Howitzertocht:

Deze tocht had een startplaatswijziging, normaal was dit in Desselgem, maar wegens verbouwingswerken ging deze tocht door in burengemeente Beveren-Leie. De start was vanuit het Klokhuis, waar men kon kiezen uit 3 afstanden. Wij kozen voor de grootste afstand. We vertrokken onder een bewolkte en wat mistig weer en gingen via een rustige wijk en wat paden richting Bavikhove, waar de centrale rustpost was. Daar maakte de grootste afstand een mooie lus, en keerden terug naar deze rustpost. Na deze stapte men een tijdje langs de Leie tot aan de brug in Desselgem waar de befaamde Howitzertank staat opgesteld. Vandaar ging men terug richting startzaal.

Loveldwandeling - Viggaaltocht:

Start vanuit het Emmaüsinstituut te Aalter. Men kon kiezen uit 3 afstanden. De grootste afstand ging richting Bellem, deelgemeente van Aalter, via het Loveldbos en de Kranepoel. Het was een hele rustige wandeling met heel weinig onverharde paden of wegen.

Ze hadden wel lage drank en eetprijzen. Dit is zeker een goed punt voor de wandelaars.

Kerk van Aalter





Kiosk op het plein

Oude romp



Dit is een van de weinige paadjes die we kregen.









De zon probeerde zich door het wolkendek te priemen.

gedeeltelijk geslaagd



Hier nog een paadje














hier zicht op het kanaal


























Dit was éen van de laatste wegeltjes







station van Bellem

Dit zijn wel erg goede prijzen , jammer dat je ze niet overal hebt.

Brandweertocht:

Gisteren nog gaan wandelen in Nederland, vandaag ietsjes dichter bij huis, naar Diksmuide. het was de 1°maal dat ik een wandeling maakte van de Tervaetse stappers. We vertrokken aan de brandweerkazerne van Diksmuide. Onder een bewolkte hemel ging ik van start voor 22km. Het eerste stuk ging dwars door de industriezone. Na een tiental minuten kregen we een mooi maar drassig pad te verwerken.

De brandweerkazerne

Hier kwamen we aan ons eerste pad.

Het was hier en daar wat uitkijken .









Op het einde van dit pad waren we nog enkele straten van de rustpost. We hadden dan 4.5km op onze teller staan.

Na deze rust, ging de tocht verder richting Esen.



Het ging er rustig aan toe.









Via landelijke en rustige wegen bereikten we de gemeente Esen waar onze 2°rustpost was.

Zicht op het rustige Esen




Hier was onze rustpost. Eerst iets drinken, daarna begon ik aan een lus van 6.5km om hier later een 2°maal aan te komen.



We kregen eerst enkele kerkwegels onder de voeten geschoven.

Hier dwarsten we Esenplein

De tocht ging dan over in een graspad...

die later overging in een drassig pad. Hier hadden er al enkele mensen uitgegleden.



Vanaf hier begon dan een groot deel van een mooie lus.

Gekruid met heel wat modderpaden. Geniet even mee.



Mooie verzichten

Dit hoorde er ook bij, je had geen andere keuze of er door te gaan.





we wandelden dwars door de broeken.





Het was ploeteren of verzuipen




Nog ploeteren tot aan de brug.







Hier in de broeken was het een stuk beter, daar er nog veel gras was.





We kwamen terug aan onze rustpost. Nu een stukje eten en drinken. Daarna wandelde ik terug naar het eindpunt

Ondertussen was Lora van de partij.

het slechtste was voorbij en we kregen terug rustige wegen tot aan het eindpunt.

Hier onze Willy met Christiane en Doortje.

Iemand kon de laatste niet meer de baas. Het was een bak Kapittel bruin.

Hier nog de grote baan dwarsen en nog een kleine km wandelen en deze tocht was ook voorbij.

Wintertocht:

Vandaag ging ik een wandeling maken net over de grens in Zeeland, met name Axel. Het beloofde een mooie dag te zijn. Toen we aankwamen was er al heel wat volk, we voldeden aan onze plichten, dronken nog iets en begonnen dan aan de wandeling. Het was een lussen tocht; en de 1° lus was op verkenning door een stukje polder en de buitenkant van deze gemeente.

Hier de inschrijvingszaal OC De Halle.

Eerst op verkenning richting polders, we stapten een heel eind langs de openbare weg(niet zo interessant).



We kregen weinig paadjes



zicht op Axel

Dit was het enige stukje natuur in de 1° lus.

We wandelden langs de Axelse molen.

De Axelse molen is een korenmolen en dateert van 1749. Boven de hoofdingang bevindt zich het restant van een hardstenen wapen van Zeeland in Louis XV-trant. de molen is markant gesitueerd op het voormalige bastion van Vlissingen van de vesting Axel. Deze molen was de 2° stenen molen in Zeeuwsch Vlaanderen. Hij is in het jaar 1911 van zijn wieken ontdaan. Sinds die tijd werd er machinaal gemalen in dit gebouw. Vanuit de Axelse gemeenschap is begin de jaren 80 een stichting tot behoud en restauratie van de molen opgericht. In het jaar van de voltooide restauratie, 2000, bestaat de Axelse molen precies 250j. Op zaterdagen is deze molen weer gebruikt als korenmolen voor het malen van granen.

