Dit weekend starten de verjaardagsfeestjes. 2 dagen feest voor de jongste. zaterdag vriendjes en vriendinnetjes. Zondag familie tijd.Wat kijk ik daar toch naar uit (nee dus)! Was net aan het denken aan de tijd dat haar familie mij kwam bedanken omdat ik haar uit een slechte relatie weggehaald heb. Weg bij een drank, drugs en porno verslaafde partner en wat krijg je dan als bedanking 10 jaar later? Ah ieder huisje zijn kruisje zeggen ze maar sommige mensen verdienen eigenlijk niet beter. Nog maar eens het bewijs dat een mens 'vlug' vergeet zeker?
Gisteren was een moeilijk dag. ze heeft gesnapt dat er moet gepraat worden en begint het dan ook voorzichtig te doen. Ik heb er voor gekozen om nog even via mail te communiceren omdat ze mijn kwaadheid niet zou zien want anders slaat ze terug dicht. De therapeut heeft gezegd dat we om de 2 weken een paar uur moeten vrijmaken om erover te praten. Ben benieuwd of het gaat lukken. ze heeft goede voornemens en ik zal ook nog maar eens een toegeving doen door mijn tanden stuk te bijten ipv te reageren. to be continued...
Maar het was van mijn kant. Met de therapeut besproken dat er niet kan gepraat worden. We gingen het daar dus samen doen. Op de vraag wat ze nu denkt over de affaires en hoe ze nu denkt over haar ex minnaars kreeg ik te horen dat ze het jammer vond dat met de minnaars alles zo verlopen was. Ze vond het jammer dat ze geen vrienden meer waren. Ik verzin dit niet he! Ze mist ze niet en probeert er zo min mogelijk aan te denken maar toch. Toen de therapeut antwoorde dat vrienden geen vrienden meer zijn eenmaal er sex bijkomt zat ze beteuterd te kijken. Het woordje spijt of schaamte heb ik nergens gehoord. Ik had gisteren nog een gesprek met mijn zus. Die had mijn historie aan haar nieuwe liefde verteld en zijn reactie was "dat is een sloef" (op mij bedoeld). Wel ik denk dat ik hem gelijk moet geven. Ik moet begrip kunnen opbrengen voor wat er gebeurd is. ik zou niet kwaad mogen worden als ze dingen zegt die totaal niet logisch zijn. Ik zou niet kwaad mogen worden omdat ze nooit iets gezegd heeft over haar frustraties.Omdat ze mij nooit de kans gegeven heeft iets te doen aan haar 'problemen'. Wel meer en meer ben ik ervan overtuigd dat ik idd een sloef ben. Een dwaas die denkt zijn vrouw nog graag te kunnen zien na jaren bedrog. Ach let maar niet teveel op mijn negativiteit. Zoals gewoonlijk ligt het wss toch allemaal aan mij.
is in dit geval geen goed nieuws. Niets speciaal te melden. Enkel de 'vrees' voor de sessie vanavond. Ik denk dat het daarna beeld zonder klank zal zijn. Alhoewel moet ik me daar zorgen om maken? Wie zijn gat verbrand moet op de blaren zitten. Al heb ik het idee dat ik al een jaar op de blaren zit en zij niet. Tijd dat daar eens duidelijkheid rond komt.
is het te laat? De vraag die ik me vanmorgen stelde. Ondanks dat mijn vrouw haar 'best' doet blijf ik zo kwaad op haar. Bijna elke dag die kwaadheid en woede voelen. klopt dit nog? Ga ik het haar ooit echt kunnen vergeven, ga ik haar terug echt kunnen graag zien, haar terug durven toelaten in mijn hart? Of is het te laat hiervoor? Ik kan het mezelf wel verwijten maar misschien ontbreekt er toch iets. Morgen moeten we naar onze gezamelijke therapeut daar wil ik het toch eens hebben over het niet 'kunnen' praten met mij over het gebeuren. Ik vrees dat het een zware sessie wordt.
