Vijf starters die de buienradar als gids hadden gebruikt. We waren echter nog maar in de Duinenstraat toen het al prijs was! Een bejaarde Antwerpse chauffeur (een ongeluk komt nooit alleen) vond het nodig om zonder veel omhaal de straat te kruisen, met als gevolg dat uw dienaar de straatstenen van nabij kon inspecteren. Geen schade aan de fiets (met uitzondering van een klikpedaal) en lichte schaafwonden aan de dij (rauwe hesp op het menu). De brave man zag hier helemaal geen graten in en maakte aanstalten om door te rijden. Dit was evenwel buiten Renaud en Richard gerekend, die er de flikken bijriepen. Die kwamen onmiddellijk ter plaatse (na 45 minuten ) om de nodige vastststellingen te doen. Dit gaf Richard ruim de tijd om de kerel het verschil uit te leggen tussen een fiets, een camion en een trein Ondanks artikel 30 (Renaud ) konden de mannen in het blauw ons weinig hoop geven: er was immers geen contact geweest, en dus was er geen 'accident'! Vreemde logica, maar soit. Het werd dan maar een ingekorte rit tot aan Lombardsijde. Onderweg kwamen we dan nog Johan Museeuw tegen met zijn mongooltjes (of zijn het Mongooltjes ). De Keyte smaakte prima bij Linda en Dreten. Volgende afspraak op woensdag 11 november? Laat iets van jullie horen.
Op 20 november organiseren onze vrienden van Bidon Vélo een quiz. Misschien een kans om ons te rehabiliteren! Uw dienaar kan er jammer genoeg niet bij zijn, vanwege shopping-verplichtingen in Canterbury, maar Richard is bereid om het voortouw te nemen. Wie wil deelnemen: plaats een reactie!!!!!!!!!
Een succes! Iedereen aanwezig- met uitzondering van George die dringend de Ardennen onveilig moest maken. De koude schotel van Leo smaakte opperbest, en de tap van Andrea liep als vanouds.
Wie de prijs van de langstblijvende heeft gewonnen is mij nog niet bekend, maar de usual suspects staan zeker bij de favorieten.
De grote beloftes die traditiegetrouw op zo'n momenten worden gemaakt werden de daaropvolgende dag al gebroken: Christophe verscheen niet op het appèl voor de toertocht in Ieper,en naar verluidt zou Leo na een korte verschijning in de winkel opnieuw de warme bedstee hebben opgezocht
Dus trokken enkel Renaud en uw dienaar richting Ieper en reden er een schitterende Fronttoertocht. De route lag er in Flanders' Fields lekker droog bij, zodat we onder een aangenaam herfstzonnetje een strak tempo konden aanhouden. Scherpeberg, Rodeberg, Zwarteberg en Kemmelberg, we kregen ze allemaal onder de wielen geschoven. Het Kapittelbier was iets minder van kwaliteit, maar de pint bij Dré smaakte des te meer.
Onder leiding van Richard werd er ook in de duinen gereden. Ook hier heel wat afwezigen...Gastrijder Bo had met materiaalpech (gebroken voorvork) af te reken en maakte hierbij een spectaculaire tuimelperte, gelukkig zonder erg.
Niet vergeten: vanaf nu wordt er voor de MTB opnieuw afspraak gemaakt bij de winkel van Anita (Troonstraat) en drinken we nadien een glas (of twee) in café Den As.
Weinigen hechten blijkbaar geloof aan de buienrader. Edoch, de voorspelling dat het om 13u45 zou stoppen met regenen en om 16u15 herbeginnen bleek waarheid te zijn, en niets anders dan de waarheid.
Dus stonden Christophe en uw dienaar nogal verweesd aan het lokaal. We besloten om er dan maar een duo-rit van te maken. Al na enkele hectometers kregen we vrouwelijk gezelschap van Sabine.
Het parcours lag er uitstekend bij. De doorgang aan de Crocodile is opnieuw open gemaakt zodat nu de volledige route kan worden afgelegd.
