Naar gewoonte was Marleen weer vroeg op. Al om 8u ging ze op paaszondag naar beneden. De rest volgde pas om 9u. We ontbeten om 9u30 en daarna moest iedereen zich klaarmaken om op zijn paasbest naar de mis te kunnen gaan. Bompa was de avond voordien thuisgekomen van zijn skiverlof en er was afgesproken dat heel de familie Orye om 11u3O naar de paasmis zou gaan in de Catharinakerk. Vokke ging natuurlijk mee. De kerk zat stampvol. We waren iets te laat en hadden het geluk dat we nog voldoende stoelen uit de doopkapel konden nemen om op te zitten. Op die mannier konden we de lange paasmis toch zittend meemaken. Na de mis kregen we allemaal een gekookt eitje van de pastoor.

Daarna werd er naar de boerderij van bompa gereden. Daar was het paaskonijn geweest. Er lagen overal eitjes verstopt. Alle kinderen gingen mee zoeken. En als je dacht dat alleen de jongste kinderen mee zochten, dan heb je het mis. Ook de grootste kleinkinderen zochten met evenveel plezier mee naar de verstopte eitjes. Nadat alle eitjes gevonden waren, werden de tuintafels en stoelen buiten gezet. Marleen (de huishoudster bij bompa) had gezorgd voor heerlijke tomatensoep, gevolgd door lamsgebraad met kroketten. Als dessert was er fruitsalade. Bompa zat aan een tafeleinde, Vokke aan het andere en tussenin alle kinderen en kleinkinderen van de familie Orye. We aten allemaal ons buikje rond.

Rond 14u kwamen we terug thuis. De laatste rommel van de barbecue van gisteren werd nog opgeruimd. Daarna installeerde iedereen zich voor TV om naar “Parijs – Roubaix” te kijken. Er was maar 1 probleem: het was nog meer dan 120 km! Zowat iedereen viel dus voor korte of langere tijd in slaap, maar toen de laatste 30 km begonnen was iedereen ook weer wakker. We zagen dus allemaal hoe Nic zijn favoriet, Tom Boonen, als eerste over de eindmeet kwam en 2 handen met 3 vingers in de lucht stak voor zijn 3^e overwinning. Nicolas genoot duidelijk mee van deze mooie overwinning.

Na de koers bleven Vokke en de kinderen naar TV zien, ik ging buiten in de tuin kijken hoe de lente zich doorzette en Marleen werkte nog een beetje aan haar microscoop. Nadat ik door de ganse tuin gewandeld had en terug naar binnen kwam, ben ik uiteindelijk toch maar aan het blogverslag van vrijdag begonnen. Maar omdat dat al weer 2 dagen geleden was, had ik het niet zo gemakkelijk om alle gegevens terug te vinden. Eigen schuld; ik had maar vroeger moeten beginnen met schrijven. (Maar ik heb mijn les geleerd. Dit verslag heb ik op zondagavond al grotendeels afgewerkt.) Terwijl ik aan het schrijven was, heeft de rest naar Moeke gebeld om haar een zalig paasfeest te wensen. Het viel daar allemaal goed mee en het was daar in Oostenrijk blijkbaar ook mooi weer.

Om 20u aten we. We konden kiezen tussen macaroni met kaas en hesp of spaghetti bolognese. Marleen ruimde de keuken nog een beetje op en ik schreef het blogverslag van zaterdag. Michael en Vokke keken naar “Mercator” en Nicolas was –net zoals Stephanie- aan het chatten. Hij moest daar echter mee ophouden toen zijn PC uitviel omdat de batterij leeg was en Stephanie haar oplaadkabel niet wou afstaan.

Daarna was het tijd voor “Flikken. Wij zaten allemaal onder in de zetel, Stephanie ging boven naar Louis – Louise kijken en we hoorden haar soms lachen tot onder. Na flikken ging iedereen naar boven om zich om te kleden. Maar Nic en Michael wilden opblijven voor Studio 1 om de samenvatting van Anderlecht – Club Brugge te zien. Vokke was te moe en ging zijn bed in. Stephanie volgde dit voorbeeld. Marleen en ik hebben nog net gezien dat Anderlecht gewonnen had, maar hebben toen de TV afgezet. Op Nic zijn kamer werd de uitzending wel helemaal uitgekeken.

13-04-2009, 17:59 Geschreven door Guy  

We hadden allemaal een minder goede nacht gekend. Nicolas was ’s morgens opgestaan om te gaan plassen en was dan bij Marleen en mij in bed gekropen. Daar was hij bijna onmiddellijk terug in slaap gevallen. Marleen stond op om 8u. De rest iets later. Om 9u30 vertrok Stephanie met de fiets naar de turntraining. Ze moest deze keer wel met de fiets gaan, want er was niemand om haar straks terug te halen omdat de rest allemaal naar de voetbal van Michael ging kijken.

Ik ben voor een keertje ook eens naar de bakker geweest. Maar dat was veel later dan Marleen dit gewoonlijk doet. Daardoor zaten we pas om 10u30 aan de ontbijttafel. Nicolas deed zijn eerste zonde van de dag: hij at met veel smaak een “Berlijnse bol”, iets wat hij eigenlijk niet mag omdat er pudding in zit. (Infectiegevaar volgens Leuven…)

Na het ontbijt ben ik met Marleen haar auto naar de carwash gereden. Dat is een van de weinige dingen die Marleen echt niet graag doet, dus moet ik dit af en toe maar doen. Toen ik terugkwam heb ik mijn Vespa voor het eerst sinds de winter ook maar eens gewassen. Daarna ben ik met mijn eigen auto ook nog eens naar de carwash gereden. Deze keer ging Nicolas mee om mij gezelschap te houden. Thuis nam Marleen intussen een heerlijk ontspannend bad.

Toen ik om 11u30 terug binnen reed, kwamen Richard en Arnout onze Michael net uithalen voor de voetbal. De provinciale kadetten van torpedo waren ingeschreven voor het paastoernooi in Wellen. Ze moesten om 13u en om 14u20 een match van 2 keer 15 minuten spelen.

Ik verfriste mij vlug en daarna was het hoog tijd om iets te eten. Om 12u40 vetrokken Marleen, Vokke, Nicolas en ik naar Wellen. We waren net op tijd daar voor de eerste match tegen Wellen zelf. Deze ploeg was in de provinciale reeks net kampioen geworden en was duidelijk veel sterker dan onze ploeg. Ze wonnen dan ook verdiend met 1-0, waarbij wij niet één keer kans hadden om een goal te maken en Michael zelfs nog een paar goede reddingen moest doen om erger te voorkomen. Tussen de 2 wedstrijden in dronken de ouders samen iets in de buitenlucht. Nicolas speelde een beetje voetbal met een andere jongen.

De tweede match tegen Nieuwerkerken verliep veel beter, maar dit was dan ook een gewestelijk ploeg. Deze keer had de tegenstander geen enkele kans en stond Michael er dus voor spek en bonen bij. We wonnen meer dan verdiend met 2-0. Nu bleek achteraf dat, door een eigenaardigheid van het reglement, Nieuwerkerken voor ons eindigde in de poule omdat ze met 3-0 gewonnen hadden tegen nog een andere ploeg en dus een beter doelsaldo had. (Maar Torpedo had niet tegen deze zwakke ploeg mogen spelen en Nieuwerkerken had niet tegen Wellen moeten spelen!) De ploeg die geen enkele kans tegen ons kon creëren eindigde dus 2^e, na Wellen en wij waren 3^e. Daardoor zouden wij op paasmaandag in de voormiddag voor de 9^e tot de 12^e plaats moeten spelen.

Om 15u40 waren we allemaal terug thuis. Stephanie was na het turnen natuurlijk al lang met haar fiets naar huis gereden en zat weer maar eens op de computer te chatten in de zetel. Dimitri kwam ook nog even langs om de Galaxy terug te brengen, want hij was daar mee op skivakantie geweest. (Hij heeft de auto zelfs gestofzuigd. Iets wat hij bij zijn eigen auto waarschijnlijk nog nooit gedaan heeft!) Vokke installeerde zich buiten in het zonnetje, maar Marleen, de kinderen en ik gingen weer naar de stad voor een tweede poging om kleren te kopen.

We gingen eerst langs “2x Kadett” omdat Nic daar nog een bon voor een T-shirt had. Hij had die gekregen van Anniek (verkoopster in dezelfde winkel, mama van Julie en vriendin van de familie). Het was Anniek zelf die Nicolas hielp kiezen. Het werd een mooie polo met blauwe en roze strepen. We kochten in de stad nog wat kleren voor alle drie de kinderen en ik vond voor mijzelf een hemd en een polo. Marleen was dus de enige die niets voor zichzelf gekocht had.

Dan was het tijd voor Nic zijn 2^e zonde: We kochten ijsjes op de grote markt. Hij koos een hoorntje met passievruchten- en bananenijs.

Omwille van het mooie weer hadden we zin om te barbequen vanavond. We hadden een beetje rondgebeld en Roger, Annick en Yentl en Peter, Helene en de kinderen kwamen graag meeëten. Dus moesten we nadat we uit de stad kwamen nog eerst langs de Delhaize om de nodige spullen te kopen. Dat was een goed idee omdat we daar alles in één moeite konden kopen, maar het was ook een slecht idee omdat Marleen daar een hele hoop bekenden tegenkwam en natuurlijk aan iedereen de nodige uitleg moest geven. Om 18u40 reden we de parking van de Delhaize af en vanaf 19u werden de gasten verwacht.

Gelukkig was iedereen een beetje later en hielpen de kinderen wat mee, zodat we alles toch redelijk in orde hadden toen het bezoek aankwam. We dronken een glaasje buiten in de tuin. Ik deed het vuur aan en een uurtje later begonnen we te bakken. Maar omdat het intussen redelijk fris geworden was, besloten om toch maar binnen te gaan zitten om te eten. Het werd een gezellige ongedwongen avond tussen vrienden. De kinderen speelden eerst met elkaar en keken dan naar een film. De ouders zaten gezellig aan tafel en dronken een glas wijn.

Om 24u ging iedereen naar huis en gingen wij ook allemaal slapen. Het was een mooie dag geweest!

12-04-2009, 21:15 Geschreven door Guy  

Ze hebben mij deze nacht om 5u30 opgeroepen voor een bevalling. Ik was kort daarna terug thuis, maar kon niet dadelijk terug inslapen. Eens ik toch terug in slaap viel, heb ik onrustig geslapen, maar wel tot 9u30. Marleen was natuurlijk al lang wakker. Zij had ’s morgens het verslag van woensdag gemaakt, omdat we daar gisterenavond niet meer aan toegekomen waren. (We moeten alle twee toegeven dat we er niet goed meer in slagen om de verslagen op tijd op de blog te krijgen. Maar we blijven wel ons best doen om van iedere dag een verslagje te maken.) Michael had ook slecht geslapen en bleef wat langer liggen. Stephanie en Nicolas waren rond 8u30 opgestaan.

Toen ik opstond was Stephanie net vertrokken naar haar turntraining. Michael en Nicolas lagen voor de televisie. Marijse was ook al aangekomen en tot mijn verbazing was ook Vokke in de keuken. Hij had Moeke naar de kapper gebracht en was dan maar doorgekomen. Terwijl ik nog aan de ontbijttafel zat, kwamen tante An en Mathias binnen. Mathias zou de ganse dag komen spelen. Ik moest even later naar het ziekenhuis vertrekken om mijn zaalronde en een operatie te gaan doen. Over de middag was er ook een vergadering gepland.

Het was een prachtige lentedag, bijna zomers met temperaturen tot 26 °C! De jongens speelden dan ook een partijtje voetbal in de voormiddag. Daarna moesten ze binnen komen eten van Marijs. Er was stokbrood en alles wat nodig is om een “smos boulet” te maken. Om 14u kwam Christophe aan. Hij had gebeld om te vragen of hij deze namiddag met Nicolas mocht komen spelen. Nu was er een man meer om te voetballen, maar ze hebben ook gewoon naar TV gekeken en op de Playstation gespeeld. Tante An kwam Mathias rond 16u15 halen en even later moest Christophe ook terug naar huis. Natuurlijk was dit veel te vroeg volgens de jongens.

Moeke kwam rond dat uur ook even langs om afscheid te nemen. Ze zou die nacht met de familie Dubin op skivakantie vertrekken. Dat wil zeggen: nonkel Dirk met zijn gezin, tante An met haar gezin en een paar vrienden gingen een weekje skiën in Oostenrijk. Nonkel Marc kon niet mee omdat tante Sophie geen verlof kon krijgen en wij konden in de huidige omstandigheden natuurlijk ook niet mee. Moeke en Vokke zouden meegaan om te genieten en te wandelen. Maar toen Vokke vernam dat Nic die week ook naar Leuven moest voor zijn chemotherapie, besloot hij om thuis te blijven en Moeke alleen mee te sturen. Hij zou dan wel een weekje bij ons komen logeren.

Marleen was wat vroeger gestopt met werken, omdat ze met de kinderen wou gaan shoppen. Ze kwam thuis om 16u45. Een kwartier later vertrokken ze naar de stad. De kinderen (maar eigenlijk ook Marleen en ikzelf) hadden dringend wat extra kleren nodig. Om 17u45 belde Marleen mij op de praktijk. Ze vroeg of ik na mijn raadpleging geen zin had om samen met hun iets te drinken op een terrasje. Natuurlijk zag ik dat wel zitten. We spraken af op de grote markt.

