Kwarteltocht:

Ik reed vandaag naar Zelzate om daar deel te nemen aan de kwarteltocht. De start was vanuit het Sint Laureins instituut en we wandelden meteen richting Wachtebeke via rustige wegen naar de rustpost. Daar aangekomen hadden we 6,6km op de teller staan.We hadden onderweg al heel wat groen gezien maar nog geen meter gewandeld in de bossen.

De startzaal

Kunst op de koer

Na een 5tal minuten waren we eg uit het dorp en begaven we ons langs de rustige wegen richting Wachtebeke.







Tot aan de 1°rustpost stapten we hoofdzakelijk op deze wegen, jammer want er lagen wel enkele mooie veldwegels, maar deden geen dienst tijdens deze tocht.

















De Langelede nog eventjes volgen tot aan onze rustpost. Daar moest ik een lus maken van 7,6km.

Deze lus was een gevecht met de Nederlands- Belgische grens, de ene keer wandelden we op eigen bodem, enkele straten verder waren we terug in het buitenland.

Op deze lus kregen we enkele zandwegels




Hier in de streek waren er wel wat paarden te zien.





















We volgden ook een eindje het grenspad

Hier een grenspaal tussen Nederland en België



Hier een zicht op de St Elooiskreek




Nog een grenspaal



Nog eventjes wandelen langs de Langelede en ik kwam voor de 2°maal aan in het schooltje. Na iets te hebben gedronken wandelden we nu terug naar onze startzaal, via het Kloosterbos en het park(?) enkruisten we het centrum van Zelzate.



Hier nog een eind de Langelede volgen, alvorens we aankwamen aan het Kloosterbos



Hier op weg naar het bos, dat het mooiste stukje was van de hele wandeling.



Erg mooi om er in te stappen.


















Na deze passage , kwamen we dan terecht in een hele saaie en vuile stadswijk.(Geen foto's genomen) Er leek zelfs geen einde aan te komen, tot we na een km of 3 bij het gestoorden instituut aan kwamen. Daarna stapten we naar het einde via het park en daarna via het centrum en terug enkele saaie hoofdstraten naar het einde .





een kort maar mooi stukje door het stadspark

Ook de afstanden klopten niet helemaal. Deze tocht viel toch een beetje tegen, omdat ze wel mooie stukken natuur bezitten maar de verkeerde kant op gingen.

Bursitiatocht:

Vandaag een wandeling maken bij de club van land van Rhode. We reden richting Burst voor deze wandeling. Aangekomen in de Zaal de Baskuul, zochten we een plaats op, we deden onze plicht en dronken eerst nog een koffie alvorens we begonnen aan deze tocht. Het was licht bewolkt en alle afstanden vertrokken langs het stationsplein. We stapten richting Ressegem waar de 1° splitsing was, de kleinste afstand keerde terug richting Burst. De andere afstanden maakten even kennis met dit dorpje om dan samen verder te wandelen via Ketegem naar Aaigem waar de centrale post was.

Willy kom eraan









Hier verliet de kleinste afstand ons en keerde terug naar Burst.











Het parcours was heel afwisselend


We kregen regelmatig mooie verzichten

Verharde en onverharde wegen volgden elkaar op.













Hier op weg naar onze centrale rustpost in Aaigem



Na de rust maakten wij een mooie lus richting Oom, om via het Hof te Holbeek en eveneens langs Berg terug te keren naar Aaigem.













Ja Doortje ik kan je nog volgen.






Heel rustig om te wandelen.

















Eventjes een selfie maken.







Na de 2° controle gaan we allen terug richting Burst via Den Dries en het Landries om wat later in Opaaigem samen te komen met de kleinste afstand en zo gezamenlijk de laatste kms te wandelen tot de startzaal.



Hier kreeg ik een ijsje van Doortje, dit kon ik niet overslaan.

Hier de laatste onverharde strook alvorens we aan onze startzaal aankwamen. Mooie wandeling.

Marche des Collines:

Vandaag ging ik wandelen Urbain en Frieda naar de wandeling Marche des Collines in Flobecq(Vloesberg), wandelclub Verdigym Collines Flobecq had deze tocht gemaakt. De start was in de gemeentelijke feestzaal. Urbain en ik gingen samen de 30km wandelen en de vrouwen deden de 14km. Vloesberg ligt in het noorden van de provincie Henegouwen tegen de grens met oost Vlaanderen. Dit ligt in het verlengde van de Vlaamse Ardennen. De prachtige landschappen in de heuvels rondom zorgen voor hele mooie vergezichten.

De wandelaars in deze streek kunnen genieten van de mooie panorama's met heel prachtige kleuren door de vele heuvels aan de horizon. Er werd dan ook volop genoten van de streek en het mooie lenteweer. Soms zag je het ene vergezicht na het andere. Ook de doorsteken in het Bois de la Louviere, het Brakelbos en het Pottelbergbos werden door iedereen goed gesmaakt.

De hoogste top van de heuvels is de Pottelberg in d'Hoppe met zijn 157m boven de zeespiegel. Een hele mooie streek, amper 60km van Kortrijk, je moet er gewoonweg wandelen om één te worden met het landschap en te genieten van de rust en de stilte. Op de route des Collines zorgen het landschap, de bomen en de kleine huisjes voor een prachtig reliëf.

Hier zijn we dan terug aangekomen in het dorpje waar vanmorgen alles begon, zeker een aanrader voor al wie hier nog niet heeft gewandeld. Het was een hele mooie wandeling.

