Hoe lang is het geleden ? Het laatste verslag dat we konden uitbrengen van het Pre war Front, dateert van Februari 2020, waar we getuige konden zijn van een geslaagde winterrally. De lockdown is nog niet volledig achter de rug, zodat in beperkte mate er toch alweer iets mogelijk is.
Afgelopen weekend was er een bescheiden treffen van oldtimer liefhebbers, ergens temidden van Limburgs groen. Klein maar gezellig, het meest schitterende weer, warm en een beetje bewolkt, het perfecte decor voor dit soort aangenaamheden. Een dertiental voertuigen met passagiers verschenen, en daarvan 5 vooroorlogse vehikels, met status. Een Stanley Steamer van 1912 spande de kroon wat leeftijd betreft, gevolgd door Minerva, Amilcar, Lagonda, Bentley Â….
Hopelijk is dit enkel een voorsmaakje voor de rest van het jaar.
U heeft het gemerkt, er verscheen reeds geruime tijd geen nieuws meer op dit blog. Dat is slechts gedeeltelijk te danken aan het corona virus. Daar er geen rally's meer georganiseerd kunnen worden, hiervan uiteraard ook geen reportage's. Dit zal wel weer opgenomen worden zodra de mogelijkheid hiertoe.
Echter, daar er totaal geen reactie's, inzendingen, verbeteringen ontvangen worden, sturen we vanaf nu enkel nog de mooie oude foto's, waarvan we er trouwens nog veel op voorraad hebben, enkel aan mensen die regelmatig een bijdrage leverden aan dit blog, en het dus verdienen. Jaren lang kon men profiteren, maar door het misbruik van enkelen, tot onze spijt, zetten we er een punt achter. Men ontvangt wel, maar draagt niets bij.
Dank voor uw begrip.
You have noticed, no news has been published on this blog for some time.
This is only partly due to the corona virus. Since no more rallies can be organized, of course no reports of this. This will be included again as soon as possible.
However, since there are absolutely no comments, submissions, improvements received, from now on we will only send the beautiful old photos, of which we still have many in stock, only to people who regularly contributed to this blog. For years, people could take advantage, but we regret the abuse of a few. One does receive, but does not contribute anything.
De 60 ste uitgave van de Fagnez is gedeeltelijk een feit. Gedeeltelijk, want nog terwijl we dit bericht de ether insturen is ze nog volle bak aan de gang.
Meestal wordt een taart van enkele dagen oud niet meer gesmaakt, maar dat geld niet voor de feesten van de Royal Veteran Car Club. Wie doet het ze na, 60 jaar later nog steeds even smaakvol.
Van het lijstje van 27 inschrijvingen waren reeds 2/3 aanwezig op deze winterse goede vrijdag om het pad te effenen voor de komende 2 dagen. Op deze lijst een handvol pionieren van voor 1905, en voor het eerst ook een motorfiets van zeldzame Belgische machinerie.
Als opwarmingsoefening een ritje in de namiddag richting Stavelot, waarbij een bezemwagen overbodig bleek. Alle voertuigen bleken in hun vertroeteld optimaal element. Niets beter dan zo een stevige winterwandeling om de toch saaie februarimaand te doorbreken, en de bolides een voorsmaakje te geven voor het komende seizoen. Integenstelling met vorig jaar geen lentetemperaturen, en voor aanstaande zondag staat er zowaar een storm op het menu. Jammer dat we daar geen getuige van kunnen zijn want dat gaat met zekerheid mooie beelden opleven. Op ons almanakske van nieuwe verschijningen, plakken nu foto's van een Austin Ulstertje, een Chevrolet Phaeton en een Vignot Deguingin, waarvan de eigenaar ons ieder jaar weer verrast met een nieuwigheid.
Het is nog 2 dagen te gaan, en wij zijn alvast benieuwd naar verdere beelden die zeker terug te vinden zullen zijn op de club site en hun Facebookpagina. De volgende rit is er al op 22 maart, een nieuwe telg op het blazoen, toepasselijk genaamd 'lenterit'.
