Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
14-06-2017
Dertien
Als je met dertien aan de start staat, dan weet je het wel: onheil zal je deel zijn. En zo geschiede.
We zijn nog maar goed op dreef langs de vaart wanneer Paulino plat rijdt. Niet de eerste keer vandaag: eerder op de dag is hij met de Prostaatclub op pad geweest en daar al twee (!) keer lek gereden. Het dient gezegd, hij herstelt het euvel in een recordtijd waarna het peloton zich opnieuw op gang trekt.
We hebben de wind in het voordeel en het zijn Wim en Renaud die het tempo aangeven. De snelheidsmeter wijst gemiddeld 35 per uur aan zonder dat er iemand in de problemen komt.
Even voorbij Stuivekenskerke is het weer raak: opnieuw Paulino! Hij blijft beweren dat dit toeval is, waarop uw dienaar toch een kleine uiteenzetting over de Griekse natuurfilosofen en De Aanslag van Harry Mulisch geeft waarin duidelijk wordt aangetoond dat alles in ons leven voorbestemd is. Maar ook deze keer herstelt onze kleine Portugees alles binnen de kortste keren en vervolgen we onze weg.
Nooit twee zonder drie. Neen, beste lezer, u hebt het verkeerd voor. Niet Paulino maar wel Pascal M lijdt nu bandbreuk. De herstelling heeft heel wat meer voeten in de aarde. Oorzaak zijn de hoge velgen en de weerbarstige buitenband die van staaldraad voorzien is.
Ten derde male hijsen we ons in het zadel. We kunnen de rest van de rit nu zonder stop afwerken. Tussen Wilskerke en Leffinge wordt er stevig doorgetrokken, de Bullets en de Rockets zitten nog allemaal in vorm.
In het lokaal vieren we de verjaardag van JP Bakker. Via WhatsApp staan we in verbinding met onze makkers in het buitenland en Kyra, deze keer bijgestaan door Samir, zorgt voor de nodige verfrissingen. De rit van zaterdag naar Roger en de Paters wordt voorbereid. Renaud V. krijgt Tone aan de lijn en weet hem waarlijk te overtuigen om mee te gaan. Leo telt de koppen zodat er voldoende maatjes zullen zijn. Even later versterken de PDG en Henk nog de rangen; de ambiance is compleet.
Voor de afwezigen toch nog even de dagindeling van zaterdag zodat er geen misverstanden zijn: we vertrekken om 10u30 en proberen rond 12u30 in De Vrede aan te komen. Daar lunchen we ( boterhammen meenemen is niet nodig, we maken gebruik van de plaatselijke catering, een kwestie van beleefdheid) en drinken we één (of twee) paters waarna we de terugweg aanvatten zodat we rond 16u terug aan het lokaal zijn voor het maatjesfestijn.
We keken er al enkele weken halsreikend naar uit: wie wordt de snelste ploeg van Stene. Uiteindelijk melden er zich tien teams, waaronder twee Placora-delegaties. Uw dienaar kon helaas niet tijdig aanwezig zijn om de prestatie van de Placora Rockets te mogen aanschouwen, maar hij mocht bij zijn aankomst op Stene Plaatse tot zijn groot genoegen vernemen dat ze een toptijd hadden neergezet.
Het was waarlijk goed toeven op het dorpspleintje waar een gezellige en sportieve sfeer heerste. Bijna alle Oostendse wielerploegen waren er vertegenwoordigd. Ondertussen waren ook de supporters op post en vloeide het gerstenat rijkelijk.
Ook onze Eastendervrienden stonden aan de start. Wilden ze het zekere voor het onzekere nemen of ging er andere tactiek schuil, in alle geval werden ze 'versterkt' door Placora's Henk en Doc. Feit is dat het een parcours veeleisend bleek: draaien en keren, optrekken na de bocht, stuurvaardigheid was een grote troef. Dit mocht Doc ondervinden, want na anderhalve ronde werd hij er uit gereden.
En hij was niet de enige: ook JP Bakker waaide er genadeloos uit toen de Placora Bullets de stenen uit de straat reden. Met zijn vieren reden de Bullets dan maar verder, waarbij ze soms een eigenaardig strijdplan hanteerden: Steve Stamper een tiental meter voorop rijdend als een rode vod voor Peter en Geert die op hun beurt de zeer verdienstelijke (en ouderdomsdeken) Paulino op sleeptouw namen.
Alle ploegen kwamen zonder ongelukken aan en leverden een puike prestatie. Nu was het afwachten wie met de beker naar huis mocht. Dankzij de handicapberekening eindigden de Placora's op plaatsen vier en vijf, vlak voor de verdienstelijke Eastenders.
Zondagmorgen dan stonden zeven (!) Placora's, waaronder de onvermoeibare Paulino, op de afspraak. Onder leiding van Postman Dan ging het richting Koekelare en Ichtegem. In het eerste deel lagen de weggetjes er niet zo denderend bij, maar het weer en het landschap maakten heel wat goed. Uw dienaar kreeg af te rekenen met een loskomend voetplaatje, euvel dat door Christ met de nodige bravoure verholpen werd.
