Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
12-04-2016
van peteghem classic
volgens de what's app heel wat gegadigden voor de 115 km van zaterdag we spreken om 8u af aan het lokaal iedereen die meegaat gelieve op dit bericht te reageren + of hij al dan niet vervoer heeft, kwestie van een overzicht te hebben er is een parking van 1400 plaatsen vlak aan de afrit aalst, daarna nog een 2 tal km naar départ gelieve vooraf in te schrijven en dan ter plaatse te betalen om tijd te winnen
Veertien (!) Placora's worden door het lentezonnetje verleid voor een zondagochtendrit. Kort overleg doet ons besluiten om de oude Sarah-route te rijden. Grote afwezige is Christ, die nochtans de avond voordien zijn aanwezigheid had aangekondigd. Dat niet iedereen al even lang meerijdt wordt aan Zerkegem duidelijk wanneer de koptrekkers bijna verkeerd afslaan.
Gelukkig zijn er voldoende anciens van de partij om als GPS te dienen. Er wordt aan een gezapig tempo rondgedraaid zodat zowel Richard als uw dienaar hun reiservaringen kunnen delen. Eens langs het kanaal Brugge - Oostende wordt het tempo enigszins opgetrokken naar een 33 per uur.
Langs de vaart even een kort oponthoud wanneer Richard plat rijdt. PC Johan moet doorrijden want hij moet op dienst. Enkele minuten later verschijnt hiervan op WhatsApp al het bewijs. Het gaat dan in gestrekte draf naar het lokaal waar Jessie het beste van zichzelf geeft om ons te bedienen. De PDG komt er ook bij en moet onmiddellijk de glunderende waard lik op stuk geven.
Nadat het potje gespekt is trekt iedereen huiswaarts om getuige te zijn van een spetterende Paris - Roubaix.
"April koud en nat, vult schuur en vat" zo luidt de weerspreuk! Bleven de maartse buien achterwege de aprilse grillen zijn prominent aanwezig. Het waterzonnetje en de lichte bries van de voormiddag hadden plaats geruimd voor een grauwgrijs wolkendek en een stevige westenwind, volgens captain Ronny zo'n 4-5! Bovendien werd nattigheid voorspeld rond 16.00u. Net als vorige week "slechts" een achttal aan de start om de weerelementen te trotseren. Niet eens zo weinig, als je weet dat een vijftal Placora's zo'n 120km op de kasseien van de hel van het noorden dokkerden. Paul en Guy vanaf strook 23 maar ook "choufkes" Bakker, Sjonnie en Geert zorgden voor dat exploot... respect! Evenmin een spoor van onze Eastenderdelegatie die bij zo'n weer misschien verkiest om in groen-zwarte outfit er de pees op te leggen (sic). Placora zendt haar zonen uit, mag je wel stellen. Wél present was Pascal M., leuk weerzien overigens. Net voor we vertrekken komt Remi 'in tenue' nog even gedag zeggen; hij heeft er net een winderig soloritje opzitten naar Diksmuide maar moet tijdig terug zijn om te supporteren voor blauw-zwart. Dat zijn ogeveer de kleuren die wij krijgen als we eveneens richting boterstad tegen de wind inbeuken. Al gauw wordt duidelijk dat Cancelara en C° op zondag de wind 'in 't gat' zullen hebben... wij niet dus. Al na een 10-tal km heeft Pascal M. schakelproblemen. Het zou z'n dagje niet worden want op de terugweg rijdt hij nog eens lek en heeft depaneur Dan de grootste moeite om de klus te klaren. Het is bijwijlen echt harken om in de wielen te blijven en zelfs een beer als Ronny moet ervaren dat een té volle maag en 5bft voor problemen kunnen zorgen! We waaieren richting Booitshoeke en Zoutenaaie als we in Avekapelle eindelijk rechtsomkeer maken aan herberg Mayerhof. Die andere Pascal, D. dus, laat zich plots ontvallen dat hij jarig is! De eerste tussenstop van het nog prille jaar is bijgevolg een feit. De waardin mag, jawel, 8 verschillende streekbieren serveren en de leuze indachtig 'één is geen' , trakteert onze jarige een tweede keer. Twee zatte autochtonen aan de toog peilen naar onze favorieten voor Parijs-Roubaix maar worden er met De Vlaeminck en andere Marc Demeyers niet wijzer door. Met de ijzertoren als baken nemen we de terugweg richting Stuivekenskerke waar we de doorsteek nemen naar het woensdagparcours. De laatste kilometers houden we het helaas, zoals voorspeld, niet droog. Bij Samir is naar goede gewoonte Christ, die in het ongewisse van onze tussenstop zich al zorgen begon te maken, van de partij voor de après.