Scaldistocht:

Startplaats was terug in de voetbalkantine van FC Helkijn. Het beloofde een mooie dag te worden en we waren er vroeg bij. Ik besloot de 25km te wandelen. Via een lus gingen we op verkenning door het Waalse landsgedeelte, samen met de 14 en 18km stappers om na een 7tal km terug aan te komen aan de kantine. Het tweede gedeelte wandelde ik dan samen met Urbain.

Het parcours van de grootste afstand

vertrek langs het voetbalveld

Op weg naar de 1° splitsing

Zicht op de kerk van Helkijn

Hier op verkenning langs de Schelde.





Op verkenning naar het Waalse dorpje Pottes.





de zon was er heel vroeg bij.

Het parcours was heel afwisselend



Die kwam ook even dag zeggen.

echte kasseistroken





Hier waren we op weg naar onze startplaats.


Het 2° gedeelte van de wandeling ging richting Spiere.









Het sluizencomplex

De scheepsjager

de oude zwemkom

Hier verlieten de 18 en 25 km de andere afstanden en begaven ons naar de Zwarte Spierebeek. Deze beek was vroeger één der meest vervuilde waterlopen van het Scheldegebied, met zijn bronnen in het industriegebied van het Franse Tourcoing.

Aangekomen in de dorpskern van Spiere stappen we voorbij de neogotische St Amanduskerk, gelegen op een kunstmatige aangelegde heuvel.



Via gezellige kronkelende paden en weggetjes wandelen we naar onze mooie rustpost 't hof van Spiere.












Hier op de rustpost moeten wij nog een lus maken.

Kijk eens wie we daar zien, ons Christianneke en dan nog zonder Willy.

Veldwegen brengen ons richting Kooigembos en de Pijpestraat alvorens we een 2°maal rusten in 't hof van Spiere. Geniet even van de mooie zichten









hier op weg naar Kooigembos



prachtige zichten vanaf het bos van kooigem










Hier nogmaals 't hof van Spiere

Het laatste gedeelte van deze tocht wandelen we samen met de andere afstanden naar het eindpunt.

Aangekomen aan het voetbalveld, vlug een tafel zoeken en nog wat napraten over deze mooie tocht.

Midweektocht:

Start vanuit de Klub, alle afstanden gaan richting het gehucht Den Dompel en de Zeyp, de prachtige Zingemse Scheldemeersen binnen. De grootste afstanden dwarsen de dijk richting Schelde via een knuppelpad doorheen een ietwat moerassige gebied en een prachtig stukje natuur, eveneens "Natte Weiden" genoemd.

Kerk van Zingem

Richting gehucht Den Dompel





Mooi zicht op Zingem



Wandelen door de Zingemse Scheldemeersen



Hier waren we aangekomen aan de Natte weiden









Natte weiden zijn eerder zeldzaam geworden waardoor men steeds minder typische planten en diersoorten aantreft. Weidevogels zoals de kievit, de wilde eend, de watersnip en de mooie blauwe reiger zijn de stille getuigen van dit prachtige natuurgebied. Dit geheel maakt deel uit van het leerpad Meilegem - Zingem.






Hier door het moerassige gebied via knuppelpaden.

Kijk eens hier  Marie Paule is daar.



En ook Willy komt eraan.



Hier een stukje langs de Schelde alvorens we terug de natuur ingaan.

Hele mooie zichten







Hier zijn we op stap richting Asper waar de centrale rustpost is gelegen.

De grootste afstanden maken hier nog een lus van een 2tal km alvorens men de rustpost bereikt







Kris kras door dit stukje natuur












Hier aangekomen in Asper, we passeren het gemeentehuis en...

de kerk

Hoeve Tijtgat



Aangekomen aan onze rustpost.

De 10-15-21km stappen na de rust door de kerkwegel en het gemeenteplein door het gehucht Overbeke en komen langs een tenniscomplex terug richting Schelde.







De 15-21km maken na de splitsing een bijkomend ommetje en komen wat later samen met de 10km en wandelen zo terug voor de 2°maal naar de rustpost in Asper.

Christiane in volle glorie







We kregen nog enkele mooie verzichten











Na het verlaten van onze rustpost was het nog iets van een 2tal km vooraleer we terug de startzaal bereikten.

Voor ons zien we al Zingem



Hier de molen

Nog een 500tal meters te stappen en ook deze wandeling zit erop. Een mooie midweekse tocht met 1223 deelnemers. Proficiat aan de inrichters.

Dwars door de frontstreek:

Vandaag reden we naar Ieper, om deel te nemen aan een wandeling van de wandelclub uit Boezinge"Nooit moe". Het was op een andere locatie waar de wandeling van start ging. We vertrokken vanuit het prachtige Aurisgebouw op Ter Waarde. De wandelaars konden maar liefst uit 8 verschillende afstanden kiezen. Ik koos voor de langste afstand (30km). We starten via het gehucht " De Brieke"(voor de oorlog bevond er zich een steenbakkerij alhier). Via de oude picanol site, nu een openbare bibliotheek bereiken we de Ieperse jachthaven. We stappen een eindje mee met de Ieperlee richting binnenstad.

Het prachtige Aurisgebouw (Lernout en Hauspie)

Mooie uitvalbasis voor een wandeling







De oude vaart of het kanaal Ieper - Komen



Aan het Minneplein gaan de afstanden uit elkaar en wij wandelen voorbij het Ypres reservoir Cemetery. Deze begraafplaats heette oorspronkelijk 'Cemetery North of the prison'

Daarna trekken we de binnenstad in en gaan op zoek naar onze rustpost.







