als missie: op execellente wijze kennis verzamelen, ontwikkelen en uitdragen aan alle mensen betrokken in de land - en tuinbouw. Naast teelttechnieken gaat ook de aandacht uit naar economie, voedselveiligheid, kwaliteitszorg, fiscaliteit, ecologische waarden.







Nadat we voor de 2°maal aangekomen zijn in de wijk Marolle, wandelen we terug naar Lozer via het gehucht  De Bunders, Hoeve Wijkhuis en talloze bewerkte akkers, terug naar Lozerbos waar we terug aankomen bij de kleinste afstand. 







Langs de alom gekende brasserie "De Zandvlooi" en nog een stukje Lozerbos komen we zo aan in Lozer .



Hier stappen we het Lozerbos in. Wist u dat het Lozerbos een ideale uitvalbasis is voor toeristisch recreatieve uitstappen, zelfs met paard of kar.

Het Lozerbos wordt beschermd door Toerisme Vlaanderen en is dusdanig interregionaal erkend en bekend in Frankrijk en heel België, onder de hoge bescherming van Europa.







prachtig om er door te wandelen.









Hier nog bekende gezichten.

Eenmaal in de zaal was het tijd om iets te drinken en te kletsen.

Aandachtig te luisteren

en nog een drinken. Het was een prachtige wandeling met heel veel natuur en veel wandelaars(2145)

Marche des Clochettes:

Vandaag besloot ik een wandeling te maken in de provincie Henegouwen. Ik reed naar Erbisoeul, zo'n 10km ten noorden van Mons(Bergen). Deze tocht is van de wandelclub Les Marcheurs Police de Mons. De start was vanuit Ecole communale d'Erbisoeul. We vertrokken vanuit deze zaal richting Herchies via een stukje grote weg die na een eindje stappen ons de weg toonde naar de natuur. Tot aan de 1° rust was het bewandelen van onverharde paden en een klein stukje dorpskom. Nadien vertrokken we naar de volgende rust via een mooie lus doorheen de bossen van Baudour.

Het plaatselijk schooltje waaruit de wandeling vertrok

Na een eindje de hoofdweg te volgen begonnen we de natuur in te gaan.





hier was het rustig om te wandelen.







Hier een tv antenne op een nagebootste eifeltoren.

Hier kwamen we aan op onze 1°rust, ten huize van de voorzitter. In Vlaanderen zou dat niet kunnen.

Na onze rust begonnen we aan een mooi stuk natuur van zo'n 8km, de bossen van Baudour. Geniet even mee.





Heel mooi om er door te stappen



la maison ronde, bekend onder de wandelaars als rustpost door de wandelclub van Ghlin.




Weinig volk op deze 20km

Mooi zicht

















Aangekomen in Herchies, deelgemeente van Jurbise(Jurbeke)

Ondertussen was er een onweer op komst

Hier foto genomen van de overkant van de weg waar het weer nog goed is.



Ondertussen aangekomen op onze 2° rust, terug ten huize van ....een bestuurslid.


Na deze stapten we opnieuw richting Herchies maar nu via Erbaut.





Hier kregen we wat afwisseling van onverharde paden en verharde wegen.







We hadden geluk, we wandelden tussen de onweerswolken, gelukkig was de regen voor elders.



Terug aangekomen op aan de 1°rust, nu nog een kleine 3km te gaan tot aan de start.





Het kerkje van Herchies.



Hier kwamen we aan de zaal waar het vanmorgen begon.

De laatste meters van deze mooie en rustige wandeling.