2 opmerkelijke vaststellingen op deze woensdagavond : ondanks de bijwijlen stormachtige wind toch een achttal placora's op de afspraak + de vreemde gewaarwording enkele placora's getooid in de , het moge gezegd, afschuwelijk groene truien van de "eastenders" quasi samen met ons te zien vertrekken voor de traditionele midweekse rit .
onvermijdelijk besloop enkelen onder ons toch het gevoel , meermaals door de doorsnee voetbalsupporter bezongen in het lied, hierboven vemeld in de titel van dit bericht ....
aan de verstandverhouding tussen beide teams deed dit gevoel echter geenszins afbreuk, want er werd voorbeeldig rondgedraaid en zowat iedereen deed, naar eigen best vermogen, zijn deel van het werk
noch de strakke tegenwind, noch de regen/hagelbuien konden de gemoederen verontrusten : als echte flandriens trotseerden we de weerelementen alsof ons leven er van afhing
nog voor stuivekenskerke kwam er een breuk in het peloton omdat enkelen er achteraan "uitgewaaierd" werden
de kopgroep had dit niet onmiddellijk in de gaten en toen de 2de groep ook nog af te rekenen kreeg met bandenpech was de definitieve splitsing van de heterogene groep een feit
niemand die daar veel om maalde want het lastigste gedeelte was inmers achter de rug en de terugweg kon in een meer dan stevig tempo afgehaspeld worden
het weerzien met onze ploegmakkers in het lokaal was zodanig hartelijk dat we het zelfs niet konden laten hen te verrassen met een lofzang op de door hen geleverde prestatie
de pizza's van samir smaakten overheerlijk en zijn blauwogige assistente kon de bestellingen voortreffelijk snel bolwerken
meer moest dat niet zijn
enkele dapperen onder ons wagen zich zaterdag aan de hel van het noorden, de minder getalenteerden spreken af op het uur van gewente
Hier gaan we dan voor een eerste tussenstand van het nieuwe seizoen... Er waren vijf zaterdagen, inclusief de klassieke opener op het laatste weekend van februari met de omploop "Het Nieuwsblad". De maartse buien bleven achterwege zodat er iedere keer kon worden gereden! Met het zomeruur kregen we ook al één midweek op de conto zodat we aan 7 ritten komen. Erg matinaal blijken Placora's in het voorjaar niet te zijn op zondag want alleen Steve en Peter waagden zich aan een uitwaaiertje van 60km. Renaud V. en Geert G. voeren momenteel de tabel aan met 427km op de teller. Antoine, Guy en Steve M. moeten dringend iets gaan doen aan hun clean sheet!
