Parking achterkant van de zaal




We volgden een 500m de grote weg alvorens we de natuur tegemoet gingen.


We stapten richting Mons-Borinage waar we na zo'n 7tal km een rust hadden in de lokale school.








Mooie zichten


Hier een glimp op Mons, de stad van Elio.





We kregen enkele mooie stukjes natuur









Na de controle ging de tocht verder naar Havré, met heel veel afwisseling.












Mooie panorama's






Hier wandelden we door het bos Havré een heel mooi stuk natuur.








prachtig om in te wandelen.










Hier bereikten we Havré met een zicht op de ruine.




We maakten gebruik om er even door te wandelen.


Ingang poort, maar de wandelaars moesten een stukje verder om deze ruine te zien.


Mooi zicht op het resterend gedeelte van dit kasteel.




Er is ook een mooie tuin, maar die was nog niet open op dit tijdstip.








Het kerkje van Havré. De rustpost was ietsje verder in de plaatselijk school. Hier moesten we een lus maken.




We kregen mooie stukjes te zien en gingen richting Ville-sur-Haine en keerden via een verlaten mijn terug naar Havré.












We naderden vlug onze rustpost in Havré. Na even te hebben gegeten en wat gedronken gingen we terug naar de startzaal.








Nog een 6tal km te wandelen en we bereikten opnieuw onze startzaal.














Nog een laatste stukje natuur alvorens we aan de zaal waren



Een hele mooie rustige tocht rond de streek van Mons. Er was veel variatie in deze wandeling. Het is zeker de moeite waard om hier even te wandelen.

Vroege start


Dit was al heel beter voor ons fototoestel


Danny en Joris waren ook van de partij. Vanaf de 12km stapten we tussen de proefvelden van de Gentse universiteit richting Lemberge.





Onze eerste halte te Lemberge. De 18 en 25km stappers maken hier een lus richting Gentbos. De 2 grootste afstanden wandelen nu richting landskouter en Moortsele.










We volgen een deel van Bunkerroute, even voor de rustpost van de 50km verlaat de 35km stappers de route en gaat naar de rustpost richting Bottelare.






De 50km wandelt nu een hele tijd alleen, wij doen het wachtbekken en het natuurgebied in Moortsele aan, en volgen de GR route 122 tot aan de rustpost in Munte, de Christophorus gemeenschap.


Rik en Chris in achtervolging.







Natuurgebied richting Moortsele





Heel veel afwisseling in het parcours.






















Op weg naar onze rust in Munte.








Mooie zichten. Nu trekken we verder richting Prinsenmolen in Baaigem om even later het "Bakkershof te bereiken waar we een reuzen pannenkoek aangeboden krijgen.




Prinsenmolen




Na de rustpauze halfweg de tocht is de wijk Makkegem van de partij en doorkruisen we het H.Geestgoed alvorens we de volgende rustpost bereiken.










Nu volgt de doortocht door het bruinbos en Nerenbos, nog een aantal kleine kronkelende paden en we komen aan in Bottelare.






Heel rustig om te wandelen












Vanaf hier volgen de 35km en de 50km dezelfde route tot het einde. Na Bottelare moeten we nog door het mooie Gentbos waar we terug samen komen met de 25km en naar Lemberge stappen.










Ingang van het mooie domein Gentbos.













Nu gaan we terug richting Gentrode en komen zo aan onze 1° splitsing van deze morgen en wandelen we samen met de andere afstanden naar de brouwerij.
















Op weg naar de brouwerij waar we een biertje of frisdrank van de plaatselijke brouwerij aangeboden kregen.


Nu nog een 700tal meter te stappen en deze mooie tocht zit er op.



Terug aan het college waar het vanmorgen allemaal begon.

Lucia en Frank aan de inschrijvingstafel


Kerk van Velzeke


Geert en Lucia onze baankapiteins voor deze tocht






de alom gekende paddenstraat






Mooie panorama's




Hier mag ik even op de foto naast baankapitein Geert






Veel groen en rustig om te wandelen in de Zwalmstreek










Hallo Lionel eventjes naar het vogeltje kijken




Onze 1° wagenrust na zo'n 8km te wandelen.


