Vandaag ging ik wandelen naar Ghyvelde, een klein dorpje net over de grens in frans-Vlaanderen. De plaatselijke wandelclub "Les Randonneurs des Polders" organiseerde vanuit de mooie zaal "Salle des Fetes Roland Haesebaert" hun 12° editie. van deze Rando-Watergang. Deze club die maar één tocht per jaar organiseert, hebben met deze wandeling de wandelaars iets heel mooi aangeboden.
Ghyvelde telt circa 3000 inwoners, en ondertussen uitgegroeid tot een Franse badplaats met een familiaal karakter.

Het te volgen traject


De mooie en ruime startzaal.

Ik begin aan deze wandeling van bijna 29km. Nadat de stappers het dorp hebben verlaten, wandelen ze richting "Les Dunes Fossiles"






Hier passeren we Lac des Moeres, om dan via een smal pad tussen de duien en de autosnelweg te wandelen.


Hier bereiken we het begin van dit prachtig natuurreservaat.


Hier nog tussen de autosnelweg en duinen.


Alles staat al mooi in bloei.

We krijgen mooie verzichten.


We bereiken een omheining waar we doorkruipen en wandelen verder langs een gracht. Via de zandpaden stappen we verder in dit mooie natuurreservaat en hier moeten we opletten voor de ontelbare konijnenpijpen.


Het is echt genieten van al dit moois.


Hier het brugje over en gaan zo naar het uiteinde van dit gebied.






Hier bereiken we de Frans-Belgische grens.


Om de zeldzame duinenvegetaties te herstellen werd hier samen met de Fransen een grensoverschrijdende begrazing met schapen opgestart.



We blijven wandelen langs de Franse kant.

Hier een gedenkplaat


De ene kant natuurreservaat de andere kant plaatselijke aspergekwekers.


Hier zijn ze druk in de weer met de aspergen.
















Hier in het bos was er een splitsing en die bracht ons terug naar de startzaal.



Het voetbalveld van Ghyvelde




Het laatste stukje groen vooraleer we terug aan de zaal kwamen.


Hier de neogotische kerk St-vincent, deze werd gebouwd in 1872. Ze raakte zwaar beschadigd in WOII, maar werd in de jaren 50 terug opgebouwd.


Hier terug van onze 1°lus, even tijd om iets te drinken.

Na deze begon ik aan het 2° gedeelte van deze wandeling. Nu ging het richting Bray-Dunes. We stappen terug door een groene strook met hier ook aspergekwekers.




Hier zien we de teelten opnieuw.

Over deze brug ging het naar links en we volgden een stukje Canal de Furnes(Veurns kanaal).




Na het dwarsen van een oude spoorweglijn en een lastig stukje natuur gaan we naar onze 2° rustplaats.

Hier beginnen we aan een lastig stukje door het zand.



Op en neer en nog eens op en neer.



We krijgen hele mooie zichten

Na de rust in Bray-Dunes , wandelen we een eindje langs de dijk.


Nu zijn we terug in de Dune Marchand, wederom een lastig stukje. Dit gebied behoort tot Les dunes de Flandres

Het is hier echt klimmen en terug dalen en zo gaat dit door tot we in Zuydcoote zijn, waar onze 3° rustpost ( Espace Robert merle)gelegen is.







Hier onze 3° rust. De langste afstand deed hier een mooie lus.

Toen we vertrokken kwamen er enkele bekende dames aangewandeld.

Het was een pittige lus die we stapten via l'Hopital Maritime de Ghyvelde.


Hier een zicht op Hopital de Maritime, een sanatorium die omstreeks 1910 werd gebouwd voor de verzorging van tbc, doch tegenwoordig gebruikt wordt voor de educatie van mindervalide. We betreden hierna het massief van de Dewulf duinen.


We volgen de botanische weg die ons zigzag doorheen duinbosjes en doornstruiken bracht.




Hier terug richting Hopital Maritime

Het sanatorium ligt er jammer genoeg erg verkommerd bij.

Dit fungeerde tijdens de oorlog als landingsbaan voor de vliegtuigen.





We verlaten Zuydcoote en gaan terug naar Ghyvelde via de polders.



Hier nog eventjes een glimp van Le Lac des Hérons, een prachtig waterlandschap samengesteld uit ondiepe plassen, rietvelden en ligweiden. Le Lac des Hérons, het reigersmeer, is tevens een uniek vakantiedomein waar je helemaal tot rust kan komen.

We zijn terug op het grondgebied van Ghyvelde


De laatste km vooraleer we de zaal bereiken.

Er was veel volk in de zaal . We genoten van een drankje en babbelden nog wat na over deze hele mooie tocht.
Proficiat aan de parcourmeester die al 73 jaar oud is.