Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
01-08-2014
ZATERDAG 2 AUGUSTUS
Pascal en Paul zouden zaterdag, afhankelijk van de weerberichten, een dagtocht doen naar ofwel Calais, Oudenaarde of Westouter. Naast eerder vernoemden zijn ook Steve, Peter en Geert van de partij. Er kunnen 6 personen + fiets mee. Nog plaats voor 1 dus, tenzij iemand nog met de auto en fietsrek meegaat. Afspraak aan 't vliegpleintje om 9u.
JP heeft het ziekenhuis mogen verlaten en is goed bevonden voor de dienst. Remi moet tot eind deze week afwachten of er geopereerd zal worden. Thumbs up guys!
Een ramprit. Zo kan deze uitstap het best worden omschreven.
Om 13u30 stonden 16 Placora's op de afspraak. Na enig overleg en studie van de windrichting wordt besloten om richting Leisele te rijden.
Onder leiding van Georges worden enkele landweggetjes verkend. Alles verloopt vlot tot er op de grens van Diksmuide en Lo-Renige twee tegenliggers opdoemen.
Iedereen gaat netjes op de kant. Helaas, de jonge dame die in het wiel van haar vriend rijdt, dreigt van de weg af te raken. In een reactie slaat zij het stuur om naar links, en raakt onze groep midscheeps.
Remi, JP. Bakker en Leo zijn de slachtoffers. En het ziet er ernstig uit. Remi grijpt naar de schouder, J.P. ligt KO in de struiken en Leo bloedt aan de knie. Ook de jonge dame zit vol schrammen en builen.
Uw dienaar grijpt naar de GSM en roept de hulpdiensten op, die na enige wachten ter plaatse komen. Ondertussen is J.P. opnieuw bij zijn positieven. Bij Remi wordt voor een sleutelbeenbreuk gevreesd.
Uiteindelijk gaan Remi, J.P. en de jonge dame mee met de ziekenwagen. Leo laat zich oplappen maar besluit met de fiets huiswaarts te keren. De schade aan de fietsen is ook aanzienlijk. Bij Leo's nieuw paard wordt zelfs voor een kaderbreuk gevreesd.
Twee lieftallige agentes nemen de gegevens op. Later zullen verklaringen afgenomen worden.
Fors aangeslagen besluiten we om terug te keren. De goesting in een Picon is helemaal over. Er wordt afgesproken om het rustig aan te doen, te meer daar de staat van Leo en zijn fiets onzeker zijn.
In Stuivekenskerke houden we dan toch halt om even te bekomen en een lichte versnapering te nuttigen. Iedereen doet nog eens zijn verhaal en wordt het incident gereconstrueerd. Ondertussen heeft Remi al opgebeld met de melding dat zijn schouderligament het begeven heeft en hij dus met een 'Cavendish-blessure' zit. Eind volgende week wordt beslist of er moet geopereerd worden.
We rijden dan verder richting lokaal. Het drankje heeft bij sommigen de afspraak weggespoeld dat we rustig en in groep zouden rijden. Naar eigen zeggen 'wilden ze even de benen strekken'. Teamspirit....?
Juist voor we Oostende binnenrijden wordt uw dienaar opnieuw door Remi opgebeld. Hij mag het ziekenhuis verlaten, maar over J.P. is er minder goed nieuws. Hij is opnieuw eventjes buiten westen gegaan. Er wordt voor een epilepsie-aanval gevreesd. Hij heeft ook een breuk in het schaambeen. J.P. moet de nacht in het ziekenhuis ter observatie doorbrengen.
Geert Pirelli zal de fietsen, die door de agentes zijn meegenomen, volgende dinsdag ophalen.
Hoewel er niemand van de ploeg in deze schuld treft, moeten we toch beseffen dat in groep rijden discipline vergt en aandacht voor mederijders. Wij zijn geen coureurs, maar sportieve fietsers. De afspraak is dat op de zaterdagse uitstap rustig wordt gereden, te meer daar we dan vaak onbekende wegen opzoeken.