Ivo en Rosette genieten even van deze pauze






Is dit water troebel of niet?




Een buizerd aan het toeren


Gekende parcours van Zottegem










Mooi vergezicht


















Genieten van de natuur








Regelmatig van die kapelletjes


Wie is deze?






Hier zijn we terug van onze 1° lus van 25km. Eerst nog een belegd broodje eten om dan aan onze 2° lus van 25km te beginnen. Deze lus ging richting Zwalm met een wagenrust aan de Zwalmmolen, daarna stapten we verder naar Roborst via de Rekelberg waar we terug een rust hadden vooraleer we terug wandelden richting Velzeke.



Tijdens de 2° ronde kwam de bewolking opzetten.


































Wilma en haar vriend Jan, onze sympathieke Nederlanders


Overleg tussen de 2 baankapiteins




We verlieten Zwalm en wandelden richting de Rekelberg.




Grijze wolken kwamen dreigen












Weer zo'n typsch veldkapelletje














Dit beeld was een aantal jaren verdwenen uit het straatbeeld en is sinds kort terug opgedoken.












De avond deed zijn intrede



Nog een 10tal minuten te wandelen en we waren terug aan onze startzaal. Deze mooie tocht was voor mij ten einde, nog eerst een warm maal verorberen en dan terug naar huis, terwijl de anderen de nacht tegemoet gingen.

De OLV kerk






nieuw aangelegde Poppoplein. Hier splitsen  de kleinste afstanden.




De grotere afstanden trekken de Tolpoortbrug over, volgen het Antoon Van parijspad en een wandelpad langs een oude Leievisvijver om dan via de Machelenbinneweg, kleine veldwegen en de Leieoever de rustpost in Machelen te bereiken.
















Hier onze rustpost te Machelen.


Hier maken de 18-24 en 32 stappers een lus richting Olsene.


We stappen langs het Raveelmuseum over het prachtig dorpspleintje.




We volgen een tijdje Modest Huys wandelroute en stappen zo naar Olsene rotse(een gekend bedevaartsoord)


leuk straatje...



met leuke eetgelegenheden















Olsene rotse


Door dreven wandelen we verder voorbij het kasteel van Olsene








Mooi gerenoveerd waterburcht van 1854 in Vlaamse renaissancestijl opgetrokken. Spijtig dat dit privé is.


Via enkele kleine paden bereiken we de rustpost te Olsene. Daar maken de 32km stappers nog een lus door het Zultse natuurgebied(niet veel van gemerkt)


Het mooiste van deze tocht was naar het einde. We keerden terug langs kleine veld en landbouwwegen om dan samen met de 18km stappers via het Raveelpad en het mooie natuurgebied rond Machelen put met zijn dreefjes terug in Machelen aan te komen.










Hierna gaan alle afstanden langs de leieoever en kleine autoluwe wegen door het schitterende natuurgebied rond de Noorderwal om dan via het Schipdonkkanaal en de kromme brug terug de startzaal te bereiken.

Eventjes de gps juist afstellen en wegwezen






Aankomst aan onze 1° rustpost, dit was ook op onze terugweg de laatste vooraleer we aankwamen aan de start.








Op zijn Waals




Pomp aan de ingang van het kasteel


Zicht op het kasteel van Beloeil


Het marktplein


De kerk








onze Willy was weer in zijn nopjes














Eventjes het kanaal dwarsen










Prachtige zichten






Ingang van het prachtig domein



In dit domein zullen we enkele kms wandelen










Heel rustig om er te wandelen















Af en toe eens langs de buitenkant wandelen








Dit is één en al genieten






Hier efkes eruit om wat later terug in het bos te komen














Het weer was heel goed














Christiane was aan de telefoon


















Hier wandelden we een tijdje langs het kanaal






















Hier zijn we terug aangekomen aan onze bestemming , nog even over het brugje




nog langs het kerkje





En we zijn weer aan de zaal waar we deze morgen vroeg gestart waren. Een pracht van een wandeling en zeker een aanrader voor de lange afstand.

