Net zoals overal is het hier ook carnaval. Om 14u verzamelden alle kindjes van de Kindergarten en de lagere school op de speelplaats. Onder begeleiding van de Staretschwiler drumband "Holzberewöörm" (Staretschwil = gehucht van Oberrohrdorf), trok de menigte door de straten van Remetschwil. Zelfs een aantal mama's waren verkleed. Niet zo mijn ding moet ik zeggen, gaan kijken is al meer dan genoeg. Opgezette feestvreugde is niet aan mij besteed. Eerlijk gezegd, Albert vindt er ook maar niks aan en Astrid vindt het niet erg dat ze nu niet kan meedoen. Skiën is véél leuker! Albert was verkleed in een meisje en had daarbij een volledige outfit van Astrid aangetrokken, inclusief haar hippe laarsjes. Schmink en zelfs knalrode nagellak mochten daarbij niet ontbreken. De oude "pelsen frak" van tante Ingrid kwam goed van pas! Sophie wou een heks zijn. Een heks zonder hoed want die lag in Ernen. Gelukkig vond ze het helemaal niet erg. Meer nog, schmink maakt alles goed. Na de stoet was er carnavalbal in de turnzaal. Ik ging deze keer niet mee. Isabel had me uitgenodigd voor een kopje koffie. Rond 16u30 was iedereen weer thuis. De confetti in de badkamer was wel de max! Vooral Albert is met tonnen naar huis gekomen. Tot zelfs in de kousenbroek had de confetti zich kunnen verstoppen.
We hadden op voorhand bij de leraar nagevraagd of we Astrid zelf konden brengen. Dat was geen enkel probleem. Zo konden we alsnog naar de chalet en moets Astrid niet met de (verschrikkelijke) reisbus mee. In de loop van de voormiddag hadden de kids nog hun huiswerk gemaakt en hebben Sophie en Albert nog buiten met de slee gespeeld. Tegen 15u zijn we dan vertrokken richting Bettmeralp, meer bepaald de grote kabelbaan. Na een kort telefoontje met de juf, wisten we dat ze pas tegen 15u45 zouden aankomen. Dat gaf ons de gelegenheid om nog ergens een "pintje" te gaan drinken. Als we de bus zagen voorbij riijden, zijn we ook vertrokken. De spullen werden in de gitterbox overgeladen, nog snel een kusje en hup... Astrid was weg. Weg voor een ganse week skiplezier met de klasgenootjes. Weg, wij ook... maar dan naar Remetschwil. Wat was het rustig op de achterbank. Niet dat Astrid de aanstoker of lawaaimaker is. Het feit dat de middelste plaats vrij bleef, deed het hem!
Erik was op tijd thuis van het werk dus konden we vrijdag nog naar Ernen rijden. In Ernen zelf ligt er nog zowat 10cm sneeuw maar het vriest niet meer. 's Morgens vertrokken we met veel goesting naar Kühboden om een dagje te skiën. De zon was van de partij. Deze keer zijn we helemaal tot in Bettmeralp geskied, verder dan alle andere keren. Astrid is vanaf morgen immers ook voor een weekje op skiklassen hier. Dan kent ze haar weg al! Helaas is het tegen de middag beginnen overtrekken maar dat hield ons niet tegen om verder te skiën. Het is gelukkig droog gebleven. Het was opvallend rustig, enkel de Hollanders hadden blijkbaar vakantie. Dat was duidelijk te zien aan de parking! In de chalet nog eens tijd gemaakt voor een hete sauna. Zelfs de kids hebben een potje mee gezweet! Vooral Sophie kan goed tegen de (vochtige) warmte... Rond 21u is het volop beginnen sneeuwen. De straten bleven sneeuwvrij. Toch gezellig als het buiten sneeuwt terwijl binnen het haardvuur knettert...
We moeten de loketbediende van het politiebureau in Niederrohrdorf wel degelijk geloven. Toen ik vanmiddag thuiskwam, stak er een brief in de bus van de stad Baden met de melding "Ihr Fahrrad wurde gefunden". Ik heb meteen contact opgenomen om een afspraak te maken en de fiets af te halen. Dat kon nog dezelfde dag. Ik nam de bus tot in Dättwil waar ik me moest aanmelden bij de brandweer (groot lokaal met 9 poorten/brandweerwagens). Degene die Astrid's fiets effe geleend had, had blijkbaar grote honger want de fiets werd teruggevonden bij McDonald's in Dättwil! Ik tekende voor ontvangst en kon met de fiets weer naar Remetschwil trappen! Da's nog eens goed nieuws hé!!
