St Katarinakerk





speelpleintje



mooi stukje natuur om er door te wandelen.





We kregen heel veel variatie in het parcours.







Aangekomen aan de 1° rustpost. Ik deed hier een lus van 8km.

Ook deze lus bood heel veel afwisseling.




















Ryckevelde is een domein van 180ha groot op het grondgebiedvan Assebroek en St Kruis(deelgemeenten van Brugge). Een deel is militair domein, het Kasteel biedt onderdak aan Ryckevelde vzw, bewegng voor Europees burgerschap, en de bossen zijn deels beschermd natuurgebied.








Het kasteel. Ryckevelde is gesitueerd op de grens met zand en zandleem en is bijgevolg nooit een rijke landbouwgrond geweest. Er groeide heide en er graasden schapen. de aanplanting met naaldbomen verzuurde de grond en als klap op de vuurpijl gebruikte het Belgisch leger het bos als schietstand annex noodlandingsbaan zelf's 's nachts.

Het domein lag dan ook op het grondgebied van 3('?) gemeenten, zodat niemand zich echt verantwoordelijk voelde. Door de afbouw van militaire activiteit en de gedeeltelijke bescherming door Natuurpunt vzw is er weer meer plaats voor recreatie en natuur. Er zijn opnieuw heidegebieden en er is een aangeplante heemtuin, een loofbos met streekeigen soorten dus.

Mooi zicht op het kasteel



Netten van de scouts?







Hier ons laatste stukje natuur van deze mooie tocht.

Hier dwars door een kinderboerderij.





de allerlaatste splitsing en nog een kleine km te gaan en deze tocht zit erop.

Het was een rustige en heel mooie tocht door Assebroek. Heel veel afwisseling tijdens deze wandeling.

het parcours

de verschillende afstanden



onze fotografe Josiane



We dalen een stukje heuvel af en wandelen dan naar onze 1° rustpost via de onverharde Kauwakkerstraat slingert  tussen de velden omhoog naar de walletjes waar we de kleinere afstanden vervoegen. We blijven samen tot de rust.





We krijgen hele mooie zichten





ons Christianneke is alleen op wandel.

hier krijgen we een stukje privaat

we wandelen door een wijnveldje.







Hier komen we aan de Zwartemolen. Na iets te hebben gedronken maken we een mooie lus, deels door Frankrijk.

Ondertussen heeft Christiane haar ventje Willy bijgebeend.

Ook op de lus krijgen we waar voor ons geld.



We volgen de Eeckelstraete tot aan de Brasserie Hommelpap.

typisch cafeetje  in Frans Vlaanderen



Hier zijn we aan Brasserie Hommelpap.Grbtuikmaking van eigen gekweekte hoppe en zonder bewaarmiddelen.

Hier beginnen we aan de klim naar de Ravensberg. Ooit bekend als de Galgenberg. In de 16°eeuw werd de top namelijk bekroond door de executieplaats; menige protestant en gevangen genomen geus werd hier opgehangen, geradbraakt,onthoofd of op de brandstapel gezet. De lijken werden als verschrikkingsmiddel tentoongesteld tot de raven (ravensberg?) geen honger meer hadden.

Overgebleven bunker



via rustige wandelpaden en veldwegels bereiken we terug onze rustpost.

Terug aangekomen op onze ruspost.

Na deze rust wandelen we nog een tijdje samen met de andere afstanden tot aan de splitsing.





Hier zien we nog eens Willy

Hier verlaten we de rest en begeven we ons opnieuw op Franse bodem.



We volgen een stukje GR- route



We gaan richting Broeken, een mooi stukje natuur.







Ook hier hebben we mooie zichten

Hier zien we een bunker van WO I





Nog een laatste splitsing

Wandelen nog over een knuppelpad

en komen zo weer aan onze startzaal. Mooie wandeling met heel veel afwisseling.

startzaal in Péronnes





Een klein steegje naast de kerk en we gingen op verkenning door het dorp, om daarna de velden in te trekken.

ouderwetse splitsingsborden

Een mooi kapelletje

goudgele korenvelden

Achter een boerderijtje, eensmal pad naast een maïsveld en we zijn bij de Schelde. We wandelen er even langs, stappen een vijver voorbij en kome zo bij de jachthaven van Le Grand Large.





afwisselend parcours







Hier liggen veel oude wrakken



hier zo'n exemplaar



ophaalbrugje



hier stapten we een klein deeltje door het bos van Fouage

Bij een visvijver hadden we onze eerste rustpost. 



