Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
13-08-2015
VACATURE
Zoals hieronder reeds te lezen viel surft Placora volop mee op de golf van economische heropleving en het daaraan gekoppelde banenplan voor 50 plussers en hebben wij inderdaad een betrekking vacant van baancommissaris voor onze geliefde wielerploeg. Vooraleer wij hier een headhuntersbureau inschakelen wensen wij toch even in de eigen rangen te informeren of er geen gegadigden zijn .
Zoals bij elke vacature zijn er uiteraard enkele basiscapaciteiten vereist :
kwaliteiten waarover onze ex-baancommissaris allemaal beschikt maar , door het openlijk( onbewust )tarten van precies deze autoriteit door een paar vermetele ploeggenoten (waaronder ondergetekende ) die volledig in de waan verkeerden dat er een stilzwijgende overeenkomst was dat er tijdens de woensdagrit tussen Wilskerke en Leffinge eens goed mag doorgevlamd worden , heeft hij de zware beslissing moeten nemen de fluit aan maarten te geven en zijn mandaat ter beschikking te stellen.
Wij wensen bij deze hulde te brengen aan Rich voor zijn moed en zelfopoffering om zich gedurende deze periode volledig weg te cijferen in het belang van de ploeg.
Kandidaturen mogen vanaf vandaag ingediend worden bij onze dienaar .
Naar aanleiding van de gebeurtenissen tijdens de rit van gisteren is het fluitje, eigendom van Johan, ter beschikking voor iemand anders die zich geroepen voelt om de functie van baankapitein waar te nemen. Het fluitje zit opgeborgen in het potje in het lokaal.
Wie herinnert zich niet het lied hierboven aangegeven in de titel? In menig muziekles werd het geweld aangedaan en velen horendol gemaakt. Wat er ook van zij, bij WTC Placora staat het hoog in de top tien van populaire meezingers.
Al van vrijdagnamiddag werd er via het Whatsapp medium druk gecommuniceerd over hoe de rit zou verreden worden, niet in het minst wanneer blijkt dat een tafel reserveren een onmogelijke opdracht is. Er wordt uiteindelijk besloten om met Alain Provist in zee te gaan.
En zo komt het dat er 16 Placora's op een stralende zaterdagmorgen richting Nederlandse grens rijden. Baankapitein Rich heeft de route uitgestippeld en leidt ons feilloos via vaart en kanaal naar St.Laureins, waar hij ons trakteert op 500 m kassei.
Klokslag twaalf bollen we Phillipine binnen en zijn we getuige van Hanks overredingskracht. Hij slaagt er zowaar in om waard Frans van De Oude Haven te overtuigen om ons de lokale mosselen te laten proeven. En ze smaken, dat kan wel gezegd worden. Besprenkeld met enig gerstenat gaan de zwarte kleinoden vlot naar binnen.
Anderhalf uur later zitten we weer in het zadel en volgen we de richtlijnen van Antoine om ons huiswaarts te brengen. Tijdens zo'n marathonrit heeft een mens al eens tijd voor diepzinnige overpeinzingen; zo weet JP Bakker ons te melden dat zijn Russische collega Anatool het bij zijn Olga liever via het gat dan wel de preut doet.
Zo veel levenswijsheid doet het tempo evenwel niet dalen. De snelheidsmeter wijst constant 30+ aan, zodat we ver voor het snelste schema zitten. Het doet ons besluiten om een tussenstop in te lassen bij Geert Pirelli's schoonbroer. Hoewel het plan is om het bij éėn versnapering te houden, kunnen we niet aan de verleiding weerstaan om twee Paljassen soldaat te maken.
Als laatste wapenfeit van de rit moeten we melding maken van de bergprijs die door Remi wordt gewonnen. Even na na vijven komen we aan in het lokaal waar 'the usual crowd' het terras bevolkt en kunnen we terugblikken op een bijzonder aangename dag!
Op zaterdag 26 september vindt er het jaarlijkse mosselsouper plaats om de kas te spijzen. Samir levert de mosselen gratis en voor niks, wij bieden ze aan tegen de zachte prijs van 15. Nodig dus vrienden en familie uit! Er wordt ook een sponsoraffiche gemaakt; spreek uw zakenrelaties aan: vanaf 25 genieten zij van ongeēevenaarde naambekendheid! Remi coördineert en houdt alles bij. De opbrengst gaat naar de aankoop van onze nieuwe teamuitrusting.