Op de terugweg had Renaud VDW nog af te rekenen met bandbreuk, zodat het toch al voorbij halftwaalf was toen we het lokaal bereikten en door Kyra met open armen werden ontvangen. Vaderdag kon niet meer stuk!
De weersvoorspelling voor deze week ziet er goed uit, dus verwachten we iedereen die er kan bij zijn woensdag op post!
In de bijlage de laatste info voor Stene Koerst. Door omstandigheden kan uw dienaar er jammer genoeg niet bij zijn. Bedoeling is dat zowel de Placora Bullets als de Placora Rockets binnen de eerste tien eindigen!
Povere opkomst deze woensdagavond. Slechts 5 placora's (Paul, Peter, Steve, Yves en ondergetekende) en dus geen enkele Mallorca-ganger willen het gevecht met Aolus aangaan. Inderdaad er valt iets over te zeggen, 6-7 Bf uit ZW is nie mis. De heenweg tot het spaarbekken vol op den appel, vervolgens langs de IJzer schuin-rechts op de schouder en soms eens mee maar ieder doet zijn deel van het kopwerk naar best vermogen. Stuivekenkerke wordt bereikt met een fraaie 30,2 gemiddeld op de teller. Vanaf de grote baan gaat het als vanzelf aan mid-forties snelheden met nog even een harde noot naar de brug over de E40 alwaar Paul de bloemen pakt. Eens over de Rattevalle gaan nu alle remmen los. De sprint aan Spegelaere gaat tussen Paul en Peter, ondergetekende is iets te ver achterop om uitsluitsel te geven. We klokken af op 33 gemiddeld. Met dergelijk gemiddelde staan wij zaterdag ongetwijfeld op het podium. Schatbewaarder Remi wacht ons kort na halfzeven op het terras bij Samir, euh Kyra op; na een tijdje vervoegen PDG-Fondateur en uw dienaar ons en worden de laatste schikkingen getroffen voor Stene koerst. Warme oproep om onze 2 Placora ploegen te komen aanmoedigen. Afspraak zaterdag om 14:00 op parking Bel & Bo.
De 'externe week' zit er op. Alle uitgevlogen Placora's zijn veilig en wel thuis. Uw dienaar kon er omwille van diverse redenen niet bij zijn, wat niet belet dat WhatsApp hem voortdurend op de hoogte hield van het reilen en zeilen in Kamp Zuid en Kamp Noord.
Beide kampen blonken uit in de unieke combinatie van afzien en genieten. Afzien aan de bar, genieten op de fiets: het is voor weinigen weggelegd. Hoogtemeters en spectaculaire zwembadgezichten wisselden elkaar in hoog tempo af. Het moet de moeite geweest zijn. Langs deze weg ook alle lof aan Renaud en Johny voor hun impecabele organisatie.
Op het thuisfront moest uw dienaar woensdag door toedoen van een gescheurde buitenband dan nog eens in extremis verstek geven. Zorro, Steve, Peter en Pascal waren de vier musketiers die de traditionele rit afhaspelden en nadien in het lokaal mochten genieten van de goede zorgen van Kyra.
Gisteren dan reed uw dienaar 125 km onder een loden hitte voor Kom Op Tegen Kanker. Geen sinecure om in dit weer de Edelaere, Parike berg en andere bulten te moeten overmeesteren. Maar alles voor het goede doel.
Vanmorgen stonden Postman Dan, Noël en Renaud VDW op het appèl. Er zijn toch nog echte die hards!
Vanaf volgende week is het business as usual. Hoewel, woensdagavond speelt het Weireldploegsje tegen onze vrienden uit het verre Limburg - Limburg, Limburg allein, Dao geit niks boave, Zo is t'r mer ein (dit intermezzo om Johny plezier te doen - noot aan de lezer: traag lezen!) - en dus zal de après wel heel kort zijn voor sommigen.
Nog dit: Pascal M. is niet zeker of hij wel zal kunnen meedoen aan Stene Koerst. Dus bij deze nog een oproep aan wie bereid is om desgevallend in te springen. Een seintje aan uw dienaar, graag!
Een fikse plensbui vlak na de middag doet de Placora's naar de buienradar rennen. Het zal toch niet waar zijn, zeker? WhatsApp draait overuren, twijfel alom. Iedereen is er immers op gebrand om de laatste voorbereidingen te treffen voor de week die komen zal: Limburg, Mallorca, Kom op Tegen Kanker of doodweg thuisblijven, er staan drukken dagen in het verschiet.
We nemen het zekere voor het onzekere en stoppen een regenjasje is de achterzak. Op onze verzamelplaats beslist Rich om de Picon te testen in Leisele, een voorstel dat op heel wat bijval kan rekenen. Renaud consulteert voor een laatste maal de buienrader en stelt een buienontwijkend traject voor waarbij het risicogebied langs de kust gemeden wordt. Remi kondigt aan dat hij geen meter kop zal doen en ook alcohol zal mijden. De voorbije dagen hebben hun tol geëist, niet in het minst de emotionele klap die donderdag door KVO werd uitgedeeld.