Na onze rust gaan we richting grote markt, alwaar de kermiskramen staan.

Van de historische gebouwen zien we niet veel wegens de kattefoor, we gaan nu verder richting Menenpoort, de kleinere afstanden gaan door deze poort wij slaan af en stappen naar de achterkant

De achterkant van de Menenpoort

Nu gaan we richting de vesten en krijgen een stukje groen op deze vesten. De vestingen referen uiteraard naar Vauban.






lekker rondkuieren op de Ieperse vesten













Na de vesten gaan we op zoek naar onze volgende rustpost bij het bedrijf Lenoir, waar het busbedrijf St  Christofcar is gevestigd. Wij maakten daar een mooie lus. na deze lus gingen wij dan richting Zillebeke vijver via een paar verharde en onverharde wegen.














Hier een blik op de Zillebeekse vijver.

Op de terugweg met Franky en Franske

Nog een zicht

Nog een kleine km te gaan en deze wandeling zit er terug op.

Floratocht:

We reden vandaag richting Gentbrugge alwaar de plaatselijke club de Florastappers hun wisselbeker hielden. Vanuit de 4°Zaal kon men maar liefst uit 8 verschillende afstanden kiezen. Ik besloot de 24km te wandelen. Al meteen was er een splitsing, de kleinste afstand verliet al de andere en wij stapten richting Rattendaelpark. Het park is een oud kasteeldomein dat in de volksmond ook wel Kasteel Villain wordt genoemd.

het te volgen traject

De startzaal De 4° Zaal

Onmiddellijk een splitsing



Hier door het Rattendaelpark.





Willy was ook present en genoot ervan



Als de grotere afstanden het park achter zich hebben gelaten gaat het via rustige dreven  en straten verder richting Vredebos.


















Na dit alles komt de Heusdenbrug in zicht. Vroeger stond op deze plek een draaibrug. Via deze brug wandelen we nu over de schelde en komen we in het residentiële Heusden aan.

Zicht vanop de brug van Heusden.



Hier zien we het kasteel "Stas de Richelle". Dit is een van de al dan niet bewoonde kastelen die deze gemeente rijk is en dateert uit 1725. Eens het kasteel voorbij laten  we het dorpsplein links liggen en wandelen we de bekendste straat van Heusden in.





Van hieruit gaan we een dreef in en de rustpost de vrije basisschool is voor de 1°maal bereikt. Na iets te hebben gedronken stapten we verder richting Damslootmeer.

Mooie magnolia(tulpenboom)

Hier kwamen we aan het Damslootmeer. Eens we dit privédomein betreden, wandelen we volledig het meer rond om ook daar een rustpost voor de 1°maal te bereiken.

Doortje was heel flink vandaag.

Het domein is 38ha groot met ligplaatsen voor ongeveer 50 zeilbootjes.





Heel mooi en rustig wandelen rond dit meer.

Hier kwamen we aan onze rustpost. Ik deed hier een lus van 7km, terwijl Doortje hier even halt hield.

De 24km en 30km  wandelden nu samen richting Damvalleimeer.

Hier via een dreef naar het volgend natuurdomein.









De Damvallei zelf is ontstaan uit een oude meander van de Schelde. Knotwilgen, kleine wilgenbroekjes en graslanden bepalen hier het landschap. Het Damvalleimeer dat trouwens de blikvanger is heeft zijn ontstaan te danken door zandwinning vor de aanleg van de E17.

Ook hier kregen we hele mooie zichten





Eens we het meer vvor een stuk zijn rondgewandeld komen we  in het centrum van Destelbergen aan, om via de Dendermondsesteenweg het mooie Reynaertpark, die de gemeente rijk is, te bereiken.

Kerk van Destelbergen

De wandelaars stappen door het park dat vroeger een private lusttuin was. De percelen waarop het huidig park bevind, stonden in de eerste helft van de 19°eeuw vermeld op een primitieve kadasterlegger als "bois d'agrément"(lustbos). De eigenaar ervan was Joannes de Volder, een rentenier uit Gent.

Stadshuis



Het park heeft circa 850 meter wandelpaden met centraal 2 visvijvers. Ook kan je er boomsoorten zoals de Noorse esdoorn, zwarte els, rode beuk en nog vele andere varianten die het park rijk is bewonderen.

Als het park achterwegen gelaten is, gaan via de andere kant van het Damvalleimeer voor de 2°maal richting rustpost Damslootmeer.




Hier nog enkele mooie zichten vooraleer ik terug was in de controlepost.





Hier nog een laatste blik over het Damvalleimeer.

Terug aangekomen bij het Damslootmeer waar ik op de terras genoot van een lekkere koude spa bruis. Hier met zicht op het meer.

Zalig bij zo'n mooi weer.

Nu wandelen we terug met alle afstanden tot aan de splitsing waar de grootste afstand ons verlaat en een ommetje maakt. Wij stappen verder naar de volgende controle de vrije basisschool.

Op onze weg kwamen we veel paarden tegen.



Dit stuk had veel variatie te bieden zoals doorsteekjes en rustige paden met typische namen.







Hier zijn we dan terug aangekomen aan onze 1° rustpost.

Van hieruit samen gaat het terug richting Gentbrugge. Terug over de Heusdenbrug gewandeld, wordt via een onverhard pad naar het geboortebos gestapt.




Nu wandelen we richting Geboortebos.



mag ook eens op de foto staan.

en nog een keer.