Rekeningnummer van WTC Placora: BE81 7340 3994 6124
Ontvangstbewijzen kunnen verkregen worden bij Remi.
Een aantal exemplaren kunnen vanaf zaterdag 15 augustus verkregen worden in ons lokaal.
Of we nu met vijftien of zestien waren, is nog niet helemaal duidelijk. Feit is dat het stralende zomerweer iedereen er toe aanzet om er een mooie rit van te maken.
De gebeurtenissen van vorige week indachtig, wordt de snelheidsmeter in de gaten gehouden. Met windop wordt nooit boven 34 gegaan, zodat alle ploegmaats zonder problemen meekunnen. Even opschudding langs het Spaarbekken wanneer Johan en Geert Pirelli in elkaar dreigen te haken.
Ook met wind mee blijft de snelheid binnen ieders bereik. Er wordt zodanig gedisciplineerd gereden dat sommigen zelfs vergeten dat er op de brug gespurt wordt.
Zoals afgesproken wordt voorbij Wilskerke de gashandle opengetrokken. Dat is echter maar van korte duur, want een pikdorser maakt 'course barrėe'. Dan maar spurten aan de meet, denken we.
Maar ook dit liedje gaat niet door, want een takelwagen ontregeld de finale.
In het lokaal wijst de elektronica 32+ aan. Toch goed gereden!
Omwille van het zomerweer zit het terras vol, zodat we verplicht zijn om de eerste pint aan de toog te drinken. Samir heeft het zodanig druk, dat hij zelfs vergeet om ons te bestellen! Later maakt hij het goed door ons te trakteren op een pot lekkere frietjes.
Hank diept zijn voorsprong verder uit en op hetzelfde elan omzeilt hij komende maand probleemloos de kaap van de 4000km. Opvallend is wel dat Renaud Viane en Hank in augustus evenveel km afhaspelden: 685. We tellen al 8 Placora's met 2000+ en met enkele zaterdagse dagtochten in het verschiet en zij die terug zijn van weggeweest moet het augustustotaal dit van de eerdere povere julimaand overtreffen. Spijtig evenwel dat we ook 5 clean sheets noteren, m.a.w. 0,00000 ... zelfs geen cinco kilometros. Anderzijds zijn gps Toone en Renaud VdW weer 'de retour'
Met excuses voor het late verslag, maar het zomerweer houdt ook uw dienaar van achter zijn elektronische schrijftafel.
Vorige zaterdag was waarlijk een ideale fietsdag. Met een temperatuur van om en bij de 23 graden en een zeer lichte bries uit veranderlijke richting kan niemand aan de lokroep van het carbonnen ros weerstaan. En zo gebeurt het dat we met z'n zestienen aan de start staan.
Baankapitein Rich neemt het commando en loodst de groep feilloos naar het einddoel in Beernem. Trekkers Wim en Hank onderhouden het tempo van om en bij de 30 km per uur. Iedereen kan moeiteloos volgen, iedereen blij.
Onze vreugde wordt nog groter als we vaststellen dat de afspanning waar we ons willen laven wel degelijk open is! In het verleden is dat wel eens anders geweest. Welaan dan, het terras wordt enigszins heringericht, waarop de waard ontboden wordt om ons van Bernardus blond of bruin te voorzien.
Na de rehydratie vatten we de terugweg aan. Het is nu de beurt aan Dr. Cancellara, net terug uit paradijselijke oorden, om het tempo te onderhouden. We kiezen voor de 'kortste weg' en slagen daar wonderwel in dankzij, hou u vast, Tone!
In Jabbeke wordt het zelfs pure nostalgie wanneer Rich ons een stuk van de Per.mekeroute laat rijden. Het moment voor de oudgedienden om te mijmeren over het fietsverleden bij de Sarah-boys.