Om 18u30 had ik gedaan met werken en reed ik met mijn Vespa naar de grote markt. Daar zaten ze met hun vieren op het terras van de Pax. Door het late vertrekuur had alleen Steph kans gehad om iets te kopen: een mooi bloesje en een hemdje. Dat liet ze mij nu zien.

Terwijl wij daar zo zaten te genieten van het mooie weer, kreeg ik plots het idee om ook in de stad iets te eten. Door het infectiegevaar voor Nic konden we al een tijdje niet meer op restaurant gaan, maar nu het zo’n mooi weer was, konden we gemakkelijk ergens op een terrasje buiten iets eten. We belden naar Vokke en spraken af dat we in “De Vogelsanck” iets gingen eten. Stephanie ging achterop bij mij op de Vespa en de rest wandelde door de Demerstraat tot daar. Zoals altijd werden we goed ontvangen. We kregen een prachtig plaatsje op het overdekt terras, buiten tegen de muur. Even later was Vokke ook daar. Het werd een prachtige avond met lekker eten en vooral een gezellige babbel met de kinderen. Het was eigenlijk te lang geleden dat we allemaal samen zo hebben kunnen bijpraten. Om 21u30 vertrokken we helemaal voldaan. Deze keer mocht Nicolas mee met de Vespa. De anderen moesten eerst een heel stuk wandelen tot aan de auto van Marleen of Vokke.

Thuis werd er nog even naar “Step up”, een film TV gekeken. Daarna was iedereen moe en klaar om te gaan slapen. Vokke kreeg Michael zijn kamer. Michael sliep samen met Nicolas in het grote bed op Nic zijn kamer.

12-04-2009, 19:34 Geschreven door Guy  

We hadden vannacht een huis vol slapers. Roy lag bij Nicolas op de kamer, samen in het grote bed van Nic. Louise lag bij Steph op de kamer, maar op de matras afkomstig van Michael zijn bed. Michael had dus geen matras meer, maar die hebben we geholpen door kussens van een oude zetel op zijn bed te leggen. Gelukkig konden Marleen en ik wel rustig in ons eigen bed slapen.

Toen Marleen en ik gingen werken waren enkel de jongens al op. De meisjes waren nog steeds op hun kamer. Marijs kwam een uurtje later aan. De jongens zaten toen al lang in de zetel met hun PSP te spelen, maar van de meisjes was er nog steeds geen teken van leven. Om 10u30 staan de meisjes dan eindelijk op. Stephanie zorgt dan voor het ontbijt van haar vriendin Louise. Ze bleken alle twee “chocomondjes” te hebben en daarom was de keus beperkt tot sandwiches, stokbrood of boterhammen, maar allemaal met choco. Om 10u45 gaan Michael, Roy en Nicolas buiten voetballen tot 12u15. De meisjes keken ondertussen even naar TV in de woonkamer, maar gingen daarna weer naar boven op Stephanie haar kamer.

Als de jongens binnenkomen, drinken ze een tas bouillonsoep. Vervolgens eten ze met hun drieën videe, met of zonder bitterballen, en frieten. De meisjes wilden niet samen met de jongens eten. Zij aten dus pas om 13u. Na het middageten spelen de jongens op de Wii. Ze speelden een of ander spelletje van Mario, maar het lukte Nicolas maar niet om de hamer bij het hamerslingeren in het veld te gooien. Hoe goed hij zijn best ook deed, zijn hamer eindigde altijd in het veiligheidsnet. Natuurlijk veroorzaakte dit de nodige hilariteit bij de twee anderen.

Michael had met een paar van zijn vrienden afgesproken om te gaan zwemmen in Hengelhoef. Om 13u30 kwam men hem uithalen. Hij zou wegblijven tot 19u.

Als Michael vertrokken is, gaan Nicolas en Roy terug buiten. De meisjes hadden zich al weer teruggetrokken op hun kamer om op de computer naar één van hun gehuurde Dvd’s te kijken. Ze bleven daar tot Louise rond 16u werd opgehaald.

De jongens blijven voetballen tot 15u. Dan komen ze naar binnen. Het is het stilletjes tijd om zich te wassen en klaar te maken, want Roy moest op tijd vertrekken naar St. Truiden voor de voetbaltraining van STVV. Voordat Vokke met hun naar daar rijdt, krijgt Roy nog een kommetje pudding en eet Nic nog een tas soep met stokbrood. Om 16u30 vertrekken ze. Het was de bedoeling dat ze Roy zouden afzetten en daarna weer naar huis rijden, maar éénmaal daar aangekomen, wou Nic een deel van de training zien. Vokke ging dan maar een glaasje drinken, tesamen met de ouders van de andere spelers. Uiteindelijk zouden ze de hele training daar blijven. Pas kort voor 20u kwamen ze terug thuis.

Marleen was iets na 19u thuisgekomen van haar werk in Tongeren. Michael was toen ook al terug. Stephanie had naar films gezien tot dan. Ik kwam om 20u thuis aan, nadat ik nog een bevalling gedaan had. Mijn collega was zo lief geweest om de wacht van nu donderdag met mij te wisselen met die van volgende week. Omdat de opname van Nic uitgesteld was, omwille van paasmaandag, tot woensdag, kon ik op die manier volgende week bij Nicolas in Leuven blijven. Daardoor was ik nu wel van wacht tot morgen 8u.

We aten allemaal samen. De kinderen aten nog een restje lasagne van gisteren. Marleen en ik aten de videe van vandaag. Na het eten keken we naar MLF (Man Liberation Front). WE hadden hier de voorbije 2 weken geweldig mee kunnen lachen, dus de verwachtingen waren tamelijk hoog. Tot onze spijt vonden we de aflevering van deze week iets minder geslaagd.

Omdat Roger en Peter vandaag interclub moesten spelen op Runkst, vertrokken Michael en ik nog naar de tennisclub om even te supporteren. Marleen, Stephanie en Nicolas zouden eerst ook mee gaan, maar ze waren intussen te moe geworden en besloten om toch maar thuis te blijven. Achteraf gezien namen ze de verstandige beslissing. De ploeg van Runkst kreeg er stevig van langs en verloor de ontmoeting tegen Stevoort met 4-1. Gelukkig was het weer wel goed. Het was helemaal niet koud.

Om 22u vertrokken we weer naar huis. Daar waren ze naar “Mijn Restaurant” aan het zien, dus keken Mich en ik nog even mee. Daarna is iedereen gaan slapen.

10-04-2009, 23:04 Geschreven door Guy  

Nic stond ook vandaag op rond 8u30. Hij had zoals gewoonlijk goed geslapen maar had even tijd nodig om op gang te komen. Hij installeerde zich op de poef voor de TV. Steph had vandaag weer turntraining zodat ook zij op was om half negen. Michael kon wat langer uitslapen. Toen de jongens ontbeten hadden kwam Marijse toe rond half tien. Guy en ik waren rond negen uur vertrokken naar het werk want voor ons was het een gewone werkdag. Marijse had gisteren aan de jongens beloofd dat ze mee mochten gaan inkopen doen. Daar hadden ze vandaag niet zo veel zin in. Nadat ze hun  tanden gepoetst hadden en Nic’s mondspoeling gedaan was kwamen ze naar beneden met de mededeling dat ze meer zin hadden om te gaan fietsen. Ze vertrokken samen rond half elf: Marijse naar de winkel en de jongens op fietstocht. De afspraak was dat ze ten laatste om 12u terug thuis moesten zijn.

Toen Marijse rond half twaalf terug kwam van de winkel waren de jongens al thuis. Ze zaten aan de keukentafel en hadden zichzelf wat te eten genomen. Het was leuk geweest maar de wind had het fietsen zwaar gemaakt. Om niet dezelfde weg af te leggen als de vorige keer waren ze deze keer naar de Nietelbroek (huis van Tante An en Nonkel Luc) gereden. Deze keer wisten ze op voorhand dat er niemand zou thuis zijn want ook zij zijn een weekje gaan skiën.

De rest van de middag hielden ze zich bezig met spelletjes op de PSP en de Playstation. Om half een hadden  ze alweer grote honger en aten ze balletjes in tomatensaus. Even later kwam ook Steph terug van de training. Ze was redelijk goed gezind. De training ging vrij goed en Louise (schoolvriendinnetje) ging komen en zou blijven slapen. Omdat het weer nog redelijk goed was gingen de jongens na het middageten buiten voetballen. Rond 15u kwamen ze terug binnen. Het was stilaan tijd om hun klaar temaken. Ze wilden immers naar de competitiewedstrijd gaan kijken van de U11 van STVV tegen Olympic Charleroi.  Rond 16u vertrokken Guy, Vokke, Michael en Nic richting Sint Truiden. Het wordt stilaan een gewoonte:  STVV heeft weer gewonnen met een duidelijk verschil. Het werd 6-1. Zoals altijd genoot Nic van het buiten zijn en het weerzien met  zijn voetbalvrienden. Vorige zaterdag had ik met Stefan en Linda (mama en papa van Roy) afgesproken dat, indien Nic nog altijd goed was en Roy niet ziek was, Roy met ons mocht meekomen na de wedstrijd. Het is immers zeer opvallend hoe Nic zijn voetbal mist. Zowel het voetbal zelf (dat probeert hij nu op te vangen door veel te gaan voetballen in de tuin) als de omgeving met de jongens van de U11, de U12, zijn trainer Nathan, trainer David,… Omdat hij nu nog altijd in zijn ‘zware periode’ zit met veel chemotherapie die regelmatig zijn weerstand tot een minimum herleidt moeten we echter nog altijd voorzichtig zijn voor infecties. Omdat Nic’s weerstand de laatste controle nog redelijk goed was dachten we dat we wel eens een uitzondering mochten maken. Vandaar dat Roy mocht blijven slapen en de volgende dag blijven spelen tot het training was. Nic was ontzettend blij.

Toen ze thuiskwamen rond 19u15 hebben we gegeten. Marijse had lekkere lasagna klaargemaakt. Steph en Louise hadden rond zeven uur al gegeten en ze waren ondertussen al naar Stephs kamer vertrokken. De meisjes waren in de namiddag enkele videofilms gaan huren die ze op de laptop wouden gaan kijken. Wij aten samen met de drie jongens. Toen we net klaar waren werd er gebeld. Zoals afgesproken waren Jonathan (U11 STVV) en zijn ouders en zus Jessica daar. Ze hadden vorige week afgesproken dat ze vandaag nog eens gingen langskomen. Zoals gewoonlijk hadden ze ook nu een voetbaltruitje bij (Walter kent blijkbaar ook veel volk in het voetbalwereldje). Deze keer was het een truitje van Nico Vaesen.

Ik werd rond 20u opgehaald door Helene om naar een vergadering te gaan en moest Guy even alleen achterlaten met het bezoek en de logees. Toen ik rond 22u terug thuis kwam was iedereen er nog. De jongens hadden natuurlijk naar het voetbal gekeken op TV afgewisseld met wat spelen op de Playstation en het uitwisselen van voetbalstickers. Rond 22u30 vertrok het bezoek en konden we iedereen gaan installeren in een bed of op een matras. Nic en Roy poetsten hun tanden en keken nog naar de samenvatting van de voetbalwedstrijden. Intussen deed Nic zijn mondspoeling. Toen we even later gingen kijken lagen ze alle twee uitgeteld te slapen.

10-04-2009, 22:55 Geschreven door Marleen  

Nicolas voelde zich vanmorgen niet zo goed in zijn vel. Hij keek wat naar TV en speelde op zijn Playstation. Na een tijdje klaagde hij weer van hoofdpijn en kreeg hij van Marijs een halve Perdolan. Marleen en ik denken dat hij misschien weer wat last heeft van bloedarmoede. De vorige keren had hij toen ook hoofdpijn.

Wat later op de voormiddag had Nic zin om te voetballen. Maar de tuinman Geert had meststoffen op het gazon gestrooid en Michael had niet veel zin in voetbal. Even later hadden ze een nieuw plan waar ze wel alle twee mee akkoord waren: ze gingen naar bompa fietsen. Toen ze daar aankwamen ontdekten ze echter, wat ze eigenlijk al hadden kunnen weten: bompa was er niet, want hij was op vakantie. Ze bleven echter niet bij de pakken zitten en veranderden de eindbestemming van hun fietstochtje dan maar naar Moeke en Vokke. Daar zijn ze even naar binnen gegaan om hallo te zeggen, maar korte tijd later waren ze alweer terug op weg naar huis. Toen Marijs vroeg of Nicolas nu niet moe was van al dat fietsen, beweerde hij dat hij nog helemaal niet moe was en hij bewees dit dan ook door nog even op de hometrainer te gaan fietsen. Ik weet dus niet of we wel echt van bloedarmoede kunnen spreken, als hij dat allemaal kan doen…

’s Middags aten ze een eitje met spekjes en een tas versgemaakte tomatensoep met balletjes. Daarna hield Nic het wat rustiger en keek hij een tijdje naar TV en speelde hij wat op de Playstation. Vanaf 16u heeft hij de ganse tijd met Lego gespeeld om een futuristische helikopter in elkaar te knutselen. Hij volgde hierbij weer minutieus het bouwplan tot dat het eindresultaat helemaal in orde was. Toen Marleen om 18u30 thuiskwam was Nic nog altijd vlijtig aan het werken aan zijn Lego. Hij was aan het wachten tot Michael uit bad kwam, zodat hij erin kon. Even later was het zo ver en genoot Nic van een lekker warm badje.