toch heel wat belangstelling voor deze zondagmorgenrit richting passage Ronde. iets of wat onduidelijkheid waar we nu eigenlijk naartoe zouden rijden : kortemark of torhout ? de democratische meerderheid stemde ervoor om het niet te ver te gaan zoeken en dus werd het de aartrijksesteenweg in torhout alwaar we bijna een uur op voorhand toekwamen er werd geopteerd om nog een plaatselijk lusje te rijden op een godschalcktempootje om aldus niet te lang stil te moeten staan om onze helden te begroeten onze moeite werd beloond vermits we op 12 seconden tijd (zie whats app) het peloton in een flits zagen voorbijkomen ondertussen kreeg onze sterkhouder hank een telefoontje van die andere sterkhouder en (op papier) tevens zijn beste vriend wim , die wist te melden dat hij op nog geen halve kilometer van ons vandaan tevens de passage van de koers aan het afwachten was , met de vraag effen op hem te wachten zodat hij samen met ons naar het lokaal zou kunnen rijden. hank, edelmoedig zoals hij is, beloofde wim telefonisch zijn vraag aan de groep voor te leggen maar vergat dat blijkbaar, vermits hij totaal in de war gebracht was door een jonge deerne die , net als ons, wel interesse had voor de echte coureurs , maar toch ook een half oog had laten vallen op de bink van onze groep we vertrokken dus spoorslags richting lokaal, totaal in de onwetenheid dat een van onze makkers krampachtige pogingen aan het ondernemen was om toch maar aansluiting te krijgen met de hoofdmacht van de placora's . gelukkig voor hem splitste een elite-groepje af om nog een extra lusje te doen, geenszins gehinderd door godschalcktoestanden, en kon hij daar aanpikken. de gemoederen in het vliegpleintje waren aanvankelijk een beetje verhit bij aankomst van onze wim, maar na uitgebreide verontschuldigingen van zijn beste makker , kon iedereen weer verder met de dagelijkse sleur van een zondagvoormiddag in ons lokaal en konden we goed gemutst een zonnige namiddag tegemoet zien
Het lag zo'n beetje in de lijn der verwachtingen dat de opkomst voor deze zaterdagrit niet denderend zou zijn. Tal van redenen hiervoor; zo was het irriterende WhatsAppbelletje niet uit de lucht om afspraken te maken voor de passage van Vlaanderens mooiste; in die mate zelfs dat onze dienaar heel terecht hieromtrent duidelijkheid probeerde te brengen via de enige officiële weg... de Placorablog. Anderzijds hadden enkele voetbalminnende ploegenoten al om 18.00u een afspraak op Schiervelde om KaVeetje tegen 10 Bruggelingen een hart onder de riem te steken. Tot slot opteren Jean momenteel voor de Kanarische zon en baankapitein Rich voor de Dolomietensneeuw. Vandaar dat slechts een achttal de Bell&Bo-parking opzocht, weliswaar aangevuld met D.B.voor de gelegenheid in fluogeel. Ook Leo, terug van een poosje weggeweest reed z'n eerste rit als 70-er! Aolus blies, zij het heel beschaafd, uit Z-ZO. Op voorstel van Renaud VdW kozen we voor een ritje via de Zeeweg richting Zedelgem, Varsenare en Brugge om zo de Uitkerkse polders in te duiken en via een ommetje naar Meetkerke en Stalhille aan te knopen met de klassieke afsluiter langs Passendalevaart en 't Schorre. Een internationaal gezelschap ook want in ieder waaiertje van vier is er een Portugese delegatie. Achter de brede karkas van neofiet Johnny is het aangenaam toeven, er wordt goed rondgedraaid tot postman Dan een sanitaire stop inlast bij het opdraaien van de Zeeweg. Daar moeten we constateren dat D.B. die tot dan als knalgeel sluitstuk fungeerde de gelederen had verlaten. Even voorbij de fietsbrug over de expressweg rijdt Renaud achteraan lek, niet de eerste keer dit jaar, en gezien het wegtanend profiel op zijn bandjes is dit voor herhaling. Het zaterdagtempo mag dan ietsje lager liggen maar zo heeft bijvoorbeeld Paulino adem genoeg om al fietsend zijn verhaal te doen over het arsenaal aan streekbieren die hij daags tevoren na een rit in het Oudenaardse heeft mogen degusteren en om in het Portuvlaams te citeren 'nog een bitje in de koppe zitte' Na 75km bereiken we Samirs etablissement waar Chris zijn opwachting doet na een soloritje. Schrijver dezes houdt het bij één warme choco (in navolging van?...) en één 33...
