De St Bavokerk


Aan onze linkerzijde bemerken we het "Meuleken 't Dal".Deze molen dateert uit 1754 maar er werden sporen gevonden dat deze molen toch sinds 1388 bestaan wat hem zodoende de oudste molen van Oost Vlaanderen zou maken. Deze molen heeft uiteraard talrijke letterlijke en figuurlijke stormen doorstaan en uiteindelijk werd in 1970 een 1°, voorlopige herstelling uitgevoerd. Vanaf 1975 werd een drastische restauratie uitgevoerd, waarbij  zowat heel de molen vervangen werd.

Hier gaat de 6km rechtdoor en de overige afstanden worden naar de "Dijk" gestuurd en wandelen richting natuurdomein "De Grootmeersen".


















Hier op weg naar het natuurdomein.


Het huidige natuurreservaat de Grootmeers is een gebied van 18,6ha. Het werd aangekocht door de gemeente in samenwerking met het Vlaamse Gewest en de provincie Oost-Vlaanderen.
Deze oorspronkelijk laagelegen meersen werden in de jaren 70 meer dan 1m hoog met zand opgespoten(in het kader van de rechttrekking/verbreding van de Schelde). De site werd sindsdien voornamelijk als akkerland gebruikt. de inrichtingswerken die na de aankoop werden uitgevoerd hadden tot doel een deel van het oospronkelijke meersenkarakter te herstellen. In grote lijnen kwam dit neer op het aanleggen van een vernattingszone met sterk wisselende dieptes en het herstellen van enkele poelen. Langsheen de randen van het terrein werden kleine bosfragmentjes aangeplant.


prachtig natuurdomein


Voor het verdere beheer van de Grootmeers werd een tandem gevormd met Natuurpunt en zij betrokken op hun beurt een landbouwer in het project. Historisch gezien was de Scheldevallei op deze plek altijd een vrij open tot halfopen landschap. De jaarlijkse overstromingen en de grazers hielden vroeger de bosvorming grotendeels tegen. Ook nu proberen we de spontane ontwikkeling terug in die richting te sturen. Een 3tal dieren namen dit werk oorspronkelijk voor hun rekening. Omdat de dieren winterhard moesten zijn, maar tevens relatief mensvriendelijk, werd gekozen voor Gallowayrunderen. Naast hun begrazingswerk zorgen ze ook voor de verspreiding van zaden via hun hoeven, vacht en mest. Het 3tal groeide intussen aan tot een kleine kudde van 7 runderen.


vlonderpaden





van de ene veldwegel naar de andere




Via de Stuivenbergsite en de Haagstraat krijgen we terug aansluiting met de 6km waarna we ons naar de 1°rustpost, de vrije basisschool in Asper begeven.





Kijk eens aan wie we hier zien. Doortje en Christiane


Hier zijn we op weg naar de eerste rustpost

Kerk van Asper
De 30km deed hier een mooie lus van rond de 8km over het Dr.Carlos Dierickxplein waar zich ook zijn standbeeld bevindt. Het betrof een olijke, legendarische oudburgervader die er gedurende minstens 50j het vertrouwen genoot van de toenmalige bewoners van het toen nog onafhankelijke Asper.




















Door het gehucht Overbeke keren we terug langs de Schelde, richting het sluis, waar we de automatische waterstanden kunnen aflezen

Hier is Willy, hij heeft al meer dan 140.000km op zijn teller staan

mooie zicht  opde visvijver







Via een paar ommetjes wandelen we terug naar Asper voor onze 2° rustpost.
De 10-15-21en de 30km wandelen na de rust via het Stroomken en een paar toffe omzwervingen door het domein"Axelwalle". De 2mindere afstanden gaan richting de St Amanduswijk in Heurne naar de volgende rustpost


naar domein Axelwalle

de vijvers van dit domein

Axelwalle is een reconstructie van een gelijknamig middeleeuws kasteel. Het ligt in het noorden van Heurne, een deelgemeente van de stad Oudenaarde, nabij het dorp Zingem. Het 15°eeuwse oorspronkelijke kasteel Axelwalle is in 1978 gereconstrueerd. Heurne groeide samen met Eine tot een heerlijkheid uit en herbergde tevens de afzonderlijke heerlijkheid Axelwalle, die banden had met Heestert en Moregem. Tegenwoordig herinnert nog een straatnaam in Heurne aan deze heerlijkheid.

