Sommige meisjes worden nét niet meer uitgehuwelijkt door hun vader met een partner die ze niet zelf gekozen hebben maar ze willen zélf nog altijd graag de bemiddeling van hun vader met de partner die ze zelf gekozen hebben. Een tussenweg tussen traditie en moderniteit.
Ze wou het niet toegeven dat ze deels ook beschaamd was. Beschaamdheid is inderdaad moeilijker dan schuld. Ze kunnen tegelijk voorkomen maar dat hoeft niet. Schuld is een duidelijk aanwijsbare fout waar je niet noodzakelijk beschaamd hoeft over te zijn. Schaamte is een gedrag waarbij je jezelf naar beneden haalt zonder dat je noodzakelijk schuld aan iets hebt. Zoek zelf maar eens voorbeelden van elk.
Wat ben ik al veel 'dwaas' geweest in mijn leven. Op die momenten zelf vond ik dat natuurlijk niet. Ik had iets voor ogen, ik keek alleen daar naar en ik ben daar helemaal voor gegaan. Achteraf was soms het juiste ding, soms het foute. Tenminste in resultaat bekeken naar de buitenwereld toe. Maar in alle gevallen betrof het het najagen van iets. En dat op zich is eigenlijk dwaas.
Het is weer voor een warm vuurtje, een pyama en een thee . Geen wagens, files, drukdoende mensen, getoeter en gesnauw. Nee, een gezellig samenzijn met de mensen rondom mij. Eerder noemde dat cocooning. Ik noem dat gewoon 'thuis' zijn.
Een jongere vrouw met oudere man of omgekeerd is volgens haar geen goede zaak. Het gaat niet om het blijvende verschil in leeftijd maar om het blijvende verschil in levensfase. En zij kan het weten.
Ik bewonder mijn kinderen. Ik bewonder hun moed om naar school te gaan, te studeren, te sporten en hun zin in plezier maken, vrolijk zijn en alle hoop te hebben. Misschien bewonder ik enkel hun jeugdigheid.
Mensen doen soms de verkeerde dingen en hebben daar spijt van maar je kan tijd niet terugdraaien. In feite kan je enkel vooruit kijken. Jammer genoeg lijkt ons geheugen soms beter dan onze fantasie.
Superfans. Het maakt ons wat ongemakkelijk: ze creëren een eigen wereld, ze geloven in wat ze doen, ze doen niemand kwaad en we kunnen er niets op tegen hebben en toch... Misschien omdat ze zo goed in contact staan met hun idool in zichzelf maar zo weinig met hun idool in realiteit.
Hoe waardevol zijn we in de ogen van anderen? Een vraag die we ons veel stellen terwijl de enige vraag is: Hoe waardevol zijn we in onze eigen ogen? Zeer moelijk te beantwoorden.
Ik heb altijd gedacht dat ik voornamelijk een redelijk mens was. Ik heb nu al meer dan tien jaar kunnen constateren dat ik dat niet ben. En ik geloof het nog altijd niet.
