kerk van Gullegem

beeld aan het Burlesle( muziekgroep van gullegem)



Aan de ingang van het domein

Geniet even mee van dit prachtig stukje natuur.















Ochtend gym





zicht op de vijver























Hier stapten we naar de uitgang van het domein en keerden terug naar de startzaal. Na iets te hebben gedronken wandelden we richting Heule.

Via leuke paadjes en af en toe wat mooie zichten gingen we naar Heule waar we een rustpost hadden in de plaatselijke school.





Na de halte in Heule begonnen we aan de lus die ons  richting Heule-Watermolen deden gaan.



Ook hier kregen we enkele mooie doorsteekjes.



Hier wandelden we langs de Heulebeek met een zicht op het Ring Shopping Center.

Hier waren aangekomen in Heule Watermolen en via terug enkele paadjes gingen we terug naar de school in Heule.





Na de laatste rust stapten we terug naar de startzaal, onderweg kregen we nog een Italiaanse warme wijn aangeboden door de wandelclub.

Hier doorkruisten we het park van Heule







Het laatste stuk was terug heel afwisselend.

het allerlaatste stukje groen vooraleer we aan het einde van deze rustige wandeling waren.

kerk van Grimminge

We wandelden richting Waarbeke via mooie paden en veldwegels







Veel afwisseling 



mooie panorama's





efkes op de foto







Onze Willy is er ook nog altijd bij









ook dit kregen we af en toe















hier nog zo'n mooi pad



Heerlijk om te wandelen













kerk van Nieuwenhove

Ook deze tocht was heel goed. Er waren meer dan 2400 deelnemers.

Hier gingen we door de smedenpoort









Typische Brugse huisjes

Aangekomen op het Zand



Volk in de winkelstraten

eventjes mooi poseren



Conservatorium









Aangekomen op de Grote Markt, waar de kerstmarkt al volop aanwezig was.



Ijspiste  lokte al heel wat jongeren.

Er waren 1910 deelnemers voor deze mooie tocht.

Start vanuit het plaatselijk schooltje in Kruiseke










gratis jenever aangeboden van de wandelclub uit Wervik in den Pottenberg

Crea atelier "Den Pottenberg"





Heel landelijk













Zicht op Zandvoorde



Hier wandelden we in de Gasthuisbossen, een heel mooi domein.



Doortje en Willy









Mooie vergezichten



Hier verlaten we Zandvoorde en keren terug richting Kruiseke

Het einde is in zicht.

Het was terug een mooie tocht.

We zijn vertrokken richting Loppem





Het regende al een hele poos, maar wij maakten daar geen drama van.



We kregen veel afwisseling



Een oude overwegsignaal



Hier stappen  we richting wandelpad Doeveren

Doortje is flink



Doeveren is een vrij toegankelijk natuurgebied op de grens van Loppem en Waardamme. Het is 57ha groot en bestaat uit een mozaiek van loof-en naaldbos,historische dreven, graslanden, voormalige akkers en heide. Het grenst ook aan het gemeentelijk domein Merkenveld. Naast enkele naaldaanplanten komen er mooie loofbossen voor. Deze laatste bestaan vooral uit zomereik en beuk. Verder vinden we er ook weilanden en enkele akkers. Samen met de bossen wordt het landschap bepaald door dreven en bomerijen. De aanleg van de A17 in het verleden zorgde voor een verdeling van het gebied. Het oostelijk deel sluit aan bij de kasteelparken rond de kastelen Breidels en Hoesten. Het gebied is biologisch van grote waarde. Bijzondere bosvogels zoals de houtsnip of de zwarte specht komen er voor.



Wat het domein Doeveren zo uniek maakt, is de aanwezigheid van relicten van heidevegetaties. Dit bleek uit onderzoek in het kader van het Europese Life project "Atlantische Heide". Heidevegetaties zijn in West Vlaanderen zeldzaam. In Doeveren vinden we op drogere plekken onder andere struikhei en rode dopheide. Op en rond de vochtige, heischrale dreven vinden we dophei.

Ellelange mooie dreven

Nu en dan een mooi zicht op de omgeving.



Hier gaan we het mooie domein verlaten.





Eigenaardige poorten.

Ook dit moesten we trotseren.



We zijn aangekomen in de gemeente Loppem waar onze centrale rustpost is.