Duiveltje komt uit het doosje. Bij het aanschouwen van dit spectakel weet je al dat de dag niet meer stuk kan. Druk overleg over de geestestoestand van deze dappere rijder. Maar er waren nog andere kandidaten voor deze rubriek 'oer oudjes' Over de motard van dienst nog niet gesproken. Enkele mooie Citroëns, eentje met een 6 cilindertje. En een heel kleurpallet vol sportive bolides. Een klasse tussen oeroud en veteraan.... Voor het vertrek nog vlug de rallyplaat bevestigen... Vader - Zoon momentje... En dan aan een hele horde fotografen voorbij zoeven. De gemeente Malmedy hees voor de gelegenheid een speciale vlag . Ieder op zijn eigen tempo richting Stavelot... Op de heuveltjes van Erica kwam de ene al wat vlotter omhoog dan de andere.
Mooie Ardense taferelen.
Wordt vervolgt met meer foto's van J.Jacobs en BDL.
Om het jaar feestelijk af te sluiten hadden we als Kerst geschenk enkele exclusieve Royale Minerva beelden opzij gezet. Enkele daarvan nooit gepubliceerd. We wensen u met deze prettige eindejaarsfeesten en een fantastisch 2020 !!!!
Op onderstaande foto de Minera van van Koning Albert 1 in 1916 bij een bezoek aan het Front in de kerstperiode. De wagen ervoor is een Belgische Pipe, met op het raam GOG. Waar dat voor staat is ons onbekend. Wie weet het ?
Dezelfde Minerva hieronder, waar u Albert in gesprek ziet met zijn vriend, Engels aristocraat, Lord Curzon. Ze verbleven in kasteel Loppem. Hieronder een opname van Lord Curzon bij de Minerva van Albert bij kasteel Loppem. Ook nog een beeld van Albert met op de achtergrond Minerva. De nummerplaat was 16240 Hieronder een beeld van een andere wagen uit de stallen van Koning Albert. Vermits we in de periode van WO I zitten, tussendoor ook nog deze beelden van een Minerva Ambulance. Deze werd ingezet om weeskinderen naar een opvanghuis in Frankrijk te vervoeren. Meerdere Minerva's in dienst van het rode kruis, waarvan Elizabeth beschermvrouwe was. Een van de chauffeurs van deze vehikels was deze onbekende soldaat. Opname uit Leopoldsburg.
Na WO I werd de koninklijke vloot direct vernieuwd. In 1919 al bracht Albert een staatsbezoek aan Amerika, waar ook Minerva's werden ingezet.
Onderstaande beelden zijn evenwel uit Afrika uit 1929, waar we eerder reeds enkele beelden van toonden.
Onze niet aflatende recherche leverde hiervan nog enkele mooie en onthullende beelden op.
Minerva met aan boord Albert en Elizabeth bij een oversteek in het plaatsje Buta.
Hieronder, op een foto die we in eerder bericht toonden stond net een persoon vlok voor de Minerva, waardoor deze niet goed zichtbaar was. Met deze dus de verbetering.
Hieronder dan een zeer bijzondere foto. We zien namelijk koningin Elizabeth achter het stuur van de Minerva, terwijl Albert poseert met enkele missionarissen. Zeldzaam Â…Â…Â…Â…. Want meestal kreeg men een enkel een plaats als passagier zoals op onderstaande exclusieve foto. (Leopold en Astrid) Een 4 deur(tjes) Minerva begin jaren 20. Leopold had een voorkeur voor snelle en sportieve wagens, en zat ook graag zelf achter het stuur, nog een zeer exclusief beeld hieronder. Dit is een 2 deurs Minerva zonder treeplanken en met mascotte. Dus niet dezelfde als hierboven. Voor een bezoekje aan andere delen van het land kwam dan weer de meer comfortabele Minerva van stal. Met chauffeur uiteraard. Pracht van een foto uit 1914, met fier poserende mannen. Op onderstaande foto 2 Belgen, een Minerva en FN, tussen een Panhard Levassor en Fiat en helemaal links een Salmson.
We mochten volop de vreugdevuren aansteken toen we vernamen dat enkele dappere jongeren pre war days uit de grond stampten. Verre van gewonig. We keken er al enkele weken naar uit, zoals de jongsten onder ons naar de komst van Sinterklaas. Een verre verplaatsing buiten ons eigen kleine universum hadden we er voor over, en werden niet teleurgesteld.