Hopelijk was dit het laatste incident dat we dit seizoen moeten meemaken.
Nog dit: op 7 september vindt de 6de editie van Ostende Koerst plaats. Voor info klik je naar http://www.ostendekoerst.be/
Een grote opkomst. Oorzaak is niet alleen het mooie zomerweer, maar ook de jarige Remi die 60 kaarsjes mocht uitblazen. Hopelijk heeft hij nog een beetje adem over, want we gaan er met de wind in de rug flink tegen aan. Ook Henk is er bij, enigszins bijgeschaafd weliswaar.
Volle gas vooruit! We ijlen bijwijlen aan 40 + per uur langs Vaart en IJzer. Uw dienaar zit bij de koptrekkers en draait vrolijk mee, overmoed die hij later zal moeten bekopen.
Aan het keerpunt in Stuivekenskerke staat er 34.5 gemiddeld op de fietscomputer. Maar dan gaan wind en hitte hun rol spelen. Het tempo zakt spectaculair, en zelfs dan moet uw dienaar even op de tanden bijten om bij te blijven. Hubris, zoals de Oude Grieken het stelden.
Ondertussen hebben ook Leo en gastrijder Erwin Praline (op uitleenbasis van WTC Douchy overkomen) zich bij het peloton gevoegd. Pittig detail: Leo had zichzelf buitengesloten en moest op vrouwlief wachten om zijn koerspaard van stal te halen. Hierdoor kwam hij 7 minuten te laat op het appèl.
De spurt op de brug gaat tussen de usual suspects, net zoals aan de eindmeet. Uiteindelijk halen we nog 32 aan het lokaal, wat toch netjes is.
En dan is het feest! Remi trakteert tot tweemaal toe om zijn jeugd weg te spoelen, evenals de ontgoocheling dat de nieuwe Vlaamse regering hem geen gratis openbaar vervoer zal gunnen. Rich komt er ook bij, met het blijde nieuws dat het gat in zijn gat bijna toe is.
De zon zakt al rood achter de kim wanneer uw dienaar huiswaarts keert....
Nog dit: op zaterdag 9 augustus is er - indien het weer het toelaat - een dagrit (ca. 140 km) naar de Philipine gepland om er mosselen te eten.
16 Placora's op de afspraak, ondanks de oproep van Renaud, niet in Zwart - Geel - Rood maar in de reguliere clubuitrutsting.
Na overleg wordt besloten om de Breduinia-route te volgen. We houden een strak tempo aan onder aanvoering van voornamelijk Christoph (terug van weggeweest) Sabbe en Paul J.
Even voor het keerpunt enig tumult wanneer Geert Pirelli platrijdt omdat een put in het wegdek niet wordt aangegeven door de koprijders. Het euvel wordt snel verholpen en we kunnen weer verder.
Langs het kanaal Brugge - Oostende is er dan een ernstig incident. Om een hard aanstuivende tractor ruim baan te geven moeten we allemaal op de kant. Henk raakt echter van de rijweg en wordt dwars over de baan geslingerd. Hij komt er al bij al nog goed van: een pak schaafwonden en een platte voorband. Het had veel erger kunnen zijn.
We zijn allemaal flink onder de indruk. Als klap op de vuurpijl mogen we in de Schorre een quasi identieke situatie meemaken, nu met een aanstormende rode Volvo! 21 juli heeft blijkbaar op heel wat chauffeurs een slechte invloed.
In het lokaal wachten de voorzitter én ere-voorzitter ons op. Ronny betaalt er nog eentje voor zijn 57ste verjaardag. En zo komen we allemaal op onze pas.
Nu al wensen wij Remi een gelukkige 60ste verjaardag!