Kerk van Loppem.

De rust was voorzien in het Parchoiaal Centrum. Na iets te hebben gegeten en gedronken begonnen we aan de lus. Volgens de beschrijving ging het een hele mooie lus worden.

Eenmaal we de rust achter ons lieten kwamen we aan het park en kasteel van Loppem.

Het romantisch park van Loppem, met een oppervlakte van 20ha, werd ontworpen, kort voor de bouw van het kasteel. Vele bomen zijn ouder dan het kasteel, waarvan enkele wel 500j oud.

Enkele infoborden





Het kasteel van Loppem is het enige kasteel in België waarvan de architectuur en het interieur volledig in hun oorspronkelijke staat zijn behouden. Het kasteel herbergt een grote kunstcollectie en ligt in een park met vijvers en doolhof. Zowel het park als het kasteel zijn toegankelijk. Het kasteel staat nu wel in de steigers. Het doolhof(labyrint), enig in België, werd in 1873 getekend en aangeplant door 2 jongens, Albert van Caloen, 17jaar en zijn broer Ernest, 14jaar onder leiding van hun huisleraar E.H.Vandermeersch. Het labyrint is 65m lang en 25m breed en de hagen, met verschillend gewas, bereiken een totale lengte van 2km. Het park en het labyrint, eigendom van de Vereniging van Caloen, werden door de gemeente in huur genomen.



Heel mooi om er in te wandelen.



deel van de wal

bedekt met een tapijt van bladeren.

Veel modderpaden







Eventjes belleke trek doen.

via de uitgang van dit mooi park wandelen we verder richting priorij OLV van Bethanië.





Dit is de Priorij OLV van Bethanië. Zusterklooster, ontstaan als tegenhanger van het broederklooster van de nabij gelegen abdij van Zevenkerken. De eerste kloosterlingen vestigen zich tussen 1921 en 1925, na een vorming in Angers(Frankrijk), in het kasteel "Lisbona", zogenaamd "Klein Bethanië" De zusters doen aan missioneringswerk in Kongo en stichten er meerdere kloosters. IN 1969 wordt het meisjesinternaat van de abdijschool van Zevenkerken hier gehuisvest. De priorij is toegankelijk via een geasfalteerde dreef en  ligt aan een driehoekig en beboomd plantsoen.



Hier de geasfalteerde dreef als toegangsweg naar de priorij.

Nu nog even door het domein watermolenvijver alvorens we terug in het Parochiaal Centrum zijn.

Zicht op de vijver.









Na onze 2° stop stapten we terug richting Zedelgem, ook via mooie paden en luwe wegen.





Het park van Zedelgem.

De kerk, en wat verder hadden we onze laatste halte.

Het laatste stukje van deze wandeling was er ook een van veel afwisseling.



Ondertussen was het opgehouden met regenen.



die kwamen ook eens kijken





het laatste pad alvorens we terug aan de startzaal waren.

Jammer van de regen, het was een mooie tocht.

Direct na de start stappen we door het park

Hier zicht op de startzaal



Het kasteel van Claeys Bouuaert



Hier zijn we aan het monument aan de kerk



OLV Geboortekerk van Mariakerke, in oorsprong is deze kerk romaans en gebouwd in de 10°eeuw. Er werden echter grootschalige verbouwingen gedaan in de 13°eeuw, zodat er een scheldegotische uitstraling ontstond. Uit die periode stamt het transept, de klokkenkamer van de vieringtoren, werd het koor vergroot en werden de zijbeuken aangepast.De torenspits dateert uit 1735. De zuidersacristie kwam er ron 1870. Op het einde van de 19°eeuw(1887-1892) werden nog grondige aanpassingen gedaan volgens de instructies van A.Van Assche. Deze kerk was destijds het eindpunt van een bedevaartsweg naar Sint Cornelius, die werd aangeroepen voor problemen met vallende ziekte en andere zenuwkwalen. Het meubilair is grotendeels aan A. Van Assche te danken. De preekstoel werd in 1894 gemaakt door Pieter pauwels. De orgelkast uit 1893 bevat een orgel door P.Schyven. De neogotische altaren werden rond 1870 gemaakt door L.Blanchart. Het OLV met kind beeld is 17°eeuws en gemaakt in albast.

hier door enkele kleine wegen in deze wijk.