Toen ik thuiskwam rond 19u15 lag Nic nog altijd in bad. Even later kwam hij eruit. Ik had een lange en vermoeiende operatiedag gehad en keek dus ook uit naar een ontspannend bad. Omdat ik naar de vergadering van de Rotary moest gaan kon ik vanavond niet samen met de kinderen en Marleen eten. Terwijl Marleen en de kinderen tagliatelle met balletjes in tomatensaus aten nam ik een bad. Even na achten vertrok ik naar de vergadering.

De jongens keken nog even naar Familie tot de voetbal begon. Ze keken naar de wedstrijd Manchester United - Porto en gingen nogal op in de wedstrijd. Marleen was ondertussen aan het werken aan de microscoop. Ze kreeg lichtjes de indruk dat haar beide zonen toch wel meer supporterden voor Manchester. Tegen het einde volgde dan ook een salvo van kreten, eerst van blijdschap, daarna van ontgoocheling.

Nic was tijdens de helft zijn tanden al gaan poetsen. Toen hij na de match naar boven gingen deed hij zijn mondspoeling en keek daarna samen met Michael op zijn kamer nog naar de samenvatting van de tweede wedstrijd. Stephanie was al lang op onze slaapkamer naar “iets anders dan voetbal” gaan kijken op TV. Toen iedereen naar boven kwam heeft ze samen met Marleen nog naar het einde van een aflevering van Telefacts gezien. Natuurlijk viel ons Leentje hierbij in slaap. Steph gaf haar na de uitzending een nachtzoen en vertrok naar haar eigen bed. Ik kwam thuis even na twaalven en vond in elke  kamer een slapend exemplaar, waarbij mijn plaats in het bed voor een keer nog vrij was.

08-04-2009, 19:28 Geschreven door Marleen  

De wekker liep af rond 6u45 en deze keer moest ik alleen opstaan. Het was vakantie dus de kinderen konden blijven liggen. Ik stond op en na het smeren van mijn boterhammen voor het werk laadde ik de afwasmachine uit en hing de was buiten op in het zonnetje. Nadat ik een volgende wasmachine had ingestoken was het tijd om Guy te wekken. Om half negen was het Stephanie haar beurt. Vakantie of geen vakantie, de turntrainingen blijven gewoon doorgaan, met dit verschil dat ze in de vakantie meestal doorgaan in de voormiddag. Vermits ze samen met Sophie en Eva met de fiets naar de training ging, moet ze thuis vertrekken rond half tien.

Om half negen kwam niet alleen Steph, maar ook onze Nic naar beneden. Hij had weer goed geslapen en had geen last van zijn oor meer gehad. (Oef!) Hij at een sandwich en dronk een glas fruitsap. Hij was wel een beetje droevig. Jonas (buurjongen en voetbalvriend van Michael) had gisteren na de wedstrijd gevraagd aan Michael en Arnoud om vandaag rond half twee naar zijn thuis te komen. Ze wilden wat voetballen en Playstation spelen. Hij had ook Nicolas uitgenodigd. Die wilde natuurlijk heel graag meegaan. Het was echter maandag en normaal gezien gaat hij op maandag en donderdag namiddag naar het Virga Jesse Ziekenhuis voor de laserbehandeling van zijn mond. Ik belde even met de tandartse die altijd zo vriendelijk is om Nicolas te behandelen. Zij was onmiddellijk bereid om de behandeling te verplaatsen naar de voormiddag. Nic’s gezicht klaarde direct op. Zo vertrok hij rond 10u15 samen met Vokke, die ondertussen was toegekomen, naar het ziekenhuis. Ik was al vertrokken naar het werk en belde op weg naar het werk Marijse op om haar op de hoogte te brengen van de plannen en de veranderingen.

Toen Nic weer thuis kwam aten ze samen wat kippensoep en pasta. Volgens Marijse is Nic’s eetlust weer helemaal terug. Zoals afgesproken vertrokken Michael en Nicolas rond 13u30 naar Jonas. Daar voetbalden ze buiten en speelden ze later binnen op de Playstation. Rond 15u30 kwamen ze terug naar huis omdat Michael om half vijf op de keeperstraining moest zijn. Nic had zich goed geamuseerd maar vond het wel wat spijtig dat ze niet langer hadden kunnen blijven. Hij ging buiten nog wat fietsen in de tuin. Steph was ’s middags ook thuis gekomen en na vijven keken ze samen wat TV.

Ik kwam thuis rond half zeven. Nic lag op de poef naar de TV te kijken. Ik vond dat hij er wat bleek en slapjes uitzag. Toen ik hem vroeg of hij ergens pijn had vertelde hij dat hij een beetje last had van hoofdpijn. Toen die een half uur later niet weg was gaf ik hem een pijnstiller. Even later kwam ook Michael thuis van de training. Toen papa ook binnenkwam rond 19u30 hebben we samen gegeten. Marijse had bloemkool gemaakt met aardappeltjes en biefstuk of worst. Na het eten keken de kinderen naar hun vertrouwde televisieprogramma’s. Na familie keken ze naar de laatste aflevering van Beauty en the Nerd en tenslotte naar een spannende aflevering van Aspe. Ik werkte ondertussen nog wat aan de microscoop terwijl Guy thuis een kleine vergadering had met een collega. Na Aspe gingen de kinderen en ik naar boven. Na het tandenpoetsen en het half uur wachten volgde Nic’s mondspoeling en kropen we in bed. Toen Guy om 00u15 ook kwam slapen heeft hij eerst Nic in zijn eigen bedje gelegd want zoals zo dikwijls was hij naast mij in bed in slaap gevallen.

Zoals trainer Nathan terecht opmerkte op de blog hadden we ons weer eens vergist in het aantal doelpunten dat de U11 van STVV had gescoord. Deze keer was het wel moeilijk om de tel niet kwijt te geraken. Gelukkig zaten we er niet te veel naast. We hadden ’s morgens onze fout zelf al ontdekt toen we de resultaten bekeken in de krant. Het was Guy ook opgevallen dat ze een enorm hoog aantal doelpunten hadden gescoord. Toen we dan verder keken naar de andere Nationale reeksen bleek dat dit aantal veruit het hoogste is van alle reeksen. Dit is al een zeer knappe prestatie. We duimen mee voor het behalen van de 200!

08-04-2009, 15:39 Geschreven door Marleen  

Ik werd om 7u30 gewekt door een bericht van Dimitri. Hij was vlot aangekomen in het skioord. Michael moest vandaag weer voetballen. Hij vertrok om 8u15 naar Torpedo. Nicolas sliep deze keer langer dan iedereen in huis. We hebben hem om 9u moeten wakker maken om mee naar de match te gaan kijken. Om 9u30 vertrokken we. Michael zijn ploeg speelde tegen Veldwezelt. In de heenronde hadden ze verloren met 3-2. Nu wonnen ze vlotjes met 3-0. Michael mocht zelfs de 3^e goal maken van op de penaltystip. Na de match dronken we met de andere ouders nog een glaasje in de zon op het terras van de kantine. Daar hoorde ik een schitterende zin: “Wat drink je op Palmzondag… natuurlijk een Palm!” Nicolas speelde ondertussen een beetje voetbal met de ploeggenoten van Michael. Om 13u vertrokken we terug naar huis.

Na het middageten hebben Marleen en ik weer een dutje gedaan in de zetel. Toen ik wakker werd zag of hoorde ik geen kinderen. Daarom ging ik boven eens kijken. Michael en Nicolas waren natuurlijk met hun Playstation aan het spelen. Stephanie was op haar kamer ook in slaap gevallen.

Vanaf 15u was het tijd voor “De Ronde van Vlaanderen”. Nicolas en Michael kwamen naar onder om samen met Marleen en mij naar de koers te zien. Tijdens de wedstrijd kwamen nonkel Marc, tante Sophie en Julien nog eens bij Nicolas op bezoek. Marleen zette een potje koffie, Julien en Nicolas speelden een beetje samen en we keken naar de aankomst van de koers. Nicolas vond het heel erg dat zijn favoriet, Tom Boonen, niet als overwinnaar over de streep kon rijden.

Na de koers ging iedereen naar buiten. Het was een prachtige lentedag. Het zonnetje scheen heerlijk en de temperatuur was meer dan aangenaam. Nicolas, Michael, Julien en nonkel Marc hebben een hele tijd rond het huis gefietst. Daarna hebben ze gevoetbald en vervolgens hebben we met zijn allen een partijtje volleytennis gespeeld. Moeke en Vokke waren intussen ook aangekomen. Moeke kreeg van Nicolas onmiddellijk de vraag om pannenkoeken te bakken en zoals altijd ging ze daar gretig op in. Daardoor zaten we even later allemaal buiten op het terras pannenkoeken te eten. Dit was de eerste keer, maar hopelijk niet de laatste keer dat we dit jaar buiten konden eten…

We bleven allemaal buiten tot 19u. Toen ging het bezoek naar huis en werd het ook stilletjes te koud om buiten te blijven. Dus werd alles opgeruimd en kwam iedereen naar binnen. De kinderen doken de badkamer in en Marleen zette zich achter haar microscoop om nog een beetje te werken. Ik deed nog wat opruimingswerken binnenshuis.

Om 20u werd er beslist om Chinees te bestellen als avondeten. Nicolas deed de rondvraag om iedereen zijn voorkeur te kennen. Een kwartiertje later mochten we het eten al gaan afhalen. Toen Nicolas hoorde dat ik de bestelling met de Vespa wou gaan halen, haastte hij zich om zich terug aan te kleden om mee te gaan. Hij genoot overduidelijk van het korte ritje met de brommer!

Terug thuis werd alles op tafel gezet en toen bleek dat iedereen nog een gezonde honger had, maar wat wil je na een hele dag buiten spelen. In tegenstelling met anders bleef er deze keer niet veel eten over. Vooral Nicolas liet zich niet kennen. Ondanks het feit dat hij nog steeds hees was en dus nog steeds aften moest hebben, schepte hij zich toch meermaals een nieuwe portie op zijn bord. Bovendien probeerde hij nog maar eens om met stokjes te eten, wat op het einde aardig begon te lukken.

Op zondagavond waren er onze vaste Tv-programma’s: Mercator gevolgd door Flikken. Daarna ging iedereen naar boven. Ik schreef het blogverslag van zaterdag en daarna had ik ook eindelijk tijd om een douche te nemen. Toen ik in de slaapkamer kwam was Nicolas ook daar. Hij had oorpijn. Daarom gaf ik hem een Dafalgan bruistablet, wat hij maar met de grootste moeite kon opdrinken. Even later was zijn pijn wel veel beter en kon hij gaan slapen. Hopen maar dat het niet het begin van een oorinfectie is…

06-04-2009, 22:15 Geschreven door Guy  

We hadden een logé deze nacht. Yentl (dochter van Annick) was na het schuren van de stoelen met ons meegekomen om bij Stephanie te blijven slapen. ’s Morgens was iedereen ongeveer gelijk wakker geworden. Marleen was ontbijtkoeken gaan halen bij de bakker, waarna we allemaal samen ontbeten hebben. Daarna was het tijd om ons klaar te maken. Stephanie moest gaan turnen en de rest wou naar de match van Nic zijn ploeg gaan kijken. (Zij speelden thuis tegen Eupen) We brachten eerst Stephanie naar de turntraining, vervolgens brachten we Yentl terug naar huis. Vooraleer naar St. Truiden te rijden moesten we eerst Vokke nog uithalen, want die wou natuurlijk mee naar de voetbal gaan zien. Uiteindelijk waren we net op tijd op het Jeugdcomplex van STVV om het eerste doelpunt te kunnen zien.

Toen we aankwamen stond Dominique ons al op te wachten. Hij wou voor zijn film een aantal beelden maken van Nicolas op de voetbal. De U11 van STVV speelden goed en wonnen gemakkelijk met 14-0. (Tenminste, dat denken we, want je zou voor minder de tel kwijtraken.) We konden dus regelmatig juichen en dat was al leuk op zich. Maar we werden ook verrast door de tegenstander. Toen de scheidsrechter de eerste helft affloot, kwamen niet alleen de eigen spelers onze Nic een hand geven, maar ook alle tegenstanders en hun begeleiders deden hetzelfde. Nicolas kreeg ook een truitje van hun ploeg met alle handtekeningen van de spelers op en de tekst: “ESPERANCE – HOFFNUNG”. Na de match brachten de spelers hun traditionele overwinningslied en Nicolas moest ook het veld op en meezingen. Tot slot kreeg Nic ook nog de beer en de ploegfoto overhandigd, die voor de match van vorige week door FC Luik aan de trainer afgegeven waren. We zijn er zeker van dat Dominique mooie beelden geschoten heeft, zodat hij zeker niet voor niets naar St. Truiden gereden is. Na de match hebben we gezellig buiten op het terras nog iets gedronken. Rond 12u30 was het tijd om terug naar Hasselt te rijden, want Stephanie had om 13u gedaan met haar turntraining.

Na het middageten zijn Michael en Nicolas met hun Playstation gaan spelen. Marleen en ik maakten van de rust gebruik om wat bij te slapen. Tot mijn verbazing heeft ook Stephanie geslapen, maar die had wel nog wat slaap in te halen van de laatste 2 dagen. Toen ik wakker werd was het al bijna 16u.

We hadden afgesproken om met de kinderen te gaan winkelen. Dus maakten we ons allemaal klaar en vertrokken we even later naar de stad. Doordat we redelijk laat vertrokken waren was er niet zo veel tijd om te shoppen. De kinderen wilden alle drie nieuwe schoenen hebben. Maar als je denkt dat zo iets gemakkelijk gaat, dan heb je het mis. Ze hebben hun schoenen in 3 verschillende winkels gekocht, waarbij we meerdere schoenwinkels in- en uitgingen en we ongeveer de ganse stad doorkruist hebben. Marleen en ik hebben ons nog moeten opsplitsen om net voor sluitingstijd het 3^e paar te kunnen kopen. Gelukkig waren ze uiteindelijk wel allemaal tevreden over hun nieuwe aankoop.