Slechts 4 Placora's aan de start op zondagmorgen. Geert D, Renaud VDW, mezelf en Paul die bijna de ganse rit als locomotief zou fungeren. De rit ging via Leffinge, Spermalie naar Diksmuide. Bij het terugkeren werd, aan de Schorebakkebrug, nog een lusje richting Veurne aan toegevoegd. Dat bleek niet zo'n goeie keuze want de lucht werd alsmaar zwarter en we besloten af te slaan richting Wulpen. Aan de vaart begon het te gieten zonder ophouden tot in Oostende. Niettegenstaande de kletsnatte terugtocht werden de 70 km toch afgelegd met een gemiddelde van 31,4 km /uur met dank aan onze locomotief. In het lokaal werden we nog verrast door Gilbertje met frisse pinten en apero-hapjes.
21 starters op een zomerse woensdag. Ondanks de warmte wordt er een strak tempo aangehouden, zonder dat er evenwel iemand in de problemen komt. Daarom is het uw dienaar een bijzonder genoegen te kunnen melden dat er in feite niets te melden valt (een kleine onvoorzichtigheid bij hij oversteken van de weg in Leffinge even buiten beschouwing gelaten.
Is het door de zomerse temperatuur dat een mens enigszins landerig wordt en zich van het wel en wee van de wereld niks aantrekt. Wie wint de sprint op de brug... en aan de meet ....? Niemand die het weet....
Wel nog dit nieuwtje: plotseling werd het peloton opgeschrikt door het welbekende stemgeluid van oud-lid D.B. Leo had het geluk om gedurende vele kilometers de laatste nieuwtjes te mogen aanhoren.
In het lokaal kwam de geblesseerde Rich er nog bij. Het gaat nog altijd niet zo goed met de blessure; het blijkt nu dat hij in zijn wiek geschoten is (of iets dergelijks).
De weerman voorspelt voor zaterdag 30° en meer. Het is dan ook de vraag of het wel raadzaam is om een lange rit te rijden. Het vinden van een lommerrijk terras zal in deze veel belangrijker zijn, niet in het minst omdat de dokter ons aanraadt om veel te drinken. We nemen hier dus nota van!
Na kort topoverleg wordt, omwille van de sombere en natte weersvoorspelling, besloten om de Tourrit naar Poelkapelle af te gelasten. Vanavond mogelijk afspraak om 18u00.
Ondanks het mindere weer en het WK werd er toch gereden. Hieronder het verslag van gelegenheidsreporter Geert.
Vergeet niet: afspraak woensdag 9 juli om 9u30 voor de Tour de France-rit naar Langemark.
Bescheiden opkomst wegens een regenachtige voormiddag. De Buienradar gaf echter na de middag geen regen meer, wat zes moedigen zin deed krijgen in een ritje. Om zeker op tijd terug te zijn voor de match van de Belgen werd beslist om onderweg geen stop in te lassen. We volgden de gele, op de weg geschilderde pijltjes, een rit letterlijk uitgestippeld door onze collega's van de Vlaschaard. Voorwaar een tof ritje dat ons via Gistel en de Poggio naar Diksmuide bracht. Om dan toch niet te vroeg terug te zijn werd hier nog een eigen lusje aangebreid, om dan via de binnenkant van de IJzer terug huiswaarts te keren. Ondergetekende wou toch echt wel graag nog een terrasje doen, en kon de collega's overtuigen om een pitstop in te lassen in Leffinge. George was echter bijzonder bezorgd voor Emily, en haar berg boterhammen die in het lokaal zouden klaarstaan. Na één consummatie zetten ze dan ook hun weg verder.
Een eerder beperkte opkomst voor een zonnige woensdagavondrit.
Onder het commando van Dr. Cancellara, Jürgen en Georges houden we er een strak tempo op na. De wind zit mee, zodat we al om tien voor zeven door Stuivekenskerke razen en in Schore de klokken te horen luiden.
De spurt op de brug wordt een demonstratie van Renaud die, naar eigen zeggen, in feite niet van plan was te spurten.
We ijlen verder en maken kennis met het vernieuwde wegdek tussen Middelkerke en Leffinge.
De eindspurt wordt door Leo ingeleid. Geert Pirelli springt fluks in zijn wiel. Uw dienaar doet nog een ultieme poging om hem te remonteren, maar moet tot zijn scha en schande vaststellen dat hij te kort komt.