Daar gaan we dan, met Renaud VDW als GPS. De onweersneiging van de voorbije dagen zorgt voor enige storing in de data en Leisele ligt plotseling veraf. Het dient gezegd dat er heel wat beschutting is tegen een bijwijlen krachtige zuidwester. We rijden dus via Nieuwpoort, Koksijde, De Panne, Adinkerke en zo naar de Franse grens. In Ghyvelde slaan we linksaf en trekken we de Moeren is. Met de wind van op zij worden waaiers gevormd; het tempo is strak, maar iedereen kan goed mee.
De kilometerteller wijst nu al boven de 50 km aan en bij velen plakt de tong tegen het verhemelte. In de verte duikt eindelijk het pittoreske kerkje op waar ook De Vette Os gelegen is. Uw dienaar verheugt zich al op het vooruitzicht van een welverdiende Picon, maar dan wordt plots hard in de remmen gegaan. Een toevallige voorbijganger kan net ontweken worden, hij kan er gelukkig nog om lachen. En dan blijkt dat de tussenstop niet de Vette Os wordt, maar een tankstation op de schreve. Positief gegeven: de prijzen zijn bijzonder laag, maar de Picon mag uw dienaar op zijn buik schrijven. Dan maar een Hommel en de gedachte dat uitgesteld niet verloren is.
De afspanning blijkt populair te zijn onder wielertoeristen, want enkele minuten later maken ook onze collega's uit Middelkerke er hun opwachting.
Verder dan. Rich neemt de leiding richting Leisele, want dat was per slot van rekening het doel van de rit. Dit veroorzaakt nogal wat protest waarbij uw dienaar de volle laag krijgt. Maar goed, dat zal wel tot het takenpakket van een voorzitter behoren, zeker. Wanneer de rust is teruggekeerd kan er genoten worden van het landschap, want met de wind in het voordeel gaat het goed vooruit. Via Lo en Pollinckhove tikken de kilometers verder aan.
Tussen Alveringhem en Lampernisse hebben we af te rekenen met een dubbele bandbreuk. Zowel Pilot Pascal als Rich rijden op hetzelfde ogenblik plat. We krijgen een demonstratie 'synchroon banden leggen' en kunnen dan weer verder.
Het is even voor zessen wanneer we het zonnige terras van ons lokaal bereiken. 110 kilometer aan een gemiddelde van 29.7. We zijn klaar voor wat komen zal.
Er kan ook gemeld worden dat de twee Placora-teams voor Stene Koerst compleet zijn. Rekening houdend met de respectievelijke leeftijd van de deelnemers bestaat de Placora Bullets uit Jean (59), Peter (55), Steve (53), Pascal M (50) en Geert G. (48), totale leeftijd 265 . De Placora Jets is samengesteld uit Wim (58), Rich (57), Pilot Pascal (55), John (52) en Paul (48), totale leeftijd 275.
Een voorspoedige reis aan zowel Kamp Zuid als Kamp Noord. We verwachten boeiende verslagen en dito fotoreportages!
Een loden hitte kan zestien Placora's, voor het eerst dit seizoen allemaal in korte broek en korte mouwen, er niet van weerhouden om de traditionele woensdagrit te rijden.
Aolus heeft nu zijn intrek genomen in het zuiden en vergeten de oven toe te doen. We vertrekken onderleiding van Renaud en Wim met een warme wind in het gezicht. Ze vervullen hun locomotiefwerk con brio tot aan het Spaarbekken. Daar gebeurt er iets wonderlijks: er vormt zich een ronddraaiende waaier van zes man en zal tot in Stuivekenskerke foutloos blijven functioneren. De snelheid draait rond de 33, zonder dat er iemand in de problemen komt.
Tussen Stuivekenskerke en Schore even oponthoud wanneer Noël zijn bril kwijt is. Na eventjes te hebben gewacht kunnen we de draad opnieuw oppikken. Het is nu Peter en co. die ons peloton op sleeptouw nemen. Met de wind in de rug gaat de velocimeter somtijds naar de 40.
De meet nadert dus snel; we zijn nog maar amper gekomen na de spurt op de brug (Paul), of tussen Wilskerke en Leffinge wordt er opnieuw aan de bel getrokken. De eindspurt wordt door Peter ingeleid, het is Wim die de symbolische bloementuil in de lucht mag steken.
In het lokaal kunnen we ons nog net op het terras wringen. Kyra zorgt voor de nodige verfrissingen, terwijl zowel Kamp Noord als Kamp Zuid de laatste voorbereidingen treffen voor de uitstappen van volgende week. Kamp Noord vertrekt behoorlijk gehandicapt aangezien zowel Butler Ronny (nog altijd een half lamme rechter vlerk) als Noël (zijn eega zit in het gisp) verstek moeten geven.