Het eerste bos werd aangelegd in 2009 met vermelding van de namen van de baby's die geboren zijn te Gent in 2008. Ondertussen werd op 21 -10 2013 terug een geboortebos aangeplant. Deze 4°editie vermeldt nu de namen van de baby's die geboren zijn in het jaar 2011. Momenteel is het bos nu al meer dan 20.000m² groot.







Als we het geboortebos zijn gepasseerd, komen we aan bij de kleinere afstanden, om zo via het Noordbos de startzaal te bereiken.

Hier wandelen we door het Noordbos.

Eens uit het bos zagen wij een ouderwets ijskarretje en ik kreeg van Doortje een grote ijskreem. Nog een kleine km te wandelen en we bereikten terug de startzaal. Het was wederom een hele mooie en geslaagde wandeling. Er waren 2413 tevreden wandelaars op deze tocht.

Vuentecatocht:

Vandaag was het eens Doortje die ging wandelen met Urbain, ik kon er helaas niet aanwezig zijn. Een mooie doorweekse wandeling in en rond Scheldewindeke. Heel afwisselend parcours met mooie stukjes natuur en verzichten.

Info betreft de wandeltocht





Kerk van Scheldewindeke

De bomen staan al mooi in bloei.





mooie verzichten



Typische straatnamen

Heeft hij iets gezien?



Rommel hoort hier niet thuis!














De padden zijn al op trektocht



mooie veldwegels



Genieten van het mooie lenteweer



Het kerkje van Moortsel

Liliane is ook overal aanwezig



mooie zichten

Heerlijk stappen met zo'n weer











eventjes uitblazen






dringend een poetsbeurt nodig



Fier als een gieter



Wat doet die daar?

Terug aan het kerkje van Moortsel







een welgestelde werkloze

Nog eventjes een terrasje alvorens de trein te nemen

Primeur Moezelwijntocht:

Vandaag besloot ik een wandeling te maken dicht bij ons. Ik vertrok richting Ledegem, alwaar de plaatselijke club 't Wandelt voetje haar Moezelwijntocht hield. We vertrokken vanuit het OC de kring, we gingen op verkenning rondom Ledegem.

Krokustocht:

Vandaag reden we met de trein naar Lokeren om daar een wandeling te maken van de Reynaertstappers. We vertrokken vanuit de Lokerense atletiek vereniging, men kon kiezen uit 3 lussen(8km-7,5km - 4,5km). We begonnen met de 1°lus. We stapten eerst een eindje langs de Durme, en via het Natuur leerpad van Lokeren kwamen zo aan in het Molsbroek.

Hier stapten we een eindje langs de Durme

Doortje met Urbain

Hier al een zicht op het Molsbroek







Via het Natuurleerpad stapten we richting Molsbroek

Hier zijn we in het Molsbroek. Het Molsbroek is een natuurreservaat van zo'n 80ha groot. Het is een moerasgebied met een grote biodiversiteit. Het staat bekend om zijn wild levende watervogels en moerasplanten. Het landschap omvat onder andere moeras, broekbos, rivierduintjes, rietvelden en vochtige graslanden. Het natuurgebied ligt ten oosten van de stadskern en wordt omringd door een 4,5km lange verharde wandeldijk. Ten noordwesten ligt het reservaat De Buylaers, en ten noorden liggen de parken.



Hier is Urbain gids aan het spelen.








Hele mooie zichten, het is echt genieten en het weer was best ok.

De bescherming van het natuurgebied verliep stapsgewijs vanaf de jaren 60. Op 16december 1984 kreeg het Molsbroek als een van de twee eerste gebieden in Vlaanderen het statuut van erkend natuurreservaat. Daarnaast is het Molsbroek gerangschikt als landschap. De regionale natuurvereniging vzw Durme, opgericht in 1969, beheert het reservaat. Vzw Durme heeft 2,40ha van het Molsbroek in eigendom en 75,81ha in beheer. Maaien, hooien, beperkt begrazen, wilgen knotten en groen aanplanten behoren tot het beheersplan van Vzw Durme. Daarnaast organiseert de vereniging onder andere begeleide wandelingen door het reservaat. Sinds 1986 is er een bezoekerscentrum aan de oostrand van het reservaat, in de Molsbergstraat. Het gebouw werd in 2001 uitgebreid.



Geniet mee van de mooie beelden.













Hier het bezoekerscentrum, waar we iets konden drinken.



Doortje zag het zitten.


Een ware broedplaats voor de vele verschillende vogelsoorten.



Eenmaal uit het Molsbroek wandelden we terug richting sportcentrum via het stadspark. We kregen veel natuur in het eerste gedeelte van deze tocht.







Hier en daar wat kleine dieren, zoals geitjes, verschillende soorten kippen enz.





De kracht van Popeye ontbreekt hier nog.







Hier het jeugdverblijf centrum aan de rand van het Verloren Bos.









Nog wat fitnessoefeningen vooraleer we verder gaan.
  
De 2° lus was een beetje gevarieerd, eerst door het centrum van Lokeren, daarna door de parken en kwamen terug via het Daknam(sportterrein van Sporting Lokeren)

Koekoek

Hier wandelen we recht naar de grote markt van Lokeren.

Het stadshuis



mooi zicht op de niet werkende fontein.







Rustig doorheen de stadskern




Via de wandelbrug naar de overkant om zo naar Daknam te wandelen





Hier zijn we dan aan het voetbalveld van Sporting Lokeren.



