Kinderen liegen, zoveel is zeker. Maar waarom doen ze het en vanaf welke leeftijd? En wat vooral belangrijk is: hoe reageer je er als ouder op?
Vanaf wanneer? Kinderen liegen al op 8 maanden, zegt professor Vasudevi Reddy van Harvard. Ze beschrijft hoe ze dan al vals kunnen lachen en wenen. Als ze 2 jaar zijn, liegen ze om hun eigen vel te redden, waarbij ze broers of zusjes beschuldigen om straf te ontlopen.
De theorie van professor Reddy steunt op experimentele tests uit de jaren '80. Het onder-zoek wilde zien of kinderen konden liegen tegen mensen op school of in de crèche. Het onderzoek hield 50 kinderen in de gaten, van baby's tot kleuters.
Daaruit bleek dat kinderen al op jonge leeftijd naar anderen kijken om te leren hoe ze zich op sociaal vlak moeten gedragen.
Geleidelijk proces Maar dat wil volgens professor David Messer niet zeggen dat ze in staat zijn te liegen. "Kinderen liegen wel al voor de leeftijd van 4, in tegenstelling tot wat vroeger gedacht werd. Ze spelen bijvoorbeeld al van 16 tot 18 maanden toneeltje, wat betekent dat ze het verschil kennen tussen realiteit en doen alsof. Kinderen gaan niet plots liegen, het is meer een geleidelijk proces"
Waarom? Onderzoek toont aan dat kinderen er ontzettend slecht in zijn, ze slagen er maar 15% van hun pogingen in om mensen om de tuin te leiden. Toch blijven ze het doen. Daaruit leidt Reddy af dat liegen een soort leerproces is. "Het begint vaak als een spel, een manier om straf te voorkomen, maar het wordt een instrument om gedragingen testen. Met welke leugens bereiken ze succes, waarmee falen ze?"
Wanneer en hoe reageren? Psycholoog Woolfson waarschuwt ouders geen te zware straffen uit te delen als ze hun kinderen op een leugen betrappen. Ze doen het niet om stout te zijn. Kinderen zien het als een spelletje of willen ermee een dreiging afweren, zoals een ouder die kwaad wordt. Als je kind valselijk een broertje of zusje beschuldigt, moet je kalm blijven. Zeg: "Het was niet je zusje, je mag dat niet meer doen."
Kinderen liegen soms om reactie uit te lokken, dat kan aandacht zijn. Maar een kind vertelt ook leugens omdat hij of zij je wil verrassen of doen lachen. Het is belangrijk dat je dan ook verrast reageert en niet zegt dat je weet dat hij of zij aan het liegen is. Je moet de motivatie van een kind respecteren, genieten van zijn creativiteit en aan zijn noden tegemoet komen.
Het is wel belangrijk je kinderen het verschil tussen waarheid en leugens te leren. Sommige leugens serieus genomen worden.
Kinderen op een Chinese school moeten zorg dragen voor hun ei. Het doel van het project is zachter leren omgaan met elkaar. De school wil zo iets verhelpen aan het brutale gedrag van de leerlingen in Kunming. "Om veiligheidsredenen kwamen we op het idee. Steeds meer leerlingen raakten gewond omdat ze te ruw met elkaar speelden", zegt een woordvoerder van de school aan Life News Daily.
Succesvol initiatief De leerlingen hebben de startdatum opgeschreven van de dag waarop ze begonnen zijn met het koesteren van hun ei. De leerling die het ei het langst houden kan, wordt uitgeroepen tot 'Ei Ster'. "We controleren ook of ze elke dag hun zelfde ei bijhebben." Volgens de woordvoerer is het intiatief erg succesvol. "We merken dat ze nu veel rustiger met elkaar omgaan. Ze vechten niet meer, springen niet meer wild in het rond of zitten elkaar niet meer wild achterna. Ze lopen zelfs heel voorzichtig de trappen op." Het lijkt erop alsof de eieren de leerlingen bewust gemaakt hebben van hun kwetsbaarheid. (vsv)
Een halve eeuw nadat Amerikaanse tests met atoombommen het atol Bikini verwoestte, lijken de koralen rond het atol zich stilaan terug te bloeien. Wetenschappers reageren verrast.