Parochiezaal te Mullem




kerk van Mullem






Mooie vergezichten






We wandelen door de kouters richting Owegem, nemen het Wilgenpad en stappen richting Huise, waar de kleinere afstanden een rustpost krijgen. De twee kleinste afstanden wandelen door Huise centrum  en keren terug richting Mullem.








De andere afstanden wandelen richting Huisekoutermolen , via voetwegels naar de Rooigembeek. De grootste afstanden volgen deze beek maar in omgekeerde richting om uiteindelijk aan te komen in Lede voor een rustpost.

We krijgen heel veel voetwegels in dit mooie parcours.


































Hier hebben we zicht op Lede waar we een rustpost hadden.














De grootste afstand maakte hier een lus. Hier wandelden we langs de Leedse beek die enkele vijvertjes bezit










Hele mooie panorama's


De Schiet-Champettermolen.




De schietsjampettermolen is een standerdmolen in Wanegem-Lede. Deze molen stond oorspronkelijk in Houtave. De Houtavemolen werd in 1981 afgebroken onder luidruchtig protest van de toenmoalige veldwachter, vuurwapen in de hand. Hij schoot een kogel in het molenkot. Deze molen werd in Wanegem-Lede heropgebouwd en wordt daar de schietsjampettermolen genoemd.
De molen staat langs de Huisepontweg, op de plaats waar vroeger een 16°eeuwse molen stond die op 27 oktober 1959 omwaaide.Het 23m lange gevlucht(wieken) is uit eikenhout. Een storm in de kerstnacht van 1999 rukte een molenroede los die enkele tientallen meters verder in de kouter terecht kwam. Sedert 2006 is ze opnieuw maalvaardig. Ze kan twee steenkoppels en een haverpletter aandrijven.










Via rustige weggetjes gaat de tocht terug verder richting Lede naar onze centrale rustpost.







Jammer dit is privédomein











Hier zijn we terug aan onze rustpost. Na deze gaat de tocht verder richting Huise, wederom via mooie veldwegels.







Op weg richting Huise

Hier zijn we aangekomen langs de Huisekoutermolen. Het is ook een standerdmolen. Oorspronkelijk stond deze molen in Waregem en was daar als hoogmolen bekend. De omlen functioneerde tot 1948, en verhuisde in de jaren 1972-1975 naar een plek in Huise waar vroeger een stenen grondzeiler stond, Cnuddes molen, die in 1851 afbrandde.
In 2001 bemerkte men een te grote torsie bij het draaien en legde men de activiteiten stil. De wind rukte een molenwiek af waardoor de eigenaar het volledige wiekenkruis in mei 2007 verwijderde. De restauratie was voorzien voor 2010-2011. Het terrein maakt deel uit van een heuvelkam tussen Schelde en Leievallei. De molen heeft een open voet en staat op teerlingen.


Hier de rustpost in Huise. Na deze rust was het nog een 8tal km te stappen alvorens men de eindmeet bereikte.










De grotere afstanden komen voorbij het Lammershof, dwarsen de Marollebeek en wandelen via Armenbos(geen bos). We komen bij de 10km stappers en samen stappen we langs de Rooigembeek terug naar het mooie Mullem.











Hier zijn we terug waar het vanmorgen begon. Het was een hele mooie wandeling.

Het tevolgen traject van de 42km


Het informatieblad


Begin was ok met enkele kleine wandelpaden




Eenmaal hier uit deze wegel kregen we heel veel beton onder de voeten.











Dit was heel veel aanwezig de eerste 15km.








Hier op weg naar het Liedemeerschpark



Hier aan de ingang van het mooie park.


Het park is volledig aangelegd rond een grote vijver. Elke plant, elke boom, elke grasspriet is zo geplaats dat alles in zijn geheel past.




Het is hier rustig om te wandelen in het park



Hele verzorgde vijver





Geniet even mee van al het moois in dit park












Hier stapten we langs de buitenzijde van het park met een zicht op de jachthaven


Terug in het park. Het vormt een buffer tussen de woonzone en het industriepark.