Nu zijn we op weg naar de Bourgoyen-Ossemeersen.





De Bourgoyen-Ossemeersen is een natuurreservaat in Gent. Het gebied ligt grotendeels in de deelgemeente Mariakerke en beslaat 230ha. Het bestaat uit vochtige graslanden met sloten en grachten, en is een zeer belangrijk overwinteringsgebied voor vogels.

Over de jaren heen heeft de stad Gent de gronden van privé-eigenaars afgekocht, zodat het vogelreservaat nu zo goed als stadseigendom is. Het gebied werd in 1978 beschermd als landschap. Door dit wetland lopen drie wandelpaden. Centraal ligt de hoeve Valkenhuis, een historische nederzetting in dit natuurgebied. Geluidshinder en rustverstoring, voornamelijk door de nabijgelegen ringweg R4, noopten tot een globaal plan van aanpak voor het vogelreservaat. In de afgelopen jaren werd het heringericht en aan de grenzen werden geluidsschermen opgericht.



Hier hadden we een rustpost bij het natuurpunt.



Daarna gingen we door aan de andere kant van dit prachtig domein richting Vinderhoutte.



Het is echt genieten van dit prachtig stukje natuur.





mooie zichten







eindelijk aangekomen in de plaatselijke basisschool van Vinderhoutte.



Net toen we wilden weggaan kwamen we Hugo Bonnijns tegen. 

Hij wandelde een tijdje met ons mee tot aan de volgende splitsing.



Nadien kregen we terug een mooi parcours met heel wat afwissling.



Het was prachtig weer met een strakke wind.



En stappen maar...



Hier de brug over en nu op weg naar het Bouuaertpark.

Het domein dat deel uitmaakt van een gordel met kastelen en hoveniersbedrijven rond Gent bestond reeds in de vroege Middeleeuwen. Van een kasteel is er pas sprake in de 18°eeuw. In 1870 liet E.Bracq het huidige kasteel bouwen en de tuin heraanleggen volgens de Engelse landschapsstijl. De geometrie verdween en de natuur vormde een tegengewicht voor de strakke architectuur. De laatste eigenaar Alfons Claeys Boùùaert van den Peereboom bewoonde het kasteel tot in 1971. Het park met de omliggende gronden werden kort nadien aangekocht door de toenmalige gemeente Mariakerke.



Het bosgedeelte van het park wordt op een natuurvriendelijke manier beheerd volgens het beheersplan dat werd opgemaakt begin de jaren 90. Het beheer is gericht op het behoud van een zo stabiel mogelijk bos met respect voor de historische waarden.



Heel rustig om er door te wandelen.





Hier met zicht op het kasteel.



het kasteel is nu een centrum voor jeugdkunst.( CJK)

Hier zijn we bijna uit dit park en dan nog een paar 100ms en deze tocht is weeral voorbij. Ik heb er veel van genoten, we hebben heel wat groen gekregen en ook het weer was heel goed.

Vanmorgen in de startzaal, er waren al heel wat wandelaars op pad.

Het parcours die ik volgde.

Zicht op de startzaal



Hier onder de ring van Brussel

We wandelden eerst rond Grimbergen waar we een 1°rustpost hadden.







Ook hier kregen we een gevarieerd parcours.



Veel opstijgen en dalen van vliegtuigen















de kerk van Grimbergen in zicht.

Hier kwamen we aan onze rustpost.

Het vredegerecht van Grimbergen.





Na deze rust gingen we verder richting Beigem via het Lintbos en rustige paden.





Het mot



De Tommenmolen is eveneens een graanwatermolen. Hij was oorspronkelijk eigendom van de Heren van Ter Tommen. Het huidige molengebouw dateert uit de 16°eeuw maar werd in de 19°eeuw grondig verbouwd. Naast de watermolen is er een gietijzeren rosmolen, één van de enige intact gebleven exemplaren in Vlaanderen. In zo'n rosmolen werden één of 2 paarden ingespannen die dan voor de aandrijving van een kleine machine zorgden door een hele tijd rondjes te lopen. Hij staat tussen 2 gebouwen in. Het ene is nu een herberg waar men terecht kan voor heerlijke streekgerechten. Het andere is een lemen schuur die oorspronkelijk enkele 100m verderop langs de Maalbeek stond en nu tot tentoonstellingsruimte voor het MOT dient.