In het lokaal moeten we aan de toog plaatsnemen, want de terras is ingenomen door een feestje. De pizza ter compensatie smaakt heerlijk.
Richard en Christ komen er nog bij. Richard zal voor enkele weken buiten strijd zijn omwille van problemen aan het zitvlak. We wensen hem een spoedig herstel!
Opnieuw een grote opkomst voor de zaterdagrit. Een flauw zonnetje, dito briesje en een temperatuur van om en bij de 20° maken er ideaal fietsweer van.
Hoewel de buienradar onheilspellende berichten doorgeeft, besluiten we om het toch maar te wagen richting Lo te rijden. Het tempo wordt door Renaud en Georges aangegeven. We draaien rond aan om en bij de 30 per uur en bereiken zonder incidenten onze bestemming.
Een bijzonder vriendelijke waardin voorziet ons van verfrissing, waarbij de meerderheid kiest voor een 'Boeteling'. Daar zal wel een verklaring voor te vinden zijn. Uw dienaar houdt het deze keer bij cola, een gevolg van een bijna uit de hand gelopen proclamatie de dag voordien.
Om de weergoden toch niet te veel te tarten kiezen we voor de kortste weg naar huis. Al na enkele honderden meters moeten we voet aan de grond zetten omdat Wim plat rijdt. Dan gaat het verder via Veurne en Nieuwpoort richting lokaal. In het laatste deel wordt er nog eens flink aan de bel getrokken; de aansporende 'klik-geluiden' zijn niet uit de lucht.
In Leffinge dan opschudding wanneer Jürgen in de remmen moet voor een auto, wegglijdt en zo op het asfalt terecht komt. Gelukkig zonder veel erg, een lichte schaafwonde aan de elleboog niet na gesproken. Toch even schrikken!
Uw dienaar moet u het verslag van de 'after' schuldig blijven, omwille van andere verplichtingen.
Wil iedereen nota nemen dat er op 9 juli een bijzondere Tour de France-rit wordt gereden. We vertrekken om 9u30 aan het lokaal en zullen de renners tegemoet rijden tot in Langemark. Tone is verantwoordelijk voor de route, u weze dus gewaarschuwd.
De tumultueus verlopen Piconrit, the day after! Zon en een zo'n kleine 3 bft, kortom alle ingrediënten om er een 'gezapig' zondagsritje van te maken. 8 ontnuchterde Placora's opteren dan ook voor de oude Sarahroute met een kleine extensie in Varsenare richting kanaal. Onder het commando van een onvermoeibare Leo en Richard wijst de kilometerteller constant 31 à 32 zodat niemand echt in de problemen komt. Langs het kanaal wordt het bijwijlen slalommen want we mogen ervaren dat het jaagpad een favoriete fietsroute is voor zondagsrijders in alle maten en gewichten. Steve D., net terug van een cruise naar Noorwegen ter ere van zijn overstap op tram 5, neemt de laatste kilometers voor zijn rekening. Gilbertje laat de cola's, 33's en de al even klassieke bolletjes aanrukken en ook de voorzitter komt nog even gedag zeggen.
Met zestien onder een stralende lentezon, wind uit het zuidwesten. Palais du Picon, here we come.
We rijden een gezapig tempo met een lichte bries op kop. Tot Booitshoeke loopt alles goed, maar dan gaat het goed mis. Eerst wordt de afslag Veurne zonder verpinken voorbijgereden, niettegenstaande Lange Lis duidelijk staat aangegeven, dan moet uw dienaar even voet aan grond zetten omwille van een een kilometerteller die los komt. Ondertussen heeft Dr. Cancellara de terugweg aangevat wegens een medische oproep.
Enkele makkers wachten, anderen rijden gewoon door met als gevolg dat we met twee groepen zitten. Onder leiding van Tone en Leo zoeken we dan onze weg richting Bray Dunes. JP Bakker rijdt dan nog eens plat, het begint allemaal tegen te zitten.