Via WhatsApp bereikt het bericht dat er Placora-delegatie zondagmorgen de Ronde van Vlaanderen in Kortemark zal begroeten. Vertrek om 9u15 aan het lokaal. De doortocht is voorzien rond 11u00.
Het zal Richard leren om zijn verjaardag bekend te maken op WhatsApp: 20 (!) ploegmaats staan op de afspraak om de eerste woensdagrit van het jaar te rijden én te genieten van Rich's traktatie. Weet dan ook dat er enkele honderden meters voorbij de startplaats we nog versterkt worden door de Crelan-vrienden die graag willen kennis maken met ons parcours. Met zo'n 25 slingeren we ons door het vlakke land.
Er staat een matige bries uit het zuid-westen, de koptrekkers doen hun werk voortreffelijk, iedereen kan zonder probleem volgen. Tot aan het Spaarbekken wordt een zeer gematigd tempo gereden; vanaf dan gaat het er iets pittiger aan toe, maar zonder dat er iemand pijn onder lijdt.
We verwelkomen ook voor het eerst Den John, die over een voortreffelijke conditie blijkt te beschikken. Voorbij Stuivekenskerke neemt hij het commando over om het niet meer af te staan. Tussen de Rattenvalle en Leffinge kiest hij zelfs het hazenpad, wat niet echt volgens de clubstatuten "samen uit, samen thuis" is. We vergeven het hem voor deze keer, maar in geval van herhaling heeft Rich beloofd hem vaderlijk toe te spreken.
Uw dienaar zit te ver achteraan, ondanks een remonte, om te zien wie de eindspurt wint, maar vermoedt dat het wel Den John zal geweest zijn. Daarvoor zijn Henk en Wim te stil in het lokaal .
Samir en zijn lieftallige dienster moeten alle zeilen (en glazen) bijzetten om de toevloed te baas te blijven. Ronny toont weer zijn bereidwillige zelve door fluks achter de tap te springen. De gevolgen zijn niet te overzien wanneer na de tweede getapte Hoegaerden het vat al af blijkt te zijn!
De sfeer zit er goed in, wat beloofd voor de komende maanden. Den John verbaast vriend en vijand door bij aankomst eerst een chocomel, een spuitwater én spaghetti te consumeren. Voorwaar een primeur in de clubannalen.
Christ is er ondertussen ook bijgekomen, nadat hij gisteren en vandaag enkele duizenden kilometer door Europa heeft afgelegd. Er wordt geklonken op de gezondheid van de jarige, onder het goedkeurend oog van de PDF. Het is al 22u00 wanneer uw dienaar met wat rest van het gezelschap huiswaarts keert. Fietslichtjes zijn geen overbodige luxe!
Beste lezer, u zult mijn verslagen voor enkele ritten moeten missen vanwege een korte stage op Tenerife. Weet ook dat volgende zaterdag de klapper KVO - FCB (uitslag 2-2) gespeeld wordt. Het vroege aanvangsuur (18u00) gooit roet in het eten voor wie fietsen en voetbal wil combineren. Er zal dus moeten gekozen worden want het vertrek blijft op 13u30 staan. Hasta la vista!
Zijn er Placora's die zin hebben om op zaterdag 16 april naar de Van Peteghem Classic te gaan. Vertrek in Aalst. De 87km-afstand lijkt te doen ook voor niet-begenadigde klimmers. Enkel de Muur en de Bosberg zijn te duchten. Zie link.
Wat een contrast met vorige week toen er maar twee Placora's in Oostende de baan optrokken. Op Stille Zaterdag staan we zowaar met z'n zestienen paraat.
Hoewel, stil is niet echt de correcte omschrijving van de weersomstandigheden. Een kennis die we al enige tijd niet meer hebben mogen begroeten laat zich horen: Aolus, Koning der Winden, laat zijn aanwezigheid voelen. Hij komt ons van uit het zuiden tegemoet, wat ons noopt om onze tocht richting Diksmuide aan te vatten.