Toen ik maandag thuiskwam van het werk, viel het op dat Astrid haar fiets niet op de vertrouwde plek stond. Na een zoekactie in het dorp en in de buurt eens nagevraagd te hebben, kwamen we tot het besluit dat Astrid haar fiets (nieuw sinds 09/2009) gestolen werd. Dan maar aangifte gaan doen in het dichtsbijzijnde politiekantoor, in Niederrohrdorf. Daar werd ons gezegd dat de fietsen in 90% van de gevallen worden teruggevonden. Ze worden meestal gebruikt om snel ergens naartoe te rijden en worden dan "gedumpt". Van goede moed geven, gesproken!
Elke fiets moet worden voorzien van een "Velo-vignet" dat je in de meeste winkels kan kopen. Je kleeft de code samen met je adres ergens op je fiets, het andere gedeelte bewaar je thuis. Het is geen garantie tegen diefstal, maar als je bij een ongeval betrokken bent, ben je wel verzekerd. In geval van diefstal kan je aangifte doen bij de verzekering, énkel en alleen je je inboedel verzekerd hebt (wat uiteraard logisch is!!!). Als de fiets na één maand niet wordt teruggevonden, kunnen we een nieuwe vorderen bij de verzekering. Dat moet je in België eens proberen, weg = weg !!
Wat is de tijd weer voorbij gevlogen! Om 7u liep de wekker af maar de kids konden nog effe blijven liggen. Ondertussen konden Erik en ik alles weer inpakken, gaan tanken en langs de bakker passeren. Als we terug waren, waren de kids ook klaar en konden we nog snel ontbijten. Om stipt 9u reden we de Lambrechtslei weer uit... Onderweg hebben we toch wel wat regen gehad. Bij aankomst in Remetschwil, sneeuwde het. Gelukkig is de sneeuw niet blijven liggen zodat de straten vrj bleven. Volgens Astrid waren onze poesjes héél blij dat we weer thuis waren. Ik denk onze buurvrouw ook en niet alleen omwille van de poesjes! Er was nog tijd genoeg om alles klaar te maken voor morgen. Sophie en Albert zijn nog lekker uitgebreid in bad geweest. Nog effe en de badkamer gaat op slot. Iedereen is op tijd onder de wol gekropen.
Vanmorgen werd Albert afgehaald door Ingrid en Yannick. Samen reden ze naar Schoten waar Yannick een match moest spelen. Omdat Tom moest werken, profiteerde Erik van de gelegenheid om met Milan mee naar de voetbal te gaan. Hij moest sjotten in Mortsel, Sint-Jozef. Zo kon hij eveneens informeren of er voor Albert nog een plaatsje vrij is. We wisten dat Anja, Guy, Yara en Zeno er ook waren, dus ging ik mee. Als je mekaar een tijd lang niet meer gezien hebt, heb je veel te vertellen! Hopelijk kunnen ze nog eens een keertje langskomen alvorens we vertrekken. Na de middag zijn we nog in Nijlen bij tante Els, Sam, Mill en Matizz op bezoek geweest. De Ward was er helaas niet. Tegen het avondeten werden we bij oma en opa verwacht. Ingrid, Tom, Yannick en Milan waren ook van de partij. Morgen rijden we weer naar huis, dus op tijd in bed was de boodschap. Bovendien moeten ze maandag na 2 weekjes vakantie weer terug naar school!!
In Remetschwil zijn ze al een tijdje op de hoogte van onze verhuisplannen. De meesters, de juffen en de klasgenootjes weten dat we in de zomer vertrekken. Daarom moeten we ook tijdig de kids in de nieuwe school inschrijven. Albert en Sophie kijken er naar uit om naar het Sint-Gabriëlcollege in Boechout te gaan, samen met hun neefje Yannick. Wie weet zitten Albert en Yannick wel in dezelfde klas! Voor Astrid wordt er een plaatsje gereserveerd in het Sint-Jozef-Instituut in Kontich. Ja, ja, voor ieders een nieuwe start... het zal een grote aanpassing worden, groter dan de verhuis naar hier... Na de middag brachten Astrid en ik nog een bezoekje bij de kapper terwijl Erik de ene afspraak na de andere had. Gelukkig was hij nog net op tijd zodat we lekker konden gaan tafelen bij Erwin, Ellen en de boys.
