Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
05-04-2018
omtrekkende beweging
Vier Placora's op de afspraak voor de woensdagrit. Donkere wolken die vanuit Leffinge vervaarlijk komen opzetten plus een blik op de buienradar doen ons besluiten de weergoden te slim af te zijn en te opteren voor
de oude Sarah route . Bij aanvang voorwaar een lumineus idee vermits we , achterop kijkend, als het ware de regen zien neerplenzen terwijl wij gespaard blijven van enige vorm van neerslag .
Bij het naderen van Varsenare blijkt Zeus er stilaan genoeg van te krijgen dat 4 aardse stervelingen Hem, god van het onweer, proberen te slim af te zijn en geeft ons een kleine waarschuwing door via zijn hemelsluizen een hagelbuitje
op ons te doen neerdalen.
Goden vergeten echter dat niets slimmer is dan een mens en dus besluiten we , eigenlijk meer fan van Dionysus dan van Zeus, af te stappen in Bistro Nieuwege , langs de vaart, grondgebied Jabbeke.
De Kwaremontjes van het vat smaakten zodanig Hemels dat 4 agnosten op slag gelovig werden en zowaar door de oppergod zelve in de hemel uitgenodigd werden door middel van een fantastische regenboog.
Alsof dit allemaal nog niet voldoende was werden we op de terugrit getrakteerd op een heerlijk lentezonnetje dat ons de pittige halvelingse tegenwind helemaal deed vergeten.
Bij Samir een leuke verbroedering met de Eastenders die in volle voorbereiding zijn voor de kasseien van zaterdag , met vertrek en aankomst in Templeuve.
Slechts acht Placora's staan om halftwee startensklaar. Bezorgde blikken want waar zijn de afwezigen? Renaud V? Rich? Postman Dan? Danny G? Rookie Alain? ...
Leo, Remi, Butler Ronny, de twee Geerten, Noël, JP Bakker en uw dienaar zijn er wel. De rit gaat in zuidwestelijke richting; we kiezen voor de Lange Lisroute en rijden dus via Leffinge en Schore richting Veurne en Adinkerke, waar we rechtsaf draaien om zo met de wind in de rug naar het lokaal te rijden.
Met wind op kop staat de cruise control op 28 per uur, met wind in de rug 32. Er valt in feite niks bijzonders te melden want iedereen lijkt vlotjes mee. Enfin, dat denkt uw dienaar. Vooraan zijn het vooral de twee Geerten die het tempo bepalen, op gepaste tijden afgelost door JP Bakker en schrijver dezes.
In het lokaal zal, na het nuttigen van enige glazen recuperatiedrank, dat het achteraan niet altijd peis en vree was. Noël en Leo wijzen met de vinger naar Butler Ronny, die er blijkbaar het handje van weg heeft om in gaatjes te duiken om zo uit de wind te zitten. De slimmen leven met de dommen is het antwoord.
U hebt het al begrepen, beste lezer, dat de discussie in het lokaal nogal oploopt. Zelfs het onverwachte bezoek van B. Tommelein, in training voor de Kom Op Tegen Kanker-rit, kan hier weinig verandering in brengen. U zult het mij dan ook niet euvel duiden dat ik niet alle details van de gesprekken zal weergeven.
Na het traditionele 'sluitertje' neemt uw dienaar afscheid van het gezelschap. Niet vergeten dat er op Paasmaandag kan gereden worden. Indien Pluvius ons goed gezind is spreken we af om 9u30!
Het is er dan toch van gekomen: de eerste rit van het seizoen onder een prille lentezon. Twaalf placora's op de afspraak, met toch enkele afwezigen. Heeft Danny G. al last van pensionaris, zijn Hank en Paul J. met de Eastenders op stap en wie heeft nog iets gehoord van Renaud V? Allemaal vragen, maar geen antwoorden.
Er waait een zacht briesje uit het noordoosten. We besluiten om eerst de Bredunia-route te volgen en dan via de oude Sarah terug naar het lokaal te rijden. Van bij aanvang neemt Wim het commando. Hij stelt de cruise control in op 30 per uur en zal daar gedurende het volledige traject met wind tegen niet van afwijken. Hij krijgt afwisselend versterking van Geert Pirelli en Pilot Pascal. Zo krijgt Remi de kans om te bekomen van zijn VIP-arrangementen tijdens de Driedaagse van De Panne en Gent-Wevelgem. Geert G. is nog niet helemaal hersteld van belevenissen met Rich. Hij kan niet genoeg zijn bewondering voor Rich zijn stuurmanskunst onder woorden brengen bij het begeleiden van de wielerhelden.
Ondertussen zijn we al aan het kanaal Oostende-Brugge gekomen en vatten we de terugweg aan, niet vooraleer een pisstop in acht te hebben genomen. Aan het oude station in Varsenaere is er commotie wanneer Zorro heeft af te rekenen met een zadelbreuk. Gelukkig kan het euvel hersteld worden, wat niet belet dat er allerlei toespelingen over rommelmarkten en kringloopwinkels worden gemaakt.