"Ik wist niet goed wat ik moest verwachten", zegt Zoe Richards van het Australisch Koraal Onderzoekscentrum van James Cook University. Zij voerde met een aantal wetenschappers onlangs een onderzoek rond het atol. "Ik dacht aan een onderwater maanlandschap of iets dergelijks, maar was aangenaam verrast. Het koraalrif heeft er zich opnieuw genesteld." Volgens de wetenschappers zorgen zaden van een nabij gelegen atol voor de bloei van het koraalrif op Bikini.
Toch is niet alles rozegeur en maneschijn. Van de oorspronkelijke soorten koraal zijn er 42 sinds de atoomtesten verdwenen. En ook al is er nog weinig radioactiviteit rond het atol, toch is de bodem er nog stevig verontreinigd. Kokosnoten bijvoorbeeld zijn er nog altijd vergiftigd. De oorspronkelijke bewoners, die voor de testen naar Kili Island werden geëvacueerd en nog steeds compensatiegeld van de Amerikaanse overheid krijgen, zullen in de nabije toekomst dus nog niet meteen terug kunnen verhuizen.
De waterstofbom die er in 1954 tot ontploffing werd gebracht, was met 15 megaton het meest krachtige nucleaire wapen op dat moment, 1.000 keer krachtiger dan de atoombom die Hiroshima verwoestte tijdens WO II. De explosie vernietigde alles op de drie eilanden van het atol, warmde het water op tot 30.000 graden en liet een krater van 2 kilometer breed en 73 meter diep achter. (hlnsydney/sps)
weekoverzicht alle artikels van 14/04 tot en met 20/04
Weekoverzicht van 14/04 tot en met 20/04 overzichtelijk alle artikels geschreven door: Yvette uit Kuurne en nog veel meer. Maak zelf de keuze welke schakelaar je aanklikt.
In grote delen van Zeeland bepalen dijken het beeld. Tijdens weekendje Vlissingen de dorpenroute gedaan (65km).
Vrijwel alle dorpen die deze route aandoet, zijn op een kreekrug ontstaan. ook de wegen volgen voor een deel de kreekruggen, maar voorbij Meliskerke en tussen Serooskerke en Grijpskerke doorkruist u poelgronden. Aan het hoogteverschil zijn ze nauwelijks te herkennen, wel aan het grondgebruik, want in de poelgronden overheersen de weilanden.
Start vanaf het hotel Piccard waar we logeerden www.piccard.nl richting Dishoek voorbij Koudekerke ziet u restanten van de Atlantikwall, de verdedigingslinie van de Duitse bezetter. Walcheren was een belangrijke schakel in de linie, want vanaf de west- en zuidrand controleerden de Duitsers de Westerschelde en de haven van Antwerpen. Na de oorlog zijn veel bunkers opgeruimd, maar tussen Valkenisse en Vlissingen bleef een aantal bewaard.
Na Meliskerke fiets u door lager gelegen poelgronden. In het vlakke landschap zijn vliedbergen opvallende elementen. Deze verhogingen in het landschap dateren uit de 12de en 13de eeuw en hadden vroeger vooral een strategische functie. De plaatselijke machthebber, doorgaans een rijke boer, kon vanaf de eenvoudige verdedigbare behuizing op de top de wijde vlakke omtrek zien.
Oostkapelle was vroeger een klein agrarisch dorp, waar boeren pachters waren van de heren van de buitenverblijven, die ook grondeigenaar waren. Nu is het dorp uitgebouwd tot badplaats, maar bij de kerk is het oorspronkelijke ringdorp bewaard gebleven. Aan de kerk valt de vreemde verhouding op tussen de grote gotische toren en het kleine eenbeukige schip. Ooit was het schip veel groter, maar na verwoesting in 1572 door de troepen van Willem van Oranje werd het op veel kleinere schaal weer opgebouwd met stenen afkomstig van de verwoeste kerk.
Biggekerke is een ringdorp, net als Koudekerke, Meliskerke, Oostkapelle Serooskerke Gapinge en Grijpskerke. Deze dorpen ontstonden op een kreekrug bij een kruising van wegen. Bij de splitsing verrees een kerk en door de aanleg van een weggetje achterom kwam de ring tot stand. Aan de toevoerwegen naar de ring liggen boerderijen. De kerkjes zijn een blik waard. Vaak zijn ze al oud (de meeste Walcherse dorpen zijn van de 12de eeuw). Zo ook het kerkje van Biggekerke, waarvan de toren en het koor van omstreeks 1400 dateren.
