In 26 jaar was het in Vlaanderen nooit zo droog. Er viel amper 64 liter regen per m2 in augustus en september, normaal is dat 144 liter. De boeren hopen maar op één ding: regen. Toch heeft Eddy De Mey 'slecht' nieuws. 'Zeker tot 10 oktober zal er - op een spat motregen na - niks uit de lucht vallen.'
Het is al van 1983 geleden dat het in beide maanden samen zo weinig geregend heeft. 'Het gevolg van een 'blokkade' in de atmosfeer', zegt weerman Eddy De Mey in de kranten van De Persgroep.
De aanhoudende droogte heeft zware gevolgen voor de landbouw. 'De aardappelopbrengst zal 20 pct lager uitvallen, voor koolgewassen verwacht ik een daling tot 35 pct', aldus landbouwexpert Luc Busschaert. Ook andere gewassen lijden onder de droogte. 'Op 1 oktober start het zaaien van wintertarwe en -gerst. Maar men kan gewoon niet met de ploeg in de grond. (nieuwsblad)
Zondagavond. Mijnheer Linga (49) stapt in zijn boot en vaart de Suriname op. Hij verlaat voor een week zijn familie en gaat lesgeven in het dorp Dan. Dat is alleen via de rivier bereikbaar. Zijn leerlingen hebben nog nooit televisie, een auto of computer gezien. Ze spreken wel allemaal keurig Nederlands.
Op maandag 5 oktober, de Internationale dag van de leerkracht, organiseert Studio Globo voor de 3de keer de actie 'Saved by the bell'. Deze symbolische actie vraagt aandacht voor leerkrachten overal ter wereld en voor het recht op onderwijs voor iedereen.
Op maandag 5 oktober, de Internationale dag van de leerkracht, organiseert Studio Globo voor de 3de keer de actie 'Saved by the bell'. Deze symbolische actie vraagt aandacht voor leerkrachten overal ter wereld en voor het recht op onderwijs voor iedereen.
Leerlingen zijn soms opgelucht als ze de bel horen en naar huis kunnen, een beetje het saved by the bell-gevoel. Maar meer dan 100 miljoen kinderen horen vandaag de schoolbel niet luiden. Ook zij zouden graag kans krijgen op onderwijs. Voor hen krijgen de woorden 'saved by the bell' een heel andere betekenis
Doe mee en laat op maandag 05 oktober om 15 uur de schoolbel rinkelen uit solidariteit met alle kinderen ter wereld die verstoken blijven van hun recht op onderwijs. Toon je solidariteit met leerkrachten wereldwijd die vaak in moeilijke omstandigheden moeten lesgeven.
Vorig jaar waren er bijna 65.000 deelnemers. Dit jaar moeten dat er nog meer worden. Via de website www.savedbythebell.be kan je de deelname van je school registreren, gratis lesmateriaal downloaden en vind je heel wat tips en suggesties aangepast aan de verschillende leeftijdsgroepen om dit actiemoment in de klas voor te bereiden.
Maak het belmoment extra krachtig en leuk door je partnerschool in het zuiden te betrekken bij de actie. Wanneer ook ginds tegelijk de bel rinkelt krijgt de symboliek en de uitdrukking van solidariteit nog een extra dimensie. Op de website van 'saved by the bell' vind je de lessuggesties vertaald naar het Engels, Frans en Spaans.
Op openbare plaatsen en kantoren is het al langer gebruikelijk om de handen te wassen zonder de kraan manueel aan te raken. Maar diverse fabrikanten hebben die infraroodtechniek nu ook geïntroduceerd op mengkranen voor thuisgebruik, zodat we ook de temperatuur van het water kunnen instellen en bijregelen.
Het systeem verhoogt niet alleen het gebruikscomfort, het komt ook het milieu ten goede. Dankzij deze sensortechnologie kan u water besparen omdat het water alleen maar stroomt als dat vereist is. Dat is vooral waardevol als u de mengkraan frequent gebruikt. Volgens fabrikant Hansgrohe, die de kranen produceert, zakt het waterdebiet daardoor tot ongeveer zes liter per minuut tegenover 13,5 liter per minuut voor een standaard mengkraan. Per dag stroomt het water van een wastafelkraan ongeveer vijf minuten lang. Op die vijf minuten bespaart u volgens Hansgrohe met hun EcoSmart-technologie al ongeveer 32 liter.
Voor een gezin van vier mensen betekent dat een jaarlijkse besparing van ongeveer 47.000 liter. En dat komt ook uw portemonnee ten goede. Jaarlijks zou u zo ongeveer 235 euro kunnen besparen. (nieuwsblad)
Zoals Hendrik Conscience zijn volk leerde lezen, zo leerde Peter De Smet diens zangers zingen. Nadat hij 14 jaar lang zangcoach is geweest voor zowat iedereen die ooit op Vlaamse bodem een hit scoorde, staat hij nu zelf terug op de planken met Sunset Boulevard. Hierover zegt hij: "Sunset Boulevard is muziektheater zoals het zou moeten zijn, geen musicalcliché waarin ze je met pluimen in je gat het podium op sturen, maar evenwaardig aan veel theater en opera."
Je bent van opleiding een klassieke zanger. Heb je die interesse van thuis uit meegekregen? Mijn vader was een heel goede saxofonist. Hij had alle kwaliteiten in zich om professioneel te worden, maar met een vrouw en twee kinderen om te onderhouden, had hij toch de moed niet om een stabiel bestaan op te geven. Hij speelde soms in het orkest van het NIR, de voormalige VRT, en dan moet je toch op een zeker niveau staan. Op een dag stuurde mijn vader mij naar de muziekschool. Dat hoorde volgens hem bij de opvoeding. Aangezien wij thuis nog een klarinet hadden liggen, werd ik dan maar klarinettist.