Het dient gezegd dat er gedisciplineerd gereden wordt: waaiers van vijf, een tempo dat iedereen aankan, de Placora-karavaan slingert langs Vlaamse wegen. Johnny het nieuwe lid, rijdt zijn maiden trip en beseft van de eerste keer dat je moet weten van waar de wind komt. Het dient gezegd dat hij flink zijn plan trekt.
Renaud VDW loodst ons langs een mooi parcours naar de Boterstad. Even wordt overwogen om er nog een lusje bij te doen, maar uiteindelijk besluiten we dat overmoed voor de val komt en houden we het bij het vooropgestelde parcours van 70 km. Met de wind in het voordeel gaat de snelheidsmeter fors de hoogte in. Uw dienaar moet enkele malen tussen beide komen om de TGV's tot de orde te roepen. Een mooie illustratie dat het lastiger is om wind mee dan wel wind tegen te rijden.
In de laatste kilometers zijn we nog getuige van twee ongevallen langs de Torhoutsesteenweg; attent en veilig rijden is de boodschap. Dient het gezegd dat de rehydratatie meer dan welgekomen is. Uw dienaar trakteert omdat hij nu met een 58 x 58 rijdt.
Noteer volgende belangrijke mededelingen: als het weer het toelaat (en het ziet er zo niet naar uit) wordt er op Paasmaandag gereden. Vertrek om 9u30 voor een 55-tal kilometer. En het zomeruur heeft zijn intrede gedaan, dus wordt er weer op woensdagavond gereden. Vertrek om 18u00.
In dat verband nog het volgende: blijkbaar hebben enkele van onze leden zich ook lid gemaakt van de nieuwe club van vriend Praline. Het gerucht doet de ronde dat dit de "Placora A-ploeg" zou zijn. Niets is minder waar. WTC Placora blijft als één groep rijden. Het spreekt vanzelf dat iedereen vrij is naar believen te komen en gaan. Weet evenwel dat als je met Placora start je ook met Placora aankomt én dat je je aan de consignes houdt. En ook dat de Placora's een voorbehouden plaats hebben op het Vliegplein-terras ;-)
Na heel wat heen en weer gewhatsapp staan we met vijf Placora's op de afspraak. Het Pegasusbusje is een overbodige luxe en wordt dus weer op stal gezet. Wim zorgt voor het fietsenvervoer, samen met Geert en Henk. Uw dienaar rijdt samen met Renaud naar de startplaats in Zottegem.
Daar is het even zoeken naar een parkeerplaatsje; Renaud moet nog Thibaut opwachten aan het station, uw dienaar vertrekt samen met Henk, Geert en Wim voor de 87 km.
De eerste helft van het parcours gaat over een glooiend parcours met één echte beklimming. Na anderhalf uur zijn we halfweg en bereiken we de eerste bevoorrading.
Van dan af begint het serieuze werk. Een kuitenbijter van 18% doet bij uw dienaar eventjes het licht uitgaan. Gelukkig is brouwerij Roman nabij en brengt een blonde Ename soelaas.
Toch is bij uw dienaar de veer serieus uitgerokken, zo niet gebroken. Geert toont zich een voortreffelijke ploegmaat en zet zijn voorzitter op de tussenstukken netjes uit de wind. Op de klimmetjes is het elk voor zich en hijst uw dienaar zich op eigen tempo naar boven.
Al bij al bereiken we gezond en wel de aankomst waar ons een verrassing wacht: JP Bakker, Postman Pascal en nieuw lid Johnny hebben blijkbaar ook de toer gedaan. Het blijft een raadsel waarom we dan niet samen hebben gereden. Lezen ze dan deze blog niet, vraagt een mens zich af? Bovendien zijn ze niet in reglementaire kledij, dus hun kilometers tellen niet.