We rijden terug via de Schorre, en dus zal er gespurt worden. Er worden blijkbaar heel wat combines gemaakt, want anderhalve kilometer voor de meet wordt Leo naar voren gebracht. We vangen 'drie kilogram garnalen' en 'zes grote tongen' op, maar dat zal niet baten. Onze nestor zit veel te vroeg met zijn neus in de wind en mag alle hoop laten varen wanneer Wim een versnelling plaatst. Even dreigt de groep te scheuren, maar Pilot Pascal brengt de alles terug samen.
Dan denkt Geert G. dat zijn moment gekomen is. Hij zet aan, waarop uw dienaar reageert. En zo komt het dat schrijver dezes tot de verbazing van vriend en vijand, en vooral van zichzelf, als eerste over de streep bolt!
In het lokaal treffen we Postman Dan aan, die nogal grauw uitslaat. Hij heeft met enkele vrienden de 'Lange Reke' gereden en heeft 160km op de teller. Gezien onze Wereldploeg nog in de wei moet, blijft het bierverbruik beperkt. Maar niet getreurd, later op de avond wordt dit ruimschoots gecompenseerd.
Nog enkele belangrijke mededelingen: volgende zaterdag vertrekken we om 9u30 naar Phillipine om er 's middags de mosselen te proeven. Op zaterdag 26 september vindt er het jaarlijkse mosselsouper plaats om de kas te spijzen. Samir levert de mosselen gratis en voor niks, wij bieden ze aan tegen de zachte prijs van 15. Nodig dus vrienden en familie uit! Er wordt ook een sponsoraffiche gemaakt; spreek uw zakenrelaties aan: vanaf 25 genieten zij van ongeēevenaarde naambekendheid! Remi coördineert en houdt alles bij. De opbrengst gaat naar de aankoop van onze nieuwe teamuitrusting.
Tot slot: wie overweegt om in mei mee op stage te gaan naar Spanje wordt vriendelijk doch dringend verzocht om het elektronisch formulier in te vullen. U vindt dit deze blog.
Na vier weken inactiviteit begrijpt u, waarde lezer, dat uw dienaar met een klein hartje om 18u op de afspraak staat. Zijn voornemen : in de wielen blijven, aan god en vaderland denken en hopen op het beste.😧
Het is hoe dan ook een prettig weerzien, waarbij het goed is vast te stellen dat er weinig veranderd is.
De rit dan. Aangezien Aolus ook van de partij is en ons fors van uit het westen tegemoet blaast, is het van in het begin trappen geblazen. Veel tijd om rustig in te rijden wordt mij niet gegund! Een kopgroep van zes locomotieven 🚂 voert het commando, de rest probeert zich zo goed en zo kwaad in de luwte te houden.💨
Aan het Spaarbekken krijgen we de wind meer in het voordeel, wat de snelheid met een ruk naar boven doet gaan. Baankapitein Rich moet voor een eerste maal zijn fluit uithalen. 📢
Langs de IJzer krijgen enkele ploegmakkers het opnieuw moeilijk en laten ze de groep rijden. Een jammerlijke ontwikkeling, waar nog een woordje over zal gepraat worden. Ook al wordt er de woensdag al eens doorgereden, blijft het motto 'samen uit, samen thuis' hoofdzaak.😠
Hoe dan ook, met de overblijvers vlieden we verder. De snelheidsmeter zakt niet meer onder de 35, in weerwil met wat sommigen nadien mogen beweren. Uw dienaar is er quasi van overtuigd dat er enkelingen zijn waarvan de vitesse in mijl, en niet in kilometer wordt aangegeven.
