Het te volgen parcours


Zicht op de binnenkoer van het college




Op weg naar het Aalmoezenijbos





De zon was reeds vroeg van de partij








Hier gingen we het bos in, een prachtig stuk natuur.








genieten van de rust en de stilte  










mooie zichten


Hier kwamen we aan in Merelbeke, in de gebouwen van Ilvo. Het instituut voor landbouw en visserijonderzoek is een intern verzelfstandigd agentschap, opgericht bij het besluit van de Vlaamse regering van 9 december 2005. Het Ilvo behoort als wetenschappelijke instelling tot het beleidsdomein Landbouw en Visserij van de Vlaamse overheid. Het instituut is gevestigd in Melle, Merelbeke en Oostende.
Het Ilvo is onderverdeeld in 4 eenheden: de eenheid dier, eenheid plant, eenheid technologie en voeding en de eenheid lanbouw&maatschappij, die elk op hun beurt onderverdeeld zijn in onderzoeksdomeinen. Hier maakten wij een mooie lus van 8,2km via het Gentbos om nadien via landelijke paden terug hier aan te komen.


Via mooie landelijke paden gingen we op zoek naar het Gentbos.




een stukje Paris-Roubaix






Hier kwamen we aan het pad naar het Gentbos.


Het Gentbos is een bos en provinciaal domein gelegen in de gemeente Merelbeke. Het 22ha grote domein werd door het provinciebestuur
van oost-Vlaanderen in 1990 aangekocht van een adelijke familie. Samen met de gemeente Merelbeke werd een bosbeheerplan en taakverdeling opgesteld waarbij men streeft het natuurbos op een zo natuurlijke mogelijke wijze te beheren. Men kiest voor variatie in de samenstelling van de boomsoorten beuk, zomereik en es, afgewisseld met grasland.




Heerlijk om door te wandelen




Dit is genieten van de natuur.
























Hier terug aangekomen in de ILVO-gebouwen waar we een drankje en hapje nuttigden. Van hieruit stapten we dan verder terug richting Melle via landelijke wegen naar de plaatselijke brouwerij waar we aldaar een Delirium og een frisdrank aangeboden kregen.


























Kunst en vormingsatelier Het Ovenveld. Onder impuls van enkele ceramisten werd in 1988 ôp een gemeentelijk terrein, met een permanent centrum voor keramiek gestart. De infrastructuur biedt daarnaast ook ruimte aan mensen die actief zijn op het vlak van de beeldhouwkunst. Organisatorisch functioneert het kunst en vormingscentrum onder de hoede van de Heemkundige Vereniging De Gonde, die tevens ateliers en cursussen organiseert. Het kunst en vormingsatelier Het Ovenveld biedt iedereen de gelegenheid tot beeldhouwen, potten draaien, boetseren, houtsnijden en etsen. Wie zich aansluit kan een jaar lang gebruik maken van alle infrastructuur.


Mooie beelden






Op weg naar de brouwerij


Hier aangekomen in de brouwerij waar we een drankje aangeboden kregen. Dan nog een kleine km te gaan tot aan de startzaal.



Hier terug aan onze startzaal waar deze mooie wandeling vanmorgen begon. Proficiat aan Etienne voor het prachtig parcours.

We stapten vandaag het parcours van de 18km.




oude kerk van Vichte




via paadjes en aardewegen op weg naar de 1° controle








het was prima wandelweer en konden zo genieten van de wandeling










hier op weg naar de Spitaalbossen




de dreef die ons naar de bossen leidde.











deze vormden ook de grens met Oost-Vlaanderen










Terug naar de controle





Via de landelijke paadjes keerden we terug naar de startzaal.

De startzaal vanmorgen, er was heel weinig volk rond 8u





De langste afstanden stapten eerst richting het havengebied van Terneuzen.




We wandelden over rustige maar vooral veel betonwegen.



Hier ging het dwars door het havengebied, ook eens wat anders.






Het gebouw waar de brandweer vertoeft.


Net als in Komen, hier ook een ultra moderne skipiste.


Hier konden we gratis een kijkje nemen en tevens een korte film bijwonen over de aanleg van de nieuwe tunnel Terneuzen Gent.


Het informatiecentrum van deze tunnelbouw. Het was de moeite waard om even een kijkje te nemen.











Na wat info te hebben gekregen gingen we op zoek naar onze eerste rustpost, die gelegen was in het havengebied in een opleidingscentrum.
Hier moesten we een mooie lus maken ddor een heel mooi natuurdomein.

















Nog eventjes deze weg volgen


en hier kwamen we uiteindelijk aan de ingang van het natuurdomein.








Hier kreeg de natuur zijn volle vrijheid.












jammer dat we over deze hangbrug niet stapten.




hier een glimp van de molen van Axel








heel heel rustig en genieten van al dat moois dat we te zien kregen.








Hier gingen we al terug naar de rustpost. Dit is een pracht van een hoeve








zicht op die hoeve





terug aangekomen in het opleidingscentrum. Na deze moesten we een kort stukje wandelen tot aan de startzaal waar we dan nog de rest van deze wandeling gingen afwerken.


Terug op weg naar de startzaal om daar nog even te verpozen en nog het laatste deel van deze wandeling te maken.


hier dwarsten we het mooie sportcomplex van Terneuzen.