Terug thuis schoot er niet veel tijd meer over. Nicolas wou graag naar de match Genk – Westerlo gaan kijken. Om 19u zouden Richard en Arnoud naar ons komen, om samen naar Genk te rijden. Marleen ging deze keer mee naar het stadion. Ze had met Annick en Roger geregeld dat Stephanie bij hun mocht blijven tijdens de match. Zij zouden haar dan meenemen naar het clubhuis van de Runkster Tennisclub, want daar was het “openingsreceptie” van het seizoen. Na de match zouden wij ook naar daar gaan en Steph terug mee naar huis nemen.

Nadat we Stephanie afgezet hadden, vertokken we naar Genk. We waren net op tijd aan het stadion om nog een frietje te eten voor de match. De match zelf was heel bijzonder. We zagen 5 mooie doelpunten, maar jammer genoeg 4 van de tegenpartij. (Genk ging kansloos ten onder; ze verloren met 1-4.) We zagen de Genkse supporters onder elkaar ruzie maken over het geplande sfeervak, waarbij de mensen in het bovenste vak riepen dat ze wilden blijven zitten waar ze zaten en de mensen in het onderste vak hen toeriepen dat ze een “vak vol jeannetten” waren. En we zagen een gans stadion applaudisseren voor de tegenpartij bij het laatste doelpunt. En Nicolas… die zat er bij en keek er naar. Verbaasd over de onkunde van Genk, verbaasd over de rivaliteit tussen de Genkse supporters, maar toch ook blij dat hij er bij kon zijn.

Het uitverkochte stadion was al voor een groot stuk leeggelopen en ook wij vertrokken nog voor de match helemaal gedaan was. De rit naar huis verliep probleemloos. Om 22u45 waren we terug thuis. Michael en Nicolas maakten zich onmiddellijk klaar om te gaan slapen, maar ook Marleen was moe. Ze besloot om niet mee te gaan naar de Runkster Tennis, maar om bij de kinderen in bed te kruipen. Ik was zelf ook liever thuis gebleven, maar ik moest Stephanie nog gaan halen. Dus moest ik toch terug naar buiten.

Het was gezellig in het clubhuis, maar de grote massa was er niet. (Waarschijnlijk mede omdat er al veel mensen op vakantie vertrokken zijn.) Ik zag Dimitri nog even. Hij vertrok kort daarna, want hij zou nog diezelfde nacht met een paar vrienden op skiverlof vertrekken. Roger zou hem pas een dag later vervoegen, want die moest eerst nog een “hondenexamen” afleggen op de hondenschool. Daardoor konden hij en Annick nu wel wat langer op de openingsreceptie blijven. Natuurlijk was Rik, als voorzitter van de tennisclub, er ook. Ik zag en sprak met heel wat mensen, maar Stephanie zag ik niet. Annick wist mij te vertellen dat zij en Yentl daar geweest waren, maar zich niet echt amuseerden en daarom terug naar huis gegaan waren. Annick vertrok rond 23u30. Roger en ik dronken nog een pintje en daarna gingen wij ook door. Toen we aankwamen bij Rogers huis, bleken de meisjes al in bed te liggen. Ik vroeg Roger om Steph toch maar wakker te maken, want ik wou niet graag zonder haar terug naar huis gaan.

Stephanie was even later terug aangekleed en daarna reden we samen naar huis. Onderweg sprak ze losjes over haar belevenissen, wat bij Steph meestal een teken is dat ze goed gezind is. Om 0u20 waren we thuis. Zoals ik wel gedacht had, lag Nic naast Marleen te slapen en moest ik hem eerst nog naar zijn kamer brengen, voordat ik zelf in mijn bed kon kruipen.

05-04-2009, 23:34 Geschreven door Guy  

Na een rustige nacht werd ik vanmorgen wakker rond 6u30. Ik moest eigenlijk voor niemand opstaan dus besloot ik nog even te blijven liggen. Slapen lukte niet meer zodat ik een half uur later besloot om toch maar op te staan. Rond 7u30 kreeg ik gezelschap van Nicolas. Hij zag er nog maar slapjes uit maar vroeg toch spontaan iets om te drinken en een toastje. Blijkbaar voelde hij zich toch wel wat beter dan de voorbije dagen. Voor mij was het een gewone werkdag en omdat ik straks vroeger zou moeten stoppen om de rapporten van Michael en Stephanie te gaan halen, wou ik op tijd vertrekken. Guy was deze voormiddag thuis en ook Michael moest niet naar school, zodat Nicolas zich niet zou moeten vervelen.

Nic bleef zich vandaag vrij goed voelen zodat Guy besloot om samen met de twee jongens wat kleine boodschappen te gaan doen. Ze reden eerst langs Eric Banden omdat Guy zijn winterbanden wou laten vervangen. Daar konden ze niet onmiddellijk geholpen worden dus maakte Guy een afspraak om later de auto binnen te brengen. Vervolgens gingen ze langs de Carwash. Met een mooi gewassen auto reden ze toen naar de GameMania. Nicolas had onlangs van ‘hevige blog-supporters’ een mooie cadeaubon van GameMania gekregen en hij wou daar graag een nieuw spelletje van kopen. De jongens namen hun tijd om dit te doen. Omdat de Brico in dezelfde straat lag heeft Guy van de gelegenheid gebruik gemaakt om daar even binnen te springen. Even later had iedereen wat ze moesten hebben en reden ze terug naar huis.

Toen ze thuis toe kwamen was Dimi al thuis. Hij wou vandaag nog wat aan Nics conditie werken, omdat hij volgende week niet kon komen. Net zoals zoveel anderen ging Dimi volgende week een weekje skiën. In tegenstelling met Kerstmis vindt Nic het nu niet zo erg dat er veel mensen uit onze kennissenkring gaan skiën en wij niet. Hij heeft zich enorm aangepast aan zijn nieuwe situatie, waarin behoorlijk wat dingen die hij vroeger graag en veel deed voorlopig niet meer kunnen. Bij die dingen komt natuurlijk sporten op de eerste plaats. Het feit dat hij in zijn korte ‘rustpauzes’ vrij goed recupereert, geeft hem denk ik wel het gevoel dat het allemaal goed kan komen en laat hem geloven in zijn ‘terugkeer’. Ik denk dat dit, te samen met zijn sterk karakter, aan de basis ligt van zijn ongelooflijke positieve ingesteldheid.

Dimi heeft niet lang met hem kunnen werken want Nic voelde zich slap en werd weer misselijk. Na een kwartiertje zijn ze weer binnen gekomen en heeft Nic zich in de zetel gelegd. Toen het middag eten klaar was (kip met rijst en currysaus) heeft Nic enkel wat rijst met currysaus en perziken gegeten. Om het wat kalmer aan te doen besloten Michael en Nicolas boven wat op de Playstation te gaan spelen. Een uurtje later wilde Nic naar buiten. Het was zo’n mooi weer en hij wou wat gaan voetballen. Ook Steph was ondertussen thuis gekomen. Die was natuurlijk moe, want zo’n slaapsessie met vriendinnen eindigt altijd met heel weinig slaap. Steph installeerde zich in het zonnetje in de tuin. Even later kwam ook Moeke binnen om te kijken hoe het met Nicolas en Marijse ging. (Onze poetsvrouw is weer eens uitgevallen en zoals gewoonlijk neemt Marijse er dan ook nog het grootste deel van het poetswerk bij. Ik moet jullie niet vertellen dat dit meer dan een fulltime job is. De laatste maanden hebben Guy en ik al dikwijls tegen mekaar gezegd dat we ontzettend blij en gelukkig zijn dat we Marijse hebben, want zonder haar hulp zouden we er niet in slagen om deze combinatie van werken, gezin en extra zorg voor Nicolas vol te houden).

Ik stopte met werken om 16u30 omdat we om 17u20 verwacht werden in de school om het rapport van Stephanie af te halen. Een uur later werden we bij de klastitularis van Michael verwacht voor zijn rapport. We waren ruim op tijd voor het rapport van Steph. Ik belde Guy op want die wou graag mee komen (Guy zat in de praktijk een straat verder en wou dan gauw tussen twee patiënten in naar de school komen). Het ging echter zo snel vooruit dat we tien minuten later al weer op straat stonden en ik Guy opbelde dat het al gedaan was. Guy was absoluut niet goed gezind want hij had zich erg gehaast en dat was blijkbaar allemaal voor niets geweest. Gelukkig had ik voor de rest goed nieuws voor hem want Steph had goed gewerkt. Ook haar klastitularis was tevreden. Met hem had ik nog een aangename babbel. Net zoals bij Kerstmis vroeg hij heel meelevend naar de toestand van Nic. Hij voelt zeer goed aan wat deze maanden van onzekerheid en spanning betekenen. Anderhalf jaar geleden beviel zijn vrouw van een tweeling waarvan er eentje kerngezond werd geboren maar het tweede een ernstige hartafwijking bleek te hebben. Ook voor hen volgde toen, na een zware en risicovolle operatie, vele maanden van onzekerheid en bang afwachten. Gelukkig gaat het nu met zijn zoontje heel wat beter. Toch moet hij regelmatig op controle en zal er waarschijnlijk binnen een dik jaar nog een operatie (mogelijk nog zwaarder dan de eerste) moeten volgen. Het is ongelooflijk hoe in zo’n kort gesprek onder ‘lotgenoten’ vaak de positieve kanten van deze kinderen naar boven komen en het gesprek dus eigenlijk geen trieste maar integendeel een opbeurende, positieve klank krijgt.

Steph wou zo snel mogelijk in de turnzaal geraken, want ze wou toch nog een aantal uren trainen omdat ze de training van gisteren al had gemist. Omdat we toch tijd genoeg hadden hebben Michael en ik Steph afgezet en reden we toen terug naar school. We waren nog veel te vroeg en daarom besloten we zelf naar de praktijk van papa te gaan om concrete afspraken met hem te maken, zodat het geen tweede keer zou mislopen. Toen we bij de klas van Michael aankwamen vreesden we het ergste. Daar zat niemand meer te wachten. We konden dus ook niemand meer voor laten gaan om zo papa de tijd te geven om op tijd te komen. Toen we binnen gingen waren de juffen echter bereid om te wachten tot papa erbij was. We waren de laatsten dus we zouden niemand ophouden. Na een aangename babbel van een tiental minuten kwam papa toe en kreeg Michael eindelijk zijn punten te zien. Wij waren redelijk tevreden omdat hij geen buizen had, maar hij was zelf niet tevreden over zijn punten van Latijn en Wiskunde. Na wat handige tips van zijn klastitularis en tevens juf van Latijn vertrokken we naar huis rond 19u10. Nic had ondertussen al ongeduldig gebeld om te vragen waar we bleven.

Ik zette Michael af op de voetbal, want die moest nog gaan trainen. Guy ging Steph halen van de turntraining met de Vespa. Even later kwam Dimi thuis aan. We aten samen iets klein want we werden even later verwacht in Diest. We hadden immers aan Peter en Helene (tennisvrienden) beloofd dat we zouden komen helpen met het schuren van stoelen. Peter gaat samen met een vriend daar de catering van ‘De Halve Maan’ overnemen. Ze hadden blijkbaar besloten om de houten stoelen een nieuwe laag vernis te geven. Die moesten eerst allemaal geschuurd worden. Toen we daar toekwamen was het daar een leuke bedoening met tal van vrienden al dan niet met kinderen die gezellig samen aan het ‘schuren’ waren. Ook Nic amuseerde zich. Rond 23u was iedereen moe en gingen de meesten naar huis. Toen we thuiskwamen rond 23u30 kropen we allemaal moe ons bed in.

05-04-2009, 09:16 Geschreven door Marleen  

Het werd een relatief rustige nacht. Om 2u werd Nic wakker gemaakt voor zijn pilletje. Daarna sliep hij weer rustig in en moest hij enkel om 5u en om 7u opstaan om te plassen. Toen ik om 7u terug in mijn zetel kroop begon het al licht te worden en kon ik moeilijk terug inslapen. Ik besloot dan maar op te staan en mij stilaan klaar te maken. Om 8u15 moest ik Nic weer wakker maken voor zijn volgende pilletje Leucovorin. Dat beviel hem echter niet zo goed want een kwartiertje later moest hij weer overgeven. Dat was niet zo’n goed nieuws want hij had het pilletje minder dan een kwartier binnen gehouden en dat moest dus opnieuw in genomen worden. Hij voelde zich wel iets beter. Ik motiveerde hem dan ook om op te staan, zich wat te wassen, zijn tanden te poetsen en zich klaar te maken voor Bednet. Net zoals gisteren moesten we even zoeken om de verbinding tot stand te brengen maar dankzij de richtlijnen die Pieter gisteren had achtergelaten lukte het ons toch.