Tussen Wilskerke en Leffinge is het hek (of moeten we 'gek' schrijven?) helemaal van de dam. Met 55 per uur komt de Stella 33 vlug dichter. Ieder nadeel hep z'n voordeel.🚵🏻 Renaud VDW verliest er zijn bel bij.🔕
In het lokaal aangekomen mogen we onze 'verloren' makkers opnieuw begroeten. Het eerste rondje is voor het conto van Remi; hij mag er een jaartje bijtellen.🎂
Onze Pdf komt er ook bij om een vlijmscherpe analyse te geven van de recente FCB-prestaties. Het feit dat zijn kanarie er een hese stem aan overhoudt is een gegeven dat blijft hangen. Even later valt ook Christ binnen. Hij vertelt ons zijn wedervaren in de Franse Alpen, met onder meer de ideale methode om de dag op een col door te brengen. We vermelden ook graag dat de beklimming van de Côte à l'os zeker de moeite waard is.😜
Waarde lezer, het zal u niet verbazen dat de zon al enige tijd achter de einder verdwenen was wanneer we het lokaal verlaten. Dat zullen we nu ook doen, maar niet zonder u volgende mededelingen te doen: vanavond (donderdag) is er om 19u39 een bestuursvergadering waar de komende activiteiten op de agenda staan. Op zaterdag 8 augustus is er een dagrit naar Phillipine om er de lokale mosselen te proeven. We herinneren er ook al diegenen aan dat wie interesse heeft om in het voorjaar naar Spanje te trekken reisleider Renaud V. contacteert. 😎
Bij leven en welzijn rijden we zaterdag richting Bolzak, om dan 's avonds onze Wereldploeg aan te moedigen. Tot dan!👌
het volstaat niet om via reactie je deelname te bevestigen ! er wordt gevraagd het invulformulier ,dat je terugvindt op de 2de link hieronder, in te vullen VOOR 15 AUGUSTUS !! alleen op die manier krijgen we een zicht op het totaal aantal deelnemers en kan een voorschot gevraagd worden
8 man op post voor de zondagse compensatie van de niet gereden zaterdagrit. PM Dan heeft er zin in na een zwaar avondje stappen en leidt ons via Gistel , (H)Lang(d)zame en Kortemark naar Koekelare en via de Zeeweg langs Westkerke terug de Schorre in . "Strava" Christophe en "LA(T)pscheure Wim menden de troepen op een voortreffelijke manier zodat het gemiddelde ook nu weer niet onder de 30 lag. We arriveerden net op tijd om nog een straaltje zon op het buitenterras mee te pikken. Kort daarna deden de eerste regendruppels ons naar binnen verhuizen. De afwezige, nochtans trouwe zondagsrijders, Hank en Peter bleken een iets langer ritje bij een concurrerend ploegje te hebben verkozen boven hun wekelijkse afspraak met de echte teamvrienden van Placora die trots zijn de clubkleuren telkens opnieuw te verdedigen 🐀 : waarvan akte 💔.
Elf man voor de wekelijkse woensdagrit . Enkele opmerkelijke , lang niet geziene , ploegmaten waren van de partij : Christophe, revaliderend van een rugblessure, kon zijn iets mindere vorm goed camoufleren via zijn flashy oranje ! stuurlint , Steve Moyaert etaleerde dan weer zijn stijgende vormcurve door stevig mee te draaien op zijn mbk , in volle voorbereiding voor een duinentriatlon en laat niemand ooit nog verkondigen dat "onze jongens" in slechte lichamelijke conditie verkeren want good old Steve Stamper had er geen bezwaar tegen zijn dagteller , die reeds op 110 km stond , nog eens met een slordige 50 km op te trekken tot een dikke 160 . Het meest gemist werd echter Moyaert senior die de discussie over de windsterkte , volgens ondergetekende W 4-5 , volgens anderen zeker 6 Bft , gezwind zou hebben beslecht. Bij deze wensen we hem ook nog eens een gelukkige verjaardag en merci voor de traktatie van dinsdag in café den as . Er werd stevig rondgedraaid en algauw kwamen een paar mensen in de 2de waaier enigszins in de problemen. Mits aanpassing van het tempo konden we toch "all together" (zoals George zou zeggen) het lokaal bereiken. Even later mochten we nog baancommissaris Rich verwelkomen in vol motorornaat . Hij kwam net terug van een opdracht als "begeleider" van de Pino Cerami in Wasmuel . Zijn taak bestond erin Tom Boonen zoveel mogelijk uit de wind te zetten maar blijkbaar is dat niet zo goed gelukt want Tommeke moest finaal in Fluppe Gilbert zijn meerdere erkennen. Voor een exacte functiebeschrijving van " begeleider " Rich tijdens deze Pino Cerami, moeten we u doorverwijzen naar onderstaande link
een meer dan behoorlijke opkomst voor de rit op 21 juli de windrichting indachtig werd geopteerd om richting Veurne te rijden aan Koksijde werden we door Paulinho, die ondertussen ook what's app heeft geïnstalleerd (en dat zullen we geweten hebben ) vergast op enkele extra molshopen alvorens de terugweg met serieus windvoordeel aan te vatten de kilometerteller flirtte langs de vaart met de 50 km/h , maar niemand had hier echt last van de ontvangst bij Dreten (enfin, Linda) was opnieuw hartelijk t was een plezier om Renaud VDW te zien genieten van het assortiment verse boterkoeken de Omer stond in reclame en werd volop gedegusteerd
dienstmededeling op verzoek van Paul : er zou volgend jaar in mei , voor de liefhebbers wiens eega eens graag een week alleen thuis zou zijn , een stage gepland worden in Spanje check onderstaande link (s) deelname zou asap moeten bevestigd worden
Met plezier heb ik kennis genomen van jullie geslaagde uitstap naar Bergues. Ode aan Tone voor de GPS, dank aan Rich voor ordehandhaving.
