De eerste lentedag! Na meer dan een week kunnen we eindelijk opnieuw de fiets van stal halen. De hoge luchtdruk haalt het van de depressies, een fris lentezonnetje laat de elektriciteitsteller terugdraaien (althans, voor wie nog bij de gelukkigen is).

Eén goed gevulde bubbel volstaat want de ziekenboeg is goed gevuld: Butler Ronny heeft last van zijn rug, JP Bakker heeft af te rekenen met pijnlijke ribben na een valpartij met de mtb vorige week en Geert Pirelli is het slachtoffer van een of ander virus waarvan de naam mij even ontsnapt. Via deze weg willen we al onze ploegmakkers een spoedig herstel wensen.

Vandaag wordt ook de St. Jozefsklassieker gereden – Milaan – Sanremo voor wie de heiligenkalender niet uit het hoofd kent – waardoor het startuur naar 13u00 is verschoven. Christ komt ons uitwuiven; hij heeft helaas opdrachten en kan niet mee. De wind waait uit het noordoosten, en dus rijden we richting Damme.

Pilot Pascal bepaalt, samen met met Renaud en Wimco, de koers en het tempo. Tot grote tevredenheid van Geert GPS volgen we eerst de vaart en daarna het kanaal tot in Brugge en vandaar naar Damme.

Geen meldenswaardige feiten, tenzij de vaststelling dat we de wind toch redelijk in het voordeel hebben, wat belooft voor de terugtocht. Onze vrees blijkt terecht; tussen Damme en De Haan is het vaak wind op kop. In waaiers rijden is niet altijd evident, wat nog maar eens bewezen wordt. Iedereen doet kopwerk, wat de planlast aanzienlijk vermindert.

Tussendoor kunnen we melden dat Champ Denis zijn opwachting heeft gemaakt. Hij doet het voortreffelijk; pas in de laatste kilometers moet hij de rug even stretchen.

We zijn mooi op tijd binnen om de laatste 35 kilometer van de Primavera te volgen en Jasper Stuyven op sluwe wijze de zegepalm te zien wegkapen.

De weersvoorspelling voor volgende week ziet er goed uit. Er zal kunnen gefietst worden!