Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
11-03-2018
Doorweekt
Nu al staat vast dat deze maand maart niet als de meest productieve in de annalen zal genoteerd worden. De eerste rit een onderkoelde 5bft, vorige week ijzige vortec-toestanden en dit keer een aangekondigde drache die de meeste Placora's voor de buis hield met Parijs-Nice en Tirreno als hoofdschotel. Zelfs Renaud V., doorgaans van geen kleintje vervaard, WhatsAppte veel nattigheid in het verschiet. Men zijn vijven zouden we het er toch maar op wagen. Wim met knalgeel regenvestje, Ronny, postman Dan die zijn eerste ritje na een aanslepende verkoudheid wel anders had voorgesteld, ondergetekende en Rich die al vlug duidelijk maakt dat hij bij de eerste regendruppels een bocht van 180° zou maken. Gezien de toch wel pittige Zuid-Wester opteerden we om via het Schorre richting Zwarte weg te rijden en zo aan te sluiten op het woensdagparcours. Aan Snaaskerkebrug is het al van je dat, Rich besluit het woord bij de daad te voegen en keert zijn ros richting Mariakerke hierin - misschien wel wijselijk- gevolgd door een nog ver van opgelapte Daniël. Met zijn drieën wagen we het er toch op, heel behoedzaam in de bochten en het slijk zoveel mogelijk ontwijken is de boodschap. Het giet en ons truitje begint stilaan op een camouflagepak te lijken. Via Schore bereiken we de kasseitjes van Stuivekenskerke en gelukkig is het ergste voorbij ook al omdat we nu met Aeolus als bondgenoot naar het spaarbekken tuffen. Op sommige plaatsen begint het wegdek zelfs al wat op te drogen tot we aan de Rattevalle er weer van langs krijgen. Met 55km doorweekte km op de teller bereiken we het lokaal. We gangen ons 'zootje' te drogen aan de kapstok terwijl de plas onder onze tabouretje alsmaar omvangrijker wordt. Als de warme choco's geserveerd zijn waagt Ria zich aan een eerste dweilpauze. Tiesj bolt als zesde over de meet... tussen de opgehoopte sneeuw, het kan dus nog erger!