Het kanaal Blaton - Nimy

We zien een boot voorbij varen en dan na een tijdje komen we aan de brug Pont de Gaulle. Hier slaan we een asfaltweggetje in, komen we wat huizen tegen en wat verder is onze rust in café Le Relais op een boogscheut van Maubray. We maken hier een mooie lus.

We bereiken het stationnetje van Callenelle, dwarsen wat verder de weg naar Péruwelz en wandelen dan het dorpje door tot we een kasseistrook tussen de huizen moeten volgen en die verder overgaat in een graspad.

stadshuis



We krijgen een mooi zicht op het dorpje, terug even Callenelle in en uit, we wandelen onder de spoorweg om zo bij een oude kanaalarm te komen.We stappen verder tot aan het sas en zien het kanaal Blaton - Nimy terug in de omgekeerde richting.

Wat verder zien we een brug , maar het is pas bij de volgende brug dat we terug aankomen bij onze rustpost.

deze zoekt verkoeling

Nog een kleine 10km te gaan tot het einde. Terug tot het station en nu linksaf , kort langs de spoorweg en dan volgt een mooi stukje parcours.











Een mooie rechte dreef met oude eiken, naast ons wat lager gelegen het oude kanaal midden de mooie natuur.





Bij de grote weg, eventjes rechts gaan, een cafeetje, onze laatste rustpost. Nog 5.6km tot de aankomst. Vlug de weg over en we stappen terug langs het kanaal Antoing - Pommeroeuil. Heerlijk wandelen is het hier en het gaat van sas tot sas. Na een tijdje verlaten we dit waterrijk gebied.

We komen aan in het gehucht Vezoncheau, waar grote korenvelden opduiken. Een plaveiweg leidt ons er doorheen, we zien ook oude molenrompen en op het einde krijgen we het kerktorentje van Fontenoy in ons vizier.

zicht op Péronnes Lez Antoing

Wij dalen wat, wandelen nog het hele dorp door en komen via een kerkwegel naast de kerk aan de startzaal.

Terug aangekomen via de achterkant. Het was een rustige en mooie wandeling. Was blij dat het zo warm niet was.

Hier kwamen we aan het einde van deze wandeling. Het was wel zwaar vanwege de hitte.

Terug aan de startzaal

Sloebertocht:

Vandaag besloot ik deel te nemen aan de Sloebertocht, een tocht van 60km, heel gewaardeerd onder de lange afstandswandelaars. Voor het eerst vanuit de Zwalmparel uit Munkzwalm werd er gestart. Een volledig nieuw parcours. Na het inschrijven vertrok ik voor deze tocht. De 20 - 36 en 60km vertrokken langs de sporthal richting kerk van Munkzwalm. Aan het kapelletje volgden we de Zwalmbeek naar de Zwalmmolen, steken over en bereiken het waterzuiveringstation. Daar gaan we de natuur in naar de beruchte paddestraat. Een klein baantje wijst de weg naar een mooi stukje klimwerk in een prachtig decor. Voorbij het nieuwe kerkhof van Zottegem dalen we een veldwegel af, en dwarsen de spoorweg. Hier verlaat de 20km de andere 2 afstanden en stappen richting Rozebeke.

De 36 en 60km wandelen verder naar het Mijnwerkerspad, en via een bosje vervoegen we ons terug bij de 20km stappers richting een drankbevoorrading na een kleine 9km.

startzaal om 5u35



























Na de bevoorrading gaan we verder richting Elst, waar we met zijn allen de Rekelberg beklimmen, om via kleine veldwegels onze 1° echte rustpost bereiken.





Hier aangekomen in Elst. De 20km stappers wandelen nu richting St Blasius Boekel, de 36 en de 60km stappen via kleine landelijke veldwegels naar een scherpe beklimming, om boven rechtsaf naar de watertoren van Brakel te stappen.


















Na een tijdje steken we de steenweg Oudenaarde - Brakel over en gaan dan de volle natuur in, genieten van afwisselend klim en daalwerk. Nadat we onze volgende rustpost hebben verlaten stappen we richting Opbrakel. We begeven ons naar de Mont de Rhodes, het hoogst gelegen punt van deze wandeling. Ook hier heeft men, reeds voor de zoveelste keer tijdens deze tocht, ogen te kort voor een aaneenschakeling van mooie vergezichten rondom zich. We dalen eerst, om hem daarna opnieuw te beklimmen.








































Andermaal wandelen we de Mont de Rhodes(op Waals grondgebied) af en bereiken via het bos de rustpos in d'Hoppe.











Rustpost d'Hoppe.

We trekken verder richting Radars, en bereiken de grote baan Ronse - Brakel. We dwarsen en trekken naar het prachtige bos Ter Rijst die we neerwaarts doorkruisen tot de uitkijkpost in het bosgat.
