Rond 9u kwam de verbinding met de klas tot stand. Juf Griet en de kinderen in de klas waren blij om Nicolas nog eens te zien. Hij probeerde de rekenles zo goed en zo kwaad als het ging te volgen, want het was duidelijk dat hij zich nog steeds niet opperbest voelde en nog misselijk was. Om 10u deed hij dan ook teken dat hij moest overgeven en besloten we de verbinding even te verbreken. Ook nu voelde Nic zich na het braken iets beter maar klaarde hij toch niet volledig op. Rond 10u45 werd hij terug opgebeld door de klas en was hij weer klaar om verder les te volgen. Even later kwamen Lizzy Lispel en Dodo van de Cliniclowns binnen gevolgd door een hele reportageploeg. Toen ik teken deed dat Nicolas les aan het volgen was via de computer vroegen ze of ze even mee mochten volgen. Dat was voor Juf Griet natuurlijk geen probleem. Op een mum van tijd slaagden beide clowns erin om heel de klas van juf Griet op zijn kop te zetten onder luid gelach van Nicolas. Dit mooie tafereel werd uitvoerig gefotografeerd, maar daar trok onze Nic zich niets van aan. Na een tiental minuutjes dolle pret vertrok de hele groep weer en keerde de rust weer in de klas en bij Nicolas.

Om 11u kwam Juf Kathleen van de ziekenhuisschool langs en nam Nicolas afscheid van Juf Griet en zijn vrienden uit de klas. (Morgen was er geen Bednet, omdat de kinderen van de school op uitstap waren. Daarna was het paasvakantie, zodat het weer een hele tijd zou duren eer ze mekaar terug zouden zien.) Samen met Juf Kathleen oefende Nic nog wat Frans en moest hij daarna 3 toetsen maken. Volgens juf Kathleen deed hij dat prima, ondanks het feit dat hij zich nog altijd misselijk voelde. Om 11u50 was de les gedaan. Net op tijd want de juf was nog niet goed buiten of Nic moest alweer overgeven. Om 12u kwamen ze gelukkig wat Litican (antibraakmiddel) bijgeven.

Tijdens de les van Juf Kathleen waren Vokke en Michael toegekomen. (Michael was deze voormiddag naar de kapper geweest!!!! En was daarna opgehaald door Vokke om samen naar Leuven te komen.) De examens zijn gedaan, zodat Michael en Steph 2 dagen geen les hebben. Stephanie was vandaag uitgenodigd bij haar vriendin Louise, waar ze vanavond ook mocht blijven slapen. Omdat ik nog vrij veel werk had in Tongeren wou ik niet te laat vertrekken naar Tongeren, zodat ik vanavond -als Nic weer zou thuis zijn- niet te laat kon stoppen. Ik begon dan ook al in te pakken, zodat ik al een deel van de koffers kon meenemen. Nic moest nog even wachten. Ik vertrok rond 12u30.

De spoeling was afgelopen om 14u. Daarna werd er bloed getrokken. Op het resultaat van dat bloedonderzoek moest er gewacht worden om zeker te zijn dat Nic naar huis mocht. (De Metotrexaatspiegel (=chemo) moet onder een bepaalde waarde gedaald zijn om veilig naar huis te kunnen gaan.) Michael en Nic speelden wat pingpong om de tijd te doden. Na een half uurtje kwamen ze terug en legde Nic zich op zijn bed waarna hij snel in slaap viel. Vokke las in de krant en Michael speelde wat op de PSP. Pas rond 16u30 kregen ze het bericht dat ze naar huis mochten vertrekken, wat ze dan ook onmiddellijk deden.

Ze kwamen toe rond 17u30. Nic installeerde zich dadelijk in de zetel waar hij maar stilletjes bleef liggen. Michael maakte zich gauw klaar, want hij moest om 18u in Alken zijn voor zijn laatste tennisles indoor. Ik vertrok rond 18u30 in Tongeren en reed naar Alken om daar Michael, Arnoud en Lukas (2 tennis- en voetbalvrienden) op te halen. We kwamen thuis om 19u20. Guy was ondertussen ook thuis gekomen. Die was er in geslaagd om Nic uit zijn zetel te krijgen en mee naar buiten te nemen. Daar had hij op zijn gemakje wat gefietst en gewandeld in de tuin. Hij voelde zich al iets beter. Buiten een tas soep wou hij wel nog niets eten. Omdat hij nogal last heeft van de geur van eten hebben Guy, Michael en ik dan maar in de keuken gegeten. Na het eten installeerden Michael en Nic zich voor de televisie. Guy werkte aan het verslag van gisteren en ik kroop achter mijn microscoop in een poging wat bij te werken. Zowel Guy als ik begonnen de extra drukte van de laatste dagen met veel geregel en op en af gerij te voelen en waren vermoeid. Om 22u30 besloten we dan ook om allemaal naar boven te gaan. We keken nog naar All Saints in ons bed met in de pauzes het tandenpoetsen en de mondspoeling en vielen allemaal kort daarna in slaap.

03-04-2009, 12:52 Geschreven door Marleen  

Vannacht werden we 2x wakker gemaakt. De eerste keer was om 2u: toen moest Nic een pil (Leucovorin) innemen. De 2^e keer was midden in de nacht: toen was zijn infuuszak leeg. Ik kon dus 2x gewoon blijven liggen. Om 7u15 maakte Nicolas mij opnieuw wakker. Hij had terug geplast en dan moet de hoeveelheid nagemeten worden en de pH van de urine gemeten worden. Dus moest ik dit even gaan doen. Daarna kroop ik nog een tijdje bij hem in bed en lagen we samen nog wat te soezen. Na een half uurtje besloot ik om mij toch maar te gaan wassen en scheren, zodat ik klaar zou zijn als er iemand zou binnenkomen. Toen ik terug in de kamer kwam was Nicolas weeral ingeslapen. Om 8u30 moest ik hem terug wakker maken voor een nieuwe pil Leucovorin. Kort daarna ging hij zich toen ook wassen en aankleden. Iets eten wou hij niet, pas na enig aandringen at hij een yoghurtje.

Om 8u45 probeerde ik om Bednet aan te sluiten, maar ik kreeg –net zoals 2 weken geleden- geen internetaansluiting. Na een telefoontje naar de ziekenhuisschool beloofde men om Pieter, de specialist hiervoor, even later naar onze kamer te sturen. Er zat dus niets anders op dan af te wachten. Om 9u moest hij dan weer zijn “gewone” pillen innemen. Gelukkig had Marleen alle pillen voor de komende dagen al klaargezet, zodat we ons niet konden vergissen. Terwijl we op Pieter aan het wachten waren belde mama om te informeren hoe het ging en keken we naar “Huizenjacht” en een kookprogramma met Felice op TV. Om 10u20 kwam Pieter aan en even later was de internetverbinding in orde. Maar op dat ogenblik was de school al niet meer “on line”, zodat we Bednet moesten uitstellen tot morgen.

Juf Kathleen kwam om iets voor 11 naar Nic zijn kamer. Hij voelde zich nog steeds niet goed, zodat de les op de kamer doorging. Ik liet hun rustig werken en ging tijdens de les met mijn computer in de gang zitten om het blogverslag van gisteren te maken. Nicolas kreeg een toets van rekenen en les in Frans. Maar om 11u40 kwam Juf Kathleen mij roepen. Nicolas was aan het overgeven. Zijn yoghurt van deze ochtend was er terug uitgekomen. Nadat hij zich wat verfrist had ging de les verder tot 12u. Op het einde kreeg hij ook nog een huistaak voor Frans, die hij tegen morgen moest afmaken.

Na de les gingen Nikkel en ik even een wandelingetje doen. We deden een pull en onze schoenen aan en wandelden naar buiten tot aan de vijver. Daar belde Nic naar Moeke en Vokke. Hij kreeg Vokke aan de lijn en zei: “De dokters hebben gezegd dat ik het heel goed doe en dat ik vandaag al naar huis mag gaan.” Vokke wist niet wat hij hoorde. Pas toen Nicolas “1 april” in de hoorn schreeuwde, wist hij dat het maar om te lachen was geweest. Het zonnetje scheen verleidelijk, maar er stond toch een fris windje, zodat we het buiten niet zo heel lang konden uithouden.

Terug op de kamer wou Nic nog steeds niets eten. Ik heb dan maar zijn middageten opgegeten.  Om 13u wou ik naar het middagnieuws kijken, maar ik ben na 10 minuten in slaap gevallen. Om 14u kwam de verpleging weer een pil Leucovorin brengen en moest er ook een bloedname gebeuren om de bloedspiegel van de Methotrexaat (chemo) te bepalen. Toen pas dacht ik er aan dat hij zijn pil van 13u nog moest innemen. (Marleen is veel beter dan ik in al deze dingen!)

Om 14u15 was het tijd voor zijn kookdemonstratie. Hij vertrok in zijn eentje naar “de Bonte Specht”, maar ik ging even later toch ook maar naar daar om de zaken een beetje in het oog te houden. Marleen had het mij 2 weken geleden al verteld, het was inderdaad een absurd zicht om 5 zieke kinderen, met hun infuusstaanders kris kras door elkaar, samen te zien koken. Iedereen hielp bij het snijden van de ajuin en de bieslook, waarna het koken begon. Het lukte Nic redelijk goed om zijn spaghetti carbonara te maken. Ik moest alleen maar even toezien op het afkruiden van de saus. Nog voor dat alles klaar was kwam Mathias (neef) aan. Vokke was dus ook aangekomen. Ik liet de kinderen alleen en ging terug naar de kamer. Vokke lag daar op het bed en viel even later in slaap. Ik werkte een tijdje op de computer.

Rond 16u30 kwamen Mathias en Nicolas terug op de kamer. Ze hadden de spaghetti opgegeten –al had Nic zelf er niet veel van geproefd- en hadden daarna nog een tijdje met de andere kinderen gespeeld. Ze keken nog vlug naar de aankomst van de 2^e rit van de Driedaagse van De Panne. Daarna speelden ze “Take Five” met de kaarten.

Om 17u kwam Mieke op bezoek. Binnen de kortste tijd was ze mee aan het kaarten met Mathias en Nicolas.

Ik vertrok om 17u30 naar Hasselt, want ik wou nog naar de voetbalmatch van Michael gaan zien. Die moest om 18u30 een uitgestelde match spelen op Diepenbeek. Ik moest echter eerst nog langs thuis om mijn tennispullen op te halen en enkele zaken te regelen. Uiteindelijk zag ik nog de 2 helft. Torpedo speelde 1-1 gelijk, maar ze hadden op basis van de kansen eigenlijk moeten winnen. Na de match ging ik voor de laatste keer van het winterseizoen tennissen in Alken.

Marleen kwam om 18u45 binnen op Nic zijn kamer. Een kwartiertje later konden Vokke en Mathias naar huis gaan. Omdat Nicolas zijn huistaak Frans nog niet gemaakt had, liet Marleen hem die nu toch maken. Daarna hebben ze samen naar TV gekeken. Nicolas wou nog steeds niets eten, dus moest Marleen rond 20u in haar eentje een beetje eten.

Natuurlijk werd er met spanning uitgekeken naar de prestaties van de Rode Duivels. Nic was helemaal klaar om naar de match tegen Bosnië te zien, maar om 9u2O –nog voor het einde van de eerste helft- viel hij in slaap. Marleen heeft hem na de match nog wakker gemaakt om hem zijn tanden te laten poetsen. Daarna zijn ze beiden gaan slapen, want vannacht om 2u zou hij weer wakker gemaakt worden om zijn pil Leucovorin in te nemen en via het infuus kreeg Nicolas nog steeds veel vocht toegediend, zodat hij nog steeds veel moest plassen...

02-04-2009, 21:42 Geschreven door Guy  

Marleen belde Michael om 6u45 op vanuit Leuven om hem wakker te maken. Maar Michael was daarna toch terug in slaap gevallen. Pas 20 minuten later schoot hij terug wakker. Toen ik om 7u30 onder kwam om te ontbijten, zat Michael nog in pyjama zijn examen geschiedenis te studeren aan de keukentafel. Stephanie was ook al op, maar zij was bijna klaar om naar school te gaan. We vertrokken allemaal samen: Steph en Mic gingen naar school en ik ging naar het ziekenhuis voor een hele dag operaties.

Marleen is zelf pas om 7u30 opgestaan. Nicolas sliep toen nog steeds. Om 8u30 heeft ze hem toch wakker moeten maken, want hij moest om 8u45 naar de operatiezaal gaan voor al weer een ruggenmergpunctie en toediening van chemotherapie in het ruggenmergvocht. Stipt om 8u45 bracht men Nic naar het operatiekwartier en om 9u30 lag hij op de operatietafel. Drie kwartier later mocht Marleen hem terug opzoeken op de PAZA (ontwaakruimte) en om 10u45 waren ze terug op de kamer. Een half uurtje later kwamen tante An en Moeke binnen. Vokke kon pas later komen en daarom was tante An met Moeke al naar Gasthuisberg gereden.

De chemotherapie via het infuus, de narcose en de chemo in het ruggenmergvocht hadden natuurlijk een effect op onze Nic. Hij voelde zich erg misselijk en heeft 2x moeten overgeven. Maar hij onderging dit nogal gelaten. Het hoorde er blijkbaar nu eenmaal bij… Hij wou dan ook niets meer eten. Alleen een klein beetje cola kreeg hij naar binnen.

De dokters kwamen op zaalronde rond 13u. Er waren gelukkig geen problemen.

Marleen vertrok naar haar werk om 13u15. Nicolas was op dat ogenblik aan het slapen. Hij werd pas wakker om 14u30. Intussen was Vokke ook aangekomen en dus kon tante An weer vertrekken.

Om 15u at Nic wat van de wortelpuree, die Marijse meegegeven had. Die bleef er gelukkig in. Wat later viel hij toch weer terug in slaap voor een half uurtje. Toen werd hij wakker gemaakt door de verpleging, die zijn bloeddruk en temperatuur kwam opmeten. Maar daarna hij sliep onmiddellijk terug in. Pas om 17u15 was Nikkel uitgeslapen. Hij was wel nog misselijk. Daarom kreeg hij om 18u een spuitje Litican tegen de misselijkheid.

