|
Man man wat keek ik deze morgen uit om naar Diepenbeek af te zakken. Al enkele weekends waren bezet door Q-time met het gezin, werken, mijn fietsvakantie naar de pyreneeën,
. Ik begon toch stilaan mijn fietsvrienden te missen.
Ik was tevreden toen ik opstond en de zon straalde door de venster. Tegenwoordig mag een mens al content zijn als het eens een dag niet regent. Een echte zomer is het nog niet geweest.
Om iets na 8 uur draaiden de beentjes al vlotjes rond, handjes los op het stuur, met de lucht die suisde in mijn oren, de wind door mijn helm en langs mijn kuiten,
. Puur genieten vanaf het eerste moment.
Voor ik het wist liet ik het bordje diepenbeek al achter me. Verdorie, nog veel te vroeg om al aan het bushokje te gaan wachten. Dus deed ik er een paar extra kilometers bij en ging ik nonke Flor effe uithalen.
Het was al een gezellige drukte aan het bushokje. Davina kwam effe losrijden en had ook haar schoonvader (Gilbert) meegebracht. Uiteindelijk stonden we toch met zn 12en klaar. Yvan had vorige keer blijkbaar beloofd om het kopwerk op zich te nemen. Tja belofte maakt schuld hé. Samen met Marc op kop, kwam er beweging in de groep.
Richting Vliermaalroot was het al bibberen op de fiets !! Niet van de kou, maar de asfalt was er pas afgeschraapt. Dat loopt voor gene meter!!! Verder door ging het via Guigoven, Gors op Leeuw, Jesseren.
Yvan zijn klak begon voor- en achterkant al aardig nat te worden, maar volharden deed hij wel. Hij bleef maar sleuren en bracht ons via Vechmaal, Otrange, Momalle en Awirs tot in Engis. Omer was zelfs verbaasd dat het maar 43 km van diepenbeek verwijderd was.
De maas werd overgestoken en de hellingen met 36 bochten lag ons voor de wielen. Marc had blijkbaar de pyreneeën-klimmetjes nog in de benen en begon met een vlot tempo omhoog te rijden, met het jonge geweld, Davina, dadelijk in zijn spoor. Omer en Stephane pikten ook nog aan. De rest van de groep ging van vlot trappend tot pendelend naar boven.
Ere wie ere toekomt maar Davina kwam als eerste boven, deze keer met Marc in haar spoor. Derde plek was voor Omer, Omer en Omer !!!!! Hahahaha hij was zich blijkbaar 2 keer tegengekomen op de helling.
Omdat ze tussen Neupré en Esneux blijkbaar aan het werken waren, werd ons pad herlegt via Berleur, Limont en Villers aux Tours. Hiertussen lag een mooi stukje afdaling maar ook een pittig klimmetje. We dachten zonder wegenwerken daar te raken. Nougatbollen ! Na Villers aux Tours was het pas voorzichtig zigzaggen tussen de kraanmachines en kiezeltjes maar uiteindelijk kwam het spookkasteeltje van Esneux toch in zicht.
Verser dan vers konden we vandaag onze rijstvlaai niet vinden. Ze was nog maar net uit de oven en stond nog af te koelen op het rek. Maar we hadden goesting in vlaai dus werd ze warm op tafel gezet. Het doorsnijden en het op een bordje krijgen, was een kunst op zich. Het was eigenlijk warme rijstpap eten met een laagje deeg erbij. Hahahaha
Sabine, korstjes opeten hé. Anders krijgt ge nooit
sterke spieren !! :-D
Deze keer kwamen Omer en Flor op kop. Maar met de rijstpap/vlaai nog bovenop de maag was het direkt peddelen richting Dolembreux. Best wel pittig als opwarmer.
De Forges werd naar beneden gereden richring Trooz en net voor Chaudfontaine werd er rechts afgedraaid met een klim tot in Romsée. Een spandoek met Arrivée aldaar, werkt bij Davina als een rode lap op een stier. Aantrekken en weg was ze om als eerste over de streep te rijden. Blijkbaar was er namiddag een lokale koers gepland.
Het stukje tussen Jupille-sur-Meuse en Wandre/Hauts Sarts is persoonlijk niet het allerfijnste stukje. Veel te druk (denk maar aan het ongeval met Flor indertijd) en niet echt fietsvriendelijk. Bestaat hier mss een alternatief voor?
Met Glons als laatst waals dorpje, rijden we ons bronsgroen limburg weer binnen. Om niet via Tongeren te moeten rijden, draaien we rechtsaf via Millen, Genoelselderen en Membruggen. Maar daar slaan de krampen voor Gilbert toe. Vanaf dan is het met rustige pedaalslagen via Hoeselt en OLV Parochie tot in Diepenbeek.
Sabine ,Stephane en Davina draaien al rechtstreeks naar huis. De rest had dorst en viel bij Miet binnen. Miet is een gastvrouw/cafebazin die haar mannen weet te verwennen. Met een half woord weet ze al wat we willen : ne bruine met, ne bruine zonder, negerinnenmelk,
en daarbij een lekker koekske. Geslaagde rit zou ik dus durven beweren.
Mijn gevoel van deze morgen werd dus bevestigd. Het was dus weer de moeite om af te zakken naar Diepenbeek. Hopelijk kan ik er snel weer bij zijn.
Gereden door: Omer, Marcel, Yvan, Leon, Roger, Stephane, Sabine, Davina, Edgard, Flor, Marc, Gilbert
Ritgegevens: 176 km (138 km diepenbeek-diepenbeek), 1440 hms, 27 km/u
Link naar de rit, met dank aan Davina: http://connect.garmin.com/player/190706646
|