Soit, de Enames smaken opnieuw, de eerste buiten beschouwing gelaten want die is nogal lauw. Ondertussen is Renaud ook aangekomen. Hij heeft uiteindelijk ook voor de 87 km gekozen, want het tempo van Thibaut en co lag aan de hoge kant.
Wanneer Thibaut dan uiteindelijk choco aankomt kunnen we de terugweg aanvatten. Met de arrivé van Milaan - Sanremo in de achtergrond staan we dan in de file. In het lokaal horen we dat er in de namiddag slechts twee kandidaten waren voor de thuisrit!
Bij sommigen groeit het plan om ook de Peter Van Peteghem Classic te rijden. Uw dienaar houdt dit in beraad.
vermits niemand voor de langste afstand heeft gekozen kunnen we starten tot 11u in zottegem we spreken af om 08u30 aan t vliegpleintje zodat we zeker om 08u45 kunnen vertrekken er zijn verschillende parkings in de buurt, we spreken zaterdag af waar we naar toe rijden
handig is om vooraf nog on line in te schrijven en het document af te drukken , betaling ter plaatse (opgelet mogelijke korting als lid van de bond)
We zijn met twintig op de afspraak voor deze bijzondere jubileumrit. Een zachte noordooster nodigt ons uit voor rit richting Brugge en Blankenberge.
Via vaart en kanaal rijden we naar Nieuweghe, om dan rechtsaf te slaan richting Houtave. Daar wacht ons een anderhalve kilometerslange kasseistrook, een mooie test voor de Vlaamse klassiekers. Met de Ename Classic in het achterhoofd dwingt uw dienaar zichzelf om de kinderkoppen te trotseren, wat niet van iedereen kan gezegd worden. Heel wat ploegmaats kiezen voor 'het paadje', in de gedachte dat de slimme met de domme leven.
Wat blijkt? Steve Stamper komt met een platte achtertube de grote baan opgedraaid.... van het paadje. Met de hulp van Rich is de bandbreuk vlug verholpen en rijden we door de Uitkerkse Polders, via Klemskerke en de Schorre naar Den As, plaats der festiviteiten. Opmerkelijk dat het jarige feestvarken de spurtoverwinning niet wordt gegund. Het leven kan hard zijn. Leuk detail: alles staat vandaag in het teken van het getal 70: we hebben precies 70 kilometer afgelegd!
Enkele Placora's slaan nog even af richting thuis, om opgefrist aan de feesttafel te komen. Onze twee Porto's zijn zodanig geconcentreerd dat ze in het zog van Richard blijven en dus voor de verkeerde deur staan!
In Den As hebben Linda en André alles in gereedheid gebracht om er een top verjaardagsfeest van te maken. DJ William brengt er onmiddellijk de sfeer in met enkele gesmaakte klassiekers. En dan is het wachten op onze feestneus.
Wanneer hij binnenstapt barst een spontaan gezang uit. We worden getrakteerd op heerlijke gerookte zalm (kwatongen menen er de Aldi in te smaken), stuutten met boerenhesp en vanzelfsprekend schuimend gerstenat.
Uw dienaar mag de jarige een mooi cadeau overhandigen: een waardebon voor - neen, niet een week Temptation Island - een etentje voor twee. We mogen ervan uitgaan dat dit samen met Anita zal zijn!
Renaud V. neemt dan de micro om er een ode aan Leo door voor te dragen. Voorwaar een poëtisch moment, uniek in onze annalen. En nog is het niet gedaan. Er volgt een optreden van de président-fondateur samen met Leo waarin ze de klassieker "Leo, je bent vannacht weer ..." brengen. Smartphones vereeuwigen het hele gebeuren, maar beste lezer, u begrijpt dat deze beelden voor de intimi bestemd zijn.
Het is rond zevenen dat uw dienaar de gelagzaal verlaat. Hij vermoedt dat het feestje nog wel even zal doorgaan...