De 21 en de 30km wandelaars slaan af richting Bekemolen langs de "Schoolhoeve Axelwalle", een stukje Mullem end e werken aan de ondertunneling van de N60.

School hoeve Axelwalle

dorpje Mullem

oude pomp voor het leegtrekken van de beerput

Verder wandelen we langs het Moriaanshoofd naar de kouters, waar dit jaar in september de internationale landbouwwerktuigendagen, met zijn circa 80.000 bezoekers, hebben plaats gehad.

De rustpost Heurne wordt bereikt.




Na de rust stappen we links richting Schelde stroomafwaarts terug naar een ander deel van de uitgestrekte Scheldemeersen, langs de visvijvers(uitgegraven kleiputten van de oude steenbakkerijen).





Het begon nu en dan wat te druppen

wat kom jij hier doen?



visvijvers

Het begon wat motregen te vallen. Samen met de 10 en de 15km stappen we door de Scheldevallei van Heurne, andermaal een goed onderhouden natuurdomein. We wandelen hier in een schitterend stukje natuur waar een 10tal soorten vogels broeden. De 10 en 15 gaan richting den Heuvel. De 2 grootste afstanden wandelen verder en maken een ommetje door het mini reservaat "de Grooten Bulk"

Vervolgens worden we vergast op 2 tot nog toe onbewandelde wegels en krijgen terug aansluiting met de kleinere afstanden. Ondertussen hield het op met motregen.

de wolken dreven verder weg,de opklaringen zorgden voor de ommekeer

We werden getrakteerd op talloze vergezichten zoals we dat in de Vlaamse Ardennen gewoon zijn. Ondertussen begon de zon zich door het wolkendek te boren.

zicht op Zingem

We volgen de spoorweg langs de aardewegen naar het gehucht" den broek" waar we aansluiting krijgen met de kleinste afstand om verder langs het Wijnhuisveld de startplaats te bereiken



nog een klein duwtje en deze mooie wandeltocht zit erop.


Hier zijn we terug aan de kerk waar onze tocht vanmorgen begon.

Het Buggenhoutbos is een 190ha groot gemengd loofbos in Buggenhout. Het ligt bijna op het punt waar de provincies Antwerpen, Vlaams-brabant en Oost-Vlaanderen elkaar raken. Imposante eikenbomen domineren dit bos. In de 12°eeuw maakte het Buggenhoutbos deel uit van een gigantisch woud genaamd "Beuckenhoudt". De gemeente Buggenhout heeft aan dit woud haar naam te danken.








Beuken overheersten vroeger dit bos maar heeft ondertussen plaats moeten ruimen voor de wintereik. Nergens in Vlaanderen vind je meer wintereiken dan hier.Het bos biedt een schuilplaats talrijke broedvogels waaronder de bosuil, buizerd, sperwer, wielewaal, boomklever en zwarte specht.






In de herfst vind je er een heel grote variatie aan paddestoelen waaronder amanieten, bovisten en boleten maar ook de zeldzame gekraagde aardster.



de gekraagde aardster







Een oude bospoel, de Henneput, lokt in het voorjaar padden en kikkers die er komen paaien.




mooie rustige dreven





vele infoborden met de nodige informatie










op weg naar onze rustpost.















Hof ten Houte
In 2001 omschreef Le Maire van de Merchtemse cultuurraad het Historisch belang van het Hof ten Houte. In de 12°eeuw was dit een strategisch punt, het lag langs de grote weg naar Henegouwen naar de Schelde(den Briel). Het was de laatste post voor Buggenhoutbos. Het hof was een versterkte vesting met wallen, een slotgracht en een ophaalbrug. De sporen van de ophaalbrug zijn nog zichtbaar. De toenmalige ingang werd dichtgemetseld. De toren is opgetrokken in baksteen en lichtgele zandsteen die afomstig is uit de steenpoelen op Ten Houte. De huidige toren is nog maar de helft zo hoog als vroeger. Toen telde hij 5 verdiepingen, waarvan er 4 bewoond waren. De muren zijn tussen 76 en 117cm dik. Ten Houte en zijn Hof kenden niet zozeer een bewogen , dan wel een lange geschiedenis.