Wanneer we dan rechtsaf willen slaan om richting Jabbeke te rijden stellen we vast dat de weg helemaal open ligt. Verkiezingstijd, zeker? Dan maar rechtdoor om via Snellegem en Den Os en den Ezel naar de Zeeweg te rijden.
Wanneer we de Schorre indraaien krijgt Remi plots een aanval van Gilles de la Tourette. "Leegloper!" roept hij. Pas na enkele tellen beseffen we dat zijn uitroep niet op een lid van ons peloton slaat, maar wel op zijn achterband die langzaam plat valt. Zorro pompt wat bij zodat de onfortuinlijke KVO-sponsorjager zonder al te veel moeite de eindstreep kan bereiken.
Wie nogal eens deze regels leest, weet dat er nu een spurt zit aan te komen. Leo plaatst zich in derde positie en is klaar om iedereen er op te leggen. Posities worden ingenomen, wie zal als eerste de sprong wagen? Tegenliggers zorgen er voor dat de spurt eerder moeilijk verloopt. Zo raakt uw dienaar ingesloten en kan hij pas in extremis zijn kansen verdedigen. Wim toont zijn superioriteit en wint oververdiend.
In het lokaal kunnen we nog van de laatste zonnestralen genieten. Wanneer de wolken voor spelbreker spelen verplaatsen we ons naar binnen. Het einde van een bijzonder aangename rit.
Vergeet niet dat woensdag de eerste midweekrit op het programma staat. De weersvoorspellingen zijn verre van rooskleurig. Afwachten dus.
In tegenstelling tot vorige week een zeer matige opkomst. Peter, Butler Ronny, Postman Dan en uw dienaar hebben zich kunnen vrij maken voor een rit richting De Panne. Remi bevindt er zich immers in VIP-middens, Rich en Geert G. zitten op de moto en zorgen voor de veiligheid van de renners. Noël, Leo et al. moeten afhaken voor diverse redenen. En er zijn er waarschijnlijk nog enkelen die moeten werken.
Gewapend tegen de kille noordwester met onze nieuwe windstopper rijden we langs de vaart tot in Veurne om dan over Adinkerke naar De Panne af te zakken. Geen noemenswaardige incidenten, tenzij dat we onderweg een Eastenders met vriend oppikken. Ons gezelschap draait gezapig rond, het is genieten. ! Nadat we in De Panne de renners hebben zien voorbij zoeven vatten we de terugweg aan. Van Remi, Rich noch Geert enig spoor ... We hebben nu de wind in de zeilen en onder impuls van Peter flirten we regelmatig met de 35 per uur. Na 67 kilometer komen we aan in het lokaal waar we hartelijk worden ontvangen door de waard.
Gezien we maar met z'n vieren zijn en het bestuur deze maal niet in aantal is kan de rit niet in het klassement worden opgenomen. Hopelijk kunnen we zaterdag eindelijk eens een officiële rit rijden.
Pluk de dag. Met deze gedachte van de Griekse natuurfilosoof Epicuros in het achterhoofd staan er tien (10!) Placora's op een woensdagmiddag om 14u klaar aan de gebruikelijke startplaats. De weersvoorspellingen zijn immers weinig veelbelovend voor het weekend: vriestemperaturen en lichte sneeuwval. We moeten het pakken wanneer we kunnen.
Het wordt geen gewone rit, zoveel is zeker. Uw dienaar heeft voor de eerste keer dit jaar zijn carbonnen ros stal gehaald én Leo is jarig. Met zijn 72 lentes mag hij zich terecht de nestor van ons gezelschap noemen.
De wind waait middelmatig uit het zuidwesten; de rit gaat door de polders naar Diksmuide. In de boterstad maken we rechtsomkeer via Koekelare en de Moeredijk. Niks bijzonders te melden met uitzondering van een moment tussen Keiem en Koekelare waar uw dienaar non stop de kop trekt. De gedachte dat hij nu al in bloedvorm verkeert blijkt een illusie te zijn: een deerne heeft zich in het peloton genesteld met als gevolg dat de would be gigolo's zich netjes in haar wiel nestelen om van het uitzicht te genieten!
In de Schorre wordt de spurt aangetrokken en het zal u niet verwonderen dat birthday boy Leo met de zegepalm gaat lopen. Aangekomen bij Samir worden we op gerstenat en pizza getrakteerd. Even later komt Remi er nog bij. Ondanks zijn pensioen moet hij nu meer werken dan vroeger. En nog wat later komen Wim, Henk en Geert aan. De eerste twee hebben er ritje opzitten, de laatste komt och arme van zijn werk.
De meerderheid van het bestuur besluit ook om, gezien het grote aantal aanwezigen, de rit te laten in de boek. Hopelijk kan er zaterdag toch gereden worden; zo niet wordt het uitkijken naar de Primavera.
