Deze ochtend zat er antwoord van de lotgenote in de mailbox. Het is ok om eens te praten. Ook heeft ze al een stuk van haar verhaal op mail gezet. Toen ik het las had ik tranen in de ogen. Het was meer dan 10maand geleden dat ik gehuild heb maar nu kon ik het nog net droog houden. Zo herkenbaar, zo eerlijk, zo verdomd moeilijk. Bij haar is het 3 jaar geleden en als je dan leest dat ze het er nog heel moeilijk met heeft en dat ze vooral haar afleiding zoekt in sport en kinderen, dat ze geen 'moeite' meer wil/kan doen voor haar relatie. Allemaal zo pijnlijk herkenbaar. Diezelfde twijfels 'ga ik ooit nog iemand durven vertrouwen, huidige of nieuwe relatie'. Ook voor haar is het blijven vechten maar toch niet meer echt gelukkig zijn. Geen 'droom' meer maar overleven. Wil ik dit? kan ik dit? De Therapeute zei me eergisteren ondanks dat ik toch veel bezig ben met de relatie te stoppen dat ze toch weerstand voelt als we doorgaan over het onderwerp scheiden. Zo voelt het voor mij ook aan. Veel muizenissen over weggaan maar die zijn niet sterkgenoeg voor het 'iets' wat me nog in de relatie houdt.
niet zoveel nieuws meer de laatste tijd. Het is ook relatief stil. Afstand houden is waar ik me het best bij voel. Vanavond therapeute tijd ben benieuwd wat zij gaat zeggen of de vlindertjes die er waren (en nog atlijd een beetje zijn). Via een vriendin kan ik binnekort misschien eens gaan praten met iemand die ongeveer hetzelfde heeft meegemaakt. Bij haar is het langer geleden dan bij ons maar blijkbaar heeft zij het er ook nog heel moeilijk mee. zo abnormaal ben ik dan misschien ook niet . ik heb de dame in kwestie een mail gestuurd en wacht dus haar antwoord af. Wat ik hiermee wil bereiken weet ik niet. Denk gewoon vergelijken. Hoe evolueert het bij haar, hoe is haar relatie nu, hoe staat zij nu in haar relatie. Het blijft in mijn hoofd zitten om mijn relatie te stoppen maar het lijkt alsof ik iedere strohalm zoek om dit toch maar niet te doen.Waarom? De dag dat ik dat weet zal mijn leven er misschien iets eenvoudiger uitzien.
. ik heb de dame in kwestie een mail gestuurd en wacht dus haar antwoord af. Wat ik hiermee wil bereiken weet ik niet. Denk gewoon vergelijken. Hoe evolueert het bij haar, hoe is haar relatie nu, hoe staat zij nu in haar relatie. Het blijft in mijn hoofd zitten om mijn relatie te stoppen maar het lijkt alsof ik iedere strohalm zoek om dit toch maar niet te doen.Waarom? De dag dat ik dat weet zal mijn leven er misschien iets eenvoudiger uitzien.