Het mooie bos Ter rijst







Uitkijkpost  aan het Bosgat. Ook hier loont het de moeite om even kort te verpozen en te bewonderen hoe mooi het is rondom Schorisse. We duiken terug de diepte in en via de natuur wandelen we naar de Wante, onze rust en bagagepost.  Na deze stappen we verder en beklimmen we de Forreest, en zakken dan af naar de pittige Ganzeberg. Via paadjes bereiken we Burreken-bos, waar we de 36km stappers terug aansluiten. Kort daarna verlaten ze ons opnieuw en wij gaan een stukje verder via een mooi wandelpaadje komen we ook aan in het Ruitershof , onze volgende rustpost.


























Nadien vervolgen we deze mooie natuurtocht richting Buikberghoeve en de watermolen t'Perlinck om via kleine stapwegels St Kornelis Horebeke te bereiken.









Een stuk later dan vroeger gaat de 60km nu af naar het Sloebermoment bij uitstek: de stopplaats in de brouwerij Roman, waar onze dorst kan worden gelest door middel van lekkere sloebers of frisdranken.



Hier komen we aan in de brouwerij, het hoogtepunt van deze wandeling en de wandelaar.

Zo gaat dit er aan toe. Sante en laat ze maar komen.



Nu nog een 12tal km te gaan. We wandelen terug door het veld naar de niet te versmaden Molenberg, waar we ons laatste klimwerk voor de kiezen krijgen. Onderweg pikken we terug de 36km stappers op. Na een tijdje komen we in St Denijs Boekel, van waaruit we via verkeersarme baantjes en weggetjes samen met de 36 en 20km stappers ons richting Zwalmbeek begeven. De 60km stappers krijgen hier nog een extraatje, en na een kleine lus stappen we allen naar de bierwagen voor nog een lekker typisch bruintje Adriaan Brouwer, genoemd naar de patroon van de vermaarde Oudenaardse bierfeesten, waarna we nog een 700tal metertjes verwijderd zijn van de aankomst.

Het was een hele mooie tocht , zeker een aanrader voor degenen die dit nog nooit stapten.

Vriendschaptocht;

Tocht vanuit Huize kattebeek, een tocht ten voordele van een gezinsvervangend tehuis, ingericht door de wandelclub NWD uit Deinze. Mooi parcours met heel wat variatie. De centrale rust was in Astene.

We betreden hier een nieuw domein, Het goed te Parijs.

Een mooi stuk natuur, sedert 2010 is het nieuwe stadsbos van Deinze of het goed te Parijs in volle uitbouw. Je kan er nu reeds wandelen en fietsen langs de 6km autovrije wandelpaden. Ruiters kunnen er terecht op een ruiterspad.









Het stadsbos Deinze is gegroeid rond Astenedreef, een prachtige oude lindedreef die de Gampelaerehoeve verbindt met Vakantiecentrum de Ceder. In 2006 is hier 6 ha nieuw bos aangeplant.







Doortje en Anita waren druk in de weer.














hier op weg naar de stilte

Weg van het drukke verkeer





Info bord betreft het domein

Aangekomen aan de centrale rust. Na deze moeten we hier een mooie lus maken en verkennen we opnieuw een ander deel van het natuurdomein.



Over het sas en op zoek naar het domein.



We liepen een eindje langs een dode Leiearm





en hier doken we opnieuw de natuur in.

Dit paadje volgden wij tot aan het veer.





heel mooi stuk natuur












we kregen regelmatig mooie verzichten



hier waren we aangekomen bij het veer en moesten de overkant bereiken om zo terug te keren naar Astene.







en draaien aan het wieletje tot we de overkant bereikten.

ondertussen stonden er al andere wandelaars te wachten voor hun oversteek.

en weg waren we.



We maakten nog een extra rust in de Vosselareput.

na deze waren we terug op pad om onze tocht verder te zetten.






nog eventjes door het domein



We bereikten stilaan het einde, hier volgden we de finse piste van het sportstadion.







Nog eventjes door de wijk

Na deze bocht waren we aan het einde van deze mooie tocht. Daarna nog wat napraten bij een fris drankje

Irrel - Biesdorf - Bitburg - Torhout:

Jammer genoeg mooie liedjes duren niet lang, vandaag gaan we terug naar huis. Na het ontbijt, was het tijd om onze bagage in te laden. Daarna reden we met de bus richting Biesdorf am See. Daar aangekomen maakten we allen een gezamelijke wandeling rond het meer. Afsluiter met verpozing in een prachtige miniatuurtuin, waar we het klokkenspel van Georges en Luc konden bewonderen. Daar was er gelegenheid om iets te drinken vooraleer we verder reden.