De eerste bewoners van deze woontoren, in geschiedkundige termen'een donjon' genoemd,waren de eerste heren van Merchtem: de familie Hobosch(1270). Daarna kwam de familie van Assche(tot1468). De toren en de gebouwen eromheen ondergingen in de loop der tijden een aantal wijzigingen, maar eind van de 20°eeuw was hij in vervallen toestand. In 2001 werd hij door de toenmalige bewoonster te koop gezet. Omwille van dit verleden en zijn vermelding in toeristische brochures,startte de gemeenschapsraad van peizegem bij de Dienst Monumenten en landschappen een procedure om dit gebouw te klasseren als historisch monument. Kort daarop werd het gebouw inderdaad gedeeltelijk beschermd. Zo moest de toren behouden blijven. De omringende gebouwen mochten wel worden gewijzigd. Het geheel zou mogen dienst doen bv als kinderboerderij, maar mocht geen horecabedrijf worden ingericht.






zicht op een nieuw aangepland bos

een van de vele onverharde wegen

mooie zichten





enkele ruiters waren ook van de partij


hier het laatste stukje bos die we aandeden






zouden er hier echte kaboutertjes in leven?


eenzaam en verlaten

enkele hoevedieren

het kleintje is nieuwsgierig




typisch woord in deze streek


terug aan onze startzaal aangekomen. Proficiat aan de parcourbouwer van dienst.

Magdalenapark

pad langs de Leie

zicht op een van de vele  nieuwe bruggen







Hier bij deze nieuwe brug,Noordbrug is er een splitsing; de 6km wandelt langs de nieuwe promenade richting S-brug, de grotere afstand gaat richting Astridpark.

Astridpark: dankt zijn naam aan het bezoek van Koningin Astrid op 5 april 1935

2 halfronde overkapte en lommerrijke loofgangen van Amerikaanse linde flankeren de hoofdingangen.

zicht op de hoofdingang met de leeuwen.










Eenmaal uit het Astridpark wandelt men verder richting Albertpark



Het standbeeld van Leopold III op zijn paard kijkt voortaan uit op een open ruimte met een fiets-en wandelpad langs de Leie.







deze boom is al meer dan 100jaar oud(Vleugelnootboom) Het park vormt de overgang van de binnenstad naar de rand en is een rustplek voor fietsers en wandelaars langs de Leie.

Na deze gaat men verder langs de vernieuwde promenade tot aan de alom gekende S-brug, waar we de wandelaars van de 6km terug tegenkomen, en gaan dan verder samen richting Broeltorens.

zicht van de S-brug

Hier gaan we richting Broeltorens





mooi zicht op deze torens

Via de broeltorens wandelen we verder en via Onze Lieve Vrouwkerk richting Grote Markt. We stappen over de markt naar het Begijnhof.

Halletoren op de Grote Markt

Door deze poort brengen we een bezoekje aan het Begijnhof en verlaten we het via een steegje waar we een jenever van Argenta aangeboden krijgen. 

binnenplein van het Begijnhof



het laatste begijntje hier afgebeeld



heel mooi om te bezoeken









op deze plek zal men een jenever krijgen. Na dit trekken we verder naar het Begijnhofpark.



Het Begijnhofpark vormt samen met de tuin Messeyne, het plein en de Groeningepoort een groene as voor de voetgangers in de stad. Het park biedt rust en verpozing, maar heeft ook plaats voor openluchtevenementen en tentoonstellingen. In het park schittert ook de stedelijke Groeningeadbij en het streekbezoekerscentrum1302.


zicht op St.Maartenskerk. Vanuit het begijnhofpark trekt men verder naar het Groeningepark waar de centrale rustpost is. Daar kan men even uitrusten en genieten van een natje en een droogje.


Groeningepark

zicht op de Groeningepoort, alwaar de rustpost gelegen is. Eenmaal de rustpost voorbij is er terug een splitsing, de 6km gaat terug naar de startzaal via de winkelstraat tot aan het schouwburgplein , vandaar door de tunnel aan de Doorniksesteenweg om zo via een wandelpad achter het station naar de aankomst te wandelen.