Okay, het was niet de allerdrukste beurs die we ooit bezochten, maar toch niet eenvoudig een foto te nemen zonder dat er iemand het beeld passeerde. En, je kon gelijk wie aanspreken en direct op dezelfde spirituele golflengte zitten. Mensen die we enkel via de digitale weg kenden, liepen hier zo maar in het wild.
Elke tentoongestelde wagen was een binnenkopper. Waar we op de 'moderne beurzen' op zoek zouden moeten gaan naar deze fragiele fragmenten tussen honderden voor ons niet of minder interessante stukken stonden ze hier alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Onze zoektocht naar speciaalheid werd volop ingelost.
Om een tikkeltje brutaal eerlijk te zijn, we misten de aanwezigheid van de motorfiets en zijn liefhebbers. Daar hadden de organisatoren blijkbaar niet zo veel aandacht aan geschonken. Een gemiste kans, want deze groep kent nog steeds een groot aantal liefhebbers en clubs.
Er stonden nochtans een paar exclusieve prachtstukken op de stand van de Royal Veteran Car Club en op de parking. Misschien speelde de ligging van deze tuin der lusten ook wel een grote rol. Niet echt dicht bij de Nederlandse of Duitse grens. Op enkele voertuigen hing het uithangbordje 'verkocht', dus er was dus toch wel enige animo.
Er stonden dan ook enkel en alleen aantrekkelijk stukken. Men kon slalommen tussen een 70 tal wagens, 3 van Belgische makelij. Voor het eerst konden we een d'Aoust in levende lijve bewonderen. We kenden deze enkel van op de foto. Voorwaar een zeldzame verschijning, waarvan er naar verluid nog slechts 2 exemplaren bestaan. Verder een ondertussen bekende gereconstureerde 'Speedsport'. Maar wat jammer nou dat het Museum Bossaert niet de aangekochte Pipe tentoonstelde, of de Minerva waarmee ze deelnamen aan de Groote rally van vorig jaar om de Belgische autoindustrie een beetje nieuwe levenslust in te blazen. Maar des al niet te min hadden ze een mooie stand met zeer mooie exemplaren uit verschillende epoques.
Van het huismerk Minerva hadden we O zo veel meer verwacht, wetende dat er in de streek heel wat exemplaren hiervan rondslingeren. Ze konden een voorbeeld nemen aan de mooie stand die werd verwezenlijkt door de Rosengard club, met 3 wagens. Klein maar fijn en makkelijk transporteerbaar.
Een andere Belg is deze reconstuctie van de Belgische Speedsport. Op basis van een Ford T was ook de originele gebaseerd. Dank zij vele foto's kon deze worden nagemaakt. Pracht werk ! Nu we toch in het Cyclecar gebeuren zitten, deze eigenaardige 'Bedelia' kom je ook niet iedere dag tegen. En hetzelfde kan gezegd worden van deze 'Sima Violet' en op de achtergornd een La Licorne. Een zeer mooi project voor de echte liefhebber, deze Dion Bouton, iets met zeer veel potentieel, in verhouding wel een stevig prijskaartje. Voor bijna hetzelfde geld kon je op deze beurs een bijna perfecte Delaunay Belleville in je garage parkeren. Een fantastisch merk, ooit zeer gewaardeerd door de Tsaar van Rusland.
Op dezelfde stand ook deze Hudson. Nog een topstuk, deze Hispano Suiza. Zo iets kom je echt niet alle dagen tegen. Fantastisch dat men de moeite nam om deze vanuit Nederland naar deze beurs te brengen. Als ook nog een af te werken Roland Pilain. Het Museum Bossaert had een mooie stand met diverse wagens uit alle pre war periodes 1890 - 1940 Zoals deze Decauville. Uit de jaren dertig deze schitterende Lagonda.
Voorlopig het einde van deze reportage.
Helaas liet het geheugenkaartje ons in de steek, maar wordt toch vervolgt met meerdere beelden.
Op de parkeerplaats van Expo Waregem, enkele dapperen die met motorfiets afzakten naan pre war days.