Mijn operatieprogramma was om 17u30 afgelopen. Ik liep nog even langs de praktijk om mijn collega Francoise er aan te helpen herinneren dat ik er morgen niet zou zijn. (Ik ging bij Nicolas in Leuven slapen en zou er dan ook blijven tot woensdagavond.) Natuurlijk was Francoise dit niet vergeten. Zoals afgesproken zou zij morgenvoormiddag mijn raadpleging overnemen. Vervolgens reed ik naar huis om mijn spullen op te halen. Daar lag Michael op zijn gemak naar TV te kijken en was Stephanie weg naar de turntraining. Blijkbaar hadden ze alle twee dus niet veel schrik van hun laatste examen morgen. Ik belde voor de zekerheid nog naar Leuven om te vragen of er bijzondere wensen waren, maar daar had men geen tijd voor mij, want “Sturm der Liebe” was bezig. Marijs gaf mij nog wat eten en extra kleding voor Nicolas mee en toen vertrok ik naar Leuven.

Ik kwam rond 19u aan op Gasthuisberg, maar ik was vergeten te vragen op welke kamer Nicolas lag. Ik heb echter niet moeten zoeken, want zijn “zelfgemaakt” naambord hing weer aan de deur, zodat ik mij niet kon vergissen van kamer. Er hing nog iets extra aan zijn deur: een aankondiging dat “chef-kok” Nicolas morgen spaghetti carbonara zou klaarmaken op de dienst. Blijkbaar had hij zijn lijst met ingrediënten doorgegeven aan de speeljuffrouw Katrien van de Bonte Specht en die zou dit morgen allemaal meebrengen. Ondertussen waren er al verschillende dokters en verpleegsters komen zeggen dat ze morgen ook een bordje wilden mee-eten.

Moeke en Vokke vertrokken kort na mijn aankomst terug naar Hasselt. (Dan waren ze nog op tijd om Familie te zien op VTM.) ;-) Nicolas was nog steeds een beetje zielig. Hij voelde zich niet goed, was misselijk en zei dat hij niets wou eten. Hij wou alleen een beetje Cola drinken. Toen ik echter de zak zoutchips liet zien die ik meegebracht had, wou hij daar wel een beetje van proeven. Hij at dus chips met cola, terwijl ik zijn ziekenhuisspaghetti opwarmde voor mijzelf. Het eten dat Marijse meegegeven had (stoofvlees + puree) stak ik in de frigo voor Nicolas. (Want ik weet dat hij dat liever eet dan de ziekenhuiskost.) Geleidelijk aan verbeterde zijn stemming en kon hij ook al eens lachen als ik een grapje maakte. Op een bepaald ogenblik vroeg hij mij wat ik zoal at toen ik zo oud was als hij. Ik begreep het eerst niet goed, maar uiteindelijk wou hij weten of ik als kind ook spaghetti en aardappelen en vlees at of liever pierenpap en wentelteefjes, zoals Marleen graag at als kind. Toen ik zei dat ik niet zo van pierenpap hield, besloot hij met een grote lach op zijn gezicht: “Ziet ge wel dat wij op elkaar lijken!”

Na het eten werd ik verplicht om ook naar Familie te kijken, gevolgd door “Hello – Goodbye”. Voor “Mijn Restaurant” kwam hij bij mij in het zetelbed liggen, wat toch wel fijn was. Marleen belde tussendoor ook om te horen hoe het ging en ze was blij om te horen dat het al wat beter was. Na het programma was het tijd voor zijn avondtoilet. Tot slot keken we nog naar “TOM” met Koen Wouters, maar toen ik eens naar hem keek zag ik dat hij al in slaap was gevallen.

Ik maakte mij zelf dan ook maar klaar om te gaan slapen, want het was toch een vermoeiende dag geweest. Na het laatavondnieuws ging het licht op de kamer dan ook uit.

01-04-2009, 15:19 Geschreven door Guy  

Deze morgen vroeg schrok ik wakker rond 5u. Ik hoorde iemand naar toilet gaan en stond op om te kijken of alles met iedereen in orde was. Het was blijkbaar Stephanie die me geruststelde met de melding dat ze enkel maar naar toilet moest. Ik lag daarna te woelen en geraakte moeilijk terug in slaap. Toen de wekker afliep om 6u45 stond ik op en ging Michael wekken. Om 7u was Steph aan de beurt. Even later kwam ook Nic naar beneden. Ook hij had niet goed geslapen en nestelde zich voor de TV in de zetel. Hij at twee toastjes en dronk een glas fruitsap. Ondertussen waren Michael en Steph naar school vertrokken. Vandaag moesten ze alle twee examen wiskunde maken. Michael kreeg een examen verspreid over 4 u (opgesplitst in 2 delen). Stephanie had na haar examen wiskunde ook nog eentje van godsdienst.

Nadat Michael en Steph vertrokken waren gingen Nicolas en ik naar boven om ons verder klaar te maken. De valiezen waren al klaar van gisteren avond. Enkel de computer (Bednet) moest er nog in gestoken worden en zijn toiletgerief. Papa was ondertussen ook opgestaan. Ook hij zag er nog moe uit en klaagde dat hij niet goed had geslapen. Rond 8u30 vertrokken we naar Leuven. De file was als grotendeels verdwenen zodat we een probleemloze rit hadden. Om 9u30 stonden we in de inkomhal van Gasthuisberg en moesten we even aanschuiven om ons te laten inschrijven. Eigenlijk is het ongelooflijk om te zien hoeveel volk hier passeert op korte tijd. Even later kwamen we aan op de afdeling. Op het einde van de gang zaten Moeke en Vokke al te wachten in de zeteltjes. Ik had afgesproken dat zij me kwamen aflossen zodat ik in de namiddag kon gaan werken. We mochten ons installeren op kamer 10. Zo gauw we de valiezen hadden neergezet verdween Nic naar de speelzaal (de Bonte Specht). Toen ik alles had geïnstalleerd in de kamer ging ik even een kijkje nemen in de speelzaal. Samen met Tuur was Nic de aankondigingen van zijn eetfestijn aan het maken zodat die in de gang konden worden opgehangen. Even later kwamen ze zijn porth-a-cath aanprikken. Hij werd ook gewogen en gemeten. De chemo was besteld in de apotheek maar daar zouden we nog wat op moeten wachten. Ik vertrok naar Tongeren rond 10u30 zodat ik straks een beetje op tijd zou kunnen terugkomen.

Nicolas hield zich de hele dag goed bezig. De man van de muziektherapie kwam hem halen om zich wat te ontspannen in het muzieklokaal. In de namiddag kreeg hij een uurtje les van meester Kristof. De rest van de tijd bracht hij al knutselend door in de speelzaal. Ook de dokters waren gepasseerd. Nic’s bloedresultaten waren vrij goed zodat er niets moest bijgegeven worden. Alvorens de chemo gestart werd moest hij wel eerst een extra spoeling krijgen omdat de zuurtegraad van zijn urine te laag was. (Dat hoorde hij natuurlijk niet zo graag want zoveel te later de chemo vandaag startte zoveel te later zal hij donderdag naar huis kunnen vertrekken.)

Ik vertrok in Tongeren rond 17u30 en reed nog eerst even naar huis. Daar zag ik Steph en Michael die alle twee nog aan het studeren waren. De examens waren vrij goed geweest. Beiden vonden ze stukken niet zo moeilijk en anderen dan weer wel. Globaal zou het voor alle twee toch nog vrij goed geweest zijn. We zullen zien. Ik nam nog vlug enkele zaken mee die ik ’s morgens vergeten was en haastte me alweer richting Leuven. Ook nu viel het verkeer mee. Ik had meer moeite met mijn vermoeidheid en was blij toen ik rond 19u de parking van Gasthuisberg opreed.

Toen ik op de kamer toekwam sliep Nic. Hij zag er maar bleekjes uit. Vokke en Moeke vertelden dat hij rond 16u30 was teruggekomen van de speelzaal en in zijn bed wat gespeeld had op de PSP. Om 17u viel hij al in slaap. Overdag had hij een broodje gegeten met hesp en kaas. ’s Avonds had hij nog niet gegeten. Moeke en Vokke vertrokken om 19u15. Rond 19u45 werd onze Nic wakker. Zoals verwacht voelde hij zich niet zo goed en bleef hij stilletjes liggen in zijn bed. Ik deed zijn pyjama aan en dekte hem terug toe. Even later moest hij overgeven. Gelukkig voelde hij zich daarna iets beter. Hij dronk een slokje cola maar wilde verder niets eten. Hij keek naar Familie en Beauty and the Nerds. Tijdens Aspe ging het weer even minder goed. Hij moest weer overgeven. Toen ik even later belde en vroeg aan de verpleegster om eventueel iets bij te krijgen tegen de misselijkheid werd dat onmiddellijk gegeven. Na Aspe zijn we alle twee in slaap gevallen.

Nic moest nog enkele malen opstaan om te plassen. Om 2u klaagde hij ook van hevige pijn in zijn benen. Na een pijnstiller die in het infuus werd ingespoten (want omdat hij morgen weer in slaap moet worden gedaan mag hij na middernacht niets meer eten of drinken) viel hij rustig in slaap.

31-03-2009, 20:19 Geschreven door Marleen  

Het was een kortere nacht dan anders. Deze keer niet omdat we te laat waren gaan slapen, maar omdat we de klok een uur verder moesten zetten omwille van het zomeruur. Toch was Marleen al om 7u wakker om Michael op te roepen. Een half uurtje later kwam onze gastslaper, Karen, ook naar beneden, gevolgd door Nicolas om 8u. Stephanie was om 8u30 op en ik werd door Marleen opgeroepen om 9u, want Michael zijn voetbalmatch begon om 9u30. Stephanie bleef zoals gewoonlijk thuis. Deze keer had ze nog een tijdje gezelschap, want Karen was er ook nog. Zij zou in de loop van de ochtend opgehaald worden.

We kwamen weer maar eens iets te laat aan op Torpedo, maar de stand was nog 0-0. Ze moesten tegen Patro Eisden spelen, een ploeg die net voor hen stond in de rangschikking. Het werd geen topmatch. Er stond een koude wind, het regende regelmatig, het veld was een modderpoel en de voetbal was maar middelmatig. Torpedo had de beste kansen, maar maakte maar 1 doelpunt. Michael had niet veel te doen maar kreeg toch een goal binnen, zodat de eindstand 1-1 was. Omdat we helemaal verkleumd waren zijn we dadelijk na het laatste fluitsignaal naar huis gekomen.

Stephanie was, nadat Karen weg was, toch terug begonnen met studeren. Tenminste, toen wij thuiskwamen zat ze toch achter haar boeken. Ik begon met het opschuren van de kast in de berging, zodat ze verfklaar zou zijn voor Tom & Tom. Nicolas besloot om Marleen te helpen bij het klaarmaken van het middageten. Vandaag was dat croque monsieur. Michael was intussen ook al thuisgebracht door de ouders van Jonas (ploegmaat + buren), zodat we allemaal samen aan tafel konden gaan.

Na het middageten moest ik nog even aan de kast schuren en hierbij kreeg ik hulp van Stephanie en Nicolas! Toen het werk klaar was hebben we de sportnetten er maar meteen ingezet. (Tom zal ze er wel weer uitnemen, als hij met zijn ververij begint.) Daarna moest iedereen meehelpen om het huis terug een beetje op orde te krijgen. Om 14u verwachtten we immers bezoek. Ik had Luc (mederotariër bij Juniperus) en zijn vrouw Lieve gevraagd om even langs te komen. Luc heeft een kunstgalerie en is zo vriendelijk om ons te helpen in onze zoektocht naar een mooi werk voor in de living. Gelukkig belde Luc dat het een uurtje later ging worden, zodat we genoeg tijd kregen om effectief op te ruimen. Zelfs Nicolas hielp mee. Hij kwam ons na een tijdje zeggen dat hij zijn kamer helemaal opgeruimd had.

Om 15u belden Luc en Lieve aan. We dronken eerst iets, waarna Luc ons een fotoboek liet zien, om uit te maken naar waar onze voorkeur uitging. De 3 kinderen schoven dicht bij Marleen en mij, zodat ze mee naar de foto’s konden zien en mee konden oordelen over mooi of minder mooi. Na een tijdje wist Luc wel min of meer in welke richting hij moest gaan zoeken. Nu moeten we alleen nog een datum afspreken om bij hem naar een aantal geselecteerde werken te gaan zien… Maar dat was niet zo eenvoudig door de examens, het aanstaande paasverlof en de opnamedagen van Nicolas. We spraken af om via email een datum te zoeken.

Terwijl we, na een stukje taart en een tasje koffie, nog wat aan het praten waren, kwam Carla aan. Ze kwam deze keer niet alleen Nicolas, maar ook Marleen behandelen. Die heeft immers al een tijdje veel last van nekpijnen. Carla had haar jongste zoon Joris bij en die ging bijna onmiddellijk met Nicolas naar buiten om te voetballen. Luc en Lieve vertrokken even later.

Carla begon aan haar therapeutische massage bij Marleen. Ik maakte ondertussen het blogverslag van zaterdag. Michael en Stephanie probeerden nog een beetje te studeren. De 2 voetballers hielden het niet zo lang uit. Na een klein half uurtje kwamen ze al terug naar binnen. Toen kreeg ook Nicolas een volledige massage. Even later vertrokken Carla en Joris weer.