Maar uiteindelijk is niet de klarinet, maar wel je stem je instrument geworden. Ja, want op een bepaald ogenblik moest ik in stottertherapie. Tijdens deze sessies moest ik ook zingen. Plots bleek die stem van mij helemaal niet zo onaardig te zijn. Het zingen heeft mij nooit meer losgelaten. Tot grote ergernis van mijn vader wilde ik vervolgens naar het Conservatorium, want "met een diploma Latijn-Wiskunde moest je toch naar de universiteit!" Gelukkig ben ik er in mijn laatste jaar humaniora in geslaagd mijn resultaten zo verticaal te laten kelderen dat zelf het PMS mijn vader ervan kon overtuigen dat het Conservatorium voor een jongen zoals ik nog niet zo'n slechte keuze was. De jaren nadat ik afgestudeerd ben heb ik vele rollen mogen zingen... Les Miserables, Cyrano, Phantom of the Opera, en dan nu Sunset Boulevard.
Maar de afgelopen jaren ben je vooral stemcoach geweest. Hoe is dat gegaan? Het jaar dat ik afgestudeerd was, vroeg Dora Van der Groen mij of ik de acteurs van haar toneelafdeling vocaal wilde begeleiden . Een hele generatie is via mijn klas gepasseerd, waaronder regisseur Dirk Tanghe. Toen hij zijn eerste stuk regisseerde bij Theater Malperthuis, dat was De Getemde Feeks van Shakespeare, kampte zijn leading lady, Gert Portael, met ernstige stemproblemen. Dirk vroeg mij om Gert te begeleiden. Ik heb de première toen drie maanden moeten uitstellen, maar Gert heeft daarna 120 avonden achter elkaar gezongen zonder enig probleem.
Maar één zwaluw maakt de lente nog niet... Waar, maar Gert woonde toen in Boechout en was bekend met de Boechout Beatles, zijnde Jan Leyers en Paul Michiels. Jan, die toch een wetenschappelijke achtergrond had, wilde zijn stem door mij laten onderzoeken. Al snel ging ik over over de tongen in Boechout en kwam ook Bart Peeters bij mij op zangles. En na Bart Peeters kwam Paul Michiels. En die zei: "Peter, ik ga een jong manneke sturen. Ooit zal hij het maken, maar nu heeft hij dringend zangles nodig." Op een dag kwam dat totaal onbekend manneke bij mij binnen. Het was een zekere Koen Wauters. En ineens had ik alle toppers van Vlaanderen op zangles.
Was je ooit iets anders kunnen worden? Ik ben heel slecht in alles waar een pen en penseel aan te pas komen. Ik heb een immense bewondering voor mensen die kunnen tekenen en schilderen. Ik sta met een open mond te kijken naar een man als Picasso die met drie lijnen een hele wereld laat opengaan.
Welke kunstvorm ligt jou helemaal niet? Ik moet een van de grootste jazzfans ooit zijn, behalve als ze gaan improviseren. Free jazz is niet aan mij besteed. Helemaal anders ligt dat bij een Ella Fitzgerald. In mijn ogen is zij een godin.
Met welke drie mensen wil je eens languit tafelen? Ik zou ongelooflijk graag eens met Socrates aan tafel zitten, de man die de filosofie heeft uitgevonden. Ik heb Latijn-Wiskunde gestudeerd, maar heb het mij altijd beklaagd dat ik geen Grieks kan. Ook Michelangelo wil ik ontmoeten. Van schilderkunst tot architectuur en muziek... hij is echt de grootste homo universalis ooit. Ten slotte zou ik niet kunnen kiezen tussen de componisten Bach en Mozart.
In welke periode uit de kunstgeschiedenis had je willen leven? Ik ben tevreden met de periode waarin ik nu leef. Als je ergens middenin zit, dan mis je dingen. Ik word wel heel sterk aangetrokken door het einde van de negentiende eeuw en de opkomst van de grote Romantiek met mensen als Brahms, Wagner, Bruckner en de jonge Richard Strauss. Maar toch wil ik nu leven en kunnen terugblikken op wat geweest is.
Wat neem je mee naar de eeuwigheid? De film Film d'amore e d'anarchia van Lina Wertmüller met Giancarlo Giannini in de hoofdrol. De film speelt zich af in een Romeins bordeel en gaat over een anarchist die een aanslag pleegt op Mussolini. Als boek neem ik Les liasons dangereux van Pierre Choderlos de Laclos mee. Muzikaal mag de Mattheuspassion mijn eeuwige metgezel zijn. (uit in Vlaanderen)
"Volledig mee eens" zou moeten verboden zijn in alle scholen.
In een school in Seraing is verboden om een trolley nog langer als boekentas te gebruiken. Niet alleen zijn de tassen op wieltjes vaak veel groter dan een gewone boekentas, ze veroorzaken ook problemen in de schoolgangen.
'Ouders investeren in zulke trolleys om te vermijden dat hun kinderen rugklachten krijgen door een te zware boekentas. Maar de trolleys zijn vaak drie keer de grootte van een gewone boekentas', aldus een moeder.
Volgens de school heeft het verbod meer te maken met het grote aantal leerlingen in de school: 'Weldra is er in de gangen geen doorkomen meer aan, de trolleys zijn immers erg moeilijk weg te bergen.'
Voor de te zware boekentassen ligt de oplossing voor de hand: boeken en dikke mappen mogen op school blijven doorheen de week. 'Het enige wat de leerlingen heen en weer moeten brengen, zijn hun papieren', aldus de school. (standaard)
Zonnepanelen: De combinatie van overheidssubsidies en garanties van de leveranciers maken van zonnepanelen een hele goede investering en een prima manier om zelf groene stroom op te wekken.
· Zonneboiler: Ook hiervoor geeft de overheid subsidies. Een boiler is bovendien goedkoper dan zonnepanelen. De boiler warmt het water in huis via groene energie op.
· Goede beglazing: Enkel en zelfs dubbel glas laat vrij veel energie uit je woning ontsnappen. Opteer daarom het liefst voor hoogrendementsglas, dat isoleert twee tot drie keer beter dan dubbel glas en tot vijfmaal beter dan enkel glas.
· Goede dakisolatie: Een slecht geïsoleerd dak laat veel energie verloren gaan. Een goede dakisolatie is met andere woorden onontbeerlijk.