Ik bericht jullie van uit San Francisco, ooit berucht als ontmoetingsplaats van vredelievende hippies. Daar blijft vandaag niet veel van over, met uitzondering van een meer dan behoorlijk drugsgebruik. De halve stad is stoned als een kikker en weet niet van welke parochie hij is. Wandelen langs straat is niet evident, want overal liggen levende lijken.
Ironisch detail: daar waar je weed op iedere hoek,van de straat kunt kopen, is de aanschaf van enkele blikken bier een quasi onmogelijke opdracht! Jullie begrijpen dat uw dienaar zich hier mateloos aan heeft geërgerd.
Positief dan weer is de vaststelling dat SF een erg fietsvriendelijke stad is. Ik moet u daarbij melden dat de hellingen niet van de poes zijn, met stijgingspercentages van 20 procent en meer.
Eind deze week hoop ik opnieuw in het vaderland te zijn. Als de jetlag het toelaat zal ik woensdag van de partij zijn.
Ik besluit met u allen een stralende nationale feestdag te wensen met een traditionele drache national, bij voorkeur na het beëindigen van de rit.
14 man voor de zaterdagrit olv Antoine. Het draaiboek van de rit lag al van woensdag vast en baancommissaris Rich zou er op toezien dat er niet van het scenario werd afgeweken. Onze gids heeft echter al voor veel hetere vuren gestaan en van enige vorm van stress was er bij hem niets te merken. Meer zelfs , voor het eerst in jaren had hij eens een deftig hoofddeksel op , hetgeen hem meteen een natuurlijke vorm van autoriteit bezorgde . Via Veurne werd vlotjes over de schreve gegaan en we bereikten Bergues zonder noemenswaardige obstakels op onze weg. Een kleine file aan de stadswallen kon ons niet van streek brengen want een blik op de klok van de plaatselijke kathedraal leerde ons dat we nog ruim voor het middaguur de deftigste terras van het gezellige stadje hadden kunnen inpalmen. Het "Vlaamsche " stoofvlees bleek het meest in trek en Ronny bleek een goede adviseur voor de plaatselijke pint. De 75 cl "trois ponts" konden niet tijdig gekoeld worden : weinig ervaring met Vlaamse wielertoeristen blijkbaar ... Na de maaltijd kregen we nog een plaatselijke rondleiding door onze gids langs de gevels die dienden als decor voor de film 'bienvenue chez les Ch'tis' . Voor de terugtocht werd lichtjes van het voorziene parcours afgeweken zodat een kleine 10 km supplementair werd afgehaspeld , wat , zeker met de (opnieuw) nadelige windrichting , niet door iedereen in dank werd afgenomen. De enkele voetbalfanaten onder ons waren op tijd om hun favoriete ploeg in actie te zien en de rest werd blijkbaar opnieuw goed gesoigneerd door Samir.