Nog even kijken naar het parcours en wegwezen.


Hier stapten we naar het hart van de binnenstad




Typische Hollandse straatjes




Enkel een toren








Hier een merkpaal van de overstroming in 1952 hoe hoog het water hier reikte.


De drukke binnenstraatjes van Terneuzen






Zicht op het stadshuis






Daarna nog een stukje wandelen over de zeedijk van de Westerschelde.


Een binnenkomend schip


Nog een 5tal min. te wandelen en we waren aan onze laatste rustpost voor vandaag.


Onze laatste rustpost. Nu nog een kleine 3 km te stappen en deze tocht zit erop.










We passeerden hier de kinderboerderij







Terug van weggeweest. Toen we op onze teller keken konden we onze ogen niet geloven. We hadden de 25km gedaan en de gps telde er 31km. In de zaal waren er verscheidene mensen die ook verbaasd waren over het parcours. Ik vond deze tocht niet mis, maar is niet zo mooi als in Axel.

De andere afstanden wandelen nog een stukje door om dan via een andere weg het natuur domein De Gavers te bereiken.




Een graspad brengt de wandelaar richting de Gavers.








De Gavers vormt de groene long van Zuid West Vlaanderen. De Gavers is een natuurgebied in Harelbeke en deels Deerlijk. Het gebied is ontstaan door grondafgravingen in het voordien vochtige weidegebied. Deze grond werd gebruikt voor de aanleg van de nabij gelegen autosnelweg E17( Kortrijk - Gent)


Tegenwoordig bestaat de Gavers uit een grote waterplas met daaromheen bossen, wandel en fietspaden. Naast het BLOSO-sportgebouw werd een oude staakmolen uit de streek heropgebouwd.






Het Westelijk deel van het Gavermeer is een permanent vogelreservaat, en wordt s'winters fors uitgebreid om de dieren optimale rust te kunnen bieden. Natuurpunt Gaverstreke neemt het beheer van de Vlinderweides(1ha bloemenrijk en insectenrijk hooiland), de villaplasjes(6ha natte weiden met ondiepe plassen) en de Oeverzwaluwenwand voor haar rekening.


Het meer wordt als wachtbekken voor drinkwater uit het Kanaal Kortrijk - Bossuit gebruikt. Rond de waterplas loopt de volledig gescheiden Gaverbeek die vervuild water naar het zuiveringsstation aan de Leie in Harelbeke brengt.




Mooi zicht op het Gavermeer.


Hier verlaten de grotere afstanden de Gavers en gaan zij op hun beurt naar de rustpost op de Arendswijk.








Na de rustpost op de Arendswijk te hebben verlaten begeven de 2 grootste afstanden zich richting Eiland om zo een eind verder te wandelen  langs het jaagpad aan de Golden River(Leie).




Heel rustig stappen langs de rivier.














De








Na een tijdje komen ze aan op de Zandberg waar ze hun volgende rustpost hebben. Daarna stappen ze verder samen tot aan de volgende splitsing waar de grootste afstand terug naar de Gavers gaan en zich bij de 6km voegen. De 18km wandelt verder naar het eindpunt langs rustige wegen.


Hier doorkruisen de 18 en de24 eerst nog een klein mooi parkje alvorens ze uiteen gaan.






Hier gaat de grootste afstand op zoek in de Gavers naar het Bezoekerscentrum.










De Koutermolen is een korenmolen en staat in het provinciaal domein de Gavers. De oorspronkelijke Koutermolen werd in de 2°helft van de 18°eeuw gebouwd. In 1892 vatte deze door onbekende oorzaak vuur, waarop hij afbrandde. August Gheysens, de molenaar van de koutermolen, kon echter vrijwel direct de Brandemolen in Deerlijk kopen, die uit elkaar genomen was om de onderdelen los te verkopen. Tijdens de Duitse bezetting in d WOI werd deze molen gesloopt om plaats te maken voor een vliegveld.
Na de oorlog kocht de zoon van August de Statiemolen, ook afkomstig uit Deerlijk, om de onherstelbaar beschadigde molen te vervangen. Met deze molen werd tot 2 jaar na de dood van de zoon in 1946 gemalen. Toen kwam de molen stil te staan. De inmiddels vervallen Koutermolen werd in december 1976 door de gemeente Harelbeke aangekocht, maar werd pas gerestaureerd nadat de provincie hem had overgekocht. In 1986 was de restauratie voltooid en werd de Koutermolen op zijn nieuwe plaats, vlakbij de oorspronkelijke locatie opnieuw in bedrijf gesteld. De molen draait regelmatig dankzij vrijwillige molenaars. De molen is sinds 1944 een monument.


De rustpost Het Bezoekerscentrum waar de 6 - 12 en de 24km er een halte houden.


Na deze laatste rust stappen de wandelaars(6-12-24) rond de molen en verlaten via een mooi pad het domein om zo verder te wandelen richting startzaal.


een trapje naar beneden om zo bij de molen te komen.


zijzicht op de Koutermolen




de beklimming naar de molen via een kasseipad


hier een zicht van bij de molen.



De dorpskerk van Stasegem bijna het eindpunt van deze rustige wandeling. Hopelijk zien we elkaar op 12 oktober op deze wandeling.