Hier wandelden we langs de oude scheldearm


















Nu was het heerlijk om even rond te kijken en te genieten van de wandeling




Spijtig dat dit niet toegankelijk is voor het publiek.


Mooie koi's


















































Kerk van Bottelare









Nog een tiental minuten te stappen en deze tocht zat er op. Al bij al waren we tevreden over deze wandeling spijtig van het eerste gedeelte.

De startzaal De Halle






Via rustige wandelpaden stapten we richting het natuurgebied de Smitschorre.








Mooie zichten op de kreken








Hier aan de ingang van het natuurgebied de Smitschorre.


Dit binnengedijkte, laaggelegen schor dankt zijn bijnaam aan de kanaalwerken uit de zestiger jaren. In 1968 werd het kanaal van Gent naar Terneuzen verbreed en verdiept. het vrijkomende zand werd via pijpleidingen op het Smitschorre-gebied gespoten. Daardoor veranderde dit laaggelegen land van een moerassige laagte in een droge, stuivende zandvlakte. In 1985 kreeg Staatsbosbeheer de opdracht om het grootste deel van het terrein te bebossen.
Anno 2004 begint zich hier een natuurgebied van enige allure te ontwikkelen. Het strekt zich uit van de Smitschorre tot de Axelse kreek en omvat ook de Zwartenbroekse kreek. Het totale gebied is 300ha groot. Smitschorre biedt vele recreatieve mogelijkheden. Je kunt er trimmen en joggen, golfen en fietsen. Er is ruimte voor ruitersport en er zijn er faciliteiten voor motorcross. Ook is er een zweefvliegveld en is er een kunstbos ingericht. Het kunstbos is een wandelgedeelte van het Smitschorrebos met daarin een permanente tentoonstelling van kunstwerken. Het kunstbos ligt op een loopafstand van de watertoren, de ingang is aan de Kinderdijk. Vlak bij de Smitschorre wordt een nieuw natuurgebied ontwikkeld. 




Even genieten van de rust en al het mooie van dit natuurgebied.








Zicht op de watertoren.


Het golfterrein bij dit natuurgebied


Afdaling tot bij de watertoren.


Deze toren kon men bezoeken op de wandeling vanaf 10u.










Uit het natuurgebied kon men verder naar de andere faciliteiten die dit domein te bieden had. 




Door de poldervlakte ging de wandeling verder richting Zuiddorpe.






Net buiten het dorp aan het einde vande schaapsdijkstraat slingert de Schaapsdijk zich door de akkers en landerijen


Nu en dan moesten we een dijk op en af.


Zicht op Zuiddorpe




Dit is een bijenhotel. Hier leggen de bijen hun eitjes in die gaten.


Kerk van Zuiddorpe.


Zuiddorpe is een dorp met ongeveer 1000inw. bij Axel. Vanwege haar zuidelijke ligging ten opzicht vanAxel is het zo genoemd, net zoals Westdorpe aan de westelijke kant van Axel.
Zuiddorpe is sinds 1406 als naam van het dorp bekend uit de bronnen. Daarvoor heette het mogelijk Moere of Nieuwerkerke. Het dorp ligt op een zandrug en had daardoor weinig last van de overstromingen die het grootste deel van Zeeuws Vlaanderen teisterden. Ten noorden van het dorp lagen een veengebied(moer) en de Axelse kreek waardoor het vanuit Axel slecht bereikbaar was. Hierdoor bleef het dorp tijdens de Nederlandse opstand lange tijd in Spaanse handen tot het in 1646 door het Staatse leger veroverd werd. Inmiddels had de Contrareformatie haar werk gedaan en het dorp bleef grotendeels Rooms Katholiek, dit in tegenstelling tot de streek ten noorden van Zuiddorpe. Pas vanaf 1788 had Zuiddorpe weer een eigen kerk. Het huidige kerkgebouw dateert van 1865 en staat aan de met linden omzoomde dorpsstraat.


Hier was er een rustpost in het dorpshuis. De grootste afstanden maakten hier een lus door de polders






De lus was terug heel gevarieerd met land- en rustige wandelwegen.