De wandeling begon langs het mooi meer





zicht op het meer

ook klimmen was erbij





druk overleg bij sommige mensen

hier ook nog een mooi zicht







onze gidse Nicole met partner

de laatste trapjes of niet?






Aangekomen bij onze afsluiter in Biesdorf am See

eerst even een kijkje nemen alvorens iets te drinken



deze waren het tegenovergestelde eerst wat genieten

zicht op de tuin







een steur

Doortje op de schommelstoel(waar is tijd toen...)

In het huisje

ook Christiane wilde schommelen



ze schouwde de troepen

mezelf aan de vijver



en dan genieten van ons drankje

Het was tijd om een groepsfoto te maken alvorens we wegreden richting Bitburg.


Aangekomen in Bitburg, stapten we naar de verbruikerszaal waar we een middagmaal kregen. Naar gewoonte werden de organisatoren in de bloemetjes gezet met een passend geschenk. Georges was eerst aan de beurt.

daarna de gidse

dan de buschauffeur Dirk

en als allerlaatste onze Luc voor de vele uurtjes lachplezier.

Daarna bedankte Georges al de wandelaars en sprak nog een woordje toe voor het volgend jaar.



Na het eten volgde dan een mooie uiteenzetting in de brouwerij.

Daarna was er nog wat tijd om even te proeven. Na deze werd het tijd om terug naar Torhout te rijden. Het was een heel plezant weekend en hopelijk tot de volgende.

Irrel - Echternach - Irrel:

Vandaag staat er een wandeling gepland in Echternach. Na ons ontbijtbuffet, gingen de wandelaars van de lange afstand hun lunchpakket ophalen en begaven zich naar de bus. Na een 20tal minuten kwamen we aan in Echternach . Aan het busstation waren de wandelaars terug in 2 groepen. De kortste afstand deed er een stadswandeling door het historisch stadje Echternach met aansluitend een prachtige wandeling, gekruid met vergezichten en gingen tot aan het rotsenmassief Wolfsschlucht. Daarna hadden ze een vrije geleide tot de bus terug vertrok naar het hotel.

We zijn aangekomen aan het station van Echternach.

Eventjes luisteren naar de organisatoren



Zicht op wandelpad langs de Sure





Zicht op het mooie park



De gidse Nicole trok met de korte afstand  door het historische centrum en ging daan richting Wolfsschlucht.

De lange afstand vertrok via een hellend pad naar het rotsenmassief van "klein Zwitserland", door de rotsen van de kloof de Wolfsschlucht naar het amphiteater"Breechkaul" waar we ons lunchpakket konden opeten.

Een mooi gezicht over Echternach

en trapjes op

Een mooie kiosk

mooie zichten

Op weg naar Gorges de Loup

Doortje met Benny en Luc



hele mooie rotsformaties

Echt een aanrader voor mensen die zich in Echternach aan een wandeling wagen. Gewoon de E1 volgen richting Berdorf.





Smalle doorgangen door de rotsen

dit is echt genieten







Hier aangekomen bij de Hohllay





vandaar nog een 10tal meters en we zijn aangekomen bij het amphitheater.

Hier eventjes een rustpauze houden



Georges toonde dat het goed was.

Iedereen had er zin in

mooi zicht  vanuit het theater

Daarna was het tijd om deze wandeling verder te zetten richting Perekop en zo terug naar Echternach.

We kregen er niet genoeg van, al dat moois



eventjes omkijken of de fotograaf nog mee is

ook hier kregen we een mooi uitzicht







het kabbelend water gaf de wandelaar wat rust





Hier naderen we het eindpunt van deze mooie wandeling

ook wij hadden nog de tijd om even op verkenning te gaan in dit stadje vooraleer we terug naar ons hotel reden.

Aan de fontein op de markt van Echtrnach.

Een maal terug in het hotel, en voor wij konden eten vertaalde onze gidse het menu en Georges beeldde die dan uit.

Christiane was in haar nopjes.

en ook Willy luisterde aandachtig mee.

En hier onze charmante barman Mr Bean.

 Irrel - Ernzen - Irrel:

Na het ontbijt stond er terug een wandeling op het programma. De groep was verdeeld in 2 stukken, een voor de korte afstand en een voor de langere afstand. De korte afstand vertrok met de bus naar Irreler Wasserfälle voor een wandeling van 6km langs het Erlebnispfad met aankomst aan het hotel, en daarna vertrokken ze met de bus richting Ernzen waar er een verrassingsmiddagmaal was.