Na deze molen te hebben verlaten stapten we nog door enkele straten tot we terug aan de rustpost waren.

We begonnen aan de 2° lus en die oogde heel wat beterschap aan. We gingen richting natuurgebied de Smitschorre en de bekende Watertoren, het herkenningspunt van Axel.



Hier zien we een deel van de Smitschorre. Dit binnengedijkte, laaggelegen schor dankt zijn naam aan de kanaalwerken uit de 60 jaren

Anno 2004 begint zich hier een natuurgebied van enige allure te ontwikkelen. Het strekt zich uit van de Smitsschorre tot de Axelse Kreek en omvat ook de Zwartenhoekse Kreek. Het totale gebied is 300ha groot.

Hier kwamen we bij de Watertoren, op een boogscheut van het natuurgebied.

De watertoren is 61m hoog en gebouwd in 1936. Het is een van de hogere watertorens in Nederland. Deze toren is op de begane grond ingericht als tentoonstellingsruimte. Hier worden in het bijzonder tentoonstellingen georganiseerd waarin de natuur centraal staat, hoewel er ook ruimte is voor kunstexposities en dergelijke. Ook is er een heemkundige tuin met waterelementen rondom de toren aangelegd. Deze toren dient ook als vertrekpunt voor natuurexcursies in de omgeving, zoals in het Axelsebos, in het bos op de Axelse vlakte en in het kunstbos.

Hier rechts namen we een mooi paadje

Ziehier onze stoere madam.


hier zicht op de heemkundige tuin.

En nu de trappen op om deze wandeling verder te zetten.

Hier nog een laatste blik op deze Watertoren.

We volgden nog een stukje pad die net naast een golfterrein ligt.



Hier een zicht op dit golfterrein. We gingen nu verder richting Kunstbos.



Een zicht op de beelden die hier verspreid staan.

We wandelden via de fietspaden door dit stukje natuur, daar de andere paden te sompig bijlagen.

Het was heel rustig om er door te wandelen.





We liepen hier nog een eindje door de Smitsschorre.

Mooi zicht op de kreek.



Hier een laatste blik op de kreek  vooraleer we terug aan onze rustpost waren. Dit was een hele mooie lus.

Nu begonnen we aan onze laatste lus en stapten eerst door enkele straatjes vooraleer we aan het bos waren.




Hier stapten we door het Axelsebos. Ook een heel mooi stuk natuur en heel rustig om er door te wandelen.







Hier onze jonge hinde(hm)

Mooie zichten over de plassen


























Ze was duidelijk in haar sas.

Nog enkele honderden  meters en deze tocht was wederom voorbij.

Scheldevalleitocht:

Vandaag reed ik naar Vurste, een gemeente bij Gavere om daar deel te nemen aan een wandeling van de Scheldestappers uit Zingem. Een beetje vries weer kon geen kwaad en het beloofde een mooie dag te worden. Vanuit de voetbalkantine begon ik aan mijn tocht. Er was direct een splitsing na de start. We stapten via rustige en landelijke wegen richting Meilegem. We kregen heel veel onverharde wegen tot aan de rustpost in Meilegem.

Zicht vanaf de start op op de kerk van Vurste.

Overal lagen de velden er wit bij, wat mooie beelden gaf.

Nogmaals zicht op de kerk.

Veel onverharde paden of wegels kwamen aan de orde.




Ook heel mooie zichten kregen we te zien.











Dit kregen we af en toe onder de voeten geschoven.


















Veel natuur, heel veel afwisseling.






















Kerk van Dikkelvenne























Aankomst te Meilegem en tevens aan onze rustpost.

In dit gebouw was onze rustpost ondergebracht.



Hier hadden we al 7km op onze teller. Na iets te hebben gedronken was het tijd om deze tocht verder te zetten.

Na het verlaten van de rustpost stapten we terug richting Dikkelvenne.




Hier een zicht op de kerk van Meilegem.



We wandelden een stukje door het kasteel "Boudries"

Het kasteel Baudries ook wel Beau-Dries of Dickelvenne genaamd, is een kasteel in Dikkelvenne. De geschiedenis van dit omwalde kasteel gaat terug tot de middeleeuwen. Het behoorde toe aan verschillende rijke families, onder meer: Marchant d'Ansembourg. In de 18°eeuw werd het huidig uitzicht bepaald, in rococo stijl. In de 19°eeuw onderging het belangrijke wijzigingen in opdracht van graaf d'Ansembourg. Het interieur is versierd met rococo-lambriseringen. Het kasteel en bijhorend park zijn beschermd en zijn af en toe open voor bezoek. Het kasteel was eigendom van graaf Louis de Lichtervelde,  die het naliet aan zijn dochter. Er wonen geen nakomelingen meer en het kasteel is te koop aangeboden.

Het kasteel ligt vlak achter de kerk.





Arme paardjes





Mooie zichten

We wandelden ook door het gehucht Hukkelgem en na een tijdje kwamen de 10km stappers bij ons. Samen gingen we richting aankomst via het domein "Borgwal".










Hier het laatste stukje onverhard van deze mooie tocht.



Hier de muur die het kasteel "Borgwal" omheind.





het kasteel Borgwal is een domein in het centrum van Vurste. Het kasteel dat zelf uit verschillende delen is gebouwd bestaat verder uit een neerhof met duiventoren(hier zicht op deze toren).