Volgende week is er voor de liefhebbers de daguitstap naar de Ename Classic. We beschikken over het Pegasusbusje voor de passagiers, Wim vervoert in zijn camionette de fietsen. Afspraak om 8u30 op de parking over 't Vliegplein. Gelieve uw deelname te bevestigen, voor wie het nog niet mocht gedaan hebben. Het spreekt vanzelf dat er in de namiddag een 'normale' rit kan gereden worden. We zien elkaar nadien in het lokaal.
Zoals afgesproken op de algemene vergadering proberen we iedere maand minstens 1 keer "op verplaatsing" te gaan rijden De Ename Classic, met vertrek vanuit Zottegem , is zeker de moeite waard. Er zijn 3 afstanden : 87 / 116 / 153. Er kan vertrokken worden tot 11u , enkel voor de langste afstand tot 10u . Om enigszins wat zicht te hebben op het vervoer (aantal + tijdstip van vertrek) , gelieve , via reactie op dit bericht, te laten weten wie zou meegaan en voor welke afstand .
Een ritje van 70 km in het zonnetje, dan een pintje, dan naar KV'tje... Dat was het vermetele plan dat uw dienaar gisterenmorgen via Whatsap de wereld instuurde. De strakblauwe hemel, een te verwaarlozen briesje en een toch al prikkelend voorjaarszonnetje hadden hem zowaar in een euforische stemming gebracht.
U, als lezer, weet natuurlijk wel beter en kan dergelijke boude uitspraken naar waarde schatten. Om kwart voor één kwamen de eerste wolken opzetten en toen er moest gestart worden vielen de druppels op de valhelmen.
Maar niet gezeurd, met z'n zestienen gaan we van start richting Veurne en Adinkerke en de regen is maar van korte duur. Ondertussen is er frisse noordwester komen opzetten, zodat er moet worden rondgedraaid. Dit gebeurt op voorbeeldige wijze door Noël, Ronny, Geert Pirelli, Renaud V. en uw dienaar.
In het traject tussen Veurne en Adinkerke hebben we de wind nu echt op kop en is het harken. We kruipen zodanig in elkaars wiel dat een gat in de weg maar in extremis kan ontweken worden. Peter is iets minder bij de pinken met twee platte banden als gevolg.
Eens dat euvel verholpen vervolgen we onze weg. Peter neemt nu het zekere voor het onzekere en pakt resoluut de kop om zo tijdig obstakels te kunnen ontwaren.
Met de wind in de rug gaat het nu een stuk vlotter, en maar goed ook want er doemen dreigende wolken aan de einder. Het vlieden we in gestrekte draf langs de vaart. De koprijders krijgen er blijkbaar niet genoeg van, of ze willen een natte zooi, in alle geval wordt er nog doorgetrokken tot aan Snaaskerkebrug. Tijdens de laatste vier kilometer is het dan ook prijs: een ware zondvloed wordt ons deel.
Om u maar de ernst van de toestand te omschrijven: in het lokaal wordt er massaal warme choco besteld, met enige logistieke problemen tot gevolg.
Gelieve nog te willen noteren dat Leo volgende zaterdag het nummer 70 als rugnummer wordt opgespeld. We zijn met z'n allen uitgenodigd om dit heugelijke feit te vieren, volgende zaterdag vanaf 16u30 in café Den As. Dus ook als er niet gereden kan worden.
grote consternatie bij de 17 starters voor de allereerste rit van het nieuwe seizoen : onze kampioen bleek namelijk een namiddag
vertier met zijn nieuwe vriendin" angina " te verkiezen boven het trotseren van een gure noordooster samen met zijn ploeggenoten die,
het moge gezegd, er (op een paar enkelingen na) allemaal picobello uitzagen in de splinternieuwe uniformen
de frustratie van het voorbije seizoen ,waarin algauw duidelijk was gebleken dat we na de ongenaakbare hank zouden moeten strijden voor zilver en brons , werd onmiddellijk geventileerd door reeds van in de beginfase het tempo op te drijven, alle reglementen en
goede adviezen van onze dienaar ten spijt.