Nu al staat vast dat deze maand maart niet als de meest productieve in de annalen zal genoteerd worden. De eerste rit een onderkoelde 5bft, vorige week ijzige vortec-toestanden en dit keer een aangekondigde drache die de meeste Placora's voor de buis hield met Parijs-Nice en Tirreno als hoofdschotel. Zelfs Renaud V., doorgaans van geen kleintje vervaard, WhatsAppte veel nattigheid in het verschiet. Men zijn vijven zouden we het er toch maar op wagen. Wim met knalgeel regenvestje, Ronny, postman Dan die zijn eerste ritje na een aanslepende verkoudheid wel anders had voorgesteld, ondergetekende en Rich die al vlug duidelijk maakt dat hij bij de eerste regendruppels een bocht van 180° zou maken. Gezien de toch wel pittige Zuid-Wester opteerden we om via het Schorre richting Zwarte weg te rijden en zo aan te sluiten op het woensdagparcours. Aan Snaaskerkebrug is het al van je dat, Rich besluit het woord bij de daad te voegen en keert zijn ros richting Mariakerke hierin - misschien wel wijselijk- gevolgd door een nog ver van opgelapte Daniël. Met zijn drieën wagen we het er toch op, heel behoedzaam in de bochten en het slijk zoveel mogelijk ontwijken is de boodschap. Het giet en ons truitje begint stilaan op een camouflagepak te lijken. Via Schore bereiken we de kasseitjes van Stuivekenskerke en gelukkig is het ergste voorbij ook al omdat we nu met Aeolus als bondgenoot naar het spaarbekken tuffen. Op sommige plaatsen begint het wegdek zelfs al wat op te drogen tot we aan de Rattevalle er weer van langs krijgen. Met 55km doorweekte km op de teller bereiken we het lokaal. We gangen ons 'zootje' te drogen aan de kapstok terwijl de plas onder onze tabouretje alsmaar omvangrijker wordt. Als de warme choco's geserveerd zijn waagt Ria zich aan een eerste dweilpauze. Tiesj bolt als zesde over de meet... tussen de opgehoopte sneeuw, het kan dus nog erger!
"Liever een blode dan een bevroren dienaar" is zowat het WhatsAppje dat het best verwoordde wat de meeste Placora's inspireerde om te 'passen' voor deze als glaciaal aangekondigde maidentrip. 'voor mij te koud', 'moet vannacht werken', 'chill factor geeft -3' tot zelfs de uitzwaaiende Marc Coucke, werden als excuus ingeroepen. Zodoende biedt zich maar een zevental aan op de Bel&Boparking. Bakkertje met in zijn zog Sjonie nog duidelijk nagenietend van Genkse zege tegen the Great Old- , Renaud V, vets Danny, Ronny, ondergetekende en zowaar nog net op tijd een goed ingepakt Christje. Niet zozeer omwille van de kou dan wel de 4 à 5 Bft uit NO, besluiten we de oude Sarahroute met kleine extensie te rijden. Al in de Schorre is het beuken geblazen. Met een viertal draaien we rond maar algauw wordt duidelijk Christjes winterwerking niet optimaal is verlopen en ook Limburger Sjonie doet zijn reputatie als trage starter alle eer aan. Het is sleurwerk tot aan het keerpunt naar de vaart op maar in Varsenare is Christje solo gegaan, we zouden hem in de Schorre terugzien. Op de terugweg is het bijwijlen genieten met een stevige por in de rug en het voorjaarszonnetje op de toet. Even consternatie als we net voor Nieuwege vanaan de overkant worden toegeroepen door- je gelooft het nooit- een viertal Placora's die ons pad kruisen. Uitleg hieromtrent krijgen we later bij aankomst. Vanaf Oudenburg flirt de teller gestaag met de 34-35. Net als Tiesj een chasse patat afrondt op de Leberg komen we aan in het lokaal en mag Renaud de eerste 55km in 'de boek' noteren. Ria laat warme choco's aanrukken die ondanks het ontbreken van Dretens additief ook niet slechts smaken. Een klein half uurtje later stallen ook Paul, Wim en Hank hun vehikel in Samirs veranda. Zij hebben er met neofiet Alain in hun spoor zo'n 60km opzitten en waren om diverse redenen niet om 13.30u op de afspraak. Kan gebeuren, maar toch!?
Ondanks temperaturen die amper boven nul uitkomen en een chil factor van -3° staan er toch zeven Placora's om samen met de Omloop Het Nieuwsblad het nieuwe wegseizoen in te rijden. Uw dienaar ontbreekt omwille van, ik geef het grif toe, 'mietjesgedrag'. Een koude ochtendrit ontneemt hem iedere verdere zin om ingeduffeld over de Vlaamse wegen te zoeven. Zetel en televisie lijken hem een veel betere optie.
Maar, zoals gezegd, niet voor zeven moedigen die wel over de nodige testosteron beschikken. Onder hen ook Christ, die vast besloten is om het mindere vorige seizoen vlug in de vergeethoek te rijden.
Naar verluidt weinig incidenten, tenzij het te laat op de afspraak komen van Rookie Alain. Hij zal dan maar met de Eastenders vergezellen.