Verzamelen  geblazen

De langeafstandswandelaars vertrokken voor een uitstap van 18km. Ook wij gingen richting Irreler Wasserfälle en dan verder door het rotsenmassief naar het natuurcentrumpark "Teufelsschlucht" voor een korte pauze



Het was echt genieten







Ook hier was er heel veel variatie in het parcours







Eventjes een foto nemen





Een verdwaalde ananas



Een mooi vergezicht


Leuke afdaling

en voor sommige minder leuk dit klimmen



en maar klimmen



Hier aangekomen voor een korte pauze in het natuurcentrumpark.



Binnen was er een klein museum ingericht.









Ondertussen wandelden we verder richting Ernzen waar we een verrassing maaltijd kregen.





Ook hier kregen we veel pracht te zien






Ja Doortje, even zitten en knip je staat erop.



Hier aangekomen op onze verrassingsbestemming.

Lekker haardvuur

We kregen een soort bbq

Aan wat zou Christiane denken?

Na het eten stapten we verder door een bosrijk gebied. De korte afstand vertrok met de bus naar Enzerhof voor een mooie wandeling naar de Liboriuskapelle waar ze ons zullen opwachten.

De lange afstanden stappen richting Enzerhof voor een korte rust en gaan dan verder naar de Liboriuskapelle met zijn prachtige vergezichten

Geniet even mee van al dat moois



Hij kan het toch niet laten



Christiane rust even uit.

Hier aangekomen aan de Liboriuskapelle

Hier kon men genieten van deze mooie vergezichten.


We hebben een mooi zicht op Echternach

Over verrassend mooie parcours loopt de tocht verder naar het natuurpark waar deze wandeling eindigd



Nog een mooi zicht





In dalende lijn richting natuurpark









Hier aangekomen aan het natuurpark waar iedereen een welverdiende pint kon krijgen.

En dit als afsluiter voor we wegrijden richting hotel. Morgen staat er een mooie wandeling in Echternach op het programma.

 Torhout - Himmerod - Landscheid - Irrel:

We vertrokken met de bus vanuit St Henricus Torhout voor een meerdaagse wandelevenement. We hielden even halt in Barchon, waar men de tijd kreeg om even iets te drinken en te eten. Na deze reden we verder tot Himmerod waar we verwacht werden voor het middagmaal.

Aankomst bij het Himmerodkloster

Eventjes de benen strekken en we gingen richting verbruikerszaal.





Hier nog even een fotootje van nemen.

Onze organisator had er degelijk zin in. Na het eten stond er een wandeling op de agenda en de groep kon kiezen uit de een korte of een lange afstand.

De korte afstand bracht een bezoek aan het klooster, maakte daarna een rustige wandeling in de prachtige vallei en ging dan verder met de bus richting Landscheid.

Hier de voltallige groep wandelaars.

De grootste afstand, waarbij ik hoorde begon aan de tocht van 12km tot Landscheid, via prachtige natuurpaden van de Eifelsteig-wandelroute met rotsenmassief.



Onze gidse(midden) Nicole poseerde graag voor de camera



Er was heel veel variatie in het parcours



Luc had wat last van te veel water

Eventjes zitten








Het was vooral genieten

Hier aangekomen in Landscheid waar de korte afstand samen kwam, nog even iets drinken en we reden dan verder richtng Irrel waar we verbleven. Aangekomen aan het hotel, kregen we onze sleutel en konden uitpakken.

                                                                                                                                                              Een lekkere douche nemen en dan was het tijd voor ons avondmaal.

Onze organisator met vrouwtje

Nog even een slaapmutsje voor het slapen gaan. Morgen verkennen we de streek rond Irrel

Hier het pad tussen de voetbalterreinen.



Het was lekker warm om te stappen.

We kregen heel veel afwisseling 

De 10-24 en 30km zetten hun weg verder richting Tienpondsmolen naar Bruisbeke en gaan een korte doortocht maken in het Houtembos.



We kregen mooie panorama's te zien



Hier door het Houtembos.









Langs de Steenberg bereiken de wandelaars een eenzame boom met bijhorend kruis(geen foto genomen) waar er een splitsing is, wij maken nog een ommetje alvorens we de Paardenmarkt bereiken waar er een rustpost  voorzien is.





Zicht op Hillegem



Hier de fotograaf (Mario)van de wandelgazette.



Onze rustpost  de Feestzaal op de Paardenmarkt.

Na deze rust gaan de afstanden over de markt en nemen de Diepestraat  en nemen wat verder een verhard pad en wandelen  naar de rustpost in Oombergen.