volgende afspraak : DINSDAG, nationale feestdag, 9u30
een aanzienlijke bende voor deze woensdagrit die , na de regen van de ganse dag, toch onverhoopt kon doorgaan baancommissaris Rich pakte onmiddellijk uit met duidelijke instructies wat betrof maximum snelheid en onberispelijk gedrag op de weg : niemand die ook maar durfde roespeteren of chicaneren we mochten opnieuw Renaud VDW in ons midden verwelkomen, hij groeit inmiddels naar zijn beste vorm toe de rit verliep aan een goed maar niet overdreven tempo , enkel een inhaalmaneuver van onze vrienden van Douchy zorgde voor wat onrust in onze groep waardoor een paar enkelingen de aansluiting verloren maar er werd voorbeeldig gewacht net voor het binnenrijden van Wilskerke constateerde ondergetekende een "leegloper" zodat PM Dan voor de 9de !! keer dit seizoen zijn handen moest vuil maken om een ploegmakker uit de nood te helpen , chapeau ! via de Nieuwpoortsesteenweg bereikten we café den as waar André Froom ons als vanouds op een " snedige " manier bediende
afspraak voor zaterdag : 9u30 vertrek er wordt, in tegenstelling wat eerst werd gezegd , RECHTSTREEKS naar onze bestemming gereden zodat we niet in tijdsnood komen om de kustboys om 16u aan het werk te zien tegen Lille
Als voorzitter en uw dienaar wil ik u graag de groeten doen van uit het verre Amerika. Waarlijk een wonderlijk land, dat volop de fiets aan het ontdekken is. Vooral mountainbikers komen aan hun trekken in de plaatsen die ik bezocht heb. Een minpunt vooralsnog is de kostprijs, en vaak ook de kwaliteit, van het bier. Uitzondering op de regel in het stadje Moab, dat naast talloze MTB - trails een eigen brouwerij heeft dat ondermeer "Derailleur" brouwt. Een aanrader, voorwaar.
Men schrikt er in andere oorden niet voor terug om tot $ 6 voor een werkmanspint te vragen. Het moge duidelijk zijn dat de PvdA hier nog geen voet aan de grond heeft. En als het niet mee zit moet de klant ook zijn identiteitskaart tonen, ook al is duidelijk dat hij de houdbaarheidsdatum al lang overschreden heeft.
Maar goed, dit zijn maar futiliteiten. Het doet mij voorts genoegen te mogen vaststellen dat de ploeg in goede doen is. Wat mij wel 's nachts uit mijn slaap houdt is de vraag of Tone nu al zijn lidgeld overgemaakt heeft aan de penningmeester?
Als voorzitter en uw dienaar wil ik u graag de groeten doen van uit het verre Amerika. Waarlijk een wonderlijk land, dat volop de fiets aan het ontdekken is. Vooral mountainbikers komen aan hun trekken in de plaatsen die ik bezocht heb. Een minpunt vooralsnog is de kostprijs, en vaak ook de kwaliteit, van het bier. Uitzondering op de regel in het stadje Moab, dat naast talloze MTB - trails een eigen brouwerij heeft dat ondermeer "Derailleur" brouwt. Een aanrader, voorwaar.
Men schrikt er in andere oorden niet voor terug om tot $ 6 voor een werkmanspint te vragen. Het moge duidelijk zijn dat de PvdA hier nog geen voet aan de grond heeft. En als het niet mee zit moet de klant ook zijn identiteitskaart tonen, ook al is duidelijk dat hij de houdbaarheidsdatum al lang overschreden heeft.
Maar goed, dit zijn maar futiliteiten. Het doet mij voorts genoegen te mogen vaststellen dat de ploeg in goede doen is. Wat mij wel 's nachts uit mijn slaap houdt is de vraag of Tone nu al zijn lidgeld overgemaakt heeft aan de penningmeester?