Waar ze deze zeldzame en in originele staat Magali uit 1903 konden bewonderen op de stand van RVCCB Alsook deze Bruneau driewieler. Eveneens deze vroege Triumph vond de weg naar Waregem. De Rosengardners poseerden voor een foto in La vie de l'auto, een mooie stand met 3 wagens, en bijpassend personeel. Ooit het pronkstuk van de Belgische automobiel, met nog een beetje werk komt alles weer goed. De basis is er in ieder geval. Een topper op deze prewardays, deze zeer elegante Delaunay Belleville. Trok veel aandacht.
Ook deze Delage een schitterend voorbeeld om in de pre war hobby te stappen. Alpha Romeo voor de diepere beurs...Â…. Ook al zeldzaam deze Marendaz.........Â…Â…. Ontbreekt nooit op pre war evenementen ; Bugatti.
Deze Overland vond vandaag een nieuwe eigenaar. Hopelijk komen we hem tegen op een of ander evenement volgend seizoen. Het standaard megeleverde interieur bij Rosengart.
Enkele jaren geleden brachten we een bezoek aan een Minerva verzamelaar in Anderlecht, welke wegens gevorderde leeftijd zijn verzameling te koop aanbood. Zijn topstuk werd verkocht aan een Sjeik in Koeweit. Deze wilde niet voor niets nog een Minerva aan zijn verzameling toevoegen. Zijn voorouders immers, bezaten Minerva wagens, sterker nog, de eerste 2 auto's ooit in Koeweit waren Minerva's. Vandaar de interesse. De Sjeik bezit ondertussen voor zo ver we weten 2 Minerva's.
Het verhaal is daarmee niet afgelopen, want ook de 2de wagen die zijn intrede deed in Koeweit was een Minerva, en ook deze keer een gift van Zakenman Jassem Bin Mohamed al Ibrahim aan de 7e Emir van Koeweit in 1912. De naam van de bestuurder is ook terug gevonden, nml ene Ali Hussein Abu Khanfar.
De onderstaande afbeeldingen zouden zijn van de 2de Minerva die in Bahrein rondreed. Volgens onze bron zouden anno 1912 vrouwen ook over een rijbewijs kunnen beschikken na het afleggen van een proef.
Deze wagen heeft een andere voorruit dan de eerste, openklapbaar en dunner profiel.
Hieronder 2 foto's van de Eerste Minerva. Op de onderstaande foto is de eerste Minerva wagen uit Koeweit nog niet uitgerust met koplampen. Hieronder nog een Minerva die zijn weg vond naar Koeweit, maar deze arriveerde in 1915.
In een krantenartikel vonden we ook onderstaande foto van een Minerva die in Koeweit zou gereden hebben, wij hebben echter onze twijfels.
Hieronder dan de Minerva die wij nog persoonlijk mochten bewonderen in België. Het is een Model AB uit 1924, als ik het me goed herinner.
In de verzameling ook deze Minervette uit 1904.
Blijf inloggen, want dit verhaal zal worden vervolgt met eveneens eerste auto's op een continent, van het merk..... u raadt het al Â…Â…Â…Â….. Minerva.
Trektocht der Pioniers
Sjeik Mubara Al-Sabah, de eerste die met een automobiel en chauffeur door koeweit tufte in het gezegende jaar 1912. De auto was eigenlijk een geschenk van de Ottomaanse Emir Ha'ed Saud Bin Abdulaziz Al Razhid. Heel lang heeft de wagen het niet getrokken, want op Woestijnzand en hoge temperaturen waren ze niet gebouwd. Destijds waren er nog geen verharde wegen te bekennen. Hij stond dan ook regelmatig in panne, en de Emir moest dan overstappen op de meer betrouwbare kamelen en dromedarissen. De auto kreeg door de bevolking wel een bijnaam, Manawora, wat zoveel betekende als 'de olifant', omwille van zijn omvang. Het betrof een 16 pk viercilinder van 2,2 liter. De carrosserie was een gedeeltelijk open coupé chauffeur. Toch moet de wagen in de smaak gevallen zijn, en waarschijnlijk rook hij aangenamer dan zijn concurenten kameel en dromedaris, want ook de 2de wagen werd een Minerva. 