De dapperen volgen de Oude Sarah-route, waardoor zij tijdig aankomen bij Samir om de finale van de Omloop te volgen.
Frank Deboosere voorspelt voor volgende week weinig positiefs op het vlak van temperaturen. Het wordt dus uitkijken of er volgende zaterdag kan gereden worden ...
Nog dit: er kan in groep ingeschreven worden voor de Etixx-Classic die op 21 april in Nazareth en omstreken gereden wordt. Geïnteresseerden geven een seintje door hier te reageren voor zaterdag 10 maart. Meer info op http://www.sport.be/etixxclassic/2018/nl/#inschrijven
De dagen beginnen te lengen, het zonnetje - wanneer ze schijnt - geeft al een beetje warmte af. Dan weet u, waarde lezer, dat het winterseizoen op zijn einde loopt.
Het is een hoofdzakelijk Placora-peloton dat om 14u00 vertrekt aan het Duinenkerkje. Evenwel zonder Zorro, die blijkbaar in een amoureus gesprek (dixit Leo) verwikkeld staat en het gezelschap van de mooie deerne verkiest boven dat van zijn ploegmaats.
Zoals gebruikelijk worden de groepen ingedeeld volgens fysieke paraatheid en vermogen. Leo, Noël en Ronny kiezen voor de verharde wegen; Renaud, Pilot Pascal en Geert G. gaan voor het betere MTB-werk; Rich, Rookie Alain en uw dienaar duiken ook de duinen in, maar dan aan een gezapiger tempo.
Het is uw dienaar al heel snel duidelijk dat hij nog altijd niet volledig hersteld is van de verkoudheid die hem enkele weken geleden bedlegering maakte. De cocktail van codeïne en antibiotica laat zijn sporen na. De Spaanse stage, voornamelijk gekruid met gin tonic, caipirinha, rioja en Verdejo in combinatie met zon en tapa's ligt nog te kort bij om al zijn vruchten af te werpen. Hij besluit dus wijselijk om in Lombardsijde zijn metgezellen te laten rijden en op eigen tempo de terugweg aan te vatten.
Het parcours krijgt al zomerse allures: het los zand ligt er los bij. Aan de Calidris is het parcours voor een stuk onder water gelopen, we vermoeden door de aan de gang zijnde wegenwerken.
In het lokaal komen we dan allemaal samen. We horen dat Renaud met een platte band had af te rekenen en dat Rich in een afdaling nog een spectaculaire duik heeft gemaakt met pijnlijke ribben tot gevolg.
Naar jaarlijkse gewoonte worden Linda en André bedankt voor hun warme ontvangst. André krijgt van Rich drie klapzoenen en een boeket bloemen, Linda mag van uw dienaar een fles Cava in ontvangst nemen.
Het MTB-seizoen zit er op, de zomer staat voor de deur. Vanaf volgende zaterdag spreken we om 13u30 af aan Bel&Bo. De eerste rit zal een 60-tal km bedragen, met aandacht voor wie er nog niet al te veel winterkilometers op de teller heeft.
De Veteranen Vliegplein nodigen de Placora's uit op hun 7de jaarlijkse souper op zaterdag 10 maart 2018 vanaf 19u00: Stoofvlees met frietjes, apero inclusief. Kaarten kunnen verkregen worden bij Remi aan 15 euro 't stuk. Aangezien zij ook altijd naar ons evenement (mosselfestijn 2017: 15 inschrijvingen van de Vets) komen, zou ik vragen om zoveel mogelijk aanwezig te zijn.
Een matige opkomst voor de algemene vergadering. We tellen in totaal twaalf aanwezigen én de Président Fondateur. Uw dienaar geeft een kort overzicht van het ledenbestand en verwelkomt nieuw lid Alain Coussement.
Het seizoen vat aan op zaterdag 24 februari, start om 13u30. Zondagsritten starten om 9u30, met een maximum afstand van 60 km. De woensdagritten kunnen vanaf 4 april, start om 18u00.
Er wordt nogmaals benadrukt dat de snelheid tijdens de uitstappen bepaald wordt door de 'traagste' deelnemer. Wie vlug wil rijden, kan op woensdag terecht bij de collega's van de Eastenders of Douchy's.
Zoals gebruikelijk zijn er ook daguitstappen:
21 april ETIXX-Classic
mei Portugal
16 juni West-Vleteren
(Maatjes)
21 juli Bergues
18 augustus Philippine
/ Zierikzee
september nog te
bepalen
Op voorstel van Rich zal er op 6 oktober een rit in memoriam Georges worden gereden. Dit jaar is dit niet gebeurd, wat een jammerlijke vergetelheid was.
Wie kledij wil bijbestellen contacteert hiervoor Postman Dan. De windstoppers zouden eind deze maand ter beschikking moeten zijn.
Als afsluiter van de avond werd er nog een gezocht naar de 'Slimste Placora". Quizmaster Rich had gezorgd voor een mooi uitgebalanceerde quiz die als uiteindelijke winnaar "De Placora"s" (hoe kan het anders) kreeg, bestaande uit Postman Dan, Leo en uw dienaar.