13 deelnemers stonden klaar aan de zonovergoten depart . Nadat Antoine zijn toch reeds goed geschoeperde kruin had voorzien van een extra laag Belisol voelde hij zich (opnieuw) geroepen om ons een onderhoudend ritje voor te schotelen . En , het moet gezegd, weeral werd ons vertrouwen in deze goede man niet beschaamd : de baantjes die we voor de wielen kregen geschoven, mochten er bijwijlen echt wel zijn. Vooral het stukje tussen Houtave en Leisele wisten vele ploeggenoten naar waarde te schatten. Bij deze willen we tussendoor ook eens oprechte hulde brengen aan Postman Dan , die tot 2 maal toe in de bres is gesprongen om een lekgeslagen Placora met een een ongelooflijke gezwindheid te depanneren ! De picon was voor de meesten uiteraard de favoriet op de kaart van de lokale kastelein en zelfs bij rondje 2 bleven er toch heel wat volharden in de boosheid. Het windvoordeel op de terugtocht verhinderde uiteraard dat dit werd afgestraft en gezwind reden we richting Oostende . Enkelen kregen het in Nieuwpoort wat moeilijk : bij gebrek aan een gediplomeerde baancommissaris werd bij onderling akkoord beslist de groep in 2 te splitsen zodat ook de iets sterkeren nog eens hun hartje konden ophalen . Cafe den as was blijkbaar afgehuurd voor een evenement zodat we ons dienden te wenden tot een pop-up etablissement dat aan de nodige verwachtingen voldeed . Dit werd in 2de instantie gevonden en goedgekeurd : in de schaduw van het Ensorkerkje ontdekten we een zaak die een hele goede Jupiler serveert en voorwaar een Oostends biertje , genaamd poepeloere, aan de man brengt. Volgende afspraken : woensdag , as usual en volgende zaterdag : Bergues , via Cassel, wederom olv van Antoine , dat belooft! Vertrek om 9u30, vermits we tijdig willen terugzijn voor de match KVO - Lille om 16u .
Rich,Danny,Hank,Wim,Peter en uw tijdelijke dienaar hadden op de buienradar gezien dat het minstens een uur zou droogblijven en namen met plezier de handschoen op om de bijwijlen meer dan stevige westenwind te trotseren. Algauw werd een waaier gevormd, eigenlijk 2 , want onze baancommissaris besloot op zijn eentje de 2de waaier voor zijn rekening te nemen . Eenmaal Stuivekenskerke gepasseerd was het beukwerk voorbij en konden we rustig freeriden , de lichte regen in Wilskerke namen we er met plezier bij , vermits we wisten dat onze charmante tijdelijke gastheer Dreten ons zou opwachten met drank en spijs. Zo geschiedde en de vakantiekiekjes van Wim en zijn Lapscheurse vriendin konden de druilerige zomeravond voorwaar nog even doen vergeten.
8 slimmeriken die een buienradar correct kunnen interpreteren, een paar enkelingen op reis, eentje met een overbelaste knie en inderdaad ja, waar was de rest ?
Wij lieten het alvast niet aan ons hart komen , meer zelfs , na rijp beraad werd besloten ons lot in de handen van Antoine te leggen, op voorwaarde dat er geen
extra lusjes aan te pas zouden komen. Onze gids stuurde ons nagenoeg feilloos langs prachtige baantjes via Kortemark naar Hooglede alwaar we de meest
centraal gelegen kroeg frequenteerden. De waardin was uiterst gedienstig , het bier smaakte prima, maar na het eerste rondje was het vat witbier al af .
Gevolg was een lauw 2de rondje. Bij het afrekenen konden we gelukkig opnieuw rekenen op de mercantiele geest van Hank , die een serieuze reductie op
een al niet hoog oplopende rekening kon versieren !
Via Gits werd de terugweg aangevat maar algauw voelden we dat de vochtopname in Hooglede waarschijnlijk niet zou volstaan om de thuisbasis op een medisch
verantwoorde manier te kunnen bereiken.
Bakker, die besefte dat dit een uitgelezen gelegenheid kon zijn om zijn geboortestreek aan zijn ploeggenoten te showen, nam ons vervolgens in een rotvaart op
sleeptouw naar Zwevezele. Recht tegenover zijn ouderlijk huis bevond zich toevallig een rustieke afspanning die 33 s Export serveert aan landelijke tarieven .
Het traject naar Oostende kon eindelijk met een gerust gemoed aangevat worden en , eens langs 't kasteel van Aertrycke de Zeeweg ingedoken, toonde Geert
wie eigenlijk de sterkste van 't hele pak is door kilometerslang , wind op kop, de groep voort te sleuren.
Paulinho hoorde je alvast niet klagen want zijn bbq afspraak ging onverhoopt alsnog kunnen doorgaan.
We vonden nog een plekje op het terras van 't Vliegpleintje en Samir deed een extra inspanning om ons te soigneren met friet en snacks alvorens hij in verlof
vertrekt.
Volgende week aankomst in café Den As.
Ciao