U passert de oudste Zeeuwse badplaats Domburg en de daaraan grenzende smalle bosstrook van de Manteling met bijhorende buitenverblijven en kastelen (waaroder Westhove). Voorbij Serooskerke doorkruist de route de lager gelegen poelgronden, die rond de dorpen Gapinge, Sint Laurens, Grijpskerke en het gehucht Poppendamme liggen. Aan het grondgebruik zijn ze gemakkelijk te herkennen: Grasland is dominant.
De keuze van een rugzak is al even belangrijk en persoonlijk als die van de schoenen. Een slechte keuze kan je immers spierpijn bezorgen of uit evenwicht brengen. Een slecht aangebrachte riem kan je schouder bezeren en lichte tot erge hinder veroorzaken. Om maar te zeggen dat je je best niet zomaar de eerste de beste rugzak aanschaft. Tips trekking: gebruiksaanwijzing voor de rugzak.
Toegegeven, het is niet makkelijk in het ruime aanbod met zo'n prijsverschillen bovendien, duidelijkheid te scheppen. Daarom moet je voor je begint te zoeken en te schiften, de antwoorden op enkele vragen hebben. Deze bv : wil je wel of geen zijzakken? Die zijn best handig bij het trekken want dan hoef je niet telkens de zak van de rug te hijsen als je iets wil nemen. Klimmers vinden zijzakken dan maar niks. Ze verkiezen een smalle zak die niet aan de rotsen kan blijven hangen (geldt trouwens ook in de bossen). Verder mag de rugzak je armbewegingen niet be-lemmeren.
Tips: zijzakken in netjes voor flessen, binnenvakjes met rits om makkelijker spullen op te bergen en in de buikriem een zakje voor gsm of gps en een voor sleutels of zakmes.
Steun materiaal en accessoires. Een goede rugzak moet ideaal uitgerust zijn met een buikriem, en als het even kan ook met een borstriem. Zo zal de zak beter blijven hangen, de schouders minder 'snijden' en je niet uit evenwicht brengen. Controleer ook of alle stukken goed zijn opgevuld. Ga voor een rugzak die goed aan het lijf zit en in een technisch materiaal dat voldoende 'ademt'.
Tip: koop meteen ook een waterdichte hoes voor de zak. De meeste rugzakken kunnen natuurlijk best wat regen verdragen, zeker wanneer je hem regelmatig behandelt. Toch zal constante, harde regen na een tijdje zelfs in goede zakken door de naden heen insijpelen.
Nog een detail: zoek naar hechtpunten om je stokken aan te hangen, of een houweel, musketons of beker. Of overweeg ook de aanschaf van een camelbag, een waterdichte plastic zak ingewerkt in de structuur die je met water kan vullen.
Heel handig omdat je dan voortdurend kan drinken zonder te stoppen, dankzij het 'slangetje. Dat moet je dan wel regelmatig schoonmaken. Tussen twee trekkings door kan je dat perfect doen met zilverionen.
Pak de lightversie! Je moet natuurlijk even nagaan welk volume je wenst en nodig hebt. Je mag immers niet te groot of te klein kopen. Voor trekkings van een dag of minder volstaat uiteraard een zak van 25 liter. Trek je er langere tijd op uit of de spullen van de hele familie draagt, dan is een zak van 45 liter een betere keuze. Klaar om te vertrekken? Denk goed na over wat je wil meenemen.
Tip: Maak een lijst en leg alles klaar. Zo kan je alles wegen. Het gewicht van een rugzak mag niet hoger zijn dan 1/3 van je lichaamsgewicht. Je stopt best de zwaarste dingen achterin en dichtbij je rug. Anorak en windbreakers zijn licht en die stop je best bovenaan in de zak, ook al omdat je ze dan snel vindt.
Slim is ook fruit en brillen bovenaan te stoppen. Als de rugzak geen binnenvakken heeft, stop je kledij dan in aparte plastic zakken.
Niks vergeten? Prima, dan kan je met het allerbelangrijkste beginnen: de tocht zelf!
Klaar voor de week van de goeidag? Van 5 tot 10 mei hoeft niemand zich in te houden.