vooral wim wou kost wat kost het spookbeeld van zijn beste vriend uit zijn gepijnigde geest verbannen door resoluut het kopmanschap
op te eisen , volledig in de waan dat een fantastisch exploot in de allereerste rit de moraal van de regerend kampioen ( die dit huzarenstukje uiteraard zou ter ore komen via een knap geschreven cursiefje door derden op onze geliefde blog ) zodanig zou ondermijnen, dat hij dit gedurende een volledig seizoen niet meer zou te boven komen
het was echter tevergeefse moeite want algauw werd er , bij ontstentenis van een officiele fluit , algauw gebeld dat het een lieve lust was , zodat het tempo uiteindelijk, tegen dat we oudenburg bereikten, een voor ieder onder ons aanvaardbaar nivo bereikte.
christ maakte er een trainingsrit van en bij de afslag richting zuienkerke besloot hij wijselijk, met wind in t gat , alleen terug te keren
voor pascal M., de verloren zoon die door eenieder met veel liefde terug in de armen werd gesloten, was de liefde blijkbaar niet
wederzijds, want zonder boe of ba verliet hij na driekwart wedstrijd een goed op dreef zijnd peloton, volop mijmerend over hoe veel leuker alles vroeger was
noel verliet ons in bredene reeds in de ban van de potentiele winstkansen van greg in de omloop
yves nam een short cut vanuit oudenburg wegens parentale verplichtingen zodat we uiteindelijk met 14 man net op tijd de finale
van de koers in ons lokaal konden bekijken
samir soigneerde ons nog met allerhande frituurhapjes alhoewel de combinatie met de warme choco nu ook weer niet echt ideaal was
Uw dienaar moest verstek geven voor de ouverture van het nieuwe seizoen omwille van de belofte KVO aan te moedigen in het verre Leuven. Voor het ritverslag moet ik de lezer dezes dan ook verwijzen naar informatie verstrekt door derden.
De Président Fondateur was om halftwee aanwezig om de troepen te schouwen en stelde tot zijn genoegen vast dat er zestien moedigen waren, bereid om de vrieskou te trotseren. De nieuwe uitrusting blonk in het winterzonnetje. Toch nog even herhalen dat iedereen verondersteld wordt zich in de correcte kledij aan te melden, al is het maar uit respect voor de sponsor. Wie nog geen nieuwe uitrusting heeft, wordt vriendelijk verzocht zo vlug mogelijk met Postman Dan een afspraak te maken.
Een fris briesje uit veranderlijke richting, voorzichtig zonnetje en zes Placora's die de benen eens willen losgooien. We besluiten de vernieuwde woensdagrit eens uit te testen maar moeten algauw vaststellen dat de voorgestelde route geen optie is. Wegenwerken belemmeren een vlotte doorgang.
We rijden tot in Stuivekenskerke en rond 4u zijn we terug bij Dreten, waar we tot onze ontzetting te horen krijgen dat er geen chocomelk in voorraad is! Hommelbier moet dan maar voor alternatief doorgaan.
's Avonds is er dan de algemene vergadering. U vindt het verslag van de bijeenkomst in de bijlage. Er was een grote opkomst, waarbij we twee nieuwe leden mochten verwelkomen: John en Johnny. Dat wordt leuk!
Materiaalmeester Postman Dan verdeelde de nieuwe kledij, die ieders goedkeuring kreeg. Ook sponsor Chris was in zijn nopjes. Als kers op de taart krijgt ieder lid nog een Placora t-shirt voor wanneer we op uitstap gaan. We worden echt een professionele club!
Noël was de perfecte quizmaster. Na een spannende strijd haalde het Nuevo Vispaleis het voor Placora en Goodyear.
Afspraak zaterdag om 13u30 voor de officiële start van het nieuwe seizoen. Hou het veilig!
.