Er wordt ook besloten om met twee ploegen deel te nemen aan Stene Koerst. Momenteel hebben we al negen namen; er is dus nog plaats voor één kandidaat. Wie het ziet zitten geeft vandaag nog zijn naam op. Niet vergeten dat er nadien nog een après is (zie de bijlage in vorige post). Wie blijft eten reageert ook voor zaterdag.
De avond wordt afgesloten door Rich die een demonstratie 'band herstellen' moet geven. De hitte van de dag heeft duidelijk zijn gevolgen.
Afspraak zaterdag om 13u30. Hopelijk blijft het droog!
Op 10 juni wordt naar aanleiding van Stene Kermis "Stene Koerst" georganiseerd, een ploegentijdrit voor Steense wielertoeristenclub. Een ploeg bestaat uit 5 leden met een totale leeftijd van minimum 250 jaar (wij kunnen als wij willen enkele ploegen afvaardigen met drie leden ;-) ). Er wordt gereden op een verkeersvrij parcours, de totale afstand bedraagt 17,5 km.
Ook 'Den Après' lijkt niet te versmaden. Alle info vind je in de bijlage. Wie zin heeft om mee te doen laat dit zo vlug mogelijk weten (en geeft ook zijn leeftijd op). Uw dienaar is in alle geval partij.
Vermits er zaterdag maar 4 dapperen het aangedurfd hadden de wekelijkse rit af te werken ( de afwezigen hadden blijkbaar volop ongelijk vermits er quasi volledig droog een mooie rit is gereden ) moest er ,
ten compensatie, op zondagmorgen wel zo massaal mogelijk gereden worden, tevens de afspraak in Moere indachtig , waar doc zowel voor zijn verjaardag (47) als voor het overlijden van zijn dierbare papa
een ingetogen drink annex versnaperingen zou voorzien.
De opkomst viel wat tegen (slechts 8 man) maar het weerhield er (opnieuw) Renaud VDW niet van zijn beste gps-bestand open te trekken en ons langs Vlaanderens mooiste wegels langs Koekelare tot aan
onze bestemming in Moere te loodsen.
We kwamen er quasi samen met " de groenen" aan en het was de gastheer himself die ons , samen met zijn sympathieke gezin, hartelijk verwelkomde en ervoor zorgde dat er geenszins honger of dorst kon geleden worden.
De mama (weduwe) was ontroerd door de bos bloemen en troostende woorden waarvoor Remi (dankzij de clubkas) namens Placora had gezorgd en iedereen was onder de indruk van de serene maar toch aangename manier
waarop Yves alles in goede banen leidde .
Ondergetekende heeft samen met Daniel (moedertjesdag) en Danny (Damiaandag) net voor de BBQ richting Oostende gekozen maar we mogen veronderstellen dat het gebeuren , gelet op de hoeveelheden spijs en drank,
nog een uitloper tot in de late namiddag zal gehad hebben.
Bedrukte stemming bij aanvang van de woensdagavondrit; het droevige nieuws dat Marcel Hagers, vader van ploegmakker Yves en bij velen onder ons bekend van uit de tijd dat ze nog voetbalden, overleden is heeft indruk gemaakt. Via deze weg willen de Placora's Yves en familie hun medeleven betuigen. We worden echt niet gespaard, want enkele weken geleden verloor Zorro'tje ook al zijn vader. Het leven kan soms hard zijn.
Hoe dan ook, het was Marcels ultieme wens dat het feestje dat volgende zondag bij Yves gepland is moet doorgaan. Bij deze: wie aanwezig kan zijn is verwittigd.
Naar de orde van de dag, nu. Niettegenstaande er een leuk zonnetje aan de blauwe lucht staat, zorgt Aolus voor afkoeling door de frigodeur te laten openstaan. Net zoals vorige week hebben we in het eerste deel wind mee, en opnieuw wordt er verstandig gereden. Opmerkelijk is de aanwezigheid van Steve Stamper, die na een lange afwezigheid wegens eerst rugklachten en nadien verbouwingswerken er eindelijk opnieuw bij is.
We vlieden langs de vaart, zwieren langs de IJzer en bollen richting Schore. Geen meldenswaardige incidenten, buiten het gegeven dat we herhaaldelijk aan de kant moeten voor zwaar landbouwverkeer. Geert G. wint de brugspurt, tussen Wilskerke en Leffinge wordt niet al te heftig doorgetrokken. Schrijver dezes heeft de les 'hoe zit ik in het wiel' die Rich vorige week gegeven heeft ter harte genomen. In Leffinge heeft hij al zijn kruiswoordraadsel opgelost; Rich heeft echter al het zoekwoord gevonden. Naar verluidt is het 'teusje'.
Aan Spegelaere wordt het een millimeterspurt; uw dienaar zit, hoe kan u het raden, te ver naar achteren om de fotofinish te bedienen.
In het lokaal vergast Kyra ons op pizza en kunnen we, samen met de PDF, van een vlotte bediening genieten. Samir is net terug van het KVO-secretariaat waar hij eindelijk kaarten voor KVO-FCB heeft kunnen bemachtigen. De avond wordt afgesloten met Atlico - Real en de fenomenale assist van Benzema.