"De comeback van de goeidag" Je wordt er goed gezind van. Wie het krijgt trouwens ook. Het helpt om het ijs te breken: ongeacht de plaats. Het is nooit te klein of te groot. Dat je er anderen mee besmet, is niet eens een nadeel. Peuters kunnen het al, maar oudere kinderen leren het vaak af. En er was een tijd dat iedereen het deed: Goededag zeggen.
Psychiatrie luidt noodklok over chronische patiënten
De systematische afbouw van ziekenhuisbedden voor chronische psychiatrische patiënten maakt dat die patiënten steeds vaker op straat terechtkomen. De sector luidt de noodklok. Aan de vooravond van de publieksdag Anders Gewoon, die de Vlaamse Vereniging Geestelijke Gezondheidszorg op vrijdag organiseert, vraagt Dirk De Wachter, diensthoofd gezinstherapie aan het Universitair Centrum KU Leuven, aandacht voor de groep chronische patiënten die in de vergeetputten van de maatschappij terecht dreigt te komen. Oorzaak van die ontwikkeling is een gebrekkige financiering.
De afbouw van de chronische psychiatrische bedden hoeft volgens De Wachter op zichzelf geen slechte zaak te zijn, maar de alternatieven worden onvoldoende gefinancierd en te weinig gecoördineerd. "Voor een relatief kleine groep blijft een chronisch ziekenhuisbed de enige oplossing, maar het overgrote deel van de patiënten kan onder bepaalde voorwaarden functioneren in de maatschappij. Structuren zoals begeleid wonen, psychiatrische thuiszorg, arbeidsrehabilitatie en dagactiviteitencentra helpen daarbij, alleen loopt de uitbouw ervan veel trager dan de afbouw van de chronische bedden."
De Wachter vreest dat de situatie in de Verenigde Staten, waar veel daklozen in feite chronische psychiatrische patiënten zijn die nergens meer terechtkunnen, overwaait naar onze contreien. (belga/adv)
Brandade van witvis en aardappeltjes met salie en chorizo-olie
Receptje: lekker van bij ons (voor 4 personen)
Ingrediënten 6 middelgrote bloemige aardappelen, 50 g boter, 300 g kabeljauwfilets (heek, stokvis, makreel, ...) 2 el salie gesnipperd,100 g chorizo in dunne plakken
Bereiding Schil de aardappelen en kook ze in gezouten water. Verdeel de vis in kleine stukken en bak hem gaar in wat gesmolten boter op een laag vuurtje. Pureer de aardappeltjes, de vis met de boter en meng alles onder elkaar. Voeg de salie, de kruiden en peper en zout toe. Bak de chorizo tot het vet vrijkomt.
Serveer de brandade met een beetje chorizo-vet en de chorizo. Tip: In dit recept kan je al je visrestjes kwijt.
Zoektocht met de krant naar het gezelligste cafeetje, (8) In de Maraille zijn sportievelingen thuis.
Outrijve- "Ik wil dat de mensen die hier binnenkomen, gezellig genieten", zegt Mieke Pannecoucke, die vijf jaar geleden met het fiets-,wandel- en praatcafé De Maraille een droom kon verwezenlijken. Naar De Maraille moet je een klein beetje zoeken. Het cafeetje ligt op de grens van de dorpjes Moen (Zwevegem) en Outrijve (Avelgem), heel landelijk en bovendien verscholen, een beetje van de weg af. Die weg is de Maraillestraat. De naam zou "woning met een stuk land" betekenen.
Fietsnetwerk: Vroeger was Maraille een gewoon gesloten huis. Mieke Pannecoucke uit Deerlijk, kinderverzorgster van opvoeding, was deeltijds actief in de horica. Een eigen gezellig cafeetje spookte al een tijdje in haar hoofd en toen dit huis te koop stond, wist ze dat dit het was. Uiteindelijk behoort ook dit tot de verzorgende sector. .. " zegt Mieke. De Maraille is, zeker in de zomer, een ideale pleisterplaats voor wande-laars en fietsers, ook voor motortoeristen. Het ligt langs de Scheld- Leie-route en een- knooppunt van het West-Vlaamse fietsnetwerk is vlakbij. "Wij verwelkomen veel sportievelingen. Ik heb gratis wandelkaarten voor 7 tot 21 km hier in de buurt", zegt Mieke die zelf erg sportief is en nog gevolleybald heeft.