Afspraak zaterdag voor een korte rit ter voorbereiding van de ter aarde bestelling van Mauve Marc, want vanaf nu is Callant koning!
Er staat een omvangrijke meute klaar om 14u aan het Duinenkerkje. Groepjes worden gevormd volgens kunde en leeftijd en weg zijn we. Uw dienaar vormt samen met Rookie Alain, Zorro, Rich en een Chouffe-gastrijder een pelotonnetje. Ondanks het BK strandrace dat zich voor een deel op het vertrouwde parcours afspeelt rijden we toch via de duinen richting Lombardsijde. Voor alle zekerheid duiken we daar de duinen niet in, met uitzondering van Rich die halsstarrig aan de route vasthoudt. In het lokaal zal blijken dat hij heel wat geluk heeft gehad en dat een frontale botsing met het aanstormende peloton maar net vermeden werd.
We rijden door naar Oostduinkerke. Langs de Nieuwpoortse jachthaven krijgen we te maken met een felle zijwind. Ondertussen hebben ook enkele Douchy's hun wagonnetje aangekoppeld, met als gevolg dat uw dienaar er wordt uitgewaaierd. In de Oostduinkerkse duinen verliezen we dan nog Rich uit het oog en moeten we even improviseren om onze weg te vinden
Met de wind vol in de zeilen gaat het op de terugweg goed vooruit. We nemen nog enkele duinenstrookjes er bij en zullen bij aankomst 57km+ op de teller staan hebben.
In het lokaal horen we dan het wedervaren van de collega's: platte band (Noël, nog voor vertrek) gebroken zadelpen (Remi, nog voor vertrek), gebroken ketting (Renaud, midden in de Oostduinkerkse duinen), het zat velen niet mee.
Geert Pirelli is jarig en trakteert het hele gezelschap! Hij is samen met Wim met de koersfiets de baan op getrokken.
We komen ook nog een leuk wistjedatje te weten: in de Vlaamse klassieker De teleurgang van de Waterhoek figureert Leo als rijkswachter te paard in de beroemde scene waar Willeke Van Amelrooij in al haar glorie uit het water komt. Zeker een reden om het filmarchief nog eens in te duiken! De PDF koppelt er nog een ander verhaal aan vast over hoe deze scene zijn eerste ervaring met vrouwelijk naakt was, maar dit lijkt ons niet voor publicatie vatbaar ...
De dagen beginnen te lengen, februari is in aantocht, wegseizoen komt steeds maar dichterbij.
Ondanks de stevige bries en de stuifregen toch zes Placora's op de afspraak. Woensdagnamiddag, denkt u waarde lezer, wordt er dan niet meer gewerkt. Wel, sommigen onder ons hebben woensdagnamiddag vrijaf, anderen hebben al een gezegende leeftijd bereikt waarop ze kunnen genieten van een pensioen.
We kiezen voor het vertrouwde duinenparcours dat er nog steeds uitstekend bij ligt. Ons groep zoeft richting Lombardsijde, waarbij enkelen soms opteren voor het veilige asfalt van de Duinenweg. Aangekomen aan het militaire kamp stelt Rookie Alain vast dat de fietszak van uw dienaar dreigt los te komen. Onder het aanhoren van opmerkingen die niet voor publicatie vatbaar zijn wordt alles opnieuw op zijn plaats gesjord en kunnen we verder.
Aan de oude camping Cosmos opnieuw een technisch defect: het zadel van Butler Ronny is losgekomen. Hij kan niet anders dan omzichtig zijn weg verder te zetten via de baan en zal uiteindelijk veilig Café Den As bereiken.
Het vijftal zet zijn weg verder, maar opnieuw niet voor ver. Aan de Calidris worden we tegengehouden door drie lieftallige deernen, leerlingen van het Sint-Lodewijkscollege uit Brugge. Zij zijn op religieuze retraite (!) en zijn belast met een aantal opdrachten. Een ervan is om vier mensen in koor de psalm "Zeil je voor het eerst" te laten zingen en dit op video te zetten. En zo gebeurt het dat Danny G, Rookie Alain, Remi en uw dienaar hun kelen schrapen om in de juiste toon en het correcte tempo een serenade ten beste geven. Het feit dat een directeur van een ketterse instelling zich zo bloot geeft doet de dames even schrikken, maar brengt hen niet van hun melk. Ondertussen kan ik u ook melden contact te hebben genomen met mijn Brugse evenknie en dat hij er voor zal zorgen dat de bewegende beelden mét klank onze weg komen. Om u toch al een beetje in de sfeer te brengen, hier de link van deze onvervalste meezinger. https://www.youtube.com/watch?v=QN5sGbTdvLY
Terug op de fiets, en met wind in de rug bereiken we binnen de kortste keren het lokaal waar we Ronny terugvinden en ons verhaal doen. Glazen met 33cl bieren worden door Dreten vlot bediend, begeleid door enkele smakjes.
