|
Verslag Trail Crêtes de Spa: zaterdag 30 maart 2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vandaag kon ik mn eerste UTMB puntje verdienen door het uitlopen van de Crêtes de Spa. Als alles goed mee zit wil ik voor mn 45e de CCC ( 100 kms en 5950 hms ) of de TDS ( 119 kms en 7250 hms ) op de Mont Blanc lopen. Serieuze doelstellingen waar hard voor getraind moet worden. De mooiste trainingen zijn de ultra-lopen die ik regelmatig met Jacques loop. Niet voor een goede tijd, maar wel hem uitlopen op een verantwoorde manier.
Afspraak om 6u45 op de carpoolparking. Patrick V rijdt, Dietrich, Jacques en ik krijgen een lift. In de auto is het natuurlijk aan de lippen van Jacques hangen, wat heeft die man al wat meegemaakt op loopgebied. Dietrich heeft gelijk dat ie hem een fenomeen noemt. En dat merk je ook meteen in Spa waar ie her en der door verschillende mensen wordt aangesproken. Iedereen kent Jacques, alleen heeft hij ( door zn gezegende leeftijd van 61 jaar ) wat meer problemen met het onthouden van de namen.
Startnummers ( met chip ) afhalen loopt bijzonder vlot. Tijd zat om nog wat te babbelen met de vele bekende gezichten. Groepsfoto maken met de andere Run & Funners Elsi en Micha.
Rond 9u00 verzamelen we op de atletiekpiste van sportcentrum La Fraineuse. Het startschot wordt gegeven. Dietrich zoekt zich een plaatsje meer naar voren, hij kan dat hogere tempo aan. Volgens Jacques is het onheilspellend dat er zovele lopers met stokken ( poles ) lopen.
Jacques, Patrick en ik blijven samen lopen. De eerste kilometers zijn voor mij altijd een ramp, zeker als ze bergop zijn. Doseren, wandelen, wachten tot die spieren eindelijk opgewarmd zijn. Goed ingeduffeld bewegen we ons voort in de sneeuw. Laat de snelleren maar passeren, hebben we absoluut geen probleem mee. We klimmen door de bossen van Spa naar La sauvenière, kort bij het vliegveld van Spa.
Dan wat dalen langs de watervallen, een mooi zicht om de gekleurde sliert lopers aan de andere kant van het riviertje verder te zien lopen.
Na een dikke 5 kms worden onze benen ( en onze hartslag ) serieus op de proef gesteld: de eerste skipiste moet beklommen worden: Thier des Rexhons, over een lengte van 600 vermoeiende meters. Bovenaan staan mensen van de organisatie je naam te scanderen, zodat je je nog even kan geven voor een foto. De sfeer is toch wel super hoor !
Jacques rekent uit dat we ruim binnen het schema lopen.
Op iedere bevoorrading zijn er tijdslimieten die gerespecteerd moeten worden. Kom je niet op tijd op deze punten aan, dan word je uit de wedstrijd gehaald omdat je veiligheid dan niet meer gegarandeerd kan worden ( en je wellicht in t donker zou finishen ).
Na de skipiste komt er een afdaling van welliefst 6 kms, zeer vermoeiend in de sneeuw die op sommige plaatsen zelfs ijs geworden is. De eerste bevoorrading komt na 15 kms. Een heel uitgebreide bevoorrading, begin al maar te watertanden: banaan, appelsien, droge abrikozen, suikerwafel, peperkoek, Isostar repen, Isostar gellekes, tuc-koekjes, Thee, Isostar, Water en Cola. We nemen uitgebreid tijd om voldoende te eten en te drinken. Een man van de organisatie zegt dat nu het mooiste ( maar ook het zwaarste ) stuk komt.
We overbruggen een hoogteverschil van 220 m tot 485 m, door het mooie beboste gebied: Montée de Roanne-Coo. Dalen tot km 20 waar we een onfortuinelijke trailer met een nooddekentje zien zitten, wachtend op hulp. Wellicht is ie uitgeschoven op een ijsplek en heeft ie z'n enkel gebroken.
En dan mogen we weer eens klimmen: Egbomont. Nauwelijks hiervan bekomen krijgen we een tweede skipiste met een totale lengte van 850 meter, Mont des Brumes ( de mistheuvel), dit jaar doet ie zn naam gelukkig geen eer aan. Het zonnetje probeert af en toe door te komen, maar we krijgen ook wel te kampen met wat stofsneeuw. Mont des Brumes wordt als de moeilijkste skipiste van België beschouwd, en dat was bergop niet anders. Naar boven kijken hoe ver het nog was motiveerde absoluut niet, dan maar met het hoofd naar beneden, stap voor stap hopend om de top snel te bereiken. :oops:
 
Na de afdaling een tweede bevoorrading, wat worden we hier verwend ! Ik laat hier ook mn waterzak bijvullen die intussen al bijna leeg is. Goed drinken, zelfs al heb je geen dorst.
En dan inderdaad weer eens omhoog, dit keer Le Rosier op via Andrimont, off road welteverstaan. Op alle kruisingen met openbare wegen staan seingevers om het verkeer tegen te houden zodat we niet moeten stoppen, een echte luxe.
De route loopt een stukje door de oude Hoge Venen, een heerlijke geur van heide. Laatste noemenswaardige helling is Malchamps. Stevig doorstappend haal ik hier met gemak zeker 15 lopers in. Ben ik blij dat ik dankzij mn scouts-verleden een goede wandelaar ben.
Nog een bevoorrading op km 40, waar we twee onderkoelde lopers in de wagen zien zitten. Nu is het allemaal bergaf, op een knikje na. Maar die knikjes worden op t einde ook wel best vermoeiend. Niet opjagen, gewoon stap voor stap blijven gaan. Ik krijg het wat koud door de afdalingen en doe een windbreakertje extra aan. Concentreren moeten we ons ook blijven doen, want een val is snel gebeurd. Door het besneeuwde parcours gaan er volgens mij zeker 30% van de lopers een keer gevallen zijn.
Zelfs lekkere rijsttaart op de laatste bevoorrading, op km 48. Nog even op de tanden bijten. En wat mij betreft nog even wat vrouwen inhalen, een tandje moeten bijsteken maar t heeft mn positie toch wel met 3 plaatsen verbeterd. Aankomen doen we op de atletiekpiste, de vreugde is groot.
Dietrich staat ons al gedoucht aan de finish op te wachten, na een tijd van 6u06. Wij deden er een uurtje langer over, maar ons geluk is even groot hoor.
Link naar de loop: http://connect.garmin.com/player/290785812
http://sport.be.msn.com/nl/video/lightbox/?site=cretesdespa&Article_ID=637183&destination=4638
Ik eindig als 8e vrouw in mn categorie ( 14e vrouw algemeen), Jacques wordt 3e in zn categorie. Maar t belangrijkste is dat we dit met een goed gevoel hebben uitgelopen, dat we nog overschot hadden op t einde en
dat ons UTMB-puntje binnen is J
Volgende ultra-trail is de 60 zwaarste van Limburg op 20 april, waar een tweede puntje verdiend kan worden. CU !
|