Onderweg kwamen we dan nog enkele Douchy's tegen, zodat de groep toch aangroeide tot een zevental.
Een tip voor de toekomst: in plaats van door te rijden tot aan het spaarbekken kan aan de jachthaven in Nieuwpoort richting strand worden gefietst. Via het strand kan je dan tot aan de Calidris in Westende rijden zonder kellen of golfbrekers (het materiaal hoeft er dus niet onder te lijden).
Zaterdag is er de herfsttoertocht in Ieper. Het zal ongetwijfeld van de souper afhangen of we er zullen geraken of niet
Zoals jullie weten is Zorro een tijdje buiten strijd wegens herstellingswerken . Hierbij wensen wij hem een spoedige terugkeer op het allerhoogste niveau. Zorrootje, we verwachten je alleszins op 30 oktober !
Ondanks het feit dat het regende tot 13u30 toch nog heel wat gegadigden voor de MTB in de duinen. Met de wind in de rug ging het richting Lombardsijde. Daar hielden ondergetekende en Remi het voor bekeken en zette de rest (Christophe, Richard, Pascal, Tonio en enkele Douchy's) de tocht verder tot het spaarbekken.
Een waar Brueghelfestijn stond te wachten bij Andrea, wat een leuke afsluiter was.
Volgende week is er een toertocht in Torhout. Hou de site in het oog voor meer info; we wachten af wat het weer zal doen. Bij veel regenval trekken we de duinen in.
DAARNET HET WEERBERICHT GEHOORD : KOMENDE NACHT TOT 20 LITER PER VIERKANTE METER DIT BETEKENT DAT HET SERIEUS MODDERIG GAAT ZIJN MISSCHIEN HET OVERWEGEN WAARD OM TOCH MAAR IN DE (DROGE) DUINEN TE RIJDEN GELIEVE TE REAGEREN ZODAT WE TEGEN MORGENOCHTEND KUNNEN BESLISSEN
Zes gegadigden voor de eerste MTB-tocht. Paulino en Steve waren van plan om het met de racefiets te doen, maar de harde zuidwester deed hen wijselijk besluiten om hem terug op stal te zetten.
De aanvang van de tocht verliep vlot, ondanks de zanderige duinstroken tussen Oostende en Raversijde. Ook het domein van Prins Karel en de duinen tussen Raversijde en Middelkerke waren best berijdbaar. De begroeiing was hier en daar wel dicht, maar naar men beweert zijn nettels goed tegen de reumatiek.
Aan de Crocodile was er evenwel geen doorkomen aan. Het ritme was er helemaal uit, met als klap op de vuurpijl Renaud die met een dubbele salto een duin afbuitelde.
Na de strook in Lombardsijde werd rechtsomkeer gemaakt en ging het richting Schorre. Het parcours daar ligt er uitstekend bij, alleen was de wind hier zo krachtig dat je bijna van de bulten waaide.
Bij Andrea smaakten de pintjes voortreffelijk!
Nog dit: volgende zaterdag pannenkoeken bij de aankomst . Jammer genoeg moet uw dienaar verstek geven
15 deelnemers voor de laatste officiële rit. Opmerkelijke afwezige was onze secretaris-dienaar die blijkbaar zwaar ziek is, hij heeft een snotneus (dixit onze voorzitter) Er werd vanaf het begin stevig de pees opgelegd onder leiding van een herboren Christophe. Aan de Uniebrug brak de ketting van Paul opnieuw. Met verenigde krachten (Paulo, Tone, ....) werd het euvel hersteld. Tone gaf Noël nog een lesje in fietstechniek: zou hij een nieuwe carrière beogen? Halverwege de rit werd Richard opgepikt. Blijkbaar stond zijn uurwerk al op winteruur. De rit werd ook ingekort ingevolge de duisternis. De spurt op de brug werd magistraal voorbereid door Danny. Wie heeft er gewonnen? (reacties graag) De winnar van de eindspurt was discutabel vermits de eindstreep niet erg duidelijk was. Het jaar werd afgesloten bij Andrea. Slechts enkelen bleven nog voor de eerste time van 't voetbal. Zonder tegenbericht, wordt er zaterdag as om 14u afgesproken aan 't vliegpleintje. Voor de rest van de maand wordt er ook daar afgesproken. 'k Stel voor om bij slecht weer eens te mountainbiken op het parcour van de Schorre.
