De Sint Martinus kerk van Schelderode is toegewijd aan Martinus van Tours. In de 14° eeuw stond al een kerkgebouw op deze plek met één beuk waarvan het noordelijk transept is bewaard. De vieringtoren is één eeuw jonger. Het schip van de kerk werd in de 18° eeuw verbouwd. In 1885 vatte de kerk brand, veroorzaakt door een vuurwerk ter gelegenheid van een huwelijk in het naburige kasteel Ten Dale. Een beeldengroep en een schilderij, beide 16°eeuws, tonen fragmenten uit het leven van Martinus van Tours.




rustige wandelwegen


De Schelderomolen

De Schelderomolen is een beltmolen in de deelgemeente Schelderode. Ze wordt ook Witte Wachter genoemd. Op deze plek werd in de 17°eeuw een houten standerdmolen gebouwd die in 1907 vervangen werd door de huidige bovenkruier waarvan enkel de kap via het kruien op gietijzeren wielen naar de wind kan worden gedraaid. De nieuwe molen werd opgetrokken in schurren,zeer harde gebakken Scheldesteen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog deed ze dienst als militair hospitaal. In 1989 werd de molen door de gemeente Merelbeke aangekocht, beschermd als monument in 1991 en terug maalvaardig gemaakt in 1994. Het gevlucht heeft een diameter van 23m, de top staat 17m boven de begane grond. De molen is nog steeds maalvaardig, zowel op windkracht als elektriciteit.




Tot aan de rustpost was deze tocht heel gevarieerd.




mooi stukje natuur.




Hier op weg naar de rustpost.


Na de rust hadden we een lus van 6.5km, het eerste gedeelte ging via wijken en het laatste ging richting Kwenenbroek.


een mooi oud boskapeltje







Dit is een vrij jong bos, heel mooi om er door te wandelen.



Hier de ingang van het mooi domein. Geniet even mee.


















Terug aangekomen aan de rustpost bij het plaatselijk kerkje.




Nu stapten we onze laatste kilometers via rustige paden en langs de oude scheldearmen.










Doortje en Anita


































We hebben genoten van deze rustige herfstwandeling.

Het parcours(was iets langer)


Het parochiecentrum.


Alle afstanden vertrekken langs de Pastorieberg en de kerk om even later zicht te krijgen op de te restaureren Guillotine Molen. De 10km en de grootste afstand maakten eerst een los rond Balegem om terug aan te komen in de startzaal.






Een verlaten bankstel, het was even gestopt met regenen.




De wolken dreigden wel, maar voorlopig bleef het droog.


Terug van onze lus, met de kerk in het zicht.


Hier gaan we richting Guillotine molen, wandelen langs de Berg naar het gelijknamige bosje en stappen langs de Balegemse zandgroeven.






De Guillotine molen (Grote Kucher).
De Guillotine molen, op de hoek van de Molenstraat en de Bergstraatin Balegem, is ook gekend als de Grote Kucher, Molen Ten Berg of Stenen Molen. De windmolen werd in 1798 gebouwd, in opdracht van de Balegemse brouwer Jean Baptiste Platteau. In hetzelfde jaar gebeurde een dodelijk ongeval op de molen, een voorval waaraan de molen sindsdien zijn lugubere bijnaam dankt.
De bakstenen bergmolen van het bovenkruierstype heeft een brede basis met een sterk konische kuip en een grote overstekende zetelmolenkap van het Oost-Vlaamse type. Oorspronkelijk was de molen een korenwindgemaal met oliestampkot, nadien enkel een graanmolen. De molen bleef in gebruik tot ca 1955 en raakte daarna in verval.In 1975 werd de windmolen beschermd als monument. Een restauratie die vanaf 1979 werd uitgevoerd, verliep niet helemaal naar wens.. De molen, die in 1988 werd aangekocht door de gemeente Oosterzele, raakte de voorbije jaren weer in een bouwvallige toestand. In 2012 besliste het gemeentebestuur om de wieken voorlopig te verwijderen en de molen binnin te stutten.




De 12 en de 18km nemen vanaf de eerste splitsing de korste weg naar de rustpost in Oombergen, de 14 en 21km gaan dwars door de zandgroeven en nemen een vernieuwd stuk weg om richting Oombergen te wandelen, waar we even kennis maken met de Oombergse bossen om de rustpost te bereiken na 8km.




 de oombergse bossen.


Een en al modder.










Een grauwe hemel.












en ploeteren maar, dit was nochthans een mooi stukje natuur.










De zon kwam even een kijkje nemen.


Hier kwamen we aan in het ontmoetingscentrum van Oombergen. De 18 en 21km maakten hier een lus van 6km richting grot in Kottem.


Deze lus gaat op en neer en kregen ook veel variatie  in het parcours. Af en toe wat buien, dit kregen we ergratis bij.




Regenwolken zijn in aantocht soms met hagel.






Terug de paraplu boven.




Sommige akkers zijn al verzadigd.




Het was uitkijken waar men ging.




Na de 2°rust in Oombergen gingen we verder over Walzegem en volgen nog een stukje de Molenbeek om vanaf het Broek hetzelfde traject te volgen van de andere afstanden.






Vanaf hier kwamen alle afstanden samen en gingen richting startzaal.


Terug dreigende wolken.








Mooie wolken formatie's




Gelukkig kwamen we droog binnen.


Nog een kleine km te gaan en deze tocht zit er terug op.Rond de klok van 12u waren er al 1109 deelnemers genoteerd .

Startzaal het buurthuis de Locht in Eksel.





Na de start stapten we onmiddellijk richting Het Pijnven.




Het Pijnven is een provinciaal Domein van 934ha, dat is gelegen in de gemeenten Lommel, Hechtel-Eksel en Overpelt. Aan de zuidkant wordt het gebied begrensd door de vallei van de Grote Nete.




Het gebied bevindt zich tussen de plaatsen Kerkhoven en Eksel. Het is eigendom van de Vlaamse Overheid en wordt beheerd door het Agentschap voor Natuur en bos. Daarbij gaat het om een voormalige heide-en stuifzandgebeid dat vanaf 1904 werd beplant met grove den, ten behoeve van de productie van mijnhout. In dezelfde tijd werd ook te Ravels een soortelijk bosaanplant verricht. Tegenwoordig tracht men meer variatie in het eentonige bos aan te brengen, waardoor het zich geleidelijk als loofbos zal ontwikkelen. In het gebied zijn enkele heiderestanten aanwezig en een ven waaraan het bos zijn naam te danken heeft. De zwarte specht, ransuil, buizerd, sperwer, wespendief en nachtzwaluw zijn de bewoners van het bos.






Heel rustig om er te wandelen.Geniet mee van deze mooie natuur.





























terug aangekomen aan de startzaal na deze mooie lus. Eerst iets drinken en wat te eten, vooraleer we aan de volgende lus  beginnen.


De volgende lus stapten we richting militair domein, waar we ook een deel door het bos wandelden, afgewisseld met enkele verharde wandelwegen. Af en toe kregen we wat lichte motregen.




door de akkers op weg naar het domein.

























Het was vooral een rustige wandeling in het verre Limburg. Ik herkende enkele delen van deze wandeling, daar ik in 2011 de 200km van Lommel heb gewandeld.