‘Minerva’  Bill’s story

Ons  schatbewaarders verhaal begint wanneer Bill via op deze blog een Minerva te koop spotte, en kocht, hier in zijn homeland. (zie artikel Belgian discoverie)

Zijn eigen verhaal begint toen in zijn jonge jaren op school tijdens Boot races een Minerva motor model XX te zien was.  Hij was verbluft door de stilte en boterzacht draaien van de motor. Zijn vader vertelde hem dat het een Minerva schuivenmotor betrof.

Here we go;

Jong en nog vlug onder de indruk, besloot ik de waarheid zelf te ontdekken. Bibliotheken waren destijds nog niet zoals vandaag, en het enige wat ik hier vond, was dat deze motoren erg goed of erg slecht waren. 40 Jaar geleden waren er nog heel wat mensen die een Minerva hadden gehad, dus ik deed heel wat persoonlijk research. De Meesten vertelden dat deze wagens fantastisch waren, en dat ze er spijt van hadden deze te hebben verkocht of weggegeven.

In 1977 kocht ik mijn eerste Minerva overblijfselen met de bedoeling er gewoon wat mee te ‘spelen’, een ontdekkingstocht uit te voeren doorheen de wereld van techniek.  Het was een echt wrak, maar voor 300 ponden had ik het gevoel dat dit betaalbaar was. Dit was wat er in mijn herinneringen sluimerde, ook al was deze motor wat ouder, namelijk een model JJ van 1914.

De speeltijd leidde tot een lopende motor, en dus dacht ik, waarom de rest ook niet onder handen nemen, zodat de motor ook iets te doen had. Ik plaatste goedkope advertenties, en misschien omwille van de zeldzaamheid, kwamen de onderdelen druppelsgewijze binnenkomen. De auto kwam tot leven. Aan de motor was eigenlijk vrij weinig gedaan, en omdat hij goed draaide was ik gelukkig met het resultaat. In feite hoe meer de motor gebruikt werd, hoe beter hij het deed, net zoals de oude verhalen dit voorspelden. Bewondering voor Minerva’s was dus niet moeilijk.

Door de advertenties ontdekte hij veel Minerva’s en onderdelen, en vond een EE in Brisbane, en ook onderdelen hiervoor. Een derde Minerva werd aangeboden op een veiling. Een type A Minervette.

Mensen stookten me op om deze te kopen, omdat ze wisten dat ik deze zou repareren, wetende wat ik had gepresteerd met de JJ en de EE.  Ik kocht hem, en een jaar later reed ik er al mee. De werken aan de EE kwamen daarmee wel in het gedrang.  Ik wist dat mijn toenmalig lief het serieus meende, vermist ze hem niet in de steek liet op het moment dat ik al zijn tijd in de Minervette stak.

Tijdens een nationale rally vroeg ik haar ten huwelijk, en zelfs mijn huwelijksreis verliep per Minerva.  Ondertussen kwam ook de EE gereed en de allereerste rit was gelijk een toerke van 3000 mijl naar Brisbane. Vanaf toen was er geen houden meer aan. Ik bleef Minerva’s kopen, meestal met problemen, en herstelde ze eigenhandig, om de kosten laag te houden. Hetzelfde verhaal nu dus met de recente aankoop via dit blog. Als ik hem ooit mocht verkopen, denk ik toch nog een beetje winst te maken, ondanks vervoer en importkosten. De onderdelen hoef ik niet meer te zoeken, deze liggen al jaren in voorraad te wachten.

Mijn meest dure aankoop was de AF, maar zelfs al was er veel werk aan, het heeft enkel veel tijd gekost, maar financieel viel het mee.

Ik ontmoette de vorige eigenaar later op een race meeting, en hij was verbaasd dat ik daarheen gereden was. Hij had er zelf nooit echt veel mee gereden, en vond het een trage bak, geen snelle, vlotte betrouwbare wagen om grote afstanden mee af te leggen. Dit verhaal was me bekend, en ook vele Belgen vertellen dat Minerva’s veel roken………..   Dit is enkel en alleen omdat ze de wagens et weinig gebruiken. Deze motoren smeken om er mee te rijden. Mijn Minerva’s roken totaal niet, een ook anderen die regelmatig en echt gebruikt worden zullen dat niet doen.

Ik heb vele motoren uit elkaar gesmeten en reparaties uitgevoerd voor anderen, maar heb nog nooit echt serieuze slijtage schade gevonden. Het ergst voorkomende is het re-metalen van de Big ends, maar dit komt enkel voor wanneer overvloedig en verkeerd gebruikt.

 Ik ben de wereld rondgereisd om Minerva’s te bekijken en hun bezitters te ontmoeten. Het is een sociaal gegeven. Ik ben geen car hunter, maar wil mensen er mee verder helpen. Omwille van mijn werk aan de JJ, werd ik gevraagd om eens te kijken naar een AG, welke ik nu bezit. Sindsdien werkte ik aan vele motoren, waarvan er nu ook veel in België zijn. Ik heb tekeningen gemaakt van Minervette om Iemand in Ierland verder te helpen, en heb deze mensen ontmoet toen ik de London to Brighton reed in 1986. Ook zijn er contacten met 2 eigenaars van DD modellen . Hier heb ik ook de mooie ‘roi des Belges’  carosserie gekocht, welke ik op mijn Model G ga monteren. In Noord Ierland had ik de eer een model TT, afkomstig uit Australië te mogen rijden. En in België en Nederland heb ik de meerderheid van garages en collecties bezocht, waar zelfs de buren niet binnen zijn geweest.

Het internet tegenwoordig  maakt het leven tegenwoordig een stuk eenvoudiger. Deze week nog werden me enkele Minerva’s aangeboden, waaronder een model NN en een AC. Ik koop enkel wanneer ik de waarde er van inzie. Enkel de grote en zeldzame modellen, beter dan nieuw zijn hoog geprijsd. Mijn Wagens worden gebuikt, en behoren dus niet tot deze categorie. Ik heb weinig slechte ervaringen, en negeer eenvoudigweg idioten.

Mijn carriere bestond er uit gaten te boren in de grond, waarvoor veel speciaal  gereedschap nodig was. Meestal waren hiervoor geen onderdelen voorhanden, dus die moesten we dan zelf maken. Met oude auto’s is het net zo. Momenteel ben ik gepensioneerd, en kan dus veel tijd steken in mijn hobby. Ik ben ook een gelicenceerd radio amateur, dus electronica ligt me ook. Enkel carrosseriewerk ligt me niet, dat geef ik meestal uit. Omwille van mijn werk reisde ik veel, maar had niet altijd tijd om individuen te bezoeken. Meestal bleef het bij Musea.

Ook restaureerde ik een Austin 7 chummy, een 1934 Austin 10 roadster, een Austral cyclecar 1913 en een V16 caddillac 1930 limo, en deze vond ik moeilijker te restaureren dan Minerva’s ! Daarnaast heb ik ook interesse in stermotoren en stoommachines…  En voor de fysiek doe ik nog aan schots dansen sedert een jaar of 10, waarvoor ik ook veel rondreis. En dan ben ik nog betrokken bij een schoolcommite酅….    tijd te kort dus…..