Zoals de meesten onder jullie het al hier of daar gehoord hebben, verhuizen we tijdens de grote vakantie weer terug naar België. Het was een moeilijke beslissing maar we zijn er dan toch door geraakt. Erik heeft een tijdje geleden zijn transfert aangevraagd, ik heb mijn ontslag gegeven... Er valt dus een heleboel te regelen!! Vandaag staat er ons een lange rit te wachten. Om 8u was alles klaar en konden we vertrekken. Margrith, onze lieve buurvrouw, zorgt voor onze poesjes Caramel en Praline. Nergens file, geen regen... enkel veel vrachtwagens. Eerst snel bij oma en opa de auto leeggemaakt en daarna op bezoek bij moeke en voke. Erik is niet lang kunnen blijven. Hij holt dit weekend van de ene afspraak naar de andere... Voke heeft ons 's avonds nog een lift naar oma gegeven want Erik liet te lang op zich wachten.
Na een weekje skiklassen in Braunwald (kanton Glarus) is Albert weer terug in Remetschwil. In ski-uitrusting kwamen de vakantiegangers weer thuis. Ze hadden immers in de voormiddag nog ervan geprofiteerd om de laatste keer te skiën. Zo te zien heeft hij zich reuze geamuseerd! Zijn skibril staat mooi in zijn gezicht "gebrand". De zon was elke dag van de partij wat maakt dat de sneeuw in de voormiddag hard was, met veel ijsplekken en in de namiddag werd het "matschig". Dat kon de pret blijkbaar niet bederven. Gelukkig was er sneeuw genoeg en konden ze elke dag skiën. Ze hebben alle pistes gedaan, van blauw tot zwart en ook enkele pistes buiten kategorie. Hij heeft zelfs een "three-sixty" geleerd, een draai van 360°, in de lucht wel-te-verstaan (geen salto, een volledige draai om zijn as, voeten beneden, hoofd boven). Ik krijg er al de kriebels van!! Iedereen heeft het reglement goed nageleefd. Ze moesten vooraf het reglement "ondertekenen" met een vingerafdruk! Niemand heeft zich bezeerd en alle Ämtli (opgelegde taakjes zoals afwassen, uitkeren en de tafels dekken en afruimen) werden naar behoren vervuld! Aan zijn oogskes te zien is het een vermoeiende week geweest. Volgens Frau Schmocker, de lerares Engels die elk jaar meegaat, is Albert "erschöpft" (uitgeput). Daar is maar één remedie voor: vroeg naar bed! Sophie en Astrid waren in ieder geval blij dat hun broer weer thuis is. Ze zeggen het niet expliciet, maar we zien het wel...
De eerste week van de krokusvakantie is bijna voorbij. Sophie en Astrid kan ik met een gerust hart alleen thuis laten als ik ga werken. Zij zijn meestal bij één of ander vriendinnetje en weten dat er niemand bij ons mag komen spelen als hun mama of papa niet thuis is! Omdat Albert het deze week beter heeft dan zijn zussen, had ik beloofd om nog een keertje te gaan ijsschaatsen in Tägerhard. Ramona en Stefan mochten ook mee. Niet teveel volk op de schaatsbaan, mooi weer... just a perfect day! Astrid's klasgenootje Maryam was eveneens op de schaatsbaan. Zij hebben dan ook de ganse tijd samen geschaatst. Omstreeks 17u waren we weer in Remetschwil.
Om 7u liep de wekker af. Astrid en Sophie konden zich nog eens lekker omdraaien en Albert... die was er als de kippen bij! Opgewekt en monter - vooral Albert dan - brachten we ons venteke naar het gemeentehuis. De reisbus stond al te wachten. Zo'n 30 kinderen en begeleiders vertrokken stipt om 8.20u naar Braunwald in Kanton Glarus. Dat is ongeveer 1.5 uurtje rijden van Remetschwil. Albert kent het daar al, hij gaat dan ook voor de 3e keer mee. Iedereen is blijven zwaaien tot de bus uit het zicht was. Met Isabel en Markus, mama en papa van Christian, hebben we nog een tijd lang staan babbelen.