Op weg naar het Lintbos.



Het Lintbos is een bos in Grimbergen dat vanaf maart 2001 werd aangeplant. Het gebied is eigendom van de gemeente Grimbergen die het in erfpacht gaf aan het Agentschap voor Natuur en Bos. Het maakte vroeger deel uit van het vliegveld Grimbergen. Het beslaat 70ha waarvan 55ha bebost werd. Er zijn 2 zichtassen vrijgehouden,één van het Lintkasteel in het noorden naar het centrum van Grimbergen(met uitzicht op de basiliek), en één van het vliegveld naar Beigem.



Heerlijk wandelen in dit domein.

















Zicht op de kerk van Humbeek.





Hier onze rustpost in Beigem, de grootste afstand deed hier een lus van 8km.

Ook op deze lus kregen we veel variatie.



Heel veel aarde wegen







en mooie vergezichten.



En af en toe wat modder.





Hier de St Rumolduskerk van Humbeek. Het oorspronkelijke romaanse kerkje dat in de 12°eeuw werd opgericht door toedoen van het Sint Romboutskapittel van Mechelen, werd door de Duitse troepen op 13 september 1914 samen met een 30tal huizen afgebrand. De huidige kerk werd tussen 1927-1930 in Diegemse baksteen wederopgebouwd in gotisch-romaanse stijl. Hierbij werd gebruikgemaakt van de afbraak stenen van de oude kerk en het correctiehuis van Vilvoorde. Op 27 mei 1930 werd de kerk door Kardinaal Van Roey ingewijd. 





Na de 2°rust in Beigem gingen we dan verder terug naar Grimbergen via rustige paden en het prinsenbos.





In het Prinsenbos trekt het Prinsenkasteel meteen de aandacht. Het was de verblijfplaats van de Heren van Grimbergen en is genoemd naar Filips-Frans van Bergen, prins van Grimbergen.

Het kasteel dateert uit het begin van de 17° eeuw; tijdens de 2°WO was het een munitiedepot dat in september 1944 door de terugtrekkende Duitsers in brand werd gestiken. De voormalige slotgracht van het kasteel doet nu dienst als visvijver. In de zware vierkante pijlers die het gewelf van één der zalen nu nog ondersteunen, is het wapenschild van de familie  nog duidelijk te onderscheiden  met inscriptie 1610. Het Prinsenkasteel is niet toegankelijk voor het publiek. Een instandhoudingsdossier is lopende om iets van de voorbije glorie weer op te roepen.

Hier op weg naar het eindpunt. Het was wederom een mooie wandeling met een schitterende temperatuur.

Hier zien we nog de restanten van Halloween







De Oude Kale is de vroegere middenloop van de Durme. In de vallei vinden we naast oude, natte graslanden(meersen) ook broekbosjes, voormalige zandwinningsputten en terreinen die zijn opgespoten bij de verbreding van het Schipdonkkanaal rond 1980. Die opgespoten terreinen zijn nu geëvolueerd naar wilgenstruweel. De reservaatpercelen liggen verspreid in de langgerekte vallei. Er zijn meer dan 300 plantensoorten en 85 broedende vogelsoorten waargenomen. De reservaatpercelen worden beheerd dor de beheerwerkgroep Oude Kale. Ongeveer 4ha daarvan is eigendom van Natuurpunt, 17ha van Administratie Waterwegen en Zeewezen en 1.8ha is eigendom van de gemeente Nevele.



Heel veel afwisseling tijdens de wandeling











Jammer van deze vernieling









Er was veel volk op de been.



























Het kerkje van Landegem













Hier zijn we dan voor de 2°maal aangekomen op de rustpost in Landegem na 14km

We kregen hier een proevertje van Moezelwijn. Na deze gingen we dan terug richting startzaal.



Ook hier was er veel variatie qua parcours.



Mooi kijken





Terug van weggeweest, de grootste afstand moest hier nog een plaatselijke lus maken .

Ook deze lus was heel gevarieerd.









Mooie zichten

Aangekomen aan de startzaal. Het was een hele mooie wandeling en vooral PRACHTIG WEER. Er waren 1810 wandelaars die deze wandeling maakten. Morgen ga ik wandelen  naar Strombeek-Bever.