Kwarteltocht:
Ik reed vandaag naar Zelzate om daar deel te nemen aan de kwarteltocht. De start was vanuit het Sint Laureins instituut en we wandelden meteen richting Wachtebeke via rustige wegen naar de rustpost. Daar aangekomen hadden we 6,6km op de teller staan.We hadden onderweg al heel wat groen gezien maar nog geen meter gewandeld in de bossen.
 De startzaal
 Kunst op de koer
 Na een 5tal minuten waren we eg uit het dorp en begaven we ons langs de rustige wegen richting Wachtebeke.



 Tot aan de 1°rustpost stapten we hoofdzakelijk op deze wegen, jammer want er lagen wel enkele mooie veldwegels, maar deden geen dienst tijdens deze tocht.








 De Langelede nog eventjes volgen tot aan onze rustpost. Daar moest ik een lus maken van 7,6km.
 Deze lus was een gevecht met de Nederlands- Belgische grens, de ene keer wandelden we op eigen bodem, enkele straten verder waren we terug in het buitenland.
Op deze lus kregen we enkele zandwegels

 Hier in de streek waren er wel wat paarden te zien.










 We volgden ook een eindje het grenspad
 Hier een grenspaal tussen Nederland en België

 Hier een zicht op de St Elooiskreek
 Nog een grenspaal

 Nog eventjes wandelen langs de Langelede en ik kwam voor de 2°maal aan in het schooltje. Na iets te hebben gedronken wandelden we nu terug naar onze startzaal, via het Kloosterbos en het park(?) enkruisten we het centrum van Zelzate.

 Hier nog een eind de Langelede volgen, alvorens we aankwamen aan het Kloosterbos

 Hier op weg naar het bos, dat het mooiste stukje was van de hele wandeling.

 Erg mooi om er in te stappen.







 Na deze passage , kwamen we dan terecht in een hele saaie en vuile stadswijk.(Geen foto's genomen) Er leek zelfs geen einde aan te komen, tot we na een km of 3 bij het gestoorden instituut aan kwamen. Daarna stapten we naar het einde via het park en daarna via het centrum en terug enkele saaie hoofdstraten naar het einde .


 een kort maar mooi stukje door het stadspark
Ook de afstanden klopten niet helemaal. Deze tocht viel toch een beetje tegen, omdat ze wel mooie stukken natuur bezitten maar de verkeerde kant op gingen.
|