Stilletjes aan is onze tuin weer groen. Hier en daar liggen nog hoopjes sneeuw maar het zal nu niet lang meer duren. Astrid en Sophie hadden in de namiddag geen zin om mee te gaan naar Hämikon (Muri) dus trokken we er alleen op uit. Het mooie weer heeft veel mensen naar buiten gelokt! Daar boven heb je een prachtig zicht op de Rigi, de Ütliberg en ook Remetschwil. Rond 17u waren we weer thuis, behalve onze meisjes. Die waren met Ramona en Saskia op schok!
Vandaag is de krokusvakantie of beter gezegd de "Sportferien" begonnen. Na een maand school zijn ze weer voor 2 weekjes thuis... Omdat Erik zich nog steeds niet 100% in zijn vel voelt, is hij niet naar de chalet gereden waar onze vrienden het weekend doorbrengen. Jammer voor Erik, hij had graag mee gaan skiën. In de namiddag zijn we wel een toerke gaan doen wegens te mooi weer om binnen te blijven. De zon schijnt volop en de sneeuw zie je letterlijk wegsmelten. Astrid haar klasgenootje Julia kwam bij ons "spelen". Ze had een film bij en dus gingen de meisjes op Astrid's kamer naar de film kijken. Sophie en Albert zijn in de school met het waveboard, hockey en bal gaan spelen met Christian. Albert moest op tijd in zijn bed, ook al begint vandaag de vakantie. Voor hem begint een héél vermoeiende week nl. een weekje skiklassen met school.
Zwitserland beschikt over een dicht netwerk van meer dan 8000 sirenes. Daarom wordt er jaarlijks getest of alle alarmsirenes wel degelijk funktioneren. Bovendien werden eveneens alle alarmsirenes van stuwmeren getest. Kort na het middageten - van 13.00u tot 13.30u - ging het testen van start. De kids zijn buiten blijven staan... brrrrr een angstaanjagend geluid!
Er ligt nog steeds sneeuw in Remetschwil en het vriest nog overdag. De straten zijn sneeuwvrij maar op het veld ziet alles nog schoon wit. Helaas is er te weinig sneeuw om met de slee te spelen. Albert heeft met zijn kameraadje buiten gespeeld met het waveboard en "een balleke gestampt". Sophieke en Astrid zijn bij Ramona gaan spelen. Astrid haar klasgenootjes zijn nog langsgeweest voor het toneeltje van morgen. "Een dineetje in een restaurant" moeten ze voorbrengen...
's Avonds was er nog oudercontact voor Astrid. Alles verloopt naar wens en Astrid mag naar het 2e jaar "Sekundarschule", te vergelijken met het TSO in België.
Op tijd eruit want iedereen moest nog huiswerk maken. Terwijl Erik en Albert in de kelder weer alles op de juiste plaats zetten, hebben de meisjes ingepakt en gepoetst. Als iedereen een handje toesteekt, is het zo klaar! Astrid en Sophie kunnen ook eens een keertje afwassen (er is wel een afwasmachine) of met de stofzuiger rondgaan... Jong geleerd is oud gedaan! Omdat volgend weekend onze eerste officiële huurders komen, hebben we - zoals altijd eigenlijk - alles picobello achtergelaten. Bedden zijn netjes opgedekt, handdoeken liggen klaar. We zullen ervoor zorgen dat wanneer ze vrijdag aankomen, het aangenaam warm is in de chalet. Rond 14u30 zijn we weer naar Remetschwil gereden.
Erik voelde zich slecht. Koorts, een zware kop... kortom hij is niet mee gaan skiën. Spijtig want alhoewel het ferm koud was, was de zon van de partij. Bijna geen toeristen meer (buitenlanders bedoelen we dan) dus de piste voor ons alleen. Nergens aanschuiven bij de liften... 's Middags in de zon gepicknickt en tot 15u30 geskied. Om het met "coureurswoorden" te zeggen: Sophie had goeie benen vandaag! Deze keer was er een wedstrijd slalom aan de gang. Ook wel eens plezant om te zien. Na de middag waren de vlaggetjes weg en was die bepaalde piste weer open. Astrid en Albert hadden een toffe piste gevonden, eentje met bulten. Ik moet toegeven, het was heel plezant. Zelfs Sophie wou niet "onder doen" voor haar zus en broer! Rond 16u is Erik ons in Fiesch terug komen oppikken. Hij had ondertussen de andere helft van de keldervloer geschilderd en had nog een goed middagdutje gedaan.