We krijgen terug heel veel variatie op het parcours. De parcours Etienne heeft terug zijn best gedaan.





Heel rustig om te wandelen, echt genieten.

Boeren zijn druk bezig met dit mooie weer. Zij hebben geen tijd om te wandelen.







Kijk eens aan hier komt Theo aangewandeld.

Nog enkele doorsteekjes trotseren



Nog een fotograaf voor de wandelgazette(Frans)

en hier de padstappers Martine en Fozzie.

Hier zijn we aangekomen te Oombergen. Eerst iets drinken vooraleer we aan de lus beginnen. Hier zijn we al halverwege(16km)

In Oombergen maken wij een mooie lus van 7,4km naar het bos van de Uilenhoek en keren langs de Espenhoek en de kerk van Oombergen terug naar de rustpost.



Ook deze keer was het top om te wandelen.





mooie zichten





Mario komt eraan en wij vertrekken nu richting einde.

We keren terug langs Kottem en Kottembos naar de startzaal die we bereiken na 7km.





We laten Oombergen achter ons



In de open velden  was het heel warm 

Hier zicht op Hillegem



We bereiken Kottembos





Men mag niet dik zijn wil men hier in het bos wandelen.

Deze passage deed deugd, eventjes afkoelen.

Dit geschenk kwam uit de hemel gevallen. Dit deed zo'n deugd, een lekker ijsje, na dit nog een 100tal meters en deze mooie tocht is voorbij. Nog wat drinken en een babbeltje en keren tevreden naar huis terug.

Het parcours was heel varierend



We kregen heel veel mooie zichten







Hier kwamen we aan bij de Galgebossen.

Deze bossen(107ha) liggen op de grens tussen Elverdinge, Poperinge en Vlamertinge. Het bos kreeg zijn naam omdat de graaf onderdanen liet ophangen aan de rand van dit bos.

Het is een soortenrijk loofbos met veel poelen  en rijk aan amfibieën. Kenners zullen hun hart kunnen ophalen bij de enorme diversiteit in de Galgebossen. Zo zijn er maar liefst 150 soorten planten en 24 soorten dagvlinders in dit bos, zoals de zeldzame kleine ijsvogelvlinder. Wie van planten houdt, mag rekenen op minstens 150 soorten in de Galgebossen.







De wandelaars genieten van de natuurpracht en de rustgevende stilte.



Geniet even mee.





Hier aan de uitgang van deze bossen was er een wagenrust voorzien. Eventjes onze dorst lessen vooraleer we verder stappen.

Hier enkele stappers van Krombeke.

Damien , hij heeft alles onder controle.

Na onze natje stapten we verder terug via rustige paden en wegen naar onze volgende halte in Vleteren.

De 2 anciens van de euraudax.



Naamsteen en cross of sacrifice.

Canada farm Cemetery.

Dit is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de 1°WO, gelegen in Elveringe. Deze begraafplaats is ontworpen door sir Reginald Blomfield met medewerking van Artur Hutton en heeft een opp. van ca 3400m². Er worden 898 Britten en 9 Canadezen herdacht. Het wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission.



Hier op weg naar Vleteren.

Nog een10tal minuten te gaan en deze prachtige tocht zit er op.

Afstandstabel

Het parcours

De startzaal.

Zicht op de kerk van Huizingen. Eenmaal uit de startzaal begaven we ons naar het domein, ditis naast de startzaal gelegen. Eventjes controle aan de ingang en we waren vertrokken .

We passeerden eventjes de kleine dieren en daarna begonnen we aan een lichte klim via de buiten paden van dit mooie domein.

Doortje nog even poseren

We kregen al een mooi zicht voor ons.



Het Kasteel van Huizingen. Is gelegen in het Provinciale domein, te midden van een prachtige vijver en de prachtige natuur. In het kasteel van Huizingen bevinden zich een brasserie en gastronomisch restaurant op het gelijkvloers. op het 1° verdiep bevinden zich onze feestzalen en seminariezalen. Het kasteel dateert uit de vroege 16°eeuw, en was aanvankelijk een oudere herenwoning. Na grondige aanpassingen en verbouwingen door de heer Albert Vaucamps, van 1877 tot 1880, werd het een sierlijk ecletisch waterkasteel opgebouwd uit de renaissance en barokelementen. De architect is echter onbekend gebleven.





Nu naar de buitenste paden in dit domein. We profiteerden maximaal van de zon.

Rhododenderon in bloei.



Geniet mee van de mooie zichten.





Ook hier aan deze uitgang was er een controlepost, zodat er niemand zonder kaart dit domein in kon.



