Voor zaterdag nog een belangrijke mededeling : het BK Strandraces wordt in Middelkerke georganiseerd en een deel van het parcours tussen Westende en Lombardsijde zal niet toegankelijk zijn voor de vrijetijdsrijder. We zullen dus ons traject moeten aanpassen; misschien de gelegenheid voor sommigen onder ons om eens tot aan Oostduinkerke te rijden. Het traject 'Dekker' zal waarschijnlijk te vettig liggen.
Totaal in de war gebracht door tegenstrijdige weerberichten (storm, sneeuw, regen, zon, mist) was het echt tot het laatste moment wachten of er zou kunnen gereden worden of niet.
Eens de klok van halftwaalf (elvenhalf voor de autochtonen) bereikt en de druilerige toestand buiten in ogenschouw nemend werd het duidelijk dat een pak Placora's voor het uitgebreide aperitief koos (met uitzondering van Wim die op de rollen ging rijden).
Veralgemenen is altijd verkeerd, want Renaud en Peter besloten om het er toch op te wagen. Respect voor deze heren die het klassieke traject aflegden én een bezoek aan het lokaal brachten.
Hopelijk is het volgende week beter weer en kunnen we er op uit trekken. Wie zin heeft voor een midweek-rit: woensdagnamiddag afspraak om 14u aan het Duinenkerkje.
We zouden de zon te zien krijgen had Frank ons plechtig beloofd. Wie dit gele ronde ding zaterdag in onze contreien ontwaarde, gelieve zich hier te melden. Niks dan miezer en mist waren ons deel, warm was het ook al niet en gelukkig hield Aeolus zich voor één keer koest. Op weg naar de startplaats kruiste ik het pad van Doc, zowaar in zomeroutfit. Ofwel had hij het weerbericht iets al te optimistisch opgevat ofwel was hij omwille van zijn overvolle agenda een weekje te laat voor de nieuwjaarsduik. Via WhatsApp was het inmiddels duidelijk geworden dat Placora's weer op tal van fronten zouden actief zijn. Onze dienaar, Zorro en Remi-met-late nieuwjaarskater gaven verstek; Geert P. ruilde de mbk met kapotte spaak noodgedwongen voor de koersfiets en haspelde samen met Wimpie zo'n 60km af en dan was er ook nog Rich die nieuwkomer Alain op sleeptouw nam in de duinen. Deze laatste liet zich trouwens ontvallen dat het eerder bolle silhouet van zijn metgezel niet garant staat voor een gezapig wandelritje. Dé verrassing van de dag was evenwel de come-back van nestor Leo die de afgelopen maanden met wat gezondheidsproblemen kampte maar vastbesloten is weer aan te knopen. Ondergetekende, Dan en Danny escorteerden onze maat dan ook voor een gezapig rodageritje tot aan de 'manège' met een klein off-roadommetje in Oost-Duinkerke. Het ging verbazend goed en Leo zou Leo niet zijn mocht hij op de terugweg niet even de neus aan het venster komen steken wat ongeveer synoniem is van 'zet maar een tandje bij' , wat dan ook gebeurde. Wellcome back Leo. In het lokaal was de Placoratafel al aardig bezet, niet in het minst door de PDF die een nieuwe lading KVO- en Clubmoppen in petto had. Klein probleempje evenwel als Dreten zijn laatste Filou aan de hoogstbiedende kwijt moest. Hoog tijd dus dat de nieuwe KVO-sponsor het vat dat Rich claimde in den As afzet. Linda zorgde voor een duootje van koeke- en gewone stuutjes met bijhorende hapjes. Tot volgende week... weer met Leo.
Massale opkomst, zoals u uit bijgaande foto kunt afleiden. De drie belangrijkste Oostendse wielertoeristenploegen zijn goed vertegenwoordigd. De Placora's zijn met negen eenheden klaar om de duinen in te duiken; daarnaast rijden Noël en Postman Dan op het asfalt. Het belooft straks druk te worden in café Den As.
Renaud, Geert G. en Pilot Pascal voegen zich bij de groep die richting Oostduinkerke trekt; de overige zes Placora's, waaronder een heroptredende Geert Pirelli, kiezen voor het traditionele duinenparcours.
Voor het overige 'Rien à signaler' ware het niet de duik die Zorro neemt even voor Westende. Had hij het dan niet door dat de nieuwjaarsduik in de Noordzee gebeurde en niet in de duinengordel?
Gezien de vlotheid waarmee we progressie maken doen we de lus tussen Westende en Lombardsijde tweemaal. Dan nog is amper de klok van vier gepasseerd wanneer we aankomen bij André en Linda. We vieren er traditioneel Drie Koningen met een lekker worstenbrood, vanzelfsprekend besprenkeld met gerstenat.
Uw dienaar moet het gezelschap vroeg verlaten omwille van receptionele verplichtingen. Voor verder verslag van de andere ritten doe ik dan ook een oproep aan wie ze heeft meegemaakt.
