Fouten, ik geef ze nooit graag toe. Ik ben nogal een volharder in de boosheid.

Mensen doen soms de verkeerde dingen en hebben daar spijt van maar je kan tijd niet terugdraaien. In feite kan je enkel vooruit kijken. Jammer genoeg lijkt ons geheugen soms beter dan onze fantasie.

Hoe waardevol zijn we in de ogen van anderen? Een vraag die we ons veel stellen terwijl de enige vraag is: Hoe waardevol zijn we in onze eigen ogen? Zeer moelijk te beantwoorden.

het blijft malen door je hoofd
als een afgespeelde plaat op een platendraaier
en niemand trekt de stekker uit

het staat bol
als een inktvlek
op uitbarsten
maar nooit droog
nooit droog

Sommige dingen vergeven we niet. We kunnen daar principëel in zijn als we daar principiëel in 'kunnen' zijn. Doorgaans zijn we pragmatischer en doen we wel wat water in de wijn. Maar wanneer we niet pragmatisch hoeven te zijn, kunnen we principëel blijven. Principiëel zijn is in die zin een luxe. En een last.

In de volksmond wordt het gezegd: het slaat een generatie over. Dat is zeer juist. Dat komt als volgt: de eerste generatie is erg 'zus'. De tweede generatie reageert daarop door erg 'zo' te zijn. De derde generatie reageert daar weer op door weer erg 'zus' te zijn. Nogal simplistisch en er komen natuurlijk vele andere factoren bij kijken: de waarden en de normen van de partner en schoonfamilie, de situationele omstandigheden, de genomen en gemiste kansen maar toch: er is iets van aan.

De Roos van Leary is een communicatiemodel dat aan de hand van twee assen 1) dominantie;submissie en 2) affiliatie;vijandigheid, of eenvoudiger gesteld 1) boven=B;onder=O 2) samen=S;tegen=T er in slaagt om 8 communicatiestijlen te onderscheiden
- leidend BS
- helpend SB
- meewerkend SO
- volgend OS
- teruggetrokken OT
- opstandig TO
- aanvallend TB
- concurrerend BT

Altijd interessant om te zien welke combinatie op jou het meest van toepassing is