· Opletten voor elektronische toestellen: Veel toestellen hebben een digitale display of een lampje dat blijft branden. Dat verbruikt enorm veel energie. Daarom is het aangewezen om de stekker van elektronische apparaten uit te trekken wanneer je ze niet nodig hebt. (nieuwsblad tch).
Deze week krijg je hier nog meer ecotips te lezen.
'Puzzeltapijten' of 'vloerpuzzels' voor kinderen, vaak met cijfers of met het alfabet erop, zitten vol met giftige stoffen.
Tot die conclusie komt Test-Aankoop na controle van negen verschillende puzzels. 'Ze bevatten gevaarlijke solventen en geven die ook af', zegt T-A. De puzzels zijn gemaakt van een rubberachtige, elastische kunststof.
Om ze elastisch te maken en om de slechte geur ervan te verdoezelen, gebruiken fabrikanten chemische stoffen. Die zijn irriterend en giftig, in sommige gevallen zelfs kankerverwekkend en gevaarlijk voor de voortplantingsorganen.
Test-Aankoop raadt aan de puzzels veertien dagen te laten verluchten voor je kind ze mag gebruiken. 'We vragen de producten uit de rekken te halen', zegt Ivo Mechels. (nieuwsblad)
Welk drankje geef je mee aan je kind? Als alternatief voor frisdrank, wordt fruitsap al eens in de boekentas gestoken. Niet dus, fruitsapjes bevatten evenveel suikers als frisdranken en maakt je kind even dik. Enkel water hoort in een gezonde boekentas.
Natuurlijke suikers Heel wat kinderen krijgen een 'gezonder' fruitsapje mee naar school. Vruchtendrankjes zijn in het hoofd van heel wat ouders een gezonder alternatief omdat de suikers zogezegd 'natuurlijker' zijn. De vruchtensuiker uit fruit is echter niet beter of slechter dan de zoetmakers bij frisdranken. De toegevoegde suiker uit cola is zelfs even goed of slecht als de natuurlijke suiker uit vruchtensap of de toegevoegde suiker uit de drinkyoghurts.
Tanden Fruitsappen bevatten bovendien citroenzuur, vergelijkbaar met het fosforzuur uit cola, wat de tanden kan aantasten. Wat het vitamine C gehalte betreft van fruitsappen, is dat zeer gering. Een kind dat normaal eet, heeft geen tekort aan vitamine C en hoeft bijgevolg geen extra's. Appelsap en druivensap bevatten zelfs nauwelijks vitamines.
Water Idem met de ijsthee. Ook dat is geen gezonder alternatief en bevat evenveel suiker en zuren als andere frisdranken. Water, en dat mag ook leidingwater zijn, is het enige gezonde drankje. Ook een calorie-arm lightdrankje kan af en toe. Willen je kinderen toch fruitsap, geef het dan bij het ontbijt of het vieruurtje. Een vers stuk fruit verdient echter alle voorkeur. (lvl)
Ingrediënten voor 2 personen: 2 peren (guyot) 150 g boter 150 g bruine suiker 150 g mascarpone amandelschilfers, even geroosterd in een droge pan
Bereidingswijze: Wrijf de peren even af met een stuk keukenpapier, halveer ze en verwijder het klokhuis.
Bestrijk een ovenvaste schaal met 2/3 van de boter. Strooi de suiker erin, maar houd 2 el achter. Meng de rest van de boter met de suiker, verdeel over de uithollingen van de peren en leg ze met het snijvlak omlaag in de schaal.
Zet ca. 30 min. in een voorverwarmde oven op 180 °C of tot ze gaar zijn.
Serveer met het uitgelopen vocht en de mascarpone. Werk af met amandelschilfertjes.
Geen Halloween zonder lichtgevende pompoenen met gemene oogjes en een grijnzende glimlach.
Met de nieuwe decoratieverf van Histor breng je deze griezelige maar gezellige najaarsfeer zo in huis. 'Perfect Finish Glow in the dark' licht op in het donker en zorgt voor een geelgroen gloei-effect. Sterren en pompoenen De nieuwe verf gaat, na voldoende blootstelling aan licht, 30 tot 45 gloeien. Bijzonder inspirerend met Halloween voor de deur: van griezelige pompoenen tot enge spoken die 's nachts tot leven komen. Bij kleinere rebels schilder je een sterrenhemel aan de muur: wedden dat de kleine beter slaapt? Ondergronden Perfect Finish Glow in the dark is bedoeld voor toepassing binnenshuis en geschikt voor behandelde ondergronden zoals beton, gipsplaat, gipskarton, goed vastzittend glasvezelbehang en ondergronden die al behandeld zijn met een muurverflaag.
Verkrijgbaar in verpakking van 1 liter, goed voor 5 tot 7 m2 lichtgevend oppervlak. Prijs bedraagt 33,45 euro/liter. (lvl)
De finalisten van het programma "K2 zoekt K3" zijn bekend.
Terwijl het programma op vtm pas vanavond werd uitgezonden, kregen onze Nederlandse buren gisteren al de primeur. De nieuwe zangeres van K3 heet Josje, Noa of Madelon.
Belgische gaat door De Vlaamse kandidate Noa Tamara Opdebeeck blijft dus in de race om Kathleen bij K3 te vervangen. Op de Nederlandse zender SBS6 was te zien dat Anne Deliën de finale net niet haalde. De andere twee finalisten komen uit Nederland. Madelon van der Poel speelde al in de musicals Anatevka, Fame en Grease. Josje Huisman, de jongste van de drie, danste onder meer bij de ArenA-concerten van de Toppers.
Finale De finale van K2 zoekt K3 wordt op zaterdag 3 oktober rechtstreeks uitgezonden op VTM en SBS6. Kijkers en de jury sturen dan nog een kandidaat weg, waarna de huidige K3-zangeressen Kristel Verbeke en de zwangere Karen Damen uit de twee overgebleven kandidaten hun nieuwe collega kiezen. Het nieuwe groepslid zal niet lang van haar overwinningsroes kunnen genieten, want de nieuwe zangeres moet onmiddellijk op tournee en nieuwe nummers instuderen. (anp/gb)
Philiipe Gilbert knap zesde De Australiër Cadel Evans heeft in een prangend slot de wereldtitel gegrepen. Hij haalde het solo voor de Rus Kolobnev en de Spanjaard Rodriguez. Philippe Gilbert werd na een knappe race eerste Belg op de zesde plaats.