Het stadshuis van Dworp

In deze gemeente was de centrale rustpost voor alle afstanden. Hier moest ik eerst een lus maken van ongeveer 5,5km vooraleer ik terug ben voor de 2°maal.

Kerk van Dworp

Een klein eindje deze weg volgen, die dan over gaat in een mooi pad.

Dit pad volgen en we kwamen in het Steenputbos aan.









Eenmaal uit dit bos gingen we richting Alsemberg.

Hier kwamen we voorbij de papiermolen.

De papiermolen Herisem en de voormalige kartonfabriek Winderickx te Alsemberg is een negentiende eeuws industrieel complex dat gegroeid is uit een oude papiermolen, die opgericht werd in 1536. Het geheel is één van de best bewaarde voorbeelden van de ooit bloeiende papier- en kartonnijverheid in de regio van Vlaams Brabant. Vandaag de dag staat het op de lijst van beschermende monumenten als industrieel erfgoed en werd door de Europese commissie erkend als modelproject voor de instandhouding van architectonisch erfgoed.



Verder op deze lus was het parcours heel variërend 









Onverharde en verharde paden volgden elkaar op.







Hier kwamen we terug bij de andere wandelaars die deze rustpost opzochten.


Na de rust maakten we nu een lus van 9km alvorens we voor de 3° en laatste keer terug kwamen.


Nu gingen we richting Hallerbos op zoek naar de boshyacinten.





Helaas deze boshyacinten waren al uitgebloeid.

Het Hallerbos is een bos met een oppervlakte van 552ha ten zuidoosten van Halle. Het bos is grotendeels eigendom van het Vlaams Gewest en een klein deel van het Waals Gewest en privé-eigendommen.





Het Hallerbos is het belangrijkste en meest uitgestrekte bosgebied tussen de Zenne en Zoniën. Het bos is een publiekslieveling dankzij het prachtige paarse tapijt van wilde hyacinten, die bloeien rond midden april. Ook de gigantische mammoetbomen maken een bezoek aan dit bos meer dan de moeite waard.





Mammoetbomen.

Het is heerlijk wandelen in het bos.









Op naar het einde kregen we nog verscheidene wegels en paden en mooie zichten.











En op het allerlaatste deden we nog eens het domein aan waar we  een controle kregen in verband met onze wandelkaart.

Hier verlieten we het domein en kwamen na een 5tal minuten terug aan onze startzaal. Het is zeker een aanrader.

De wandelaar kon uit 5 verschillende afstanden kiezen.

De grootste afstand ging ik wandelen.

De 15 - 21 -en de 30km stappen door de gehuchten Boeregem en Huisgaver en de Lozerbeek.

Willy was ook van de partij.

De 21 en 30km maken een prachtige lus waarna iedereen terug samenkomt in het gehucht Goed Leven. Daarna gaan we richting voetbalterrein van VK Lindenhoek waar onze 1° rustpost is.

We krijgen mooie verzichten 

Ook heel veel kleine veldwegels













Hier in de streek van Kruishoutem is het heerlijk om te wandelen.











Aangekomen op de rustpost. Na deze rust  gaat het  richting Lozerbos.

De grootste afstanden wandelen langs de in aanbouw zijnde vakantiewoningen van de Lozer Lodge, richting Nazareth via natuurrijke paadjes en wegels naar de wijk Marolle, waar we een 2° rustpost hebben.







Ook hier krijgen we mooie verzichten te zien.





verharde en onverharde paden zijn hier in overvloed.



























Nog een 100tal meter van onze rust. De 30km maakte hier een lus van 7,6km langs de gehuchten het Kruiske, de Kallemoeie en Kongo(allemaal rare namen)





Opvallend is het onlangs in gebruik genomen Provinciaal Proefcentrum voor de Groenteteelt oost-Vlaanderen. het heeft als missie: op execellente wijze kennis verzamelen, ontwikkelen en uitdragen aan alle mensen betrokken in de land - en tuinbouw. Naast teelttechnieken gaat ook de aandacht uit naar economie, voedselveiligheid, kwaliteitszorg, fiscaliteit, ecologische waarden.







Nadat we voor de 2°maal aangekomen zijn in de wijk Marolle, wandelen we terug naar Lozer via het gehucht  De Bunders, Hoeve Wijkhuis en talloze bewerkte akkers, terug naar Lozerbos waar we terug aankomen bij de kleinste afstand. 







Langs de alom gekende brasserie "De Zandvlooi" en nog een stukje Lozerbos komen we zo aan in Lozer .



Hier stappen we het Lozerbos in. Wist u dat het Lozerbos een ideale uitvalbasis is voor toeristisch recreatieve uitstappen, zelfs met paard of kar.