De hele dag zijn de Placora-ogen op de buienradar gericht. Dit exponent van technologische vooruitgang ziet de zaken bijzonder rooskleurig in en voorspelt al opklaringen kort na de middag. Deze tijdsomschrijving blijkt bijzonder relatief te zijn, want het zal tot 19u00 duren tot Laura haar schitterend gelaat toont.
Hoe dan ook, we zijn geen mietjes. Om 18u00 staat een ruime Placoragroep aan de start; alle 'locomotieven' zijn aanwezig, dat belooft.
Het zijn in eerste instantie Henk en Renaud die het peloton op sleeptouw nemen. Ze krijgen zelfs de hulp van de Eddy Merckx look-like die op zijn bierfiets mee het tempo aangeeft. In Leffinge neemt hij afscheid van ons en verdwijnt hij richting Woumen. Jammer dat Wim er niet bij is, hij had iets kunnen vertellen over Eddy Merckx-fietsen.
We hebben de wind in de rug, maar we zijn zo verstandig genoeg om aan de verleiding te weerstaan om direct vol gas te geven.
Langs de IJzer krijgen we met zijwind te maken, maar iedereen kan zich goed positioneren. Rich zal achteraf melden dat hij bij wijze van spreken zijn gazet had kunnen lezen. Dit om maar te zeggen dat de samenwerking optimaal verloopt.
Op de terugweg blijft het tempo strak aangehouden, ondanks de tegenwind. We rijden om 19u00 door Schore en hebben 33.4 km op de teller. Geen spurt op de brug, tempo, tempo, tempo!
Idem dito tussen Wilskerke en Leffinge. De eindspurt wordt door Peter ingeleid; uw dienaar bekijkt de zaken van op afstand (m.a.w. hij heeft moeten lossen) maar kan toch vaststellen dat sommigen spurten met tegenwind niet echt beheersen.
De après verloopt bijzonder gemoedelijk, niet in het minst door de aanwezigheid van de bevallige Kyra. Noël staat trouwens nog een leuke verrassing te wachten! Steve Stamper kondigt via WhatsApp nogmaals zijn terugkeer aan en laat ons genieten van zijn DIY-kunsten. Voor een renovatie groot of klein moet je bij Steve Stamper zijn!
Na heel wat heen en weer geWhatsApp staat om 9u30 de Placoradelegatie vertrekkensklaar op de Bel&Bo-parking: Geert P, Geert G, Wim, Peter, Pascal M en uw dienaar zijn klaar om de Vlaamse Ardennen te bedwingen. Aan de start zullen nog Pilot Pascal, Renaud V., Thibault en twee gastrijders de rangen versterken. Maar zo ver zijn we nog niet.
Eerst is er nog een discussie met een parkeerwachter over het toekennen van gratis drankbonnetjes, dan vinden we de officiële startplaats niet! Het is dus al 11u vooraleer we daadwerkelijk van start kunnen.
Het parcours is duidelijk aangegeven en op gevaarlijke kruispunten staan er seingevers. Al gauw wordt duidelijk dat het kleinste verzet vandaag onze beste vriend zal worden. Hoe dan ook, het weer is uitstekend en de compagnie voortreffelijk. Ondanks de grote opkomst (meer dan 7000 (!) deelnemers) kunnen we steeds vlot doorrijden.
Dan wordt het stil wanneer we de N519 kruisen: blauwe zwaailichten, MUG, ambulance, een auto met ingedeukte voorruit en zo'n akelige tent die weinig goeds voorspelt. Even later aan de eerste bevoorrading vernemen we dat er een stadsgenote het dodelijke slachtoffer is geworden na een aanrijding.
Na de bevoorrading krijgen we onmiddellijk de Kanarieberg en Het Muziekbos onder de wielen geschoven. Gefloten wordt er weinig, sommigen horen zelfs de Dodenmars. We rijden nu allen op eigen tempo, waarbij Pascal M. en uw dienaar de gelederen sluiten. Bij sommigen begint de Etixx-sportdrank op te spelen. Uw dienWaar is zelfs genoodzaakt om na de aankomst nog een extra spurt richting wc-pot te plaatsen wil hij erger voorkomen! Pas nu begrijpen we woorden van Tom Boonen wanneer hij stelde dat "De Tour rijden drie weken mottig zijn betekent".
Na bekomen te zijn van de geleverde inspanningen mogen we een rijkgevulde prijzentas in ontvangst nemen en laven we onze dorst met Delirium Tremens. Even na vijven komen we aan in het lokaal waar we onze andere ploegmakkers en onze opgelapte butler Ronny terugvinden. Het uitwisselen van de ervaringen kan beginnen.