Uw dienaar moest verstek geven omwille van een koppige snotneus. Om situaties zoals vorige zaterdag te vermijden bleef ik maar in mijn zetel zitten. Wie wel mee was: je kunt steeds bij 'reacties' het verslag invoeren.
De warme herfstzon lokte 16 renners aan de start voor de laatste zaterdagrit van het seizoen. Potje Pâté was het doel. Via Leffinge en de Zwarte Weg reed de groep aan een gemiddalde van 30.5 per uur richting Alveringhem.
Geen platte banden of kettingbreuken onderweg deze keer.
Zoals aangekondigd zou op de terugweg de terras aan de vaart in Wulpen worden aangedaan. Mooie locatie, maar trage bediening.
De laatste etappe zorgde voor enige deining: eerst was Daniël VDW verdwenen (plassen), dan werd er in snokken gereden, en uiteindelijk was er een woordenwisseling tussen Roland en uw dienaar. Het meningsverschil ging over hoe uit de wind te rijden en ploegmakkers niet in de graskant te rijden .
Enfin, we zullen het waarschijnlijk nooit snappen, dus passons .
Woensdag laatste rit van het seizoen (wie het zie zitten kan morgen nog aan de bak). Afspraak om 17u45.
Donkere wolken, lichte motregen en toch nog met z'n negenen aan de start. Wat een onschuldig begin leek, zal - zo zal blijken - zware gevolgen hebben. Een vrachtwagen met bandenpech besmeurde de Torhoutsesteensweg tot aan de Oostendse Hallen. Geen erg voor ons, wij laveerden netjes om het obstakel heen en zetten koers richting Nieuwpoort. Tot we de bocht aan de Spuikom wilden nemen en Noël plots met een platte voorband te maken kreeg.
Dankzij koelbloedig ingrijpen kon hij zich nog in extremis rechthouden. Paulino bewees nogmaals zijn nut in de ploeg als expert bandenvervanger, en na amper 5 minuten konden we verder. Langs de IJzer opnieuw een kort oponthoud om Noël's band even bij te pompen met Tone's wonderlijke bijpomppomp.
Het begon, ondanks het feit dat we een kwartier vroeger gestart waren, al een beetje te donkeren. Langs de IJzer weer van dat: deze keer was Renaud VDW het slachtoffer. Op advies van Georges werd een kortere weg naar Stuivekenskerke ingeslagen. Na enkele honderden meters opnieuw pech: Roland plat. Het begon Noël al te dagen: het rubber van de kapotte vrachtwagenband dat we hadden opgepikt langs de Torhoutsesteenweg speelde ons parten.
Er werd besloten om rechtsomkeer te maken; tussen Slijpe en Leffinge ons even tussen de Douchy's gevoegd (en dus aan 55 gereden ), om dan even verder alweer met een platte band te worden geconfronteerd. Opnieuw Roland.
Uiteindelijk bereikten we het lokaal. Georges had al kerstverlichting aangebracht aan zijn fiets. Nadien bleek dat ook Paul J, Daniel en Pascal M niet ongeschonden uit de woensdagavondrit hadden afgemaald: kettingbreuk had roet in het eten gegooid.
Al met al een record pechavond.
Zaterdag afspraak om 14u00 voor de laatste officiële zaterdagrit: Potje Pâté en op de terugkeer nog een stop aan de brug in Wulpen. Iedereen op post!
) om de nodige vastststellingen te doen. Dit gaf Richard ruim de tijd om de kerel het verschil uit te leggen tussen een fiets, een camion en een trein 
) konden de mannen in het blauw ons weinig hoop geven: er was immers geen contact geweest, en dus was er geen 'accident'!
).
.
bleef ik maar in mijn zetel zitten.
.