Nerveus begin Onder een onverhoopte Zwitserse herfstzon ging het gevecht om de wereldtitel van start, met de Italiaanse en Spaanse legioenen in een favorietenrol. Na een openingsaanvalletje van de Duitser Marcus Sieberg, was het echter de beurt aan de Japanner Yukiya Arashiro, die tot twee maal toe een ontsnappingspoging op poten zette. Tweede keer goede keer voor de Aziaat, die vier weinig zeggende namen en een andere Duitser, André Greipel, met zich mee kreeg.
In het peloton werd af en toe nerveus gereageerd, maar er kon nog slechts een enkele noemenswaardige aanval genoteerd worden. Een kwartet rennners, waaronder de Sloveen Gorazd Stangelj, kon aansluiting vinden waardoor een tiental koplopers de kloof konden beginnen uit te breiden. In het pak werd niet of nauwelijks gereageerd, waardoor de tien verschillende nationaliteiten voorin een maximumvoorsprong van om en bij de elf minuten bij elkaar fietsten.
Hoge Landen versus het Zuiden Met nog iets meer dan honderd kilometer voor de boeg, kwam er dan toch reactie vanuit het peloton, dat het tiental vanaf dan aan niet meer uit zijn greep zou laten komen. Een Italiaanse aanval van Michele Scarponi, Giovanni Visconti en verdedigend wereldkampioen Alessandro Ballan was de wake-up call voor het peloton, dat reageerde via onder andere de Belgen Francis De Greef en Greg Van Avermaet en de Nederlander Johnny Hoogerland.
Verder terug in de koers kwam een tweede groep vluchters tot stand met daarin sterkhouders Tom Boonen en Bert De Waele, die mee zorgden voor de aansluiting met de andere ontsnapten. Zo kwam het tot een samensmelting van een dertigtal renners waarin de vier Belgen het moesten opnemen tegen de Italo-Spaanse overmacht. Het tactische geschuif was een feit en de toeschouwer kon zich beginnen opmaken voor de nakende finale.
Verkrampt Wat hierna volgde, was een opeenvolging van aanvallen, ingezet door José Rujano. De dynamische Venezolaan zorgde voor de eerste schifting in de groep achtervolgers, maar kon zijn vlucht niet staande houden. Ook een poging van de Colombiaan Leonardo Duque werd verijdeld door een alerte Boonen en Van Avermaet. Die laatste besloot dan maar zelf een poging te ondernemen, maar ook onze landgenoot kende geen succes. Ondertussen moesten de overgebleven koplopers zich ook gewonnen geven aan de sterk jagende achtervolgers, die ook het peloton steeds meer op afstand konden fietsen.
Met nog twintig kilometer voor de boeg werd duidelijk hoeveel krachten de ontsnappers in hun aanvallen hadden moeten stoppen. Ook de vier Belgen vooraan zaten door het beste van hun krachten heen en moesten de rest laten gaan. Het peloton zag zijn kans en zorgde voor een algemene hergroepering, die weliswaar meteen ongedaan werd gemaakt. Een verscheurende aanval van de Zwitserse sprintbom Fabian Cancellara reet het samengevallen peloton weer helemaal aan flarden, tot ongenoegen van tientallen renners die op hun tandvlees zaten.
Geen Italianen De grote climax nabij kon nog slechts een twintigtal renners het helse tempo in de slotronden aan. Opvallend feit: de Italianen konden steeds minder hun stempel op de wedstrijd drukken, terwijl de Belgen ook nog maar op één man konden rekenen, Philippe Gilbert. Dankzij uitstekend werk van zijn ploegmaats, kon de Waal de laatste ronde met goede hoop op een podiumplaats aanvatten.
Die laatste dertien kilometer zou Gilbert zich echter aan geen enkel cadeau moeten verwachten. Na een strakke aanval van oude bekende Alexandre Vinokourov, schoot alweer Fabian Spartacus Cancellara er als een speer vandoor en zorgde hij zo voor de definitieve schifting richting de eindstreep. Negen namen maakten nog kans op de wereldtitel, waaronder Belgische kopman Gilbert, thuisspeler Cancellara, topfavoriet Damiano Cunego, Alejandro Valverde en Cadel Evans.
Down Under heerst boven Zes kilometer voor de aankomst volgde dan de definitieve afscheiding. Geen Italiaan, geen Spanjaard, maar een ontketende Australiër trok het laken zonder pardon naar zich toe. Er stond geen rem op Cadel Evans, de Man from Down Under, die moederziel alleen de laatste meters richting wereldtitel mocht afleggen. Met een blik vol ongeloof reed Evans over de streep, kuste zijn trouwring en liet zijn tranen de vrije loop. Een onverhoopt succes voor Australië, dat volgend jaar het WK zelf organiseert. Ongetwijfeld het begin van een lange feestnacht op het zuidelijke halfrond.
In de strijd om de podiumplaatsen spurtte de Rus Alexandr Kolobnev naar de tweede plaats, nipt gevolgd door de Spanjaard Joaquin Rodriguez. Geen Azzurro in de top drie dus, na drie jaar op rij een Italiaans lauraat in het wereldkampioenschap. Landgenoot Philippe Gilbert zag zijn knappe wedstrijd bekroond met een verdiende zesde plaats. Vidoebeelden overwinning. (nieuwsblad Gerry Klompers)
Laura Omloop uit Berlaar heeft haar favorietenrol gisteravond helemaal waargemaakt. Kijkend Vlaanderen viel massaal voor haar vrolijke jodelklanken en stuurt haar dus naar het komende Junior Eurovisie Songfestival in Kiev.