De 12km stappers gaan richting het Groeninghemonument naar Broeder Isidoor(deze is te bezichtigen tot 17u)



De grot en de binnenkoer waar Broeder Isidoor staat(jammer dat deze niet in de avond open is)



broeder Isidoor




Vandaaruit gaat men richting Gebroeders Van Raemdonckpark en doorkruisen dit mooie park.





Kenmerkend voor het Van Raemdonckpark is de grote vijver, met schiereilandje dat veel broedende vogels huisvest. Typisch is ook de grote variëteit aan bomen en struiken, die tegen de verhoogde spoorwegberm aan groeien.








zicht op de vijver

















We verlaten dit park en wandelen we verder door een klein minder bekend gedeelte van Kortrijk.



Volksplein

Hier volgen we een laatste pad en gaan op zoek naar ons eindpunt.


WSK Marke hoopt op jullie massale aanwezigheid voor deze mooie tocht door Kortrijk

Ontmoetingscentrum "De Fontein"



kijk eens diep in mijn ogen

rustige wegen

het opkomen van de zon





eenzaam en alleen



Kemmelberg op de achtergrond

zicht op Loker waar we een eerst rust hadden, zowel de 10 - 15 -21 -30km


























Aangekomen in Loker voor onze eerste rust

kerk van Loker


Na de rust in Loker dalen we af naar het Natuurgebied "Douvevallei" en stijgen naar de Vidaigneberg. Enkel onverharde paden, eventjes de Baneberg over en dalen af in het Hellegat. De alom gevreesde trap stuurt ons de Rodeberg op waarna we afzakken naar Loker voor de 2°maal






heel mooi en rustig om te wandelen





prachtig uitzicht op het Heuvelland





heel veel paadjes en onverharde wegen





een pas aangelegd wijnveld



die hebben nog een beter zicht op deze mooie streek





het ezelspad







aankomst op de Rodeberg en gaan naar het Hellegat

eerst eventjes dalen

om dan naar die fameuze trappen te gaan. Hier hadden enkele wandelaars moeite met het bestijgen van die ongelijke trappen.



die persoon kon er nog mee lachen.

eindelijk verlost van het Hellegat en nu terug naar Loker



terug aangekomen in Loker. Na onze halte gaan we nu richting Dranouter, waar we terug enkele mooie stukjes natuurdomeinen kregen.



huize Godtschalk



Huize Godtschalck is erkend door de Vlaamse Gemeenschap en wordt gesubsidieerd door het Ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.De erkenning geldt voor categorie 1 (begeleidingstehuizen)
Huize Godtschalck zorgt als residentiële instelling voor de opvang en begeleiding van 51 kinderen en jongeren van 0 -20jaar, die omwille van een ernstige bedreiging in hun fysische en/of psycho-sociale ontwikkeling, voor kortere of langere termijn, op vrijwillige of gedwongen basis, het oorspronkelijk milieu verlaten.
De plaatsingsgronden van de kinderen en jongeren zijn 2ledig: POS(problematisch opvoedingssituatie) of MOF(misdrijf omschreven feit). Huize Godtschalck richt zich in hoofdzaak op de opvang en begeleiding van kinderen en jongeren die omwille van een problematische opvoedingssituatie uit hun oorspronkelijke opvoedingsmilieu worden verwijderd. De kinderen en jongeren worden daar geplaatst door hetzij de jeugdrechter, hetzij dor het comité voor bijzondere jeugdzorg. Een terugkeer naar huis of een overgang naar een zelfstandige woonsituatie - via T.C.K(trainingscentrum Kamerwonen) en/of B.Z.W(begeleid zelfstandig wonen) - vormen voor de doelgroep van Huize Godtschalck het beoogde sluitstuk van het residentieel verblijf.





waar ben je

zicht op de Monteberg met daarveder de Kemmelberg





mooie dreef





kerk Dranouter in zicht







rustpost de "Klakeye"

een gezellig estaminetje

domein de "Kemmelberg"





mooie zichten op de Vlaamse heuvels




nog een laatste blik en dan nog een kleine kilometer en onze mooie tocht van vandaag zit erop.

heerlijk om te wandelen







mooie panorama's


een nieuw lid van de club

deze kom je overal tegen









herfst op zijn mooist





lekker in de zon

deze is een serieuze klim







rond de groeven





wat doen jullie hier







typische boerderijen





hier hadden we een rustpost op de 100km van Ohey















terug van weggeweest