Artistiek bloed: Als De Maraille sfeervol ingericht is, is dat ook het werk van Mieke, die academie gevolgd heeft. Ze schildert maar haar specialiteit is glas in lood. Haar kleurrijke wand verlichting, lampkapjes en kaarshouders vallen dan ook meteen op. Het interieur combineert perfect oud en nieuw. De huiselijke sfeer van het vroegere woonhuis - met de speksteenkachel voor koudere dagen is ook gebleven.
Dat ondervond onlangs ook Saartje Vandendriessche. Het filmpje van Vlaanderen Vakantieland is te zien op de heel verzorgde website, dankzij medevennoot Henk Verwee uit Helkijn. Een van de absolute troeven in het seizoen is het gezellige, deels overdekte tuinterras in de boomgaard achter het café. Wat verder is ook een. petanquebaan aangelegd. Dat hier heel wat streekbieren op de kaart staan, hoeft niet te verwonderen, ook enkele minder bekende Waalse, zoals - een Moinette, een Quintine of een Cuvée des Trolls.
Op het krijtbord zie je welke (streek)gerechtjes verkrijgbaar zijn. Dat gaat van gewone snacks tot brochettes, beenhesp of scampi' s. Voor sportievelingen zijn er ook gezonde boterhammen. Af en toe is er een muziek(folk) optreden en elk jaar organiseert De Maraille zelfs een wieler-wedstrijd. Die vond dit jaar plaats op 29 maart.
Waar kan je de Maraille vinden? Maraillestraat 16, Outrijve Uitbater: Mieke Pannecoucke. Soort café: fiets-, wandel- en praatcafé. Opmerkelijk: landelijke ligging; warm interieur; tuinterras. Eten: van taart en pannenkoek tot beenhesp of scampi' s. Prijs van een pintje : 1,70 euro. Open: mei-oktober vanaf 14 uur, zondag vanaf 12 uur, dinsdag gesloten (mei-juni, sept.-okt. ook woensdag gesloten - wintermaanden enkel vrijdag-zaterdag vanaf 16 uur en zondag vanaf 12 uur). Website : www.maraille.be. Cafeetjes 1,2,3,4,5,6,7,
"De natuur om je heen terug leren kennen" Wie in het donker nog het bos in durft en dan plotseling de kreten van de bosuil hoort, spoedt zich meestal als de wiedeweerga weer het bos uit. Vooral tijdens de paartijd kunnen bosuilen heel luidruchtig zijn en allerlei angstaanjagende kreten laten horen. Nochtans zien ze er heel lief uit. Met hun zachte, ronde kop met twee grote karbonkels erin.
Bosuilen worden ook gepest.
Bosuilen houden vooral van wat oudere bossen met oude loofbomen. Daarin vinden ze het makkelijkst een hol om in te broeden. Overdag rust de bosuil uit. Dicht tegen een stam of in een holte van een boom, zodat je hem bijna niet ziet zitten, Dat rusten bij uilen heet ook roesten. Maar af en toe wordt een bosuil gepest door kleine vogels die hem krijsend proberen te verjagen. Het lijkt wel alsof ze hem uitschelden. Bosuilen zijn namelijk niet geliefd bij kleine vogels. Als zij zitten te slapen, plukt de bosuil ze 's nachts soms gewoon van de takken. Je zou je buur voor minder uitschelden en proberen te verjagen.
Bosuilen hebben trouwens een erg gevarieerd menu, Van muizen en andere kleine zoogdieren over vogels en padden tot slakken en insecten. Zelfs zijn soortgenoten de steenuil en de kerkuil durft de bosuil wel eens aan te vallen. Op die manier probeert hij voedselconcurrenten uit de weg te ruimen. Ook kauwen, gaaien en eksters schrikken de bosuil niet af.
De bosuil is vooral bekend door zijn typische oehoe-geluid. Het is vaak gebruikt in films. Maar hij roept meer dan alleen maar 'oehoe'. Soms krijst en jankt hij. En het verschil tussen het roepen van een mannetje en een vrouwtje. Dan moet je 's avonds maar eens een bos in de buurt in trekken en luisteren ...