De oproep van Renaud V om deze morgen de eerste rit van 2018 te rijden lokt zes Placora's naar de plaats van afspraak. Het goede nieuws is dat zowel Renaud als Peter V de lappenmand verlaten hebben en het carbonnen ros van stal hebben gehaald. Zorro, met reservefiets, JP Bakker, Henk (in omineuze rode outfit) en uw dienaar vervolledigen het gezelschap.
We houden er een gezapig tempo op na zodat iedereen de champagne en gourmet van de afgelopen dagen op een rustige manier kan verteren. Door de overdadige regenval zijn er zelfs in de duinen drassige stroken. Toch deze oproep aan collega-MTB'rs die dit lezen om niet in de tegengestelde richting op het parcours te rijden: het is onveilig en zal vroeg of laat tot ongelukken leiden.
Op de terugweg maken Renaud en Henk nog een extra lusje; de rest van ons zestal kiest voor de kortere weg richting Den As. We worden er door Linda met drie klapzoenen verwelkomd om het nieuwe jaar in te zetten. De PDF en Ronny zijn er ook en derhalve kunnen de laatste ontwikkelingen bij KVO besproken worden.
Ondertussen is ook Postman Dan gearriveerd. Hij heeft er een soloritje met de crossfiets opzitten. Vreemd genoeg komt hij aangereden van uit richting stad; zijn uitleg is dat hij de normale afslag voorbij gereden is. We geloven hem natuurlijk op zijn woord.
De weersvoorspellingen voor de rest van de week zijn niet al te rooskleurig. Indien er zich nog een gelegenheid tot rijden mocht voordoen zal dit via de gekende sociale media bekend gemaakt worden. Zo niet, tot zaterdag!
Ligt de verantwoordelijkheid bij Aolus dat er slechts vier Placora's zich geroepen voelen om voor een laatste keer in 2017 de klikpedalen aan te binden? Feit is dat de Koning der Winden zich hardnekkig laat voelen van uit westelijke richting. Bovendien liggen enkele ploegmaten in de lappenmand: Renaud V maakt eerder deze week op onzachte wijze kennis met het asfalt na een ongelukkig manoeuvre van een medeweggebruiker en, Peter V heeft formeel verbod te lachten vanwege gekneusde ribben. Wel van de partij zijn Pilot Pascal - al voldoende herstel na de jaap in het bovenbeen van zijn schijfrem - Remi, Rich en uw dienaar.
De Eastenders en de Douchy's zijn wel in grote getale aanwezig, zodat er om twee uur toch een omvangrijk peloton van start gaat.
Pilot Pascal gaat mee in het wiel van de Eastenders, de overige Placora's houden er hun eigen tempo op na. Het voordeel van het duinenparcours is dat het heel wat beschutting biedt tegen de felle wind. Bovendien ligt het de ondergrond er perfect bij, zodat we zonder al te veel problemen het keerpunt in Lombardsijde bereiken. De kerstkalkoen bezorgt Remi naweeën, waardoor hij ons aan de Krokodil laat rijden.
Rich en uw dienaar rijden dus een Trofeo Barachi, waarbij Rich het overgrote deel van het kopwerk voor zijn rekening neemt. Het is even na vieren wanneer we Den As bereiken, waar Remi ons al zit op te wachten. Korte tijd nadien vallen de overige duiven binnen; bijna kunnen we spreken van een overrompeling, maar André heeft alles onder controle. Pilot Pascal wil, net zoals de overige Placora's, zijn fiets in de garage parkeren. Hij heeft evenwel niet door dat de achterdeur gesloten blijft, wat tot een hilarische toestand leidt. Ondertussen heeft ook butler Ronny de rangen vervoegd en is het gezellig keuvelen.
Uw dienaar maakt van de gelegenheid gebruik om de Placora's, hun familieleden en alle fietscollega's een gezond en veilig 2018 te wensen. Hootenanny!
Hoef ik u te melden wat het gespreksonderwerp van de dag is aan de start van de Kerstkalkoenrit? U weet het natuurlijk, beste lezer: "Wat zit er in de pakjes die onder de kerstboom liggen?! "
Een meute Placora's en slechts een beperkte delegatie Eastenders staan klaar aan de begraafplaats van James Ensor om de duinen in te trekken. Onder hen ook aspirant-lid Alain C. die voor het eerst echt kennis maakt met onze club. We verdelen ons enigszins volgens onze mogelijkheden zodat er uiteindelijk drie groepen richting Westkust rijden.
Uw dienaar vergezelt Rich, Zorrootje, Remi en Alain C. Het parcours ligt er nog altijd bij als een autostrade. Bijwijlen kan er zelfs op het groot voorblad door de duinen worden gekliefd. Niettemin heeft Zorrootje problemen met het versnellingsapparaat. Eventjes denken we dat het zijn knieën zijn, maar het zijn wel degelijk de tandwielen die niet meer echt meewillen.