De voorbije drie weken ging Eén op zoek naar het beste liedje om ons land te vertegenwoordigen op het zevende Junior Eurovisie Songfestival dat op 21 november plaatsvindt in Kiev in Oekraïne. Zes finalisten bleven over, maar vorige zaterdag was het eigenlijk al een beetje duidelijk: de 10-jarige Laura Omloop stak er met kop en schouders bovenuit met haar loepzuivere stemmetje en vooral haar aanstekelijke jodelklanken.
In Man bijt hond werd Laura prompt gebombardeerd tot het nieuwe boegbeeld van de jodelrevival in Vlaanderen, ondanks stevige concurrentie van Deborah De Ridder die sinds enkele weken de sterren van de hemel jodelt in de Vlaamse versie van de musical The sound of music.
Ook in de verschillende internetpolls die de voorbije week liepen stond Laura steevast afgetekend aan de leiding. Was de finale dan niet meer spannend? Toch wel, want Laura was een beetje verkouden en met een hese stem jodelen is niet gemakkelijk. Toch nog een sprankeltje hoop dus voor de andere finalisten Tune, Manou, T&T, Sep n Sigi en Thomas. Die maakten volgens de vakjury, Kathleen Aerts en Walter Grootaerts, stuk voor stuk een goede beurt, maar het was de kijker die mocht beslissen. Zoals verwacht werd het pleit dus beslecht in het voordeel van Laura.
Bij Eén waren ze alvast blij met de keuze van de kijker. We vonden alle finalisten sterk, maar met Zo verliefd hebben we weer een deuntje dat blijft hangen, zoals de Tidididi van Thor twee jaar geleden. Dat is in zon liedjeswedstrijd altijd een voordeel, aldus woordvoerder Björn Verdoodt.
En Laura zelf? Die zat er nog een beetje beduusd bij nadat Oliver, de winnaar van vorig jaar, haar het ticket naar Kiev overhandigd had. Het meisje dat nog vijf oudere broers en zussen heeft, besefte nog niet goed wat haar allemaal overkwam. Ik had het helemaal niet verwacht, maar ik ben superblij. Ik ga nu lekker feestvieren en maandag op school zal het ook wel heel leuk worden. Ik ga in Kiev heel veel bijleren.
Mama Marie-Anne en papa Serge waren helemaal de kluts kwijt. Wij zijn nuchtere mensen en we hadden het wel een heel klein beetje gehoopt, maar we hadden nooit gedacht dat dit ons zou overkomen. We gaan zeker mee naar Kiev, het zal een heel avontuur worden.
Ex-K3-meisje Kathleen Aerts, die in de vakjury zat, is in elk geval overtuigd van de kansen van Laura: Ik denk echt dat we ginder gaan winnen. (nieuwsblad Jan Ruysbergh)
Op een morgen komt een man terug van een vistochtje van verschillende uren en besluit om een dutje te doen. Ondanks het feit dat ze niet vertrouwd is met het meer, besluit de vrouw toch om de boot van haar man eens te gebruiken. Ze vaart een eindje op het meer, gooit het anker uit en leest een boek.
Plots komt er een man, de terreinbeheerder langs met zijn boot. Hij vaart tot naast de boot van de vrouw en zegt, 'Goede morgen mevrouw. Wat bent u aan het doen ?' 'Een boek aan het lezen' antwoordt ze, (denkend, 'Is dat niet duidelijk ?')
U bent in een "Verboden Te Vissen zone' informeert hij haar. 'Sorry vriend, maar ik ben niet aan het vissen. Ik ben aan het lezen' ' Ja, maar u hebt al het gereedschap. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen. Ik moet u een bekeuring geven en uw materiaal in beslag nemen'.
'Als u dat doet, zal ik u moeten aangeven voor seksuele intimidatie' zegt de vrouw. 'Maar ik heb u zelfs nog niet aangeraakt' zegt de man. 'Dat is waar, maar u hebt al het gereedschap om het te doen bij u. Voor zover ik weet, kunt u er op elk ogenblik mee beginnen ', zegt de vrouw.
'Nog een prettige dag verder mevrouw', en hij vertrok.
MORAAL: Discussieer nooit met een vrouw die aan het lezen is. Waarschijnlijk kan ze ook nadenken.
Greg Van Avermaet en co willen vanaf 10,30 uur Italianen en Spanjaarden zoveel mogelijk ambeteren.
Terwijl de vrouwen zich aan het glibberige WK-parcours waagden, trokken Gilbert en co er op uit voor een laatste oefengalopje. Ondertussen zag nationaal coach Carlo Bomans in de andere regenboograces de achterdeur nadrukkelijk open staan. 'Die van ons moeten maar zien dat ze de voordeur nemen.'
De manschappen van Carlo Bomans werkten op routine het laatste etmaal voor hun WK-race af, zonder dat daar veel over te noteren viel. 'Rustig, op het gemak', aldus de Limburger. 'Philippe Gilbert verkoos om zowat drie kwartier achter de wagen te rijden. Iets wat hij altijd doet op de vooravond van een belangrijke afspraak. De anderen bleven een uur of twee weg, waarin ze samen een zestigtal kilometers maalden om de spieren los te gooien.'
Musketiers
De rest van de dag maakten ze vol met de gebruikelijke prullaria als muziek luisteren of televisie kijken. 's Avonds volgde dan nog een tactische bespreking. Veeleer een ultieme samenvatting van alles wat de voorbije dagen al werd gezegd. Voorin fietsen maar ondertussen geen trap te veel geven blijft de boodschap. 'De wedstrijden die we al zagen, bevestigden wat we al vermoedden', beaamt Bomans. 'De achterdeur zal wijd open staan en het wordt zaak om die aan de voorkant te nemen om aan boord te blijven.'
'Eén voor allen, allen voor één.' De musketiers zijn in Mendrisio met negen. Eén uitgesproken kopman en acht anderen. Loutere helpers als De Weert, De Waele, De Greef, Wynants en Monfort en dan nog een trio dat er een beetje tussen zweeft en een sprankeltje ambitie in het voorvriesvak mag houden. Het is echter niet de bedoeling om die in allerijl naar de microgolf te verhuizen.