Intussen was het al avond geworden, al had je niet die indruk omdat er nog veel daglicht was door het zomeruur. Dus werd er onderhandeld over het avondeten. Zowel Marleen als ik hadden niet veel zin om te koken, dus werd het kebab en pizza. We keken na het eten nog naar “Mercator” en “Flikken”, maar daarna gingen we allemaal naar boven. Op tijd ons bed in voor alweer een zware week. Nicolas zal morgen weer voor 4 dagen opgenomen worden voor een nieuwe chemokuur in Gasthuisberg…

30-03-2009, 14:55 Geschreven door Guy  

Heerlijk! Het was weer weekend. Zowel voor Marleen, als voor mij was het hard nodig. De voorbije weken zijn toch wel zwaarder geweest dan we vermoed hadden. Er was niet alleen de ziekte van onze Nic, maar ook de verfwerken in huis, de drukte op het werk en nu ook de examens… We gingen proberen om de batterijen terug wat op te laden nu. Daarom hadden we zowel op zaterdag als op zondag niets extra gepland, buiten de gewone sportactiviteiten van de kinderen.

Marleen was ’s morgens nog maar eens naar de bakker gegaan om voor iedereen ontbijtkoeken te gaan halen. Ik was in de berging een kast in elkaar aan het steken om alle sportnetten ordelijk te kunnen opbergen. Michael vertrok kort na het ontbijt naar Audry voor zijn bijles wiskunde. Stephanie zat in de zetel naar TV te kijken, want studeren zat er –zo vlak voor de wedstrijd- niet echt in. Nicolas zijn ploeg moest in Luik spelen, maar het was zo’n slecht weer en de accommodatie in Luik is niet echt top, dat we besloten hadden om niet te gaan kijken. Nic kwam wel even bij mij zien, maar hij kon niet echt veel doen. Dus bleef hij een beetje verweesd achter. Daar kwam pas verandering in toen nonkel Jan en Gylian ineens binnenkwamen. Nonkel Jan dronk een tasje koffie samen met Marleen en de 2 kinderen gingen samen op de Playstation spelen. Toen nonkel Jan even later vertrok om zijn winkel open te doen, bleef Gylian verder spelen met Nicolas.

Zoals steeds in het weekend, werd er ’s middags alleen maar een tas soep en een pistolet gegeten. Om 12u30 vertrok Marleen met Nicolas en Gylian naar Torpedo om naar de match van zijn vroegere ploeg (toen hij nog bij Torpedo speelde) te gaan zien. Tussendoor ging Marleen nog vlug Michael uithalen van de bijles en heeft ze hem thuis terug afgezet. Daarna reed ze terug naar Torpedo, waar ze de kinderen even achter gelaten had. Ze konden de match echter niet uitzien, want Marleen moest weer op tijd terug zijn om samen met ons naar Bilzen te rijden voor de turnwedstrijd van Stephanie.

Stephanie was intussen onder hoogspanning gekomen. Ik moest van haar stoppen met mijn werkzaamheden, ik mocht bijna niets eten, ik moest mij onmiddellijk wassen en omkleden enz. … Ze zat ook al om 13u45 in de auto klaar om te vetrekken naar haar wedstrijd. Pas na enig aandringen was ze bereid om te wachten tot 13u55, het uur waarop ze met Marleen afgesproken had om te vertrekken. Wij zaten dus al in de wagen met de neus in de goede richting en de poort al open, toen Marleen uiteindelijk – stipt om 13u55- de oprit binnen reed.

De turnwedstrijd van Stephanie was super! Ze had een begenadigde dag. Ze begon aan de brug waar ze haar reuzendraai maar met nipt lukte. Maar daarna ging alles prima. Ze viel niet 1 keer op de vier toestellen! Uiteindelijk haalde ze de zilveren medaille voor het Limburgs kampioenschap en werd ze 5^e in de totaalstand. Tante Ann en Karen waren ook komen zien en genoten dus mee van dit goede resultaat. Na de wedstrijd wou Karen graag bij haar grote nicht blijven. Omdat Stephanie toch niet meer ging studeren en omdat tante Ann en nonkel Peter nog op stap moesten, werd er beslist dat ze met ons meeging en ook bij ons bleef slapen.

Thuis waren Nicolas en Gylian bij moeke en Vokke achtergebleven. Ze hebben samen een cake gebakken en ze kregen bezoek van Christophe met zijn papa en mama. Natuurlijk gingen de jongens buiten voetballen, terwijl de volwassenen binnen bleven. Na een uurtje moest Christophe weer verder en bleven Nic en Gylian nog even alleen buiten, maar even later kwamen ze toch ook naar binnen. Ze douchten zich en daarna hebben ze afwisselend naar de koers op TV gekeken en gespeeld op de Playstation tot 17u30. Er was afgesproken dat Vokke Gylian op dat uur naar bompa zou brengen.

Om 18u15 was iedereen terug thuis en werd Steph gefeliciteerd met haar goede turnwedstrijd. Moeke en Vokke vertrokken even later naar huis, want Vokke voelde zich niet zo goed. Er werd een kort familieoverleg gehouden over wat er als avondeten moest gemaakt of gehaald worden. De spaghetti heeft het gehaald. Dus heeft Marleen deze maar klaar gemaakt.

Iets na 20u kwamen Roger, Annick, Zoë en Yentl nog eens op bezoek. We hebben gezellig samen aan tafel gezeten en een glaasje rode wijn gedronken, terwijl de kinderen boven aan het spelen waren. Met een half oog keken de mannen ook naar de eerste helft van de wedstrijd van de Belgen tegen Bosnië. Tijdens de helft ging het bezoek naar huis. Wij hebben ons daarna in de zetel geïnstalleerd en hebben de wedstrijd uitgekeken. Het eindigde op een fiasco voor de Belgen (2-4)!

Na de match is iedereen naar boven gegaan om te gaan slapen. Ik heb nog even gewerkt aan de kast en ben daarna ook gaan slapen. Natuurlijk lag Nikkel weer op mijn plaats in bed, zodat ik die eerst naar zijn kamer heb moeten dragen voordat ik zelf in bed kon kruipen.

29-03-2009, 20:34 Geschreven door Guy  

Toen ik vanmorgen wakker werd rond 6u30 was ik blij dat het vrijdag was. Ik denk dat de meesten onder ons dat gevoel wel kennen. Nog één dagje werken en dan is het weer weekend. Niet dat de weekenden zo veel rustiger zijn, maar toch.

Michael en Steph vertrokken om 8u naar school voor hun laatste examendag van deze week. Nicolas stond op rond 7u30. Hij at een toastje en dronk een glas fruitsap en ging zich dan aankleden. Hij probeerde weer verbinding te krijgen met de school om via bednet les te volgen. Ook vandaag wou het blijkbaar niet lukken. Omdat de mensen van bednet al waren verwittigd, konden we niet veel meer doen. Ik vertrok om 8u30 naar Tongeren. Guy moest met zijn auto om 9u in de garage zijn zodat Nic even alleen moest blijven. Hij vond dat niet zo erg en speelde wat op de Playstation.

Nicolas had gisteren met Guy afgesproken dat hij vandaag een nieuw spelletje voor de Playstation mocht gaan kopen met een cadeaubon. Omdat hij graag had dat Michael meeging om te kiezen wachtten Marijse en Nic tot even na tien. Michael had vandaag alleen examen van Frans gehad en was dus al kort na tien uur thuis.

Toen ze een half uurtje later terug thuiskwamen zijn Michael en Nicolas onmiddellijk naar boven gegaan om hun nieuwe spelletjes uit te proberen. Om 11u30 kwam Dimi binnen voor Nic’s conditietraining. Omdat het weer behoorlijk was zijn ze naar buiten gegaan. Er werd wat gevoetbald, baseball gespeeld en geworpen. Ook moest Nic zijn gebruikelijke toertjes lopen rond de vijver. Na een uurtje kwamen ze terug binnen en was het tijd om wat te eten, want even later moest Dimi weer vertrekken naar school.

Rond 2u kwam Steph binnen. Net zoals de voorbije dagen was ze na haar examen rechtstreeks naar de turnzaal gefietst om daar voor de laatste keer voor de wedstrijd van morgen te trainen. De training was vrij goed verlopen. Ook de examens waren meegevallen. WW (wetenschappelijk werk) ging wel goed, maar geschiedenis was (zoals gewoonlijk) moeilijk geweest. Omdat ze morgen namiddag wedstrijd had en ze wist dat er die dag niet veel ging gestudeerd worden, wou ze vandaag al een deel van wiskunde studeren. Ook Michael wou vandaag al iets doen voor zijn examen wiskunde, want hij moest morgen naar Audry om de stof van wiskunde even te overlopen. Nicolas moest zich dus zelf zien bezig te houden. Hij was dan ook blij toen tante Ann, Mathias en Karen rond 16u30 binnenkwamen. Ze speelden samen Cluedo. Rond 17u kwamen ook Moeke en Vokke binnen. Ik had hen gevraagd om vanavond Marijse af te lossen, omdat ik wist dat ik niet vroeg zou kunnen vertrekken op mijn werk. ‘s Avonds werden we verwacht op een verjaardagsfeestje en hadden we dus ook een babysit nodig.

Guy en ik kwamen ongeveer gelijktijdig thuis rond 19u30. Michael was al vertrokken naar de training. Steph en Nic keken wat naar TV.

Toen Michael om 20u30 thuiskwam hebben we allemaal samen gegeten. Marijse had een lekkere wokschotel met rijst klaargemaakt. Na het eten vertrokken Guy en ik naar het verjaardagsfeestje en keken de kinderen verder naar een film op TV. Het verjaardagsfeestje was echt gezellig. Bij een lekker glas Cava hebben we gezellig gepraat. (Serieus maar ook onnozel, ja hoe kan dat ook anders met bepaalde personen in de compagnie!!) We hebben ons goed geamuseerd, maar rond 24u was mijn kaarsje volledig uit. De stress van vele weken en maanden begint ook fysisch door te wegen. Gelukkig was Guy direct akkoord om naar huis te gaan. Toen we thuiskwamen rond 00u45 lagen de kinderen zalig te slapen in hun bed. Moeke en Vokke vertrokken ook direct naar huis. Guy en ik kropen snel ons bed in. Morgen zou ook weer een drukke dag worden, met dan vooral de wedstrijd van Steph in de namiddag, die met de nodige stress voor mij zou gepaard gaan.

29-03-2009, 15:26 Geschreven door Marleen  

Deze ochtend verliep zoals vele anderen: ik stond op rond 6u30, wekte Michael om 6u45 en Steph om 7u en even later kwam Nic spontaan naar beneden. Dat is toch één eigenschap die onze jongste van mij heeft: niet echt kunnen uitslapen (of dat een goede of slechte eigenschap is laat ik in het midden).

Michael en Steph vertrokken rond 8u naar school. Michael had vandaag examen Engels en Godsdienst. Steph had moeten studeren voor Frans en Biologie. Na een boterham en een glas fruitsap kreeg ik Nicolas zo ver om zich te gaan klaarmaken. De PC werd aangezet maar vanuit de klas kregen we geen reactie. Toen ik even later rond 9u vertrok richting Tongeren was er nog altijd geen verbinding. Blijkbaar is het de rest van de dag ook niet gelukt. Nic vertelde dat ook Juf Tilly de vorige dag problemen had ondervonden met de PC in de klas. Bednet werd verwittigd en zij zouden er naar kijken. Nic was niet echt kwaad dat hij geen les kon volgen. Hij besloot dan maar op zijn kamer wat op de Playstation te spelen. Dat wisselde hij af met spelletjes op de PSP.

Rond de middag kwam Michael thuis uit school. Zijn examen Engels was moeilijk geweest, dat van Godsdienst niet (?). Net als gisteren was Steph rechtstreeks naar de turnzaal gefietst. Ik belde haar even op en hoorde dat de examens goed waren geweest. (Wat dat in het echt betekent moeten we nog afwachten. Ik vind dat die combinatie van trainen voor een turnwedstrijd en studeren voor examens verbazend goed lukt. Hopelijk zeg ik dat ook nog volgende vrijdag als we de rapporten gaan afhalen!) Michael, Nic, Vokke en Marijse aten samen soep met boterhammen. Nicolas had ontzettend zin om buiten te gaan voetballen maar het regende wat. Toch besloten de jongens even later om zich goed aan te kleden en buiten te gaan voetballen. Dat deden ze tot 13u45. Toen was het voor Michael weer tijd om te gaan studeren. Nicolas ging zich wassen, kleedde zich aan en speelde nog wat op de PSP. Rond 16u dronk hij nog een tas soep.

Net zoals gisteren had ook Nicolas vandaag wat moeilijkere momenten. Volgende maandag (opname voor 4 dagen in Gasthuisberg) komt korter bij en hij heeft het daar moeilijk mee. De zin ‘ik wil niet meer naar Leuven gaan’ hoorden we verschillende keren. Hij zoekt dan allerlei dingen om bezig te blijven, zodat hij er niet te veel aan kan denken. Zo begon hij Marijse te helpen met het eten. Er moest ajuin geschild worden en dat deed hij (zoals hij dat gewoonlijk doet) met een zwembrilletje op zodat zijn oogjes niet te fel tranen. Ook de aardappeltjes werden door hem gebakken.

Om 16u30 was het tijd om naar het Virga Jesse Ziekenhuis te gaan voor zijn laserbehandeling. Dat ging zoals gewoonlijk erg vlot. Toen ze een half uurtje later weer thuis waren is Vokke naar huis gereden.