Binnen de kortste keren staan we in Lombardsijde. Rich bepaalt het tempo en trekt regelmatig de gashendel open. Gezien het vroege uur besluiten we om er nog een lusje bij te doen en rijden we voor een tweede maal van Westende naar Lombardsijde. Onderweg pikken we twee collega-Eastenders op zodat ons groepje nu uitgebreid wordt tot zes, maar dan weer tot vijf gereduceerd wanneer Zorrootje het zekere voor het onzekere neemt en vroeger afslaat richting Den As.
Ondanks de extra kilometers is pas de klok van vier gepasseerd wanneer we aankomen bij Linda en André. Café Den As is waarlijk the place to be geworden in Oostende na de Couckeverkoop en de media-aandacht van eerder deze week. Kwatongen beweren dat André zijn etablissement zal omdopen tot "In Zak en As", maar zoveel negativiteit is niet aan ons besteed.
Oostenrijkse choco, koekestuutjes met rozijnen, gerstenat en het gezelschap van goede vrienden: hoe authentieker kan kerst zijn? Voorwaar, het leven is soms mooi en simpel.
 "Idea"){kind=icon}
Slechts acht Placora's staan om halftwee startensklaar. Bezorgde blikken want waar zijn de afwezigen? Renaud V? Rich? Postman Dan? Danny G? Rookie Alain? ...
Het is er dan toch van gekomen: de eerste rit van het seizoen onder een prille lentezon. Twaalf placora's op de afspraak, met toch enkele afwezigen. Heeft Danny G. al last van pensionaris, zijn Hank en Paul J. met de Eastenders op stap en wie heeft nog iets gehoord van Renaud V? Allemaal vragen, maar geen antwoorden.
In tegenstelling tot vorige week een zeer matige opkomst. Peter, Butler Ronny, Postman Dan en uw dienaar hebben zich kunnen vrij maken voor een rit richting De Panne. Remi bevindt er zich immers in VIP-middens, Rich en Geert G. zitten op de moto en zorgen voor de veiligheid van de renners. Noël, Leo et al. moeten afhaken voor diverse redenen. En er zijn er waarschijnlijk nog enkelen die moeten werken.
Pluk de dag. Met deze gedachte van de Griekse natuurfilosoof Epicuros in het achterhoofd staan er tien (10!) Placora's op een woensdagmiddag om 14u klaar aan de gebruikelijke startplaats. De weersvoorspellingen zijn immers weinig veelbelovend voor het weekend: vriestemperaturen en lichte sneeuwval. We moeten het pakken wanneer we kunnen.
Een matige opkomst voor de algemene vergadering. We tellen in totaal twaalf aanwezigen én de Président Fondateur. Uw dienaar geeft een kort overzicht van het ledenbestand en verwelkomt nieuw lid Alain Coussement.
We zouden de zon te zien krijgen had Frank ons plechtig beloofd. Wie dit gele ronde ding zaterdag in onze contreien ontwaarde, gelieve zich hier te melden. Niks dan miezer en mist waren ons deel, warm was het ook al niet en gelukkig hield Aeolus zich voor één keer koest. Op weg naar de startplaats kruiste ik het pad van Doc, zowaar in zomeroutfit. Ofwel had hij het weerbericht iets al te optimistisch opgevat ofwel was hij omwille van zijn overvolle agenda een weekje te laat voor de nieuwjaarsduik. Via WhatsApp was het inmiddels duidelijk geworden dat Placora's weer op tal van fronten zouden actief zijn. Onze dienaar, Zorro en Remi-met-late nieuwjaarskater gaven verstek; Geert P. ruilde de mbk met kapotte spaak noodgedwongen voor de koersfiets en haspelde samen met Wimpie zo'n 60km af en dan was er ook nog Rich die nieuwkomer Alain op sleeptouw nam in de duinen. Deze laatste liet zich trouwens ontvallen dat het eerder bolle silhouet van zijn metgezel niet garant staat voor een gezapig wandelritje. Dé verrassing van de dag was evenwel de come-back van nestor Leo die de afgelopen maanden met wat gezondheidsproblemen kampte maar vastbesloten is weer aan te knopen. Ondergetekende, Dan en Danny escorteerden onze maat dan ook voor een gezapig rodageritje tot aan de 'manège' met een klein off-roadommetje in Oost-Duinkerke. Het ging verbazend goed en Leo zou Leo niet zijn mocht hij op de terugweg niet even de neus aan het venster komen steken wat ongeveer synoniem is van 'zet maar een tandje bij' , wat dan ook gebeurde. Wellcome back Leo. In het lokaal was de Placoratafel al aardig bezet, niet in het minst door de PDF die een nieuwe lading KVO- en Clubmoppen in petto had. Klein probleempje evenwel als Dreten zijn laatste Filou aan de hoogstbiedende kwijt moest. Hoog tijd dus dat de nieuwe KVO-sponsor het vat dat Rich claimde in den As afzet. Linda zorgde voor een duootje van koeke- en gewone stuutjes met bijhorende hapjes. Tot volgende week... weer met Leo.