Ratte of de Ratte is een buurtschap in de gemeente Terneuzen. De buurtschap ligt tussen Zuiddorpe en Westdorpe en bestaat uit zes wegen die een rotonde vormen.


Typische huisjes








Terug in Zuiddorpe  waar dit beeld staat. Na de 2° keer stapten we verder via de fortenroute, door bos en over een wandel/fietsdijk terug naar Axel.





Hier op weg naar de fortenroute via rustige wandelwegen





hier konden wij niet op de dijken wegens de loslopende schapen.




Aangekomen op de fortenroute.


Hier een restant van zo'n fort.


De staats Spaanse linies is eenstelsel van verbindingslinies die tijdens de 80jarige oorlog(1568-1648) en de Spaanse Successieoorlog(1701-1714) is ontstaan in Staats Vlaanderen en in het Spaanse gebied onmiddellijk daarbuiten: Zeeuw Vlaanderen, Antwerpen Oost en West Vlaanderen. Deze Linies bestonden uit door dijken verbonden forten,schansen en redoutes. Ze werden aangevuld met versterkte steden en brede wateren. 


Op weg naar een volgende. Tegenwoordig zijn vele overblijfselen van deze linies duidelijk in het landschap aanwezig en vertegenwoordigen hoge cultuurhistorische en natuurwaarden.














Het fort St-Jacob was een fort dat zich bevond ten zuidoosten van Axel. Het maakte deel uit van de linie van Communicatie tussen Hulst en Sas van Gent, wat een onderdeel is van de Staats Spaanse linies. Het fort is daar gelegen tussen fort St-Joseph en fort St Livinus.


Het was een vierkante redoute, omgeven door een aarden wal en een binnengracht.




Het fort St Jacob werd in 1634 aangelegd door de Spaansgezinden, om het achterland te beschermen tegen de Staatse invallen vanuit het land van Axel. In 1645 echter kwam het fort, evenals de gehele linie in staatse handen.




Het was hier heerlijk wandelen, een eindje verder kwamen we het laatste fort tegen op deze wandeling


Het fort Livinus is een fort dat deel uitmaakt van de linie van de communicatie tussen Hulst en sas van Gent. Het fort bevindt zich tussen het fort St Jacob en het fort St Nicolaas. Het ligt ten Noordwesten van Koewacht aan de fortweg.


Het fort werd gebouwd omstreeks 1634 door de Spaansgezinden. Het is een vierkante redoute. De overblijfselen van het fort werden voor een belangrijk deel ondergeploegd en als akker in gebruik genomen, maar de noordelijke wal is nog zichtbaar als een knik in de liniedijk, en ook de zuidelijke gracht is nog zichtbaar.






De tocht ging verder langs mooie kreken, men kon er niet genoeg van krijgen.


























Hier kregen we een stukje bos








































Terug in Axel, hier een zonnzwijzer


Kerk van Axel. In het huidige Axel wonen bijna 8000 mensen. De stad vervult een functie van streekcentrum, met betrekkelijk veel winkels.
Axel blijft zich uitbreiden. Veel werkgelegenheid is te vinden in de industrie van de kanaalzone. De stad heeft vier kerken waarvan er nog 3 in functie zijn. Er zijn 3 begraafplaatsen waarvan één bij de katholieke kerk.


De stadsmolen is een korenmolen. Het is een ronde bakstenen stellingsmolen uit 1750. De molen is uitgerust met 2 koppels maalstenen,een buil en een pletmachine. Buil en pletmachine worden electrisch aangedreven. De molen draait van april tot eind oktober regelmatig op zaterdagen en is dan te bezoeken.


Op de vestingswal staat de stadsmolen, die in 1911 werd onttakeld en in de jaren 50 uitbrandde, maar die sinds 2000 weer draait en op vrijwillige basis graan maalt


De wandeling eindigde door de wekelijkse weekmarkt.




Zicht vanuit de molenstraat.





Terug aangekomen waar we vanmorgen begonnen aan dehele mooie wandeling. Het is zeker een aanrader.