Acht Placora's en gastrijder DB, verkiezen het West-Vlaamse hinterland boven het deinende Etixx-parcours. Christje, vast besloten dit keer verder te rijden dan tot aan zijn oprit, is ook present voor zijn maidentrip. Postman Dan showt zijn fonkelnieuw karbonnen Colnago en neemt de eerste kilometers voor zijn rekening richting Keuneleute. Daar de ZW-wind toch nog redelijk tekeer gaat besluit de raad der wijzen onderweg de plannen te wijzigen en toch maar voor Alveringem te kiezen. Die afstand moeten de ongetrainde beentjes van Christ zonder al te veel verzuring aankunnen. Na amper 10km rijdt Leo lek en even verder verliest Christ zijn puffer, een kleinood dat hem nog van pas zou komen. Rich neemt ons voorbij Schore op sleeptouw en laat Stuivekenskerke links liggen om langs de grote maar toch niet zo drukke baan via Avekapelle naar onze tussenstop te rijden. Het moet zowat van de Sarah-periode geleden zijn dat we langs dit overigens prachtig weggetje tot in Alveringem meanderden. Op voorstel van Remi, hier ooit op prospectie met de moto, houden we halt aan het mout- en brouwhuis "De Snoek". Een prachtig interieur, waar de biernostalgie in de vorm van affiches, uithangborden en allerlei brocanterie van de muren druipt. Twee waardinnen achter de geklasseerde toog, een jong blond en een overjaars brunette exemplaar en een heerlijke huisbiertje, de snoek, waarvan we er bij hoge uitzondering drie naar binnen kappen. Het hoeft geen betoog... hier keren we terug.
" 't Korste is wel genoeg" laat Leo weten. Gezien het surplus aan bijgevulde calorieën en het toch dovende kaarsje van onze vriend Christ die moedig doorbijt, blijken dit wijze woorden van onze nestor. Loovaart, schapenwegel, Rattevalle, Wilskerke... we kennen het als onze binnenzak. In het lokaal worden we opgewacht door pechvogel Ronny - rechterarm in de mitella- die ons en de net binnengekomen Etixx-delegatie een rondje betaalt. Hij verbijt de pijn maar een knipoog verraadt dat hij er eind mei wel zal bij zijn. Moet lukken maat!
2x geert, hank, paul , rich, danny en ondergetekende verkozen het carbonnen ros boven een knusse avond voor het haardvuur op deze kille woensdag
voor een keer hadden de afwezigen misschien wel een beetje gelijk want hoewel een voorbeeldig ronddraaiend mini-peloton (na een onfortuinlijke bandbreuk van danny)
vlotjes stuivekenskerke bereikte , kondigde het keerpunt zich alvast loodzwaar aan door de ijzige kopwind die bijwijlen het uiterste vergde van een moedig strijdend placora zevental
vooral onze kersverse "captain paul" liet zich echter niet pramen en gaf de indruk nogal wat overschot te hebben met het oog op zijn zeiltocht naar holland komend weekend
het lokaal werd uiteindelijk gehaald met een gemiddelde van 31,5 : drank en spijs waren welkom en nodig
kvo deed het aanvankelijk goed op tv maar herviel even later toch weer in zijn gebruikelijke fouten : te slap over gans de lijn
dat ze eens een voorbeeld nemen aan de placora's die wél bereid zijn even in het rood te gaan wanneer het nodig is ...
komende zaterdag voor de liefhebbers afspraak 9u 30 (wim met camionette + nog minimum 1 auto voor vervoer personen) voor de Ettix tour in Nazareth : er wordt ginder verzameld
aan de inschrijving rond 10u30
update Ronny :
ondertussen al thuis en volop bezig aan t revalideren
hij heeft bevestigd zijn uiterste best te zullen doen om aanwezig te zijn eind mei in de limburg, hetzij op de fiets , hetzij achter het fornuis ...
Zeven matinale Placora's voor deze zonnige maar toch nog frisse zondagrit. Alleen Geert Pirelli is er als getuige van de incidentrijk verlopen rit naar Lissewege, die uiteraard hét gespreksonderwerp uitmaakt. Wél aanwezig is de jarige Renaud VdW, die voorstelt gezien de nog overheersende Noordooster, richting St. Pieters-Brugge te rijden om zo over de fietsbrug aan de expressweg de polders in te duiken naar Stalhille en via Passendale terug naar het lokaal. Dit ritje van exact 60km is in de jongste jaren terecht toegevoegd aan onze zondagsklassiekers naast Sarah- en andere ditoroutes. Geert ontfermt zich over postman Dan en Leo terwijl vooraan voorbeeldig gewaaierd wordt met z'n vieren aan een toch wel pittig tempo. Even voorbij Nieuwwege halen we een compact peloton in van 'fizoma', als je weet dat dit staat voor 'fietsters zonder mannen' dan weet je ook dat Zorro's concentratie voor enige tellen tilt slaat. Na de oversteek aan de brug is het zalig fietsen met meestal rugwind. Aan Passendalebrug besluiten we via Zandvoorde naar het lokaal te rijden. 60km op de teller na een heerlijke rit. Renaud geeft een 'zwaai' voor zijn 63 lentes en prompt wordt WhatsApp gechequed op een eventuele update over Rony's bulletin. Langs deze weg wensen wij hem dan ook een spoedig herstel toe.