De laatste lus was de kleinste en was een mix van de 2 vorige lussen.



Hier stapten we een klein deeltje door het Molsbroek



Nog een zicht op de markt van Lokeren, waar de kermis staat.

Op het einde van deze mooie tocht kwamen we Liliane tegen.

Zandetocht - Jeneverwandeling:

Vandaag ging ik met Urbain gaan wandelen naar Ruiselede. Een wandeltocht van de club uit Beernem. De Start was vanuit het GIBJZ De Zande, een gemeenschapsinstelling waar jongeren geplaatst worden voor bijzondere jeugdbescherming. Een weekdag wisselbekertocht bezegeld met landelijke en bosrijke omlopen, trekkend door de Vagevuurbossen, Sint Pietersveld, De Gulke Putten enz. Na onze formaliteiten te hebben vervuld, begaven we ons op de 21km.We stapten richting Wildenburg wandelpad en kwamen zo voorbij een Rode Kruis afdeling waar vreemdelingen een onderkomen vinden. Een eindje verder mochten de wandelaars genieten van een jeneverdrankje of een frisdrank, aangeboden door de wandelclub.

Het te volgen traject.





Het Wildenburg wandelpad.

Kijk eens hier naar onze Willy, hij maakt al vorderingen sinds zijn knie operatie.

Hier kregen de wandelaars iets aangeboden door de plaatselijke wandelclub.

Nu gingen we resoluut verder langs een lange asfaltweg tussen de uitgestrekte meersen om na een tijdje de eerste stappen te zetten in het Vagevuurbos, het begin van een ware natuurbelevenis.

Zicht op de uitgestrekte meersen.

Nog heel wat water op de akkers en velden.

We beginnen aan ons natuurwandeling doorheen de Vagevuurbossen.

Het Vagevuurvos is een domein van 220ha groot, samen met het nabije Lippensgoed- Bulskampveld vormen ze het grootste boscomplex van West Vlaanderen, waarvan 90ha domeinbos en 230ha Provinciebos.



Met volle teugen genieten van de vele mooie dreven.



We kregen regelmatig mooie verzichten.



De zon kwam er regelmatig te voorschijn.

Regelmatig was het uitkijken waar men onze voeten moesten plaatsen.




Nog heel veel water op de akkers





We genieten van de vele wandeldreven, kleinere bospaadjes die zich heen en weer slingerend een weg baanden door het vroege lente bos.





Willy genoot van zijn vrijheid(Christiane was een grotere afstand aan het wandelen)

Heel mooi om hier te wandelen



Na wat extra boslucht te hebben opgedaan, mochten we via de Boskapelledreef een 1°keer gaan rusten in de werkplaats van de Zande(onze centrale rust).

Hier de centrale rust.

Na iets te hebben gedronken begonnen we aan onze lus, die heel afwisselend was.












Verharde en onverharde dreven volgden elkaar op



Ondertussen was de zon van de partij en dit voelde aangenaam aan.



Hier was het efkens zoeken om niet te veel met natte voeten te wandelen.

hier wat heide







Na een uurtje kwamen we terug aan onze rustpost. Nu wat eten en drinken, om dan aan het laatste deel van deze wandeling te beginnen.


Het laatste gedeelte zou er eentje worden vol afwisseling te beginnen met de lange bosdreef op weg naar de vervallen gebouwen van het vroegere "Radio Maritiem", deze gebouwen staan nu in restauratie met bestemming bijzondere jeugdopleiding





Hier bevinden we ons langs de Gulke Putten, een natuurgebied van ruim 100ha, dat bestaat uit het zendstation, de predikherenbossen en het Disveld.









Hier nog een zicht op het moordkasteel(moord op Saelens)

Nog een 5tal minuten te stappen en we komen terug aan onze startzaal.

En zo kwamen we terug aan De Zande waar het vanmorgen allemaal begon. Het was een hele mooie wandeling.

Trappistentocht:

Vandaag was er een busreis van onze club naar Zoersel. We vertrokken vanuit het GSA via de Achterstraat richting Zoerselsteenweg, die we dwarsten. Via de handelslei maakten we een ommetje rond het St Jozef ziekenhuis, waarna we over het terrein van dit ziekenhuis richting kapel Bethanië wandelden, waar we een mooie rustpost hadden.

Aangekomen in het GSA van Zoersel

Het vertrekpunt



Doortje geniet van het zonnetje.

We kregen mooie zichten te zien



Via nooitrust gaan we wandelen door het domein van het ziekenhuis.





Het was prachtig weer, veel zon , een beetje fris maar geweldig wandelweer.



We stapten door hele mooie dreven.



En vooral genieten van de rust




Jp met zijn gevaarlijke hond(haha)



Hier waren we op het mooie domein van het ziekenhuis.



Aangekomen aan kapel van Bethanie waar we een halte hadden.



De zaal was overvol met wandelaars, dus zochten we buiten een plaatsje op, lekker genieten van ons drankje en tevens van de eerste zonnestraaltjes.

Na deze rust maakten we een mooie doortocht door het Molenbos, via " nooitrust" stappen we verder via de achterzijde van de Trappistenabdij tot aan de St Pauluslaan. Daar verlaten de lange afstanden ons en wij gaan verder via het jeugdverblijf naar de "Drieboomkensberg" en verder voorbij de Zandven naar onze volgende rust "De Welvaart".