Bosuilen horen als de beste, Ze hoeven hun prooi niet eens te zien. Ze horen hun eten aankomen ... Soms slaan ze boven bomen of struiken met veel lawaai met hun vleugels. Op die manier proberen ze slapende vogels te doen opvliegen. Een gemeen plannetje ... Een mannetje en een vrouwtje kiezen elkaar voor het leven. Alleen als een van de twee sterft, zoekt de andere een nieuwe partner.
De jongen verlaten al heel vroeg het nest en blijven nog een poos op de takken in de buurt rondhangen om gevoederd te worden, Ze worden dan ook wel 'takkelingen' genoemd. Zodra ma en pa vinden dat ze oud genoeg zijn om alleen hun plan te trekken, worden ze verjaagd. Dan moeten ze op zoek gaan naar een eigen territorium. Als ze er niet meteen een vinden, lijden ze grote honger. De sterfte onder de jonge bosuilen is dan ook groot.
Zaterdagmorgen werd ik nogal chagrijnig wakker, niet wetende waar dit gevoel vandaan kwam. Halverwege de ochtend schiet het me ineens te binnen. Het werd veroorzaakt door een droom. In mijn slaap leefde ik in een andere tijd. Niet in de prehistorie of de verre toekomst, maar in augustus 2008. Verschietachtig zal je denken, en dat was het inderdaad. Ik droomde dat ik ineens besefte dat het al augustus was en de zomer dus al weer bijna voorbij. Ik ben enorm geschrokken. Waar was ik al die tijd geweest? En waarom had ik nog niet genoten van het mooie weer?
Was het al wel mooi weer geweest, of was ik weer belazerd met een Belgische zomer in regen en wind? Had ik niet opgelet en de wereld gewoon aan me voorbij laten trekken? En waar waren mijn zomeroutfits eigenlijk? Geen jurkje of mijn Italiaanse slippers te ontdekken. Ik droeg gewoon lange mouwen en boots. Niks blote schouders of blote benen. Wat een ellende. Op internet vind ik een website die droomuitleg geeft. Je moet er zoeken op trefwoord. Ik toets het woord 'herfst' in en krijg het antwoord: 'Als je droomt over de herfst duidt dit erop dat iets tot een einde zal komen en er iets nieuws zal beginnen.' Aha. Iets nieuws dus. Zie je nou wel. Daar heb ik behoefte aan! Een nieuwe uitdaging, nieuwe kIeren, nieuwe muziek, maar vooral een nieuw jaargetijde. Want stel je voor dat je al het bovenstaande gewoon hebt, maar niet ziet?
Wat heb je er dan aan? Dan word je op een zaterdagochtend in augustus wakker met het besef dat je de lente hebt gemist. De lente van het jaar, maar misschien ook wel de lente van je leven. Dan toets je op het droomwoordenboek op internet een heel andere trefwoord in. 'Onweer' bijvoorbeeld, met het resultaat: 'De droomuitleg van een naderend onweer is niet gunstig. Het voorspelt ziekte, tegenvallende (zakelijke) resultaten en verlies van vrienden, waar je een triest gevoel aan overhoudt.
Nee, dan kun je beter dromen over een blikopener: 'Als je een blik-opener ziet in je droom, duidt dit op je bereidheid om nieuwe ideeën en concepten te omarmen. Het kan een symbolische geruststelling zijn dat je heel goed in staat bent om dingen zelf te doen. Of over een xylofoon: 'Als je droomt over een xylofoon, voorspelt dit dat je grootste ambities werkelijkheid zullen worden, met eer en erkenning. Dat is toch meteen een stuk positiever, nietwaar?
De zaterdagochtend was inmiddels bijna voorbij, Ik keek naar buiten. Het is nog koud, maar de stand van de zon kondigt toch een mooie dag aan. Dat wordt genieten! Daar kan geen blikopener of xylofoon tegenop.
Een aantal mannen kleden zich om in de kleedkamer van de golfclub Een mobiele telefoon gaat af en een van hen begint een gesprek. Iedereen in de kleedkamer luistert natuurlijk mee.
MAN: "Hallo" VROUW: "Schat, ik ben het. Ben je op de club?" MAN: "Ja" VROUW: "Ik ben aan het winkelen en ik heb een onwijs mooi leren jasje gezien. Het kost maar 1000 euro. Mag ik het kopen?"