We vallen met de deur in huis: in de Uitkerkse Polders wordt even doorgetrokken, Ronny rijdt van de weg en gaat onderuit. Het is echt schrikken. Gelukkig is hij na enkele tellen bij zijn positieven. Het is duidelijk dat hij niet verder kan; het Placora Crisisteam treedt in actie: Renaud belt de 112, Geert en uw dienaar gaan op de uitkijk staan voor de ziekenwagen en Postman Pascal ontfermt zich over Ronny's rijwiel.
Wanneer de ambulance enkele minuten later ter plaatse is (alle lof aan de hulpdiensten die supersnel gewerkt hebben) blijkt dat het al bij al nog mee valt. Enkele uren later ontvangen we een eerste diagnose: enkele gebroken ribben en een schouder die nog een foto verdiend. We rekenen op een spoedig herstel van onze butler!
De rit kondigt zich nochtans beloftevol aan: de WhatsApp-berichten verraden een grote aanwezigheid. Het voorstel om de Keuneleute te rijden wordt weggelachen omwille van de windrichting. Noordnoordoost klinkt niet uitnodigend. Op aangeven van Rich rijden we richting Lissewege.
De GPS-madam doet haar werk. Bijwijlen lijkt het alsof Rich uit zijn gat klapt! Het parcours doet ons afwisselend wind op, wind mee rijden. Het tempo is redelijk strak, maar iedereen rijdt vlotjes mee.
En dan gebeurt het : Ronny raakt van de weg en gaat zwaar tegen het asfalt.
Nadat hij is afgevoerd besluiten Wim en Paulino om terug te keren. Wim moet werken en Paulino vertrekt naar Portugal. Uw dienaar twijfelt even, want zijn voorband heeft een duw gekregen bij het ontwijken van zijn onfortuinlijke ploegmaat. Lissewege is maar enkele kilometer meer verwijderd, dus waar om niet mee rijden met het peloton.
Even voor Lissewege moet uw dienaar alweer voet aan de grond zetten want hij heeft met een leegloper te maken. Na controle kan hij toch nog op eigen kracht het terras bereiken. Met de hulp van JP Bakker worden de herstelwerken aangevat. Hier dient gezegd dat de rest van het gezelschap zich vooral onledig houdt met het geven van commentaren. De bereidheid om een handje toe te steken heeft veel weg van het antwoord op de vraag wie van de Romeinen het ziet zitten om een klein onoverwinnelijk Gallisch dorpje aan te vallen. Uw dienaar heeft dan nog af te reken met een weerbarstige ketting, wat ook de verbazing van een passerende allochtoon opwekt. Lezer dezes kan zijn reacties zelf oproepen.
Uiteindelijk kan de Omer worden genuttigd en wordt Onder de Toren de quoteringen voor LBL bestudeerd.
Gezien het gevorderde uur nemen we de kortste weg naar huis. Nog even ophef in Bredene waar we bijna opnieuw in het plaatselijk nieuws komen: een onvoorzichtige chauffeuse kruist zomaar het fietspad, alle remmen dicht!
Na 80 km zijn we opnieuw veilig thuis. Misschien moeten we het in de toekomst toch iets rustiger aanpakken op zaterdag ...
Nog deze dienstmededeling: zoals afgesproken gaat er volgende zaterdag een Placora-delegatie naar Nazareth om er de Etixx-classic te rijden. Hebben momenteel toegezegd: Renaud, Pascal, Paul, Henk, Wim, Geert en uw dienaar. Vertrek op de Bel&Bo-parking om 9u30. Wie alsnog wil meegaan, gelieve dit per kerende te melden zodat er kan voorzien worden in de logistieke ondersteuning.
Woensdagavonduitstap - wie heeft Dr. Cancellara gezien?
Aolus heeft zijn intrek genomen in de frigo en hij heeft de deur laten openstaan. Zijn kouwelijke adem maakt het bepaald fris, wat veertien Placora's niet weerhoudt om nog eens de wintervest en lange collant uit de kast te halen.
Met de wind in de rug gaat het goed vooruit. Peter - Sagan - V. zet zich op kop en zal die niet meer afstaan tot voorbij het keerpunt in Stuivekenskerke. Onderweg moeten we ergens Dr. Cancellara zijn kwijtgespeeld. Pas in het lokaal aangekomen zullen we de toedracht van zijn verdwijning vernemen: tussen Oostende en Leffinge rijdt hij lek en is hij met de hulp van een goede ziel huiswaarts moeten keren. Niettemin een slecht punt voor de rest van de groep.
Terug naar de rit: op de terugweg met de wind op kop krijgt de moedige Peter steun van Paul, Pascal en Johan. Deze drie wijzen tonen ons de weg naar het Oosten. Er wordt voorbeeldig tempo gemaakt zodat niemand in de problemen komt. Op de brug plaatst Pascal een splijtende demarrage die iedereen ter plaatse laat.
De eindspurt is voor de verdienstelijke Peter, die er waarlijk een kabinetstukje van heeft gemaakt.