Het was echt genieten









Hier Doortje en moeder Christiane aan de praat(zoals altijd)












Hier kwamen we voorbij de Trappistenabdij

Nog een zicht op de abdij







hier en daar wat versperring op onze paden



en ook wat moeras



zicht op de trappistenbossen














Aangekomen op de laatste rust "De Welvaart". Ook hier zaten we buiten in het zonnetje, binnen was er terug geen plaats, maar bij dit weer was dit niet erg.

Lekker smullen en iets drinken, vooraleer we verder met de tocht begonnen.

Dany genoot van zijn soepje.



Voor het laatste stuk doorkruisten we opnieuw het Molenbos tot aan het Zandven  en vervolgden dan onze weg naar het revalidatiecentrum "lizzie marsily' waar we bij de andere stappers kwamen en zo verder stapten richting eindpunt van deze tocht.













Hier een kijkje op het domein van dit revalidatiecentrum.

Hier kwamen we aan het eindpunt van deze hele mooie tocht. Ook een aanrader voor andere wandelaars

Krokustocht:

Vandaag was de provincie Limburg aan de beurt om er een wandeling te maken van de wandelclub Milieu2000 uit Lommel. We reden eerst naar onze vrienden uit Lutlommel en gingen dan samen naar de wandeling. We starten vanuit de mooie zaal de Moffel. Men kon kiezen uit een 5tal afstanden. Vanuit de zaal gingen al de afstanden langs het unieke Mariapark van Werkplaatsen.

Hier de mooie zaal De Moffel



We gingen richting Mariapark.

Hier doorkruisten we dit unieke park

















Eens het park te hebben verlaten gingen we direct het bos in. Hier in dit domein (Waaltjesbos) was het heel rustig en mooi om er in te wandelen.

Voor het domeinbos Waaltjesbos, gelegen op het grondgebied van de stad Lommel, werd in het kader van het bosdecreet een uitgebreid bosbeheerplan opgesteld. Het plangebied beslaat een oppervlakte van 210ha en is een jong bos van grotendeels loofbomen. Door de industrie vervuilde gronden werden hier afgegraven, gesaneerd en beplant met inheemse loofbomen zoals de berk, zomer en wintereik, de trilpopulier en linde, zodat er uniek natuur en wandelgebied ontstond.

mooie zichten


men kan hier uren in wandelen.

Jean had problemen met de veters.

Mooie lange dreven





mooie paden tussen de heide



eventjes een helling op

ziedaar de vrouwtjes komen eraan.

Ondertussen waren we aan de rustpost aangekomen net uit het bos. Hier waren we in Heeserbergen. Nog nooit van gehoord.



Na deze controle stapten we terug door de natuur, ditmaal door het natuurgebied  Het Weyerken.



Het was terug zalig , weg van het verkeer














Van dit natuurgebied stapten we verder richting westelijk deel van de Lommelse Sahara.



Hier en daar wat begroeiing, sierlijke zandduinen en mooie vergezichten, wat moet een wandelaar nog hebben?

Eenmaal uit dit mooie natuurdomein kwamen we terug aan bij de startzaal waar deze mooie wandeling eindigde. Zeker een aan te raden wandeling.

Kazemattentocht:

Na eerst een wandeling te hebben gedaan in Tielt kwamen we nog naar Menen om deel te nemen aan de Kazemattentocht. Na onze wagen te hebben geplaatst, kwamen we Anita tegen en besloten dan om tezamen te wandelen. We vertrokken vanuit het St Joriscollege en begaven ons richting Brouwerspark(de naam van dit park verwijst rechtstreeks naar de rijke doch vergane traditie van brouwers in Men) en Park ter Walle.

Hier Doortje en Anita



Aangekomen in het Brouwerspark





Mooi stadspark





Druk aan het overleggen

Hier door de tunnel onder de 'Hoofdwal', waar vroeger de Geluwebeek liep, brengt ons in het Park Ter Walle



Vandaar ging het via enkele rustige wegen richting de Golden River.

Hier de brug naar beneden en stapten dan richting St Theresia naar Wevelgem , waar we onze centrale rustpost hadden.

Hier onder de brug van de expressweg naar Menen



Wandelen richting Wevelgem






Het weer viel best mee, zonnig met wat bewolking en een graad of 10, wat moet een wandelaar nog meer hebben?



Vrachtvervoer te water







Hier en daar wat sompig



Aangekomen aan onze rustpost.

Na wat te hebben gedronken en gegeten zetten we de tocht verder. Nu gingen we terug richting Leie om zo naar de gratis bevoorrading te wandelen.



Via enkele rustige wandelpaden gingen we de Leie opzoeken.





Hier de molen de Goede Hoop. Deze molen dateert uit 1767( op de molenas) of uit 1755( op het klauwijzer) en is een van de oudste stenen molens van West Vlaanderen.



Nu gingen we richting Menen via het jaagpad




We zien het sluisencomplex voor ons, dus we waren al heel dicht bij onze bevoorrading.

Hier zicht op onze buren uit Frankrijk.



Aangekomen op onze gratis bevoorrading. De wandelaars kregen hier een jenever aangeboden door de wandelclub uit Lauwe.

Beide oma's zijn het weer aan het uitleggen.

Een oma mop?