Sinds enkele dagen heeft Erik weer last van die vervelende verkoudheid. Waarschijnlijk was de vorige niet voldoende genezen. Toch is hij naar het werk gereden, maar om 11u had hij een afspraak bij de huisarts. Het zou ook griep kunnen zijn (koorts, warm, koud, snotteren, hoesten). Hij heeft in de namiddag een goed dutje gedaan, wat al eens deugd kan doen! Als de kinderen terug waren van school zijn we alsnog naar Ernen vertrokken. Deze keer nam ik het stuur over zodat Erik eens kon rondkijken. 's Avonds hebben we in de kelder, in het "Bastelraum", al een deel van de vloer geschilderd zodat dat ook weer in orde is. Als dat voldoende gedroogd is, kan de andere helft geschilderd worden.
Omdat we allang beloofd hadden om eens te gaan schaatsen, konden we er niet meer onderuit! Eerst het schoolwerk, dan ontspannen. Het was prachtig weer, veel zon maar bitterkoud (-4°C). Geen excuus om nee te zeggen! Er ligt nochtans weer een mooi wit tapijt in Remetschwil, zo'n 5 à 7 cm sneeuw. Vorige week zou je gedacht hebben dat stilletjes aan de lente in aantocht is, maar natuurlijk is de winter nog lang niet voorbij!
Sophie en Albert vonden het eerst helemaal niet plezant. Albert wou na 10 minuutjes al terug naar huis. Sophie heeft ook gezaagd en geklaagd maar na enkele rondes, ging het al veel beter. Astrid en Albert zijn aan mekaar gewaagd, ook al heeft Astrid al een paar keer geschaatst. Voor Albert is dit de 2e keer, de 1e keer is ook alweer 5 jaar geleden. Hij is ook dikwijls tegen de vlakte gegaan! Voor Sophie was het de eerste keer. Blijkbaar hadden Sophieke's klasgenootjes Aline en Alina (geen zusjes) ook hetzelfde idee als wij. Er liggen 2 ijspistes naast mekaar. Op de andere piste was er een schaatswedstrijd aan de gang. Dat hebben we kunnen meepikken. Mooi om te zien trouwens hoe die kleine meisjes als echte "ijsprinsesjes" kunnen "dansen". Om 17u wou er niemand mee naar huis... dat is zeker voor herhaling vatbaar!
Gisteravond mocht Christian, Albert's kameraadje, bij ons blijven slapen. Zijn broer Stefan ook maar die was spijtig genoeg ziek. Rond 8u was iedereen uit de veren en konden we ontbijten. Omstreeks 10u vertrokken we met z'n allen naar Trampolino. In het begin was het nog rustig, maar tegen de middag begon het volk toe te stromen. Het was best wel gezellig. Bij mij aan de tafel zijn er nog 2 mama's komen zitten en daarmee ben ik - natuurlijk - aan de praat geraakt. Pas om 17u30 zijn we weer naar Remetschwil gereden. De kinderen waren moe, hebben de ganse tijd kunnen ravotten. Astrid heeft er blijkbaar ook van genoten, zij had graag nog eventjes gebleven. Voor mij was het zeker genoeg geweest, want met barstende hoofdpijn was de stilte in de auto welgekomen!
Om 6u liep de wekker af voor Erik en Albert, de meisjes konden zich nog eens lekker omdraaien! Lang zijn we niet blijven liggen want om 8u zaten we aan het ontbijt. Sophie en Astrid hebben buiten gespeeld met Ramona en Michelle terwijl ik binnen de strijk deed. Rond het middaguur waren de jongens weer terug van de voetbal. Ze waren op de 4e plaats geeindigd! Terwijl de kids buiten speelden, maakten Erik en ik een schoon wandeling. Het was eraan te zien dat de zon scheen want bijna heel Remetschwil was op stap...