Uiteindelijk komen we, dankzij Geert, op het oorspronkelijk parcours terecht en kunnen we via Cabourg naar het vertrouwde terras rijden. Daar vinden we de rest van de groep terug; zij zijn al aan het tweede Picon toe!
De stille ontvangst spreekt boekdelen over wat we ervan vinden. Maar goed, de Picon Maison heelt de wonden en we vatten samen de terugweg aan. We doen Leo's poepwegel aan, en Rich leidt ons door Koksijde en Oostduinkerke richting Nieuwpoort.
Langs het kanaal trekt Leo nog eens alle registers open. Het is opmerkelijk dat klikgeluiden die aanzetten tot het opdrijven van de snelheid veel beter gehoord worden dan geroep om te wachten of vertragen .
In het lokaal ontvangt Emely ons met open armen en zorgt het gerstenat voor de rehydratatie.
vertrekkensklaar met zijn elven werden we door de voorzitter nog eens op de politionele verordeningen gewezen ivm groepssprinten op de openbare weg, meer bepaald op de busstrook wind in het voordeel werden we onmiddellijk op sleeptouw genomen door marnix die, bij wijze van training, zijn 26 inch mbk van stal had gehaald het tempo lag uiteraard bijzonder hoog (wind in 't voordeel) en zou ook voorbij stuivekenskerke niet veel zakken op de brug was henk even in de waan de titel van bergkoning met de vingers in de neus te kunnen wegkapen maar hij werd op de top nog voorbijgeraasd door de kop van een ontketende meute die het heel tactisch had gespeeld het waaieren liet, in afwezigheid van chef-menner rich, soms wat te wensen over maar iedereen raakte heelhuids tot aan de laatste rechte lijn het werd , de woorden van de voorzitter goed indachtig, een gedisciplineerde langgerekte sprint OP HET FIETSPAD de hemel was ondertussen volledig opengetrokken zodat het nog een aangename après werd op het terras volgende afspraak op zaterdag 13u30
effen vergeten dat onze diennaar inderdaad niet heeft meegereden op zaterdag zodat het niet verschijnen van het ritverslag op de blog logisch kan genoemd worden : jean zal zich niet gewaagd hebben aan het neerpennen van ons relaas op basis van "horen zeggen in het lokaal". en terecht ook vermits de maatjes , vergezeld met het nodige gerstennat + jenever van de patron het een en ander wel zouden scheefgetrokken hebben , uitgezonderd aan de tafel op het buitenterras waar uiteraard de verstandigste coureurs zaten ( waaronder ondergetekende) die het op plat water hielden, de gevaren van de straffe jenever indachtig het ritverslag dan maar zeker : den (veel te weinig met ons meerijdende) antoine verklaarde zich onmiddellijk akkoord om ons"met een klein extraatje" naar onze bestemming te gidsen en , we moeten het eerlijk toegeven, het werd een mooie heenreis langs het weliswaar vertrouwde parcours , met naar het einde toe een mooie aangebreid stukje zodat we bij aankomst toch al 73 km op de teller hadden met z'n zestienen werd het een vredig en ingetogen weerzien met het ooit vermaarde vluchtoord van nonkel roger waar de stuten en croques + aangepaste bieren nog steeds op ieders goedkeuring konden rekenen de weergoden maakten het ons niet makkelijk , waar velen hadden gehoopt op een wijziging van windrichting, werd het integendeel een quasi volle wind op kop zodat dan ook maar wijselijk werd besloten de kortste weg naar huis te nemen een platte tube van noel was enkel de voorbode van een minder moment van laatstgenoemde die grootmoedig voorstelde alleen naar het lokaal te rijden : dat was buiten de edelmoedigheid van enkele placora's gerekend die besloten noel in colonne naar de eindbestemming te loodsen (weliswaar zonder aanwezige loods) - chapeau ! het werd aldus een thuiskomst in verspreide slagorde waarbij het commando in het koppeleton resoluut door leo op zich werd genomen, kwestie van nog eens het bewijs te leveren dat er op fysieke paraatheid geen leeftijd staat, vooral niet als je dagelijks genoeg maatjes naar binnen werkt het maatjesfestijn was zoals vanouds - met nog eens dank aan leo voor zijn goeie marchandise en samir voor de fles , hoewel de 2de maar flets smaakte het uiteindelijke sluitingsuur moet ik u schuldig blijven , dat horen we woensdag wel ...