Hoe lief ze zijn. Na het verlaten van deze post gingen we nu naar de Kazematten

Kanon aan de ingang

Hier wandelden we door de Kazematten. De kazematten maken deel uit van de stadsversterkingen. Het zijn bomvrije gewelfde ruimtes en werden gebruikt  voor militaire doeleinden, om er munitie op te slaan, levensmiddelen te bewaren of als schuilplaats voor soldaten en geschut. De kazematten meten 4 bij 5meter en zijn 3 meter hoog. Ze zijn met elkaar verbonden via manshoge doorgangen. Aan de stadszijde had men een ingang, aan de andere kant, tegen de watergracht, bouwde men een stevige bakstenen muur. per bomvrije ruimte zijn er aan de buitenzijde vier kijkgaten. Op de gewelven bracht men een dikke laag aarde aan om de inslagen van de bommen te neutraliseren. Ook tijdens de 2 oorlogen zochten de bewoners er toevlucht. Oorspronkelijk waren er 30 kazematten, nu zijn er nog 11 over.





Nu nog de vestingen op, wat kriskras door het centrum om dan te eindigen waar het allemaal begon deze voormiddag.

Nog een kleine km te gaan en deze tocht zit er ook weer op. We hebben er van genoten. Nog wat napraten en wat te drinken en het was weer tijd om naar huis te gaan.

Midweektocht:

Vandaag reed ik met de trein richting Zottegem, daar eenmaal aangekomen was het nog een 3tal km te voet alvorens urbain en ikzelf in St Goriks Oudenove waren. Dit is een van de mooiste midweektochten die de wandelclub uit Zottegem heeft. We dronken eerst nog een kop koffie en daarna begonnen we aan de tocht. We stapten via landelijke wegen en rustige veldwegels richting St Maria Oudenove en daarna richting Michelbeke waar onze centrale rustpost was.

Vanaf de start kregen we meteen mooi veldwegels.



Hier enkele redelijke veldwegels



Daarna was het een beetje afwisselend qua parcours.

Hier terug het land inwaarts



Door de Zwalmvallei, heel rustig om er door te wandelen







De wandelaars kregen ook bordjes met natuur of verhard, wij kozen natuurlijk voor de natuur.

Dit was hier een heel mooi stukje natuur.














Volgens de laatste dagen was het parcours redelijk, had het anders voorgesteld.







Terug op de verharde weg ging het nu richting rust.







Hier kwamen we aan onze centrale rust in Michelbeke. We aten hier onze worst en dronken een kop koffie. Wij deden hier nog een mooie lus van 7km naar Elst en terug. Het was afwisselend op en neer. Ondertussen kwam de zon nu en dan te voorschijn, wat deugd deed



Eventjes een hindernis omzeilen

Zicht op de kerk van Michelbeke





Ook hier kregen we een heel afwisselend parcours met verharde en onverharde wegen.








Dit hoorde er ook bij.





























Voor de 2°maal in onze rustpost. Deze was al aardig gevuld met wandelaars.

Hier enkele mooie kapelletjes


Nu stapten we terug naar St Goriks ,wederom rustige wegen via Rozebeke en Roborst.



Er kwamen wat meer wolken te voorschijn , maar het was nog altijd aangenaam wandelen.



Mooie panorama's







Hier zijn we aan de borstmolen.



Ondertussen vertoonden zich wat donkere regenwolken.

Gelukkig bleef het droog gedurende de rest van onze tocht.

Ondertussen zijn we terug aangekomen aan onze eindbestemming in St Goriks Oudenove.

Eerst nog een kop koffie drinken, ons wandelboekje afstempelen en gaan dan terug naar het station van Zottegem. Het was een mooie midweekse tocht.

Aktivtocht:

Vandaag ging ik wandelen in Kaster. Het was een tocht van de wandelclub uit Vichte, de Textieltrekkers. De start was in het OC Groeninge, waar men kon kiezen 6 verschillende afstanden. Ik koos voor de grootste afstand(32km). Die stapte ik vandaag met Alain. Alle afstanden gaan richting Bassegembos en verder tot Tiegem waar de 1° rust was voorzien. Voor de grootste afstand was er een bijkomende lus voorzien via de Hollendries met de beklimming van de Tiegemberg, en natuurlijk de afdaling langs de flanken van het bos tot aan de rustpost in de Mensinde.

Het te volgen traject

het beloofde een mooie dag te worden, en na wat rustige straatjes kregen we enkele mooie stapwegels



We kregen ook mooie verzichten



De zon begon te priemen



en voila ze is daar.







Hier zicht op de molen van Tiegem

Er kregen ons nog enkele stapwegels tot aan de Mensinde (rustpost



Na het verlaten van de rustpost en de gemeente Tiegem gingen we richting Neerkouter waar de verschillende afstanden elkaar verlieten. De kortere gingen terug naar Kaster, de grotere stapten richting Avelgem via rustige stap en veldwegels.



Mooie verzichten




Op de' velden was er nog heel veel water te bespeuren.



Hier kwamen we aan in Avelgem.

Hier ons bar koppel Marie-Paule en Frans.

De grootste afstand maakt nog een lus langsheen Raaptorf.



De zon was volop aan het schijnen, aangenaam wandelweer.

In de verte lag de Kluisberg te lachen naar ons maar zover gingen we niet.

Hier en daar nog wat waterplassen in de wei

Een stukje schelde volgen zat er ook bij.





Zicht op Avelgem.

Ook tijdens deze lus kregen we mooie paadjes.



Onze Alain










Terug aangekomen in het college te Avelgem. Vandaar gingen we terug richting Tiegem.

























Na de controle in Tiegem gingen we richting Waarmaarde om dan zo terug aan te komen in Kaster.








Zicht op Ruien













Hier was ik een praatje aan het maken met het vrouwtje.

Nog een 1km te gaan en deze prachtige winterwandeling zit erop.