Steph en Michael waren de hele namiddag bezig met studeren zodat Nic zich zelf wat moest bezighouden. Hij keek even TV en speelde en chatte wat op de computer.

Rond 17u45 kwam ik thuis. Ik hielp Michael en Steph even met hun studies. Alle twee hadden ze enkele kleine vraagjes van Frans (Michael) en Wetenschappelijk Werk (Steph). Frans was niet echt een probleem, maar ik moet eerlijk zeggen dat stroomsterkte en spanning niet echt mijn ding zijn. Ik was dan ook blij toen Guy even later binnenkwam en hij dat hoofdstuk van mij kon overnemen. Ik ging me gauw klaarmaken om de laatste keer van dit winterseizoen op donderdag te gaan tennissen. Guy en de kinderen aten samen gebakken aardappeltjes, gestoofde groentenmix en ribbetjes of biefstuk. Daarna gingen Michael en Steph nog even naar boven om te herhalen. Nic en Guy keken samen wat TV.

Toen ik thuiskwam rond 21u30 lag iedereen gezellig naar TV te kijken. Na ‘Mijn Restaurant’ was het tijd om naar boven te gaan. Michael en Steph doken hun bed in met nog enkele papieren. Nic ging zijn tanden poetsen en kroop toen nog even bij Guy en mij in bed om naar All Saints te kijken. Even later was het tijd voor zijn mondspoeling en kroop hij in zijn eigen bedje.

27-03-2009, 21:25 Geschreven door Marleen  

Ik schrok wakker rond 5u. Nicolas lag ook wat onrustig te woelen naast mij maar hij bleek toch nog te slapen. Ik geraakte moeilijk terug in slaap en begon over allerlei zaken na te denken. Dat was natuurlijk ook niet bevorderlijk om terug in te slapen. Rond 6u30 besloot ik om maar op te staan, om door mijn gedraai Nic niet wakker te maken. Blijkbaar sliep Nicolas toch ook niet meer zo vast, want rond 7u stond hij samen met Michael en Steph op. Michael installeerde zich bij mij in de keuken om nog wat Latijn na te kijken. Nicolas en Steph nestelden zich in de zetel en keken wat TV terwijl ze een boterham aten. Het was echt slecht weer zodat Michael besloot om samen met zijn vrienden (Arnoud en Jonas) met de auto naar school te gaan. Steph trotseerde zoals gewoonlijk de regen en wind en vertrok met de fiets. Zo bleef Nicolas weer alleen achter. Vandaag kon hij geen les volgen via Bednet omdat de school een halve dag vrij had. Ik vertrok rond 8u45 naar het werk. Guy bleef nog even thuis en vertrok rond 9u voor een vervelende dag vol vergaderingen.

Toen Marijse rond 10u toekwam trof ze Nic in een minder goede bui aan. Hij verveelde zich en wist niet goed wat hij moest doen. Het was slecht weer en hij kon niet naar buiten. Hij belde me op mijn werk rond 10u30 met de vraag of hij naar Christophe mocht bellen om te vragen of die kon komen spelen. Van mij mocht het. Even later belde Marijse me op om te zeggen dat Christophe wel mocht van zijn mama, maar dat hij nogal verkouden was en het waarschijnlijk niet zo’n goed idee was. Ik was daar volledig mee akkoord. Het is wel zo dat Nic op dit moment er goed uitziet en dat zijn afweer vrij goed is, maar we moeten het natuurlijk niet gaan zoeken. Dat was natuurlijk weer geen goed nieuws. Dus Nicolas zijn humeur werd er niet bepaald beter op.

Even later stelde Vokke voor om Ruben (neefje van Nic) te gaan halen. Die gaat immers op dezelfde school als Nicolas en die had dus vandaag ook vrij. Vokke ging Ruben halen rond 12u en vanaf toen ging het met zijn humeur de goede kant uit. Omdat het buiten zo slecht weer was gingen ze boven op Nic’s kamer spelen.

Rond de middag kwam Michael thuis van school. Hij had gemengde gevoelens bij zijn examen van Latijn. Zijn ‘gewoon examen’, voor de speeltijd ging wel goed. De ongeziene vertaling na de speeltijd vond hij verschrikkelijk moeilijk. (Blijkbaar was hij niet de enige, want Tine, een turnvriendin van Steph, die in hetzelfde jaar zit als Michael had net dezelfde opmerking gemaakt.) Hij at samen met Vokke en de jongens en begon kort daarna voor zijn volgende examens te studeren. Steph was onmiddellijk na school naar de turnzaal vertrokken. Ik probeerde haar daar te bereiken, maar kreeg haar niet vast. (Waarschijnlijk was ze al druk aan het trainen).

Marijse ging Moeke halen rond 13u30. Moeke had aan Nicolas beloofd om vandaag weer wafels te bakken en dat gebeurde dan ook. Nicolas en Ruben kwamen ook wat helpen. (Het is me niet volledig duidelijk of dat helpen sloeg op het bakken of op het opeten.)

Steph kwam thuis rond 14u30. Ze at gauw wat en begon ook te studeren. Haar training was vrij goed geweest en … oh ja, dat was ze vergeten, haar examens waren ook wel goed gegaan.

Ruben werd afgehaald rond 16u30. Omdat Moeke en Vokke schrik hadden dat Nic weer ging beginnen zeuren, begonnen ze wat met hem te kaarten. Toen ik rond 17u30 thuiskwam zaten die drie nog altijd te kaarten aan tafel. Guy was ondertussen ook thuisgekomen, maar die was grieperig en was wat gaan rusten. Omdat we rond 19u30 verwacht werden op STVV ging ik me gauw klaarmaken en spoorde ook Nicolas aan om zich goed warm aan te kleden. Een vriend van Guy die ook in het bestuur zit bij STVV had voor kaarten gezorgd en had er ook voor gezorgd dat twee gemeenschappelijke vrienden (Roger en Dimi) meekonden.

Rond 19u vertrokken we richting Sint Truiden nadat we eerst Roger en Dimi waren gaan uithalen. We kwamen goed op tijd toe op Staaien. Omdat niemand van ons al iets had gegeten besloten we eerst een frietje te gaan eten. Op weg naar de frituur kwamen we de jongens van de U12 tegen die Nic allemaal enthousiast begroetten. Aan de frituur verzamelden ondertussen ook Nic’s vrienden van de U11 en trainer Nathan.

Even later was het tijd om onze plaatsen te gaan zoeken. We zaten op onze vertrouwde plaatsjes voor de hoofdtribune, waar we normaal ook zitten als de jongens moeten oplopen. Nic genoot ondanks de koude van de wedstrijd. Tijdens de helft was hij best tevreden met de prestatie van STVV, maar vond hij het alleen spijtig dat ze niet gescoord hadden. Na de wedstrijd was de stemming iets minder, want zoals iedereen waarschijnlijk al weet waren STVV en Lierse in de tweede helft elkaar waard en kreeg STVV 5 minuten voor het einde van de wedstrijd een goal binnen. Eindstand O-1!! Wat een ontgoocheling. Ook Nic vond het niet zo leuk. Toen Guy vroeg om hij nog zin had om op zoek te gaan naar Poll Peeters om eventueel een bezoekje te brengen aan het spelershome zei hij eerst dat hij moe was en liever naar huis ging. Guy overtuigde hem toch om even te gaan kijken. We wisten niet goed wat we moesten doen, want eigenlijk waren er geen concrete afspraken gemaakt. Omdat het toch al later werd en Nicolas toch echt wel koud kreeg en ook moe werd, besloten we maar naar huis te gaan.

We kwamen thuis rond 11u. Michael en Stephanie lagen al in bed. Ze hadden volgens Moeke en Vokke, die waren komen babysitten, nog flink geleerd en daarna wat TV gekeken. Michael had samen met Vokke op Exquis naar de wedstrijd gekeken. Ook zij waren wat ontgoocheld. Moeke en Vokke vertrokken naar huis. Wijzelf gingen gauw naar boven. Nicolas kroop nog even bij mij in bed nadat hij zijn tanden gepoetst had. Plots zei hij dat hij het spijtig vond dat de dagen zo snel voorbij gingen. Ik kon niet goed volgen, want persoonlijk was ik blij dat de tijd snel voorbij ging. (Ik hoop dat we snel een aantal maanden en jaren verder zijn en we wat meer zekerheid hebben over de toestand van Nicolas...) Hij zag het even anders: hij vond dat de dagen thuis veel te snel omvlogen en de minuten in het ziekenhuis maar heel traag voorbij kropen. Hij was dus alweer aan het vooruit denken en begon al te treuren bij het idee dat hij maandag weer moest worden opgenomen. Even later kwam Guy, heel moe en snipverkouden de kamer binnen en vroeg vriendelijk aan Nicolas of hij nu vanavond opnieuw in zijn eigen bed mocht slapen. Na een dikke knuffel is Nic naar zijn eigen bedje gegaan en rustig in slaap gevallen.

26-03-2009, 22:39 Geschreven door Marleen  

Vanmorgen verliep alles gelijk gewoonlijk. Michael en Steph vertrokken rond 8u naar school voor hun laatste lesdag. Morgen zouden de examens beginnen en daardoor zouden ze deze middag al thuis zijn om te studeren. Nicolas stond op rond 7u45. Hij at een toastje en speelde wat op zijn PSP. Om 8u30 kwam ik hem roepen omdat het hoog tijd was om zich klaar te maken voor de les. Ik hielp hem aankleden en ondertussen maakte hij de verbinding met de klas. Even later zat hij aan zijn bureau de les van juf Griet te volgen. Ik ging naar beneden om nog wat op te ruimen. Toen ik een half uurtje later even ging kijken of alles lukte was hij een rekentoets aan het maken.

Rond 8u45 vertrok ook Guy. Marijse ging rond 10u komen en ik liet Nicolas niet graag alleen dus begon ik beneden wat te werken aan de microscoop. Toen Marijse was aangekomen ben ik vertrokken richting Tongeren. Even later nam Nicolas even pauze (het was speeltijd op school) en hij kwam beneden een tas soep vragen. Daarna ging hij weer trouw aan zijn computer zitten. Vandaag kwam hij er niet meer onder uit: hij moest zijn voordrachtje van Frans geven. Blijkbaar is het toch goed gegaan want hij heeft van Juf Griet een 10 gekregen.

Om 12u was de les gedaan. Even later kwamen ook Michael en Steph thuis. Vokke was ondertussen ook binnengekomen. Ter gelegenheid van het begin van de examens had Marijse getracteerd met belegde broodjes die ze samen opaten. Rond 12u30 kwam Dimi toe. Omdat Juf Tilly om 13u30 ging langskomen voor de les begon Dimi maar dadelijk aan zijn ‘training’. Omdat het droog was en nog redelijk goed weer wou hij naar buiten. Op de oprit werd ons geïmproviseerd tennisnet opgehangen en hebben Nicolas en Dimi getennist. Nic vond het super!! Blijkbaar deed ook Mazzel af en toe mee want dan weer zorgde voor een extra moeilijkheidsgraad en veel plezier.

Zoals afgesproken kwam Juf Tilly rond 13u30 en volgde Nicolas les tot 15u. Vandaag werd vooral taal geoefend en werden meerdere spellingsoefeningen gedaan. Toen Juf Tilly vertrokken was hield Nic zich wat bezig met het spelen op de Playstation en het kijken naar TV. De twee oudsten waren aan het studeren en die moest hij dus met rust laten.

Ik had op het werk vrij goed kunnen doorwerken. Na mijn wekelijkse vergadering vertrok ik dan ook rond 17u30 naar huis. Als de kinderen examens hebben probeer ik altijd extra vroeg thuis te zijn. (Eerlijk gezegd denk ik dat het meer voor mijn eigen gemoedsrust is). Overdag had ik even gemaild met trainer Nathan in verband met de wedstrijd STVV-Lierse van morgen waar wij ook op uitgenodigd waren. Hij maakte er ons op attent dat er een fout geslopen was in het verslag van zondag. De U11 van STVV had zaterdag niet met 5-3 maar met 6-3 gewonnen van Tienen. Sorry  jongens!!

Toen ik thuis kwam was Michael nog ijverig aan het studeren op zijn kamer. Nicolas was aan het spelen op zijn PSP. Guy kwam rond 19u thuis. Hij kwam zich maar even opfrissen want hij werd even later verwacht op een vergadering van de Rotary.

Ik at samen met de kinderen rond 20u. Marijse had lekkere vogelnestjes met tomatensaus en aardappelpuree gemaakt. Nadat ze zich nog wat ontspannen hadden gingen Michael en Steph terug aan de slag. Stephanie moest alleen nog maar wat herhalen. Michael had nog enkele teksten van Latijn te studeren. Nicolas keek naar ‘Mijn Restaurant’ op TV. Even later kwam ook Steph meekijken. Tegen 22u  besloot ook Michael om te stoppen.  Iedereen was moe en we besloten dan ook maar om te gaan slapen.

Nicolas kwam na het tanden poetsen nog even TV kijken op mijn kamer. We waren alle twee echter zo moe dat we kort daarna in slaap gevallen zijn. Toen Guy terug kwam van de vergadering (weet niet hoe laat het was) vond hij dan ook weer een slapende Nicolas op zijn plaats. Ik denk dat hij zelf te moe was om nog aan een grote verhuis te beginnen en hij besloot dan maar om Nicolas te laten liggen en zelf in Nic zijn bed te gaan liggen.

26-03-2009, 08:29 Geschreven door Marleen