Het gaat al een paar dagen redelijk goed. Het enige dat nog wat wringt is dat het voor haar zo belangrijk is dat ik niet meer kwaad ben. Alsof ik het was die zwaar in de fout ben gegaan. Precies alsof zij het 'slachtoffer' was en zij moet alle aandacht hebben. Af en toe eens een excuses voor alles wat ze uitgestoken heeft zou anders ook niet misstaan maar dat is teveel gevraagd. Eergisteren had ze een vriendschaps verzoek op facebook van een ex-minaar(minaar uit een vorige relatie ) en toch moest ze eens polsen of ik er zou kunnen met leven dat ze het aanvaarde. Grrr echt niet verder denken dan dat he. Als je dan weet dat hij hier het verdiep boven mij zit op het werk en dat we heel soms moeten samenwerken. leuk he! Gelukkig weet hij niet wie ik ben en dat probeer ik ook zo te houden. Meer en meer geraak ik ervan overtuigd dat je beter onmiddellijk de relatie stopt als er bedrog in het spel is.Het is eigenlijk geen leven meer en zeker niet als de bedrieger niet (goed) beseft wat die gedaan heeft. Gisteren vroeg ik haar nog eens of één van de minnaars haar gecontacteerd had voor haar verjaardag. Ze zei van niet maar mijn gevoel verteld me het omgekeerde. ik had terug dat rot gevoel dat ze mij zwaar aan het beliegen was. In elk geval ga ik er haar toch nog eens over aanspreken.
Afgelopen weekend is ze verjaard. Zaterdag zijn we haar kado gaan kopen en wou ze naar de sauna. In de late namiddag dan naar de sauna vertrokken. Het was leuk en ik voelde me sinds lange tijd redelijk goed. Op een gegeven moment zaten we gezellig iets te drinken en merkten we een groep bevriende koppels op. Ze merkte op dat het toch maar raar is om met vrienden naar de sauna te gaan. waarop ik grapte dat het toch bijna allemaal hetzelfde is. Dat het bij de 1 wat groter is dan bij de ander. Haar reactie liet mijn humeur terug omslaan. Ik kreeg onmiddellijk een uitleg dat de grote in actie belangrijker was. Toen dacht ik "dat kan jij goed weten". Het ligt al veel langer op mijn tong om met haar eens te vragen waarom ze zo hevig was tentijde van affaire 3. Zelf met affaire 1 en 2 heb ik het nooit zo gemerkt terwijl ze daar zwaar verliefd op was . Op minnaar 2 was ze niet verliefd ( beweerd ze) maar heb ik haar totaal anders ervaren op dat gebied. Alleen vraag ik het niet omdat het details zijn die ik liever niet hoor. Wat er nu ook door mijn hoofd speelt is of ze het mij gaat vertellen als 1 van de minnaars haar gaat contacteren vandaag om haar een gelukkige verjaardag te wensen. Vorige jaar had ik minnaar 1 vriendelijk gevraagd om ons met rust te laten maar hij kon het niet laten. Minnaar 2 had zij een bericht gestuurd om haar niet meer te contacteren maar die kon er ook niet aan weerstaan. Aangezien ze het zo jammer vind dat ze geen vrienden meer kunnen zijn verwacht ik dat ze er niets zal over zeggen en gewoon nog eens leuk gaat antwoorden. Ik denk er toch aan om haar vanavond eens te vragen of ik haar mails van het werk eens mag bekijken. Maar dat vind ze niet kunnen natuurlijk. En aangezien ik vanavond bijna een ganse avond weg ben zal het dus een heel onrustige avond worden.