Dat beseft ook Greg Van Avermaet, wiens selectie her en der werd gecontesteerd. 'Heel even heb ik er zelf aan getwijfeld', bekent de Zoggenaar. 'Ondertussen is het goed gevoel echter onvoorwaardelijk terug en hoor ik er gewoon bij in deze selectie. Of hadden we dan zoveel op overschot misschien?'
Van Avermaet kent hoe dan ook zijn rol. 'Ik reken er op om iets te betekenen voor het team. Eén ding weet ik echter zeker: het zal niet zijn door zelf wereldkampioen te worden. Ik zie me veeleer een ambetanterik te zijn voor de favoriete blokken uit Italië en Spanje. Vorig jaar mocht ik me in Varese sparen voor de laatste twee ronden. Nu word ik vroeger op de barrikaden verwacht om mee te springen waar het nodig is. Ik heb daar geen problemen mee. Integendeel zelfs. Door er vaak al ver van de aankomst in te vliegen maakte ik tenslotte voor het eerst naam als renner. Ik doe dat graag. Met dat verschil dat ik deze keer mee moet zijn zonder te rijden. Op die manier hou ik nog wat over voor een volgende keer en kan ik nog iets doen voor Philippe Gilbert.'
Het lijkt een beetje tegen de natuur van Greg. Er in vliegen met de handrem op. 'En ik dan?', vult bondscoach Carlo Bomans aan. 'Ik ben absoluut geen defensieve speler. Ik hou van koers maken en spektakel. Volgend jaar kunnen we het daar in Australië misschien over hebben, maar niet nu, op dit parcours. Hier is het zeker niet aan ons om de koers te maken. Zelfs Cunego zal er niet meer op vier ronden van het einde aan beginnen, zoals hij dat vorig jaar in Varese nog deed. Onze renners beschikken zeker over kwaliteiten maar anderzijds sturen we geen vier of vijf Italianen op pad, hé. Op papier hebben we er met Gilbert slechts eentje en daar moeten we zuinig op zijn.'
Om daar zijn hele aandacht aan te kunnen wijden, staat Carlo alvast het stuur van de volgwagen af aan zijn collega Ludwig Willems en stuurt híj zijn manschappen van op de passagierszetel. (nieuwsblad Paul De Keyser in Mendrisio)
Het leven is niet ontsnappen aan het onweer maar dansen in de regen.
Tussen alle moppen en de humor, zijn er soms die een belangrijke boodschap inhouden. Deze wil ik delen met jullie. De gelukkigste mensen hebben niet steeds het beste van alles, ze trekken hun plan met wat ze hebben.
Op een morgen, het moet zon 8 uur geweest zijn, komt er een oude man van in de 80 om de draadjes uit zijn duim te laten verwijderen. Hij zei dat hij gehaast was want hij had een afspraak om 9 uur. Ik heb hem toen uitgenodigd om plaats te nemen wetende dat het meer dan één uur in beslag zou nemen.
Ik zag hem steeds naar zijn uurwerk kijken en daar ik met geen andere patient bezig was, heb ik besloten zijn wonde na te zien. Na het onderzocht te hebben zag ik dat alles goed geneesde en toen heb ik met een dokter gesproken en heb het nodige gedaan om de draadjes te verwijderen om zo de wond te verlichten.
Terwijl ik bezig was met zijn wond heb ik hem gevraagd of hij een afspraak had met een andere dokter diezelfde morgen. De man zei van neen maar dat hij naar een andere instelling moest gaan om met zijn echtgenote te ontbijten. Ik heb hem gevraagd naar haar gezondheid. Hij heeft me gezegd dat ze daar al enige tijd verbleef en de ziekte van Alsheimer had.
Bij het praten vroeg ik hem of ze kwaad zou zijn mocht hij te laat zijn. Hij antwoorde dat ze niet meer wist wie hij was, dat ze hem sinds 5 jaar niet meer herkende. Ik was verbaasd en heb hem gevraagd: « En u gaat er nog elke morgen heen, zelfs wanneer ze niet meer weet wie je bent?»
Hij glimlacht en tikt even op mijn hand al zeggende: ze herkent me niet, maar ik weet nog wie zij is. Ik had het moeilijk om mijn tranen te bedwingen toen hij vertrok en was er helemaal kapot van. Toen dacht ik: dit is het soort liefde dat ik in mijn leven wil.
De ware liefde, niet lichamelijk en niet romantisch. De ware liefde is het aanvaarden wat is, wat geweest is en wat nog zal zijn.
WK Mendrisio. Het Parcours (op de foto geeft VDB wat tips aan Philippe Gilbert)
Achtendertig jaar nadat Eddy Merckx er zijn tweede wereldtitel veroverde, vormt Mendrisio opnieuw het decor voor de regenboogstrijd.
Het parcours van Mendrisio is niet te onderschatten. In Varese viel er vorig jaar 3.405 meter hoogteverschil te overbruggen, zondag zijn er dat 4.655. Er moeten dan ook 19 lokale rondjes worden afgewerkt, tegenover tien op het parcours van 2008.
'Het zijn niet de hellingen die het lastig maken in Mendrisio', verduidelijkt selectieheer Carlo Bomans, 'het is vooral de opeenvolging. je bent snel rond op een parcours van amper 13,8 km. Kan je die beklimmingen uitsmeren over een parcours van 20 km, dan heb je tijd om te recupereren. Dat is nu niet het geval en dat scheelt meer dan één slok op de borrel.'
Iemand die meer dan 12 miljoen albums verkoopt, zoals Helmut Lotti, moeten we je uiteraard niet voorstellen. Wij ontmoetten echter zijn alter ego: Helmut Lotigiers. Die bekende ons dat hij verliefd was op Tante Riekje, onthult dat hij ooit een roman schreef en beweert dat Arnon Grunberg een psychopaat is. Maak kennis met de duistere kantjes van de master of swing.