Goed nieuws in het lokaal: Kyra is back, wat bij Zorro een grote glimlach tevoorschijn tovert. Het is al rust in Barcelona - Juventus wanneer de debatten definitief gesloten worden.
Ter herinnering: op 29 april is er de Etixx-classic (zie eerdere post).
Dertien Placora's verzamelen op de Bel&Boparking voor de zateragrit die helemaal in het teken van bovenvermeld liturgisch feest zou staan. Ook de jarige Pilot Pascal staat er op z'n paasbest bij, rode sokken incluis. Geen opmerkingen over dit vestimentair onderdeel dit keer, gezien onze dienaar postulerend naar een bijrol in de remake van Dad's Army aan het dobberen is in het Brits equivalent van een prauw op de River Cam.
Sabine heeft ZZO voorspeld en naar goede gewoonte aan een kloeke 3-4. In de eerste waaier draaien een viertal Roubaixoverlevers voorbeeldig rond terwijl Zorrootje zich in hun wielen nestelt en vanop zijn nieuw carbonnen vehikel ziet dat het goed is. Remi en ondergetekende vormen de tweede waaier samen met 3 facteurs en een lichtgewicht Portugees die bij iedere windstoot heel even uit balans geraakt en er een 'puta madre...' uitflapt. Dit overaanbod aan B-posters leidt heel even tot een klein meningsverschil als er voorgesteld wordt de waaiers te herschikken. Rich kijkt vanuit laatste stelling toe of de YouTube-filmpjes over 'waaieren' enig resultaat hebben opgeleverd.
We hebben al redelijk ons figuurlijk 'bord uitgegeten' als aan de brug in Alveringem besloten wordt toch maar het zonneterras van 'De Leute' in Oeren op te zoeken. Consternatie alom als we daar voor een gesloten hek staan en verwoede pogingen doen dit alsnog te openen om onze fietsen veilig te stallen. Een aangeschoten waardin die zo het midden vormt tussen La Esterella en zatte Rita uit Familie maakt ons duidelijk dat we daar niet welkom zijn...! Doeoeiiii, rechtsomkeer dan maar richting Alveringem waar twee Paashaasjes ons op een heel wat vriendelijker manier verwelkomen. We mogen zelf het terras aan taverne ' 't Wieltje' installeren en laten de blonde Petrussen aanrukken. Er wordt opgemerkt dat er ook twee donkere exemplaren van dit edele vocht worden besteld, toevallig of niet, door onze twee mediterrane spitsbroeders... zou dat iets met pigmentatie te maken hebben? Nu, blond o f bruin, Pascal neemt het hele zootje -voor alle duidelijkheid, het gaat over bier - voor zijn rekening en we zullen hem eeuwig dankbaar zijn. Vlug nog een Paasfotootje met onze haasjes voordat we de terugweg aanvatten om kennis te maken met de term 'variabel'. Wie gehoopt had op een fikse rugwind richting Hoge Barriere komt redelijk bedrogen uit. Voorbij Veurne gaat het via de lange lis richting Nieuwpoort en aan de Rattevalle wordt langs de vaart het hendeltje opengedraaid en staat 'wachten' niet meer in het woordenboek.
Samir heeft zijn voorraad Aquarius aangevuld en de bolletjes en 33-ers moeten dehydratatie voorkomen.
Het rijden in verspreide slagorde heeft zo haar gevolgen, bijvoorbeeld dat onze dienaar -noblesse oblige- momenteel met zo'n goeie 400km de leiding neemt. Het Pajottenland en de Heizeltrip zijn hierbij uiteraard doorslaggevend. Van een gestadige opbouw in deze beginmaand was er overigens nauwelijks sprake, een doorgedreven wintertraining met dito-après zette zelfs de Placoraveterans op scherp. Er zijn evenwel 6 clean-sheets en dan is er ook nog Toone die naar goede gewoonte aan het zwartrijden is dat hij wit ziet en ongetwijfeld één dezer dagen onze rangen zal vervoegen met 50 lidgeld en de vraag wanneer de souper doorgaat...
Een fikse plensbui vlak na de middag doet de Placora's naar de buienradar rennen. Het zal toch niet waar zijn, zeker? WhatsApp draait overuren, twijfel alom. Iedereen is er immers op gebrand om de laatste voorbereidingen te treffen voor de week die komen zal: Limburg, Mallorca, Kom op Tegen Kanker of doodweg thuisblijven, er staan drukken dagen in het verschiet.
Een loden hitte kan zestien Placora's, voor het eerst dit seizoen allemaal in korte broek en korte mouwen, er niet van weerhouden om de traditionele woensdagrit te rijden.
. 
We vallen met de deur in huis: in de Uitkerkse Polders wordt even doorgetrokken, Ronny rijdt van de weg en gaat onderuit. Het is echt schrikken. Gelukkig is hij na enkele tellen bij zijn positieven. Het is duidelijk dat hij niet verder kan; het Placora Crisisteam treedt in actie: Renaud belt de 112, Geert en uw dienaar gaan op de uitkijk staan voor de ziekenwagen en Postman Pascal ontfermt zich over Ronny's rijwiel.