MAN: "Natuurlijk, ... als je het mooi vindt moet je het kopen." VROUW: "Ik ben ook nog even langs de Mercedes garage gegaan. Ik heb de nieuwe 2007 modellen gezien. Er was er eentje zo mooi." MAN: "Hoeveel kost ie?" VROUW: " 80.000 euro"
MAN: "OK, maar voor die prijs wil ik wel alle accessoires erbij krijgen." VROUW: "Geweldig! Oh, ja nog een ding . het huis dat we vorig jaar zo graag wilden kopen, staat weer te koop. Ze vragen 950.000 euro."
MAN: "Nou, breng maar een bod uit. Bied maar 900.000 euro." VROUW: "OK. Ik zie je later vanavond. Ik hou van je!" MAN: "Doei, ik hou ook van jou."
De man hangt op ... De andere mannen in de kleedkamer kijken vol verbazing naar hem.
In Groot-Brittannië is de kwaliteitskrant The Guardian er van overtuigd: kokosnoot is hét fruit van 2008. En dan vooral om de kokosolie, die uit het vruchtvlees kan geperst worden. Geen cholesterol, het versnelt de stofwisseling en het heeft antibacteriële en ontstekingsremmende eigenschappen. Ook voor schimmels zou kokosolie zijn nut bewijzen. Beweringen waar brandhout van wordt gemaakt op de gezondheidssite gezondheid.be.
Verzadigd vetzuur Kokosolie bevat immers laurinezuur, een verzadigd vetzuur, en dat heeft een ongunstig effect op het cholesterolgehalte en doet dus het risico op hart- en vaatziekten én tromboses toenemen. Laurinezuur heeft zowel een invloed op het goede als het slechte cholesterolgehalte, maar het eindresultaat blijft negatief.
Energiewaarde Ook de bewering dat kokosolie de stofwisseling zou bevorderen omdat de verzadigde vetzuren 'maar' een middellange keten zijn, die sneller kunnen verbrand worden, is onzin, zo argumenteert gezondheid.be. "Zelfs als middellange ketens sneller verbrand worden, is er nog steeds hun energiewaarde." Het aantal calorieën dat je opgegeten hebt telt, niet 'hoe snel' het eten wordt verbrand.
Geen bewijs Evenmin is er wetenschappelijk onderzoek voor handen dat bewijst dat kokos je helpt vitaminen en mineralen opnemen, maag- en darmklachten zou doen verdwijnen, een positief effect heeft op schimmels of de schildklier stimuleert.
Moraal van het verhaal? Kokosolie bevat te veel verzadigde vetzuren om thuis te horen in een gezond dieet.
Dakloze vindt bouwplannen voor nieuw WTC in vuilnisbak
Een dakloze in New York heeft vertrouwelijke bouwplannen van de Freedom Tower opgevist uit een openbare vuilnisbak. De plannen bevatten tekeningen van het imposante gebouw dat op de plaats van de neergestorte torens van het World Trade Center opgetrokken wordt. De autoriteiten spreken van "een ongelofelijke veiligheidsfout". E-bay of al-Qaeda Dakloze Mike Fleming speelde de plannen met het label 'secure document-confidential' door aan de krant The New York Post. Hij had de schematische tekeningen van de Freedom Tower gevonden in een vuilnisbak nabij Ground Zero en vreesde dat de plannen in de verkeerde handen zouden vallen. "Ik ben een eerlijke jongen, maar ze hadden ook op e-Bay of bij al-Qaeda kunnen belanden", vertelde de 28-jarige Fleming.
Nuttig voor terroristen Experts bevestigden aan The Post dat de informatie zeer nuttig zou kunnen zijn voor terroristen die een aanslag op het gebouw plannen. The Port Authority (PA), de eigenaar van de site, stelt echter dat de tekeningen onvolledig en bijzonder niet gedetailleerd waren. Ze zouden beschikbaar zijn voor iedereen die een contract wil binnenhalen.
Ontslagen De PA opende nietemin onmiddellijk een intern onderzoek. Wie verantwoordelijk is voor het kwijtspelen van de plannen, riskeert volgens woordvoerder Steve Coleman op staande voet ontslagen te worden. "We tolereren geen domheid", zei hij. De bouw van de Freedom Tower, een 541 hoge wolkenkrabber die op de plaats moet komen van de WTC-torens, is in april 2006 van start gegaan. Tegen 2012 zouden de werkzaamheden afgerond moeten worden. (afp/adv)