Prachtig lenteweer, met een massale opkomst tot gevolg. 21 Placora's aan de start.
We vliegen er van in het begin in. Uw dienaar kijkt op de Torhoutsesteenweg naar zijn snelheidsmeter en stelt vast dat hij aan 35 per uur voortraast. Toegegeven, wind in het voordeel, maar toch.
In Leffinge zakt het tempo nauwelijks. Het wekt dan ook geen verbazing dat er ploegmakkers in moeilijkheden komen. Dan gebeurt er iets wonderlijks: er wordt 'wachten' geroepen, maar zij die roepen rijden gewoon door! Het is nochtans eenvoudig: men duwe op de rem en de snelheid daalt tot men tot stilstand komt .
Wanneer we weer allen samen zijn gaat het op een regelmatiger tempo verder, niet nadat uw dienaar allen streng heeft toegesproken. De supercompensatie is er in al haar evidentie: we zoeven langs de IJzer tussen de 35 en 40 per uur.
Gezien de werken in Wilskerke zo goed als voorbij zijn, volgen we de traditionele route. Ophef op de brug, waar Jurgen enorme risico's neemt door helemaal links van de weg te spurten. Een tegenligger kan pas op het nippertje ontweken worden. Pfffff .
Even voor de Kromme Elleboog rijdt Renaud V. plat. Toegegeven, hij heeft aan dat hij het wel zal redden, maar opnieuw wordt er niet gewacht. De afspraken zijn niettemin duidelijk. En zo komt het dat uw dienaar de rest van het verslag moet invullen via goed ingelichte bron.
Volgens deze bron werd er op de busstrook naar hartelust gespurt, zonder dat men in het oog had dat er een bus aankwam. Op hetzelfde ogenblik passeerde er ook een politiecombi, die de hele bende aan de kant heeft gezet. Een geluk dat we met sportieve dienders te maken hadden, of het had wel eens een kostelijk grapje kunnen worden.
Daarom deze oproep aan allen die willen meerijden: WTC Placora is een wielertoeristenploeg waar steeds in groep gereden wordt. We houden rekening met wie een mindere dag heeft en houden ons aan de verkeersregels (ook op woensdag). In groep rijden vereist bepaalde vaardigheden van wie op kop rijdt: je denkt niet alleen aan jezelf, maar ook aan de ploegmakker die als laatste rijdt.
Vrolijker nieuws tot slot: zaterdag om 10u00 afspraak voor de rit naar de Paters. Nadien trakteert Leo met maatjes en Samir met jenever!
Geen vurige tongen, maar wel dreigende onweerswolken boven de hoofden van de 11 Placora's. Met afgelopen zaterdag in gedachten laten ze zich evenwel niet afschrikken en vertrekken ze aan een gezapig tempo richting Veurne.
De Ventouristen genieten duidelijk van de supercompensatie na hun klimstage, want zelfs aan 32 per uur wordt er nog rustig gekeuveld in het peloton.
Radio Tour meldt 'rein à déclaré' gedurende de hele rit. Uiteindelijk wordt er nog gespurt. Christ trekt de boel op gang, en het is Wim die het haalt voor Johan en uw dienaar.
In het lokaal worden we opgewacht door onze voorzitter en ere-lid R.D. Uw dienaar plaatst zich aan de bestuurstafel voor een korte bestuursvergadering.
Belangrijk bericht: volgende zaterdag is er de traditionele rit naar de Paters, gevolgd door maatjes. Vertrek om 10u00. Uw dienaar moet jammer genoeg verstek laten 's morgens vanwege professionele verplichtingen. Hij zal wel de groep tegemoet rijden.
)en polinho hadden ondertussen al elk een bandenwissel moeten doorvoeren
 "Shocked"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