Kreeg je als kind al veel cultuur mee? Ik ben niet zo cultureel opgevoed. Ik kom uit een familie van kleine middenstanders. Mijn moeder reed rond met soep en ijs. Mijn stiefvader ging met mijn broers en mij wel eens naar een historisch museum met dinosaurussen. Of naar Bokrijk, het Bijlokemuseum of een tentoonstelling van Panamerenko. Ook als we met de school naar musea of toneel gingen, vond ik dat wel leuk en interessant. Toen ik onlangs mijn boeken heb ingepakt voor mijn verhuis, kwam ik redelijk wat jeugdboeken tegen: van Belle en Sebastiaan en Met Heintje op de plassen tot de reeks Jan zonder Vrees van Karel Verleyen of de boeken van René Swartenbroeckx. Die heb ik als kind allemaal gelezen. Maar al bij al was ik tijdens mijn jeugd meer gefocust op de wielersport dan op cultuur.
Welke culturele herinnering is blijven hangen? Toen ik vijf jaar was, mocht ik in de Opera in Gent, waar mijn grootvader directeur was, een figurantenrol spelen in de operette Frederika van Franz Lehar. Ik moest samen met mijn theaterzusje een trap afhollen en Tante Riekje! roepen. Zij ging dan op haar schoot zitten, ik ernaast, en dan begon Tante Riekje te zingen. Ik weet nog dat ik dat gezang erg potsierlijk en onnozel vond, maar ik was wel verliefd op Tante Riekje. Tijdens de première liep het mis: ik heb het meisje weggeduwd, omdat ik vond dat het mijn beurt was om op haar schoot te zitten. En toen begon ik mee te zingen met Tante Riekje. Het publiek moest lachen en de muzikanten stopten met spelen en klopten op hun instrument om te applaudisseren (lacht)
Heb je naast je muzikaal talent nog een andere artistieke gave? Op mijn 13de heb ik met de hand een boek geschreven en heb het zelfs ingebonden. Ik had van een paar uiteen gevallen jeugdboeken gezien hoe dat moest. Het ging over de ridder Ronald, die een ruimteschip had. Het was echt om te lachen, hoewel het serieus bedoeld was. Na 53 paginas vond ik wat ik aan het schrijven was echter niet mooi meer en dan heb ik het boek weggegooid. Ik had graag kunnen schrijven zoals Tom Lanoye of Arnon Grunberg, of piano spelen zoals Jef Neve. Dat je met je vingers mensen aan het huilen kunt krijgen, lijkt me een ongelooflijke gave.
Maar jouw roman blijft onafgewerkt? Zeker nu ik een literair lief heb, durf in niet meer schrijven! Ik schrijf wel liedjesteksten, maar dat is een heel ander metier: die teksten moeten rijmen en in een cadans passen. Dat is niet te vergelijken met literair werk.
Welke kunst ligt je wel en waar heb je het moeilijker mee? Dans vind ik geweldig, zowel klassiek ballet als moderne dans. Het is ongelooflijk wat dansers vertellen met hun lichaam. Theatervoorstellingen in het beschaafd Nederlands geven mij snel het gevoel dat het niet naturel is. Ook met film kan ik dat ervaren. Ik heb onlangs De Vlaschaard teruggezien. Dat is wel een mooie film, maar tegelijk werkt het op mijn lachspieren als een boer op zijn kar staat en roept: Kom we gaan!. Ik hoor hem liever zeggen: How, we zinne wegh! (lacht)
Ook met fotografie heb ik minder voeling. Ik weet niet goed wanneer een beeld niet langer louter een mooie foto is en overgaat in kunst.
Als je op een vrije avond drie artiesten zou uitnodigen voor een etentje, wie zijn dan de uitverkorenen? Ik denk dat ze eerder slachtoffer dan uitverkoren zijn, hoor, aangezien ik niet zoveel verstand heb van kunst. (lacht) Ik zou graag met Arnon Grunberg aan tafel willen zitten om de psychopaat in hem te leren kennen.
Grunberg is volgens jou een psychopaat? Er zit een donker kantje aan hem, anders kan je zon boek als Tirza niet schrijven. Ik kan niet zeggen dat ik sympathie voelde voor het ultraconformistische hoofdpersonage, maar ik begreep hem wel en herkende mezelf zelfs in hem. Hij probeert zijn schaduw te negeren. Ik heb van mijn vader ooit het boek Ontmoeting met je schaduw gekregen. Je moet je schaduw aanvaarden in plaats van die krampachtig weg te stoppen. Ik denk dat ik met Grunberg hierover wel een filosofisch en psychologisch boompje zou kunnen opzetten.
Jullie kunnen samen misschien op zoek gaan naar de psychopaat in Helmut Lotti? Die is er niet! Dat is net de bedoeling van Helmut Lotti. Ik heb mezelf afgesplitst, omdat Helmut Lotigiers misschien wel de psychopaat is Maar je moet niet bang zijn: ik ben niet schizofreen. En ik ook niet. (lacht)
Wie mag er nog aan tafel zitten? Wim Vandekeybus. Ik vraag me af waar hij zijn inspiratie vandaan haalt, hoe je zon indrukwekkende choreografieën in mekaar zet en vooral hoelang je moet oefenen om rechtop te komen door tegen iemand aan te duwen.
En de aanwezigheid van acteur en regisseur Woody Allen lijkt me ook wel leuk.
Om de komische noot tijdens de avond te garanderen? Hij maakt grappige films, maar Tirza was ook komisch, hoor, of eerder: gitzwarte humor. Ik wil te weten te komen hoe zij naar de wereld en vooral naar zichzelf kijken. Om zon boeken te schrijven, zon rollen te spelen of zon dans te choreograferen moet er een zwart kantje in hen zitten. Hoe gaan ze daarmee om?
Bij welk moment in de kunstgeschiedenis had je aanwezig willen zijn? Das een makkelijke: de opname door Elvis van Thats allright mama in de Sun Studios. Naar het schijnt had hij net een oninteressante opnamesessie vol foute ballads met slechte filmsterren achter de rug en is hij uit frustratie in zijn kleedkamer beginnen jammen. De deur stond open, het nummer werd opgenomen en als single uitgebracht en hij scoorde er zijn eerste hit mee. Ik had erbij willen zijn om te zien of het verhaal niet aangedikt is.