Prosper De Maeghtwandeling:

Vandaag reed ik richting Oudenaarde waar ik een wandeling deed van Hanske de Krijger. Start vanuit de school kon men kiezen uit verscheidene afstanden en besloot de langste afstand te wandelen. De wandeling ging voorbij het dorpsfiguur Prosper Demaeght. Hij was fabrikant in tabak en snuif terwijl zijn vrouw tapster was in het toenmalig café 'De Casino'. Hij vestigde zich in 1849 in Eine, om dirigent van de plaatselijke harmonie te worden. Hij was ook een begaafd zanger en werd er 2° kerkzanger. Door zijn muzikale kwaliteiten werd hij ook dirigent van muziekmaatschappijen in Ename en Zingem. Hij was ook nog succesvol op thuis, want Prosper verwekte maar liefst 14 kinderen. Hij stierf in Eine op 2 oktober 1894.

Het dorpsfiguur Prosper De Maeght.

Kerk van Eine.

De wandeling gaat langs de boorden van de Schelde en de stappers wandelen dan richting de Reytmeersen.



Zicht op Eine





Het was prachtig wandelweer, de zon was vroeg van de partij.

Via de Reytmeersen gingen we richting Welden waar we een rust hadden.

Prachtig om te wandelen, geniet even mee.









Ook zo'n paadjes kregen we regelmatig onder de voeten geschoven.



Hier aangekomen op onze rust, wij maakten hier een mooie lus, alvorens terug te keren.








We kregen een mooi stukje natuur te verwerken, daarvoor zijn we gekomen.



Hier waren we op onze terugweg door de Reytmeersen.

De Reytmeersen ligt langs de Schelde tussen Nederename en de oude Scheldemeander Welden.



In deze omgeving huizen er 3 opvallende bewoners; konijnen, Gallowayrunderen en Konikpaarden. De konijnen graven grazen naar hartenlust op deze zanderige gronden en houden op deze manier het terrein open. De Gallowayrunderen grazen het lange gras weg , en de Konikpaarden eten liefst het korte gras. Via hun mest dat ze achterlaten verspreiden deze dieren zaden van allerlei planten. Hierdoor is het landschap voortdurend in verandering.





Deze weilanden die wat lager gelegen zijn, staan dikwijls onder water.





Eventjes onze schoenen afkloppen op de verharde weg, zodat we er terug tegen aan gaan.



Nog eventjes onverharde paden opzoeken en we wandelen ondertussen naar Ename waar we dwars door de Site gaan.






Hier komen we aan de archeologische site van Ename.



Via de site gaat het langs de Schelde terug richting Ohiobrug om wat later aan onze eindbestemming te komen.

Het was een prachtige wandeling, ook het weer was heel goed en er was heel veel volk op de been.

Sprokkeltocht:

Vandaag reed ik naar Borsbeke, waar de wandelclub Land van Rhode een tocht organiseerde. Het regende fel terwijl ik er naar toereed. Eenmaal aangekomen, deden we onze plicht, aten eerst nog een boterhammetje en begonnen we aan onze tocht.Men kon kiezen uit een 5tal afstanden. Het regende heel goed en we begonnen aan deze wandeling. Deze club staat bekend voor hun mooie parcours, en gaan de modder zeker niet uit de weg. De wandelaars waren gewaarschuwd. We kregen na de start al een eerste splitsing waar kleinste afstanden ons verlieten. Wij gingen langs Ketegem en beklommen nadien de Ravenskouterlos van waaruit we mooie zichten kregen op Burst en Morelgem. Van daaruit stapten we naar de steenbakkerij in Burst, waar de 10km en de 18km ons verlieten . De 2 grootste afstanden maken een omweg richting Bambrugge, steeds op onverharde paden(nu modderpaden), doch voor het dorp draaiden we af, over de Smoorbeek om ook de Steenberg te bereiken en langs hetzelfde pad als de 10 en 18km de rustpost in Zonnegem te bereiken.

Howitzertocht:

Deze tocht had een startplaatswijziging, normaal was dit in Desselgem, maar wegens verbouwingswerken ging deze tocht door in burengemeente Beveren-Leie. De start was vanuit het Klokhuis, waar men kon kiezen uit 3 afstanden. Wij kozen voor de grootste afstand. We vertrokken onder een bewolkte en wat mistig weer en gingen via een rustige wijk en wat paden richting Bavikhove, waar de centrale rustpost was. Daar maakte de grootste afstand een mooie lus, en keerden terug naar deze rustpost. Na deze stapte men een tijdje langs de Leie tot aan de brug in Desselgem waar de befaamde Howitzertank staat opgesteld. Vandaar ging men terug richting startzaal.

Loveldwandeling - Viggaaltocht:

Start vanuit het Emmaüsinstituut te Aalter. Men kon kiezen uit 3 afstanden. De grootste afstand ging richting Bellem, deelgemeente van Aalter, via het Loveldbos en de Kranepoel. Het was een hele rustige wandeling met heel weinig onverharde paden of wegen.

Ze hadden wel lage drank en eetprijzen. Dit is zeker een goed punt voor de wandelaars.

Kerk van Aalter





Kiosk op het plein

Oude romp



Dit is een van de weinige paadjes die we kregen.









De zon probeerde zich door het wolkendek te priemen.

gedeeltelijk geslaagd



Hier nog een paadje














hier zicht op het kanaal


























Dit was éen van de laatste wegeltjes







station van Bellem

Dit zijn wel erg goede prijzen , jammer dat je ze niet overal hebt.