Het Lozerbos wordt beschermd door Toerisme Vlaanderen en is dusdanig interregionaal erkend en bekend in Frankrijk en heel België, onder de hoge bescherming van Europa.







prachtig om er door te wandelen.









Hier nog bekende gezichten.

Eenmaal in de zaal was het tijd om iets te drinken en te kletsen.

Aandachtig te luisteren

en nog een drinken. Het was een prachtige wandeling met heel veel natuur en veel wandelaars(2145)

Marche des Clochettes:

Vandaag besloot ik een wandeling te maken in de provincie Henegouwen. Ik reed naar Erbisoeul, zo'n 10km ten noorden van Mons(Bergen). Deze tocht is van de wandelclub Les Marcheurs Police de Mons. De start was vanuit Ecole communale d'Erbisoeul. We vertrokken vanuit deze zaal richting Herchies via een stukje grote weg die na een eindje stappen ons de weg toonde naar de natuur. Tot aan de 1° rust was het bewandelen van onverharde paden en een klein stukje dorpskom. Nadien vertrokken we naar de volgende rust via een mooie lus doorheen de bossen van Baudour.

Het plaatselijk schooltje waaruit de wandeling vertrok

Na een eindje de hoofdweg te volgen begonnen we de natuur in te gaan.





hier was het rustig om te wandelen.







Hier een tv antenne op een nagebootste eifeltoren.

Hier kwamen we aan op onze 1°rust, ten huize van de voorzitter. In Vlaanderen zou dat niet kunnen.

Na onze rust begonnen we aan een mooi stuk natuur van zo'n 8km, de bossen van Baudour. Geniet even mee.





Heel mooi om er door te stappen



la maison ronde, bekend onder de wandelaars als rustpost door de wandelclub van Ghlin.




Weinig volk op deze 20km

Mooi zicht

















Aangekomen in Herchies, deelgemeente van Jurbise(Jurbeke)

Ondertussen was er een onweer op komst

Hier foto genomen van de overkant van de weg waar het weer nog goed is.



Ondertussen aangekomen op onze 2° rust, terug ten huize van ....een bestuurslid.


Na deze stapten we opnieuw richting Herchies maar nu via Erbaut.





Hier kregen we wat afwisseling van onverharde paden en verharde wegen.







We hadden geluk, we wandelden tussen de onweerswolken, gelukkig was de regen voor elders.



Terug aangekomen op aan de 1°rust, nu nog een kleine 3km te gaan tot aan de start.





Het kerkje van Herchies.



Hier kwamen we aan de zaal waar het vanmorgen begon.

De laatste meters van deze mooie en rustige wandeling.

Husidinetocht:

Vandaag ging ik wandelen in Heusden, een tocht van de wandelclub uit Merelbeke. De start was vanuit de basisschool "De Klaver". De tocht ging richting Laarne, waar de 1° rust in de paardemelkerij was. Vandaar ging het verder rondom Laarne waar we een 2°rust hadden in de plaatselijke basisschool. Daar maakten wij een lus richting Wetteren en keerden terug naar het schooltje. Daarna via rustige wegen en paden terug naar de startzaal. Een wandeling met heel veel variatie.

De start van deze tocht

Op verkenning door Heusden



De kerk van Heusden



Via rustige wandelwegen op weg naar de paardemelkerij.





Mooi interieur van het kappeltje.



Veel variatie doorheen het parcours









Heel rustig om te wandelen.



Aangekomen op de paardemelkerij






Hier op weg naar de volgende rust

Ook hier kregen we een gevarieerd parcours.





Hier aangekomen op onze 2° bestemming, het basisschooltje van Laarne. Hier maakten we een lus.











Mooie veldwegels



Hier kwamen we voorbij het Prullenbos.






Mooie zichten











Bijna terug aan het schooltje.



We kregen op de terug weg vele mooie wandelpaden.

Nog een kleine km en deze tocht zit erop.

De ontbijtzaal





Afscheid nemen van ons hotel



koffers inladen

Nog een groepsfoto en dan wegwezen richting Hermeskeil.

Hier zijn we dan aangekomen in Hermeskeil, De Concorde hier vooraan  doet nu dienst als restaurant.

Geniet even mee met deze oudere vliegtuigen.



















Wie gaat er mee?

Doortje ziet het zitten om dit tot een goed einde te brengen.

Na dit boeiend bezoek is het onherroepelijk tijd om de terugweg aan te vatten. Jammer mooie liedjes duren niet lang. Het was een heel mooi weekend en een dikke proficiat aan de parcoursmeester van de wandelclub van Lauwe.