Wie of wat wil je aantreffen in de hemel? Weer Elvis, in die boksring in 1968, in zijn zwart leren pak. Daar zou ik zonder mij te vervelen naar kunnen blijven kijken.
En misschien meedoen? Ja! Een duetje!
Ook het pleidooi door Al Pacino in de film A devils advocate mag daar op repeat staan. Hij doet in die film een uitleg waarom hij als advocaat zo nuttig is en waarom je voor hem moet kiezen. Dat is zo sterk!
Wat er zeker in de hemel mag staan, is het mooie gebouw dat ik samen met mijn lief gekocht heb in Zurenborg, Antwerpen. Het huis uit 1912 heet De aarde en is van architect Josef Bascourt. Beam me up, Scotty, met huis en al. Dan kan ik in de hemel in ons eigen huis blijven wonen. Handig! (lacht)
Welke artiest mag voor jou vereeuwigd worden in een standbeeld? Hugo Claus, omwille van zijn allround kunstenaarschap. Die man was regisseur, schilder, poëet, schrijver en ook nog niet onbelangrijk - een levenskunstenaar. Vele mensen van deze generatie zijn hem schatplichtig. (uit in Vlaanderen)
Mijn vader was een heel goede saxofonist. Hij had alle kwaliteiten in zich om professioneel te worden, maar met een vrouw en twee kinderen om te onderhouden, had hij toch de moed niet om een stabiel bestaan op te geven. Hij speelde soms in het orkest van het NIR, de voormalige VRT, en dan moet je toch op een zeker niveau staan. Op een dag stuurde mijn vader mij naar de muziekschool. Dat hoorde volgens hem bij de opvoeding. Aangezien wij thuis nog een klarinet hadden liggen, werd ik dan maar klarinettist.
Het jaar dat ik afgestudeerd was, vroeg Dora Van der Groen mij of ik de acteurs van haar toneelafdeling vocaal wilde begeleiden . Een hele generatie is via mijn klas gepasseerd, waaronder regisseur Dirk Tanghe. Toen hij zijn eerste stuk regisseerde bij Theater Malperthuis, dat was De Getemde Feeks van Shakespeare, kampte zijn leading lady, Gert Portael, met ernstige stemproblemen. Dirk vroeg mij om Gert te begeleiden. Ik heb de première toen drie maanden moeten uitstellen, maar Gert heeft daarna 120 avonden achter elkaar gezongen zonder enig probleem.
Waar, maar Gert woonde toen in Boechout en was bekend met de Boechout Beatles, zijnde Jan Leyers en Paul Michiels. Jan, die toch een wetenschappelijke achtergrond had, wilde zijn stem door mij laten onderzoeken. Al snel ging ik over over de tongen in Boechout en kwam ook Bart Peeters bij mij op zangles. En na Bart Peeters kwam Paul Michiels. En die zei: "Peter, ik ga een jong manneke sturen. Ooit zal hij het maken, maar nu heeft hij dringend zangles nodig." Op een dag kwam dat totaal onbekend manneke bij mij binnen. Het was een zekere Koen Wauters. En ineens had ik alle toppers van Vlaanderen op zangles.
Ik moet een van de grootste jazzfans ooit zijn, behalve als ze gaan improviseren. Free jazz is niet aan mij besteed. Helemaal anders ligt dat bij een Ella Fitzgerald. In mijn ogen is zij een godin.
Ik ben tevreden met de periode waarin ik nu leef. Als je ergens middenin zit, dan mis je dingen. Ik word wel heel sterk aangetrokken door het einde van de negentiende eeuw en de opkomst van de grote Romantiek met mensen als Brahms, Wagner, Bruckner en de jonge Richard Strauss. Maar toch wil ik nu leven en kunnen terugblikken op wat geweest is.
'Puzzeltapijten' of 'vloerpuzzels' voor kinderen, vaak met cijfers of met het alfabet erop, zitten vol met giftige stoffen. 
Welk drankje geef je mee aan je kind? Als alternatief voor frisdrank, wordt fruitsap al eens in de boekentas gestoken. Niet dus, fruitsapjes bevatten evenveel suikers als frisdranken en maakt je kind even dik. Enkel water hoort in een gezonde boekentas. 
Ingrediënten voor 2 personen:
Laura Omloop uit Berlaar heeft haar favorietenrol gisteravond helemaal waargemaakt. Kijkend Vlaanderen viel massaal voor haar vrolijke jodelklanken en stuurt haar dus naar het komende Junior Eurovisie Songfestival in Kiev.
Op een morgen, het moet zon 8 uur geweest zijn, komt er een oude man van in de 80 om de draadjes uit zijn duim te laten verwijderen. Hij zei dat hij gehaast was want hij had een afspraak om 9 uur. Ik heb hem toen uitgenodigd om plaats te nemen wetende dat het meer dan één uur in beslag zou nemen.
Kreeg je als kind al veel cultuur mee?
Op mijn 13de heb ik met de hand een boek geschreven en heb het zelfs ingebonden. Ik had van een paar uiteen gevallen jeugdboeken gezien hoe dat moest. Het ging over de ridder Ronald, die een ruimteschip had. Het was echt om te lachen, hoewel het serieus bedoeld was. Na 53 paginas vond ik wat ik aan het schrijven was echter niet mooi meer en dan heb ik het boek weggegooid.
Als je op een vrije avond drie artiesten zou uitnodigen voor een etentje, wie zijn dan de uitverkorenen?
Das een makkelijke: de opname door Elvis van Thats allright mama in de Sun Studios. Naar het schijnt had hij net een oninteressante opnamesessie vol foute ballads met slechte filmsterren achter de rug en is hij uit frustratie in zijn kleedkamer beginnen jammen. De deur stond open, het nummer werd opgenomen en als single uitgebracht en hij scoorde er zijn eerste hit mee. Ik had erbij willen zijn om te zien of het verhaal niet aangedikt is.
